Share

25 บุกไปจวนแม่ทัพ

last update Last Updated: 2025-01-08 20:00:38

เพราะประโยคที่บอกว่าให้นางไปพาตัวของเฉินหว่านเซียนออกมาเอง หลี่จื้อฉิงจึงมาหยุดอยู่ที่หน้าจวนแม่ทัพใหญ่ พร้อมด้วยคนของตนอีกหลายสิบคนเพื่อให้มั่นใจว่าตนนั้นจะปลอดภัยจากคนที่นี่

รถม้าคันใหญ่ประดับด้วยเครื่องประดับหรูหราบ่งบอกถึงสถานะของผู้เป็นเจ้าของ ขยับเคลื่อนมาหยุดอยู่หน้าจวนแม่ทัพ ชาวบ้านและประชาชนต่างออกมามุงดูด้วยความสนใจ มันเป็นแผนการของหลี่จื้อฉิง ให้คนรู้ให้มากที่สุด น่าจะดีกับตัวนางที่สุด

อย่างน้อย ๆ ปั๋วจวินก็มิอาจจะกระทำการสุ่มสี่สุ่มห้าได้อย่างที่ใจอยากกระทำ นางคาดหวังให้เป็นเช่นนั้น ร่างเล็กปรับลมหายใจบนรถม้าอยู่ครู่หนึ่งยืดแผ่นหลัง ก้าวขาลงจากรถม้าท่าทางสง่างาม

นานทีปีหนหลี่จื้อฉิงจะปรากฏตัวสักครั้ง ความงดงามของนางสะกดสายตาของผู้คนในบริเวณนั้นจนเงียบสงบราวกับป่าช้า ใบหน้างดงามเรียบเฉยมิได้แสดงความรู้สึกใด

“ท่านหญิง” บุรุษสวมชุดแพรสีน้ำเงินเข้ม ไว้หนวดเคราสีน้ำตาลอายุไม่น่าจะเกินสี่สิบปี เดาว่าน่าจะเป็นพ่อบ้านจวนแม่ทัพ เขาเป็นผู้ออกมาต้อนรับการมาเยือนของนาง

“ข้ามาตามคนของข้าคืน”

ท่าทางสูงส่งท

Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • โปรดอย่ารักนางร้าย   26 องค์ชายคู่หมั้น

    ได้ยินข่าวที่หลี่จื้อฉิงบังอาจมาป่วนจวนเขาถึงที่นี่ แทนที่ปั๋วจวินจะโมโหโกรธา แต่กลายเป็นว่ายิ้มอย่างอารมณ์ดี จิ้งจอกตัวน้อยวิ่งเข้ามาติดกับดักเองเชียวหรือ เมื่อคิดได้เช่นนั้นแม่ทัพปีศาจปั๋วจวินจึงเร่งรีบกลับไปที่จวนก่อนที่จิ้งจอกน้อยของเขาจะหนีไปเสียก่อนเมื่อเห็นผู้เป็นนายของตนมาถึง ผู้เป็นพ่อบ้านก็เร่งรีบรายงานและนำทางไปพบกับหลี่จื้อฉิงในทันทีร่างสูงใหญ่ของผู้เป็นแม่ทัพเดินไปไม่กี่ก้าวก็ถึงพื้นที่ที่นางอยู่“ออกไปให้หมด ในที่แห่งนี้ ข้ามีเรื่องสำคัญจะต้องสนทนากับท่านหญิง”บ่าวไพร่นางกำนัลที่มากับหลี่จื้อฉิงต่างก็หวาดกลัวจนตัวสั่นแต่กระนั้นก็ยังอยู่คุ้มครองนางมิได้ไปไหน“ข้าจะกลับแล้ว ไม่มีเรื่องใดต้องสนทนากับคนเช่นท่าน” หลี่จื้อฉิงหวาดกลัวจนหัวใจเต้นระรัว แต่กระนั้นก็มิอาจเปิดเผยให้เขารู้นางรู้สึกเช่นไรดื้อรั้นและงดงามถูกใจเขาจริง ๆ ปั๋วจวินสังหารหนึ่งในคนของนางต่อหน้าหลี่จื้อฉิง เมื่อมีการเชือดไก่ให้ลิงดู นางกำนัลบ่าวไพร่คนของนางก็วิ่งหนีกระจัดกระจ

    Last Updated : 2025-01-09
  • โปรดอย่ารักนางร้าย   27 หุบปาก!!!

