เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-06 08:52:46ญี่ปุ่น
ริวอิจิ...ตื่นมาตอนสายตอนที่ฟร้อนท์โรงแรมโทรมาปลุกถึงเวลาใกล้เช็กเอ้าท์หลับเป็นตายเหนื่อยเป็นบ้าสบถกับตัวเองเบาๆก่อนจะรีบไปชำระร่างกายมองเช็กสภาพตัวเองในกระจกมีรอยจูบสีกุหลาบหลายแห่งรวมไปถึงรอยข่วนยาวกลางหลังทำให้เขาหวนคิดไปถึงหญิงสาวคนหนึ่งเธอเหมือนเสือซ่อนเล็บที่ปลุกความกระหายในตัวชายฉกรรจ์ที่หลงลืมเรื่องอย่างว่าไปชั่วขณะเพราะงานที่รัดตัวเหมือนเซ็กซ์บอมบ์ที่ถูกเก็บกดมานานเมื่อถูกสะกิดจึงแตกโพละออกมาอย่างที่เห็นเซ็กซ์เมื่อคืนมันสุดยอดมากจำไม่ได้ว่าเกิดกี่ครั้งเซ็กซ์แอพพีลของสาวเจ้าก็ฮอตแถมเซ็กซี่เป็นบ้าทำให้บทรักถูกจุดติดขึ้นมาใหม่แทบจะทันทีที่บทรักก่อนหน้าได้บรรเลงจบลงแถมเจ้าตัวยังตอบสนองได้อย่างดีเยี่ยมไม่มีท่าทีเหนื่อยล้าแม่มดรึเปล่าวะ...หรือเพราะเมา?
ออกมาจากห้องน้ำขวานหาเสื้อผ้ามาสวมใส่อย่างไม่รีบร้อนวันนี้วันเสาร์นี่นาสายตาไปสะดุดกับบัตรประกันสุขภาพสีเขียวอ่อน “สาวไทยเรอะ” ก่อนจะต่อสายหาเลขาให้ตามสืบผู้หญิงปริศนาที่ร่ายมนตร์จนทำให้เขาแทบคลั่งอยากจะรู้จักให้มากกว่านี้...ไม่แน่อาจจะได้สานต่อสัมพันธ์ Friend and Benefit เขาเองไม่ชอบการผูกมัดอีกทั้งยังไม่พร้อมจะมีใครในตอนนี้แค่งานก็รัดตัวจนไม่เหลือเวลาไปดูแลหรือเอาใจใครที่ไหน
แมนชันสุดหรูกลางกรุงโตเกียว
ลูกน้องคนสนิทได้ยื่นเอกสารปึกนึงวางลงบนโต๊ะรับรองที่เจ้านายพาดขาเอาไว้พลางนั่งโซฟาจุดบุหรี่จนควันสีขาวลอยคละคลุ้งไปทั่ว
“เร็วดีนี่” พลางล้วงเอกสารออกมาดู“DARAKORN PABHADA”เหมือนจะเป็นนักศึกษาที่เพิ่งสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทซินะแถมเรียนเก่งซะด้วย
“ตอนนี้เธออยู่ไหน”
“...เอ่อกลับเมืองไทยไปแล้วครับ”
“สืบทีว่าตอนนี้ทำอะไรที่ไหน”
“รับทราบครับ”
มาทำให้อยาก...แล้วก็หนีจากไปแบบนี้เนี่ยนะไม่มีคู่นอนคนไหนที่หนีไปก่อนที่เขาจะตื่นไม่มีไม่เคยมี! หยามกันชัดๆแถมบางทีอาจมีการสานต่อในช่วงเช้าอีกรอบริวอิจิไม่เคยทรีตคู่นอนไม่ดีแน่นอนว่าถ้าเจ้าหล่อนพวกนั้นทำให้เขาพึงพอใจเท่าไหร่ก็จ่ายได้ไม่ว่ากระเป๋ารองเท้าพวกแบรนด์เนมสักใบแต่ก็ต้องอยู่ในขอบเขตราคาที่เขาเห็นว่าสมควรจ่ายได้แต่ว่าผู้หญิงคนนี้แปลกกว่าคู่นอนคนอื่นของเขาตื่นก่อนไม่พอแถมยังชิ่งหนีหายไปอย่างไร้ร่องรอยอีกต่างหาก
แล้วเราจะเจอได้กันเร็วๆนี้แม่เสือสาวดาวยั่วคนอย่าง “เคอิริวอิจิ” ไม่มีอะไรที่อยากได้แล้วไม่ได้...!
