LOGINShare
บทที่ 14
Last Updated:
2024-11-06 15:40:22
Related chapters
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 15
“ก็... กำลังหม่นๆ ไม่ทันได้คิดอะไร” “ให้จริงเถอะว่าไม่ได้คิดอะไร ถ้าผมไม่ลงไปตาม จะโผล่ขึ้นมาไหมนั่น” เขาถามน้ำเสียงจริงจัง“ก็บอกว่าไม่ได้ฆ่าตัวตายไง ไม่ได้โง่ขนาดนั้น” เธอย้ำอีกครั้งแต่น้ำเสียงๆ หม่นลง แสดงว่ามีแววอยู่เหมือนกันที่เธอจะทำอีก “เชื่อก็ได้” ความจริงเขาไม่เชื่อหรอก อารมณ์แบบนี้อะไรก็เกิดขึ้นได้เหมือนอย่างที่พ่อเลี้ยงแสนลักษณ์บอก“เห็นอะไรแบบนี้แล้วสบายตาดีนะคะ ฉันไม่ค่อยได้เจอธรรมชาติเท่าไหร่” “พอได้มองเพลินๆ น่ะ จริงๆ ก็ไม่มีเวลามองหรอก” “แต่เหมือนรีสอร์ตมากกว่าหรือว่าคุณเช่าพ่อเลี้ยงอยู่” “เปล่า ก็บ้านพักผมแหละ พ่อเลี้ยงสร้างให้ อาจจะไม่หลังใหญ่หลังโต แต่ก็พออยู่ได้คนเดียว ถามจริง คุณเป็นใคร คุณเจ้าขา” เขาเริ่มยิงคำถามแบบจริงจังทันที“ฉัน... เอ่อ เป็นคนกรุงเทพฯ เจ้าบ่าวเป็นคนที่นี่ แต่เขาทำธุรกิจที่กรุงเทพด้วยเสียส่วนใหญ่ เลยไปๆ มา พอแต่งงานเขาเลยมาแต่งที่นี่” “หึๆ สาวเมืองกรุง” น้ำเสียงของเขาเหมือนไม่ชอบแบบเหยียดหยันเล็กน้อย“ทำไม เมืองกรุงแล้วทำไม” เธอหันกลับมาถามอย่างเอาเรื่อง “เปล๊า” เขาปฏิเสธเสียงสูงเชียว“ฉันไม่พูดถึงเจ้าบ่าวได้ไหม ยังไม่พร้อม”“ผมก็ไม่ได้
Last Updated : 2024-11-06แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 16
“เดี๋ยวมึงนี่ใจร้อน” คเชนทร์ในวัย 15 ปีเช่นกัน หันไปบอกด้วยน้ำเสียงคล้ายกระซิบ และในจังหวะที่แอบดูเหยื่อ คเชนทร์ก็ทำทีเป็นเดินเล่น ดูนั่นดูนี่ จากที่คนน้อยๆ กลับเดินสวนไปสวนมา ทว่ามันกลับเป็นโอกาสให้เด็กหนุ่มคเชนทร์เดินเข้าไปประชิดตัวเหยื่อผู้มุ่งหวัง ที่เป็นหนุ่มวัยรุ่นในชุดนักศึกษา เขากำลังเปิดกระเป๋าเงิน และด้วยความที่ไม่ใช่มืออาชีพนัก คเชนทร์ก็ตื่นเต้น กลัว รอจนกระทั่งชายหนุ่มคนนั้น เอากระเป๋าเงินใส่กระเป๋าหลัง จังหวะที่กำลังจะใส่ คเชนทร์ก็วิ่งไปคว้าเอาในมือทันที “เห้ย!” ชายหนุ่มเจ้าของกระเป๋าเงินรีบหันไปมองทันที และเห็นเด็กน้อยวิ่งไปอย่างรวดเร็ว แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้วิ่งตาม บอดี้การ์ดก็ไวกว่า วิ่งเร็วราวกับนักกีฬา ฝ่าผู้คนที่เดินไปมาอย่างขวักไขว่“ช่วยทีครับไอ้เด็กนั่นฉกกระเป๋า” ชายหนุ่มที่วิ่งตามตะโกนบอก แต่เด็กหนุ่มก็วิ่งหน้าตั้งแต่จะเร็วเท่ากับคนที่ชำนาญได้อย่างไร พอวิ่งไปได้สักพักก็หอบจับ และเมื่อใกล้จะถึงตัว ชายหนุ่มบอดี้การ์ดก็พุ่งตัวเข้าไปคว้าตัวเด็กน้อยเอาไว้ และลิ้มกลิ้งไม่เป็นท่า “เป็นเด็กเป็นเล็ก หัดขโมยเหรอเราน่ะ ห๊า” ชายหนุ่มบอกและกอดรัดเจ้าตัวเล็กเอาไว้แน่น แต่
