เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 15
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-04 21:40:48
บทที่เกี่ยวข้อง
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 16
ร่างเปลือยต่างบดเบียดและเร่งเร้าเข้าหากัน เฮ็คเตอร์ขย่มโยกกายใหญ่โตบนร่างสาวครั้งแล้วครั้งเล่า ความแข็งแกร่งเร้นลึกล้วงเข้าสู่ความหวานฉ่ำ กายทั้งสองต่างสอดประสานเป็นจังหวะกระทั่งทุกอย่างสิ้นสุดลง ณ ดินแดนอันไกลโพ้น เสียงครางลึกของเฮ็คเตอร์ดังอยู่ข้างหูของหญิงสาวหลังจากที่เธอรับรู้ถึงความร้อนผ่าวจากตัวเขาถ่ายเทเข้าไปในกายเธอจนหมดทุกหยดหยาด ร่างใหญ่ยังทาบทับอยู่บนเรือนร่างเล็ก แต่แล้วชั่วขณะที่หญิงสาวยังล่องลอยอยู่ในความสุขที่อาบด้วยความฝันอันน่าโหยหาเฮ็คเตอร์ก็ผละจากหญิงสาว เขาเลื่อนกายกำยำออกจากร่างเล็ก ณชนกฟื้นคืนจากฝันในวินาทีนั้นก่อนจะรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างร่อนลงบนหน้าอกอวบอิ่มที่ไหวกระเพื่อมด้วยแรงหอบ หญิงสาวลืมตาก็เห็นร่างสูงที่ยังเปล่าเปลือยยืนอยู่ข้างเตียง เธอเลื่อนมือไปมาบนหน้าอกและพบว่ามีกระดาษแผ่นเล็กวางอยู่ เธอหยิบมันขึ้นมาดู“สองแสนบาทสำหรับค่าเหนื่อยวันนี้...ถ้าไม่พอใจผมจะเพิ่มให้อีกเท่าตัว!” เสียงห้าวจากคำพูดห้วน ๆ ของเฮ็คเตอร์ทำให้ความฝันของหญิงสาวพลัดหล่นกระจัดกระจาย ณชนกขยับตัวลุกขึ้นนั่งและจ้องมองกระดาษแผ่นนั้นที่ตีค่าความฝันแค่เศษเงินที่เขาใช้หยามหยันเธอได้อย่างเจ็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 17
“วันนี้แจนอยากไปเที่ยวที่บีช เบย์ คลับ น่ะค่ะ...คุณพาแจนไปหน่อยสิคะ” เสียงออดอ้อนของจันทริกาดังมาตามสาย เธอเป็นลูกสาวนักธุรกิจใหญ่ที่ตามติดเขามาตลอดตั้งแต่เจอกันที่สหรัฐ เฮ็คเตอร์นึกอะไรได้บางอย่างก่อนจะตอบกลับไป“ได้สิ...เดี๋ยวผมจะให้คนไปรับ”“คุณน่ารักที่สุดเลยค่ะ...แจนอยากเจอคุณจัง อยากจูบคุณที่สุดเลย” ชายหนุ่มไม่โต้ตอบกลับไปอีกแต่วางหูโทรศัพท์ลงอย่างใจเย็น นัยน์ตาคมจ้องมองไปยังนอกหน้าต่างขณะรถเก๋งคันหรูที่เขาให้คนสนิทพาณชนกกลับไปส่งโรวงแรมแล่นออกไปแล้ว รอยยิ้มเหยียดจุดขึ้นบนมุมปากหนาได้รูปณชนกมาถึงโรงแรมตอนเกือบเที่ยง เธอรีบเข้าไปหาพรเทพที่ห้องทำงานของเขาซึ่งก็เห็นว่าผู้จัดการหนุ่มหัวใจสาวกำลังนั่งจัดเอกสารอยู่ที่โต๊ะของเขา“พอลลี่...เอ้อ...ฉันขอโทษนะคะที่มาสาย”ณชนกรีบเข้าไปบอกกล่าวกับผู้จัดการห้องอาหารซึ่งเป็นเจ้านายของเธอโดยตรง เธอหวั่นใจและเป็นกังวลตั้งแต่ออกมาจากบ้านพักของเฮ็คเตอร์ว่าอาจจะถูกติเตียนเรื่องการทำงานที่ล่าช้ามาเป็นวันที่สองแล้ว ทว่าทุกอย่างกลับตรงข้าม พรเทพเงยหน้าจากเอกสารในมือแล้วยิ้มให้“อ้าว...แนนนี่...นี่เธอมาแล้วเหรอจ๊ะ...ไปทำงานเถอะจ้ะ ฉันไม่ได้ว่าอะไรเธอหร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 18
“แนนนี่...ฉันมีงานให้เธอทำอีกแล้วนะจ๊ะ”เสียงพรเทพดังขึ้นขณะที่ณชนกกำลังจะเก็บถาดเสิร์ฟอาหารไว้บนชั้น หญิงสาวหันไปมองและย่นคิ้วด้วยความแปลกใจ“มีอะไรเหรอคะพอลลี่?”“เอ้อ...อย่างนี้จ้ะ” พรเทพเข้ามาใกล้และก้มหน้าลงไปหาหญิงสาวทำเสียงเบาเหมือนกระซิบ “ฉันจะให้เธอช่วยเสิร์ฟอาหารมื้อบ่ายให้ท่านประธาน...เอ้อ...คุณเฮ็คเตอร์หน่อยนะจ๊ะ”“มื้อบ่ายเหรอคะ...แต่แนนต้องไปรับลูกตอนห้าโมงเย็นนะคะ”“เสิร์ฟตอนนี้เลย...ไม่นาน เพราะคุณเฮ็คเตอร์มีแขกมาร่วมรับประทานอาหารด้วยแค่คนเดียว”“แขกเหรอคะ?”“เป็นลูกสาวนักธุรกิจใหญ่ระดับพันล้านเหมือนกัน...คุณจันทริกา ชวเวชชานนน์”ณชนกเหมือนหายใจขัด เฮ็คเตอร์อยู่ที่นี่ เธอต้องเจอเขาอีกครั้งในวันนี้ แต่เขามีผู้หญิงมาด้วย พรเทพยกนิ้วชี้ขึ้นแตะปาก“จุ๊...จุ๊...นี่ฉันพูดกับแนนนี่คนเดียวนะจ๊ะ...ได้ยินมาว่าเขาเป็นคู่ควงกันมาตั้งแต่อยู่ต่างประเทศ คุณจันทริกาเป็นผู้หญิงที่สวยมาก เป็นเซเล็บระดับท๊อปในวงสังคม เริ่ด เชิด หยิ่ง...ถ้าเธอจะมากเรื่องหน่อยฉันอยากให้แนนนี่อดทนนะจ๊ะ”“ค่ะ” หญิงสาวพยักหน้ารับ เธอจำต้องยอมทำตามความต้องการของผู้จัดการห้องอาหารอย่างไม่อาจเลี่ยงด้วยการรีบไปย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 19
“ไม่หรอก” เฮ็คเตอร์ตอบเสียงเยือกเย็นขณะเหลือบมองณชนกที่ยืนสงบนิ่งอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว “ผู้หญิงสวยบางครั้งก็ไม่ได้การันตีถึงคุณภาพ สวยแต่เหลวแหลกก็มีถมไป”“แหม...แจนถามคุณนิดเดียวเอง ตอบซะยาวเลยนะคะ...มาค่ะ...แจนจะรินไวน์ให้นะคะ”ดูท่าทางจันทริกาจะยิ่งรื่นรมย์เมื่อเฮ็คเตอร์กล่าวเช่นนั้น ชายหนุ่มหันกลับไปให้ความสนใจแขกของเขาและเลิกมุมปากเหยียด ๆ น้อย ๆ ดูราวกับสะใจที่ได้พูดเหน็บพนักงานเสิร์สาวที่ยืนนิ่งเหมือนหินศิลา ณชนกได้แต่คิดว่าเขาจะทำอย่างไรกับเธอก็ได้ เขาคงพอใจที่ยิ่งเห็นเธอเจ็บและพยายามกรีดซ้ำรอยแผลเดิมให้มันยิ่งลึกลง ๆ เธอได้แต่นิ่งและยอมรับความเปลี่ยนแปลงที่คาดไม่ถึง เฮ็คเตอร์เกลียดเธอ แสดงความเกลียดชังและตีค่าเธอแค่โสเภณีข้างทาง เธอไม่มีวันเทียบชั้นกับหญิงสาวผู้งดงามและเพียบพร้อมตรงหน้า จันทริกาช่างเหมาะสมกับประธานใหญ่แห่งบีช เบย์ คลับ อย่างไร้ข้อกังขาหลังหมดหน้าที่เสิร์ฟอาหารให้ประธานใหญ่ของโรงแรม ณชนกก็รีบกระวีกระวาดออกจากห้องอาหารเพราะใกล้ถึงเวลาที่เธอต้องไปรับลูกสาวที่เนอร์สเซอรี่ หญิงสาวรีบร้อนเดินออกจากโรงแรมซึ่งมีอาณาเขตกว้างขวางริมชายหาดแสนสวยโดยไม่ทันได้สังเกตว่าม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 20
