เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 509
บทที่เกี่ยวข้อง
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 510
คนชุดคลุมดำล้มลงกับพื้น จนกระทั่งตายก็ยังคิดไม่ตก ว่าเพราะเหตุใด... อย่าว่าแต่คนชุดคลุมดำแล้ว แม้แต่ผู้คนรอบข้าง รวมทั้งหร่วนฝูอวี้ ก็ล้วนตะลึงงัน พวกเขาหันมามองหน้ากันเลิ่กลั่ก สังหารคนทั้งอย่างนี้เลยหรือ? ไม่ต้องสอบปากคำเลยหรือไร? อู๋ไป๋ก็งุนงงมาก พวกเขาใช้เวลาสืบหานานนัก แม่ทัพน้อยกลับสังหารอีกฝ่ายในพริบตา นางไม่อยากจะรู้แล้วหรือว่า เบื้องหลังการตายของต้วนไหวซวี่คืออะไร? หร่วนฝูอวี้กลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะยกนิ้วหัวแม่มือให้ และยิ้มแห้ง ๆ “การแทงของสามีนี้ ช่างสะใจยิ่งนัก!” ซูฮ่วนผู้นี้ บางครั้งก็ชั่วร้ายเสียยิ่งกว่านาง เฟิ่งจิ่วเหยียนใช้หางตามองร่างในชุดคลุมดำอย่างเย็นชา นางเดินทางมาไกลนับพันลี้ ก็เพียงเพื่อที่จะฆ่าเขา ไยจะต้องปล่อยให้เขาจูงจมูกได้อีกเล่า? การแก้แค้นนั้น สังหารศัตรูต้องมาก่อน ความจริงเป็นเรื่องรอง โดยเฉพาะกับคนที่ปากแข็ง และคนที่ไม่มีจุดอ่อนเลย เป็นที่แน่ชัดว่าเค้นเอาคำตอบไม่ได้ กับโจรประเภทนี้ เพียงแค่สังหารโดยตรง และไม่ต้องเอ่ยไร้สาระ จากนั้นเฟิ่งจิ่วเหยียนหันไปเอ่ยกับหร่วนฝูอวี้ “ควักอวัยวะภายใน
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 511
เมื่อมาถึงชายแดนแคว้นหนานฉี เฟิ่งจิ่วเหยียนกับอู๋ไป๋หาโรงเตี๊ยมพักผ่อนระหว่างทางก่อนทั้งสองคนสวมหน้ากาก นั่งอยู่ที่ตำแหน่งใกล้ถนนคนงานโรงเตี๊ยมไม่เห็นว่านี่เป็นเรื่องแปลก บริการอาหารเสร็จ ก็ไปดูแลรับแขกคนอื่นวันนี้โรงเตี๊ยมนี้คึกคักมาก มีกลุ่มคนที่นั่งอยู่โต๊ะข้าง ๆ พูดคุยกันขึ้นมา“เรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองหลวงเมื่อปีก่อน พวกเจ้าได้ยินกันแล้วหรือยัง?”“เรื่องอันใด?”“เจ้าไม่รู้หรือ? ปีที่แล้ว ฝ่าบาทกับฮองเฮาหย่าร้างกันแล้ว!”“อ้อ อ้อ จำได้แล้ว ตอนนั้นถือเป็นเรื่องร้อนแรงช่วงเวลาหนึ่ง!”“ข้าว่า ฮองเฮาไม่มีเหตุผล หาเรื่องไม่เป็นเรื่อง! สตรีทั่วไปล้วนยึดหลักสามคล้อยสี่คุณธรรม ในฐานะที่นางเป็นราชินีแห่งแผ่นดิน กลับตำหนิฝ่าบาทต่อหน้าสาธารณะ ‘หลิ้วเก้า’ อะไรนั่น ตัวนางเองกระทำได้ไม่ดี ฝ่าบาทลงโทษนางแล้วยังไง?”“ใช่ ๆ ข้าว่า สตรีเช่นนี้ ไม่เอาก็ช่างเถอะ! ฝ่าบาทควรที่จะปลดฮองเฮา!”“ใช่ ๆ สตรีของตระกูลเฟิ่ง ต่อไปไม่ต้องคิดที่จะได้แต่งงานอีก ก่อให้เกิดเรื่องแบบนี้ คนที่เสียเปรียบไม่ใช่ตัวนางเองหรือ หากข้ามีลูกสาวแบบนี้ คงทุบตีนางตายแน่ จะได้ไม่ทำให้ข้าอับอายขายหน้า! ”ชายอ้วนหัวโตใ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 512
เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่สนใจเรื่องของคนอื่น ทานข้าวเสร็จแล้ว นางก็เดินทางต่อ มุ่งหน้าไปทางเหนือหลายวันผ่านไป นางกับอู๋ไป๋เดินทางผ่านใกล้ที่ว่าการปกครอง เพราะมีคนมากมาย จึงต้องลงจากม้าแล้วจูงเดินเอาหลังจากเดินเข้าไปใกล้แล้วค่อยรู้ว่า เป็นพวกคนที่มาหย่าร้าง เบียดแน่นอยู่บนถนนหน้าที่ว่าการปกครองรอบด้านยังมีพ่อค้าขายของริมถนนมามุงดู ต่อว่าตำหนิ วิพากษ์วิจารณ์เหล่าสตรีที่มารอหย่าร้าง“เพ้ย! ช่างหน้าไม่อาย! กล้าก่อเรื่องหย่าร้างที่ว่าการปกครอง!”“ใช่ ๆ ! น่าอับอายขายหน้า! ข้าเป็นผู้หญิงยังอับอายแทนพวกนาง ผู้ชายเลี้ยงดูครอบครัวก็ลำบากมากพอแล้ว ยังจะมาก่อเรื่องพวกนี้!”“ไม่รู้ว่าฝ่าบาทเป็นอะไร ที่มีพระราชโองการประกาศออกมาเช่นนี้ สตรีผู้ใดที่ไปทำการหย่าร้างในที่ว่าการปกครอง ทางการล้วนต้องรับเรื่อง”“ยิ่งกว่านั้น พวกเจ้าหน้าที่แต่ละแห่ง เพื่อเสร็จสิ้นการสอบสวน ล้วนทำงานอย่างหนัก! ที่ว่าการอำเภอตรงข้าม แค่เมื่อวานก็หย่าร้างไปแล้วแปดคน!”ชายขายผักคนหนึ่งพูดขึ้นมา“ล้วนเป็นเพราะฮองเฮา นำมาซึ่งการปฏิบัติตนที่ไม่ดี! สตรีขอหย่าร้าง อำนาจสามีอยู่ที่ใด!”สตรีที่อยู่ด้านข้างผงกศีรษะอย่างต่อเนื่อง
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 513
แคว้นหนานฉีจะมีการรวบรวมผลสถิติเปรียบเทียบในทุก ๆ สามปี เพื่อได้ทราบข้อมูลประชากรของแผ่นดิน โดยเฉพาะจำนวนการเกิด จำนวนการตาย ตลอดจนรายละเอียดของคนอายุมากถึงแปดสิบ เด็กอายุน้อยถึงหกขวบ รวมถึงส่วนสูง รูปลักษณ์หน้าตาเมื่อหนึ่งเดือนกว่าที่ผ่านมา เจ้าหน้าที่ทะเบียนราษฎรเข้าวังมารายงานการปฏิบัติหน้าที่ราชการ หลังจากการตรวจสอบข้อมูลเป็นเวลาหลายเดือนในปีที่แล้ว แคว้นหนานฉีอาจเกิดวิกฤตการณ์ในระหว่างชายหญิงที่ยังไม่ได้แต่งงาน จำนวนผู้หญิงมีน้อยกว่าผู้ชายมาก ในผู้ชายจำนวนสิบคน มีเพียงคนเดียวที่สามารถได้แต่งงานยิ่งไม่ต้องพูดถึงชายบางคนที่มีเมียเยอะ มากชู้หลายเมีย ทำให้ผู้ชายมากมายไม่มีภรรยาทหารรักษาการณ์ชายแดน ส่วนใหญ่ไม่ได้แต่งงานหากเป็นเช่นนี้ต่อไป ผ่านไปยี่สิบปี แคว้นหนานฉีคงไม่มีทหารแล้วดังนั้น เซียวอวี้ยอมที่จะเปิดคลังแผ่นดิน ส่งเสริมกระแสการหย่าร้างในหมู่บ้านชาวบ้านขอเพียงทำให้มีผู้หญิงมากมายรอที่จะมีคู่ครอง จึงจะสามารถรักษาความสมดุลในการแต่งงานแน่นอนว่านอกจากเหตุผลอย่างเป็นทางการแล้ว เขาก็ยังมีความคิดเห็นส่วนตัวอยู่บ้างเขาเพิ่งสูญเสียฮองเฮาไป จะยอมเห็นคนอื่นรักใคร่ อยู่กัน
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 514
