ขณะเดียวกัน จันทรภาก็ออกมาเดินเล่นหน้าบ้าน เธอไม่แคร์แล้วว่าใครจะมองอย่างไร มีอิสระเพราะไม่มีใครรู้จักเธอเท่าไหร่ คเชนทร์ไม่ได้แนะนำอะไร ทว่าเวลานี้สิ่งที่คเชนทร์พูดนั้น มันทำให้เธออยากรู้เรื่องชีวิตของเขา ที่ปิดบังเอาไว้ บอกว่าตัวเองไม่ใช่คนดี และหากได้ฟังแล้วตุลยเทพอาจจะกลายเป็นคนดีไปเลยก็ได้ ไม่จริงหรอก เธอไม่เชื่อ คนเดียวที่จะถามได้ในเวลานี้คือเกตุวดี เพราะทำงานในรีสอร์ตเมื่อคิดได้ดังนั้นแล้ว จันทรภาจึงเดินเล่นไปเรื่อยๆ เพื่อมองหาเกตุวดี คิดว่าต้องอยู่ที่ไหนสักจุดของรีสอร์ต เนื่องจากเกตุวดีไม่ชอบนั่งออฟฟิศ ชอบออกมาคุมคนงาน ให้ทำนั่นทำนี่เสมอ แต่แล้วเจอเกตุวดียืนดูคนงานตัดหน้าที่หน้ารีสอร์ตโน่นแน่ะ จันทรภาจึงรีบเดินเข้าไปหา“อ้าว เจ้าขา วันนี้เราเพิ่งได้เจอกัน”“สวัสดีค่ะพี่เกตุ”“ทำไมมาเดินเล่นไกลจัง”“เอ่อคือ ระหว่างรอพี่เชนทร์ทำกับข้าวค่ะ”“หืม เจ้าเชนทร์กลับมาแล้วเหรอ มาเร็วจัง มีการทำกับข้าวด้วย” เกตุวดี
ขณะเดียวกัน จันทรภาก็เดินกลับมายังบ้านของคเชนทร์ และไม่ได้เข้าไปหาเขาในครัวแต่อย่างใด หากแต่ยืนอยู่ตรงระเบียงอีกครั้ง เพื่อมองวิวลำธารอย่างเหม่อลอย ครุ่นคิดถึงสิ่งที่เกตุวดีเล่าให้ฟัง ทำไมชีวิตของเขาถึงได้ผ่านอะไรมาอย่างมากมายขนาดนี้ ไม่แปลกถ้าจะกลัวกับชีวิตปัจจุบันที่อยู่สูงขึ้นไป “กลัวเจ็บเหรอพี่เชนทร์” เธอเอ่ยพาลนึกถึงตัวเองนี่แหละ ถามว่าสิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นเธอเจ็บหรือเปล่า ตอบได้เลยว่าตอนนั้นเจ็บมาก เจ็บที่ถูกหักหลัง แต่เมื่อมาคิดดีๆ นั่นมันคนชั่ว เธอไม่ควรให้ค่า ไม่ให้ใจ และหักใจได้อย่างรวดเร็วเพียงเพราะว่าได้เจอคนดีๆ อย่างคเชนทร์ที่ให้ลืม พร้อมกับทำให้เธอเห็นและสัมผัสได้กับความรู้สึกบางอย่าง ที่มันได้เกิดขึ้นชนิดที่บังคับไม่ได้ แม้แต่กับแฟนเก่าอย่างตุลยเทพก็ยังไม่เคยเกิดขึ้นด้วยซ้ำ เธอคิด ทว่าอยู่ๆ กลับได้กลิ่นหอมๆ ของขี้เมาลอยออกมาจากในครัว จากที่ก่อนหน้านี้บอกว่าไม่หิว แต่ตอนนี้อยากจะหิวแล้วล่ะ “โอ๊ยยยย หอมจัง หอมอะไรเบอร์นี้” เธอเพ้อพร้อมกับสูดดมกลิ่น “หิวข้าวอ่