    นางถูกพามาที่เรือนไข่มุกโดยมีซีหยางเว่ยเจียงเป็นผู้มาส่ง เขาเป็นวรยุทธ์ใช้เวลาไม่นานก็พานางมาถึงที่พักได้โดยสวัสดิภาพ และผู้ที่มาถึงแทบจะพร้อมกันคือไช่เสิ่งเจี๋ย ใบหน้าของอีกฝ่ายเรียบเฉยจนนางเดาไม่ได้ว่า เขากำลังรู้สึกสิ่งใด อาจจะกำลังรู้สึกดีใจที่นางตกอยู่ในอันตราย ใช่แล้วละเขาน่าจะรู้สึกสะใจที่เกิดเรื่องนี้ขึ้นกับนาง หลี่จื้อฉิงได้แต่ถอนหายใจ“องค์ชายขอนายหญิงของข้าคืนด้วย” ทันทีที่เท้าติดพื้นไช่เสิ่งเจี๋ยก็เข้ามายื้อแย่งซีหยางเว่ยเจียงมองไปยังบุรุษที่สวมชุดสีขาวสะอาดเส้นผมปล่อยยาวสยาย ท่าทางไม่เหมือนกับองครักษ์ แต่ก็ไม่น่าใช่บ่าวรับใช้ในเรือนนี้อย่างแน่นอน ข่าวลือที่ว่าหลี่จื้อฉิงมีชายบำเรอที่ชุบเลี้ยงเอาไว้ ดูท่าจะเป็นความจริง“ท่านหญิง เขาเป็นชายบำเรอของท่าหรือ”คนตัวเล็กส่ายหัวไปมา “เป็นทาสที่ข้ารับเอามาดูแลชั่วคราวน่ะ อีกไม่นานก็จะส่งเขากลับไปบ้านเมืองของเขาแล้ว”ไช่เสิ่งเจี๋ยกัดฟันกรอดเป็นแค่ทาสงั้นหรือ แม้จะอยากไปยื้อแย่งนางคืนถึงเพียงไหน เขาก

    Last Updated : 2025-01-10
  • โปรดอย่ารักนางร้าย   28 เรือนไข่มุกมีพายุเข้า

    ในทุก ๆ วันจะมีบุรุษมานั่งเฝ้านางรับประทานอาหาร มื้อเช้าเป็นไช่เสิ่งเจี๋ย ตกบ่ายเป็นซีหยางเว่ยเจียง นางทั้งขับไล่ทั้งด่าตะเพิดแต่ก็ไม่มีผู้ใดคิดจะฟังนางเลยสักคน ท้ายที่สุดนางก็เหนื่อยจะไล่แล้วคนตัวเล็กนั่งรับประทานอาหารมื้อเช้าโดยมีไช่เสิ่งเจี๋ยคอยป้อนและดูแล แต่ยังรับประทานไปได้ไม่ถึงครึ่งชาม หลี่ซินอี้ก็ปรากฏตัว“นางตัวดี” หลี่ซินอี้เข้ามาถึงก็พังข้าวของในห้องของหลี่จื้อฉิงจนพังพินาศโชคดีที่ไช่เสิ่งเจี๋ยเอาตัวเข้ามาขวางเอาไว้ได้ทัน หลี่จื้อฉิงจึงไม่ได้รับบาดเจ็บ“หลี่ซินอี้ เจ้าบ้าอะไร” หลี่จื้อฉิงเองก็ใช่ว่าจะยอมกันง่าย ๆ“เหตุใดองค์ชายซีหยางถึงจะถอนหมั้นกับข้า แล้วเปลี่ยนเป็นเจ้า” หลี่ซินอี้โวยวาย นางชอบพอชายผู้นั้นมาตั้งแต่ยังเยาว์ จู่ ๆ มาเปลี่ยนตัวคู่หมั้นโดยไม่มีปี่มีขลุ่ยเช่นนี้ได้อย่างไร ต้องเป็นฝีมือของนางแน่ ๆ ได้ยินว่าหลังจากองค์ชายซีหยางอุ้มหลี่จื้อฉิงกลับเข้ามา ทุกเช้าเย็นหลังจากปฏิบัติราชกิจเสร็จแล้วก็มักจะแวะเวียนมาที่เรือนไข่มุก หลี่

