Share
บทที่ 295
Related chapter
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 296
"ด้านในตกแต่งเสร็จสรรพ ตกแต่งได้ดีกว่าตึกธรรมดา!"จางหยวนพยักหน้าเขาเดาได้ตั้งนานแล้ว ตึกของครอบครัวหลินจงเฟยดูมั่งมียิ่งกว่าตึกของครอบครัวคนอื่นอยู่มาก เงินที่ใช้ก็มากกว่าแน่นอน"งั้นก็ทำตามราคานี้แล้วกัน!" ในดวงตาของจางหยวนมีแสงแวบผ่านหวังต้าเหลยก็ยิ่งตกตะลึงก่อนหน้านี้เขาคิดว่าในมือของจางหยวนมีเงินอยู่แค่หนึ่งล้านบาทเท่านั้นเมื่อคิดว่าจางหยวนเพิ่งซื้อฟาร์มเลี้ยงผึ้งของเหล่าเฟิงโถวมาดังนั้นหวังต้าเหลยจึงคิดโอนเอนไปว่า จางหยวนจะเลือกตึกราคาแปดเก้าแสนบาทหรือไม่ก็ราคามาตรฐานหนึ่งล้านบาทแต่เขาคิดไม่ถึงเลยว่า จางหยวนจะเอ่ยปากออกมาว่าจะสร้างตึกที่ตกแต่งเสร็จสรรพราคาหนึ่งล้านสี่แสนบาท!นี่จะเทียบเท่ากับหลินจงเฟยเศรษฐีอันดับหนึ่งของหมู่บ้านเหรอ!"แฮ่มแฮ่ม อาหยวน นายแน่ใจจริง ๆ เหรอว่าจะสร้างตึกราคาหนึ่งล้านสี่แสนบาท? ตึกนี้ราคาไม่น้อยเลยนะ! แพงกว่าตึกธรรมดาเกือบครึ่งหนึ่ง!" หวังต้าเหลยถามใหม่อีกครั้งจางหยวนพยักหน้า น้ำเสียงเด็ดขาด: "ใครบอกว่าผมจะสร้างตึกราคาหนึ่งล้านสี่แสนบาท? ผมจะสร้างในราคาหนึ่งล้านห้าแสนบาท! พี่ต้าเหลยพี่สร้างให้ผมตามมาตรฐานราคาหนึ่งล้านห้าแสนบาทก็พอครับ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 297
ตอนนี้ใจเย็นลงแล้ว จางหยวนถึงได้นึกขึ้นได้ว่าเงินที่อยู่ในมือของเขายังห่างจากเงินหนึ่งล้านห้าแสนบาทที่สร้างตึก ยังขาดอีกห้าแสนบาทเต็ม ๆ!แต่เรื่องมาจนถึงตอนนี้แล้ว จางหยวนก็ไม่ได้รู้สึกระวนกระวายอะไร"ก็แค่ห้าแสนบาทเองไม่ใช่เหรอ? เดี๋ยวค่อยคิดวิธีหาเงินห้าแสนบาทก็ได้แล้วไม่ใช่เหรอ? สร้างตึกเล็ก ๆ อย่างน้อยก็ต้องเป็นเดือน รอให้ต่อไปไก่ฟินิกซ์โตเต็มที่ก็สามารถขายเป็นเงินได้ จากนั้นก็ค่อยขายน้ำผึ้งยาโด๊ปอีกสามสี่ขวดกก็น่าจะพอแล้ว!"จางหยวนแอบครุ่นคิดถ้าหากเป็นคนอื่น เมื่อนึกถึงช่องโหว่ของเงินห้าแสนบาท จะต้องกินไม่ได้นอนไม่หลับแต่จางหยวนเป็นใคร?เขาเป็นถึงผู้สืบทอดของพี่เทพธิดา!ถ้าหากกินไม่ได้นอนไม่หลับเพราะเงินห้าแสนบาท งั้นก็ทำให้พี่เทพธิดาเสียหน้าไม่ใช่เหรอ?เมื่อคิดได้ จางหยวนก็ปล่อยวางแล้ว จากนั้นก็เดินสาวเท้าไปที่ฟาร์มเลี้ยงผึ้งเขารับเงินของหลิวรั่วหลันแล้ว ก็ต้องเอาน้ำผึ้งไปให้อีกฝ่ายสองขวด!รอให้จางหยวนมาถึงฟาร์มเลี้ยงผึ้ง หวังฮุ่ยที่กำลังยุ่งอยู่กับการทำความสะอาดมองเห็นเขา ใบหน้าก็เผยรอยยิ้มออกมา"อาหยวน ทำไมลูกถึงเพิ่งมาล่ะ! ถ้าหากลูกมาเร็วกว่านี้หน่อย ก็จะได้พบก
