เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 42
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-27 17:43:38
บทที่เกี่ยวข้อง
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 43
“แล้วนี่ดูซิ แดงหมดเลย” เขาคว้ามือเธอและแขนเธอไปสำหรับ เรียกได้ว่าแขนขาวๆ เริ่มมีรอยผืนแดง และลำคอก็เต็มไปหมด เท่านั้นยังไม่พอ เธอยังเกาอีก“หยุดๆๆ หยุดเกา มานี่” พูดจบเขาก็พยุงให้เธอลุก แล้วหยิบกุญแจรถ พร้อมกับโทรศัพท์มือแล้วพาออกจากบ้านทันที“พี่เชนทร์”“เจ้า” เขาหันขวับกลับไปหาเธอ พร้อมกับเอามือลูบที่ลำคอ เรียกได้ว่ามันเป็นผื่นขึ้นมาทันที“รู้สึกคอบวมไหม กลืนน้ำลายได้หรือเปล่า”“เอ่อ นิดหน่อยค่ะ”“เรานี่มัน... นี่ไม่ได้เรียกว่าแพ้นิดหน่อยเลย น่าตีมากรู้ไหม” เขาว่า จากนั้นก็พาเธอออกจากบ้าน ตรงไปที่รถแล้วเปิดให้เธอขึ้นไปนั่งทันทีส่วนเขาก็รีบวิ่งไปประจำที่นั่งคนขับ สตาร์ทและขับออกไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งปกติขับรถในเส้นทางของรีสอร์ตเขาจะขับช้า แต่ตอนนี้รอไม่ไหวอีกแล้ว เกตุวดีที่ยังไม่ได้เข้าบ้าน เห็นอย่างนั้นก็ตกใจพลางขมวดคิ้ว เพราะท่าทางคเชนทร์รีบร้อนมาก และด้วยความเห็นห่วง เกตุวดีจึงได้โ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 44
“จริงเหรอคะ แพ้อะไร”“แพ้คนแบบว่า” เขากำลังจะพูด เธอก็ลุ้นสิทีนี้ ลุ้นทำไมก่อนล่ะเธอคิด“แบบว่า” เธอย้ำคำแบบอ้อนๆ คิดว่าเป็นตัวเองล่ะสิท่า เขาคิดและยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเอามือลูบหน้าเธอซะอย่างนั้น“อื้อ! อีพี่... ทำไมต้องแก้เขินแล้วเอามือลูบหน้าเค้า”“ใคร ใครเขิน หืม”“ก็พี่เชนทร์นั่นแหละเขิน เจ้ามองตาก็รู้ แพ้คนน่ารักใช่ไหม ยิ่งแพ้กุ้งยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่”“ไม่ได้น่ารัก มีแต่จะไล่ เหนื่อย ขี้เกียจดูแลแล้ว”“หึๆ ทนเอาหน่อยนะคะเดี๋ยวก็ชิน”“เรานี่นะ ขนาดไม่สบายก็ยังเหมือนคนปกติ ไม่ต้องแกล้งอดทนขนาดนั้นก็ได้ อ่อนแอก็บอกอ่อนแอ”เขายิ้มด้วยความเอ็นดู ทว่าพอเขาพูดจบ เธอก็หุบยิ้มและปรับสีหน้าหม่น “ไม่อยากอ่อนแอ เพราะพ่อกับแม่ก็ไม่ได้อยู่ใกล้ ไม่มีใครมาเห็นหรือว่าช่วย...”“ก็พี่ไง อ่อนแอให้พี่เห็นก็พอ” เขาตอบทันควัน พร้อมกับเสียงทุ้มนุ่มพาลทำให้เธอมองหน้า จากที่อยากจะกวน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 45