ตื่นเต้นสุดๆทำงานวันแรกอารมณ์แบบนี้ซินะนอนตั้งแต่หัวค่ำแต่ก็นอนไม่หลับตั้งนาฬิกาปลุกตั้งแต่ 6 โมงเช้าทำธุระส่วนตัวค่อยเดินทางมาทำงานอย่างไม่เร่งรีบ
“ขอให้วันแรกผ่านพ้นไปด้วยดี...เพี้ยง” ฉันพนมมือปลุกขวัญกำลังใจตัวเองพลางลูบหัวปลกๆ แม้จะจบการศึกษาจากประเทศที่ขึ้นชื่อเรื่องเทคโนโลยีแถมยังอยู่ในวงการไอที แต่ว่าเรื่องอย่างนี้มันก็ต้องมีไว้บ้าง
“สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายโปรดช่วยลูกช้างให้ผ่านโปรไปได้ด้วยดีด้วยเถิดสาธุ!” ก่อนแตะคีย์การ์ดก้าวเข้าไปในตัวบริษัทด้วยกำลังใจที่ฮึกเหิม
“สวัสดีค่ะ” ฉันเอ่ยทักพี่ๆทุกคน
“นี่จ๊ะ...น้องเจส่วนรายละเอียดของงานวันนี้รองรันโค้ดดูมีปัญหาอะไรก็ถามพี่ได้”
พี่น้ำตาลลุกมาแนะนำงานส่วนที่ฉันต้องทำ
“ส่วนนี้เป็นพาร์ทหนึ่งของระบบมหาวิทยาลัยที่เราได้โปรเจกต์มาจะมีบรีฟโปรเจกต์นี้ตอน 11 โมงมีอะไรไม่เข้าใจถามภพได้จ้ะวัยรุ่นเหมือนกันน่าจะคุยกันง่าย” พลางตบบ่าให้กำลังใจน้องใหม่อย่างฉันก่อนจะกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง
“เจ…มีอะไรไม่เข้าใจถามเราได้นะไม่ต้องเกรงใจ”
“ขอบคุณมากนะภพเอาไว้เราไม่เข้าใจตรงไหนจะไปถามนะเผลอๆอาจถามจนภพรำคาญเลยก็ได้”
“เราไม่รำคาญหรอกอย่าคิดมาก” ภพยิ้มให้ก่อนที่จะหันหลังกลับไปทำงานของตัวเองต่อ
บริษัทนี้อยู่กันแบบพี่น้องจริงๆแหละมีห้องอาหารกลางวันให้พนักงานด้วยใครที่ห่อข้าวมากินเองก็สามารถใช้ห้องได้เลยเนื่องจากบริษัทนี้เป็นสาขาหนึ่งในไทยมีบริษัทแม่เป็นญี่ปุ่นจึงมีห้องทานอาหารพนักงานมีมุมกาแฟน้ำเปล่าให้อีกด้วยเพราะพนักงานญี่ปุ่นมักจะห่อเบนโต๊ะมากินเองเนื่องจากประหยัดเวลาประหยัดเงินมากกว่าออกไปกินที่ร้านอาหารข้างนอกแถมยังมีโนมิไกหลังจากจบแต่ละโปรเจกต์ด้วยเรียกว่า “คืนปล่อยผี” ฟังดูน่ากลัวเเต่เหมือนเป็นสวัสดิการอย่างหนึ่งของที่นี่มีเงินสำหรับเลี้ยงตอบแทนพนักงานไม่รวมโบนัสแถมเงินเดือนก็ดีโอทีก็เลิศโคตรโชคดีที่ได้มาทำงานที่นี่ที่แรก
การทำงานมีปัญหาบ้างแต่ก็ผ่านไปด้วยดีเพราะมีเพื่อนร่วมงานที่คอยให้คำปรึกษาที่ดีอย่าง ‘ภพ’ พวกรุ่นพี่ๆก็พยายามใจดีสอนงานให้น้องใหม่อย่างฉันอย่างเต็มที่งานส่วนใหญ่ก็ทำของใครของมันจะมีปัญหาบ้างก็ตอนรันโค้ดนี่แหละต้องกลับมาแก้ไขตรวจสอบใหม่ว่าผิดพลาดตรงไหนตรงส่วนของใครแล้วค่อยส่งไปใหม่บางคนก็คิดว่างานมันนน่าเบื่อแต่สำหรับฉันมันท้าทายมากแล้วบริษัทก็จะแยกส่วนไอทีอย่างชัดเจนไม่มีเรียกไปซ่อมไฟดูคอมพ์ที่แผนกอื่นๆเพราะว่าเรามีทีมซ่อมบำรุงแก้ไขอยู่แล้ว แต่ที่กดดันที่สุดก็คือความต้องการของลูกค้าและระยะเวลาที่จำกัดในแต่ละโปรเจกต์ ซึ่งช่วงนี้งานยุ่งมากเนื่องจากมี SME ผุดมามากมายทำให้บริษัทของเรามีงานเข้ามาเยอะมาก แถมผลตอบรับจากลูกค้าก็ดีอย่างล้นหลาม บอกต่อปากต่อปาก งานจึงมีเข้ามาอย่างไม่หยุด คิวงานรัน ๆ ต่อ ๆ กันไปจนถึงปีหน้า งานดีเงินดี แต่ก็แลกมากับการขายวิญญาณเหมือนกันฉันยิ้มแห้งให้กับตัวเอง
บทที่เกี่ยวข้อง
โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 3
3 เดือนผ่านไปไวเหมือนโกหกฉันที่สนุกกับงานบวกกับได้เพื่อนร่วมงานที่ดีจึงลืมที่จะสังเกตความผิดปกติของตัวเองรู้ตัวอีกทีประจำเดือนไม่มา 2 เดือนกว่าๆแล้วพร้อมกับที่ทีมเร่งโปรเจกต์ให้เสร็จให้ทันกำหนดของลูกค้าทำโอทีเพลินจนลืมวันลืมคืนคิดว่าคงเป็นเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอมั้งประจำเดือนจึงคลาดเคลื่อนตามประสาวัยรุ่นนอนน้อย“เอาล่ะขอบคุณทุกคนมากสำหรับโปรเจกต์นี้นะจ๊ะ” พี่น้ำตาลหัวหน้าโปรเจกต์พูดขึ้นมาดีใจเอาล่ะโรงงานนรกปิดแล้วถึงเวลาปล่อยผีสักทีเย็นนี้เรามีโนมิไกกันนะสาวๆทุกคนอย่าพลาดเฉพาะทีมเราเท่านั้นลูกค้าประเมินงานของเราได้ 100 คะแนนเต็มสิ้นปีนอนรอโบนัสสวยๆเข้าบัญชีได้เลยจ้ะ...