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 298
แต่ว่าต่อให้เป็นแบบนี้ เมื่อคืนก่อนจางหยวนก็อธิบายกับสองสามีภรรยาจนปากเปียกปากแฉะจนกระทั่งเขาบอกเรื่องที่ตัวเองขายน้ำผึ้งยาโด๊ปจนได้เงินมาให้กับสองสามีภรรยา พวกเขาถึงได้วางใจลงได้น้ำผึ้งยาโด๊ปหนึ่งขวดสามารถขายได้ถึงสองหมื่นห้าพันบาท!ขายให้เขายี่สิบขวด ก็สามารถหาเงินได้ห้าแสนบาทไม่ใช่เหรอ?หลังจากที่สามีภรรยาสูงอายุทราบข่าว พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ ลูกของพวกเขามีความสามารถจริงๆ!ออกไปรักษาหมูหนึ่งครั้ง สามารถทำเงินได้หนึ่งแสนบาท ขายน้ำผึ้งยาโด๊ปหนึ่งขวด ก็สามารถทำเงินได้สองหมื่นห้าพันบาท!นี่ถ้าหากนับในหมู่บ้าน ชายหนุ่มคนไหนที่จะเทียบได้?แต่ว่าจางหยวนกำชับกับสองสามีภรรยา ว่าอย่าบอกราคาของน้ำผึ้งยาโด๊ปออกไป ไม่อย่างนั้นจะต้องทำให้คนจำนวนมากอิจฉา!สองวันต่อมา ถึงวันที่จะต้องส่งมอบน้ำผึ้งยาโด๊ป จางหยวนโทรศัพท์ไปหาเว่ยเทียนหมิงแต่ว่าเว่ยเทียนหมิงกลับบอกว่า ตอนเที่ยงอยากจะเชิญจางหยวนไปทานอาหาร และจะแนะนำเพื่อนคนหนึ่งให้จางหยวนรู้จักจางหยวนตกตะลึงเล็กน้อย เว่ยเทียนหมิงจะแนะนำเพื่อนแบบไหนให้เขารู้จัก?คงไม่ใช่ว่า...ก็มีคนรวยบางคนที่เป็นโรคองคชาติเสื่อมหรอกนะ?ไม่นานนัก
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 299
จางหยวนยิ้ม: "คุณภาพเหมือนเดิมทุกอย่าง! ผลลัพธ์มีแต่จะดีขึ้น!"ครั้งนี้เขาปรับเปลี่ยนสูตรเล็กน้อย สูตรเก่านั้นมุ่งเน้นไปที่อาการพิเศษของเว่ยเทียนหมิงแต่สูตรยาในตอนนี้ กลับเหมาะสำหรับบุคคลที่องคชาติเสื่อมเนื่องจากไตพร่อง ดังนั้นผลลัพธ์ด้านพลังทางเพศก็ดียิ่งกว่าอยู่แล้วเว่ยเทียนหมิงได้ยินแบบนี้ดวงตาก็เป็นประกาย นี่เป็นคำตอบที่เขาอยากฟังมากที่สุด"ไม่เสียแรงที่เป็นน้องชายของฉัน! ฉันบอกนายให้นะ คนเหล่านี้เดี๋ยวพอดื่มน้ำผึ้งยาโด๊ปของนาย ก็จะต้องแนะนำเพื่อนที่อยู่ข้างกายแน่นอน ถึงเวลาก็จะมีคนจำนวนมากขึ้นไปซื้อน้ำผึ้งยาโด๊ปกับนาย!" เว่ยเทียนหมิงยิ้มพูดจางหยวนพยักหน้า เหตุผลที่เขากล้าสร้างตึกราคาหนึ่งล้านห้าแสนบาท ความมั่นใจก็คือน้ำผึ้งยาโด๊ปสำหรับความมั่นใจอีกอย่างหนึ่ง กลับมาจากไก่ฟินิกซ์ที่เลี้ยงอยู่ในลานหลังบ้านเมื่อคำนวณดูแล้ว อีกประมาณสิบวันไก่ฟินิกซ์ก็น่าจะโตเต็มที่แล้วถึงเวลาหาคนที่รู้จักสินค้า ขายไก่ฟินิกซ์ในราคาที่สูง ก็จะมีเงินก้อนใหญ่มาถึงในมืออีกเมื่อเทียบกับน้ำผึ้งยาโด๊ป จางหยวนกลับมีความหวังกับไก่ฟินิกซ์มากกว่าในเมื่อกลุ่มที่นิยมน้ำผึ้งยาโด๊ปนั้นมีจำกัด อีกทั้ง