“เราคงจะได้เจอกันอีก...ผมหวังว่าอย่างนั้น” ณชนกฝากรอยยิ้มไว้ให้ก่อนหันหลังเดินจากไป หญิงสาวรู้สึกสับสนใจ โคลวิซยังเหมือนเดิมเกือบทุกอย่าง แทบไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะสายตาคู่นั้นที่มองเธอด้วยความห่วงหาอาทร ผิดกับใครอีกคน ที่มีแต่แววตาเสียดแทงยามได้พบหน้า“มารับน้องคลีโอเหรอคะ...วันนี้ไม่รู้เป็นไงค่ะ หน้าตาไม่สดชื่นสดใสเอาซะเลย” เสียงพี่เลี้ยงเด็กรายงานให้ทราบเมื่อณชนกไปถึงหน้าประตูของสถานเลี้ยงเด็กเล็ก หญิงสาวชะโงกหน้ามองเข้าไปด้านใน สักครู่หนูน้อยก็เดินออกมาพร้อมสะพายกระเป๋าเป้หมีพูสีเหลือง เมื่อเห็นหน้ามารดาหนูน้อยก็รีบวิ่งเข้ามากอด“คลีโอ...หนูเป็นอะไรคะ” ณชนกซึ่งย่อตัวลงนั่งถามเมื่อเห็นดวงตาไร้เดียงสาแดงก่ำ คลีโอโอบแขนป้อม ๆ เล็ก ๆ รอบคอมารดา“คุณแม่ขา...คลีโอคิดถึงคุณแม่”“ทุกวันไม่เป็นอย่างนี้นะคะคุณแนน...แต่วันนี้คลีโอนั่งซึมทั้งวัน ไม่ยอมเล่นกับเพื่อน”พี่เลี้ยงรายงานต่อ ณชนกพยักหน้ารับรู้ก่อนพูดกับลูกน้อย“ทำไมคะ...คลีโอเป็นอะไร?”“คลีโอฝัน...เมื่อคืน...ฝันว่า...มีคนตัวใหญ่...มาเอาคุณแม่ไป”“คลีโอ” หญิงสาวรำพึงออกมา เธอไม่รู้ว่าหนูน้อยช่างคิดมาหรือความทุกข์ที่ท่วมถมเธอตอน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 21
“สวัสดีค่ะ” เฮ็คเตอร์เผลอยิ้มออกมาเมื่อเห็นความน่ารักน่าชังของหนูน้อย แววตาไม่เดียงสาคู่นั้นราวกับหลอมละลายความเกลียดชังที่เขามีต่อณชนกไปชั่วขณะ รอยยิ้มรื่นระบายบนริมฝีปากหยักหนาที่ณชนกเห็นว่ามันมักเหยียดหยันเธอตลอดเวลา หญิงสาวนึกว่าจะไม่ได้เห็นใบหน้าเช่นนี้ของเขาอีกแล้ว“คุณลุงเฮ็คเตอร์” คลีโอเรียกชื่อเขา แต่ดวงตาแดงก่ำของหนูน้อยทำให้ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูง“คลีโอร้องไห้เหรอคะ เพื่อนแกล้งคลีโอเหรอคะ?” เขาถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล รู้สึกถึงแรงกระเพื่อมในอารมณ์อันแปลกประหลาดยามได้สบนัยน์ตาไร้เดียงสาคู่นั้น คลีโอส่ายหน้าไปมาแล้วกอดขาของมารดาแต่ดวงตาก็ยังจับจ้องอยู่ที่บุรุษร่างสูงสง่า“ขอโทษนะคะ เรากำลังจะกลับบ้านแล้วล่ะค่ะ ฉันกับลูกต้องขอตัวก่อน”“ผมจะไปส่ง” เฮ็คเตอร์กล่าวขณะยืดลำตัวขึ้นยืนเต็มความสูงเกือบร้อยแปดสิบเซนติเมตร ณชนกกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก“อย่ารบกวนคุณจะดีกว่านะคะ ฉันกับลูกกลับเองได้”“บอกแล้วไงว่าผมจะไปส่ง”“คุณแม่ขา...คุณลุงเฮ็คเตอร์จะไปส่งเราเหรอคะ?” เสียงเล็ก ๆ ที่ดังขึ้นทำให้หญิงสาวสะอึก เธอก้มลงมองหนูน้อยที่เกาะขาของเธอไว้แน่น คลีโอจ้องหน้าแม่แล้วหันไปมองร่างสูงที่ก็จั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 22
