บทที่ 24

วันนี้เป็นวันที่ณชนกรู้สึกประหลาดใจเพราะหลังจากส่งคลีโอที่สถานรับเลี้ยงเด็กเธอก็ไม่พบว่าเชสนิค คนสนิทของเฮ็คเตอร์มารับเธอเหมือนดังปกติ ใจหนึ่งหญิงสาวก็รู้สึกโล่งใจ แต่อีกใจก็รู้สึกแปลก ๆ แต่มันก็ยังดีกว่าไม่ใช่หรือเพราะเธอจะได้ไม่ต้องปั้นหน้าหรือเป็นที่รองรับอารมณ์เวลาอยู่กับประธานใหญ่แห่งบีช เบย์ คลับ ซึ่งไม่รู้ว่าเขาจะระเบิดความไม่พอใจใส่เธอตอนไหน หญิงสาวไปทำงานของเธอตามปกติ แต่ก็ยังรู้สึกถึงความไม่ปกติสักเท่าไหร่จากสายตาของเพื่อนร่วมงานที่ยังมองเธอแปลก ๆ หากทว่าณชนกก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งที่เธอเองก็หวาดหวั่น กลัวว่าจะมีคนล่วงรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับประธานบริหารคนใหม่ของโรงแรม

“สวัสดีค๊าพี่แนน” เสียงแจ๋วที่ดังขึ้นทำให้ณชนกหยุดชะงักทันทีที่เข้ามาถึงที่ทำงาน หลังจากตอกบัตรแล้วเธอก็หันไปมองสองสาวพนักงานเสิร์ฟรุ่นน้องนั่นคือเบนท์กับปลาที่มาพร้อมกัน

“สวัสดีจ้ะ น้องเบนท์ น้องปลา” หญิงสาวทักทายด้วยรอยยิ้ม

“แหม...วันนี้พี่แนนมาเร็วจังนะคะ” ปลากล่าวขึ้นแต่ณชนกก็ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่สะท้อนในแววตาของผู้พูด

“ค่ะ...พี่ก็มาทำงานเวลาปกติน่ะค่ะ วันนี้ทำกะเช้ากันเหรอคะ”

“