แชร์
บทที่ 25
บทที่เกี่ยวข้อง
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 26
โคลวิซเงียบไปและณชนกเองก็คิดว่าเธอได้พูดในสิ่งที่คิดว่าถูกต้องแล้วเพียงแต่ไม่ทั้งหมดเท่านั้น สักครู่รอยยิ้มจางก็ปรากฏบนมุมปากของเขาอีกครั้ง “แล้วผู้ชายคนนั้น...ไปไหนแล้ว”“เขาหายไปจากชีวิตของแนนนานแล้วค่ะ” ถึงตอนนี้หญิงสาวเริ่มน้ำตาซึม ทำอย่างไรเธอก็ไม่อาจเข้มแข็งยามนึกถึงอดีตที่ไหลผ่าน หากแต่ยังพยายามสะกดความอ่อนแอไม่ยอมร้องไห้ต่อหน้าโคลวิซ เธอได้ยินเสียงเขาถอนใจเนิบบทที่ 13“ว่าทำไมคุณถึงได้ปฏิเสธตอนที่ผมขอหมั้น”“ขอโทษด้วยนะคะโคลวิซ...จริง ๆ แล้วแนน...มีคลีโอก่อนที่จะเจอคุณ”“แต่ผู้ชายคนนั้นก็ทิ้งคุณกับลูกไปในท้ายที่สุด” ณชนกไม่ได้พูดอะไรต่อขณะภาพแห่งความทรงจำผุดพรายขึ้นในห้วงนึก ภาพที่คืนนั้นเธอหวังว่าจะได้พบ เขา คนนั้นที่เธอนัดให้ออกมาพบเพื่อบอกเขาว่าเธอได้ปฏิเสธการหมั้นหมายจากผู้ชายอีกคน เธอรอ เขา คนนั้นใต้ต้นทองกวาวในสวนสาธารณะท่ามกลางเวลาดึกสงัดอันเงียบเหงาและรู้สึกตัวขึ้นมาในตอนเช้าเพื่อพบว่ามีเพียงความว่างเปล่าและเดียวดาย... เขา หายไปจากชีวิตของเธอนับแต่วันนั้น จวบถึงวันนี้เป็นเวลากว่าห้าปีซึ่งมันเป็นเวลาแห่งการคอยรอที่ยาวนานมากจริง ๆ ณชนกอยู่พูดคุยกับโคลวิซอีกเพียงชั่วคร
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 27
“คลีโอ...” เสียงเรียกเบาหวิวลอดออกจากริมฝีปากจิ้มลิ้มของหญิงสาว แต่แล้วชั่วครู่หล่อนก็ต้องตระหนกเมื่อคลีโอทิ้งตัวลงในสระโดยมีแขนแกร่งของเฮ็คเตอร์ประคองไว้ แต่อะไรก็ไม่น่าตกใจเท่ากับการที่เขาพาหนูน้อยดำดิ่งลงใต้น้ำ“คลีโอ!...โอ...ไม่นะ...คลีโอ!” หัวใจของแม่เหมือนจะขาดรอน ๆ ในวินาทีนั้น หญิงสาววิ่งไปหยุดที่ขอบสระและตะโกนเรียกขณะยังเห็นเงาของร่างสูงใหญ่และเด็กน้อยดำดิ่งอยู่ใต้น้ำที่ระดับความลึกประมาณสองเมตร ความตระหนกทำให้ณชนกทำอะไรไม่ถูก เฮ็คเตอร์พาเด็กวัยไม่ถึงห้าขวบดำน้ำ หรือเขาคิดจะทำอะไรลูกของเธอ และหากเขาคิดจะทำขึ้นมาจริง ๆ ล่ะ“คลีโอ!” ณชนกเผลอร้องออกมาเมื่อลูกสาวของเธอโผล่ขึ้นเหนือน้ำโดยมีเฮ็คเตอร์ตามติดมาด้วย แม้จะเห็นว่าเขาจับตัวแม่หนูไว้แน่นหากแต่เธอก็ตกใจและแทบจะกระโดดตามลูกสาวลงไปในสระนั่นเลยทีเดียว“คุณแม่ขา...คุณแม่ขา...คุณลุงเฮ็คเตอร์...พาหนูดำน้ำ” เสียงเล็ก ๆ ของคลีโอบอกความลิงโลดอย่างที่สุด ณชนกน้ำตาคลอ เธออดคิดไม่ได้ว่าหากคลีโอไม่โผล่ขึ้นมาจากน้ำแล้วเธอจะทำยังไง“คลีโอ...พอแล้วค่ะ...ขึ้นมาเถอะนะคะ ได้โปรด...ขึ้นมาหาคุณแม่”“คลีโอไม่เป็นอะไรหรอก” เฮ็คเตอร์ตอบกลับขณะกอดแ
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 28
