เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 37
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-04 21:50:31
บทที่เกี่ยวข้อง
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 38
“ผมต้องการคุณ...ลีแอน...ต้องการคุณเหมือนจะบ้า...พระเจ้า” ใบหน้าคร้ามเข้มซุกไซ้ไปตามลำคอระหงและจูบบนสันกรามเล็กของหญิงสาวอย่างบ้าคลั่ง คลีโอขยับตัวเล็กน้อยและทำให้สองหนุ่มสาวหยุดชะงักหากแต่หนูน้อยก็ขยับตัวห่างออกไปและเปลี่ยนท่าเป็นนอนคว่ำ ใบหน้าเล็ก ๆ หันไปอีกทางที่สองหนุ่มสาวนอนทาบทับกันอยู่ เฮ็คเตอร์เริ่มต้นอีกครั้ง คราวนี้เขาเป็นฝ่ายดึงชุดนอนผ้าซาตินจนพ้นไปจากร่างแน่งน้อยก่อนจะจัดการกับชุดนอนของตัวเองบ้าง ณชนกมองเขาด้วยสายตาที่ไม่อยากเชื่อเลยว่าตอนนี้เธอจะเปลือยเปล่าอยู่ใต้ร่างของคนตัวใหญ่ที่เขาก็เปล่าเปลือยเช่นกัน เรือนร่างของชายหนุ่มช่างสมบูรณ์แบบ เขาเป็นผู้ชายที่เธอโหยหาเสมอมา ณชนกรู้สึกวูบวาบในช่องท้องอย่างรุนแรง เธอไม่อาจละสายตาไปจากเรือนกายแกร่งกำยำของอเมริกันหนุ่มตัวโตที่ความใหญ่โตของเขาทุกสัดส่วนสะกดสายตาของเธอไว้ ผิวสีแทนขับความคมเข้มสมชายชาตรี อะไร ๆ บนเนื้อตัวของเขาเป็นสีเข้มและมันก็ใหญ่โตไปหมด หน้าท้องเป็นลอนแข็งแรงและท่อนขาทรงพลัง ทุกส่วนของเขามันช่างน่าหลงใหลและทำให้หญิงสาวหัวใจเต้นแรง เขานั่งคร่อมบนร่างเล็กที่เล็กกว่าเขามากแต่สัดส่วนแสนงามนั้นกำลังสะกดสายตาของผู้ชายตั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 39
เป็นอารมณ์และความต้องการร้อนฉ่าที่ต่างฝ่ายต่างยินยอมเสนอสนองแก่กัน ณชนกหยัดสะโพกอวบงามที่ส่ายพลิ้วรับแรงกระทั้นรุนแรง จังหวะรักของเฮ็คเตอร์เร่าร้อนขึ้นเรื่อย ๆ กล้ามเนื้องดงามและแข็งแกร่งของเขาขมวดรัด ร่างนุ่มเบื้องล่างปั่นป่วนที่แกนกาย ดูเหมือนเฮ็คเตอร์ไม่อาจต้านทานแรงบีบเค้นจากตัวเธอที่รัดแน่นได้อีกต่อไป ร่างใหญ่เกร็งทั้งแขนและท่อนขา กอดเธอไว้แน่นและในเวลาเดียวกันนั้นที่ณชนกรับรู้ถึงแรงระเบิดมหาศาลระหว่างกลางตัวเธอและเขา ราวกับสายธารจากดวงดาวกำลังทะลักและไหลบ่าเข้าไปในร่างงาม เต็มอิ่มและหลากล้น ทั้งเขาและเธอสอดประสานแนบสนิท เขาพบความชุ่มฉ่ำและแน่นิ่งในธารชื้นเย็นนั้นเนิ่นนาน แทบไม่อยากขยับกายไปไหน ทั้งที่เคยประกาศกร้าวว่าเกลียดณชนกสุดหัวใจแต่ร่างกายของเขากำลังพ่ายแพ้แก่เรือนร่างน่าเสน่หายิ่งของหญิงสาว“พรุ่งนี้...คุณจะให้ฉันกลับไปทำงานใช่ไหมคะ?” เธอกระซิบถาม ใบหน้าคร้ามคมยังซบอยู่บนอกหอมกรุ่น เสียยงหายใจของเขาหนักหน่วงและแรงกระเพื่อมจากอกหนาสั่นไหวอยู่บนเรือนกายของเธอ“ผมจะให้คุณลาหนึ่งอาทิตย์”“ไม่ได้นะคะ”“ทำไมจะไม่ได้” เฮ็คเตอร์เงยหน้ามอง ใบหน้าของเขายังเป็นสีเข้มเพราะเลือดสูบฉีด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 40
“พี่แนนขา...พี่แนนพึ่งมาทำงานเหรอคะ” ณชนกหันไปมองปลาที่เดินเข้ามาพร้อมเบนท์เพื่อนสนิทและกล่าวทักทายขึ้นก่อน หญิงสาวยิ้มให้พนักงานเสิร์ฟสาวรุ่นน้องดังเช่นทุกครั้ง“ค่ะ...พี่พึ่งมาทำงาน”“วันนี้มาเช้าจังเลยนะคะ พวกเราไม่เห็นพี่แนนตั้งหลายวัน ลาป่วยเหรอคะพี่แนน?”“ค่ะ...พี่ไม่ค่อยสบาย...เดี๋ยวพี่ตอกบัตรทำงานก่อนนะคะ”“เดี๋ยวค่ะพี่แนน” เบนท์ร้องขึ้นและเข้าไปจับมือณชนกเอาไว้“มีอะไรเหรอคะน้องเบนท์”“คืองี้ค่ะ...พอดีว่ามีคนอยากพบพี่แนนน่ะค่ะ เขามาคอยพี่แนนหลายวันแล้ว เห็นบอกว่ามีเรื่องอยากคุยกับพี่แนนมาก”ณชนกย่นคิ้ว “ใครกันคะ”“ตามพวกเรามาทางนี้สิคะ...คงใช้เวลาไม่นานหรอกค่ะ นี่ก็ยังไม่หมดเวลาตอกบัตรเลยนะคะพี่แนน”ปลาสำทับ ณชนกลังเลชั่วครู่ หญิงสาวคิดว่าเธอไม่ได้มาทำงานหลายวันอาจมีคนต้องการเจอเธอจริง ๆ อย่างสาวเสิร์ฟรุ่นน้องว่าก็เป็นได้ แล้วเธอก็เดินตามเบนท์และปลาไปยังด้านหลังของโรงแรมในเวลาเช้าที่ยังเงียบสงบ มันเป็นสวนดอกไม้ของโรงแรมซึ่งปลอดคน เมื่อไปถึงที่นั่นเธอก็เห็นใครคนหนึ่งนั่งรออยู่แล้วที่เก้าอี้ในซุ้มไม้ซึ่งถูกจัดแต่งอย่างสวยงาม“คุณจันทริกา” ณชนกอุทานออกมาเบา ๆ เมื่อเห็นร่างระหงใน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 41
ณชนกหน้าชาทั้งน้ำตาไหลลงอาบแก้มด้วยความอับอาย จันทริการู้เรื่องระหว่างเธอกับเฮ็คเตอร์แล้ว หญิงสาวไม่พุดอะไรเพราะความจริงมันจุกอกจนตีบตันไปหมด เธอหันไปมองหน้าพนักงานสาวเสิร์ฟรุ่นน้องทั้งสองที่ยืนมองด้วยสีหน้าตระหนกตื่นไม่ต่างจากกันขณะกุมโทรศัพท์ไว้แน่น แต่แล้วโดยไม่คาดฝันจันทริกาก็ปรี่เข้ามาแล้วฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าของณชนก“กรี๊ด!!!” ทั้งเบนท์และปลากรีดร้องขึ้นพร้อมกันเมื่อร่างของพนักงานเสิร์ฟสาวรุ่นพี่ทรุดลงไปนั่งกับพื้นพร้อมกันนั้นโทรศัพท์มือถือของจันทริกาก็กระเด็นไปไกล ใบหน้าของณชนกเป็นรอยจ้ำแดงและมีเลือดหยดออกมากบปากจากแรงฝ่ามือของจันทริกา แต่ก่อนที่เซเลบสาวจะปรี่เข้าไปซ้ำก็ต้องหยุดชะงักเมื่อร่างสูงของใครคนหนึ่งปราดเข้ามาดึงแขนของเธอไว้ก่อนจะผลักร่างนั้นออกไปจนจันทริกาเซเกือบล้ม“หยุดนะ! นี่มันเรื่องอะไรกัน...ทำไมคุณทำร้ายแนนแบบนี้!” ณชนกเงยหน้าขึ้นก็เห็นโคลวิซก้าวเข้ามาประคองร่างของเธอให้ลุกขึ้นยืน หนุ่มเยอรมันกอดหญิงสาวซึ่งอยู่ในอาการโงนเงนไว้แน่น เขาก้มลงดูใบหน้าหวานก็ต้องตกใจที่เห็นรอยเลือดบนริมฝีปากบวมช้ำ“แนน...เป็นยังไงบ้าง?”“ไม่เป็นไรค่ะโคลวิซ...แนนไม่เป็นไร”“แต่แก้มคุณช้ำ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 42