ประธานใหญ่แห่งบีช เบย์ คลับ พาสองแม่ลูกมายังร้ายไอศกรีมแห่งหนึ่งริมชายหาดซึ่งก็เป็นเวลาเย็นมากแล้ว คลีโอเริ่มมีท่าทีสนิทสนมกับชายแปลกหน้าที่ชวนพูดคุยเรื่องสนุก ๆ จนแม้แต่ณชนกก็ยังประหลาดใจ ปกติคลีโอไม่สนิทกับคนแปลกหน้าง่าย ๆ แต่สำหรับเฮ็คเตอร์นั้นต่างออกไป คลีโอมองเขาเหมือนเป็นคนในครอบครัว แววตาคู่นั้นสะท้อนความสุขออกมาจนผู้เป็นมารดาแอบสะท้อนใจลึก ๆ ณชนกไม่รู้ว่าสิ่งนี้เกิดจากความผูกพันทางสายเลือดหรือไม่ แต่ไม่ว่าจะอย่างไรเธอก็ไม่สามารถอธิบายให้เฮ็คเตอร์เข้าใจความจริงได้เพราะตอนนี้ในหัวใจของเขาอัดแน่นด้วยความเคียดแค้นชิงชังและมันก็พร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ“โอว...คลีโอ...หนูกินไอศกรีมเป็นถ้วยที่สองแล้วจริง ๆ ด้วย” เฮ็คเตอร์กล่าวกับเด็กน้อยอย่างอารมณ์ดีเมื่อพนักงานเสิร์ฟไอสกรีมช็อคโกแล็ตเพิ่มอีกหนึ่งที่ตามที่คลีโอร้องขอจากมารดา หนูน้อยยิ้มกว้างอวดฟันขาวสะอาด“คลีโอชอบช็อคโกแล็ตมาก ๆ ค่ะ”“ถ้าชอบ ลุงเฮ็คเตอร์จะซื้อช็อคโกแล็ตให้หนูเยอะ ๆ เลยเอามั้ยคะ”“อย่ารบกวนคุณลุงเลยนะลูก...นี่มันก็มากเกินพอแล้ว”ณชนกแทรกขึ้นแต่ชายหนุ่มก็สวนกลับในทันควันว่า“ไม่มากหรอกนะคะ คลีโอ..ถ้าหนูชอบคุณลุงเฮ็คเต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 23
“เราเป็นเพื่อนกันค่ะ...เฮ็คเตอร์ คุณจะต้องใส่ใจทำไมกัน ในเมื่อคุณเองก็มีผู้หญิงของคุณอยู่แล้วทั้งคน”“ผมไม่ได้ใส่ใจคุณหรอกลีแอน แต่ผมใส่ใจสัญญาระหว่างเราต่างหาก ลืมไปแล้วหรือว่าคุณไม่มีสิทธิ์ยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายคนไหนทั้งนั้น”“แม้แต่จะพูดคุยกันอย่างนั้นเหรอคะ...คุณทำเกินไปแล้ว”“ไม่เลย!” เฮ็คเตอร์ขบกรามและเค้นเสียงจากลำคอ นัยน์ตาของเขาไม่เหมือนเมื่อครู่ที่มองลูกสาวของเธอด้วยความเอ็นดู ตอนนี้เขากลายร่างเป็นจอมอสูรไปอีกแล้ว ชายหนุ่มเบียดตัวเองเข้าหาหญิงสาว ภาพที่ทั้งสองยืนชิดกันที่ซุ้มไม้ข้างเสาไม่ได้เป็นที่สังเกตของคนในร้านเพราะดูแล้วเขากับเธอเหมือนคู่หวานที่กำลังพลอดรักกันมากกว่า ณชนกพยายามดันคนตัวโตออกห่างแต่ทำไม่สำเร็จ เสียงลมหายใจหนักหน่วงดังอยู่ข้างหูของหญิงสาว“ผมไม่ได้ทำเกินไปหรอกลีแอน คุณเป็นคนเซ็นสัญญาให้ผม ยอมรับเถอะว่าคุณจะบิดพลิ้วมันไม่ได้”“ฉันถูกบังคับ” หญิงสาวน้ำตาไหล “คุณกำลังบีบคั้นฉันทุกทางนะคะ”“เพราะผมมีสิทธ์ที่จะทำอะไรก็ได้ในเมื่อผมเป็นเจ้าชีวิตของคุณ”“ทำแบบนี้ทำไมไม่ล่ามโซ่ฉันไว้ซะเลยล่ะคะ”“ให้คุณอยู่แบบนี้ไม่ดีกว่าหรือ ไม่ต้องล่ามโซ่แต่อยู่อย่างไร้อิสระ ผมรู้ว่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04
บทล่าสุด
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 61
“ป้าวิไลบอกผม” ชายหนุ่มเลือกที่จะไม่พูดถึงความผิดพลาดที่แม่บ้านของณชนกได้กระทำลงไป เขาอยากให้เธอรับรู้เพียงสิ่งดี ๆ ที่คนชิดใกล้ที่สุดมอบให้และสิ่งที่เขากำลังจะทำมันนับจากนี้ ลมหายใจอุ่นระบายออกมาจากใบหน้าคร้ามเข้ม เฮ็คเตอร์ก้มลงไปหาดวงหน้าหวานจนปลายจมูกชนปลายจมูกโด่งเล็ก“เกือบห้าปีแล้วสินะ...นั่นเป็นอายุของคลีโอพอดี ทำไมผมไม่เคยนึกถึง ผมยังจำได้ที่คุณบอกผมครั้งแรกว่า...