Share

บทที่ 13

ณ ตำหนักหลิงเซียว หวงกุ้ยเฟยกำลังเจ็บปวดทรมาณเพราะอาการปวดหัว

ภายในตำหนัก หมอหลวงกำลังฝังเข็มคลายอาการให้นาง

บนเก้าอี้พระที่นั่งทำจากไม้จันทร์แดงนอกตำหนัก มีจักรพรรดิผู้ทรงอำนาจ นั่งขมวดคิ้วอยู่บนนั้น

“คนที่ส่งไปตำหนักหย่งเหอล่ะ!”

สิ้นคำพูดเพียงเสี้ยววิ  ข้าหลวงผู้นั้นก็พรวดพราดเข้ามาอย่างลุ้มลุกคลุกคลาน

“ฝ่าบาท! ฮองเฮาทรงตรัสว่า ยานั้นเหลืออยู่ไม่มาก ไม่สามารถให้ได้…”

ดวงตาของเซียวอวี้ทอแววคมกริบ ราวใบมีด ให้ความรู้สึกเหมือนความตายมารออยู่ข้างหลัง

“ไปเรียกฮองเฮามา!”

เมื่อจักรพรรดิพิโรธ ย่อมไม่มีผู้ใดกล้าชักช้า

ไม่นานหลังจากนั้น ข้าหลวงและขันทีที่ถูกส่งไปครั้งที่สองก็กลับมา

ขันทีคุกเข้าบนพื้นทูลรายงานอย่างกระอึกกระอัก

“ฝ่าบาท พระนาง…ทรงพักผ่อนแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

เพล้ง!

เซียวอวี้สะบัดชายเสื้อ ปัดแก้วชาบนโต๊ะแตกกระจาย

เขาผุดตัวลุกขึ้น กล่าวด้วยเสียงเยือกเย็น

“เตรียมขบวนรถม้าไปที่ตำหนักหย่งเหอ”

ส่วนด้านในตำหนัก หวงกุ้ยเฟยเจ็บปวดแทบเป็นแทบตาย พร่ำร้องเรียกหา “ฝ่าบาท” ไม่หยุด

ก่อนที่ฮ่องเต้จะเสด็จก็กลับเข้ามาในตำหนัก แล้วปลอบโยนนาง

“สนมรักอดทนไว้นะ เราจะกลับมาในอีกไม่ช้า”

ฮ่อง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status