“ฝันไปเถอะครับ” คเชนทร์เค้นเสียงด้วยความลืมตัว จนพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ถึงกับหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ“หึๆ งั้นก็รีบทำคะแนน จะมัวกลัวอะไรนักหนา ระดับนี้แล้ว อย่าให้เสียชื่อพ่อที่ฝึกวิชาให้จนหมดเปลือก”“หึๆ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน มันก็แค่ช่วงเวลานี้”“เอาเถอะ ไม่กวนละ ดูแลกันให้ดีๆ ละกันนะ” พ่อเลี้ยงแสนลักษณ์กล่าวด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำลง เหมือนมีอะไรบางอย่างเก็บเอาไว้ในใจแต่ไม่ยอมเอ่ยออกมา คำว่า ดูแลกันให้ดีๆ ทำให้คเชนทร์ระแวงราวกับจะมีอะไรเกิดขึ้น“งั้นแค่นี้นะครับ ผมหาอะไรให้เธอกินก่อน ที่ทำไว้กินไม่ได้แล้ว”“รับบทพ่อบ้านใจกล้านะเรา”“แซวจริงๆ เลย แค่นี้ครับ”“อืม” สิ้นคำ ต่างฝ่ายก็ต่างวางสายจากกันพ่อเลี้ยงได้แต่ถอนใจนึกห่วงใจของทั้งคู่ อีกใจก็นึกเอ็นดู คเชนทร์ไม่เคยดูแลใครแบบนี้มาก่อนเลย จนมาเป็นจันทรภา แต่ทำไปก็กลัวไป มันจะมีอะไรให้กลัวนอกจากหัวใจตัวเอง“ผ่านมาหมดแล้ว ไม่มีอะไรให้แกต้องกลัวหรอกเชนทร์ เชื่อพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-30แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 46
คอนโดแห่งหนึ่ง ถูกจับตามองจากเจ้าถิ่น เพื่อต้องการรู้ความเคลื่อนไหวของผู้ชายที่ชื่อตุลยเทพ ทุกครั้งที่ชายหนุ่มเข้าออกคอนโด มักจะมี น้ำอิงเดินขนาบข้างอย่างกับคู่รัก ทุกจังหวะเวลาถูกเก็บภาพเอาไว้ทั้งสิ้น ทั้งภาพเคลื่อนไหวภาพนิ่งเพื่อเก็บไว้เป็นหลักฐาน เรื่องการหักหลังคบซ้อนกริ้ง! กริ้ง! กริ้ง! เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ขณะที่เขาผู้เป็นเจ้าถิ่น กำลังแอบส่องดูความเป็นไปของตุลยเทพอยู่ เมื่อได้ยินเสียงโทรก็รับทันที“อืม” เสียงขานรับในลำคอ ขณะที่สายตาจ้องไปที่ตุลยเทพ ซึ่งนั่งอยู่ในโซนรับแขกของคอนโดหลังนั้น“นายได้เรื่องยังไงบ้างครับ” เสียงปลายสายถามมาก่อนเลย บ้าบอ“กูต้องถามมึงก่อนนะไอ้เปรม”“อ๋อ เอ่อ ลืมตัว แต่ผมอยากรู้ฝั่งของนายก่อน”“ก็เนี่ย ส่องแม่งอยู่เนี่ย ทั้งภาพนิ่ง ภาพเคลื่อนไหว และมันจับกลุ่มคุยกับลูกน้อง คิดการใหญ่แน่ๆ มันกำลังตามหาเจ้าขา แล้วที่กรุงเทพฯ เป็นยังไง”“งานนี้นายต้องให้โบนัสพิเศษผมแล้วล่ะ”“เออ! มึงพูดมาได้แล้ว”“เท่าที่บุกน้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-01แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 47