“ไม่มีใครรู้หรอกน่า...เผลอ ๆ นังพี่แนนอาจจะไม่กล้ามาทำงานแล้วล่ะมั้ง ดีเหมือนกัน คิดดูอีกทีก็สะใจ... ไปทำงานกันเถอะ เบนท์ แล้วก็ไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้อีก” สองพนักงานเสิร์ฟสาวเดินออกไปจากที่นั้นโดยไม่แลหลังว่ามีร่างสูงในชุดสูทของใครคนหนึ่งแอบดูอยู่ด้านหลังผนังตึกที่อยู่ไม่ห่างกัน พรเทพมองพนักงานสาวทั้งสองที่เดินไปจนลับตาก่อนจะก้าวออกมาอย่างช้า ๆ และก้มลงหยิบโทรศัพท์มือถือที่ตกอยู่ในพงหญ้า ผู้จัดการหนุ่มใหญ่เปิดหน้าจอโทรศัพท์อีกครั้งและมีสีหน้าที่เหมือนไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เขาถอนหายใจหลังจากเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างตั้งแต่เริ่มต้นก่อนรำพึงกับตัวเองเบา“โธ่...แนนนี่...”จันทริกาเดินกลับมายังห้องอาหารของโรงแรมอีกครั้ง เซเลบสาวปรับสีหน้าให้เป็นปกติเพราะหล่อนมีนัดทานอาหารเช้ากับประธานหนุ่มหล่อของโรงแรม ทั้งที่ยังโกรธและเดือดดาลที่ล่วงรู้เรื่องระหว่างเฮ็คเตอร์และพนักงานเสิร์ฟสาวคนนั้นหากแต่จันทริกาก็ฉลาดพอที่จะไม่ยอมจบความสัมพันธ์ของหล่อนกับหนุ่มหล่อระเบิดอย่างเฮ็คเตอร์เพราะไม่อยากให้เป็นขี้ปากของแวดวงสังคมที่กำลังจับตาเรื่องความรักระหว่างหล่อนและผู้บริหารโรงแรมใหญ่อย่างบีช เบย์ คลับ และที่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 43
“แนนไม่เป็นไรหรอกค่ะ”“มีอะไรทำไมไม่บอกผมล่ะ เกิดอะไรขึ้น ทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงได้ทำร้ายคุณ”“แนนผิดเองค่ะ...แนนเป็นคนไม่ดีกรรมมันเลยตามสนอง”“คุณพูดเรื่องอะไรกัน แนนเป็นคนถูกทำร้ายนะ...แนน...ผมได้ยินที่ผู้หญิงคนนั้นพูดทุกอย่าง มันเป็นความจริงหรือเปล่า?”“คะ” ณชนกเลื่อนสายตาแห้งแล้งสบนัยน์ตาของโคลวิซที่มองเธออย่างค้นคว้า หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เธอไม่รู้ว่าจะอธิบายให้เขาเข้าใจได้อย่างไร“โอเค...ถ้าอย่างนั้นแนนบอกมาก่อนได้มั้ยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นไคร”“เธอชื่อจันทริกา เป็นสาวไฮโซชื่อดัง”“เธอพูดว่าแนน...ไปแย่งของของเธอ...บอกได้มั้ยว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร” หญิงสาวเงียบงัน น้ำตาของเธอไหลลงมาเมื่อโคลวิซถามขณะชายหนุ่มจ้องมองใบหน้าสวยที่ตอนนี้บนแก้มเนียนข้างหนึ่งเป็นรอยแดงช้ำแถมมุมปากบวมเจ่อเป็นรอยแตกและยังมีเลือดซิบ“แฟนของเธอคือ...เจ้าของบีช เบย์ คลับ” ณชนกก้มหน้าลง “คุณอาจจะสมน้ำหน้าฉัน คุณอาจเห็นว่าฉันไม่เจียมตัว”“แนน” โคลวิซส่งเสียงในลำคอก่อนจะดึงร่างเล็กเข้าไปในอ้อมแขน ณชนกไม่ขัดขืน ตรงข้ามเธอกลับสะอื้นไห้ด้วยความปวดร้าวเกินจะทานทน หญิงสาวเหมือนลอยอยู่กลางทะเลที่มีแต่คลื่นคลั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 44