“แล้วนี่ดูซิ แดงหมดเลย” เขาคว้ามือเธอและแขนเธอไปสำหรับ เรียกได้ว่าแขนขาวๆ เริ่มมีรอยผืนแดง และลำคอก็เต็มไปหมด เท่านั้นยังไม่พอ เธอยังเกาอีก“หยุดๆๆ หยุดเกา มานี่” พูดจบเขาก็พยุงให้เธอลุก แล้วหยิบกุญแจรถ พร้อมกับโทรศัพท์มือแล้วพาออกจากบ้านทันที“พี่เชนทร์”“เจ้า” เขาหันขวับกลับไปหาเธอ พร้อมกับเอามือลูบที่ลำคอ เรียกได้ว่ามันเป็นผื่นขึ้นมาทันที“รู้สึกคอบวมไหม กลืนน้ำลายได้หรือเปล่า”“เอ่อ นิดหน่อยค่ะ”“เรานี่มัน... นี่ไม่ได้เรียกว่าแพ้นิดหน่อยเลย น่าตีมากรู้ไหม” เขาว่า จากนั้นก็พาเธอออกจากบ้าน ตรงไปที่รถแล้วเปิดให้เธอขึ้นไปนั่งทันทีส่วนเขาก็รีบวิ่งไปประจำที่นั่งคนขับ สตาร์ทและขับออกไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งปกติขับรถในเส้นทางของรีสอร์ตเขาจะขับช้า แต่ตอนนี้รอไม่ไหวอีกแล้ว เกตุวดีที่ยังไม่ได้เข้าบ้าน เห็นอย่างนั้นก็ตกใจพลางขมวดคิ้ว เพราะท่าทางคเชนทร์รีบร้อนมาก และด้วยความเห็นห่วง เกตุวดีจึงได้โ
“จริงเหรอคะ แพ้อะไร”“แพ้คนแบบว่า” เขากำลังจะพูด เธอก็ลุ้นสิทีนี้ ลุ้นทำไมก่อนล่ะเธอคิด“แบบว่า” เธอย้ำคำแบบอ้อนๆ คิดว่าเป็นตัวเองล่ะสิท่า เขาคิดและยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเอามือลูบหน้าเธอซะอย่างนั้น“อื้อ! อีพี่... ทำไมต้องแก้เขินแล้วเอามือลูบหน้าเค้า”“ใคร ใครเขิน หืม”“ก็พี่เชนทร์นั่นแหละเขิน เจ้ามองตาก็รู้ แพ้คนน่ารักใช่ไหม ยิ่งแพ้กุ้งยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่”“ไม่ได้น่ารัก มีแต่จะไล่ เหนื่อย ขี้เกียจดูแลแล้ว”“หึๆ ทนเอาหน่อยนะคะเดี๋ยวก็ชิน”“เรานี่นะ ขนาดไม่สบายก็ยังเหมือนคนปกติ ไม่ต้องแกล้งอดทนขนาดนั้นก็ได้ อ่อนแอก็บอกอ่อนแอ”เขายิ้มด้วยความเอ็นดู ทว่าพอเขาพูดจบ เธอก็หุบยิ้มและปรับสีหน้าหม่น “ไม่อยากอ่อนแอ เพราะพ่อกับแม่ก็ไม่ได้อยู่ใกล้ ไม่มีใครมาเห็นหรือว่าช่วย...”“ก็พี่ไง อ่อนแอให้พี่เห็นก็พอ” เขาตอบทันควัน พร้อมกับเสียงทุ้มนุ่มพาลทำให้เธอมองหน้า จากที่อยากจะกวน