พ่อของเด็กตายไปแล้ว ผมเชื่ออย่างนั้นจริง ๆ เชื่อในสิ่งที่คุณหลอกผม เชื่อตัวเองว่าคุณเคยรังเกียจผู้ชายต่ำต้อยอย่างที่ผมเป็นเมื่อก่อนนี้”“ถึงตอนนี้คุณก็ยังเชื่ออย่างนั้น”“ตอนนี้ผมได้ค้นพบอะไรหลาย ๆ อย่างที่เชื่อมโยงระหว่างเรื่องของเรา ผมได้พบป้าวิไลและได้พบโคลวิซ”ณชนกไม่กล้าพูดว่าเธอพบผู้ชายที่เคยขอเธอหมั้นหมายที่นี่เมื่อวานนี้กระทั่งชายหนุ่มพูดขึ้น“คุณได้พบเขาแล้วใช่มั้ย ลีแอน”“คะ...เอ้อ...เอ้อ...”“ผมเป็นคนชวนเขามาที่นี่เอง ก่อนเดินทางมาบาหลีผมคุยกับเขาหลายเรื่อง เขาเป็นคนบอกผมเองว่าเขารักคุณเสมอ”“คุณไม่โกรธเขาหรอกหรือคะ”“ผมน่าจะโกรธถ้าไม่รู้ว่าเขาเป็นคนช่วยคุณวันนั้น วันที่แจนทำร้ายคุณ” พอได้ยินชื่อนั้นความเจ็
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 60
“เฮ็คเตอร์...คุณหมายถึงอะไร” มุมปากหนาได้รูปเลิกขึ้น “คนที่คุณรักมากที่สุด มันสะท้อนอยู่ในนี้ ในดวงตาของผม คุณเห็นมันตลอดเวลา...แต่...พระเจ้า...คุณไม่เคยบอกอะไรผม” เท่านั้นเองณชนกถึงกับสะอื้นเบา ๆ เธอรู้ว่าเขากำลังหมายถึงอะไรแต่หัวใจของเธอต่างหากที่ยังขลาดกลัว หญิงสาวอ่อนยวบลงพร้อมกับทิฐิกล้าแข็งที่กำลังถูกหลอมละลาย เฮ็คเตอร์ก้มหน้าลงไปหาและแนบแก้มกับแก้มนวลของหญิงสาว ณชนกไม่ได้คิดไปเอง เธอรู้สึกถึงรอยเปียกชื้นบนใบหน้าของเขา“ลีแอน...ทำไมคุณไม่บอกอะไรผม...คุณปล่อยให้ผมเป็นคนบ้า ปล่อยให้ผมคลั่ง หลงอยู่กับความเจ็บปวดจนมันกลายเป็นเกลียดชังและผมก็ทำทุกอย่างที่ผมไม่คิดเลยว่าตัวเองจะเลวร้ายได้ขนาดนั้น”ณชนกสะอื้นไห้ “ฉันไม่สามารถบอกอะไรคุณได้หรอกค่ะ...เฮ็คเตอร์...ในเมื่อคุณเกลียดฉันมากขนาดนั้น คุณไม่รู้หรอกว่าฉันกลัวมากแค่ไหน เพราะถ้าหากฉันพูดอะไรผิดไป บางที...มันอาจหมายถึงชีวิตของคนที่ฉันรัก”หญิงสาวอ่อนยวบในอ้อมกอดของเฮ็คเตอร์ เขากอดเธอแน่นยิ่งกว่าครั้งไหน แนบแน่นจนได้ยินเสียงเต้นของหัวใจดวงนั้น “ถ้าฉันบอกคุณแล้วคุณ...ยังจะเชื่อในสิ่งที่ฉันพูดเหรอคะ ฉันแน่ใจว่าคุณไม่มีวันเชื่อคำพูดของโสเ
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 59
“เฮ็คเตอร์!” ณชนกอุทานออกมา ทั้งตกใจและหวาดหวั่นเมื่อรู้ว่าใครอยู่ในที่นั้นหากทว่าร่างสูงใหญ่ที่วิ่งตามลงมาอย่างกระชั้นชิดกลับช้อนร่างของเธอไว้ในอ้อมแขน“ลีแอน...เจ็บตรงไหนบ้าง”“คุณแม่ขา...คุณแม่ขา...คุณลุงเฮ็คเตอร์มาช่วยแล้วค่ะ...คุณลุงมาช่วยแล้ว” เสียงเล็ก ๆ ดังขึ้นใกล้ ๆ ณชนกอยากจะร้องไห้เมื่อรู้ว่าไม่สามารถหนีไปไหนได้อีก หนำซ้ำเฮ็คเตอร์ยังจับตัวเธอไว้ได้ ถึงแม้เขาจะอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนและถามด้วยน้ำเสียงเจือความห่วงใยแต่สำหรับหญิงสาวแล้วเธอก็ยังไม่เลิกแคลงใจในตัวเขาเลยสักที“คลีโอ...