“เมิ่งสิงโจว? แม่ทัพน้อยเมิ่งของค่ายเป่ยต้าคนนั้นหรือ?” ฝ่ายชายขมวดคิ้วขึ้นมาทันทีเขาเคยได้ยินมาก่อน แม่ทัพน้อยเมิ่งคนนั้นมีวรยุทธสูงมากสายตาหญิงสาวสวมม่านคลุมหน้าฉายแววไอสังหาร พร้อมพูดกับฝ่ายชายอีกครั้ง“หากเจ้าสามารถฆ่าเมิ่งสิงโจว ประมุขพรรคจะต้องแต่งตั้งให้เจ้าเป็นราชาอย่างแน่นอน”“เพราะเหตุใด?” ถึงแม้ฝ่ายชายจะอยากได้คุณความดี แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้บนมือหญิงสาวสวมสร้อยข้อมือมุก ในระหว่างที่เคลื่อนไหวเล็กน้อย ส่งเสียงกระดิ่งกระทบกันดังชัดไพเราะน่าฟังหญิงสาวพูดขึ้นมาอย่างเชื่องช้า“เพราะ...คุณชายใหญ่”ฝ่ายชายเข้าใจขึ้นมาทันที“หรืออาการบาดเจ็บของคุณชาย เป็นเพราะเมิ่งสิงโจว?”เขารู้เพียงว่า เมื่อประมาณห้าหกปีก่อน ลูกชายเพียงคนเดียวของประมุขพรรค จู่ ๆ ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนหมดสติ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีวิธีทำให้ฟื้นขึ้นมาได้คนร้ายก็ไม่อาจสืบรู้ชัดเจนมาตลอดหญิงสาวพยักศีรษะ น้ำเสียงอ่อนหวานมีเสน่ห์“ใช่ คือเมิ่งสิงโจว“นี่เป็นความลับระหว่างเจ้ากับข้า“หากเจ้าสามารถฆ่าเมิ่งสิงโจวได้ก่อนที่ประมุขพรรคจะออกมา ถึงตอนนั้นก็จะไม่มีผู้ใดสามารถแย่งตำแหน่งราชามังกรดำกับเจ้า”ฝ่ายช
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 515
ยามปกติเฟิ่งจิ่วเหยียนมักจะฟันดาบและเล่นปืน ไม่มีเวลาว่างก็ปลูกดอกไม้ดอกหญ้าเซียวเหยาจวีในอดีต สิ่งที่เห็นค่อนข้างเหี่ยวเฉาแต่วันนี้นางเดินเข้ามา สิ่งที่มองเห็น คือดอกไม้สีสันสวยสดงดงามมีนกเกาะเรียงแถวอยู่บนกิ่งก้าน ร้องจ้อกแจ้กจอแจ มีชีวิตชีวาอย่างมากสาวใช้ไฉ่เยว่ยุ่งอยู่กับงานในเรือน มองเห็นเฟิ่งจิ่วเหยียนเป็นคนแรก ต่อให้นางสวมหน้ากากไว้ แต่งตัวเป็นชาย“ท่านกลับมาแล้วหรือ!” ดวงตาไฉ่เยว่เป็นประกาย รีบวางไม้กวาดในมือ ต้อนรับนางเข้าไปในบ้านเฟิ่งจิ่วเหยียนมองไม่เห็นใครอื่น จึงถามขึ้นมา “เวยเฉียงล่ะ?”ไฉ่เยว่รินน้ำชาให้นางไปด้วย ตอบไปด้วยว่า“หมอเทวดาซ่งพาคุณหนู ไปเด็ดดอกไม้ข้างหลังเขาแล้วเจ้าค่ะ”เฟิ่งจิ่วเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย“เด็ดดอกไม้?”ชายเดี่ยวหญิงโสด ไม่เป็นการเหมาะสมต่อให้นางเชื่อมั่นในความมีศีลธรรมของซ่งหลี...เพิ่งพูดเสร็จ นางก็ได้ยินเสียงหัวเราะดังมาจากไกลจนใกล้เข้ามาเมื่อลุกขึ้นมามองดู ก็เห็นซ่งหลีกับเวยเฉียงเดินเคียงบ่าเคียงไหล่มา บนศีรษะเวยเฉียงยังสวมมงกุฎดอกไม้ ไร้เดียงสาราวกับเด็กน้อย รอยยิ้มสดใสยิ่งกว่าดอกไม้ซ่งหลีสวมเสื้อผ้าธรรมดา ในมือถือตะกร้าไ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 516
ฮูหยินเมิ่งถูกลักพาตัวไป โจรทิ้งจดหมายไว้หนึ่งฉบับ ระบุชัดเจนว่าให้แม่ทัพน้อยเมิ่งเปิดอ่านด้วยตนเองยามที่เฟิ่งจิ่วเหยียนเดินทางมาถึงจวนแม่ทัพ ก็เห็นอาจารย์นั่งอยู่ในห้องโถงหลักตามลำพัง สีหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าโศก ได้ยับยั้งอารมณ์ความรู้สึกไว้ พยายามรักษาความสงบสติไว้มากที่สุด เพื่อจะสามารถคิดหาวิธีได้อย่างรอบคอบ“อาจารย์...”