บทที่ 527

”ทาสคนเดี่ยวจะนับเป็นอะไรได้?" ฉู่หมิงหยางกล่าวอย่างเคียดแค้น "ท่านปู่ทำลายความสุขทั้งชีวิตของข้าเพื่อทาสคนเดียว เช่นนี้ท่านสามารถทนได้หรือ? ท่านไม่สงสารลูกสาวของท่านบ้างหรือ?"

ฮูหยินใหญ่ฉู่เอ่ยปลอบโยน "เช่นนั้นก็ได้ เจ้าไปทานอะไรก่อนสักหน่อยเถอะ แล้วแม่จะไปพบนาง"

“ไม่ ท่านหามันก่อนแล้วข้าจะยอมทานทันที" ฉู่หมิงหยางเอ่ยทั้งน้ำตา

ฮูหยินใหญ่ฉู่ลำบากใจเป็นอย่างมาก

นางข้าหลวงสี่เป็นคนของวังหลวง เคยปรนนิบัติไท่ซ่างหวง และมีความสัมพันธ์ที่คลุมเครือกับท่านมหาเสนาบดีฉู่ ถ้าจะไปหานางจะเหมาะสมหรือไม่?

การข่มขู่นางนั้นเป็นไปไม่ได้ แต่บางทีเงินอาจจะซื้อนางได้แล้วให้นางเอ่ยสักสองสามประโยค ก็ไม่น่าจะมีอะไรมากเกินไปหลอกนะ?

นางข้าหลวงสี่ได้รับเทียบเชิญของฮูหยินใหญ่ฉู่ก็รู้สึกแปลกใจอย่างมาก ฮูหยินใหญ่ฉู่เชิญนางไปดื่มชาที่หย่าเซวียนในเมือง ในเทียบเชิญไม่ได้ระบุว่าเรื่องอะไร เพียงต้องการให้นางไปพบเท่านั้น

นางข้าหลวงสี่แจ้งเรื่องนี้ให้หยวนชิงหลิงทราบ

หยวนชิงหลิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เข้าใจในทันที นางยิ้มแล้วกล่าวว่า "เกรงว่าคงจะเป็นการขอร้องท่านให้ฉู่หมิงหยางแล้ว"

นางข้าหลวงสี่ขมวดคิ้ว "ไม่ไปแล