“คุณหนูคลีโออยู่ในห้องค่ะ กินนมอยู่...ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ดิฉันมีหน้าที่ดูแลคุณหนูตามคำสั่งของคุณเฮ็คเตอร์ค่ะ...ตามทางนี้สิคะ ฉันจะพาคุณไปที่ห้อง” ถึงจะร้อนใจยังไงแต่หญิงสาวก็ไม่อาจปฏิเสธสิ่งที่เขาจัดการได้ทุกกรณีเพราะกลัวว่าการแสดงความเป็นปฏิปักษ์ต่อเฮ็คเตอร์อาจกระทบถึงลูกของเธอก็เป็นได้ ร่างเล็กบอบบางเดินตามแม่บ้านไปถึงห้องหนึ่ง เป็นห้องนอนกว้างก่อนที่แม่บ้านจะเดินกลับออกไปอย่างเงียบเชียบ ณชนกเดินไปหยุดที่เตียงขนาดคิงไซส์และหยิบชุดว่ายน้ำแบบทูพีซขึ้นมา หญิงสาวกุมมันไว้แน่นและอดไม่ได้ที่จะหลั่งน้ำตาเธอคิดถึงคลีโอใจแทบขาด แม้อยู่ใกล้ลูกแค่นี้แต่เหมือนมีกำแพงขวางกั้นสูงเกินเอื้อม เฮ็คเตอร์กำลังทรมานหัวใจของเธอ ถ้าทำได้เขาคงอยากฉีกเธอออกเป็นล้านชิ้น ณชนกไม่เสียเวลาคิดนาน เธอเปลี่ยนชุดตามคำสั่งของเขาก่อนจะกลับออกไปที่สระน้ำในลานโล่งด้านนอกบ้านพัก เธอไม่เห็นเงาของเฮ็คเตอร์ แต่แล้วชั่วครู่ร่างใหญ่โตสีแทนเข้มก็โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ ประธานใหญ่แห่งบีช เบย์ คลับลอยตัวอยู่อีกฟากหนึ่งของสระ เขาลูบใบหน้าหล่อกระชากใจที่เต็มไปด้วยหยดน้ำเกาะพราวขณะจ้องมองหญิงสาวด้วยนัย์ตาเป็นประกายคมกริบแสงมลังมะเลือ
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 29
“ฉันพูดความจริง ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาทิปให้ฉันเท่าไหร่ เขาลืมกระเป๋าเงินแล้วฉันก็รีบเอาไปให้เขา”“หยุดโกหกซะที ! ผู้หญิงแพศยาอย่างคุณดีแต่แก้ตัวโกหกพกลมไปวัน ๆ”“เฮ็คเตอร์...อ๊ะ!” หญิงสาวร้องเสียงหลงเมื่อเงื้อมือขึ้นหวังจะฟาดลงบนปากที่ก่นว่าเธออย่างเจ็บแสบแต่เขากลับคว้ามันไว้ได้ก่อนจะกระแทกข้อมือบางกับขอบสระ“โอ๊ย...เฮ็คเตอร์...ฉันเจ็บ”“กล้ามากนะลีแอน...จะตบผมอย่างนั้นหรือ ถ้าอย่างนั้นผมจะสั่งสอนคุณ ทำให้รู้ว่าถ้าจะอวดดีกับผมแล้วมันจะเป็นยังไง!”ร่างเล็กถูกกดไว้กับตัวเขาก่อนที่ริมฝีปากหนาจะกดปิดเรียวปากอิ่มที่พยายามส่งเสียงร้อง เขาไม่ได้บดขยี้รอยจูบอย่างเดียวแต่ยังกดร่างบางจนจมลงไปใต้น้ำพร้อมกับเขา ณชนกหายใจลำบาก เธอไม่เคยดำน้ำนานกว่าหนึ่งนาที คนตัวใหญ่ปิดปากเธอไว้และบีบบังคับด้วยจุมพิตหนักหน่วง หญิงสาวดิ้นพราดด้วยความทุกข์ทรมาน ไม่สามารถลืมตาได้ มองไม่เห็นอะไรและหายใจไม่ออกกระทั่งเขาดึงตัวเธอขึ้นไปอยู่เหนือน้ำอีกครั้ง ณชนกสำลักน้ำ เธออยากร้องไห้แต่ก็หมดแรงไปเสียเฉย ๆ ภาพเบื้องหน้านัยน์ตาพร่ามัว ใบหน้าสวยแหงนหงายไปเบื้องหลังหากแต่ก่อนจะจมดิ่งลงในน้ำอีกครั้งเธอก็รู้สึกถึงแรงกระชากกลั