“จดหมายฉบับนี้ เจ้าดูก่อน” เมิ่งฉวียื่นจดหมายให้กับนาง พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสั่นเทาจดหมายนั้นผ่านการเปิดดูแล้วเฟิ่งจิ่วเหยียนรีบเปิดอ่าน ดูเนื้อหาข้างในอย่างชัดเจนระบุใจความสั้น ๆ ให้นางไปตามนัดลำพัง ไปยังภูเขาหวู่หยาง เพื่อเปลี่ยนตัวอาจารย์หญิงกลับมา“ข้าจะไปเดี๋ยวนี้!” เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ลังเลเลยเมิ่งฉวีรีบลุกขึ้นมาห้ามนางไว้“ใจเย็นหน่อย! อาจารย์หญิงของเจ้าถูกลักพาตัว ข้าเป็นห่วงยิ่งกว่าเจ้า”“แต่เจ้าไปเสียแบบนี้ ข้ากลัวว่าเจ้าก็จะตกอยู่ในมือของพวกเขา”เมิ่งฉวีผ่านศึกสู้รบมานาน ย่อมดูออกว่า นี่เป็นแผนการที่พุ่งเป้าหมายยังเฟิ่งจิ่วเหยียน ต้องการหลอกล่อให้ไปติดกับดักเฟิ่งจิ่วเหยียนกำจดหมายเป็นก้อน“อาจจะเป็นคนของพรรคเทียนหลง”เมิ่งฉวีผงกหัว“ข
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 517
บนยอดเขาลมแรงมาก พัดจนชายอาภรณ์กับเส้นผมเฟิ่งจิ่วเหยียนพลิ้วไหวนางไม่ได้พกอาวุธมาด้วย รับมือกับคนพวกนี้ หมัดมือเปล่าก็เพียงพอแล้วแต่ฮูหยินเมิ่งอยู่ในมือของอีกฝ่ายหลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง หลิ่วเฉวียนมองดูกลุ่มคนที่ล้มกองบนพื้น ค่อยเข้าใจขึ้นมาว่า สตรีตรงหน้าผู้นี้ ทำไมถึงถูกขนานนามว่าเป็น “เทพสงคราม” ของค่ายเป่ยต้าเดิมเขาคิดว่า แม่ทัพของราชสำนัก ล้วนเป็นพวกไม่ได้เรื่อง ได้แค่สั่งให้ทหารภายใต้อำนาจไปทำศึกเวลานี้เขาค่อยเข้าใจว่า ไม่ได้เป็นเช่นนั้นอย่างน้อยแม่ทัพน้อยเมิ่งคนนี้ มีความสามารถที่แท้จริงหลิ่วเฉวียนเห็นคนของตนเองล้มลงทีละคน ก็รีบเอาดาบเล่มใหญ่จ่อบนคอฮูหยินเมิ่ง พร้อมหันไปตะโกนใส่เฟิ่งจิ่วเหยียน“หยุดนะ! ไม่อย่างงั้นข้าจะฆ่านาง!”ได้ยินเช่นนี้ เฟิ่งจิ่วเหยียนก็หยุดลงมือในขณะเดียวกัน ตรงหน้ามีผงยาพิษสาดมาอย่างกะทันหันดวงตาของนางปวดแสบขึ้นมาทันทีหลิ่วเฉวียนฉกฉวยโอกาสเรียกคนอื่น “ลงมือพร้อมกัน! สังหารนาง!”ทว่า ต่อให้ดวงตาบาดเจ็บ เฟิ่งจิ่วเหยียนก็ยังสามารถใช้การฟังแยกแยะตำแหน่งนางหลบเลี่ยงการโจมตีของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็วหลิ่วเฉวียนจ้องมองดูกระบวนท่าการต่อสู้ขอ
บทล่าสุด
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 962
จวนพลทหารนายหญิงเฟิ่งฟื้นเมื่อหนึ่งชั่วยามก่อนหน้า นางปฏิเสธข้อเสนอของฝ่าบาทและฮองเฮา——เรื่องพักฟื้นในวังเพราะว่า มีบางเรื่อง นางต้องพูดกับอาอิ๋งให้ชัดเจนนายหญิงเฟิ่งถูกหมัวมัวในวังพามาส่ง สีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไรนักโจวซื่อผู้เป็นลูกสะใภ้ประคองนางนั่งลงบนเตียง ใบหน้าแสดงความห่วงใยไม่น้อย“ท่านแม่ ร่างกายของท่านเป็นอย่างไรบ้าง? ยังเจ็บอยู่หรือไม่?”