Last Updated : 2024-11-06แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 17
จากนั้นคเชนทร์จึงบอกแหล่งที่จะไปซื้อ แสนลักษณ์ก็สั่งคนขับรถพาไปยังแหล่งนั้นทันที และติดต่อซื้อยามาให้คเชนทร์ เมื่อคเชนทร์ได้รับไปราวกับได้ขึ้นสวรรค์ “มึงยังมีความผิดอยู่นะไอ้หนู” แสนลักษณ์บอก ขณะที่นั่งรถออกจากแหล่งนั้นอีกครั้ง คเชนทร์จึงได้ยกมือไหว้แสนลักษณ์อย่างขอบคุณ พร้อมกับมีน้ำตา การแสดงออกเช่นนี้ ทำให้แสนลักษณ์สังเกตว่าคเชนทร์ไม่ใช่คนเลวโดยสันดาน ยังมีความนอบน้อม หวาดกลัว “เอาผมไปต้มยำทำแกงที่ไหนก็ได้ แต่ผมไม่อยากติดคุก ไม่อยากกลับไปบ้านเด็กกำพร้าแล้ว ผมอยากเป็นอิสระ ก็เลยหนีออกมา” “ทำไมถึงไปอยู่บ้านเด็กกำพร้า” “ผมก็ไม่รู้ จำความได้ก็อยู่ที่นั่น” “อายุสิบห้าไม่ได้เรียนหนังสือเหรอ หืม” “เรียนครับ แต่ตามเพื่อนออกมา ก็เลยไม่ได้เรียนต่อ” “ออกมาแล้วใช่ว่าจะทำสิ่งดีๆ มึงมาติดยาแล้ววิ่งราวเนี่ยนะ” “เพื่อนมันพาไปครับ พอติดแล้วก็ไม่รู้จะทำยังไง ไม่มีเงินก็เลย” “ทำยังไงถึงจะไม่กลับไปยุ่งกับมันอีก” “ผมไม่รู้ครับ” ฟังคำพูดคำจาและการตอบโต้ ไม่ใช่เด็กที่ไม่รู้จักความเลย ทว่ารู้จักพูดครับเสียด้วยซ้ำ แสดงว่าตอนที่อยู่บ้านเด็กกำพร้าก็คงจะได้รับการอบรมอยู่หรอก แต่พอออกมาสู่โลกภายนอกแล้
Last Updated : 2024-11-06แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 18
“เจอกันครั้งเดียวพี่ก็ให้ผมขนาดนี้” คเชนทร์เอ่ยลอยๆ พลางก้มหน้าลงพร้อมกับน้ำตาหยดแหมะ“ผมจะต้องตามหาพี่ให้เจอให้ได้” เขาบอกอย่างมาดมั่นเมื่อคเชนทร์ออกจากศูนย์บำบัด เขาก็เคว้งคว้างไม่รู้จะไปทางไหน ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร กับเงินหนึ่งก้อนหากกลับไปเรียน ก็ต้องกลับไปที่บ้านเด็กกำพร้าอีก เขาอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่เหมือนอย่างที่พี่คนนั้นบอก แต่อยากเจอพี่อีกสักครั้ง ทางเดียวที่จะได้เจอคือกลับไปที่เดิม ต้องมีวันใดวันหนึ่งที่พี่คนนั้นไปซื้อของทำบุญแหละน่าว่าแล้วคเชนทร์ก็แอบไปเฝ้าที่ตลาดทุกวัน เฝ้ามองว่าจะมีรถเก๋งสีขาวมาจอดหรือไม่ แต่ก็ไม่เจอ มาคิดได้ว่าพี่ต้องมาวันพระหรือเปล่า คิดได้ดังนั้นเขาก็แต่งตัวหล่อเลย ใส่เสื้อที่พี่ซื้อให้นั่นแหละจะได้จำได้ แต่รอแล้วรอเล่าก็ไม่เห็นโผล่มาจน กระทั่งหมดกำลังใจ คงจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว คงไม่ได้ตอบแทนบุญคุณพี่คนนั้นแล้ว คเชนทร์คิด ก่อนจะเดินคอตกและกำลังจะออกไปจากตลาด ก็ได้ยินเสียงหนึ่งพอดี“ดอกบัวสองมัดครับ” เสียงคุ้นหู ทำให้คเชนทร์หันกลับไปมองและแทบยิ้มออกมาด้วยความดีใจ“พี่แสน! พี่แสนจริงๆ ด้วย” ว่าแล้วเขาก็วิ่งเข้าไปหาทันที พร้อมกับหยุดยืนอยู่ตรงหน้า ยิ้