“ฝันไปเถอะครับ” คเชนทร์เค้นเสียงด้วยความลืมตัว จนพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ถึงกับหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ“หึๆ งั้นก็รีบทำคะแนน จะมัวกลัวอะไรนักหนา ระดับนี้แล้ว อย่าให้เสียชื่อพ่อที่ฝึกวิชาให้จนหมดเปลือก”“หึๆ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน มันก็แค่ช่วงเวลานี้”“เอาเถอะ ไม่กวนละ ดูแลกันให้ดีๆ ละกันนะ” พ่อเลี้ยงแสนลักษณ์กล่าวด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำลง เหมือนมีอะไรบางอย่างเก็บเอาไว้ในใจแต่ไม่ยอมเอ่ยออกมา คำว่า ดูแลกันให้ดีๆ ทำให้คเชนทร์ระแวงราวกับจะมีอะไรเกิดขึ้น“งั้นแค่นี้นะครับ ผมหาอะไรให้เธอกินก่อน ที่ทำไว้กินไม่ได้แล้ว”“รับบทพ่อบ้านใจกล้านะเรา”“แซวจริงๆ เลย แค่นี้ครับ”“อืม” สิ้นคำ ต่างฝ่ายก็ต่างวางสายจากกันพ่อเลี้ยงได้แต่ถอนใจนึกห่วงใจของทั้งคู่ อีกใจก็นึกเอ็นดู คเชนทร์ไม่เคยดูแลใครแบบนี้มาก่อนเลย จนมาเป็นจันทรภา แต่ทำไปก็กลัวไป มันจะมีอะไรให้กลัวนอกจากหัวใจตัวเอง“ผ่านมาหมดแล้ว ไม่มีอะไรให้แกต้องกลัวหรอกเชนทร์ เชื่อพ
คอนโดแห่งหนึ่ง ถูกจับตามองจากเจ้าถิ่น เพื่อต้องการรู้ความเคลื่อนไหวของผู้ชายที่ชื่อตุลยเทพ ทุกครั้งที่ชายหนุ่มเข้าออกคอนโด มักจะมี น้ำอิงเดินขนาบข้างอย่างกับคู่รัก ทุกจังหวะเวลาถูกเก็บภาพเอาไว้ทั้งสิ้น ทั้งภาพเคลื่อนไหวภาพนิ่งเพื่อเก็บไว้เป็นหลักฐาน เรื่องการหักหลังคบซ้อนกริ้ง! กริ้ง! กริ้ง! เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ขณะที่เขาผู้เป็นเจ้าถิ่น กำลังแอบส่องดูความเป็นไปของตุลยเทพอยู่ เมื่อได้ยินเสียงโทรก็รับทันที“อืม” เสียงขานรับในลำคอ ขณะที่สายตาจ้องไปที่ตุลยเทพ ซึ่งนั่งอยู่ในโซนรับแขกของคอนโดหลังนั้น“นายได้เรื่องยังไงบ้างครับ” เสียงปลายสายถามมาก่อนเลย บ้าบอ“กูต้องถามมึงก่อนนะไอ้เปรม”“อ๋อ เอ่อ ลืมตัว แต่ผมอยากรู้ฝั่งของนายก่อน”“ก็เนี่ย ส่องแม่งอยู่เนี่ย ทั้งภาพนิ่ง ภาพเคลื่อนไหว และมันจับกลุ่มคุยกับลูกน้อง คิดการใหญ่แน่ๆ มันกำลังตามหาเจ้าขา แล้วที่กรุงเทพฯ เป็นยังไง”“งานนี้นายต้องให้โบนัสพิเศษผมแล้วล่ะ”“เออ! มึงพูดมาได้แล้ว”“เท่าที่บุกน้