คลีโอ...” ณชนกร้องเรียกลูกสาวเบาแสนเบาขณะที่ร่างสูงใหญ่พาตัวเธอกลับไปยังวิลล่าพร้อมแม่หนูน้อยที่ยังกอดตุ๊กตาและดึงชายเสื้อของเฮ็คเตอร์ไว้ตลอดเวลาเหมือนกลัวจะหลงทาง เมื่อกลับไปถึงวิลล่าหญิงสาวถึงได้รู้ว่าเธอได้รับบาดเจ็บจากบาดแผลฉกรรจ์ที่ข้อเท้า แผลลึกและเนื้อฉีกขาดจนเลือดไหลออกมามากอย่างน่าตกใจ คลีโอร้องไห้ตลอดเวลากระทั่งหมอที่เฮ็คเตอร์โทรเรียกเดินทางมาถึงและทำแผลให้อย่างเร่งด่วนเพราะหญิงสาวปฏิเสธไม่ยอมให้เขาพาเธอไปโรงพยาบาล กว่าหมอจะทำแผลเสร็จและกลับไปก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืน คลีโอหลับไปแล้วขณะที่ณชนกท
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 58
“ผมไม่ได้คิดอย่างที่คุณคิด”“อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!” หญิงสาวตวาดกลับทั้งน้ำตาเมื่อชายหนุ่มยื่นมือทำท่าเหมือนจะแตะแขนเรียว เธอก้าวออกห่างและมองเขาด้วยความเจ็บปวด“จริง ๆ แล้วคุณควรจะกลับไป...ขอร้องเถอะค่ะ ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้วนอกจากได้อยู่กับลูก ส่วนคุณก็กลับไปอยู่ในโลกของคุณ อยู่กับผู้หญิงที่คุณรักและคู่ควรกับคุณ...ฉันรู้ว่าฉันทำผิดสัญญาแต่ฉันแค่ขอร้องคุณเท่านั้น”เฮ็คเตอร์ไม่กล่าวอะไร เขาได้แต่จ้องมองดวงตาคู่งามที่มีหยาดน้ำหลั่งไหล เธอจะรู้หรือไม่ว่าน้ำตาที่ไหลบนใบหน้านั้นกำลังหลั่งลงไปท่วมหัวใจของเขาด้วย ชายหนุ่มเงียบไปชั่วอึดใจก่อนจะพูดว่า“ผมพักอยู่ที่ในวิลล่าหลังที่อยู่ใกล้กันนี้...คืนนี้ผมจะไม่รบกวนคุณ...แต่พรุ่งนี้เช้าผมจะมารับคุณกับลูกออกไปข้างนอก บางทีคลีโออาจยังอยากเที่ยวให้รอบเกาะอีกหลาย ๆ รอบ”บทที่ 28 จริง ๆ แล้วเขาอยากพูดอะไรอีกหลายอย่างหากแต่ก็เลือกที่จะเดินออกไปจากที่นั้นปล่อยให้หญิงสาวยืนนิ่งอยู่กับความคิดอันสับสน พรุ่งนี้เขาจะมารับเธอกับลูกอย่างนั้นหรือ...เธอจะรอเขาอย่างนั้นหรือ ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีอะไรเปลี่ยนแปลงอีกบ้างหรือไม่ อาจเป็นอารมณ์ปรวนแปรข
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 57
“ผมให้คนของผมแกะรอยการเดินทางของคุณจากธุรกรรมธนาคาร...มันง่ายออกจะตายเพราะคุณยังเดินทางโดยไม่ได้หายไปไหน“ฉันรู้นะคะว่าคุณตั้งใจมาที่นี่...คุณตั้งใจ” ณชนกกัดฟันเสียงดังกรอดขณะพูดเสียงลอดไรฟัน แววตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นซึ่งบัดนี้มันเป็นเหมือนเข็มนับหมื่นเล่มทิ่มแทงลงบนหัวใจของชายหนุ่ม หากเป็นเมื่อก่อนเขาคงสะใจที่เห็นเธออยู่ในสภาพของคนสิ้นไร้หนทางและหลังชนฝา หากทว่าทุกอย่างได้เปลี่ยนไปเป็นตรงข้ามเมื่อเขาได้พบเธออีกครั้งในวันที่หัวใจของเขาหลุดจากข้อโซ่แห่งความพยาบาทที่พันธนาการไว้แน่นหนา เขาอยากดึงร่างเล็กเข้ามากอด จูบและร่วมรักกับเธอเสียเดี๋ยวนั้นหากชายหนุ่มไม่ต้องการเก็บความปรารถนาบางอย่างไว้ อย่างน้อยที่สุดเขาก็ได้พบเธอแล้ว อย่างน้อยที่สุดเขาก็ได้เห็นหน้าคลีโออีกครั้ง ชายหนุ่มก้มหน้าลงไปหา“ใช่...ผมตั้งใจ...และคราวนี้ผมจะไม่ปล่อยคุณกับ...คลีโอ...ไปไหนอีกแล้ว” กล่าวจบก็เดินผ่านร่างเล็กออกไปด้านนอก ณชนกได้แต่ยืนนิ่งและประสานมือทั้งสองด้วยความรู้สึกตึงเครียดที่กำลังบีบคั้นเต็มที่ เธอจะทำอย่างไรดี...เธอคงต้องหาทางหนีเขาไปอีกครั้งและคราวนี้จะไปในที่ที่เขาไม่มีวันหาเจอ ณชนกต้องทำใจอ
