แอสตันมองดูสายน้ำอย่างเสียวจับใจ ก่อนจะดึงหัวสายน้ำให้ออกมาจากแก่นกายของเขาก่อนที่เขาจะเสร็จก่อนเวลาโดยที่ไม่ได้เสียบแก่นกายของเขาเข้าไปยังรูสวาทของเธอ
“โอ้ย เจ็บ” เสียงร่างบางร้องออกมาเมื่อโดนมือหนาดึงผมให้เธอผลักออกมาจากแก่นกายของเขา “อยู่กับฉันไม่ถึงอาทิตย์ อมเก่งขึ้นเยอะเลยนะ” แอสตัวเอ่ยก่อนจะกระชากแขนร่างบางให้ลุกขึ้นมานั่งคล่อมอยู่ที่ตักแกร่งของเขา มือหนาของแอสตันเริ่มปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของสายน้ำออกจนหมดทำให้เหลือแต่บราสีดำที่ตอนนี้ดันทรงให้อกของหญิงสาวดูอวบอิ่มขึ้นไปอีก มือหนายึดเอวของร่างบางไว้แน่นก่อนจะใช้ปากหน้าถูไถดูดดึงหน้าอกอวบอิ่มของร่างบางให้ขึ้นมาโผล่พ้นบราแล้วจัดการเม้นดูดยอดลูกเกดของเธอ แอสตันเลื่อนมือของเขาสอดไปยังใต้กระโปรงพลีทสั้นของเธอแล้วจัดการแหวกพริตตี้ของเธอออกข้างให้เขาได้สัมผัสและคลึงกับกลีบอูมๆ ของร่างบางก่อนที่จะค่อยๆ สอดนิ้วร้ายเข้าไปยังรูสว่าทของร่างบาง “อื้มม~” ร่างบางครางในลำคอทันทีเมื่อนิ้วร้ายของคนตรงหน้าเริ่มมีกายขยับเข้าออก “เดียวนี้แฉะไวดีนิ” แอสตันเอ่ยกระชิบข้างหูของสายน้ำก่อนที่จะเอานิ้วออกแล้วยกตัวสายน้ำขึ้นให้นั่งลงมาใส่แก่นกายแข็งของเขาที่ตอนนี้ปวดหนึบเข้าไปแทนจนสุดลำ “อร๊ายย~” ร่างบางคางออกมาแล้วต้องรีบเอามือมาปิดปากเพราะกลัวใครผ่านมาได้ยินเข้าถึงแม้จะเกลียดขี้หน้าเขาแค่ไหนแต่ร่างกายเธอกับไม่ยอมปฏิเสธเขา ASTON PART “อ่าส์ แน่นชิปหาย” ผมครางออกมาในลำคออย่างเสียวจับใจเมื่อแกร่นกายของผมเสียบเข้าไปข้างในรูสวาทของสายน้ำ ยัยนี้ยังตอดรัดแน่นเหมือนทุกครั้งไม่ว่าผมจะเอาเธอไปกี่ครั้งแต่เธอก็ยังคงแน่นเหมือนเดิม ตับ ตับ ตับ สายน้ำขยับช่วงล่างขึ้นลงอย่างรู้หน้าที่ ผมมองหน้าอกของสายน้ำที่ตอนนี้สั่นกระเพื่อมไปตามแรงกระแทก จนผมเริ่มทนอยู่เฉยไม่ไหวรีบใช้ริมฝีปากหนาดูดเต้าของเธอที่กระเพื่อมไปมาและจับเอวบางของเธอกระแทกขึ้นลงแรงๆ แกร๊ก~ (เสียงเปิดประตูห้องน้ำ) “อาจาารย์มา” สายน้ำเอ่ยบอกผมเสียงแผ่ว “ช่างสิ เสียวดีออก” ผมเอ่ยตอบเธอพร้อมกับยกเอวบางขึ้นลงตามจังหวะแต่ผ่อนแรงกระแทกให้เบาลงทั้งๆ ที่เสียวจนอยากจะกระแทกเธอแรงๆ ให้เนื้อแทบปลิ้น แกร๊ก~ (เสียงเปิดประตูห้องน้ำ) “เชี้ยเอ้ย เข้ามาเชี้ยไรกันตอนนี้” ผมได้แต่สบดในใจเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูของอาจารย์อีกคนเข้ามาแต่ก็ยังไม่หยุดที่จะขยับเข้าออกรูสวาทของเธออยู่แบบนั้น “อ้าว อาจารย์เจี๊ยบยังไม่ไปทานข้าวหรอคะ” “กำลังจะไปค่ะอาจารย์เล็กพึ่งตรวจงานโปรเจ็คของสายน้ำกับนิวตันเสร็จ” “อ่อ เด็กหัวกะทิทั้งคู่เลยนิคะ” “ใช่จ๊ะ พึ่งสั่งงานไปได้อาทิตย์เดียวก็คืบหน้าเยอะแล้วเป็นคู่หูที่เหมาะกันมาก” ซ่าา~ (เสียงเปิดก๊อกน้ำล้างมือ) หึ เหมาะกันงั้นหรอผมจับเอวบางของเธอกระแทกลงมาแรงๆ จนสุดลำเพื่อเป็นการระบายความหงุดหงิดที่ได้ยินเรื่องไม่เข้าหู ปึก! “อ้ะ~” สายน้ำตกใจคางออกมาแล้วรีบเอามือปิดปากตัวเองไว้อย่างกลัวจะมีคนได้ยินแล้วช้อนสายตามองผมอย่างไม่พอใจ “ถ้าทั้งคู่แต่งงานกันลูกคงออกมมาเก่งน่าดูเลยเนอะ” “สงสัยคงท่องสูตรคูณได้คั้งแต่สองขวบแน่เลยค่ะ ฮ่าฮ่า ฮ่า” “ฮ่า ฮ่า ฮ่า นั้นสิค่ะ วันนี้เราไปกินข้าวด้วยกันไหมคะ” “ไปสิ ปะ” ปัง~ (เสียงปิดประตูห้องน้ำ) “หึ เหมาะสมงั้นหรอ” ผมเลิกคิ้วมองหน้ายัยตัวดีอย่างคาดโทษเรื่องที่ได้ยินก่อนจะยกตัวยัยนี้ขึ้นแล้วกดกระแทกลงมาจนสุดลำอย่างเน้นๆ ตับ!! “อ้ะ จุกนะ” “แต่งงานงั้นหรอ” ตับ ตับ!! “อ้ะ อ้ะ เบาๆ หน่อย” ตับ ตับ ตับ!!! “จำไว้นะว่าเธอเป็นของฉัน” ผมพูดขึ้นก่อนจะลุกขึ้นยืนโดยมีสายน้ำที่กอดคอผมอยู่อย่างกลัวตกแล้วช่วงล่างของผมกับเธอยังสอดใส่กันอยู่ แกร็ก~ “นี่ นายจะทำอะไร” เธอเบิกตากว้างเมื่อผมเปิดประตูห้องน้ำออกมาทั้งๆ ที่เรายังสอดใส่กันไว้อยู่ ผมอุ้มเธอออกมาจากในห้องน้ำในท่าอุ้มแตงก่อนจะเดินไปล็อคประตูข้างนอกแทนเพื่อกันคนเข้ามารบกวนอีก “ในห้องน้ำมันแคบฉันกระแทกเธอไม่ถนัด” ผมเอ่ยและมองเธออย่างคาดโทษ ก่อนจะเดินไปยังหน้ากระจกตรงอ่างล้างมือแล้ววางเธอลงตรงเคาน์เตอร์อ่างล้างมือแล้วจับขาเธออ้าออกให้กว้างก่อนจะถอดแกร่นกายของผมออกแล้วกระเเทกเข้าไปใหม่แรงๆ อย่างหงุดหงิดเพื่อที่ต้องการลงโทษเธอให้เธอรู้ว่าเธอเป็นของผมแค่คนเดียว ตับ ตับ ตับ “อ้ะ อ้ะ อ้ะะะ~ แอสตัน” “ซี๊ดด~ เสียวหัวชิป” ผมครางออกมาอย่างเสียวหัวแทบทนไม่ไหวยิ่งได้ยินเสียงยัยนั้นเรียกชื่อผม ผมแทบจะคุมสติตัวเองไม่อยู่ ตับ ตับ ตับ ตับบ ผมกระแทกกระทั้นแก่นกายมหึมาใส่กลีบอูมจนเปียกฉ่ำด้วยน้ำรักอย่างหยุดไม่อยู่ และใช้มือหนากระชากท้ายทอยของสายน้ำมาจูบดูดปากแลกลิ้นเพื่อกดเสียงครางของตัวเองเอาไว้แล้วเร่งเอวแกร่งของตัวเองให้เร็วขึ้น “อร๊ายยยย~” เสียงร้องครางของสายน้ำเมื่อถึงฝั่งฝันแล้วมันยิ่งกระตุนผมให้เสียวมากขึ้นไหนจะรูสวาทของเธอที่ตอนนี้กระตุกตอดผมรัวๆ แล้วมันทำให้ผมเสียวแทบบ้าผมจับเอวบางแน่นก่อนจะกระแทกแก่นกายเข้าออกรัวๆ ก่อนจะ….. “อ่าาาาส์ สายน้ำ” ผมครางออกมาก่อนจะปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้าไปยังรูสวาทของเธอแล้วแช่ค้างไว้อย่างนั้นก่อนฟุบหน้าลงที่บ่าของเธอด้วยความเหนื่อยหอบ “นี่นายปล่อยในอีกแล้วนะ” สายน้ำเอ่ยบอกผมด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “เธอกินยาคุมอยู่ไม่ใช่รึไง” “ก็ใช่แต่มันก็ไม่มีอะไรป้องกันได้100%” “ถ้าท้องฉันรับผิดชอบเอง” ผมพูดก่อนจะถอดแก่นกายออกจากเธอทำให้น้ำรักสีขาวขุ่นไหลย้อยตามเรียวขาของเธอ “แต่ฉันไม่อยากท้องกับนาย” “ทำไม ท้องกับฉันแล้วมันยังไงหรือเธออยากจะท้องกับไอนิวตันนั้น” ผมตอบกลับเธอไปอย่างหัวเสีย “ก็ยังดีกว่านายแล้วกัน” “นี่เธอกล้ามากนะจำเอาไว้ว่าถ้าฉันยังไม่เบื่อ เธอไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับผู้ชายหน้าไหนทั้งนั้น!” ผมพูดโดยใช้มือหนาบีบคางของเธออย่างแรงด้วยความโมโหความปากดีของเธอ “โอ้ย เจ็บ!!” สายน้ำเอ่ยและพยายามแกะมือผมออกจาคางของเธอ “รีบเช็ดสะแล้วตามฉันออกไป ฉันจะรอที่รถ” ผมเอ่ยพร้อมจัดระเบียบตัวเองให้เข้าที่ก่อนจะเปิดประตูออกไปข้างนอกด้วยอารมณ์หงุดหงิดไอหมอนั้นมันดีกว่าผมตรงไหนวะ ASTON END- บนรถ -หลังจากที่สายน้ำเช็ดทำความร่างกายเสร็จก็รีบลงมาที่รถของแอสตันทันทีเพราะไม่อยากจะมีปัญหากับคนเอาแต่ใจอย่างเขา“นายจะพาฉันไปไหนนี้ไม่ใช่ทางกลับคอนโดนนี้” ร่างบางเอ่ยถามชายหนุ่มขึ้นเมื่อเห็นชายหนุ่มขับรถไปคนละทางกับทางกลับคอนโดของเขา“ไปคลับ” แอสตันเอ่ยตอบหญิงสาวด้วยเสียงเรียบ“ตอนเที่ยงเนี้ยนะ ฉันว่านายต้องเป็นแอลกอฮอล์ลิซึ่มแน่ๆ ” สายน้ำเอ่ยขึ้นพร้อมกับสายหัวให้กับแอสตันเบาๆ“ฉันไปตรวจเอกสารยัยโง่” แอสตันเอ่ยพร้อมเปรยตามองร่างบางอย่างเหนื่อยใจกับความคิดของเธอ“ใครจะไปรู้หละวันๆ เห็นกินแต่เหล้าบ้าแต่กามไม่เคยเห็นทำงานทำการ”“หึ งั้นก็เห็นสะ” แอสตันเค้นหัวเราะในลำคอก่อนจะเหยียบคันเร่งให้เร็วขึ้นณ คลับ AS“สวัสดีครับคุณแอสตันเอกสารที่ให้ไปหาผมวางไว้ให้ที่โต๊ะแล้วครับ” ธนินลูกน้องคนสนิทของแอสตันที่ยืนรอเขาหน้าคลับเอ่ยขึ้นเมื่อแอสตันเปิดประตูลงจากรถคันหรู“อืม เดียวนายตามฉันขึ้นไปที่ห้อง” แอสตันเอ่ยกับธนินก่อนจะหันไปเอ่ยกับสายน้ำต่อ“เธอถ้าหิวก็สั่งตรงเคาน์เตอร์ให้ขึ้นมาให้ที่ห้องทำงานฉัน”“อื้อ แล้วนายกินอะไรไหมจะได้สั่งให้เลย” สายน้ำเอ่ยถาม“ฉันยังไม่หิว” ร่างสูงเอ่ยตอบก่อนจะเดิ
- เช้าวันต่อมา -ติ๊ด ติ๊ด~ร่างบางเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ของเธอเพื่อปิดนาฬิกาปลุกแล้วเมื่อเธอขยับตัวจะลุกก็ได้พบว่าท่อนล่างของเธอสัมผัสกับอะไรแข็งๆ อยู่ที่ระหว่างขาอ่อนของเธอและมือหนาของคนตัวโตที่โอบกอดเอวเธอไว้สายน้ำงัวเงียเอามือหนาของแอสตันออกแล้วลุกขึ้นมามองไปที่ร่างแกร่งที่ตอนนี้นอนหลับปุ๋ยราวกับเด็กน้อยเธอค่อยๆ ใช้ปลายนิ้วชี้ไล่สันจมูกของร่างแกร่งที่ตอนนี้หลับอยู่อย่างพิจารณาใบหน้าหล่อเหลาฟ้าประธานของเขาที่ผิดกับนิสัยโดยสิ้นเชิงหมับ!มือหนาคว้าแขนร่างบางที่กำลังเอานิ้วไล่ไปตามใบหน้าของเขาเอาไว้“ทำอะไร” แอสตันเอ่ยถามเธออย่างงัวเงีย“ป่าว ตื่นแล้วหรอ” สายน้ำรีบชักมือออกจากเขาและแสร้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น“อืม น้องชายฉันก็ตื่นแล้วด้วย” แอสตันเอ่ยพร้อมมองสายน้ำด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ก่อนจะค่อยๆ ไล่มือหนาไปตามหัวไหล่มนเปือยเปล่าของเธอช้าๆ“ไอบ้า” เธอเอ่ยขึ้นพร้อมกับสะบัดมือของร่างสูงออกก่อนที่จะรีบลงจากเตียงแล้วตรงไปยังห้องน้ำเพื่อที่จะอาบน้ำชำระล้างร่างกายที่มีแต่คราบขาวขุนจากแอสตันตามร่างกายเธอ“อีตาบ้านั้นไปตายอดตายอยากมาจากไหนนักหนา” สายน้ำเอ่ยขึ้นเมื่อมองตัวเองในกระจกบานหรูที่ตอ
