บทที่ 291

ไม่นานนัก จางหยวนก็กินหมั่นโถวลูกใหญ่สองลูกที่ครอบครัวนึ่งเอาไว้จนหมด และก็ดื่มน้ำเย็นขันหนึ่งหลายอึก ถึงได้พอมีความรู้สึกอิ่ม

เมื่อกินอิ่มและดื่มจนเพียงพอ จางหยวนไม่ได้กลับไปฝึกคัมภีร์ไท่ซ่างเสวียนที่เขาด้านหลังต่อแล้ว

เขายังต้องครุ่นคิดอย่างดี ดูว่าเป็นเพราะอะไร ถึงได้ทำให้เขาที่เพิ่งจะกินอิ่มในตอนพลบค่ำ เมื่อถึงกลางดึกก็ยังรู้สึกหิวจนทรมาน!

หลังกลับไปที่ห้อง เขาครุ่นคิดอยู่นานจางหยวนก็ยังคิดไม่ออกว่าเพราะเหตุใด จากนั้นก็หลับลึกไปโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเขาลืมตาขึ้นอีกครั้ง ท้องฟ้าสว่างจ้าแล้ว

ในตอนนี้ หวังฮุ่ยแม่ของเขาทำอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว และเรียกจางหยวนสองพ่อลูกให้ล้างหน้าแปรงฟันแล้วมาทานข้าว

ตอนที่ทานอาหารเช้า จางหยวนมีความอยากอาหารอย่างมาก เขาคนเดียวกินหมั่นโถวสองลูกใหญ่ และก็กินซุปไข่ไก่อีกสองชาม

เมื่อเห็นจางหยวนกินเยอะขนาดนี้ สองสามีภรรยาก็ประหลาดใจเล็กน้อย

ปกติมื้อเช้าจางหยวนจะกินแค่หมั่นโถวหนึ่งลูกดื่มซุปสองชาม วันนี้ทำไมถึงได้กินเก่งแบบนี้?

จางหยวนก็สังเกตเห็นว่าตัวเองแตกต่างจากช่วงเวลาปกติเล็กน้อย

ทั้ง ๆ ที่กินมากกว่าปกติ แต่กลับยังรู้สึกว่ายังไม่เพียงพอ!

สัญช