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 56
“คลีโอ...คลีโอ...ลูกอยู่ไหน” ร่างบอบบางรีบเดินกลับไปยังวิลล่าของเธอซึ่งเป็นที่พักรูปแบบสถาปัตยกรรมแบบบ้านชวาหลังคาทำด้วยไม้ไผ่หันออกด้านนอกอันเป็นเทคนิคเก่าแก่ในการสร้างบ้านที่หายากเต็มทีแล้ว ณชนกเริ่มยิ้มออกเมื่อได้ยินเสียงเล็ก ๆ น่ารักของเด็กดังอยู่ข้างใน เธอเดินเข้าไปแต่แล้วกลับต้องผงะงัน ริมฝีปากที่แย้มยิ้มเมื่อครู่คลายลงเป็นราบเรียบและหัวใจเต้นเร็วยิ่งกว่ากลองรัว คลีโออยู่ในห้องนั่งเล่นของวิลล่าแต่ไม่ได้อยู่คนเดียว“คุณแม่ขา...คุณแม่ขา...คุณลุงเฮ็คเตอร์...มาหาคลีโอค่ะ” เด็กน้อยยืนกระโดดโลดเต้นอยู่ในอ้อมแขนของคนตัวใหญ่ที่นั่งบนโซฟา ร่างสูงสง่าอยู่ในเสื้อโปโลและกางเกงยีนส์สีเข้ม ใบหน้าหล่อเหลาเอียงกลับมายังหญิงสาวที่ยืนนิ่งเหมือนรูปปั้นที่ประตู แม้จะเห็นแววตระหนกฉายเต็มหน้าหญิงสาวหากรอยยิ้มกลับจุดขึ้นบนใบหน้าของผู้ชายหล่อเหลาที่เขาสร้างทั้งความประหลาดใจและความหวั่นกลัวในหัวใจของณชนก“ลีแอน” เฮ็คเตอร์เรียกเธอหากแต่น้ำเสียงนั้นรื่นหู ณชนกมือเย็นเฉียบ ร่างกายของเธอราวกับถูกฝังทั้งเป็นลงในหุบเขาน้ำแข็งอีกครั้งและเธอไม่แน่ใจว่าครั้งนี้เธอจะรอดจากที่อันหนาวเหน็บนี้ไปได้หรืออาจจะตายอยู่ที
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 55
แววตาคู่สวยมีรอยเศร้า “ฉันไม่ได้ทำงานที่นั่นอีกแล้วล่ะค่ะ...ฉันถูกไล่ออก”“ผมตามหาคุณไปทั่วเลยนะ ถามตามโรงแรมทุกแห่งในภูเก็ตแต่ก็ไม่เจอคุณ”“คุณก็เห็นแล้วนี่คะโคลวิซว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน...ฉันกลับบ้านและตัดสินใจได้ว่าฉันคงจะทำงานที่นั่นต่อไปไม่ได้อีกแล้ว”“คุณ...ไม่ได้คิดถึงผู้ชายคนนั้นอีกแล้วเหรอ...เฮ็คเตอร์ แมคเคนนา เจ้าของบีช เบย์ คลับ...โรงแรมที่หรูที่สุดของภูเก็ต”“มันไม่สำคัญสำหรับฉันอีกแล้วล่ะค่ะ ฉันคิดว่าตอนนี้เขาคงอยู่กับผู้หญิงที่คู่ควร อย่างน้อยที่สุดมันก็เหมาะสมแล้ว”“แนน” โคลวิซก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าและจับมือทั้งสองของหญิงสาวไว้ เขาบีบมันเบา ๆ และก้มลงพินิจใบหน้าสวยหวานที่ไม่ว่ากี่ปีณชนกก็ยังเป็นผู้หญิงที่งดงามสำหรับเขาเสมอ“แนน...ลืมเขาได้ไหม”“คะ”“ลืมผู้ชายคนนั้น” หญิงสาวน้ำตาร่วงหล่นโดยไม่รู้ตัว โคลวิซยังคงมองเธอด้วยแววตาแห่งความอาทรเสมอ เขาไม่เคยเปลี่ยนแปลงนับจากวันนั้น“ลืมเขา...และ...ลองเปิดใจรับคนอื่น อย่างน้อยมันอาจทำให้คุณหลุดพ้นจากความเศร้าที่ต้องเผชิญ”“โคลวิซ”“ผมรู้ว่าคุณอาจลืมเขาไม่ได้ คุณอาจจะรักเขามาก...มากกว่าที่ผมเข้าใจ แต่ผมก็อยากให้คุณลองเปิดใจมองคนอ