Last Updated : 2024-11-06แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 19
“อุ้ย! โทษทีค่ะ” จันทรภาอุทานพลางหยุดกึกและเงยหน้าขึ้น ส่วนหญิงสาวตรงหน้าก็ยิ้มบางๆ “ขอโทษค่ะ” จันทรภายกมือไหว้พร้อมกับถอยออกมาให้ห่าง เพราะดูเหมือนว่าผู้หญิงตรงหน้ามีบุคลิกที่น่าเกรงขามพอสมควร“ไม่เป็นไรจ้ะ เป็นเพื่อนคเชนทร์เหรอ” หญิงสาวรุ่นพี่ถาม“เอ่อ ค่ะ เป็น เป็นเพื่อนก็ได้” เธอตอบแบบอึกอัก “หึๆ พี่ชื่อเกตุจ้ะ เป็นผู้ช่วยพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ทำงานประจำรีสอร์ตจ้ะ”“อุ้ย! สวัสดีค่ะ ชื่อเจ้าขาค่ะ” จันทรภายกมือไหว้เกตุวดีอีกรอบ“ชื่อน่ารักเชียว ไม่ต้องไหว้แล้ว สองรอบแล้วเนี่ย แล้วนี่เชนทร์ไปไหน เห็นบอกว่าไม่ไปทำงาน” “อยู่ในบ้านค่ะ เจ้าก็เลยออกมาเดินเล่น เขาดูหงุดหงิดแปลกๆ” “หึๆ คนทำงานหลายอย่างก็งี้แหละ มีเรื่องให้คิดจุกจิกไปหมด ว่าแต่ใช่เราหรือเปล่าที่มากับเชนทร์เมื่อคืนน่ะ” “เอ่อ ทะ ทะ ทำไมรู้คะ หรือว่าทุกคนรู้หมดแล้ว” จันทรภาอึกอักไปทันที เพราะไม่รู้ว่าคนจะมองเช่นไร “พี่ก็ต้องรู้เป็นธรรมดาแหละ ไปเดินเล่นกันไหม” แน่นอนการชวนเดินเล่นจะได้รู้ประวัติของสาวสวยคนนี้ “ค่ะ” จันทรภาตอบแบบแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะเกร็งชอบกล ว่าแล้วเกตุวดีก็พาเดินเล่นริมลำธารแถวๆ บ้านของคเชนทร์นั่นแหละ แต่ห่า
Last Updated : 2024-11-06แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 20
ช่วงเวลาเดียวกันนั้น ที่โรงแรมเหมราชมนตรา ณ ห้องจัดเลี้ยง เริ่มมีการเก็บทุกอย่างภายในห้องจัดเลี้ยงออกไป ส่วนเจ้าบ่าวเจ้าของงานก็ต้องมาจ่ายทุกอย่างที่เสียไป ทว่าสิ่งที่ได้มาคือเมียอีกคนที่ไม่ใช่จันทรภา คราวนี้ได้แซ่บโดยไม่ต้องกังวลว่าจันทรภาจะจับได้แล้ว แต่ตุลยเทพก็ยังอยากได้จันทรภามาเป็นเมียเอกเพื่อมาประคองชีวิต เขาอยากได้เธอรวมถึงอยากได้อย่างอื่นที่เธอมีด้วย“เฮ้อ” ตุลยเทพถอนหายใจอย่างเครียดๆ ก่อนจะลุกจากเตียง แล้วควานหาผ้าเช็ดตัวมาสวมใส่ จากนั้นจึงหันไปมองคนบนเตียงที่ยังคงนอนหลับ เนื้อตัวเปลือยเปล่าไม่สวมเสื้อผ้า ใช่ เขาละเลงเพลงรักกับน้ำอิงอย่างเมามัน ทว่าก็ต้องหลบซ่อนอยู่ดี