“แค่นี้ก่อนนะ แล้วเจอกันค่ำๆ”“ค่ะ” เธอตอบเสียงหม่นก่อนจะกดวางสาย คเชนทร์ก็ถอนหายใจ ในความรู้สึกหลากหลายของตัวเอง ใจก็อยากกลับไปหาแหละ แต่มีงานต้องทำต่อกับพ่อเลี้ยง มีอะไรต้องปรึกษาเยอะแยะ อีกอย่างยังไม่ถึงเวลาเลิกงาน เขาไม่อยากอู้บ่อยๆ และแน่นอนว่าระดับคเชนทร์หากได้ทำงาน ก็ทำแบบหามรุ่งหามค่ำ ไม่ดูเวล่ำเวลาคนอื่นกลับไปหมดแล้วตัวเองยังอ่านนั่นเซ็นนี่ที่คั่งค้าง แถมยังไปเดินตรวจตราความเรียบร้อยของโรงแรม มองแขกที่ลงมาเดินเล่นถามรูปเพลินๆ จวบจนกระทั่งเวลาสามทุ่ม ก็ยกนาฬิกาขึ้นมาดูถึงได้รู้ว่าดึกแล้ว“ตาย ไม่ใช่รอจนหน้าบูดบึ้งแล้วเหรอเนี่ย” เขาออกปากบ่นด้วยความตกใจและรีบ ออกจากโซนเรือนรับรองทันที“วันนี้ท่านกลับดึกจังครับ” พนักงานถาม“ตรวจอะไรเพลินๆ น่ะ จะกลับละ”“ครับ สวัสดีครับ” พนักงานกล่าวลาพร้อมกับยกมือไหว้“อื้อ สวัสดี” คเชนทร์รับไหว้ก่อนจะเดินดุ่มๆ ผ่านหน้าฟร้อนท์โร
“จะว่ายังไง ก็ได้เมียน่ะสิ”“โอ๊ย” คเชนทร์ได้แต่ครางโอดโอยเชียว“ทนไม่ไหวก็เอา ไอ้นี่ เจ้าไม่ได้มีเจ้าของแล้ว ใจเธอไม่ได้เหลือให้กับทางนั้นแล้ว เพราะถ้ามีเธอไม่ทนให้แกไล่เช้าไล่เย็น ทนให้แกทำอาหารธรรมดาๆ ให้กิน และใช้ชีวิตแบบนี้ได้หรอก อย่าโง่สิลูก”“เฮ้อ! แต่มันต้องไม่ใช่แบบนี้ ผมก็เห็นตัวอย่างพ่อ มันสมบูรณ์สวยงาม แต่ถ้ามันพลาดพลั้ง มันก็ไม่ได้มีอะไรดีหรอก ขี้เกียจมานั่งง้อ มานั่งปลอบประโลม นั่งขอโทษ อยากตื่นขึ้นมาแบบ ฟินไปเลยได้ไหม แบบพ่อน่ะ”“นี่มึงไปแอบใต้เตียงพ่อตอนไหน”“ยกตัวอย่างน่ะ”“เถียงไม่ออกเลย”“มันมีตัวอย่างให้เห็นครับ เลยไม่อยากทำอะไรที่ไม่ดี ถึงจะอยากมากแค่ไหนก็เถอะ”“หึๆ ถ้าอยากเห็นเธอมีความสุข แกก็ต้องทนได้ ไม่ใช่เจอเธอเมาก็จะเอา จะฉวยโอกาสมันก็ไม่ใช่ ต้องทำให้เธอรู้สึกว่าต่อให้เธอเมา หรือควบคุมตัวเองไม่ได้
“ก็หวาน” เขาตอบด้วยน้ำเสียงเดียวกัน เธอจึงเอามือแนะที่ปากของเขา“พี่อยากเข้าไปอยู่ในตัวของเจ้า ทั้งวันทั้งคืน อยากกอด อยากจูบ”“เจ้าจะรอนะคะ ไปทำงานแล้วกลับมาเร็วๆ นะ”“ทำไมยั่วนะ แม่คนคลั่งรัก”“คลั่งพี่เชนทร์”“หึๆ พี่ก็คลั่งหนู” สิ้นคำเขาก็จูบที่ปากนุ่มอีกครั้งด้วยความที่ห้ามใจไม่ได้ อยากจะเริ่มต้นอะไรต่อมิอะไรอีกเหลือเกิน หากไม่ติดว่าพ่อเลี้ยงรออยู่ละก็จะต่ออีกสักยก“พี่รักหนูนะ เจ้าขา” เขาถอนจูบออก และเอามือเสยผมให้กับเธออย่างอ่อนโยน ทว่าคำรักนี้เขากลับมีน้ำเสียงหม่นลงไปเล็กน้อย พร้อมกับคิ้วหนาที่ขมวดเข้าหากัน“หึๆ เจ้ารู้แล้วค่ะ เมื่อกี้บอกเจ้าแล้ว”“อยากบอกอีก อยากพูดให้รู้ ที่เกิดขึ้นเพราะรัก” ตอนนี้เขาพยายามจะไม่คิดถึงเรื่องอะไรทั้งสิ้น ขอรักเธอเพียงเท่านี้พอ“ค่ะ เกิดขึ้นเพราะรัก ไม
“อื้อ พี่เชนทร์” เธอครางอื้ออึงพลางเอามือสอดประคองท้ายทอยเขาเอาไว้ ขณะที่เขามุดตัวเข้าไปอยู่ใต้ผ้าห่ม“พี่เชนทร์” เธอกระซิบเรียกเสียงพร่า เมื่อเขาลากลิ้นลงมาตามหน้าท้องแบนราบ จากนั้นเขาก็ขยับตัวต่ำลงไปจนถึงเนินเนื้อนวลเนียน เขาจับขาทั้งสองข้างเธอให้ขยับออกจากกันเล็กน้อย ก่อนจะก้มหน้าชิดกับกลีบอวบ แล้วใช้ลิ้นฉกเลียอย่างรวดเร็ว ปาดป่ายร่องรักจากล่างขึ้นบน สลับโลมเลียไปมาทั้งสองข้าง“ซี๊ด อ่า พี่เชนทร์” เสียงครางหวานดังหลุดออกมาอย่างสุดจะกลั้น ขณะที่น้ำหวานอุ่นเหนียวซึมไหลออกมาเพราะความปรารถนา มือนุ่มก็กดศีรษะเขาเบาๆ ก่อนจะแอ่นเด้งเนินเนื้ออัดเข้าหาปากร้อนเป็นจังหวะขึ้นลง“พี่เชนทร์จ๋า เสียวมากค่ะ” เธอครางเสียงหวานพลางเม้มปากเอาไว้แน่น เนินเนื้อก็ขยับขึ้นลง ปากร้อนลิ้นร้ายก็ละเลงเลียอย่างหนักหน่วง กระทั่งได้ยินเสียงจุ๊บจั๊บ พร้อมกับปลายลิ้นสอดแทรกชำแรก ผ่านลึกเข้าไปสัมผัสกับเม็ดเสียวที่ตอดตุบๆ น้ำหวานก็ซึมไหลออกมาให้เขาดูดเลียอย่างเป็นเจ้าของ“ไม่ถึงห้านาทีเดี๋ยวเจ้าก็
รุ่งเช้า ภายในบ้านของพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ พ่อเลี้ยงหนุ่มอยู่ในชุดสูท เตรียมพร้อมจะไปทำงาน หากแต่รอสมาชิกมาพร้อมหน้า เพื่อรับประทานมื้อเช้ากันเสียก่อน ทว่าแสนลักษณ์กลับเดินเล่นไปเรื่อยๆ และมองไปยังบ้านรีสอร์ตอันแสนอบอุ่นของเจ้าลูกรักตัวดี เดินไปพลางก็เอามือล้วงกระเป๋ากางเกงไปพลาง คนงานที่เห็นเจ้านายหนุ่มเดินมาก็ต่างยกมือไหว้เพื่อทักทายยามเช้า“สวัสดีครับพ่อเลี้ยง” คนงานชายทักทาย“สวัสดี” แสนลักษณ์ทักทายกลับพร้อมกับยิ้มกริ่ม“พ่อเลี้ยงอารมณ์ดี