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 300
เก่อเหลียงฉายขมวดคิ้วจ้องมองจางหยวน ไม่ว่าจะดูอย่างไรจางหยวนก็เป็นแค่หนุ่มวัยรุ่นธรรมดาคนหนึ่งผู้อาวุโสเฉินทำไมถึงได้สุภาพต่อวัยรุ่นคนหนึ่งขนาดนี้?หรือว่าเป็นเพราะความสัมพันธ์ระหว่างจางหยวนกับเว่ยเทียนหมิง?เก่อเหลียงฉายไม่เพียงเป็นรองผู้อำนวยการของโรงพยาบาลในเมือง แถมยังเป็นแฟนคลับของผู้อาวุโสเฉินเมื่อเห็นผู้อาวุโสเฉินอยู่ต่อหน้าจางหยวนแล้วสุภาพขนาดนี้ เก่อเหลียงฉายก็รู้สึกไม่พอใจจากที่เขาดู บนโลกนี้ไม่มีโลกที่ผู้อาวุโสเฉินรักษาไม่หาย!แน่นอนว่า...ถ้าหากพบกับผู้ป่วยที่ไม่สามารถรักษาหายได้ ต่อให้ผู้อาวุโสเฉินรักษาอีกฝ่ายไม่หายก็เป็นเรื่องปกติตัวอย่างเช่นก่อนหน้านี้ไม่นานชายคนนั้นที่ตกลงมาจากบนเขาโดยไม่ระวัง ตกลงมาจนกระดูกสันหลังแตกหัก ชีวิตที่เหลือก็ต้องเป็นอัมพาตอยู่บนเตียงเก่อเหลียงฉายเป็นหมอเจ้าของไข้ของอีกฝ่าย และก็เป็นหมอที่ตัดสิน "ความตาย" ชีวิตที่เหลือของเด็กคนที่ชื่อสวีจ้วงจ้วงคนนั้นในตอนนั้น เมื่อได้รับรู้ว่าชีวิตที่เหลืออยู่สวีจ้วงจ้วงทำได้แค่เป็นอัมพาตนอนอยู่บนเตียง แม่ของเขาร้องไห้ฟูมฟายในทันทีสวีเฟิงพ่อของเขากลับคุกเข่าขอร้องอ้อนวอนเก่อเหลียงฉาย ขอร้องเขา
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 301
แต่ว่ายิ่งเป็นแบบนี้ ผู้อาวุโสเฉินก็ยิ่งรู้สึกได้ถึงความลึกลับของอาจารย์ท่านนั้นที่อยู่เบื้องหลังจางหยวนบางทีอีกฝ่ายอาจไม่ใช่ปรมาจารย์การแพทย์แผนจีนระดับประเทศที่ทำงานอยู่ในวงการแพทย์แผนจีนก็ได้ แต่เป็นบุคคลผู้มีฝีมือสูงลึกลับที่มีฝืมือเท่าปรมาจารย์การแพทย์ระดับประเทศ!มีเพียงบุคคลเก่งกาจแบบนี้ ถึงจะสอนจางหยวนเพียงวิชาแพทย์ แต่กลับไม่สอนความรู้ทั่วไปที่เกี่ยวกับวงการแพทย์แผนจีนให้กับจางหยวนในตอนนี้ จางหยวนเข้าใจในภายหลังแล้วพูดขึ้น: "ที่แท้เป็นแพทย์แผนจีนต้องมีใบประกอบอาชีพด้วยเหรอครับ!""หึหึ ใบอนุญาตแพทย์แผนจีนก็แค่นำมาใช้ประเมินค่าแพทย์แผนจีนว่าได้มาตรฐานหรือไม่ จะได้ไม่ให้หมอกำมะลอพวกนั้นทำร้ายคน แต่ว่าหมอจางที่มีวิชาแพทย์มากขนาดนี้ ไม่จำเป็นต้องใช้ใบอนุญาตแพทย์แผนจีนมาประเมินค่าแล้ว" ผู้อาวุโสเฉินพูดด้วยความยิ้มแย้มเก่อเหลียงฉายที่อยู่ด้านข้างได้ยินคำพูดนี้กลับแอบขมวดคิ้วมุมมองของเขากับผู้อาวุโสเฉินแต่กต่างกันในเมื่อเขาเป็นถึงรองผู้อำนวยการของโรงพยาบาลในเมืองแพทย์ในโรงพยาบาลต้องมีใบอนุญาตทางการแพทย์ก่อนจึงจะสามารถเข้าทำงานในโรงพยาบาลในเมือง ใบอนุญาตการแพทย์แผนจีนถือเ
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 302