ฮิ้วววววเสียงโห่ดีใจของทุกคนพร้อมปรบมือดีใจกันยกใหญ่นี่แหละทีมเวิร์กที่ดีน้อยแต่โก้พวกเราเข้าขากันได้ดีทั้งๆที่ทำงานร่วมกันไม่นานโดยเฉพาะน้องใหม่อย่างฉันเองก็แทบไม่ต้องปรับเปลี่ยนอะไรมากงานส่วนใหญ่ก็ทำในแล็บทอปนะแหละเลยไม่ค่อยจะมีปัญหากระทบกระทั่งกับเพื่อนร่วมงานสักเท่าไหร่“งานวันพฤหัสฯนี้ห้ามพลาดนะจ๊ะใครมีลูกผัวรออยู่บ้านกิ๊กกั๊กเคลียร์ให้เรียบร้อยนะแม่สาวน้อยสาวใหญ่ทั้งหลาย” พี่สจีพูดแทรกขึ้นมา “เอแคร์ไม่พลาดจัดเต็มแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 4
ฉันมานั่งรอหน้าห้องตรวจใจเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ จะเจอแจ็กพอตอะไรอีก อ๊ากกกกอยากจะพ่นไฟ นั่งทึ้งผมตัวเองจนตกเป็นเป้าสายตาของใครหลาย ๆ คน“คุณปภาดาดารากรเชิญที่ต้องตรวจได้เลยค่ะ”คุณปภาดาคุณปภาดาพยาบาลสาวเรียกชื่อรอบที่ 3 ฉันจึงได้สติรีบเดินเข้าห้องตรวจไป“สวัสดีค่ะคุณหมอ”“สวัสดีค่ะ...”“ในประวัติแจ้งว่าประจำเดือนขาดมาเกือบๆ 2 เดือนมีเพศสัมพันธ์ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่คะ”“...”“เอ่อ...ประมาณ 3 เดือนที่แล้วค่ะ” พอตอบเสร็จก็เห็นคุณหมอคนสวยพลิกปฏิทินย้อนกลับไปประมาณ 3 เดือนที่แล้วงั้นหมอขอตรวจเลือดและอัลตราซาวด์หน่อยนะคะ”“เอ่อ...คุณหมอคะพอดีดิฉันอยากจะตรวจ Nifty Test (การตรวจกรองหาลักษณะความผิดปกติของโครโมโซมทารกในครรภ์มารดา) และตรวจโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่นๆด้วย”“ได้ค่ะผลจะทราบอีก 2 สัปดาห์หน้านะคะหลังจากนี้เราจะเจอกันทุกๆ 2 สัปดาห์”“คือเอาจริงๆนะคะคุณหมอกรณีถ้าเด็กผิดปกติดิฉันขอยุติการตั้งครรภ์เพราะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวด้วยแล้วไม่รู้ว่าพ่อของเด็กจะมีความผิดปกติทางพันธุกรรมอื่นๆหรือไม่เลยค่อนข้างกังวลน่ะค่ะ”“หมอเข้าใจค่ะ...แต่อยากให้คุณแม่ทำใจให้สบายรอผลออกเราค่อยมาวางแผนกันอีกทีดีไหมคะ”“
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 5
ทางด้านเคอิริวอิจิตอนนี้ดำรงตำแหน่งผู้บริหารสานต่อจากเคอิยามาดะผู้เป็นบิดาซึ่งเป็นผู้ก่อตั้ง KEI GROUP บริษัทไอทีชื่อดังรวมไปถึงเครือข่ายสื่อสารดังยักษ์ใหญ่ของญี่ปุ่นอีกด้วย “สวัสดีค่ะท่านประธาน” เสียงพูดพร้อมยืนคำนับอีกฝ่ายอย่างสุภาพ “คุณนากามูระผมอยากให้คุณหาต้นจัสมินมาเปลี่ยนในห้องทำงานผมด้วยอ้อ...อาหารกลางวันของผมวันนี้ขอเป็นกะเพราไรส์ซึไข่ดาวไม่สุกขอเป็นร้านอาหารไทยต้นตำรับ”“เอ่อ...ท่านประธานอาหารเผ็ดไม่ได้นี่ค่ะ”“ไม่เป็นไรเอาตามนี้รบกวนด้วย”สั่งเลขาหน้าห้องเสร็จเคอิก็ก้าวเข้าไปในห้องทำงานเช้านี้เขาตื่นนอนมาด้วยอาการอ่อนเพลียพะอืดพะอมขมปากขมคอคลื่นไส้อาเจียนยังไงยังงั้นอีกทั้งภายในห้องนอนของเขาแม้แต่กลิ่นของดอกลาเวนเดอร์ที่ชอบยังฉุนจนรู้สึกหงุดหงิดต้องเปลี่ยนเป็นกลิ่นดอกจัสมินทั้งในห้องนอนในรถรวมถึงที่ทำงานด้วยเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่...รวมถึงอยากทานอาหารไทยรสจัดทั้งๆที่เขาไม่ใช่คนทานเผ็ดมาแต่ไหนแต่ไรแปลกแปลกมากเกิดมาพึ่งเคยเป็น ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น“ขออนุญาตค่ะ” เสียงเลขาสาวดังขึ้น“เชิญ”“ดิฉันเอาดอกจัสมินมาเปลี่ยนให้ท่านประธานไม่ทราบว่าจะให้วางไว้ที่ต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 6