“แค่นี้ก่อนนะ แล้วเจอกันค่ำๆ”“ค่ะ” เธอตอบเสียงหม่นก่อนจะกดวางสาย คเชนทร์ก็ถอนหายใจ ในความรู้สึกหลากหลายของตัวเอง ใจก็อยากกลับไปหาแหละ แต่มีงานต้องทำต่อกับพ่อเลี้ยง มีอะไรต้องปรึกษาเยอะแยะ อีกอย่างยังไม่ถึงเวลาเลิกงาน เขาไม่อยากอู้บ่อยๆ และแน่นอนว่าระดับคเชนทร์หากได้ทำงาน ก็ทำแบบหามรุ่งหามค่ำ ไม่ดูเวล่ำเวลาคนอื่นกลับไปหมดแล้วตัวเองยังอ่านนั่นเซ็นนี่ที่คั่งค้าง แถมยังไปเดินตรวจตราความเรียบร้อยของโรงแรม มองแขกที่ลงมาเดินเล่นถามรูปเพลินๆ จวบจนกระทั่งเวลาสามทุ่ม ก็ยกนาฬิกาขึ้นมาดูถึงได้รู้ว่าดึกแล้ว“ตาย ไม่ใช่รอจนหน้าบูดบึ้งแล้วเหรอเนี่ย” เขาออกปากบ่นด้วยความตกใจและรีบ ออกจากโซนเรือนรับรองทันที“วันนี้ท่านกลับดึกจังครับ” พนักงานถาม“ตรวจอะไรเพลินๆ น่ะ จะกลับละ”“ครับ สวัสดีครับ” พนักงานกล่าวลาพร้อมกับยกมือไหว้“อื้อ สวัสดี” คเชนทร์รับไหว้ก่อนจะเดินดุ่มๆ ผ่านหน้าฟร้อนท์โร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 48
“จะว่ายังไง ก็ได้เมียน่ะสิ”“โอ๊ย” คเชนทร์ได้แต่ครางโอดโอยเชียว“ทนไม่ไหวก็เอา ไอ้นี่ เจ้าไม่ได้มีเจ้าของแล้ว ใจเธอไม่ได้เหลือให้กับทางนั้นแล้ว เพราะถ้ามีเธอไม่ทนให้แกไล่เช้าไล่เย็น ทนให้แกทำอาหารธรรมดาๆ ให้กิน และใช้ชีวิตแบบนี้ได้หรอก อย่าโง่สิลูก”“เฮ้อ! แต่มันต้องไม่ใช่แบบนี้ ผมก็เห็นตัวอย่างพ่อ มันสมบูรณ์สวยงาม แต่ถ้ามันพลาดพลั้ง มันก็ไม่ได้มีอะไรดีหรอก ขี้เกียจมานั่งง้อ มานั่งปลอบประโลม นั่งขอโทษ อยากตื่นขึ้นมาแบบ ฟินไปเลยได้ไหม แบบพ่อน่ะ”“นี่มึงไปแอบใต้เตียงพ่อตอนไหน”“ยกตัวอย่างน่ะ”“เถียงไม่ออกเลย”“มันมีตัวอย่างให้เห็นครับ เลยไม่อยากทำอะไรที่ไม่ดี ถึงจะอยากมากแค่ไหนก็เถอะ”“หึๆ ถ้าอยากเห็นเธอมีความสุข แกก็ต้องทนได้ ไม่ใช่เจอเธอเมาก็จะเอา จะฉวยโอกาสมันก็ไม่ใช่ ต้องทำให้เธอรู้สึกว่าต่อให้เธอเมา หรือควบคุมตัวเองไม่ได้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 49