เดินตรวจงานแต่เช้าตรู่ก่อนไปโรงแรมเหรอครับ” คนงานชายคนเดิมถาม“อืม ตามสบายนะ จะเดินไปเรียกเจ้าเชนทร์ซะหน่อย”“ครับพ่อเลี้ยง” คนงานรับคำก่อนจะก้มตัวเล็กน้อยแล้วเดินจากไป ส่วนแสนลักษณ์ก็เดินเล่นมาเรื่อยๆ ห่างบ้านห่างรีสอร์ตแต่ละหลังออกมาพอสมควร มาจนถึงบ้านของคเชนทร์ซึ่งอยู่ห่างจากหลังอื่น เมื่อเดินมาถึงหน้าบ้าน แสนลักษณ์ก็นึกยิ้มออกมาด้วยความสุข รู้แหละว่าคเชนทร์มีความสุข แต่ถึงเวลาไปทำงานก็ต้องไป
“มีความสุขไหม” เขาถามคำถามเดิมๆ อีกครั้ง“มากที่สุดเลย” เธอกระซิบเสียงหวานพลางเอามือเกลี่ยที่ริมฝีปากของเขา“พี่ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่... พี่อยากอยู่กับเจ้าแบบนี้ ไม่รู้จะเป็นไปได้ไหม” เขาคงหมายถึงความห่างระหว่างฐานะสินะที่จะเป็นไปได้ยาก“ก็อยู่แล้วนี่ไง อยู่ในตัวของกันและกัน เจ้าจะไม่ให้อะไรมาขวาง”“ทำได้เหรอ”“แล้วพี่เชนทร์ทำได้ไหม ฝ่าฟันให้เราได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ตลอดไปได้ไหม”“เอาชีวิตพี่เป็นเดิมพัน ยอดรักของไอ้เชนทร์” ดูเหมือนว่าเขาเอาชีวิตของเขาเป็นประกันเพื่อเดิมพันทุกอย่าง ที่จะได้เด็ดดอกฟ้าดอกไม้มาไว้ข้างกาย เพราะนี่แค่เป็นการเริ่มต้น เขารู้ตัวว่ายังต้องเจออุปสรรคหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายคนนั้นหรือครอบครัวของเธอ“เหนื่อยก็พัก พรุ่งนี้อาจจะเจออะไรอีกหลายอย่างเข้ามาทดสอบความรักของเขา” เขากระซิบเสียงนุ่ม แต่มีความกังวลอยู่ไม่น้อยในน้ำเสียง ซึ่งเธอก็กังวล เพราะปัญหามันยังไม่ถูกแก้ไข แก้ปม เธออยู่ที่นี่กับเขาก็แค่หลีก
“เสียวค่ะ อื้อ เสียวที่สุดเลย”“น้ำเสียวเมียพี่หวานเหลือเกิน” เขาเอ่ยปากชม แต่ก็ยังไม่หยุดที่จะละเลงลิ้นเลียกินอย่างหนักหน่วง ร้อนแรง ระรัวเร่งจนเธอแทบจะถึงจุดหมายอยู่แล้ว“พี่เชนทร์จ๋า ดูดเลียเก่งที่สุดเลย เจ้าขาจะไม่ไหวอยู่แล้ว” อารมณ์ของเธอเตลิดเกินจะกู่กลับ เมื่อเขาบำเรออย่างถึงพริกถึงขิง โลมเลียร่องรักอย่างไม่ปราณี“ซี๊ด อ่า เสียวเหลือเกินค่ะพี่เชนทร์ เจ้าขาจะ...” เขาดูดเลียร่องรัก จนเธอเสียวซ่านทุกวินาทีที่ถูกสัมผัสจากปลายลิ้น