ส่วนทางด้านคุณแม่มือใหม่นั้นกินอิ่มนอนหลับ วันหยุดเอาแต่กินกับนอนซะส่วนใหญ่ ฉันรู้สึกว่าตัวเองกินเก่งขึ้นมาก อยากกินนั่นนี่ตลอดเวลา แกรปฟู้ดมาส่งอาหาร ขนม ของหวานมากหน้าหลายตาจนรปภ.จำได้ว่าใครเป็นคนสั่ง ที่สำคัญฉันรู้สึกหนังท้องตึงหนังตาหย่อนทันทีที่กินเสร็จ “กินแล้วก็นอนน้ำหนักไม่ขึ้นยังไงไหว” ช่วยไม่ได้นะไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้วตอนนี้กินอิ่มนอนอุ่นหุ่นไม่เกี่ยวพึมพำกับตัวเองเสร็จก็ก้มหน้าก้มตากินทุเรียนพูที่สองต่อ“อรุณสวัสดิ์จ้าทุกคน” เสียงทักทายของพี่น้ำตาล “และวันนี้พวกเราจะเริ่มต้นเปิดโปรเจกต์ใหม่ซึ่งถือได้ว่าเป็นเมกะโปรเจกต์แห่งปีของบริษัทเราเลยก็ได้นั่นก็คือพวกเราเป็นส่วนหนึ่งของทีมระบบที่ดูแลเรื่องการถ่ายทอดสดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่จะจัดขึ้นที่กรุงโตเกียวในปี 2040 ที่จะถึงนี้และสองในห้าของทีมเราต้องเดินทางไปดูงานและเรียนรู้เพิ่มเติมที่สำนักงานใหญ่ที่กรุงโตเกียวประเทศญี่ปุ่นจ้าหนึ่งในนั้นก็คือน้องใหม่อย่างน้องเจและน้องภพค้า....” “เปลี่ยนเป็นหนูไปไม่ได้เหรอคะเจ๊...” เสียงออดอ้อนของเอแคร์ไปด้วยกันสองคนกับภพคงจะต้องฟินมากแน่ๆ“ให้หนูไปนะคะ”“โนจ๊ะรอบนี้เป็นสำนักงานใหญ่ที่รีเควส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 7
และแล้ววันศุกร์ที่รอคอยก็มาถึง ฉันลางานครึ่งวันพร้อมกับรีบไปโรงพยาบาลเพื่อฟังผลตรวจ Nift รวมถึงเรื่องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่น ๆ ด้วย“สวัสดีค่ะ...คุณหมอ”“สวัสดีค่ะ...นี่คือผลการตรวจเลือดของคุณแม่นะคะเลือดจางนิดหน่อยนอกนั้นไม่มีปัญหาอะไรค่ะ”“เอ่อ...โรคติดต่ออะไรก็ไม่มีใช่ไหมคะคุณหมอ”“ใช่แล้วค่ะคุณแม่มีแต่เลือดจางส่วนผล Nift ทารกในครรภ์ก็ปกติทุกอย่างรวมถึงสามารถทราบเพศลูกได้ด้วยนะคะหรือว่าคุณแม่อยากจะลุ้นเองตอนคลอด” คุณหมอบอกกล่าวพร้อมกับยิ้มอย่างไมตรี“บอกมาเลยดีกว่าค่ะจะได้เตรียมตัวซื้อของถูก”“ยินดีอีกครั้งนะคะคุณแม่ได้ลูกชายค่ะ”“ลูกชาย...สมบูรณ์แข็งแรงดีทุกประการนะคะ” ฉันถามย้ำกับคุณหมออีกครั้งเพื่อความมั่นใจ“สมบูรณ์แข็งแรงดีค่ะแต่ว่าการตรวจ Nift ตรวจได้แค่ความผิดปกติทางพันธุกรรมส่วนเรื่องสมองพัฒนาการต่างๆเราต้องดูอีกทีค่ะแต่อยากให้คุณแม่ทำใจให้สบายเพราะอายุตอนตั้งครรภ์ไม่มากไม่น่าจะมีปัญหาอะไรพักผ่อนให้เพียงพอไม่เครียดทำใจให้สบายเท่านี้ก็เพียงพอแล้วค่ะ”“ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ”“12 สัปดาห์ตั้งครรภ์ทางเราจะออกสมุดสุขภาพแม่และเด็กให้ซึ่งจะมี 2 ภาษาไทยและอังกฤษคุณแม่ควรพกติดตัวตลอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 8
เคอิกรุป ประเทศญี่ปุ่น“เพราะอะไรถึงกลายเป็นผู้ชายสองคนที่มาศึกษาดูงานในครั้งนี้เกิดความผิดพลาดอะไรขึ้นแล้วทำไมปภาดาถึงไม่มาเธอถือว่าเป็นพนักงานใหม่ควรจะนั่งอยู่ที่นี่ไม่ใช่คนที่เคยมาแล้ว...”“ขออภัยค่ะท่านประธาน” เลขาสาวตอบเสียงสั่น“ทาง LEO GROUP แจ้งมาว่าเธอป่วยไม่สามารถเดินทางมาร่วมงานได้จึงส่งสองคนนี้มาแทน”“ขออภัยอีกครั้งค่ะ” เลขาตอบพร้อมโค้งคำนับอยู่กับที่“เอาล่ะ...ไม่ใช่ความผิดของคุณออกไปได้”“ป่วยเหรอ...ช่างเถอะ” ริวอิจิไม่คิดจะใส่ใจอีกเพราะแฟ้มตรงหน้าที่กองสูงพะเนินให้เขาต้องอ่านอย่างละเอียดและจรดลายเซ็นลงไปอยู่หลายแฟ้มอีกทั้งอาการป่วยที่เป็นอยู่หายไปปลิดทิ้งหลังครบ 3 เดือนเหมือนโปรแกรมที่ถูกตั้งเวลาไปหาหมอก็ไม่เจอสาเหตุนอนซมกินอะไรไม่ได้นอกจากกะเพราไรส์ซึแถมอาหารการกินต้องเปลี่ยนใหม่หมดชาที่เคยดื่มทุกวันอย่าง ‘ซีลอน’ ต้องเปลี่ยนมาเป็น ‘ชาจัสมิน’ ไม่รู้ว่าร่างกายเขาเสพติดอะไรกับกลิ่นของดอกมะลิมากมายห้องนอนห้องทำงานรวมถึงในรถต้องเปลี่ยนมาใช้กลิ่นนี้หมดกระเพาะก็ดูจะแข็งแรงขึ้นกินเผ็ดได้เยอะขึ้นจนคนรอบข้างยังแปลกใจเดือนหน้ามีงานที่ยุโรปหล่อและรวยแบบเขาไม่ควรมานั่งจมจ่อมอยู่ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 9