“คุณแม่ขา...วันนี้คุณแม่มาเร็วจังเลย”“คิดถึงคุณแม่ไหมคะ?”“คิดถึงค่ะ...อือ...คุณแม่ขา” คลีโอเอียงหน้ามองแล้วย่นคิ้วเล็ก ๆ เข้าหากันพร้อมทั้งยกมือขึ้นลูบแก้มของณชนก “ทำไม...แก้มคุณแม่ถึงได้...เป็นสีแดงคะ”ณชนกสะอึก เธอมัวแต่คิดถึงความวุ่นวายที่เกิดกับเธอตั้งแต่ตอนเช้าโดยลืมนึกถึงสภาพของตัวเองไปเสียสนิท หญิงสาวยกมือขึ้นสัมผัสบนมือเล็กของลูกสาวเบา ๆ“คุณแม่เดินชน...กระจกในโรงแรมน่ะค่ะ” แก้ตัวไปขุ่น ๆ“คุณแม่เจ็บไหมคะ?”“คลีโอ...” หญิงสาวรู้สึกใจหายที่ดวงตาวาวไสของคลีโอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ“คลีโอร้องทำไมคะ?”“คลีโอ...สงสารคุณแม่ค่ะ...คุณแม่...เจ็บมากไหมคะ”“โถ...แม่คุณของแม่” ณชนกดึงร่างน้อยมากอดไว้แน่น ถ้าไม่เกรงใจพี่เลี้ยงเด็กที่ยืนมองอยู่ที่ประตูเธอก็จะร้องไห้เสียงดัง ๆ ออกมาตอนนี้เลย“คลีโอ...คุณแม่ไม่เป็นไรหรอกนะคะ เรากลับกันเถอะค่ะ” ร่างบอบบางยืดตัวขึ้นยืนและจูงมือลูกน้อยเพื่อจะกลับบ้านแต่ทว่าเมื่อหันกลับไปก็ต้องชะงักงัน มือเรียวบางที่จับมือเล็ก ๆ ไว้มั่นเย็นเฉียบเมื่อดวงตาคู่งามสะท้อนภาพบุรุษร่างสูงสง่ายืนอยู่ตรงหน้าเธอ“เฮ็คเตอร์...”“คุณลุงเฮ็คเตอร์...คุณลุงเฮ็คเตอร์” คลีโอผละจาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 45
“คุณแม่ขา...ลุงเฮ็คเตอร์บอกว่า...จะพาคลีโอ...ไปว่ายน้ำค่ะ” รอยยิ้มจางผุดขึ้นที่มุมปากของหญิงสาว เธอไม่ยอมสบตากับบุรุษผู้ทรงอำนาจที่นั่งข้าง ๆ รู้สึกหวาดหวั่นจนมือเท้าเย็นเฉียบ ทั้งที่ความเจ็บปวดทรมานจากความกดดันมันกำลังกัดกินความรู้สึก หากแต่ณชนกบอกตัวเองว่าต้องเข้มแข็ง ตอนนี้ไม่มีใครช่วยเธอได้นอกจากตัวเธอเอง แม้รู้ว่าพ่ายแพ้เขาหมดทุกทาง แม้รู้ว่าประตูแห่งความหวังได้ปิดตายลงหมดทุกบานแล้ว หากเมื่อถึงเวลาที่หลังชนฝาเธอก็จะลุกขึ้นสู้ เฮ็คเตอร์พาเธอกลับมายังบ้านพักสไตล์บาหลีสุดหรูบนเนินเขาอีกครั้ง และช่วงเวลาเย็นย่ำก็หมดไปกับการที่เขาพาคลีโอลงเล่นน้ำในสระกลางลานโล่งซึ่งโอบล้อมด้วยพุ่มไม้สวยงามแปลกตา ณชนกได้แต่มองชายหนุ่มกับเด็กน้อยใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ท่ามกลางความกดดันหญิงสาวก็ยังมีความฝันสวยงามเล็ก ๆ จากการที่เธอได้เห็นเฮ็คเตอร์หยอกเย้ากับคลีโอเสมือนเป็นพ่อลูกกันโดยแท้จริง ซึ่งความเป็นจริงงดงามยิ่งกว่านั้น มันฝังลึกอยู่ในความทรงจำที่ยังตราตรึงไว้กับเขาเสมอ หากแต่ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าเฮ็คเตอร์คิดอะไร หญิงสาวรู้สึกบีบคั้นในหัวใจ โลกของเธอกำลังเล็กแคบลงทุกที เวลาผ่านไปกระทั่งเกือบสองทุ่ม ณชนกพาล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04
บทล่าสุด
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 61
“ป้าวิไลบอกผม” ชายหนุ่มเลือกที่จะไม่พูดถึงความผิดพลาดที่แม่บ้านของณชนกได้กระทำลงไป เขาอยากให้เธอรับรู้เพียงสิ่งดี ๆ ที่คนชิดใกล้ที่สุดมอบให้และสิ่งที่เขากำลังจะทำมันนับจากนี้ ลมหายใจอุ่นระบายออกมาจากใบหน้าคร้ามเข้ม เฮ็คเตอร์ก้มลงไปหาดวงหน้าหวานจนปลายจมูกชนปลายจมูกโด่งเล็ก“เกือบห้าปีแล้วสินะ...นั่นเป็นอายุของคลีโอพอดี ทำไมผมไม่เคยนึกถึง ผมยังจำได้ที่คุณบอกผมครั้งแรกว่า...พ่อของเด็กตายไปแล้ว ผมเชื่ออย่างนั้นจริง ๆ เชื่อในสิ่งที่คุณหลอกผม เชื่อตัวเองว่าคุณเคยรังเกียจผู้ชายต่ำต้อยอย่างที่ผมเป็นเมื่อก่อนนี้”“ถึงตอนนี้คุณก็ยังเชื่ออย่างนั้น”“ตอนนี้ผมได้ค้นพบอะไรหลาย ๆ อย่างที่เชื่อมโยงระหว่างเรื่องของเรา ผมได้พบป้าวิไลและได้พบโคลวิซ”ณชนกไม่กล้าพูดว่าเธอพบผู้ชายที่เคยขอเธอหมั้นหมายที่นี่เมื่อวานนี้กระทั่งชายหนุ่มพูดขึ้น“คุณได้พบเขาแล้วใช่มั้ย ลีแอน”“คะ...เอ้อ...เอ้อ...”“ผมเป็นคนชวนเขามาที่นี่เอง ก่อนเดินทางมาบาหลีผมคุยกับเขาหลายเรื่อง เขาเป็นคนบอกผมเองว่าเขารักคุณเสมอ”“คุณไม่โกรธเขาหรอกหรือคะ”“ผมน่าจะโกรธถ้าไม่รู้ว่าเขาเป็นคนช่วยคุณวันนั้น วันที่แจนทำร้ายคุณ” พอได้ยินชื่อนั้นความเจ็
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 60
“เฮ็คเตอร์...คุณหมายถึงอะไร” มุมปากหนาได้รูปเลิกขึ้น “คนที่คุณรักมากที่สุด มันสะท้อนอยู่ในนี้ ในดวงตาของผม คุณเห็นมันตลอดเวลา...แต่...พระเจ้า...คุณไม่เคยบอกอะไรผม” เท่านั้นเองณชนกถึงกับสะอื้นเบา ๆ เธอรู้ว่าเขากำลังหมายถึงอะไรแต่หัวใจของเธอต่างหากที่ยังขลาดกลัว หญิงสาวอ่อนยวบลงพร้อมกับทิฐิกล้าแข็งที่กำลังถูกหลอมละลาย เฮ็คเตอร์ก้มหน้าลงไปหาและแนบแก้มกับแก้มนวลของหญิงสาว ณชนกไม่ได้คิดไปเอง เธอรู้สึกถึงรอยเปียกชื้นบนใบหน้าของเขา“ลีแอน...ทำไมคุณไม่บอกอะไรผม...คุณปล่อยให้ผมเป็นคนบ้า ปล่อยให้ผมคลั่ง หลงอยู่กับความเจ็บปวดจนมันกลายเป็นเกลียดชังและผมก็ทำทุกอย่างที่ผมไม่คิดเลยว่าตัวเองจะเลวร้ายได้ขนาดนั้น”ณชนกสะอื้นไห้ “ฉันไม่สามารถบอกอะไรคุณได้หรอกค่ะ...เฮ็คเตอร์...ในเมื่อคุณเกลียดฉันมากขนาดนั้น คุณไม่รู้หรอกว่าฉันกลัวมากแค่ไหน เพราะถ้าหากฉันพูดอะไรผิดไป บางที...มันอาจหมายถึงชีวิตของคนที่ฉันรัก”หญิงสาวอ่อนยวบในอ้อมกอดของเฮ็คเตอร์ เขากอดเธอแน่นยิ่งกว่าครั้งไหน แนบแน่นจนได้ยินเสียงเต้นของหัวใจดวงนั้น “ถ้าฉันบอกคุณแล้วคุณ...ยังจะเชื่อในสิ่งที่ฉันพูดเหรอคะ ฉันแน่ใจว่าคุณไม่มีวันเชื่อคำพูดของโสเ
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 59
“เฮ็คเตอร์!” ณชนกอุทานออกมา ทั้งตกใจและหวาดหวั่นเมื่อรู้ว่าใครอยู่ในที่นั้นหากทว่าร่างสูงใหญ่ที่วิ่งตามลงมาอย่างกระชั้นชิดกลับช้อนร่างของเธอไว้ในอ้อมแขน“ลีแอน...เจ็บตรงไหนบ้าง”“คุณแม่ขา...คุณแม่ขา...คุณลุงเฮ็คเตอร์มาช่วยแล้วค่ะ...คุณลุงมาช่วยแล้ว” เสียงเล็ก ๆ ดังขึ้นใกล้ ๆ ณชนกอยากจะร้องไห้เมื่อรู้ว่าไม่สามารถหนีไปไหนได้อีก หนำซ้ำเฮ็คเตอร์ยังจับตัวเธอไว้ได้ ถึงแม้เขาจะอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนและถามด้วยน้ำเสียงเจือความห่วงใยแต่สำหรับหญิงสาวแล้วเธอก็ยังไม่เลิกแคลงใจในตัวเขาเลยสักที“คลีโอ...