และเขายิ่งเพิ่มความหนักหน่วงเร่าร้อนขึ้น จนเธอต้องเอื้อมมือข้างหนึ่งมากดศีรษะเขาเอาไว้ พลางยกก้นขึ้นแล้วแอ่นกลีบเนื้อหาเข้าลิ้นร้าย ร่างกายกำลังจะถึงจุดแตก กำลังจะทนไม่ไหว“โอ้ว อืม เจ้ารักพี่เชนทร์ อ๊ะ ดูดแรงเหลือเกินพี่เชนทร์” เธอร้องครางไม่เป็นสรรพ พร้อมกับเสียงหายใจหอบกระชั้น“พี่ก็รักเจ้า รักเจ้า” เขาก็พูดไปปากก็ขบดูดไป“เข้ามารักเจ้า เจ้าจะไม่ไหวแล้วค่ะ พะ พะ พ
“คุณเชนทร์รู้ไหมคะว่าเขาตามสืบอยู่”“เจ้าเชนทร์นั่นแหละ ให้คนสืบฝั่งนั้น เราถึงได้รู้ คนมันเสียหน้า และต้องได้เงิน”“ทำไงดีคะ”“ให้เชนทร์กับเจ้าคุยกันเรื่องนี้ จะได้หาทางออกร่วมกัน”“เครียดซะงั้น ไม่ขมวดคิ้วสิคะ” ว่าแล้วเธอก็เอานิ้วเขี่ยเบาๆ ที่หว่างคิ้วของเขา“หึๆ ระดับนี้ไม่เครียดหรอก แค่ห่วง”“เรื่องนี้วีก็ห่วงค่ะ”“วันนี้ก็ให้เขาสองคนอยู่ด้วยกันไปก่อน วันหน้าค่อยว่ากัน อาเชื่อว่าเขาสองคนรักกันมากพอ ที่จะฟันฝ่าอุปสรรคเล็กน้อยนี้ไปได้”“คุณเชนทร์ของอาแสนเก่งจะตาย”“ใช่ เจ้าเชนทร์ของอาเก่ง” สิ้นคำแสนลักษณ์ก็เอามือประคองใบหน้ามนัสวีเอาไว้แล้วจูบที่ขมับเบาๆ จากนั้นก็นั่งเฉยไม่ได้เอ่ยอะไรอีก นอกเสียจากนึกเป็นห่วงจันทรภาเรื่องตุลยเทพเท่านั้น แม้แสนลักษณ์และคเชนทร์จะสืบรู้ว่าไอ้หมอนั่
“อยากจูบทั้งคืน ไหวไหม หืม” เขากระซิบที่ข้างหู“ทำไมหื่นเลยจังเลยค่ะ” เธอตอบอย่างเอียงอาย“นานๆ มีคนอยากจะหื่นด้วยน่ะ ก็ไหนบอกว่าอยากถูกสัมผัสทั้งคืนไง”“พี่เชนทร์ไม่เหนื่อยเหรอคะ”“ได้ทั้งคืน” สิ้นคำเขาก็พรมจูบที่ไหล่มนๆ อย่างเอาใจ“จะใช้ถุงยางที่ซื้อมาให้หมดเลย”“หึๆ ไม่รีบขนาดนั้นก็ได้ค่ะ”“พี่กลัวหมดอายุน่ะ ว่าแล้วก็อีกรอบสัก” สิ้นคำเขาก็ทำท่าจะขยับ“อุ้ย! พอก่อน ยังเพลียอยู่เลยค่ะ”“แค่นอนเฉยๆ พี่จะจูบเจ้าให้ครางลั่นห้อง ยันเช้าเลย” เขาไม่ได้พูดเล่นหากแต่จูบตรงแก้ม ซอกคอ หัวไหล่ ขณะที่มือหนาก็ลูบไล้ตรงทรวงอก บีบเคล้นอย่างเบามือ ก่อนจะเคลื่อนลงไปลูบไล้ตรงกลีบเสียว นวดคลึงเบาๆ กระตุ้นให้เธอเสียวอีกครั้ง และแน่นอนว่าเขาจะไม่ยอมให้เธอหลับนอน จะบรรจงจูบซับไปทั้งตัว ฝังลิ้นเลียร่องรักให้เธอเสียวจนต้องร้องคราง บ