คอนโดเล็ก ๆ สองห้องนอนแห่งนี้บนพื้นกลับเต็มไปด้วยกล่องพัสดุและถุงเสื้อผ้า รวมไปถึงข้าวของเครื่องใช้ที่ฉันไปเดินเลือกซื้อมาก่อนหน้า จัดการจัดแจงทำห้องให้เจ้าตัวเล็ก นี่แหละนะที่เขาเรียกว่ารักตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้า วันหยุดของฉันหมดไปกับการจัดแต่งห้อง ซักเสื้อผ้าเตรียมไว้ให้เจ้าตัวเล็กในท้องที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ ไม่รู้ว่าจะให้ชื่ออะไรดี รวมไปถึงชื่อเล่น เพราะการอยู่คนเดียวอาจมีเรื่องฉุกเฉินเกิดได้ตลอดเวลาฉันเลยปรึกษาคุณหมอที่ฝากท้องด้วยเรื่องเหตุการณ์ไม่คาดฝัน อีกทั้งได้บอกกล่าวกับรปภ.ที่ทำหน้าที่อำนวยความปลอดภัยอยู่หน้าตึก บางทีฉันอาจปวดท้องคลอดกลางดึกอะไรทำนองนั้น อีกทั้งฉันไม่อยากไปนอนแหง็กรออยู่ที่โรงพยาบาล ฉันตั้งใจว่าจะคลอดธรรมชาติ เพราะว่าฟื้นตัวได้เร็ว แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นกับดุลยพินิจของหมอละกัน หากเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น พอจัดของเสร็จสรรพก็มานั่งจิบน้ำส้ม เปิดดูรายชื่อจากหนังสือตั้งชื่อเด็กพร้อมความหมาย อาจเป็นเพราะว่าเหนื่อยมาทั้งวันหรืออย่างไรไม่ทราบ ร่างบางของคุณแม่ยังสาวก็ผล็อยหลับที่โซฟาทั้งอย่างนั้นอีกฟากหนึ่งของซีกโลกริวอิจิเองก็นั่งซังกะตายอยู่ที่โซฟาภายในห้องสูทของโรงแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 10
หลังจากที่บริษัทเงียบเหงามานานเพราะสายเม้า สายชวนตี้อย่างเอแคร์ต้องไปศึกษาดูงานที่ประเทศญี่ปุ่น แผนกของเราก็เงียบเหงาลงไปอย่างมาก ประจวบกับที่หน้าท้องของฉันเองก็เริ่มนูนออกมาจนเห็นได้ชัด เสื้อผ้าชุดกางเกงก่อนหน้าก็เปลี่ยนมาเป็นชุดคลุมท้องที่ยาวจนถึงน่อง แล้วสวมทับด้วยเสื้อคลุมอีกที เพราะเป็นท้องแรกและฉันเองก็มีรูปร่างที่ผอมอยู่แล้ว จึงดูไม่เหมือนคนท้องสักเท่าไหร่ แม้น้ำหนักตัวจะเพิ่มขึ้นแต่รูปร่างกลับไม่ได้อ้วนขึ้น คิดว่าน่าจะลงพุงเสียมากกว่า ตอนนี้ก็กินมากไม่ได้เหมือนเมื่อก่อน เพราะเจ้าตัวน้อยในท้องก็โตวันโตคืนเริ่มเบียดกระเพาะอาหาร รวมไปถึงอวัยวะต่าง ๆ พี่ ๆ ในทีมที่ผ่านการมีลูกมาก่อนอย่างพี่สจี พี่น้ำตาล รวมไปถึงพี่ปุ้ยพี่รู้ข่าวต่างก็ตกใจที่ฉันท้อง เอาจริงฉันก็ขอโทษขอโพยพี่ ๆ ในทีม แถมยังรู้สึกผิดมาก ๆ คล้ายกับว่าปกปิดกับบริษัทเรื่องที่ฉันท้องก่อนทำงานความจริงฉันไม่รู้ตัวว่าตัวเองท้องด้วยซ้ำเฮ้อ! หลังจากนั้นก็เหมือนแต่ละคนแต่ละฝ่ายรวมไปถึงฉันต่างวางแผนการทำงานใหม่รวมไปถึงการลาคลอดอีกทั้งยังต้องหาพี่เลี้ยงเด็กเพิ่มอีกคน…ดีที่พี่สจีมีคอนแทกต์พี่เลี้ยงที่เคยดูแลลูกแกมาให้แถมยังรับรอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
บทล่าสุด
โตเกียว…เกี่ยวรัก ตอนพิเศษ 2 (จบ)
จิรัติกรมางานแต่งเพื่อนชาวญี่ปุ่นด้วยความไม่คาดคิด ไม่คาดคิดว่าเพื่อนเขาจะสละโสดเร็วกว่าใคร ๆ ในรุ่น ก็แหงล่ะ…เจ้าชู้ประตูดินเสียขนาดนั้น แต่พอมาเจอเจ้าสาวในวันนี้ เขายังรับรู้ได้เลยว่าเพื่อนรักของเขามีความสุขในการแต่งงานครั้งนี้จริง ๆ แถมลูกชายยังน่ารักน่าชัง อ้วนท้วนสมบูรณ์เชียวนึกถึงตอนที่มาขอให้ช่วยรวบหัวรวบหางสาวเจ้าแล้วก็อดขำไม่ได้เพื่อนเขาถึงต้องลงทุนมากมายเพื่อทะเบียนสมรสฉบับเดียวแทนที่จะเป็นหญิงสาวคนนั้นที่ต้องอ้อนวอนขอทะเบียนสมรสจากริวอิจิน่ะส่งเพื่อนเข้าประตูวิวาห์พลันอดที่จะคิดถึงตัวเองไม่ได้…แล้วชีวิตคู่ของเขาจะเป็นแบบไหนเจ้าสาวจะเป็นใครแม้ว่าไม่เคยฉุกคิดเรื่องนี้ในหัวมาก่อนเลยก็ตามความคิดในหัวแตกกระเจิงเมื่อเจอใครบางคนคนคนนั้นที่ติดอยู่ในหัวของเขาแมวขโมย! สองแขนของปานประดับถูกกระชากอย่างแรงหลังจากที่เธอเพิ่งจะเรียงจานชามบนโต๊ะได้ไม่นาน“อะ” ฉันร้องเสียงหลงแถมยังต้องตกใจจนหน้าขาวซีดเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นใครโลกมันจะกลมเกินไปแล้วอีกอย่างฉันเองก็คอยระมัดระวังตัวตลอด…“ไง” เขาถามด้วยใบหน้าราบเรียบแต่แววตากลับวาวโรจน์“คะ” ฉันตีเนียนแต่มือไม้เย็นจนเกือบจะถือถาดในมือไว้ไม