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี้ย”“นายมันโรคจิตชัดๆ” สายน้ำเอ่ยกับตัวเองขณะที่กำลังหาทางไขกุญแจที่ข้อมือของเธอออกแต่ไม่ว่าเธอจะพยายามกระชากหรือเอาอะไรมาแงะก็ดูเหมือนจะไม่เป็นผลเลยแถมยังเจ็บตัวเพิ่มอีกป่าวๆ“เห้ออ~”ร่างบางถอนหายใจมองดูข้อมือของตัวเองที่ตอนนี้เป็นรอยแดงจากการพยายามที่ไขกุญแจจนเริ่มท้อแล้วเพราะทำยังไงมันก็ไม่สะทกสะท้านเลยเธอจึงเลือกที่จะไปหยิบโทรศัพท์เพื่อที่จะส่งข้อความไปให้เพื่อนรักของเธอแทนLine กลุ่มแก๊งพาเวอร์พับเกิลส์สายน้ำ : พวกมึงวันนี้กูไปไม่ได้แล้วรับงานเพิ่มไว้ที่บ้านรีบใช้เงินด่วนขอโทษด้วยนะแอลลี่ : มึงไหวไหมถ้าไม่พอยืมกูก่อนได้นะเมลเบิร์น : เออใช่ยืมกูก่อนก็ได้สายน้ำ : ขอบคุณพวกมึงมากนะแต่ไม่เป็นไรกูไหวงานนี้สบายได้เงินดีเมลเบิร์น : งานไรวะอันตรายไหมสายน้ำ : ไม่อันตรายดูแลพ่อให้คนรวยวะ เขาเป็นอัมพาตแอลลี่ : เออเค แล้วมึงบอกนิวตันยังเดียวรอเก้อนะสายน้ำ : ยังเดียวกูกำลังจะไลน์ไปบอกLind นิวตันสายน้ำ : นิวตันวันนี้เราไปไม่ได้แล้วพอดีมีงานด่วนต้องไปทำ ที่บ้านต้องใช้เงินส่งบทที่เหลือมาให้เราทำได้เลยนะเดียวเรารีบปั่นให้นิวตัน : ไม่เป็นไรสายน้ำเราทำร่างไว้แล
ณ คลับ ASเวลา 20.00 น.ASTON PARTแกร๊ก~เสียงแอสตันประตูเปิดประตูห้อง VVIP สุดหรูของของคลับ“ทำไมวันนี้มาไววะ” ไอโรมเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นผมเปิดประตูเข้ามา“เออนั้นสิวันนี้ไม่ไปตรวจงานหรอวะ” ดีเดย์เอ่ยเสริมขณะกำลังดื่มเหล้าที่สาวสวยอกสะบึ๋มกำลังป้อนให้มัน“ไม่หละวันนี้กูกะจะมาผ่อนคลายสักหน่อย” ผมเอ่ยกลับไปพร้อมกับทิ้งตัวนั่งพิงโซฟาหรู“เอาเด็กไหมเดียวกูเรียกให้” ไอโรมเอ่ยถามผมและกำลังทำทาจะยกมือเรียกบริกร“ไม่ต้องวันนี้กูแค่อยากมาพัก”“มันมาแปลกวะวันนี้ ตั้งแต่มีน้องสายน้ำเพื่อนกูจากเสือก็การเป็นแมวเลยว่ะ” ไอโรมเอ่ยขึ้นอย่างหยอกล้อ“ระวังจะหลงรักสัตว์เลี้ยงนะมึง ฮ่า ฮ่า” ไอดีเดย์เอ่ยขึ้นพร้อมกับหัวเราะชอบใจแกร็ก~“หัวเราะอะไรกันวะ บอกกูด้วยสิ” ธามที่พึ่งเปิดประตูเข้ามาเอ่ยขึ้นด้วยความอยากรู้“หัวเราะไอเสือร้ายที่หลงสัตว์เลี้ยงจนโงหัวไม่ขึ้นวะ ฮ่า ฮ่า” ไอโรมเอ่ยขึ้นพร้อมกับหัวเราะลั่น“หลงรักเชี้ยไรกูแค่ยังไม่เบื่ออีกอย่างวันนี้กูอยากพักผ่อนจริงๆ ” ผมเอ่ยตอบไปอย่างไม่ค่อยอยากยอมรับว่าผมหลงยัยนั้นจริงๆ คนบ้าอะไรจะเอากี่รอบก็ยังฟิตอยู่“ไม่หลงก็ไม่หลง แล้ววันนี้ไอคลาร์กเข้าเวรไง” ไอดีเดย์เ