เพราะจะให้ผู้ใหญ่รู้ความสัมพันธ์ฉันชู้ไม่ได้ มิเช่นนั้นทุกอย่างจะชวดหมดก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำเอาเขาตกใจ ก่อนจะหันไปมองคนบนเตียงอีกรอบ แล้วรีบใส่เสื้อคลุมทับอีกชั้น เพื่อจะได้ออกจากห้องนอน ตรงไปยังห้องนั่งเล่น และเปิดประตู เพราะห้องนี้เป็นห้องทะลุนั่นเอง เขาส่องตาแมวก่อนที่จะเปิด “คุณแม่ คุณพ่อ” เขาเปิดออกพร้อมกับเอ่ยเรียกท่านทั้งสองด้วยน้ำเสียงหม่นๆ และเครียด“พ่อกับแม่เข้าไปหน่อยได้ไหม” ต
Last Updated : 2024-11-06แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 21
“พ่อ! พ่อกวนตีนมากครับ แค่นี้แหละผมแต่งตัวแปบ” “มึงจะใส่เสื้อขาดมึงมาก็ได้นะเชนทร์ พ่อชอบ”“คร้าบบบบ แค่นี้แหละ เดี๋ยวรีบไป” พูดจบคเชนทร์ก็รีบวางสายจากพ่อเลี้ยงแสนลักษณ์ทันที และไม่ได้แต่งตัวอะไรหรอก หน้าหล่อก็พอการแต่งตัวก็ช่างมัน แต่ก่อนจะไปเขาก็ตามหาจันทรภาเสียก่อน ด้วยการขับรถตามหา ก็เห็นเธอยังอยู่กับเกตุวดีอยู่ เห็นดังนั้นเขาจึงขับรถเข้าไปใกล้ๆ “เอ่อ คุณ อยู่กับพี่เกตุก่อนนะ เดี๋ยวผมมาจะเข้าเมืองไปดูงานน่ะ” คเชนทร์บอก ทว่าสีหน้าและแววตาเป็นห่วงโดยไม่รู้ตัว เกตุวดีสังเกตได้“ด่วนเหรอเชนทร์ พ่อโทรมาตามหรือไง” “ครับ คุณอยู่ได้ใช่ไหม เดี๋ยวซื้ออะไรเข้ามาฝากละกัน” “อยู่ได้ค่ะ” จันทรภาตอบสั้นๆ น้ำเสียงหม่นๆ“โอเค” คเชนทร์รับคำแบบแบ่งรับแบ่งสู้ จะยิ้มแหล่ไม่ยิ้มแหล่ อาการแปลกๆ จากนั้นเขาจึงขับรถออกจากรีสอร์ต โดยที่จันทรภามองตามด้วยความสงสัย และสงสัยสถานะของผู้ชายที่เธอมาขอความช่วยเหลือ ไม่น่าจะธรรมดา“เอ่อ พี่เกตุคะ เขาบอกว่าเป็นพนักงานโรงแรม แปลว่าจะไปโรงแรมใช่ไหมคะเนี่ย” เธอถามเกตุวดี แต่ก็มีสิ่งคัดค้านในใจคือ พนักงานอะไรจะขับรถเบนซ์“ใช่จ้ะ น่าจะแวะไปดูงานน่ะ เห็นว่าเมื่อคืนมีงา
Last Updated : 2024-11-06แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 22
“เราไม่ได้ซื้อกินเหรอคะ”“ซื้อเหรอ! นั่นทำให้เปลืองมาก หากจะซื้อกินรายได้เราไม่พอรายจ่ายหรอกจ้ะ”“แย่จัง”“ไม่แย่หรอกน่า แต่คนทำอะไรไม่เป็นจะยากหน่อย โดยเฉพาะกับเจ้าเชนทร์เนี่ย” เกตุวดีเอ่ยพลางเหลือบมองจันทรภาเล็กน้อย“คุณเชนทร์ทำไมคะ เขาทำอะไรๆ เก่งนักเหรอ”“ที่ 1 เลยล่ะ” เกตุวดีเอ่ยปากชมพลางยิ้ม“แหม ใครจะไม่ชมคนของตัวเองคะ”“หึๆ เดี๋ยวอยู่ๆ ไปก็รู้” เกตุวดีหัวเราะเบาๆ และสังเกตสีหน้าของจันทรภา ซึ่งเธอยังคงหม่นหมองอยู่ ต่อให้เกตุวดีชวนคุยมากแค่ไหนก็ตาม แต่ก็เข้าใจได้ เข้าใจดีเลยล่ะ จากการที่ได้เห็นคลิปนั้นแล้ว เป็นใครก็ช็อกและเสียใจยิ่งมันเกิดขึ้นในคืนวันแต่งงานของตัวเองด้วยแล้ว ไม่รู้ว่าจะรับไหวมากน้อยแค่ไหน ต้องดูกันไปเป็นวันๆ จันทรภาอาจจะคิดสั้น เพราะความเสียใจก็เป็นได้ หากเธอคิดได้ว่าชีวิตมีค่าไม่ควรเสียให้กับคนแบบนั้น ก็คงจะดำเนินชีวิตไปได้ แต่ถ้าหากเธอเอาผู้ชายคนนั้นและความรักเป็นศูนย์กลาง ก็อาจจะคิดสั้นก็เป็นไ