คลีโอ...” ณชนกร้องเรียกลูกสาวเบาแสนเบาขณะที่ร่างสูงใหญ่พาตัวเธอกลับไปยังวิลล่าพร้อมแม่หนูน้อยที่ยังกอดตุ๊กตาและดึงชายเสื้อของเฮ็คเตอร์ไว้ตลอดเวลาเหมือนกลัวจะหลงทาง เมื่อกลับไปถึงวิลล่าหญิงสาวถึงได้รู้ว่าเธอได้รับบาดเจ็บจากบาดแผลฉกรรจ์ที่ข้อเท้า แผลลึกและเนื้อฉีกขาดจนเลือดไหลออกมามากอย่างน่าตกใจ คลีโอร้องไห้ตลอดเวลากระทั่งหมอที่เฮ็คเตอร์โทรเรียกเดินทางมาถึงและทำแผลให้อย่างเร่งด่วนเพราะหญิงสาวปฏิเสธไม่ยอมให้เขาพาเธอไปโรงพยาบาล กว่าหมอจะทำแผลเสร็จและกลับไปก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืน คลีโอหลับไปแล้วขณะที่ณชนกท
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 58
“ผมไม่ได้คิดอย่างที่คุณคิด”“อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!” หญิงสาวตวาดกลับทั้งน้ำตาเมื่อชายหนุ่มยื่นมือทำท่าเหมือนจะแตะแขนเรียว เธอก้าวออกห่างและมองเขาด้วยความเจ็บปวด“จริง ๆ แล้วคุณควรจะกลับไป...ขอร้องเถอะค่ะ ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้วนอกจากได้อยู่กับลูก ส่วนคุณก็กลับไปอยู่ในโลกของคุณ อยู่กับผู้หญิงที่คุณรักและคู่ควรกับคุณ...ฉันรู้ว่าฉันทำผิดสัญญาแต่ฉันแค่ขอร้องคุณเท่านั้น”เฮ็คเตอร์ไม่กล่าวอะไร เขาได้แต่จ้องมองดวงตาคู่งามที่มีหยาดน้ำหลั่งไหล เธอจะรู้หรือไม่ว่าน้ำตาที่ไหลบนใบหน้านั้นกำลังหลั่งลงไปท่วมหัวใจของเขาด้วย ชายหนุ่มเงียบไปชั่วอึดใจก่อนจะพูดว่า“ผมพักอยู่ที่ในวิลล่าหลังที่อยู่ใกล้กันนี้...คืนนี้ผมจะไม่รบกวนคุณ...แต่พรุ่งนี้เช้าผมจะมารับคุณกับลูกออกไปข้างนอก บางทีคลีโออาจยังอยากเที่ยวให้รอบเกาะอีกหลาย ๆ รอบ”บทที่ 28 จริง ๆ แล้วเขาอยากพูดอะไรอีกหลายอย่างหากแต่ก็เลือกที่จะเดินออกไปจากที่นั้นปล่อยให้หญิงสาวยืนนิ่งอยู่กับความคิดอันสับสน พรุ่งนี้เขาจะมารับเธอกับลูกอย่างนั้นหรือ...เธอจะรอเขาอย่างนั้นหรือ ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีอะไรเปลี่ยนแปลงอีกบ้างหรือไม่ อาจเป็นอารมณ์ปรวนแปรข
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 57
“ผมให้คนของผมแกะรอยการเดินทางของคุณจากธุรกรรมธนาคาร...มันง่ายออกจะตายเพราะคุณยังเดินทางโดยไม่ได้หายไปไหน“ฉันรู้นะคะว่าคุณตั้งใจมาที่นี่...คุณตั้งใจ” ณชนกกัดฟันเสียงดังกรอดขณะพูดเสียงลอดไรฟัน แววตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นซึ่งบัดนี้มันเป็นเหมือนเข็มนับหมื่นเล่มทิ่มแทงลงบนหัวใจของชายหนุ่ม หากเป็นเมื่อก่อนเขาคงสะใจที่เห็นเธออยู่ในสภาพของคนสิ้นไร้หนทางและหลังชนฝา หากทว่าทุกอย่างได้เปลี่ยนไปเป็นตรงข้ามเมื่อเขาได้พบเธออีกครั้งในวันที่หัวใจของเขาหลุดจากข้อโซ่แห่งความพยาบาทที่พันธนาการไว้แน่นหนา เขาอยากดึงร่างเล็กเข้ามากอด จูบและร่วมรักกับเธอเสียเดี๋ยวนั้นหากชายหนุ่มไม่ต้องการเก็บความปรารถนาบางอย่างไว้ อย่างน้อยที่สุดเขาก็ได้พบเธอแล้ว อย่างน้อยที่สุดเขาก็ได้เห็นหน้าคลีโออีกครั้ง ชายหนุ่มก้มหน้าลงไปหา“ใช่...ผมตั้งใจ...และคราวนี้ผมจะไม่ปล่อยคุณกับ...คลีโอ...ไปไหนอีกแล้ว” กล่าวจบก็เดินผ่านร่างเล็กออกไปด้านนอก ณชนกได้แต่ยืนนิ่งและประสานมือทั้งสองด้วยความรู้สึกตึงเครียดที่กำลังบีบคั้นเต็มที่ เธอจะทำอย่างไรดี...เธอคงต้องหาทางหนีเขาไปอีกครั้งและคราวนี้จะไปในที่ที่เขาไม่มีวันหาเจอ ณชนกต้องทำใจอ