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 30
“ลูกชายมหาเศรษฐีที่ดินชาวเยอรมัน” คำพูดที่เฮ็คเตอร์สวนกลับทำให้ณชนกเริ่มหายใจไม่คล่อง หญิงสาวคิดว่าเขาอาจไม่รู้จักบุคคลที่เธอเอ่ยถึง แต่มันไม่เป็นอย่างที่เธอคิด ร่างสูงสืบเท้าเข้าไปหาขณะร่างอรชรถอยหลัง นัยน์ตาของทั้งสองยังสบประสานกันหากแต่ดวงตาคู่งามกำลังจะพ่ายแพ้แก่รัศมีแรงกล้าที่ฉาดฉายออกมาจากประกายตาสีฟ้าอมเขียวมรกต ชายหนุ่มเปล่งเสียงหัวเราะลึกในลำคอขณะเอียงใบหน้าคร้ามเข้มและกวาดสายตาไปทั่วร่างงามที่มีผ้าขนหนูผืนเล็กเพียงผืนเดียวพันกาย“เขาคงติดใจคุณล่ะสิท่า...ว่าไงล่ะลีแอน ไม่อย่างนั้นคงไม่ตามตอแยคุณอยู่เรื่อย ๆ และไม่ยอมจ่ายทิปหนักขนาดนั้น”“ฉันให้สมุดคิดเงินแคชเชียร์ไปแล้ว และไม่คิดว่าจะรับเงินมากมายขนาดนั้นไว้ด้วย”“หรือว่าอยากจะเล่นตัวกันล่ะ รู้มั้ยว่าผู้หญิงยิ่งเล่นตัวผู้ชายยิ่งชอบ ยิ่งมีเงินมากเขาก็พร้อมที่จะทุ่มให้ไม่อั้น”“เฮ็คเตอร์!...หยุดดูถูกฉันเดี๋ยวนี้นะคะ” เขายักไหล่ ความร้อนร้ายฉาบฉายบนใบหน้าหล่อเหลาไม่แปลงเปลี่ยน “แต่เสียใจด้วยนะ ถ้าเขารู้ว่าคุณเป็นผู้หญิงของผม เขาคงไม่กล้าแม้แต่จะเฉียดเข้าใกล้ จะให้ผมบอกเขาว่ายังไงดี บอกว่าคุณเป็นโสเภณีเงินล้านของผมดีมั้ย”ณชนกกำห
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 31
“เฮ็คเตอร์...บอกฉันได้มั้ย...บอกฉันได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น...คุณโกรธแค้นอะไรฉันนักหนา ถ้าเกลียดฉันมากฉันก็ยินดีตายไปต่อหน้าคุณ แต่อย่าทำอะไรลูกสาวของฉัน”“หยุดร้องไห้เถอะลีแอน ถ้าร้องเสียงดังเดี๋ยวคลีโอตื่นไม่รู้ด้วย” เขากระซิบข้างใบหูเล็ก ณชนกถอนสะอื้นเบา ๆ แต่ร่างเล็กก็ยังหอบไห้กับอกของเขา นานมาแล้วที่เขาอยากกอดร่างน้อยนี้ไว้ นานมาแล้วที่เขาอยากปลอบโยนเธอด้วยอ้อมแขนและคำพูดแสนหวาน หากแต่ทุกอย่างได้สูญสลายไปพร้อมกับความไว้ใจที่โดนหักหลัง ถึงเวลานี้แม้เจ็บแค้นต่ออดีตหากแต่เขาก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าความห่วงหาต่อณชนกที่ยังติดค้างในส่วนลึกนั้นมากมายแค่ไหน“ลีแอน...คืนนี้คุณต้องนอนที่นี่” เสียงกระซิบของเขายังแผ่วเบา เนื้อตัวท่อนบนที่เปลือยเปล่าของเขาเสียดสีกับเนื้อนวลสีชมพูเรื่อที่โผล่พ้นผ้าขนหนูและแม้แต่ณชนกเองก็ยังรู้สึกถึงความอุ่นร้อนภายในที่เริ่มแผ่ขยายออกมา ความเจ็บที่ข้อมือเริ่มคลายลง หญิงสาวพยายามขืนตัวออกห่างแต่เหมือนเฮ็คเตอร์จะรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไร เขาดันร่างอรชรลงไปและทาบทับตัวเองเหนือร่างเล็ก เธอไม่ได้คิดไปเองว่าเขาระมัดระวังตัวเขากระทบกระเทือนกับไม่ให้ข้อมือข้างที่เจ็บ แต่ถึงอย่าง