Last Updated : 2024-11-07
Latest chapter
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 115
“หายแล้วค่ะ หายเหมือนพ่อเชนทร์เลย ไปกินข้าวต่อนะคะจะได้ไปโรงเรียน”“ครับ/ค่ะ” สองแฝดรับคำแบบประสานเสียง ก่อนจะวิ่งกลับเข้าไปในห้องอาหาร สองพ่อก็มองตามและยิ้ม ก่อนจะหันมามองหน้ากันแล้วปรับสีหน้าให้เรียบ“พี่รักเอาคำว่าพ่องมาจากไหน” แสนลักษณ์หันมาดุคเชนทร์ซะงั้น“หืม ก็พูดเอง เด็กพูดไม่ชัด”“พูดไม่ชัด แต่ชัดมาก แกสอนหลานไม่ดีใช่ไหม”“ป่าว ใครจะสอนหลานพูดหยาบ”“แต่สอนให้หลานกวนตีน”“ป่าว สอนเมื่อไหร่ ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยเลย”“โตขึ้นมาได้นิสัยแกนี่ฉันจะเบิ้ดกะโหลกให้”“ไม่เกี่ยวกะเค้าเลย”“เอ้าๆๆ มาแล้ว เป็นงานเป็นการ สองพ่อลูกเถียงอะไรกันเนี่ย” เกตุวดีแทรกขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาหา และนั่งลงข้างๆ คเชนทร์เรียกว่าข้างๆ จนชิดๆ และเบียดโดนขา“โอ๊ย! ป้า! นั่นสะโพกหรือกะละมังเนี่ย กระแทกขาแรงมาก”“ว๊าย! อีเชนทร์”“เ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 114
“ขู่อะไรแบบนี้ แม่เจ้าไม่น่ากลัว แต่พ่อเจ้าน่ะดุ”“ดุไม่สู้พ่อแสนของพี่หรอก”“นี่จะเอาพ่อมาสู้กันเหรอคะ”“หึๆ สักตั้งหนึ่งน่า”“ระหว่างตามหานายตุลย์กับสมุนมาเข้าคุก เจ้าก็เคลียร์กับพ่อตาพี่ละกัน”“ไม่ง่ายเลยค่ะ กลัวพ่อจ้ะ...”“พูดเองว่าไม่ให้พี่กลัว ตัวเองกลัวซะงั้น”“กลัวพ่อไม่ชอบพี่เชนทร์”“ยังไม่เคยเผชิญหน้ากันจะรู้เหรอ อย่าเพิ่งกลัว พี่จะไม่กลัว นอนซะคนเก่งของพี่” สิ้นคำเขาก็กอดเธอเอาไว้และจูบเบาๆ ที่เรือนผม จากนั้นก็ไม่ได้เอ่ยอะไรกันอีก นอกเสียจากฟังเสียงหัวใจที่เต้นแรง ต่างคนต่างบอกไม่ให้กลัว ทว่าเริ่มกลัวแล้วสิน่าพอรุ่งเช้าคเชนทร์ลุกจากที่นอนตั้งแต่เช้าตรู่ ใส่แต่เพียงกางเกงดังเดิม มือหนึ่งคีบบุหรี่พ่นออกมา ส่วนมืออีกข้างถือโทรศัพท์มีการพูดคุยแบบเครียดๆ และพยายามไม่ให้เสียงดัง เพราะเปิดหน้าต่างระเบียงตรงห้องนอน“เรื่องเมื่อคืนเรียบร้อยทุกอย่างครับคุณเชนทร์&rdqu
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 113