    Last Updated : 2025-01-11
  • โปรดอย่ารักนางร้าย   29 ยื่นข้อเสนอ

    อยู่กันตามลำพังเพียงสองคน และดูว่าไม่มีผู้ใดแอบฟังเขาก็เริ่มสนทนาเข้าประเด็นในทันที“ข้าต้องการเจ้า” ซีหยางเว่ยเจียงกล่าวออกไปตามตรง“หมายความว่าอย่างไร”“ท่านหญิงจื้อฉิง ข้าต้องการเจ้ามาเป็นสนมของข้า”“เป็นสนม!!!” แน่อยู่แล้วนางเป็นได้แค่นั้นนั่นแหละฐานันดรต่ำต้อยมีอำนาจเพราะเป็นหุ่นเชิดของมารดา“ด้วยสถานะของเจ้าเป็นสนมของข้าก็นับว่าสูงส่งมากแล้ว และหากเจ้ารับปาก เรื่องของไช่เสิ่งเจี๋ยและเฉินหว่านเซียน แคว้นหยุนเหมินจะเป็นธุระจัดการให้ทุกอย่าง” เส้นสายของหยุนเหมินมีอยู่ในทุกแคว้น ไม่ว่าใครจะทำอะไรหรือสิ่งใด ย่อมรู้ทุกอย่าง “หากเจ้าตกลง ข้าจะอำนวยความสะดวกทุกอย่างให้แก่เจ้า ส่งตัวองค์หญิงแห่งเสียนลู่ที่หลบซ่อนอยู่ในบ้านองครักษ์ของท่าน และองค์ชายแห่งเฉียนซีกลับไปโดยสวัสดิภาพ”หลี่จื้อฉิงพิจารณาสิ่งที่อีกฝ่ายกล่าวออกมา นางไม่รู้ว่าเขารู้ได้อย่างไรว่านางกำลังวางแผนการอะไร“เส้นสายและอำนาจของท่

    Last Updated : 2025-01-12
  • โปรดอย่ารักนางร้าย   30 เอาอย่างไรดี

    ไช่เสิ่งเจี๋ยเดินไปกระชากแขนของหลี่จื้อฉิงทันทีที่คนพวกนั้นพ้นออกไปจากเรือนไข่มุก เหตุใดนางจึงยิ้มได้อย่างหน้าระรื่นเช่นนั้นซ้ำยังยินยอมให้เขาจุมพิตที่ศีรษะอีกด้วย“ท่านไปคุยอะไรกับมัน” เขากระชากแขนนางและพาตัวกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง“ปล่อยนะ ข้าเจ็บ” นางดิ้นแต่ก็มิอาจต้านแรงเขาได้ “ไช่เสิ่งเจี๋ย ข้าเจ็บ”“ข้าถามว่าท่านคุยอะไรกับมัน” แววตาของชายหนุ่มเป็นสีเทา ยามสนทนากับนางและไม่มีทีท่าว่าจะกลับไปเป็นสีนิลดั่งเช่นเวลาปกติ“ข้าจะคุยอะไรกับเขา มันใช่เรื่องของท่านหรือ” นางเชิดหน้าขึ้น ถูกต้องแล้ว มันต้องเป็นเช่นนี้นั่นแหละ “ในเมื่อเขาเป็นคู่หมั้นของข้า ในอนาคต ข้าจะได้เป็นฮองเฮา...” นางโกหก เมื่อไปอยู่ที่นั่นนางจะได้เป็นเพียงสนมขั้นต่ำ“แต่ท่านเป็นภรรยาของข้าแล้ว เรากราบไหว้ฟ้าดินกันไปแล้ว” เขาผลักนางจนแผ่นหลังประชิดกับกำแพง“มีแค่ข้า ท่าน และเสด็จแม่ รวมถึงองครักษ์ของพระองค์เพียงคนเดียวที่รู

    Last Updated : 2025-01-13
  • โปรดอย่ารักนางร้าย   31 สาแก่ใจ

    น้ำสกปรกและเย็นเฉียบบรรจุอยู่ในถังไม้ถูกนำมาสาดใส่นางและมารดา ความหนาวเหน็บกัดกินจิตใจของหลี่หย่าถิงจนแทบจะไร้ความรู้สึก เด็กสาววัยสิบสามมองการกระทำของชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นบิดาของนาง ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บแค้น เขานิ่งเฉย ไม่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือไม่เอ่ยปากห้ามปรามใด ๆ ทั้งสิ้น“เสด็จพ่อ หม่อมฉันก็เป็นบุตรสาวของพระองค์นะเพคะ เหตุใด เหตุใดจึงปล่อยให้นางทำร้ายหม่อมฉันเช่นนี้” หลี่หย่าถิงชี้หน้าด่ากราดไปยังสตรีผู้เป็นมารดาของแผ่นดิน“ถิงเอ๋อร์ อย่าได้พูดเช่นนั้น” มารดาของนางรีบรั้งตัวบุตรสาวให้นางคุกเข่าลงกับพื้น“เสด็จแม่ พระองค์ก็เป็นภรรยาของเขาผู้หนึ่งเหมือนกัน ส่วนข้าก็เป็นบุตรสาวของเสด็จพ่อ”ยังไม่ทันจะกล่าวพูดจบประโยคหลี่หย่าถิงก็ถูกนางกำนัลของหยางซวนเหยากดตัวลงกับพื้น มัดมือไม้และเท้าไว้กับม้านั่งจากนั้นใช้วิธีการทรมานสารพัดอย่างกับนาง“นังเด็กคนนี้ปากดีนักข้าจะให้มันได้เรียนรู้ความเจ็บปวด” ผู้เป็นฮองเฮากล่าว “ฝ่าบาทคิดเห็นอย่างไรเพคะ หม่อมฉันสามารถสั่งสอนบุตรสาวคนน

