แชร์

บทที่ 110

ฮูหยินชอบความเงียบ และมีเพียงแม่นมซุนเท่านั้นที่คอยรับใช้อยู่ในบ้าน

เมื่อเห็น หยวน ชิงหลิงกลับมา แม่นมซุนก็ยิ้มออกมา “พระชายามาแล้วหรือ? เชิญเข้ามาเร็ว ๆ”

หยวน ชิงหลิงถอนหายใจเบา ๆ มันไม่ง่ายเลยที่จะเห็นรอยยิ้มที่จริงใจในจวนโฮ่วแห่งนี้

เธอเดินเข้าไปพลางถามไปด้วย “อาหารของท่านย่าเป็นอย่างไรบ้าง?”

แม่นมซุนสกัดกั้นด้วยมือข้างหนึ่งและยิ้มอย่างอึดอัด “ยังไม่เป็นไรมาก วันนี้กินโจ๊กไปครึ่งชาม แต่เมื่อก่อนวันหนึ่งรวม ๆ แล้วก็กินไปครึ่งชาม”

หยวน ชิงหลิงมองมือที่ยื่นออกมาของนาง นางไม่อนุญาตให้เข้าไปด้วยตัวเองหรือ?

“แม่นมซุน ข้าอยากเข้าไปหาท่านย่า” หยวน ชิงหลิงกล่าว

แม่นมซุนถอนหายใจ “พระชายา ท่านกลับไปก่อนเถอะ ความโกรธของฮูหยินยังไม่สงบลง เมื่อไม่กี่วันก่อนบ่าวพูดถึงท่าน ฮูหยินก็ทำหน้าเคร่งขรึมไม่พูดไม่จา”

หยวน ชิงหลิงจำได้ทันทีว่า ฮูหยินคัดค้านแผนการที่จะให้แต่งงานเข้าจวนอ๋อง แม้กระทั่งก่อนที่เธอจะแต่งงานก็ลุกขึ้นยืนและดุเธอ บอกว่าเธอหน้ามือตามัวและไร้สาระ ว่าเธอประเมินค่าตัวเองสูงเกินไป และว่าเธอทำตามใจตัวเอง

แต่ก่อนที่เจ้าของเดิมจะกลับบ้านท่านแม่เพื่อไปเยี่ยมท่านย่า ท่านย่าก็ป
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status