หลังจากจางหยวนลิ้มลองก็พยักหน้าติดต่อกันหลายครั้ง เขาขอถอนการแสดงความคิดเห็นก่อนหน้านี้กลับมา!ถึงแม้เมนูอาหารทั่วไปของฝูหลินเหมินจะสู้ภัตตาคารเทียนเหอไม่ได้แต่เมื่อพูดถึงอาหารทะเล แต่กลับแซงหน้าภัตตาคารเทียนเหอไปได้แต้งหนึ่งจางหยวนครุ่นคิด ต่อให้ห้องครัวของภัตตาคารเทียนเหอใช้วัตถุดิบอาหารทะเลเป็บเดียวกัน ก็ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันไม่อย่างนั้น เว่ยเทียนหมิงก็ไม่มีทางมาทานอาหารทะเลที่ฝูหลินเหมินโดยเฉพาะหรอกในตอนนี้ จู่ ๆ ผู้อาวุโสเฉินก็ยิ้มและตั้งคำถามต่อจางหยวน"หมอจาง ช่วงนี้ผมมีความสงสัยต่อวิชาแพทย์นิดหน่อย ไม่ทราบว่าคุณช่วยผมอธิบายข้อสงสัยให้ผมหน่อยได้ไหม?"ได้ยินแบบนี้ จางหยวนยังไม่ทันได้ตอบสนองเก่อเหลียงฉายที่อยู่ข้าง ๆ เดิมทีก้มหน้าลงอยู่ จู่ ๆ กลับเงยหน้าขึ้น ในดวงตาเผยความตื่นเต้มออกมาจากที่เขาดู ผู้อาวุโสเฉินอยากจะทดสอบจางหยวนสินะ ดูว่าเขาใช่นักต้มตุ๋นแพทย์แผนจีนที่ทำร้ายคนอื่นหรือไม่!ตอนนี้ที่แพทย์แผนจีนถูกแพทย์แผนตะวันตกแซงหน้าไปอย่างมากขนาดนั้นนอกเหนือจากเป็นเพราะสถาบันที่ได้ผลประโยชน์ผลักดัน หนึ่งในนั้นก็มีความเกี่ยวข้องกับต้มตุ๋นที่แสดงเป็นแพทย์แผนจีน
แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง บทที่ 303
ผู้อาวุโสเฉินใบหน้ากลับไม่พอใจ เหมือนกับมีความผิดหวังต่อเก่อเหลียงฉาย"ดูท่ารองผู้อำนวยการเก่อน่าจะไม่เคยอ่าน [หนังสือบันถึงถัง] ไม่อย่างนั้นน่าจะรู้ตำนานที่สวี่อิ้นจงรักษาจักรพรรดินีหลิ่ว!" จางหยวนพูดด้วยรอยยิ้มเก่อเหลียงฉายรู้สึกตกตะลึง หรือว่าจางหยวนไม่ได้พูดจาซี้ซั้ว?แต่จางหยวนพูดว่าใช้รูขุมขนดูดซับยาจีนเชียวนะ นี่มันเหมือนกับเป็นเรื่องไร้สาระมากจริง ๆ นะ!ในตอนนี้ผู้อาวุโสเฉินถอนหายใจแล้วพูดว่า:"ในขณะนั้นจักรพรรดินีหลิ่วทรงประชวร แพทย์ชื่อดังก็ไม่สามารถรักษาได้ ชีพจรของนางเริ่มเชื่องช้าและเบาบาง หยินจงจึงกล่าวว่า: ปากไม่สามารถรับเสวยโอสถได้ งั้นก็ใช้ควันยาต้มรมควัน ทำให้ยาซึมเข้าเส้นชีพจร รอบ ๆ เส้นชีพจรนั้น นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม ทำยาต้มหวงฉีฝางเฟิงสิบหม้อ ตั้งไว้ใต้เตียง ไอน้ำเหมือนควัน อีกวันก็จะดีขึ้น""........"ผู้อาวุโสเฉินพูดจบเก่อเหลียงฉายก็ยิ่งรู้สึกกระวนกระวายใจเขายังไม่เคยดูเรื่องพวกนี้จริง ๆ นั่นแหละรอให้ผู้อาวุโสเฉินพูดจบ เขามองดูเก่อเหลียงฉาย"เหลียงฉาย ถึงแม้งานที่โรงพยาบาลในเมืองจะยุ่งมาก แต่ปกตินายก็จะต้องอ่านหนังสือให้มาก ๆ เพื่อจะพัฒนาตัวเอง! ความ
Latest chapter