    Last Updated : 2025-01-14
  • โปรดอย่ารักนางร้าย   32 คืนวุ่นวาย

    นางให้เขาไปจัดการเรื่องของตนเอง บอกว่าอีกไม่นานจะเริ่มดำเนินแผนการ ซีหยางเว่ยเจียงแวะมาที่เรือนไข่มุกของนางอยู่บ่อย ๆ หลี่จื้อฉิงแสดงบทบาทเป็นสตรีที่กำลังอยู่ในอาการตกหลุมรักได้เป็นอย่างดี โดยมีไช่เสิ่งเจี๋ยอยู่ข้าง ๆ นาง ยืนเฝ้ามองการกระทำของนางด้วยสีหน้าเรียบ ชั่วเวลาหนึ่งนางเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองใจ เคียดแค้นใจ หญิงสาวได้แต่หยิกตัวเองว่า อย่าได้ลืมหน้าที่ของตน หน้าที่อะไรสักอย่างก็ไม่รู้ที่นางถูกบังคับให้แบกรับเมื่อคิดถึงก็ตลกดีเหมือนกัน หลายวันมานี้นางไม่ได้ไปพบบิดา เพราะเข็ดขยาดหวั่นเกรงว่า ตนนั้นจะไปได้ยินความลับอะไรของพวกเขาอีก นางไม่อยากฟัง ไม่อยากรับรู้เรื่องราวใด ๆ ทั้งสิ้นแล้ว ส่งไช่เสิ่งเจี๋ยกลับแผ่นดินเกิด จากนั้นก็จากไปอย่างสงบสุขวันงานเลี้ยงมาถึง ขุนนางและชนชั้นสูงทั่วทั้งฉางหมิงต่างก็ได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานเลี้ยงอย่างพร้อมเพรียงกัน แน่นอนว่าครอบครัวแม่ทัพและเสนาบดีก็ถูกรับเชิญให้เข้าร่วมด้วยเครื่องประดับที่ถูกส่งมาเป็นของกำนัลให้กับนาง เดิมทีนั้นถูกส่งมามอบให้กับหลี่ซินอี้ ถูกสับเปลี่ยนมาให้มาให้กับหลี่

    Last Updated : 2025-01-15
  • โปรดอย่ารักนางร้าย   33 แผนการกำจัดทิ้ง

    นางตัดสินใจปล่อยมือซีหยางเว่ยเจียง เดินเข้าไปให้หลี่หย่าถิงควบคุมตัว ซีหยางเว่ยเจียงเองก็เหมือนจะไม่รู้ตัว เขาได้ปล่อยมือจากหลี่จื้อฉิงไปแล้วทันทีที่นางเดินเข้ามาเขตพื้นที่ที่คนของหลี่หย่าถิงยืนคุมเชิงอยู่นั้น ราชองครักษ์ของผู้เป็นมารดาก็ขยับเข้ามาควบคุมหลี่จื้อฉิงกดร่างเล็กให้คุกเข่าลงกับพื้น หญิงสาวจับจ้องไปที่บิดาที่ถูกกระบี่จ่อคอเอาไว้“เสด็จแม่ปล่อยเสด็จพ่อเถิด ลูกอยู่นี่แล้ว” ถึงจะรับรู้อยู่แล้วว่าทั้งสองฝ่ายไม่มีใครรัก และหวังดีกับนางเลย แต่กระนั้นหลี่จื้อฉิงก็ยอมที่จะเอ่ยปากขอร้อง“จือจือเจ้ากลายเป็นคนทรยศไปตั้งแต่เมื่อไหร่ เจ้าคิดคดกบฏต่อราชบัลลังก์ สมคบคิดกับหยุนเหมิน มุ่งมั่นทำลายฉางหมิง ลูกสาวข้า เจ้าทำเช่นนี้ได้อย่างไรกัน” หลี่หย่าถิงเล่นบทโศก เมื่อคนของซีหยางเว่ยเจียงค่อย ๆ พาคนของตนถอยร่นห่างออกไปเรื่อย ๆ “ทหารจับตัวท่านหญิงจื้อฉิงเอาไว้รอการประหาร”“แล้วเสด็จพ่อล่ะ พระองค์จะปล่อยเขาหรือไม่ เสด็จพ่อไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้ทั้งสิ้น แผนการ