“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย” เธอถามตัวเอง และเมื่อคิดทบทวนเรื่องเมื่อคืนแล้วนั้นเธอบุกมาหาเขาถึงที่นอนเลยนี่น่า แล้ว... แล้ว...“อ๊ายยยยย” จันทรภากรี๊ดลั่นจนคเชนทร์สะดุ้งลุก“อะไรๆๆๆ เจ้าขา ใครๆ ใครทำอะไรคุณ” เขาสะดุ้งลุกแล้วละล่ำละลักถามทันทีไม่ดูอะไรเลย“อ๊าย อีพี่... อีพี่เชนทร์ ทำไมมานอนอยู่ตรงนี้” เธอกรี้ดแล้วชี้หน้าเขา เท่านั้นแหละเขาก็ได้สติเช่นกัน ก่อนจะยิ้มตาหยีเชียว“อ๋ออออ นึกว่าตกใจอะไร” เขาร้องอ๋อและยิ้มก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ขณะที่เธอสั่นไปทั้งตัว เพราะคิดว่าตัวเองทำอะไรที่ไม่เหมาะโดยไม่ตั้งใจ“จำไม่ได้เหรอ ว่าเมื่อคืนเรา...”“ไม่ใช่ พี่เชนทร์อย่ามา...”“อะไร เมื่อคืนเจ้า รุกพี่ จูบพี่ แก้ผ้าพี่”“ว๊าย! ไม่จริง”“จริง” เขาตอบแบบจริงจังหน้าเคร่ง“เจ้า เจ้า เอ่อ”&nb
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-04แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 50
ทว่าเธอยังไม่ทันได้ตอบเสียด้วยซ้ำ เรียวปากร้อนก็ประทับจูบลงไปบนปากนุ่มแนบแน่น จูบซับเพื่อหยั่งความรู้สึกที่มีต่อกัน จากนั้นเขาจึงได้ถอนจูบออกเพียงนิดเดียว และดูเหมือนจะมีคำถามจากดวงตา แต่เปล่าเลย เธอกลับขยับใบหน้าเข้าหาเขา และหลับตาเพื่อให้เขาประทับจูบอีกครั้งจูบแรกในชีวิตวัย 26 ปีของเธอ ที่มอบให้กับผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่ได้เลือก แต่กลับเป็นคนขโมยหัวใจของเธอไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ และยิ่งต่างเต็มใจก็ยิ่งไม่มีอะไรมาทัดทาน จากจูบหวานทะยานสู่ความหนักหน่วง ตามด้วยเสียงหายใจหอบพร่า พร้อมกับลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าสู่โพรงปาก เพื่อตักตวงรสหวานจากลิ้นอุ่น ที่ตวัดพันเกี่ยวกันและกันอยู่เนิ่นนานเมื่อพอใจแล้วเขาจึงได้หักใจ เรียกสติและถอนจูบออก พร้อมกับบอกตัวเองว่ายังไม่ถึงเวลา อีกทั้งเวลานี้เธอเข้าใจว่ามีอะไรกับเขาไปแล้วด้วย “พี่เชนทร์” เธอกระซิบเบาๆ เมื่อเขาเอาหน้าผากแตะหน้าผากเธอเอาไว้ มือยังประคองใบหน้าอยู่เช่นเดิม“จ๋า” เขาตอบน้ำเสียงพร่า เหมือนมีความต้องการอยู่ในร่างกายนี่แหละ“เจ้าขาหิวข้าว” เธอเอ่ย ถือว่าเป็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
บทล่าสุด
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 115