“ซี๊ดดดด อ่า เจ้าจ๋า พี่จะแตกแล้ว”“เจ้าก็... โอ้ว พี่เชนทร์ แรงๆ อื้อ!” เธอร้องครางออกคล้ายกับใกล้จะถึงจุดหมาย จนเขาเร่งเร้าจังหวะกระแทกสะโพกอย่างหนักหน่วง และจูบแนบแน่นที่ปากอิ่ม“อื้อ” เขาครางในลำคอเมื่อถึงจุดที่เสียวซ่านที่สุด“โอ้ว เมียจ๋า ผัวจะไม่ไหวแล้ว”“เมียก็ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อ๊ะ อืม” สิ้นคำของเธอเท่านั้นแหละ ร่างกายก็กระตุกเกร็งและยกสะโพกขึ้นพร้อมกับกอดเขาเอาไว้ ปลดปล่อยความปรารถให้พรั่งพรูออกมา เขาจึงไม่รั้งรอรีบเร่งระรัวอีกเพียงไม่กี่ครั้งก็คว้าเส้นชัยตามไปติดๆ“อื้อ อ่า อ่า เมียจ๋า เมียพี่... เสียวที่สุดเลย” เขาบอกด้วยน้ำเสียงที่หอบกระเส่า ขณะที่แท่งกายกดจมเข้าไป และพ่นน้ำรักใส่ในร่างกายของเธอจนเอ่อล้นเป็นหนึ่งเดียวกัน ทว่ามันยังดีดดิ้นอยู่ภายในราวกับพ่นพิษไม่หมด อารมณ์สุขสมล่องลอยอยู่บนสวรรค์ชั้นเจ็ด แต่เมื่อร่างกายยังไม่เข้าที เขาก็ประทับจูบแนบแน่นดูดดื่มพร้อมกับร่างกายที่ค่อยๆ กลับสู่สภาวะปกติ แล้วจึงได้ถอนจูบออก“ดอกฟ้าของไอ้เชนทร์”
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 112
“มันทำให้หัวใจชุ่มฉ่ำต่างหากล่ะ”“จะเอาอะไรคะ” เธอถามอย่างขัดเขิน เขาจึงยื่นหน้าเข้าไปกระซิบ“เป่ามนต์ให้พี่หนึ่งทีแล้วจะนอน” คำพูดดูเหมือนไม่มีอะไร หากเธอไม่คิดมาก ทว่าเธอโน้มหน้าลงไปเป่าที่ต้นแขนให้“โอมเพี้ยง!” ปากก็เป่าไป สายตาก็ตวัดขึ้นมองเขาและยิ้ม แต่วินาที่เขาจะคลั่งก็ตรงที่แม่คุณค่อยๆ ย่อตัวลงช้าๆ กดจูบที่แผงอกเล็กน้อยกระทั่งเข่าชิดติดพื้น เขาก็ได้ยิ้มและหลับตา เมื่อมือนุ่มดึงกางเกงเขาลงช้าๆ จมูกโด่งก็ไต่ลงมาตามหน้าท้องจนถึงขอบบ็อกเซอร์ และชั่วอึดใจมันถูกมือน้อยดึงลงไปพร้อมกับกางเกงเสียเลย แต่เธอไม่ได้สนใจสิ่งที่มันดีดผึ่งผงาดออกมาล่อสายตาหรอก เธอก้มลงไปเป่าตรงบาดแผลที่ปิดด้วยผ้าก็อตเอาไว้“โอมเพี้ยง!” เธอเอ่ยอีกครั้งก่อนจะยิ้มมุมปาก“เป่าแผลให้เค้าเฉยๆ แล้วจะถอดกางเกงเขาทำไม” เขาถามเสียงนุ่ม ว่ากลับก้มหน้าลงมองเธอราวกับจะกลืนกิน เธอก็สบตาคมกริบก่อนจะเอามือลูบไล้น่องของเขา ขึ้นมาจนถึงกลางลำตัว ใบหน้าเสมอแท่งไอศรี
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 111
“เรียกคุณอาขาแล้วจะแตก เซ็กซี่จัง” สิ้นคำเขาก็จูบปิดปากนิ่มเอาไว้แล้วกระแทกสะโพกแรงๆ ระรัวจนเมียเด็กทานทนไม่ไหว ได้แต่ครางในลำคอพลางแอ่นกายเหยียดเกร็งลำตัว พลางกอดเขาเอาไว้แน่น“อืม” มีแต่เพียงเสียงอื้ออึงที่เปล่งออกมาเพราะถูกปิดปาก พร้อมกับความปรารถนาถูกเปล่งออกมาจนกระทั่งเม็ดสวาทกระตุกตอด“ซี๊ดดดด