    Last Updated : 2025-01-16

Latest chapter

  • โปรดอย่ารักนางร้าย   50 จบสิ้นต่อกัน

    ครบกำหนดเวลาที่เขาวางเอาไว้แล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววที่นางจะปรากฏตัวออกมา ลานประหารที่ไช่เสิ่งเจี๋ยใช้ในการสังหารชาวบ้านในหมู่บ้านถูกสร้างขึ้นอย่างลวก ๆ ณ จัตุรัสกลางเมือง ประชาชนแห่งเฉียนซีไม่มีใครกล้าโผล่หน้าออกมาดู เพราะหวั่นเกรงว่าจะถูกลูกหลง การค้าทุกอย่างหยุดชะงักเพราะความบ้าระห่ำเลือดเย็นของผู้ปกครองแผ่นดิน ข้าราชบริพารขุนนางในราชสำนักเองก็มิมีผู้ใดกล้าขัดเด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่ถูกปิดหน้าปิดตาถูกนำตัวขึ้นไปวางไว้บนลานประหารที่เขาสร้างเอาไว้ ส่วนตัวของไช่เสิ่งเจี๋ยเองนั่งอยู่เหนือลานประหาร สายตาและท่าทางเหี้ยมโหดผิดมนุษย์ ดวงตากลายเป็นสีเทาไปนานแล้ว“จือจือ เจ้าจะไม่มาจริง ๆ หรือ เจ้าจะยอมให้เด็กน้อยที่น่าสงสารถูกสังหารอย่างเหี้ยมโหดงั้นหรือ” เขาพูดยังไม่ทันขาดคำ ท่ามกลางบ้านเรือนที่เงียบกริบราวกับป่าช้า ไร้เสียงของผู้คน มีแค่เพียงเสียงของฝูงอีกาและลมฤดูหนาวอันหนาวเหน็บ เศษใบไม้ปลิวว่อนทั่วทั้งทางบริเวณ หวีดหวิวน่าวังเวงใจ ครู่เงาร่

  • โปรดอย่ารักนางร้าย   49 มิอาจปล่อยให้เป็นเช่นนั้นได้

    นางได้รับประทานขนมฝีมือของบิดาแทบทุกวัน จนรู้สึกว่าตนเองอ้วนขึ้นประกอบกับวัน ๆ ไม่ต้องทำอะไรนอกจากเล่นหมากล้อมวาดภาพกับบิดา กิจกรรมหลักของนางจึงเป็นการออกมานั่งเล่น ซักผ้าที่ริมลำธาร วันนี้ก็เช่นกันหลี่จื้อฉิงเห็นเด็ก ๆ เล่นน้ำกันอย่างมีความสุขมือเรียวกุมหน้าท้องของตนเองอย่างลืมตัว ถ้าหาก...ถ้าหากเด็กคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ อายุก็คงรุ่นราวคราวเดียวกับเจ้าตัวแสบกลุ่มนั้น ลูกของนางจะหน้าตาเป็นเช่นไรกันนะ จะเหมือนเขาหรือนางมากกว่ากันเมื่อคิดถึงความสูญเสียในอดีตที่ผ่านมาดวงตางดงามก็หม่นแสงลง“นี่เจ้าได้ยินเรื่องที่ฮ่องเต้แห่งเฉียนซีประกาศหรือไม่” ระหว่างที่นั่งเล่นอยู่นั้นนางได้ยินกลุ่มหญิงสาวที่กำลังซักผ้าพูดคุยกัน ฮ่องเต้แห่งเฉียนซีงั้นเหรอ หมายถึงเสี่ยวเสิ่งงั้นเหรอ? หลี่จื้อฉิงจึงเงียบและตั้งใจฟัง“เข้ามาที่นี่ห้ามพูดคุยเรื่องข้างนอก เจ้านี่นะ แอบไปเที่ยวเล่นนอกพรตเมฆาไม่พอ ยังเอาเรื่องไร้สาระมาพูดคุย” หญิงสาวคนที่หน