นางได้ยินองครักษ์พูดว่า ท่านแม่เป็นลมหมดสติไปในวังการเข้าวังในครั้งนี้ มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? นายหญิงเฟิ่งตบหลังมือของลูกสะใภ้ “ไม่มีอะไร ประเดี๋ยวจะมีแขกมาหา เจ้าพานางเข้ามาได้เลยนะ”“เจ้าค่ะ”ไม่นาน หลิวอิ๋งก็มาถึงโจวซื่อโค้งให้หลิวอิ๋งเล็กน้อย จากนั้นก็พูดกับนายหญิงเฟิ่งอย่างเหมาะเจาะ “ท่านแม่ ข้าขอไปดูเฉียวเอ๋อร์ก่อนนะ”เฉียวเอ๋อร์คือลูกสาวของนางกับเฟิ่งเหยียนเฉิน อายุสองขวบ อยู่ในช่วงวัยที่กำลังติดคนนายหญิงเฟิ่งพยักหน้าให้โจวซื่อ “อืม ไปเถอะ ฝากปิดประตูด้วยนะ”หลังจากปิดประตู ภายในห้องก็เหลือแค่สองพี่น้องหลิวอิ๋งนั่งลงข้างนายหญิงเฟิ่ง ถามอย่างร้อนใจ“ท่านพี่ ฮองเฮาทรงว่าอย่างไรบ้าง?”ถึงแม้จะถามออกไปเช่นนี้ แ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 961
อารมณ์ของนายหญิงเฟิ่งซับซ้อนอย่างมาก พลันน้ำตาไหลพรากออกมากลับได้ยิน หยวนเส่ากล่าวต่อ“แม้นหลิวอิ๋งจะตั้งท้องลูกของคุณชาย ฮูหยินเฒ่ายังไม่ยอมดังเดิม“นางให้เงินตระกูลหลิวไปก้อนหนึ่ง เพื่อให้พวกเขาได้กินอยู่อย่างสุขสบาย แต่มีข้อแม้อยู่สองอย่าง อย่างแรกคือให้หลิวอิ๋งเอาเด็กออก และอย่าได้คิดที่จะเข้ามาในจวนตระกูลเฟิ่ง ส่วนอีกอย่างคือ…”นางมองนายหญิงเฟิ่ง “ต้องตัดความสัมพันธ์กับท่าน”นายหญิงเฟิ่งไม่คิดเลยว่า เรื่องมันจะเป็นเช่นนี้คำพูดต่อมา เฟิ่งจิ่วเหยียนเป็นคนเล่าเอง“เงินเหล่านั้น เดิมทีมากพอให้ตระกูลหลิวมีกินมีใช้ แต่น่าเสียดายที่บุตรชายของพวกเขาไม่เอาไหน เอาแต่เที่ยวกินติดพนัน จนกิจการตระกูลล่มจมหมดตัว“ส่วนน้าหญิง นางไม่ได้ทำแท้งตามที่ตระกูลเฟิ่งบอกในตอนนั้น แต่พาลูก พร้อมสินสมรสมากมาย ไปแต่งงานกับพ่อค้าผู้หนึ่ง ณ ที่ห่างไกล“ยามที่ตระกูลหลิวอับจนหนทาง เพราะหนี้สิน เคยไปขอความช่วยเหลือที่เจียงโจว แต่กลับถูกปฏิเสธไล่ตะเพิดออกมานอกประตู”นี่คือเรื่องที่นางส่งคนไปสืบที่เจียงโจวเมื่อนายหญิงเฟิ่งรู้ต้นสายปลายเหตุทั้งหมด บริเวณหน้าอกพลันบีบรัด ในหูมีเสียงอื้ออึงดังขึ้นมาไม่หย
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 960
นายหญิงเฟิ่งไม่สามารถยอมรับได้ในขณะนั้น น้องสาวแท้ ๆ ของตัวเอง แอบตั้งท้องกับเฟิ่งหลิน!นางรับได้ที่น้องสาวจะแต่งงานกับเฟิ่งหลินในตอนนี้ แต่กลับรับไม่ได้ที่พวกเขาโกหกนาง และทรยศนาง!เจิ้งจีอายุเท่าเหยียนเฉินหากสิ่งที่จิ่วเหยียนพูดมาคือความจริง เช่นนั้น ช่วงที่นางกับเฟิ่งหลินเพิ่งแต่งงานกันใหม่ ๆ อาอิ๋งก็คง…นายหญิงเฟิ่งหายใจอย่างเจ็บปวด ออกแรงจับกุมมือของเฟิ่งจิ่วเหยียนไว้ มองบุตรสาวอย่างมีความหวัง“จิ่วเหยียน มันคือเรื่องจริงหรือ? พวกเขา…”ความเจ็บปวดระยะยาวไม่เท่าความเจ็บปวดระยะสั้นเฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้าอย่างจริงจัง“ใช่ ข้าไม่เอาเรื่องแบบนี้มาโกหกท่านหรอก”การฟังความเพียงข้างเดียว