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 54
เขาไม่ยอมรามือง่าย ๆ ณชนกไม่รู้ว่าเขาจะสนองความแค้นเคียดของตัวเองอย่างไร แต่เธอจะต้องปกป้องและไม่ยอมสูญเสียคลีโอไปอย่างเด็ดขาด แม้ว่าคลีโอจะมีสายเลือดของเฮ็คเตอร์ หากถึงตอนนี้เธอก็ได้ประจักษ์แล้วว่าเธอไม่อาจลบล้างความเข้าใจผิดที่เขามีต่อเธอได้ เขาต้องการเพียงแค่ความสะใจ ทำให้เธอเจ็บปวด หญิงสาวบอกตัวเองว่าเธอต้องหนีมาให้ไกล เธอเบิกเงินจำนวนมากมายจากเช็คหลายใบของเฮ็คเตอร์ที่เขาใช้มันเป็นเครื่องมือทำร้ายหัวใจของเธอด้วยการตีค่าร่างกายที่เขาเหยียบย่ำและยัดเยียดความเจ็บช้ำให้อย่างสาหัส ณชนกไม่ลังเลที่จะกลับมาที่นี่ อูบุด...เมืองแสนสงบบนเกาะบาหลี กลับมายังวิลล่าที่บิดามารดาเคยพาเธอมาเมื่อครั้งยังวัยเยาว์ ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ทั้งธรรมชาติอันงดงาม ความสุขสงบที่หญิงสาวจะใช้มันเป็นสถานที่พักเยียวยาหัวใจแม้จะถูกเฮ็คเตอร์ทำร้ายจนบอบช้ำหากแต่เธอก็ยังมีคลีโอเป็นน้ำทิพย์ช่วยชโลมหัวใจ หญิงสาวพาลูกน้อยมาพักอยู่ที่นี่นานเกือบเดือนและตั้งปณิธานไว้ในใจแน่วแน่ว่าเธอจะไม่กลับไปเมืองไทยอีก...ไม่ว่าจะอย่างไร“คลีโอ...ลูกคิดถึงบ้านเหรอคะ?” หญิงสาวถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนขณะลูบบนเรือนผมหยักศกสีน้ำตาลเป็นประกา
โซ่สวาทจอมมาร บทที่ 53
“เฮ็คเตอร์...คุณกำลังหักหลังฉันนะคะ ฉันรู้เรื่องของคุณทุกอย่าง รู้ว่าคุณน่ะกำลังยุ่งกับแม่พนักงานสาวเสิร์ฟต่ำ ๆ คนนั้น!”ชายหนุ่มหรี่นัยน์ตา “พนักงานเสิร์ฟต่ำ ๆ...ถ้าคุณกำลังหมายถึงลีแอน ผมก็ไม่ขอปฏิเสธ”แววตาของเขากล้าแข็งขึ้นบ้างและมันทำให้จันทริกายิ่งเดือดดาลทวีคูณ“นี่คุณกำลังจะยอมรับกับฉันว่าคุณไปยุ่งกับนังโสเภณีนั่น”“ลีแอนไม่ใช่โสเภณี...เธอเป็นเมียผม!”จันทริกาถึงกับอ้าปากค้าง นัยน์ตาคู่งามเบิกกว้างด้วยไม่คิดว่าเขาจะทะลุกลางปล้องอย่างนี้ หญิงสาวกำหมัดแน่น ขากำลังฉีกหน้าเธอต่อคนในแวดวงสังคม ความโกรธแค้นทำให้เซเลบสาวแทบเต้น เธอกราดเกรี้ยวออกมาในทันที“คุณพูดเรื่องอะไร...นี่คุณล้อแจนเล่นใช่ไหมคะ...คุณไม่เคยมีเมีย ทุกคนรู้ว่าคุณไม่เคยควงผู้หญิงคนไหนนอกจากแจนคนเดียว”“เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมาตั้งนานแล้ว ผมอาจต้องใช้เวลาทั้งวันอธิบายเรื่องราวพวกนี้ให้คุณฟัง ซึ่งผมคิดว่า...คุณอาจไม่อยากเสียเวลาฟังเรื่องที่ผมเล่า”“แต่ตอนนี้คุณเป็นผผู้บริหารบีช เบย์ คลับนะคะ...ฉันว่าคุณคงไม่ได้สนใจกับไอ้เรื่องเหลวไหลไร้สาระนั่น...พนักงานเสิร์ฟคนนั้นไม่มีค่าเลยสักนิด”“ผมไม่อยากให้คุณเข้าใจผิดนะครับแจน...