  • โปรดอย่ารักนางร้าย   48 วิปริต

    ข่าวลือเรื่องความโหดเหี้ยมของไช่เสิ่งเจี๋ยขจรกระจายไปทั่วทั้งแผ่นดิน แม้กระทั่งหยุนเหมินที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกรยังต้องหวั่นเกรงในความแข็งแกร่งโหดเหี้ยม ซีหยางเว่ยเจียงยังคงตามหาหลี่จื้อฉิงด้วยเช่นกัน แต่นางหายไปราวกับว่า หายไปจากโลกนี้ สายลับของเขาทั่วทั้งแผ่นดินไม่มีใครรู้ว่านางไปอยู่ที่ไหน ที่หมู่บ้านที่นางจากมา เขากลับเข้าไปตามหาแล้วแต่ก็ไม่พบ ทุกพื้นที่บนแผ่นดินนี้ไร้ร่องรอยของนางพระราชสาส์นจากเฉียนซีถูกส่งมาพร้อมกับของกำนัลชิ้นหนึ่ง กล่องไม้ขนาดย่อมถูกนำเข้ามากงกงหนุ่มผู้หนึ่งทำหน้าย่นในขณะที่ถือของสิ่งนั้นอยู่ กลิ่นที่โชยออกมาจากกล่องน่าสะอิดสะเอียนสุดชีวิต“สิ่งนั้นคือ”“กระหม่อมมิทราบพ่ะย่ะค่ะ”ซีหยางเว่ยเจียงส่งสัญญาณให้เปิดกล่องใบนั้น ทันทีที่กล่องถูกเปิดออก พบเป็นแขนมนุษย์หมักเกลือ เพื่อคงสภาพเอาไว้ ชายหนุ่มรีบก้มหน้าเปิดอ่านจดหมายฉบับนั้น“แขนของเหลียนซูเยว่ คราแรกตั้งใจเอาไว้ว่าจะส่งกลับไปบ้านเกิดของนางทั้งตัว แต่เปลี่ยนใจ เลย

  • โปรดอย่ารักนางร้าย   47 มีความสุขตอนนี้ก็ดีเหมือนกัน

    Trigger Warningเนื้อหาในตอนนี้มีการบรรยายถึงการใช้ความรุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านคิดเอาไว้แล้วไม่มีผิด เป็นอย่างที่เขาคาดการณ์เอาไว้ทั้งหมด องครักษ์ของเขาจะไร้ฝีมือถึงขั้นปล่อยให้นางถูกจับเป็นตัวประกันได้ง่าย ๆ ขนาดนั้นเชียวหรือ ถ้าไม่ใช่เพราะนางเดินออกไปให้พวกมันจับ หลี่จื้อฉิงก็คงไม่หลุดมือเขาไป ไช่เสิ่งเจี๋ยคิดถึงนาง เฝ้าตามหานางมาหลายปี ครั้นได้เจอกลับถูกเหลียนซูเยว่ใช้อุบายทำให้นางหนีหายไปไหนไม่รู้กลิ่นดอกกุ้ยฮวาจาง ๆ ยังคงอบอวลอยู่ที่ปลายจมูก น้ำเสียงของนางคล้ายกับอยู่ใกล้ตัวเขา ห้องพักของนางที่เขาสั่งให้คนเตรียมเอาไว้ ทุกสิ่งทุกอย่างถูกทำให้เหมือนกับห้องนอนของนางในเรือนไข่มุก ต้นไม้ เครื่องเรือน แม้แต่ก้อนหินเขาก็สั่งให้คนตระเตรียมรอต้อนรับผ้าม่าน ที่นอน สระน้ำเล็ก ๆ กำไลที่ประดับมณีสีแดงเหมือนกับชิ้นนั้น เสื้อผ้าไหมชั้นดีที่นางชอบสวมใส่ กลิ่นกำยานหอมที่นางชอบทุกอย่างพังทลายไปต่อหน้าต่อตา อีกแค่เพ