โตเกียว…เกี่ยวรัก ตอนพิเศษ 1
งานแต่งงานของฉันกับริวอิจิที่ประเทศญี่ปุ่นนั้นเป็นการแต่งงานแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่นที่ศาลเจ้าแห่งหนึ่งในโตเกียว เป็นศาลเจ้าเก่าแก่ ซึ่งคุณนายเคอิเป็นคนขอเอาไว้เนื่องจากเราแต่งงานที่ไทยกันมาแล้ว เลยอยากจะจัดงานแบบญี่ปุ่นบ้าง ฉันเลือกชุดกิโมโนสีขาว ส่วนเจ้าบ่าวเป็นสีดำ พิธีการค่อนข้างเคร่งครัดและเป็นระเบียบ แขกเหรื่อจะต้องยืนยันว่าจะมาร่วมงานเพราะชุดอาหารนับตามจำนวนคนและแพงมาก แม่เจ้า! รวมไปถึงของชำร่วยที่แขกเหรื่อจะเป็นคนเลือกเอง แต่สำหรับฉันพิธีการเรียบง่ายแต่กลับอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก เหมือนเป็นการบอกกล่าวกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ว่าฉันจะมาเป็นสะใภ้ของที่นี่ ทุกคนให้การต้อนรับฉันอย่างดีไม่น่าเชื่อว่าฉันจะได้กลับมาที่นี่อีกครั้งในสถานะที่แตกต่างออกไปในตอนแรกฉันมาเยือนโตเกียวด้วยวีซ่านักเรียนแต่พอมาอีกครั้งกลับมาในสถานะภรรยาของชาวญี่ปุ่นจัดงานเสร็จสรรพใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง ฉันชอบความเรียบง่ายเลยไม่ได้จัดการฉลองที่โรงแรมอีกอีกอย่างเราก็มีลูกเล็กด้วยกระเตงออกงานทั้งวันคงเหนื่อยน่าดูที่สำคัญเจ้าเด็กอ้วนยังติดพี่เลี้ยงมากๆอีกด้วยพี่ไผ่เองตอนนี้ก็เปรียบเสมือนญาติอีกคนที่เข้าร่วมพิธีการในครั้ง
โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 58 (จบบริบูรณ์)
อีกทั้งฉันเองก็ขอร้องว่า…ไม่ต้องใส่ซองอะไรมาให้อีกอย่างทุกคนก็เสียสละวันหยุดมางานกันแล้วไหนจะเสื้อผ้าหน้าผมอีกแต่ทุกคนกลับมีของขวัญชิ้นเล็กชิ้นน้อยติดมือมาให้อยู่ดีคุณนายเคอิเองก็ยิ้มแช่มชื่นแม้จะมีอุปสรรคทางภาษาแต่เอแคร์เองก็พูดควบสองภาษาเพื่อให้คนทั้งงานเอนจอยไปด้วยกันแถมเพื่อนรักอย่างจิรัติกรเองก็มาร่วมงานด้วย“ไง” จิรัติกรเอ่ยทักเจ้าบ่าวข้างกายฉันพลางส่งของขวัญในมือให้“ขอบใจ” “งานสำคัญของนายทั้งทีฉันต้องมาอยู่แล้วน่า”“ยินดีด้วยนะครับคุณ…เอ่อ”“เจค่ะ”“ยินดีด้วยนะครับคุณเจ” “ขอบคุณมากค่ะ” แถมเขายังเข้ามาหยอกล้อเจ้าตัวน้อยที่นั่งหันหน้าบนเป้นั่งคาดเอวด้วยความเอ็นดู“นี่มันริวอิจิฉบับจิ๋วชัดๆ” เขาว่าพลางหัวเราะในคอแต่พลันสายตาก็เบิกกว้างเมื่อเห็นพนักงานที่คอยเติมอาหารและเครื่องดื่มในงาน“ขอตัวก่อนนะครับ” “ค่ะ” ฉันผายมือให้เขาเข้าไปในงานก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มลูกน้อยที่แทะยีราฟตัวสีเหลืองอย่างมันเขี้ยวโดยไม่รู้เลยว่าบริเวณหลังร้านคนสองคนกำลังมีปากเสียงกันอยู่ เพราะเน้นความเรียบง่ายห้าโมงเย็นทุกอย่างก็เป็นอันสิ้นสุดนิ้วนางข้างซ้ายของฉันและเขาต่างประดับด้วยแหวนแต่งงานที่เราต่างแลกแห
โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 57