“หายแล้วค่ะ หายเหมือนพ่อเชนทร์เลย ไปกินข้าวต่อนะคะจะได้ไปโรงเรียน”“ครับ/ค่ะ” สองแฝดรับคำแบบประสานเสียง ก่อนจะวิ่งกลับเข้าไปในห้องอาหาร สองพ่อก็มองตามและยิ้ม ก่อนจะหันมามองหน้ากันแล้วปรับสีหน้าให้เรียบ“พี่รักเอาคำว่าพ่องมาจากไหน” แสนลักษณ์หันมาดุคเชนทร์ซะงั้น“หืม ก็พูดเอง เด็กพูดไม่ชัด”“พูดไม่ชัด แต่ชัดมาก แกสอนหลานไม่ดีใช่ไหม”“ป่าว ใครจะสอนหลานพูดหยาบ”“แต่สอนให้หลานกวนตีน”“ป่าว สอนเมื่อไหร่ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยเลย”“โตขึ้นมาได้นิสัยแกนี่ฉันจะเบิ้ดกะโหลกให้”“ไม่เกี่ยวกะเค้าเลย”“เอ้าๆๆ มาแล้ว เป็นงานเป็นการ สองพ่อลูกเถียงอะไรกันเนี่ย” เกตุวดีแทรกขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาหา และนั่งลงข้างๆ คเชนทร์เรียกว่าข้างๆ จนชิดๆ และเบียดโดนขา“โอ๊ย! ป้า! นั่นสะโพกหรือกะละมังเนี่ย กระแทกขาแรงมาก”“ว๊าย! อีเชนทร์”“เ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 114
“ขู่อะไรแบบนี้ แม่เจ้าไม่น่ากลัว แต่พ่อเจ้าน่ะดุ”“ดุไม่สู้พ่อแสนของพี่หรอก”“นี่จะเอาพ่อมาสู้กันเหรอคะ”“หึๆ สักตั้งหนึ่งน่า”“ระหว่างตามหานายตุลย์กับสมุนมาเข้าคุก เจ้าก็เคลียร์กับพ่อตาพี่ละกัน”“ไม่ง่ายเลยค่ะ กลัวพ่อจ้ะ...”“พูดเองว่าไม่ให้พี่กลัว ตัวเองกลัวซะงั้น”“กลัวพ่อไม่ชอบพี่เชนทร์”“ยังไม่เคยเผชิญหน้ากันจะรู้เหรอ อย่าเพิ่งกลัว พี่จะไม่กลัว นอนซะคนเก่งของพี่” สิ้นคำเขาก็กอดเธอเอาไว้และจูบเบาๆ ที่เรือนผม จากนั้นก็ไม่ได้เอ่ยอะไรกันอีก นอกเสียจากฟังเสียงหัวใจที่เต้นแรง ต่างคนต่างบอกไม่ให้กลัว ทว่าเริ่มกลัวแล้วสิน่าพอรุ่งเช้าคเชนทร์ลุกจากที่นอนตั้งแต่เช้าตรู่ ใส่แต่เพียงกางเกงดังเดิม มือหนึ่งคีบบุหรี่พ่นออกมา ส่วนมืออีกข้างถือโทรศัพท์มีการพูดคุยแบบเครียดๆ และพยายามไม่ให้เสียงดัง เพราะเปิดหน้าต่างระเบียงตรงห้องนอน“เรื่องเมื่อคืนเรียบร้อยทุกอย่างครับคุณเชนทร์&rdqu
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 113
“ซี๊ดดดด อ่า เจ้าจ๋า พี่จะแตกแล้ว”“เจ้าก็... โอ้ว พี่เชนทร์ แรงๆ อื้อ!” เธอร้องครางออกคล้ายกับใกล้จะถึงจุดหมาย จนเขาเร่งเร้าจังหวะกระแทกสะโพกอย่างหนักหน่วง และจูบแนบแน่นที่ปากอิ่ม“อื้อ” เขาครางในลำคอเมื่อถึงจุดที่เสียวซ่านที่สุด“โอ้ว เมียจ๋า ผัวจะไม่ไหวแล้ว”“เมียก็ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อ๊ะ อืม” สิ้นคำของเธอเท่านั้นแหละ ร่างกายก็กระตุกเกร็งและยกสะโพกขึ้นพร้อมกับกอดเขาเอาไว้ ปลดปล่อยความปรารถให้พรั่งพรูออกมา เขาจึงไม่รั้งรอรีบเร่งระรัวอีกเพียงไม่กี่ครั้งก็คว้าเส้นชัยตามไปติดๆ“อื้อ อ่า อ่า