  • โปรดอย่ารักนางร้าย   46 หายไปได้อย่างไร

    “จือจือ”ไช่เสิ่งเจี๋ยเงยหน้าขึ้นมาอีกทีพบว่าหลี่จื้อฉิงหายตัวไปแล้ว เมื่อมองไปยังฝั่งตรงข้ามกัน พบว่าซีหยางเว่ยเจียงก็กำลังตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น พายุหิมะหอบใหญ่พัดลงมากลางวงตรงบริเวณที่คนของหยุนเหมินและเฉียนซีกำลังต่อสู้ห้ำหั่นกัน เงยหน้าตั้งสติกันอีกทีพบว่าพายุลูกนั้นพัดเอาตัวของหลี่จื้อฉิงไปแล้วมันเป็นไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด แสดงว่าต้องมีใครสักคนแอบแฝงอยู่ในพายุลูกนั้น แล้วคนผู้นั้นคือใครกันล่ะ วิชาประหลาดพวกนั้นมีอยู่บนโลกนี้ด้วยหรือ“นางล่ะ นางอยู่ไหน” ซีหยางเว่ยเจียงตะโกนกู่ก้อง เพราะคิดว่าไช่เสิ่งเจี๋ยบีบบังคับพาตัวนางไป“ข้าต้องถามเจ้ามากกว่าว่า นางอยู่ไหน เมื่อครู่นางยังอยู่ตรงนี้”ซีหยางเว่ยเจียงกวาดสายตาไปรอบ ๆ ตัวพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ ตัวของไช่เสิ่งเจี๋ยเองก็ดูเหมือนจะคาดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น“อาเสิ่ง” น้ำเสียงสั่นเครือปลุกให้ไช่เสิ่งเจี๋ยที่กำลังจดจ่ออยู่กับการตามหาหลี่จื้อฉิงต้องหันไปมองต้นเสียง

  • โปรดอย่ารักนางร้าย   45 เกลียดความทรงจำพวกนั้นเหลือเกิน

    ได้เห็นใบหน้าของชายผู้งดงามราวกับอิสตรีผู้นั้นแล้ว มันให้ความรู้สึกที่นางคุ้นเคยอย่างประหลาด ร่างเล็กยื่นมือส่งให้กับบุรุษผู้นั้นและยินยอมไปกับเขา นางถูกชายที่เรียกตนว่าพ่อ พาตัวออกไปจากตรงนั้น คนตัวเล็กหันหลังกลับไปก็เห็นว่าทุกคนกำลังต่อสู้แย่งชิงนาง แต่นางไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้วเงาร่างของคนกลุ่มนั้นที่กำลังต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตายค่อย ๆ เลือนหายไปจากสายตา อาการปวดหัวเข้าจู่โจมเล่นงานนางจนทนรู้สึกราวกับจะระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ หลี่จื้อฉิงมิอาจทนได้อีกต่อไป หลับตาลงอย่างเชื่องช้า และหมดสติไปในที่สุดเผิงเยี่ยนปิ่นรู้ว่าพวกเขาหาตัวนางพบแล้ว และพบว่านางถูกซีหยางเว่ยเจียงพาตัวไป ก่อนที่จะมารู้อีกทีว่า สมองของนางได้รับการกระทบกระเทือน คราแรกคิดว่าจะติดตามนางอย่างห่าง ๆ แอบดูแลนางอยู่แบบเงียบ ๆ เพื่อชดใช้ความผิดพลาดต่อการกระทำในอดีต แต่ภายในไม่กี่เดือนที่รู้ความเป็นไปของนาง บุตรสาวของเขาถูกไช่เสิ่งเจี๋ยชิงตัวไปบุตรสาวของเขาตกเข้าไปอยู่ในการต่อสู้แย่งชิงระหว่างแคว้น ผู้ทรงอำนาจสองคนไม่

  • โปรดอย่ารักนางร้าย   44 เหตุใดต้องให้นางเลือก

    หลี่จื้อฉิงฟื้นบนรถม้าที่บุนวมเป็นอย่างดี หัวเล็ก ๆ ของนางหนุนอยู่บนตักของไช่เสิ่งเจี๋ยถ้านางเดาไม่ผิด แม้ว่านางจะร้องขอให้เขาปล่อยนางทิ้งเอาไว้ที่ตำบลนั้น แต่เขาไม่ยอมปล่อย พาตัวนางกลับเฉียนซีแทบจะทันทีที่ทุกอย่างพร้อมแล้วนางขอไปนั่งแยกรถม้าคนละคันกับเขา แต่บุรุษผู้นี้เอาแต่ใจ ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่ยินยอมให้นางกระทำตามอำเภอใจ ส่วนเหลียนซูเยว่ตั้งแต่ปะทะคารมกันในวันนั้น นางก็ไม่ได้ยุ่มย่ามอะไรกันอีก หลี่จื้อฉิงขอร้องให้เสี่ยวซีอย่าได้ไปบอกเรื่องนี้กับไช่เสิ่งเจี๋ย คราแรกนางเองก็ไม่ยอม แต่เป็นเพราะหลี่จื้อฉิงคุกเข่า เสี่ยวซีจึงจำใจยอมสิ่งที่นางอยากรู้ที่สุดในเวลานี้ คือหนึ่งในอดีตนางร้ายกาจเพียงไหน สองนางทำร้ายอะไรเขาไปบ้าง สามเขาสังหารมารดาของนางและขับไล่บิดาของนางให้ไปร่อนเร่ตกระกำลำบากจริงไหม แล้วที่เขาช่วงชิงนำตัวนางมาจากซีหยางเว่ยเจียงเป็นเพราะเหตุผลใดมือเล็กกระตุกชายเสื้อของไช่เสิ่งเจี๋ยเบา ๆ“หิวหรือ”“ไม่ใช่ ท่านเห็นข้าเป็นหมูหรือไง” นางแหวใส่&ldq