“แต่พี่ก็ดีใจนะ อย่างน้อยเจก็ไม่ได้ตัวคนเดียวเหมือนอย่างตอนแรก ให้ตาย! ตอนแรกพี่เป็นห่วงอยู่เหมือนกัน หลังคลอดเราจะอยู่ยังไงกันสองคน พอรู้ว่าน้องเจมีคนคอยดูแลพี่ก็เบาใจ” พี่น้ำตาลที่ผ่านการมีลูกเต้ามาก่อนเอ่ยพร้อมกับเดินมาตบต้นแขนให้กำลังใจฉันยิ้มทั้งน้ำตา“ขอบคุณนะคะแต่ยังไงก็ยังเป็นเจคนเดิมไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไป” ทุกคนพยักหน้าให้ “วันหลังเอาอากิระมาให้พี่ๆอุ้มบ้างพวกเราจะได้กอดหอมตอนยังเด็กนี่แหละ” เอแคร์ว่า“โตขึ้นมาพี่สาวคนนี้จองตัวเป็นผู้จัดการดาราเลยนะคะ” บรรยากาศผ่อนคลายลงมากภพที่ยังพูดน้อยเหมือนเดิมเอ่ยเพียงสองสามประโยค“ยินดีด้วยนะเจ”“ขอบคุณนะภพ” จะว่าไปเขาเป็นคนแรกๆก็ว่าได้ที่รู้ว่าพ่อในท้องของผู้หญิงตรงหน้าเป็นใครเป็นการพบกันโดยบังเอิญไม่ว่าจะรถของหญิงสาวที่ท่านประธานคนใหม่ใช้อยู่เนืองๆไหนจะตอนที่คนทั้งสองไปซื้อของด้วยกันตอนแรกเขาทั้งตกใจและคาดไม่ถึง…ตอนแรกเขายอมรับว่าสนใจผู้หญิงคนนี้อยู่เหมือนกันแต่เหมือนเจ้าหล่อนก็ไม่เปิดโอกาสให้ใครหน้าไหนได้เข้าหามีกำแพงบางๆกั้นเอาไว้หากเธอไม่ท้องหรือมีครอบครัวไปเสียก่อนเขาก็ยังหวังว่าเราจะมีโอกาสได้สานต่อ…“แหมน้องภพมองตาละห้อยเชียวพ
โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 56
ริวอิจิส่งข้อความมาบ้างแต่เราก็แทบไม่ได้คุยกันเลยตารางชีวิตแต่ละคนยุ่งสุดๆแต่แล้วความทรมานในการรอคอยก็สิ้นสุดลงเมื่อได้ยินเสียงกดออดที่หน้าห้องเมื่อเห็นในมอนิเตอร์ว่าเป็นใครฉันก็เปิดประตูให้อย่างเร็วรี่แม้ใบหน้าเขาจะเหนื่อยล้าสุดๆแต่กลับยิ้มแฉ่งเข้ามากอดและอุ้มฉันจนตัวลอย“ว้ายเล่นอะไรคะเนี่ย” ฉันแหวใส่เขาเมื่อถูกอุ้มจนเท้าไม่ติดพื้นแถมในตอนนี้เจ้าตัวน้อยเริ่มจะคว่ำแล้วคอกเด็กที่สั่งทำเอาไว้ก็ได้ฤกษ์ใช้เสียที“อากิระคุง” เสียงมาก่อนตัวริวอิจิที่สองมือหอบข้าวของพะรุงพะรังมามากมายก็ไม่ลืมที่จะรีบไปล้างมือหมายจะรีบมาอุ้มลูกชายแต่โดนฉันเบรกไว้ก่อน“ไปอาบน้ำก่อนดีกว่าคะ” พ่อหมาทำหน้าละห้อยเหงื่อไหลโทรมกายขนาดนั้นอีกอย่างเชื้อโรคก็เยอะด้วยกันไว้ดีกว่าแก้เครื่องฟอกอากาศทำงานอย่างเงียบเชียบบริเวณข้างๆคอกเด็กฉันรีบไปอุ้มเจ้าก้อนมาไว้แนบอกนั่งหันหน้าออก“ปะป๊ากลับมาแล้วดีใจไหมครับ” เจ้าก้อนดิ้นดุ๊กดิ๊กมือเท้าปัดป่ายกลางอากาศอย่างน่ารักฉันอุ้มเขาไม่กี่อึดใจอากิระคุงก็ถูกริวอิจิอุ้มไปฟัดในคอกเด็กสองพ่อลูกคุยกันงุ้งงิ้งอยู่นานสองนานส่วนฉันก็รีบกลับมาเคลียร์งานที่ค้างไว้ต่อพี่ไผ่เองก็เก็บของเตรียมต
โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 55
“แค่ก แค่ก ๆ” เมื่อเขาถอนออก ฉันสำลักหน้าดำหน้าแดง อีตาบ้ากดมาได้! ฉันทำได้เพียงก่นด่าเขาในใจเท่านั้น ไม่นานแผ่นหลังก็แนบติดกับประตู ชุดนอนกระโปรงถูกถกมากองไว้ที่เอว ขาข้างหนึ่งพาดบนท่อนแขนแกร่ง ยืนอย่างหมิ่นเหม่เพื่อให้เขาตอกอย่างถนัดถนี่“อื้อ” ฉันครางเครือแทบไม่เป็นภาษาเข็มยักษ์นี้ไม่รู้ว่าจะทำให้ฉันหายไข้หรือว่าป่วยเพิ่มกันแน่ยิ่งเข้าสุดออกสุดอย่างนี้ฉันจิกเล็บกับต้นแขนเขาอย่างแรงเมื่อเอวสอบเร่งจังหวะไม่ว่าจะเสียงเฉอะแฉะของน้ำลายน้ำหล่อลื่นส่วนล่างที่เชื่อมต่อกันอยู่หรือเสียงเนื้อกระทบเนื้อต่างก็พาอารมณ์พุ่งทะยานสุดกู่ริมฝีปากจูบคลอเคลียกันไม่ห่างช่วงล่างเองก็เช่นกันฉันตบต้นแขนเขาเป็นเชิงให้เปลี่ยนท่าก่อนจะผลักเขาลงกับเตียงกว้างถอดชุดนอนทิ้งลงพื้นอย่างไม่ไยดีก้าวเข้าไปควบคี่กลายเป็นคนคุมเกมและจังหวะเสียเอง สองมือสอดประสานกันเพื่อให้ฉันพยุงตัวแถมเขายังกระเด้งเอวขึ้นมาตอบรับจังหวะของฉันอีกที “อึกอื้อ” เสียงปักปักของเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้องนอนฉันหลับตาพริ้มคอเชิดแหงนเมื่อจุดกระสันถูกแทงย้ำๆอย่างไม่ปรานีย้ำๆจุดนั้นไม่กี่ทีฉันก็ตัวสั่นกระตุกหอบเสียงครางเครือเท้าแขนไว้ข้างศีรษะเขา
โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 54