เมียจ๋า เมียพี่... เสียวที่สุดเลย” เขาบอกด้วยน้ำเสียงที่หอบกระเส่า ขณะที่แท่งกายกดจมเข้าไป และพ่นน้ำรักใส่ในร่างกายของเธอจนเอ่อล้นเป็นหนึ่งเดียวกัน ทว่ามันยังดีดดิ้นอยู่ภายในราวกับพ่นพิษไม่หมด อารมณ์สุขสมล่องลอยอยู่บนสวรรค์ชั้นเจ็ด แต่เมื่อร่างกายยังไม่เข้าที เขาก็ประทับจูบแนบแน่นดูดดื่มพร้อมกับร่างกายที่ค่อยๆ กลับสู่สภาวะปกติ แล้วจึงได้ถอนจูบออก“ดอกฟ้าของไอ้เชนทร์”
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 112
“มันทำให้หัวใจชุ่มฉ่ำต่างหากล่ะ”“จะเอาอะไรคะ” เธอถามอย่างขัดเขิน เขาจึงยื่นหน้าเข้าไปกระซิบ“เป่ามนต์ให้พี่หนึ่งทีแล้วจะนอน” คำพูดดูเหมือนไม่มีอะไร หากเธอไม่คิดมาก ทว่าเธอโน้มหน้าลงไปเป่าที่ต้นแขนให้“โอมเพี้ยง!” ปากก็เป่าไป สายตาก็ตวัดขึ้นมองเขาและยิ้ม แต่วินาที่เขาจะคลั่งก็ตรงที่แม่คุณค่อยๆ ย่อตัวลงช้าๆ กดจูบที่แผงอกเล็กน้อยกระทั่งเข่าชิดติดพื้น เขาก็ได้ยิ้มและหลับตา เมื่อมือนุ่มดึงกางเกงเขาลงช้าๆ จมูกโด่งก็ไต่ลงมาตามหน้าท้องจนถึงขอบบ็อกเซอร์ และชั่วอึดใจมันถูกมือน้อยดึงลงไปพร้อมกับกางเกงเสียเลย แต่เธอไม่ได้สนใจสิ่งที่มันดีดผึ่งผงาดออกมาล่อสายตาหรอก เธอก้มลงไปเป่าตรงบาดแผลที่ปิดด้วยผ้าก็อตเอาไว้“โอมเพี้ยง!” เธอเอ่ยอีกครั้งก่อนจะยิ้มมุมปาก“เป่าแผลให้เค้าเฉยๆ แล้วจะถอดกางเกงเขาทำไม” เขาถามเสียงนุ่ม ว่ากลับก้มหน้าลงมองเธอราวกับจะกลืนกิน เธอก็สบตาคมกริบก่อนจะเอามือลูบไล้น่องของเขา ขึ้นมาจนถึงกลางลำตัว ใบหน้าเสมอแท่งไอศรี
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 111
“เรียกคุณอาขาแล้วจะแตก เซ็กซี่จัง” สิ้นคำเขาก็จูบปิดปากนิ่มเอาไว้แล้วกระแทกสะโพกแรงๆ ระรัวจนเมียเด็กทานทนไม่ไหว ได้แต่ครางในลำคอพลางแอ่นกายเหยียดเกร็งลำตัว พลางกอดเขาเอาไว้แน่น“อืม” มีแต่เพียงเสียงอื้ออึงที่เปล่งออกมาเพราะถูกปิดปาก พร้อมกับความปรารถนาถูกเปล่งออกมาจนกระทั่งเม็ดสวาทกระตุกตอด“ซี๊ดดดด อาจะแตกแล้วเมียจ๋า” สิ้นคำเขาก็กดสะโพกแนบแน่น กับกลีบนุ่มและปล่อยลาวาอุ่นๆ ทะลักเข้าสู่กายเธอ หลอมรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ขณะที่ท่อนเนื้อยังคงเคลื่อนไหวอยู่ภายใน เพื่อปล่อยทุกอย่างให้ออกมาจนสุด ตามด้วยเสียงหายใจหอบทว่ายังคงบดขยี้จูบอย่างดูดดื่มสิ้นสุดอารมณ์ปรารถนาเหลือไว้แต่เพียงเสียงหายใจหอบ ทว่าร่างกายยังคงสอดประสานไม่ยอมขยับออก จวบจนกระทั่งอารมณ์ล่องลอยและปลดปล่อยจนหมด แล้วร่างกายกลับมาเป็นปกติถึงได้ถอนจูบออก ทว่าทั้งสองดูเหนื่อยหอบราวกับวิ่งทางไกลมาก“เมียจ๋า อายังเสียวอยู่เลย” เขากระซิบเสียงหวานออดอ้อน“อื้อ ให้วีกลับมาเป็นปกติก่อนนะคะ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 110