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 56
“คลีโอ...คลีโอ...ลูกอยู่ไหน” ร่างบอบบางรีบเดินกลับไปยังวิลล่าของเธอซึ่งเป็นที่พักรูปแบบสถาปัตยกรรมแบบบ้านชวาหลังคาทำด้วยไม้ไผ่หันออกด้านนอกอันเป็นเทคนิคเก่าแก่ในการสร้างบ้านที่หายากเต็มทีแล้ว ณชนกเริ่มยิ้มออกเมื่อได้ยินเสียงเล็ก ๆ น่ารักของเด็กดังอยู่ข้างใน เธอเดินเข้าไปแต่แล้วกลับต้องผงะงัน ริมฝีปากที่แย้มยิ้มเมื่อครู่คลายลงเป็นราบเรียบและหัวใจเต้นเร็วยิ่งกว่ากลองรัว คลีโออยู่ในห้องนั่งเล่นของวิลล่าแต่ไม่ได้อยู่คนเดียว“คุณแม่ขา...คุณแม่ขา...คุณลุงเฮ็คเตอร์...มาหาคลีโอค่ะ” เด็กน้อยยืนกระโดดโลดเต้นอยู่ในอ้อมแขนของคนตัวใหญ่ที่นั่งบนโซฟา ร่างสูงสง่าอยู่ในเสื้อโปโลและกางเกงยีนส์สีเข้ม ใบหน้าหล่อเหลาเอียงกลับมายังหญิงสาวที่ยืนนิ่งเหมือนรูปปั้นที่ประตู แม้จะเห็นแววตระหนกฉายเต็มหน้าหญิงสาวหากรอยยิ้มกลับจุดขึ้นบนใบหน้าของผู้ชายหล่อเหลาที่เขาสร้างทั้งความประหลาดใจและความหวั่นกลัวในหัวใจของณชนก“ลีแอน” เฮ็คเตอร์เรียกเธอหากแต่น้ำเสียงนั้นรื่นหู ณชนกมือเย็นเฉียบ ร่างกายของเธอราวกับถูกฝังทั้งเป็นลงในหุบเขาน้ำแข็งอีกครั้งและเธอไม่แน่ใจว่าครั้งนี้เธอจะรอดจากที่อันหนาวเหน็บนี้ไปได้หรืออาจจะตายอยู่ที
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 55
แววตาคู่สวยมีรอยเศร้า “ฉันไม่ได้ทำงานที่นั่นอีกแล้วล่ะค่ะ...ฉันถูกไล่ออก”“ผมตามหาคุณไปทั่วเลยนะ ถามตามโรงแรมทุกแห่งในภูเก็ตแต่ก็ไม่เจอคุณ”“คุณก็เห็นแล้วนี่คะโคลวิซว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน...ฉันกลับบ้านและตัดสินใจได้ว่าฉันคงจะทำงานที่นั่นต่อไปไม่ได้อีกแล้ว”“คุณ...ไม่ได้คิดถึงผู้ชายคนนั้นอีกแล้วเหรอ...เฮ็คเตอร์ แมคเคนนา เจ้าของบีช เบย์ คลับ...โรงแรมที่หรูที่สุดของภูเก็ต”“มันไม่สำคัญสำหรับฉันอีกแล้วล่ะค่ะ ฉันคิดว่าตอนนี้เขาคงอยู่กับผู้หญิงที่คู่ควร อย่างน้อยที่สุดมันก็เหมาะสมแล้ว”“แนน” โคลวิซก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าและจับมือทั้งสองของหญิงสาวไว้ เขาบีบมันเบา ๆ และก้มลงพินิจใบหน้าสวยหวานที่ไม่ว่ากี่ปีณชนกก็ยังเป็นผู้หญิงที่งดงามสำหรับเขาเสมอ“แนน...ลืมเขาได้ไหม”“คะ”“ลืมผู้ชายคนนั้น” หญิงสาวน้ำตาร่วงหล่นโดยไม่รู้ตัว โคลวิซยังคงมองเธอด้วยแววตาแห่งความอาทรเสมอ เขาไม่เคยเปลี่ยนแปลงนับจากวันนั้น“ลืมเขา...และ...ลองเปิดใจรับคนอื่น อย่างน้อยมันอาจทำให้คุณหลุดพ้นจากความเศร้าที่ต้องเผชิญ”“โคลวิซ”“ผมรู้ว่าคุณอาจลืมเขาไม่ได้ คุณอาจจะรักเขามาก...มากกว่าที่ผมเข้าใจ แต่ผมก็อยากให้คุณลองเปิดใจมองคนอ