อาจทำให้ท่านแม่เชื่อได้ยากนางจึงหาพยานหลักฐานมาด้วยหนึ่งชั่วยามต่อมา อู๋ไป๋ก็พาหญิงชราคนหนึ่ง มาที่ตำหนักหย่งเหอหญิงชราผู้นั้นผมหงอก ก้าวเดินอย่างโซเซอู๋ไป๋ยืนอยู่นอกตำหนัก ปล่อยให้นางเข้าไปเองคนเดียวหญิงชราโค้งคำนับให้เฟิ่งจิ่วเหยียน การสั่งสอนที่ฝังลึกอยู่ในร่างกาย ทำให้นางทำความเคารพได้อย่างถูกต้อง“ข้าน้อย ถวายบังคมฮองเฮา”หญิงชราอายุราว ๆ เจ็ดสิบแปดสิบ ฟันหลุดไปแล้วหลายซี่ทว่
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 959
นายหญิงเฟิ่งรู้สึกผิดต่อน้องสาวมาก หลายปีมานี้ นี่เป็นครั้งแรกที่อาอิ๋งมาขอความช่วยเหลือจากนาง นางอยากเข้าร่วมงานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์ในวัง นางคิดว่า ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องทำให้อาอิ๋งสมปรารถนาให้ได้วันรุ่งขึ้น นางเข้าวังขอเข้าพบฮองเฮาภายในตำหนักหย่งเหอสองแม่ลูกนั่งอยู่ด้วยกัน มีเพียงหว่านซิวอยู่รับใช้เพียงคนเดียว ไม่มีเรื่องต้องห้ามอะไรนายหญิงเฟิ่งพูดอย่างจริงจัง“ฮองเฮา ทางบ้านของแม่เหลือเพียงท่านน้าของเจ้าแล้ว“นางเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของข้า หลายปีมานี้ ข้าไม่ได้ดูแลนางให้ดี“สามีของนางจากไปเร็ว เด็กกำพร้ากับหญิงหม้าย ใช้ชีวิตอย่างลำบาก...”เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่รู้สึกสงสาร ถามนางอย่างตรงไปตรงมา“ท่านอยากจะพูดอะไร?”คำพูดของนายหญิงเฟิ่งถูกขัดจังหวะ จึงยิ่งอ้ำ ๆ อึ้ง ๆนี่เป็นบุตรสาวแท้ ๆ ของนางก็จริง ทว่าด้วยเหตุที่ไม่ได้เลี้ยงจนโตด้วยตนเอง หรืออาจเป็นเพราะบุตรสาวคนนี้อยู่ในค่ายทหารมาหลายปี บนร่างจึงเจือด้วยรังสีฆ่าฟัน มีนิสัยทำอะไรเด็ดขาด ตนจึงรู้สึกกลัวนางอยู่บ้างนายหญิงเฟิ่งหลุบตาลงและค่อย ๆ พูดว่า“ข้า...ข้าได้ยินว่าใกล้จะถึงงานเลี้ยงเทศกาลไหว้พระจันทร์ในวังแล้ว ท่านน้
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 958
เฟิ่งจิ่วเหยียนกวาดตามองเหล่าทหารใหม่หลายร้อยนายนั้น แล้วหันไปสั่งการอู๋ไป๋“คะแนนสอบกลศึกของทหารเหล่านี้ ไม่ให้แต้มแม้แต่แต้มเดียว”อู๋ไป๋ยืดคอตั้งตรง เผยให้เห็นความหยิ่งยโสอยู่หลายส่วน“พ่ะย่ะค่ะ!”ทหารหลายร้อยนายเหล่านั้นเบิกตากว้าง สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่ยินยอมการสอบประเมินทหารใหม่ที่เพิ่งเข้าค่ายทหารนั้น ครอบคลุมไปถึงกลศึก การขี่ม้ายิงธนู และการวาดแผนที่เป็นต้นคะแนนสอบที่สูงหรือต่ำนั้น ใช้ตัดสินว่าพวกเขาจะได้เป็นทหารทัพไหนทัพกลางดีที่สุดทัพซ้ายและขวา สองทัพนี้รองลงมาที่แย่ที่สุดคือกองเสบียง กองดูแลอาวุธ ที่อนาคตไม่มีโอกาสได้เข้าสู่สนามรบยามนี้แค่คำพูดเดียวของฮองเฮา ก็ทำให้คะแนนกลศึกของพวกเขากลายเป็นศูนย์ ใช้อำนาจรังแกคนชัด ๆ!“ฮองเฮา เพราะเหตุใดพ่ะย่ะค่ะ!”เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้อธิบายให้มากความ“ในเมื่อรู้ว่าสตรีเป็นทหารไม่ง่าย ก็ต้องเห็นคุณค่าของโอกาสในตอนนี้ของพวกเจ้าให้ดี“พอถูกสตรีนำหน้า ก็อับอายจนโมโห ทำไม อยากให้ข้าชมพวกเจ้าว่ามีอนาคตยาวไกล จะต้องเอาชนะกองทัพสตรีได้แน่อย่างนั้นรึ?“ทหารทุกนาย วิ่งรอบค่ายร้อยรอบ!”เหล่าทหารใหม่ที่ถูกกดขี่บีบบังคับได้แต่ทำ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 957
ใกล้จะถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์แล้ว วันนี้เป็นวันหยุด เฟิ่งเหยียนเฉินจะพาโจวซื่อไปบ้านพ่อตาเพื่อส่งของขวัญเทศกาลไหว้พระจันทร์ล่วงหน้าระหว่างที่โจวซื่อกำลังช่วยเฟิ่งเหยียนเฉินสวมเข็มขัด สาวใช้ก็เข้ามาในห้อง แล้วรายงานอยู่ข้างฉากบังลม“ใต้เท้า ฮูหยิน แม่หญิงหลิวผู้นั้นมาอีกแล้วเจ้าค่ะ!”สองสามีภรรยามองตากันด้วยสีหน้าจนปัญญาเฟิ่งเหยียนเฉินขมวดคิ้วถาม“นางมาทำอะไร”“มาอยู่เป็นเพื่อนฮูหยินผู้เฒ่าเจ้าค่ะ”โจวซื่อกดแขนของเฟิ่งเหยียนเฉิน เงยหน้ามองเขา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“ท่านพี่ อย่าบุ่มบ่าม ถึงอย่างไรก็เป็นแขกของท่านแม่ พวกเราเป็นคนรุ่นหลัง จะไล่คนไปก็คงไม่ดี คอยสังเกตการณ์เงียบ ๆ จะดีกว่า”เฟิ่งเหยียนเฉินกดอารมณ์ร้อนของตนลงเมื่อนึกได้ว่าอีกซักครู่ยังต้องไปบ้านท่านพ่อตา เช่นนั้นก็ช่างเรื่องท่านน้า เขาเพียงสั่งข้ารับใช้ว่า “ปกป้องท่านแม่ให้ดี”“ขอรับ ใต้เท้า!”นายหญิงเฟิ่งพักอยู่ที่เรือนรองนางพาหลิวอิ๋งเดินชมด้านในจวนพลทหารรอบหนึ่งหลังจากคนทั้งสองเดินกลับถึงเรือนรอง หลิวอิ๋งก็จับมือนาง แล้วกล่าวด้วยความกระดากใจอย่างยิ่งว่า“พี่หญิง เรื่องเมื่อวานเป็นข้าที่เลอะเลือนเอง
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 956
จวนพลทหารเฟิ่งเหยียนเฉินเห็นแก่ท่านแม่ จึงฝืนใจยอมนั่งโต๊ะเดียวกับคนที่เรียกว่าเป็นน้าหญิงสกุลโจวก็เห็นแก่หน้าแม่สามีเหมือนกัน ไม่ถือสาเรื่องที่ผ่านมา มีไมตรีจิตรกับน้าหญิงคนนี้สีหน้าหลิวอิ๋งแสดงออกถึงท่าทีรู้สึกผิด ยกจอกสุราลุกขึ้นมา“เรื่องในวันนี้ เป็นเรื่องเข้าใจผิด“พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน ไม่ควรทะเลาะกันเช่นนี้“พี่สาว อภัยให้ข้าด้วย ข้าคิดถึงเรื่องของท่านพ่อท่านแม่กับน้องชาย จึงล่วงเกินเจ้า ล่วงเกินหลานสะใภ้”นางยกจอกสุราคารวะนายหญิงเฟิ่งนายหญิงเฟิ่งใจอ่อน “อาอิ๋ง เจ้าเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของข้า ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้”นางไม่ได้เลี้ยงดูส่งทั้งสองท่านเป็นครั้งสุดท้าย เป็นสิ่งที่นางเสียใจที่สุดในชีวิต ไม่โทษที่หลิวอิ๋งต่อว่านาง ต่อหน้าทุกคน“พี่สาว เหยียนเฉิน ข้าดื่มหมดจอก!” หลิวอิ๋งดื่มสุราในจอกจนหมดเฟิ่งเหยียนเฉินไม่พูดอันใดตลอดมื้ออาหารครั้งนี้จนหลังทานอาหารค่ำแล้วเสร็จ หลังจากทุกคนส่งน้าหญิงกลับไปแล้ว เขาค่อยพูดกล่อมท่านแม่“ข้าคิดว่า น้าหญิงคนนี้ไม่ควรผูกมิตร ต่อไปท่านไปมาหาสู่นางน้อยหน่อย”นายหญิงเฟิ่งขมวดคิ้ว“เหยียนเฉิน อย่างไรนั่นก็เป็นน้องสาวของข้า เป็นญ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 955