จากที่เสร็จสมอารมณ์รักไปล่วงหน้าเขาหนึ่งยก ความต้องการมันก็ก่อเกิดขึ้นอีกครั้ง ทุกจังหวะของการเคลื่อนไหวเข้าออก ทั้งเจ็บและเสียวระคนกัน สองกายหลอมรวมบดเบียดแนบแน่นเป็นเนื้อเดียว พลางกอดรัดกันเอาไว้ราวกับกลัวจะหลุดลอยเมื่อร่างกายเคลื่อนไหวเข้าหากันอย่าหนักหน่วง เสียงหายใจหอบและเสียงร้องครวญครางก็ดังสลับกัน สะโพกแกร่งนำพาท่อนเนื้อพุ่งเข้าออกทางรักระรัว กระแทกกระทั้นจนคนใต้ร่างสั่นไหว เสียวซ่านทุกจังหวะ“ซี๊ด! โอ้ว เจ้าขา พี่เชนทร์เสียวเหลือเกิน” เขาถอนจูบออกมาเอ่ยด้วยความกดกลั้นไม่ไหว“เจ้าขาก็... อ๊ะ! อื้อ” เธอครางออกมาพลางหลับตาเอาไว้ด้วยความขัดเขิน พร้อมกับเอามือกอดเอาเขา กระดกเด้งแอ่นสะโพกเข้าหาแท่งร้อน“มองหน้าพี่ทูนหัว” เขาบอกเสียงหอบพร่า ก่อนจะเอามือประคองใบหน้าเธอให้หันมา ซึ่งเธอก็ลืมตามองเขาเช่นกัน และชั่วครู่เขาก็ก้มลงจูบอีก “พี่รักเจ้า พี่รักเจ้านะคนดี” เป็นครั้งที่เขาเสียวซ่านเกินจะทนแล้วเอ่ยคำรักออกมาให้เธอได้ยิน“เจ้าก็รักพี่เ
“แล้วพี่เชนทร์ล่ะ” เธอถามกลับด้วยน้ำเสียงเดียวกัน“หิวน้ำหวาน จะลงไปกินให้เกลี้ยงเลย” สิ้นคำเขาจูบที่ปากนุ่มก่อนจะซุกไซ้ใบหน้าตามพวงแก้มและซอกคอ โลมเลียปลายลิ้นสัมผัสลงมาจนถึงเนินอก ขณะที่เธอปล่อยมือจากท่อนเนื้อแกร่งแล้ว เพื่อให้เขาได้ลงไปดูดกินน้ำหวานที่กำลังไหลออกมาจากกลีบกุหลาบช่องามอย่างมากมาย“อืม พี่เชนทร์ขา” เธอครางหวานแผ่วเบา เมื่อเขาส่งปลายลิ้นโลมเลียเต้าอวบสลับกันไปมาทั้งสองข้าง ก่อนจะดุนดันปลายลิ้นเลียเม็ดถัน แล้วจึงอ้าปากโอบอุ้มเม็ดถันเข้าไปไว้เต็มปาก ดูดดึงโลมเลียคำโตจนเธอสะท้านบิดเกร็ง พลางแอ่นกายขึ้นลงด้วยความเสียว เคยเห็นแต่ในคลิปทว่าเกิดมาถึงเคยได้สัมผัส มันเร่าร้อน เสียวจนทนไม่ไหว ทำไมต้องร้องครวญครางไม่หยุดตามด้วยเสียงหายใจหอบ ขณะที่มือเรียวนุ่มกดศีรษะเขาเอาไว้แล้วแอ่นเนินอกให้เขาได้โลมเลียอย่างไม่กระดากอาย ลืมสิ้นไปหมดทุกสิ่งทุกอย่าง และหลับตาล่องลอยไปกับบทรักของเขาด้วยความเต็มใจกระทั่งเขาขยับตัวลงไปจนถึงหน้าท้องแบนราบ ที่ขยับไหวจากแรงหายใจหนัก