  • โปรดอย่ารักนางร้าย   43 ราวกับภาพสะท้อนในกระจกเงา

    ตื่นเช้ามา นางแทบจะนอนทับอยู่บนตัวของไช่เสิ่งเจี๋ย หลี่จื้อฉิงค่อย ๆ กระดึ๊บตัวเองออกมาจากอ้อมอกของเขา โดยพยายามทำตัวให้เงียบที่สุดแต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่ยอมปล่อย นางรู้สึกว่าเขาตื่นแล้วแต่ยังคงแกล้งหลับอยู่เช่นนั้น“ถ้าตื่นแล้วก็ปล่อยข้าเถอะ” นางดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมา“อีกสักพักเถอะ” อยากหยุดเวลานี้เอาไว้เสียจริง ๆ“มันเช้าแล้ว ต่างคนต่างก็มีหน้าที่ที่ต้องไปทำ” นั่นสิ หน้าที่? ว่าแต่นางต้องทำอะไร ปกติเมื่อตื่นเช้านางจะลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตาเตรียมตัวไปสอนหนังสือเด็ก ๆ ที่สำนักศึกษาประจำหมู่บ้าน พอซีหยางเว่ยเจียงพานางออกมา วันทั้งวันนางก็ได้แต่นั่งอยู่บนรถม้าถ้าไม่อ่านหนังสือก็เดินหมาก กิจวัตรประจำวันของนางเปลี่ยนไปมากเมื่อกลับไปยังวังหลวงแห่งเฉียนซีเขาก็มีวิธีการเอาคืนนาง แน่นอนว่าตอนที่เขาอยู่ฉางหมิงถูกปฏิบัติเช่นไร นางก็จะได้รับบทเรียนเช่นเดียวกันกับเขามื้อเช้าก่อนออกเดินทาง มีเหลียนซูเยว่ร่วมโต๊ะอาหารด้วย คิดเอาไว้แล้วไม่มีผิดเป็นหลี่จื้อฉิงจริ

  • โปรดอย่ารักนางร้าย   42 อยากเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

    ไช่เสิ่งเจี๋ยตั้งใจพาตัวนางกลับ แต่กลับถูกซีหยางเว่ยเจียงรั้งเอาไว้ และพูดคุยกันครู่หนึ่ง หากไม่ใช่ว่าเพราะที่หนีรอดปลอดภัยออกมาจากฉางหมิงได้เป็นเพราะฮ่องเต้หยุนเหมินละก็ เขาคงจะสังหารมันเสียตั้งแต่ตอนนี้“นางลืมทุกอย่างไปหมดแล้ว ไช่เสิ่งเจี๋ย หากอยากให้นางมีความสุข เจ้าอย่าได้รื้อฟื้นความทรงจำของนางให้กลับคืนมาอีก ไม่ใช่แค่ความรักเท่านั้น ความทุกข์ในอดีตที่นางเคยได้รับก็ลืมไปหมดแล้วเช่นกัน” ซีหยางเว่ยเจียงทิ้งท้ายเอาไว้ ก่อนจะปล่อยให้เขาพาตัวของหลี่จื้อฉิงกลับมาพร้อมกัน ใบหน้าของนางซีดเซียว ไช่เสิ่งเจี๋ยถลกกระโปรงนางขาข้างขวาของนางที่เคยเรียวสวยไร้ริ้วรอย บัดนี้มีรอยแผลเป็นขนาดใหญ่ มองผิวเผินภายนอกดูปกติดี แต่เห็นนางเดินกะโผลกกะเผลก นางกลายเป็นสตรีพิการไปแล้วหรือลืมความทุกข์ความเจ็บปวดไปหมดแล้วงั้นหรือ และเป็นเขาที่จำได้อยู่เพียงผู้เดียวฮ่าฮ่า!!เขาได้แต่หัวเราะออกมาอย่างขมขื่นประตูห้องพักภายในโรงเต

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status