เฟิ่งหลินโกรธจนขำหัวเราะ“เก้ามิ่งก็คือเก้ามิ่ง ข้ายังจะโกหกเจ้าได้รึ?“หลิวอิ๋ง เจ้ายังไม่ได้แต่งงานเข้ามา ก็ก่อเรื่องวุ่นวายให้ข้าขนาดนี้ ต่อไปจะไม่ยิ่งกว่านี้รึ?“วันนี้ หากเจ้าไม่ไปขอโทษ งั้นการแต่งงานระหว่างเจ้ากับข้า ก็ยกเลิก!”หลิวอิ๋งมือสั่น หว่างหัวคิ้วมืดคล้ำ “ได้! ข้าไปขอโทษ! ทว่าไม่ใช่เพราะท่านข่มขู่ข้า เป็นเพราะข้าคำนึงถึงท่าน ไม่อยากให้จวนตระกูลเฟิ่งเสื่อมเสียชื่อเสียง”นายท่านเฟิ่งรู้จักนางดีตั้งแต่ต้นแล้วเขาส่งเสียงเมิน “หากเจ้าหวังดีกับข้าจริง ๆ ก็จะไม่บีบบังคับให้ข้าแต่งงานกับเจ้า !”คำพูดประโยคนี้ทิ่มแทงใจหลิวอิ๋งนางหัวเราะเย้ย“ซานหลาง ข้าบีบบังคับเจ้าจริง ๆ หรือ? เราแต่งงานกัน ไม่ใช่เพื่อผลประโยชน์ของกันและกันหรือ?”นางต้องการอำนาจกับทรัพย์สินเปิดเส้นทางการค้าระหว่างแต่ละแคว้น อาศัยเพียงสถานะป้าของฮองเฮา ยังไม่เพียงพอนางยังต้องส่งลูกสาวไปยังตำแหน่งสูงศักดิ์ส่วนเฟิ่งหลิน เขาต้องการลูกสาวที่เชื่อฟัง คลอดโอรสให้กับตระกูลเฟิ่งของพวกเขาทันใดนั้น เฟิ่งหลินพูดอะไรไม่ออก ไม่สนใจนาง สะบัดแขนเสื้อแล้วเดินออกไปข้างนอกห้องตรงระเบียงทางเดินสาวใช้พูดเ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 954
หลิวอิ๋งมาถึงจวนตระกูลเฟิ่ง วางมาดเป็นเหมือนนายหญิงกลับจวน นำรังนกยื่นให้สาวใช้“นำรังนกไปตุ๋น เดี๋ยวข้าจะดื่ม”สาวใช้ยื่นมือทั้งคู่รับมา ไม่กล้าที่จะละเลยพ่อบ้านเหลือบมองรังนก แล้วก็แอบส่ายหัวฮูหยินในอนาคตคนนี้หาเงินเก่งก็จริง ทว่าใช้จ่ายเงินก็ไม่ธรรมดาหากให้นางดูแลจัดการจวนตระกูลเฟิ่ง จะมีชีวิตที่ดีได้หรือ?หลิวอิ๋งอายุสี่สิบกว่า ปกติใช้เงินจำนวนมากในการบำรุงดูแล ใช้ผงแป้งไข่มุกทุกวัน แลดูอ่อนเยาว์กว่าอายุจริงอย่างน้อยเจ็ดแปดปีวันนี้นางแต่งตัวสวมชุดกระโปรงเบาสบายทันสมัย กล่าวกันว่าเป็นแบบที่ฝ่าบาทออกแบบให้กับฮองเฮาด้วยพระองค์เอง เมื่อสวมใส่แล้วมีความสง่ากล้าหาญ นางคิดว่า คู่ควรกับสถานะของนางที่เป็นหญิงแกร่งทางการค้าเวลานี้ มุมหนึ่งตรงระเบียงทางเดิน อี๋เหนียงหลินกับสาวใช้ยืนอยู่ตรงนั้น แอบมองดูอยู่สาวใช้แสดงสีหน้าสมน้ำหน้า“อี๋เหนียง นายท่านโกรธขนาดนี้ แม่หญิงหลิวคนนั้นโชคร้ายแน่”สายตาอี๋เหนียงหลินแฝงไปด้วยความเกลียดแค้น ชิงชัง มือออกแรง แทบอยากฉีกผ้าเช็ดหน้าให้ขาด“สารเลว! อย่าให้นางเข้ามาอยู่ที่นี่ดีที่สุด!”……หลิวอิ๋งเข้าไปในห้องโถงหน้า ก็เห็นเฟิ่งหลินจับจ้องต