“อย่าพูดอ้อมค้อม บอกว่าต้องการซิ” เขากระซิบเสียงนุ่มและยิ้ม เธอก็ได้แต่เม้มปากขัดเขินก่อนจะพยักหน้า“ต้องการค่ะ ต้องการผัวแก่ตลอดแหละ”“รู้ไหมว่า... ไอ้คนที่มันตายน่ะมันเรียกอาว่าไอ้แก่ แล้วเมียเรียกแบบนี้”“จะทำอะไรวีเหรอคะ”“จะทำให้ตายคาอกเลย เดี๋ยวเจอฤทธิ์คนแก่” สิ้นคำเขาก็กดจูบที่ปากนุ่มอีกครั้งอย่างเร่าร้อน ก่อนจะพรมจูบซับพวงแก้ม ซอกคอ และลากไล้เรียวลิ้นอุ่นลงมาตามเนินอก ก่อนจะอ้าปากครอบครองเม็ดถัน และโลมเลียอย่างรวดเร็ว ทำเอาร่างน้อยสั่นสะท้านเสียวซ่านและบิดเกร็ง ได้แต่หายใจหอบพร่า ทั้งเนินอกและหน้าท้องขยับไหว มือน้อยๆ ก็กดศีรษะเขาเบาๆ พลางแอ่นโค้งแผ่นหลังขณะเดียวกันมือหนาก็เอื้อมลงไปสัมผัสกลีบอวบนุ่มผ่านกางเกงชั้นในสีขาวบางจิ๋ว ซึ่งเวลานี้เปียกแฉะไปด้วยน้ำกุหลาบหวาน และกลีบนุ่มนั้นเริ่มบวมเบ่งเพราะความปรารถนา“ซี๊ด อืม” เธอครางอย่างสุดจะกลั้น เมื่อเขาบดขยี้ปลายนิ้วกับเกสรน้อย และเพียงชั่
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 109
แสนลักษณ์มองตามสองคน ที่เดินจากไปและยังคงยิ้มอยู่ เคยจินตนาการเอาไว้ ว่าสักวันการเดินกลับบ้านในแต่ละครั้งของคเชนทร์ จะมีใครสักคนได้เดินไปด้วย แต่ละวันที่ผ่านไปคเชนทร์เดินคนเดียวเสมอ ทว่าวันนี้เห็นเขาจูงมือไปกับผู้หญิงที่เขารัก มันช่างเป็นภาพที่สมบูรณ์แบบ แต่ยัง อุปสรรคยังไม่หมดตราบใดที่ยังขึ้นชื่อว่าเด็ดดอกฟ้ามาไว้ริมถนนอยู่“เข้าบ้านเถอะค่ะ อาแสนจะได้ไปอาบน้ำ วีจะไปดูเด็กๆ ด้วย”“จ้ะ” แสนลักษณ์ตอบก่อนจะจูงมือมนัสวีเข้าบ้าน จากนั้นก็ปิดบ้านให้เรียบร้อย เพื่อแสนลักษณ์อาบน้ำก่อน ขณะที่มนัสวีเข้าไปดูสองแฝดในอีกห้องที่อยู่ติดกันทว่ามีพี่เลี้ยงมานอนเป็นเพื่อน“คุณวี กลับมาเมื่อไหร่คะ”“เมื่อกี้นี้เอง เดี๋ยววีดูเด็กๆ ต่อ กลับบ้านพักเถอะค่ะ”“ค่ะ” ว่าแล้วพี่เลี้ยงก็งัวเงียตื่น แล้วเก็บของกลับบ้านพัก ดีหน่อยที่มันไม่ได้ดึกดื่นอะไรมากนัก บ้านพักคนงานก็อยู่ไม่ไกลจึงไม่ได้ห่วง เพราะอยู่ในบริเวณรีสอร์ตนี่แหละ ส่วนมนัสวีก็เพ่งมองลูกน้องฝาแฝดที่หลับปุ๋ยคนละเตียง ยังดีที่เด็กๆ เลี้ยงง่ายไม่งอแง ม