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 54
เขาไม่ยอมรามือง่าย ๆ ณชนกไม่รู้ว่าเขาจะสนองความแค้นเคียดของตัวเองอย่างไร แต่เธอจะต้องปกป้องและไม่ยอมสูญเสียคลีโอไปอย่างเด็ดขาด แม้ว่าคลีโอจะมีสายเลือดของเฮ็คเตอร์ หากถึงตอนนี้เธอก็ได้ประจักษ์แล้วว่าเธอไม่อาจลบล้างความเข้าใจผิดที่เขามีต่อเธอได้ เขาต้องการเพียงแค่ความสะใจ ทำให้เธอเจ็บปวด หญิงสาวบอกตัวเองว่าเธอต้องหนีมาให้ไกล เธอเบิกเงินจำนวนมากมายจากเช็คหลายใบของเฮ็คเตอร์ที่เขาใช้มันเป็นเครื่องมือทำร้ายหัวใจของเธอด้วยการตีค่าร่างกายที่เขาเหยียบย่ำและยัดเยียดความเจ็บช้ำให้อย่างสาหัส ณชนกไม่ลังเลที่จะกลับมาที่นี่ อูบุด...เมืองแสนสงบบนเกาะบาหลี กลับมายังวิลล่าที่บิดามารดาเคยพาเธอมาเมื่อครั้งยังวัยเยาว์ ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ทั้งธรรมชาติอันงดงาม ความสุขสงบที่หญิงสาวจะใช้มันเป็นสถานที่พักเยียวยาหัวใจแม้จะถูกเฮ็คเตอร์ทำร้ายจนบอบช้ำหากแต่เธอก็ยังมีคลีโอเป็นน้ำทิพย์ช่วยชโลมหัวใจ หญิงสาวพาลูกน้อยมาพักอยู่ที่นี่นานเกือบเดือนและตั้งปณิธานไว้ในใจแน่วแน่ว่าเธอจะไม่กลับไปเมืองไทยอีก...ไม่ว่าจะอย่างไร“คลีโอ...ลูกคิดถึงบ้านเหรอคะ?” หญิงสาวถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนขณะลูบบนเรือนผมหยักศกสีน้ำตาลเป็นประกา
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 53
“เฮ็คเตอร์...คุณกำลังหักหลังฉันนะคะ ฉันรู้เรื่องของคุณทุกอย่าง รู้ว่าคุณน่ะกำลังยุ่งกับแม่พนักงานสาวเสิร์ฟต่ำ ๆ คนนั้น!”ชายหนุ่มหรี่นัยน์ตา “พนักงานเสิร์ฟต่ำ ๆ...ถ้าคุณกำลังหมายถึงลีแอน ผมก็ไม่ขอปฏิเสธ”แววตาของเขากล้าแข็งขึ้นบ้างและมันทำให้จันทริกายิ่งเดือดดาลทวีคูณ“นี่คุณกำลังจะยอมรับกับฉันว่าคุณไปยุ่งกับนังโสเภณีนั่น”“ลีแอนไม่ใช่โสเภณี...เธอเป็นเมียผม!”จันทริกาถึงกับอ้าปากค้าง นัยน์ตาคู่งามเบิกกว้างด้วยไม่คิดว่าเขาจะทะลุกลางปล้องอย่างนี้ หญิงสาวกำหมัดแน่น ขากำลังฉีกหน้าเธอต่อคนในแวดวงสังคม ความโกรธแค้นทำให้เซเลบสาวแทบเต้น เธอกราดเกรี้ยวออกมาในทันที“คุณพูดเรื่องอะไร...นี่คุณล้อแจนเล่นใช่ไหมคะ...คุณไม่เคยมีเมีย ทุกคนรู้ว่าคุณไม่เคยควงผู้หญิงคนไหนนอกจากแจนคนเดียว”“เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมาตั้งนานแล้ว ผมอาจต้องใช้เวลาทั้งวันอธิบายเรื่องราวพวกนี้ให้คุณฟัง ซึ่งผมคิดว่า...คุณอาจไม่อยากเสียเวลาฟังเรื่องที่ผมเล่า”“แต่ตอนนี้คุณเป็นผผู้บริหารบีช เบย์ คลับนะคะ...ฉันว่าคุณคงไม่ได้สนใจกับไอ้เรื่องเหลวไหลไร้สาระนั่น...พนักงานเสิร์ฟคนนั้นไม่มีค่าเลยสักนิด”“ผมไม่อยากให้คุณเข้าใจผิดนะครับแจน...