อาจะแตกแล้วเมียจ๋า” สิ้นคำเขาก็กดสะโพกแนบแน่น กับกลีบนุ่มและปล่อยลาวาอุ่นๆ ทะลักเข้าสู่กายเธอ หลอมรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ขณะที่ท่อนเนื้อยังคงเคลื่อนไหวอยู่ภายใน เพื่อปล่อยทุกอย่างให้ออกมาจนสุด ตามด้วยเสียงหายใจหอบทว่ายังคงบดขยี้จูบอย่างดูดดื่มสิ้นสุดอารมณ์ปรารถนาเหลือไว้แต่เพียงเสียงหายใจหอบ ทว่าร่างกายยังคงสอดประสานไม่ยอมขยับออก จวบจนกระทั่งอารมณ์ล่องลอยและปลดปล่อยจนหมด แล้วร่างกายกลับมาเป็นปกติถึงได้ถอนจูบออก ทว่าทั้งสองดูเหนื่อยหอบราวกับวิ่งทางไกลมาก“เมียจ๋า อายังเสียวอยู่เลย” เขากระซิบเสียงหวานออดอ้อน“อื้อ ให้วีกลับมาเป็นปกติก่อนนะคะ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 110
“อย่าพูดอ้อมค้อม บอกว่าต้องการซิ” เขากระซิบเสียงนุ่มและยิ้ม เธอก็ได้แต่เม้มปากขัดเขินก่อนจะพยักหน้า“ต้องการค่ะ ต้องการผัวแก่ตลอดแหละ”“รู้ไหมว่า... ไอ้คนที่มันตายน่ะมันเรียกอาว่าไอ้แก่ แล้วเมียเรียกแบบนี้”“จะทำอะไรวีเหรอคะ”“จะทำให้ตายคาอกเลย เดี๋ยวเจอฤทธิ์คนแก่” สิ้นคำเขาก็กดจูบที่ปากนุ่มอีกครั้งอย่างเร่าร้อน ก่อนจะพรมจูบซับพวงแก้ม ซอกคอ และลากไล้เรียวลิ้นอุ่นลงมาตามเนินอก ก่อนจะอ้าปากครอบครองเม็ดถัน และโลมเลียอย่างรวดเร็ว ทำเอาร่างน้อยสั่นสะท้านเสียวซ่านและบิดเกร็ง ได้แต่หายใจหอบพร่า ทั้งเนินอกและหน้าท้องขยับไหว มือน้อยๆ ก็กดศีรษะเขาเบาๆ พลางแอ่นโค้งแผ่นหลังขณะเดียวกันมือหนาก็เอื้อมลงไปสัมผัสกลีบอวบนุ่มผ่านกางเกงชั้นในสีขาวบางจิ๋ว ซึ่งเวลานี้เปียกแฉะไปด้วยน้ำกุหลาบหวาน และกลีบนุ่มนั้นเริ่มบวมเบ่งเพราะความปรารถนา“ซี๊ด อืม” เธอครางอย่างสุดจะกลั้น เมื่อเขาบดขยี้ปลายนิ้วกับเกสรน้อย และเพียงชั่
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 109
แสนลักษณ์มองตามสองคน ที่เดินจากไปและยังคงยิ้มอยู่ เคยจินตนาการเอาไว้ ว่าสักวันการเดินกลับบ้านในแต่ละครั้งของคเชนทร์ จะมีใครสักคนได้เดินไปด้วย แต่ละวันที่ผ่านไปคเชนทร์เดินคนเดียวเสมอ ทว่าวันนี้เห็นเขาจูงมือไปกับผู้หญิงที่เขารัก มันช่างเป็นภาพที่สมบูรณ์แบบ แต่ยัง อุปสรรคยังไม่หมดตราบใดที่ยังขึ้นชื่อว่าเด็ดดอกฟ้ามาไว้ริมถนนอยู่“เข้าบ้านเถอะค่ะ อาแสนจะได้ไปอาบน้ำ วีจะไปดูเด็กๆ ด้วย”“จ้ะ” แสนลักษณ์ตอบก่อนจะจูงมือมนัสวีเข้าบ้าน จากนั้นก็ปิดบ้านให้เรียบร้อย เพื่อแสนลักษณ์อาบน้ำก่อน ขณะที่มนัสวีเข้าไปดูสองแฝดในอีกห้องที่อยู่ติดกันทว่ามีพี่เลี้ยงมานอนเป็นเพื่อน“คุณวี กลับมาเมื่อไหร่คะ”“เมื่อกี้นี้เอง เดี๋ยววีดูเด็กๆ ต่อ กลับบ้านพักเถอะค่ะ”“ค่ะ” ว่าแล้วพี่เลี้ยงก็งัวเงียตื่น แล้วเก็บของกลับบ้านพัก ดีหน่อยที่มันไม่ได้ดึกดื่นอะไรมากนัก บ้านพักคนงานก็อยู่ไม่ไกลจึงไม่ได้ห่วง เพราะอยู่ในบริเวณรีสอร์ตนี่แหละ ส่วนมนัสวีก็เพ่งมองลูกน้องฝาแฝดที่หลับปุ๋ยคนละเตียง ยังดีที่เด็กๆ เลี้ยงง่ายไม่งอแง ม
