บทที่ 101

ผิวหนังทั้งตัวของเว่ยถิงถิงโดนไฟไหม้ไปหลายที่และเกิดควันสีเขียวขึ้นเป็นระลอก ๆ เธอต้องอดทนต่อความเจ็บปวดอย่างสาหัส สายตาของเธอดูดุร้ายมาก จู่ ๆ ในมือของเธอก็มีเข็มโผล่ขึ้นมาเล่มหนึ่ง ก่อนแทงมันเข้าไปที่ต้นขาของคุณปู่เว่ย

ทว่าความเร็วของสวี่จื้อเจี๋ยนั้นเร็วมาก ฉันรู้สึกว่ามือนั่นผ่านหน้าไปแค่แวบเดียว สวี่จื้อเจี๋ยก็ใช้ฝ่ามือตบไปที่หัวของถิงถิงอย่างแรง

มือที่ถือเข็มยาพิษของเว่ยถิงถิงยังหยุดค้างอยู่กลางอากาศ เสี้ยววิเลือดก็พุ่งออกมาจากประสาทสัมผัสทั้งห้าและหลังจากนั้นเธอก็ล้มลงไป

“ถิงถิง!” เว่ยซู่ซู่ตกใจร้องออกมา แต่ฉันพูดแทรกขึ้นก่อนว่า “นั่นไม่ใช่เว่ยถิงถิง”

ถังหมิงหลีเดินเข้าไป เขาจับที่หลังใบหูของศพผู้หญิงดูและฉีกหน้ากากเหมือนจริงออก

ฉันถึงกับตกตะลึง เดิมทีฉันคิดว่าการเปลี่ยนรูปลักษณ์เป็นแค่พล็อตในละครกำลังภายใน คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้ฉันจะได้เห็นกับตาเสียอย่างนั้น

ภายใต้หน้ากากเสมือนจริงคือใบหน้าคนธรรมดาคนหนึ่ง ดูเหมือนจะเป็นคนเอเชีย

เว่ยซู่ซู่พูดอย่างตื่นตูม “ถิงถิงของฉันล่ะ! พวกเขาจับถิงถิงของฉันไปไว้ที่ไหน?”

“ซู่ซู่ ใจเย็นก่อน” คุณตาเว่ยพูดดุหล่อน หลังจากนั้นก็หันมาพูดกับฉั