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 32
เฮ็คเตอร์สะกิดปลายถันสีสวยเบา ๆ จนณชนกส่ายเร่าด้วยความเสียวซ่าน มือหนากอบกุมสองเต้าไว้เต็มกำมือ เคล้นคลึงและหยอกเย้าพร้อม ๆ กับที่ริมฝีปากหนาบดเคล้าไปทั่วกลีบปากนุ่ม ณชนกร่ำร้องเหมือนจะขาดใจ แล้วหญิงสาวก็พ่ายแพ้แก่รสรักของผู้ชายคนแรกที่เคยฝากรอยเสน่หาไว้กับเธอสิ่งที่แอบซ่อนในส่วนลึกเริ่มเปิดเผยตัวตนออกมา เธอปรารถนาเขาใจแทบขาด แม้ปากจะบอกว่าเกลียดแต่ร่างกายของเธอกลับเป็นปฏิปักษ์ต่อคำพูดเสมอ เธอรักเขาและต้องการเขาอย่างล้นเหลือ อยากให้เขากอดและเข้าไปอยู่ในตัวเธอดังที่ผ่านมาแม้ว่ามันจะเป็นแค่สัญญาผูกพัเนที่เขาบีบบังคับเธอก็ตาม“ลีแอน...พระเจ้า...ผมต้องการ...ให้ผมเข้าไปในตัวคุณ”เสียงกระเส่าของเฮ็คเตอร์ดังในหู เขาปลดเปลื้องอาภรณ์ออกจากร่าง นั่นคือกางเกงเดนิมและบ๊อกเซอร์ เปลือยเปล่าและเบียดเข้าหาเธอด้วยความเร่าร้อนณชนกรู้สึกอับอายตัวเองที่ยินยอมทำตามคำร้องขอของเขา เสียงห้าวหนักและร่างกายของเฮ็คเตอร์มีอิทธิพลต่อเรือนร่างของเธออย่างใหญ่หลวงเขาควบคุมตัวเธอด้วยรสเสน่หาที่ไม่ว่านานเท่าใดหญิงสาวก็ไม่มีวันลืมเลือน มัดกล้ามทุกมัด ริมฝีปากของเขา มือหนาที่เคล้นคลึงและลูบไล้ตัวเธอทำให้หญิงสาวยินยอม
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 33
“สองแสนอย่างที่คุณทำสัญญากับผมไว้...คุณจะได้ไม่ต้องเหนื่อยฟรี”พูดจบก็หันหลังเดินกลับออกไปจากห้องนั้น ณชนกมองเช็คตรงหน้าและรู้สึกถึงความรวดร้าวที่มันขมวดแน่นในช่องท้อง เจ็บปวดในอกแต่ไม่สามารถร่ำร้องออกมาได้มีแต่น้ำตาหยดไหลลงบนแก้ม หญิงสาวเม้มปากแน่น ที่สุดแล้วเธอก็ไม่สามารถอ่านใจของเฮ็คเตอร์ออกได้จริง ๆ เมื่อประตูปิดลงร่างสูงใหญ่ก็หยุดนิ่งที่หน้าบานประตูเฮ็คเตอร์ระบายลมหายใจเบา ๆ และมองที่บานประตูห้องซึ่งเปรียบเสมือนกำแพงขวางกั้นระหว่างเขาและณชนก ความเจ็บปวดแผ่ซ่านออกมาจากส่วนลึก เขาไม่ได้อยากผละจากเธอมาแม้ความสุขสมจะล่วงผ่านไปแล้ว ทว่าทิฐิที่อัดแน่นในหัวใจทำให้เขาแพ้พ่ายต่อความเกลียดแรงที่หยั่งลึก ชายหนุ่มเดินถอยห่างแต่กลับตรงไปยังอีกห้องซึ่งเมื่อเปิดประตูเข้าไปภายในนั้นมีแสงสลัวของโคมไฟบนผนังเขาเดินเข้าไปหยุดที่เตียงกว้างอย่างเงียบเชียบ บนนั้นมีร่างเล็กของเด็กผู้หญิงตัวน้อยนอนกอดตุ๊กตาหมีพูและเพื่อน ๆ ของมันรายรอบตัว เฮ็คเตอร์นั่งลงที่ขอบเตียงและก้มลงมองใบหน้าเล็ก ๆ ของเด็กน้อย คลีโอกำลังหลับและมีรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่ริมฝีปากเล็กราวกับกำลังฝันดีแก้มอิ่มสีชมพูเรื่อนั้นดึงดูดให้เขาโน้ม
บทล่าสุด
