บทที่ 830

รถม้าถูกทำขึ้นเป็นพิเศษโดยเฉพาะ มีเบาะนุ่ม ๆ อยู่ข้างใน หลังจากที่หยวนชิงหลิงขึ้นไปแล้ว นางก็นอนเอนหลังอยู่ในอ้อมแขนของอวี่เหวินห่าว ทำแบบนี้แล้วช่วยลดกระแทกที่รุนแรงเกินไปให้นางได้

เมื่อเห็นท่าทางลำบากของตัวเอง หยวนชิงหลิงก็ถอนหายใจ "ถ้าเด็กสามคนนี้ทำตัวซุกซนในอนาคต ข้าจะตีพวกเขาให้ตาย"

“ไม่ใช่เจ้าที่ต้องมาลงมือเองหรอก” อวี่เหวินห่าวพูดวางอำนาจเหนือ เขากำหมัดแน่นก็มีเสียงดังจากกำปั้น “จะทุบทีเดียวให้เละเป็นโคลนเลยเชียว”

“โหดร้ายเกินไปแล้ว” หยวนชิงหลิงตัวสั่นด้วยความกลัว

อวี่เหวินห่าวหายใจฮึดฮัด "ต้องให้พวกเขารู้ตั้งแต่เล็ก ๆ ว่าโลกนี้โหดร้าย เช่นเดียวกับเสด็จพ่อและข้า ถ้าพวกเขามัวแต่ทนจะไม่ได้อยู่อย่างสงบสุขหรอก"

หยวนชิงหลิงคลอเคลียเขาและเงียบไป

“เป็นอะไรไป ไม่สบายตรงไหนเหรอ” อวี่เหวินห่าวถามขณะกอดนาง

หยวนชิงหลิงเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วความกังวล "เจ้าห้า ข้าไม่อยากให้ท่านเป็นจักรพรรดิเลย"

"ทำไมจู่ ๆ เจ้าถึงพูดเช่นนี้" อวี่เหวินห่าวตกตะลึงไปครู่หนึ่ง มองนางแล้วยิ้มออกมา "เจ้ากลัวสาวงามสามพันคนในวังหลังงั้นรึ? ไม่ต้องกังวล แม้ว่าข้าจะกลายเป็นจักรพรรดิจริง ข้าจะดีต่