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 108
จากนั้นจึงได้กลับบ้าน เจ้านายทั้งหมดนั่งรถตู้ไปด้วยกัน แสนลักษณ์มนัสวีนั่งคู่หน้า คเชนทร์กับจันทรภานั่งข้างหลังมืดๆ พลางจับมือกันเอาไว้ แล้วก้มหน้าลงมองที่มือของเธอซึ่งจับประสานกันชนิดที่ไม่อยากปล่อย“กลับบ้านกัน เขต” แสนลักษณ์เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ“ครับ” เขตแดนรับคำ จากนั้นจึงได้ออกจากลานจอดรถหน้าโรงพยาบาลเพื่อพาทั้งหมดกลับบ้าน คเชนทร์ได้แต่ถอนใจและมองหน้าคนรัก ก่อนจะยกมือขึ้นพรมจูบเบาๆ พลางเอามือเสยให้เธออย่างอ่อนโยน อีกทั้งสำรวจไปตามใบหน้า“พี่ปล่อยให้คุณหนูเป็นแบบนี้ไปได้ เจ็บไหม หืม” คเชนทร์กระซิบถามเสียงหม่น“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เจ็บแล้ว” เธอตอบเบาๆ“เข้มแข้งนะเนี่ย แต่หัวใจพี่น่ะ” เขากระซิบพลางเอาหน้าผากแนบกับเธอเอาไว้ เรียกว่าไม่อยากให้ใครได้ยิน แต่พ่อเลี้ยงนั่งฟังอยู่ด้านหน้าน่ะได้ยินอยู่แล้ว ยิ่งรถเงียบด้วย“หัวใจอยู่ตรงนี้แล้ว” เธอกระซิบตอบกลับพลางประคองใบหน้าเขาเอาไว้“อะแฮ่ม!” เสียงกระแอมกวนๆ ดังขึ้น ทำเอาคเชนทร์ถึงกับเหลือบมองด้วยความหมั่นไส้ งอนอ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 107
“ไม่เป็นไร มันมีหน่วยกล้าตายแทนมาเป็นกำแพง เพื่อมาแลกให้มันรอดไปได้ แต่ฉันไม่ให้ใครมาเป็นหน่วยกล้าตาย ฉันไม่ให้แลก” แสนลักษณ์ตอบเสียงเรียบ“แล้วมีใครได้รับบาดเจ็บไหม” แสนลักษณ์เอ่ยถามขึ้นอีก เท่านั้นแหละคเชนทร์ก็มองหน้าแสนลักษณ์ทันที“ก็เค้าไง! กระสุนเฉี่ยวยังไม่พอ ยังโดนมีดบินอีก” คเชนทร์บ่นพลางตวัดหางตาใส่แสนลักษณ์อย่างงอนเง้า“เอ่อ ป๋าตั้งใจเล็งไปหน่อย นิดเดียวน่าไกลหัวใจมาก” แสนลักษณ์เอ่ยแซว เพราะรู้ว่าคเชนทร์ทนได้ไม่เป็นไรมากหรอก“แต่เสียบขา” คเชนทร์ขึ้นเสียงใส่“เล่มเล็กๆ” แสนลักษณ์ตอบและยิ้ม“เล็กแต่ยาวนะพ่อนะ” คเชนทร์ยังเถียงอยู่“ช่วยด้วย พี่ตุลย์ช่วยด้วย” ขณะที่สองพ่อลูกกำลังเถียงกันอยู่นั้น เสียงของน้ำอิงก็ดังขึ้น จันทรภาจึงเดินเข้าไปก่อน และทุกคนก็ได้ตามเข้าไป เห็นแต่ท่าทางอ่อนเพลียศีรษะมีเลือดไหลนอง และมองมาที่จันทรภา“อีเจ้า” น้ำอิงเรียกจิกด้วยน้ำเสียงอ่อนเพลีย จะตายอยู่แล้วแต่เรียกเพื่อนได้จิกมาก จันทรภาไ