“แล้วฝั่งของคุณล่ะ” ฉันชั่งใจ…เพื่อนร่วมงานมีแค่ไม่กี่คน เพื่อนหลายคนที่เคยสนิทก่อนหน้าก็ห่างหายกันไปตามกาลเวลา จะร่อนการ์ดส่งไปให้ก็กะไรอยู่…ฉันค่อนข้างเป็นคนคิดมาก อีกอย่างไม่ค่อยได้ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันจู่ ๆ จะส่งการ์ดไปให้เขาจะหาว่าฉันอยากได้เงินใส่ซองไหมนะ“คิดอะไรขนาดนั้น”“ก็…”“ไม่รู้สิคะนอกจากเพื่อนร่วมงานแล้วก็คงไม่มีใครอีกอย่างญาติฝั่งพ่อแม่ก็ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้วค่ะตั้งแต่ท่านเสีย” เขาโอบกอดฉันเข้ามาในอ้อมแขน“แต่ตอนนี้คุณไม่ได้ตัวคนเดียวอีกแล้วนะมีผมอากิระแล้วก็แม่ผมที่เป็นหนึ่งในครอบครัวของคุณ”“ขอบคุณมากค่ะ” ฉันยิ้มตอบเขาด้วยใจจริงไม่น่าเชื่อว่าความบังเอิญความเมาหรือผีผลักในคืนนั้นที่ทำให้เราทั้งสองได้มาเจอกันได้มาใช้ชีวิตคู่ด้วยกันและสร้างครอบครัวที่อบอุ่นไปพร้อมกันตลอดกาลมีจริงหรือไม่…นั่นไม่ใช่คำตอบที่ฉันเฝ้าหาคำตอบอีกต่อไปเพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันเฝ้าหา…อยู่ตรงหน้านี้แล้วเราแพลนทุกอย่างไว้ล่วงหน้าหลังจากที่ริวอิจิกลับมาจากญี่ปุ่นก็จะจัดงานแต่งที่ประเทศไทยหลังจากนั้นค่อยกลับไปจัดที่ญี่ปุ่นต่อจะว่าปุบปับก็ไม่เกินจริงหลังจากนั้นไม่กี่วันฉันและเขาก็มาฟิตติ้งชุดเจ้
โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 53
พอรู้ว่าต้นเดือนหน้าจะเริ่มงานตารางชีวิตของฉันก็ต้องจัดการใหม่หมดรวมไปถึงเวลาที่ให้พ่อของลูกด้วย“ทำไมไม่ลาหนึ่งปีไปเลยคุณจะได้พักผ่อนอย่างเต็มที่”“ไม่ดีกว่าค่ะฉันอยากทำงานไม่อยากแบมือขอเงินคุณ” ฉันพูดออกไปตามจริงใช้เงินเขามันก็ดีอยู่หรอกแต่อย่างว่า…เราต้องมีเก็บสำรองด้วยอีกอย่างฉันเพิ่งเริ่มชีวิตการทำงานได้ไม่ถึงปีเสียดายวิชาความรู้ที่ร่ำเรียนมาใช้ไม่เท่าไหร่ก็ต้องกลายมาเป็นแม่คนเสียแล้ว “เป็นถึงคุณนายเคอิ” เขาพูดพร้อมกับบีบจมูกที่เชิดรั้นของฉันตอนนี้เจ้าหมูน้อยก็เข้าเต้าอยู่แถมมือป้อมๆนั้นยังกำของเล่นในมือไว้แน่น“เงินของคุณนี่คะไม่ใช่เงินฉันสักหน่อย” “แต่ผมเต็มใจให้คุณใช้นะ…ใช้เท่าที่คุณต้องการยังได้” ฉันมองค้อนเขา“ทราบค่ะว่าคุณรวย”“แถมยังหล่อเหลามากอีกด้วย” ชมเองชงเองเหลือจะเชื่อฉันรู้ว่าเขาน่ะรวยมากขนาดไหนแล้วยังไงล่ะ…เกิดวันไหนเขาหมดใจกับฉันขึ้นมาทวงเงินที่ฉันใช้ไปทำไงล่ะทีนี้…สมองพลันนึกถึงกรุปแม่บ้านที่ว่าขึ้นมาที่แม่บ้านคนไทยต่างประสบปัญหาต่างๆกับสามีชาวญี่ปุ่นแล้วการที่ฉันไม่ได้เอาแต่พึ่งพาเขามากเกินไปเพื่อเป็นการเหลือทางรอดให้กับตัวเอง “สัปดาห์หน้าผมจะกลับไปเคลียร์งา
โตเกียว…เกี่ยวรัก บทที่ 52
“อะอ๊ะ” แล้วจะเอาเวลาที่ไหนไปขัดถูหลังให้เล่าเขาต้องการคนขัดหลังให้ที่ไหนต้องการรวบหัวรวบหางเหยื่อเสียมากกว่า…แต่จะว่าไปฉันก็เป็นเหยื่อที่เต็มใจให้ถูกกินซะด้วยสิหากเขาเป็นกองไฟฉันก็พร้อมจะเป็นน้ำมันให้มันเผาไหม้พวกเราสองคนไปพร้อมกัน แถมเจ้าหมูน้อยยังนอนหลับปุ๋ยในเปลอย่างฝันหวานเหมือนว่าเมื่อคืนพ่อลูกทำข้อตกลงอะไรกันเอาไว้อย่างนั้นเจ้าหมูน้อยรีบตื่นมาช่วยแม่หน่อยเร็ว!!!พ่ออากิระผิวปากออกจากห้องนอนมาในตอนเจ็ดโมงเช้าร่างกายไม่มีท่าทีเหนื่อยอ่อนไม่เหมือนแม่ของลูกที่แทบจะลืมตาไม่ขึ้นวันนี้เขาคงไปทำงานสายหน่อยรอจนกว่าพี่เลี้ยงลูกจะมาช่วยไม่ได้นี่นะก็แม่ของลูกสวยขนาดนั้นใครจะอดใจยั้งมือไหว…ก็อย่างที่เคยบอก…เราสองคนเข้ากันได้ดีดีมากเสียด้วยดีกว่าที่คิดไว้เสียอีก ;pเขาจัดแจงทำอาหารเช้าไว้ให้ภรรยาดูแลลูกน้อยเมื่อพี่เลี้ยงมาถึงก็แปะมือเปลี่ยนกะเขาออกไปทำงานก่อนจะออกจากห้องแวะไปดูคุณเขาเสียหน่อยอีกฝ่ายนอนหลับอุตุจะว่าไปสองแม่ลูกนอนท่าเหมือนกันไม่มีผิดเพี้ยนเขาหยิกจมูกที่เชิดรั้นของเธอเบาๆก่อนจะกระซิบที่ข้างหู “ผมไปทำงานก่อนนะอย่านอนตื่นสายล่ะ” ฉันงัวเงียแม้ว่าร่างกายจะอ่อนเปลี้ยแต่ยังไงลูก