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 108
จากนั้นจึงได้กลับบ้าน เจ้านายทั้งหมดนั่งรถตู้ไปด้วยกัน แสนลักษณ์มนัสวีนั่งคู่หน้า คเชนทร์กับจันทรภานั่งข้างหลังมืดๆ พลางจับมือกันเอาไว้ แล้วก้มหน้าลงมองที่มือของเธอซึ่งจับประสานกันชนิดที่ไม่อยากปล่อย“กลับบ้านกัน เขต” แสนลักษณ์เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ“ครับ” เขตแดนรับคำ จากนั้นจึงได้ออกจากลานจอดรถหน้าโรงพยาบาลเพื่อพาทั้งหมดกลับบ้าน คเชนทร์ได้แต่ถอนใจและมองหน้าคนรัก ก่อนจะยกมือขึ้นพรมจูบเบาๆ พลางเอามือเสยให้เธออย่างอ่อนโยน อีกทั้งสำรวจไปตามใบหน้า“พี่ปล่อยให้คุณหนูเป็นแบบนี้ไปได้ เจ็บไหม หืม” คเชนทร์กระซิบถามเสียงหม่น“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เจ็บแล้ว” เธอตอบเบาๆ“เข้มแข้งนะเนี่ย แต่หัวใจพี่น่ะ” เขากระซิบพลางเอาหน้าผากแนบกับเธอเอาไว้ เรียกว่าไม่อยากให้ใครได้ยิน แต่พ่อเลี้ยงนั่งฟังอยู่ด้านหน้าน่ะได้ยินอยู่แล้ว ยิ่งรถเงียบด้วย“หัวใจอยู่ตรงนี้แล้ว” เธอกระซิบตอบกลับพลางประคองใบหน้าเขาเอาไว้“อะแฮ่ม!” เสียงกระแอมกวนๆ ดังขึ้น ทำเอาคเชนทร์ถึงกับเหลือบมองด้วยความหมั่นไส้ งอนอ
แสนเถื่อนยอดรัก บทที่ 107
“ไม่เป็นไร มันมีหน่วยกล้าตายแทนมาเป็นกำแพง เพื่อมาแลกให้มันรอดไปได้ แต่ฉันไม่ให้ใครมาเป็นหน่วยกล้าตาย ฉันไม่ให้แลก” แสนลักษณ์ตอบเสียงเรียบ“แล้วมีใครได้รับบาดเจ็บไหม” แสนลักษณ์เอ่ยถามขึ้นอีก เท่านั้นแหละคเชนทร์ก็มองหน้าแสนลักษณ์ทันที“ก็เค้าไง! กระสุนเฉี่ยวยังไม่พอ ยังโดนมีดบินอีก” คเชนทร์บ่นพลางตวัดหางตาใส่แสนลักษณ์อย่างงอนเง้า“เอ่อ ป๋าตั้งใจเล็งไปหน่อย นิดเดียวน่าไกลหัวใจมาก” แสนลักษณ์เอ่ยแซว เพราะรู้ว่าคเชนทร์ทนได้ไม่เป็นไรมากหรอก“แต่เสียบขา” คเชนทร์ขึ้นเสียงใส่“เล่มเล็กๆ” แสนลักษณ์ตอบและยิ้ม“เล็กแต่ยาวนะพ่อนะ” คเชนทร์ยังเถียงอยู่“ช่วยด้วย พี่ตุลย์ช่วยด้วย” ขณะที่สองพ่อลูกกำลังเถียงกันอยู่นั้น เสียงของน้ำอิงก็ดังขึ้น จันทรภาจึงเดินเข้าไปก่อน และทุกคนก็ได้ตามเข้าไป เห็นแต่ท่าทางอ่อนเพลียศีรษะมีเลือดไหลนอง และมองมาที่จันทรภา“อีเจ้า” น้ำอิงเรียกจิกด้วยน้ำเสียงอ่อนเพลีย จะตายอยู่แล้วแต่เรียกเพื่อนได้จิกมาก จันทรภาไ