- หลายวันต่อมา -“อ้ะ อ้ะ แอสตันเร็วๆ ฉันมีสอบเดียวไปสะ~สาย” สายน้ำเอ่ยพร้อมยืนเกาะขอบโต๊ะทานข้าวไว้แน่นตับ ตับ ตับร่างบางในชุดนักศึกษาที่ตอนนี้ถูกชายหนุ่มถลกกระโปรงทรงเอขึ้นมาเหนือเอวแล้วอัดกระแทกแก่นกายมหึมาถี่ยิบใส่รูสวาทอย่างเร่งรีบ“อ่าาส์ แอสตันเร็วอีก” สายน้ำครางพร้อมเอ่ยให้ชายหนุ่มเร่งความเร็วขึ้นอีกเพราะเธอกลัวไปสอบวิชาสุดท้ายไม่ทันเธอกินข้าวเสร็จเตรียมตัวที่จะออกไปสอบแต่ดันถูกแอสตันที่ไม่รู้ไปหิวโหยจากไหนนักหนาจับเธอถ่างขากระแทกจากด้านหลังสะก่อนเธอไม่รู้เลยว่าเขาเอาแรงมาจากไหนเยอะแยะขนาดนี้เมื่อวานเธอก็แทบนอนไม่พอตับ ตับ ตับ!!แอสตันเร่งความเร็วในการซอยให้ถี่ขึ้นเพื่อทำเวลาให้เสร็จให้ไวขึ้นไม่งั้นร่างบางที่ถูกเขากระทำอยู่คงไปสอบไม่ทันแน่“ซี๊ดส์ อ่าาาสายน้ำ”ร่างแกร่งครางออกมาพร้อมขบกรามแน่นก่อนจะกระเเทกเข้าออกย้ำๆ ซ้ำๆ อย่างเน้นๆ ก่อนที่แก่นกายเขาจะกระตุกเกร็งจนในที่สุด…ตับ ตับ ตับ“อ่าาส์” แอสตันครางออกมาเมื่อถึงฝั่งฝันพร้อมปล่อยน้ำรักใส่ยังรูสวาทของร่างบางมือหนาเอื้อมไปหยิบกระดาษทิชซู่บนโต๊ะอาหารทั้งที่ยังเสียบแกร่งกายไว้ที่รูสวาทของหญิงสาวก่อนจะค่อยๆ ถอดแกร่นกายออกม
ณ บริษัท HIGH CARทันที่แอสตันเลี้ยวรถเข้าไปจอดยังที่จอดรถผู้บริหารของบริษัทฉันก็ต้องเบิกตากว้างในทันทีเพราะไม่เคยเห็นรถหรูจอดเรียงกันเต็มที่จอดรถขนาดนี้ฉันเริ่มจะสงสัยแล้วว่าระดับผู้บริหารที่นี้เงินเดือนเท่าไหร่กันแน่“ทำตัวดีๆ ล่ะ” แอสตันหันมาบอกฉันก่อนจะเปิดประตูรถลงไปทันที“รู้แล้วน่า” ฉันเอ่ยตอบไปก่อนจะรีบเปิดประตูแล้วก้าวขาให้ทันเขา“สวัสดีค่ะ/ครับ คุณแอสตัน”เมื่อแอสตันย่างกายเข้ามายังข้างในบริษัทนั้นไม่นานพนักงานหลายก็เอ่ยทักทายและโค้งให้เขาอย่างนอบน้อมฉันที่เดินตามหลังแอสตันเข้ามานั้นฉันถึงกับต้องตะลึงกับรถซุปเปอร์คาร์หรูทั้งหลายที่จอดเรียงรายกันเต็มไปหมดฉันมองสำรวจไปรอบๆ แต่ละคันราคาน่าจะไม่ต่ำกว่า 10 ล้านบาทแน่ๆ ถ้าฉันเผลอทำรถพวกนี้เป็นรอยแม้แต่นิดเดียวชาตินี้ทั้งชาติฉันคงหาเงินมาให้ไม่หวัดไม่ไหว“นี้มันบริษัทหรือโชว์รูมรถซุปเปอร์คาร์เนี้ย” ฉันอุทานขึ้นมากับตัวเองเบาๆ“ข้างล่างเป็นโชว์รูมตั้งแต่ชั้น 2 ไปเป็นออฟฟิศ” แอสตันที่ได้ยินฉันอุทานกับตัวเองเอ่ยขึ้นก่อนที่เขาจะเดินไปยังลิฟต์ที่เขียนป้ายไว้ว่าให้ใช้ได้แค่ผู้บริหารและมีคุณลุงยามค่อยกดให้ติ๊งเสียงลิฟต์หยุดอยู่ที่ชั้น
“อีก 2 ชั่วโมง ฉันมีประชุมขอทำอะไรคลายเครียดหน่อย” แอสตันเอ่ยเสียงกระเส่าขณะกำลังเอาหน้าซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนของสายน้ำ“นี้มันที่ทำงานนะ”“ฉันเป็นคนซื้อเธอมา เธอมีหน้าที่ทำตามที่ฉันสั่ง” เขาเอ่ยก่อนจะค่อยๆ ดึงแพตตี้ของเธอลงจนถึงเข่าร่างบางพอได้ยินสิ่งที่เขาเอ่ยก็ได้แต่เม้มริมฝีปากแน่นแล้วปล่อยให้คนเอาแต่ใจอย่างเขาทำตามใจร่างแกร่งใช้ปลายนิ้วเรียวแตะน้ำลายที่ริมฝีปากของเขาก่อนที่จะเลื่อนนิ้วมือลูบๆ วนๆ ที่กลีบกุหลาบอูมก่อนจะเลื่อนมือมายังรูสวาทของหญิงสาวก่อนจะใช้นิ้วเรียวค่อยๆ สอดลึกเข้าไปในรูสวาทเพื่อให้รูสวาทของหญิงสาวที่มีน้ำหล่อลื่นออกมาเพื่อให้ง่ายต่อก่อนสอดใส่ของเขาปัก“โอ๊ยย” ร่างบางเผลอร้องออกมาเมื่อชายหนุ่มดันเธอให้ลุกขึ้นแล้วกดท้ายทอยเธอให้นอนฟุบหน้าไปกับโต๊ะทำงานก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนและถอดกางเกงของตัวเขาออกมือหนาของแอสตันถลกกระโปรงของสายน้ำขึ้นถึงเอวเผลอให้เห็นบั้นท้ายงอนสวยและรูสวาทได้ชัดเจนเพี๊ยะ!ส๊วบบบ~มือหนาของแอสตันฟาดเข้าบั้นท้ายของหญิงสาวจนเกิดรอยแดงก่อนที่เขาจะจับเอวบางแน่นและสอดกระแทรกแกร่นกายมหึมาเข้าไปในรูสวาททีเดียวจนมิดด้ามจากทางด้านหลัง“อื้ออ~ อึก” สายน้
- 2 ชั่วโมงต่อมา -"ตื่นแล้วหรอ" แอสตันเอ่ยเมื่อเห็นร่างบางค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาร่างบางมองไปรอบๆ ห้องแล้วพบว่าเธอนอนให้น้ำเกลืออยู่ในห้องพักสุดหรูของโรงพยาบาลโดยตอนนี้มีแอสตันที่นั่งเช็ดตัวให้เธออยู่ ถ้าเธอไม่เห็นว่าตัวเธอเองมีสายน้ำเกลือห้อยอยู่คงคิดว่าแอสตันพาเธอมาต่อที่โรงแรมเป็นแน่ๆครั้งสุดท้ายที่เธอจำได้ว่าเธอโดนคนใจร้ายทารุณจนหมดสติไปกับโต๊ะทำงานของเขาแล้วพอตื่นขึ้นมาเธอก็ไม่มีแรงพอที่จะลุกแล้วรู้สึกปวดหัวมากเลยนอนต่อ"อืม โอ้ยย" ร่างบางเอ่ยตอบก่อนจะร้องออกมาเบาๆ ด้วยความเจ็บที่ช่วงล่างและท้องน้อยของเธอแล่นขึ้นมาเมื่อเธอพยายามขยับตัวลุกขึ้นนั่ง“ยังเจ็บอยู่หรอ” แอสตันรีบเอ่ยถามร่างบางทันทีเมื่อได้ยินเสียงร่างบางร้องออกมา“สนใจด้วยหรอ” สายน้ำเอ่ยขึ้นอย่างประชดประชัน“นี่เธออย่าเล่นตัวให้มากได้ไหมฉันเป็นใครแล้วเธอเป็นใครฉันจ้างเธอให้มาบริการฉันไม่ใช่ฉันดูแลเธอแบบนี้”แอสตันเอ่ยตอบกลับร่างบางไปด้วยความหงุดหงิดเพราะตั้งแต่หมอออกไปก็เป็นเขาที่นั่งเช็ดตัวให้เธออยู่ตลอดเพื่อให้ไข้เธอลดลง“แล้วใครขอให้นายมาดูแลล่ะ ปล่อยฉันไว้แบบนั้นก็ได้เดียวก็ตื่นเอง”“ฉันกลัวเธอจะมาตายในห้องทำงานของ
"ออกไป!!"ร่างสูงของแอสตันเอ่ยไล่สาวสวยที่เขาจ้างมาก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงพร้อมกับดึงกางเกงของตนมาใส่ให้เรียบร้อย"ทำไมล่ะคะ แตงโมทำอะไรให้พี่แอสตันไม่พอใจรึป่าว" สาวสวยเอ่ยออกมาก่อนจะลุกขึ้นมาเกาะแขนแอสตันด้วยท่าทางออดอ้อน"ฉันหมดอารมณ์" เขาเอ่ยพร้อมสะบัดแขนที่ถูกเกาะกุมด้วยสาวสวยออกอย่างไม่ใยดี"แต่เรายังไม่ได้เริ่มเลยนะคะ" เธอเอ่ยขึ้นพร้อมจับมือแอสตันมาวางไว้ที่หน้าอกของเธอ"ฉันไม่มีอารมณ์กับใครทั้งนั้นแหละปล่อย" เขาเอ่ยเสียงดังลั่นจนทำให้เธอต้องปล่อยมือออกจากข้อมือเขาที่เธอจับเขาไว้อยู่ร่างสูงของแอสตันล้วงไปหยิบกระเป๋าตังที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงของเขาก่อนจะหยิบเงินขึ้นมาปึกนึงแล้วยัดใส่มือของเธอ"นี้เงินแล้วก็รีบไสหัวไปสะก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน!! " เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงตวาดลั่นจนทำให้สาวสวยที่เขาเรียกว่ากลัวจนตัวสั่นก็จะรีบหยิบเสื้อผ้าของเธอที่กระจัดกระจายอยู่ที่พื้นมาใส่โดยไว"ถ้าพี่แอสตันมีอา...""ฉันบอกให้ออกไปไงหรือเธออยากตาย!!!" ยังไม่ทันที่สาวสวยจะเอ่ยจบแอสตันก็ตวาดขึ้นเสียงดังลั่นก่อนจะชี้ไปที่ประตู"ค่ะๆๆ แตงโมงไปแล้วค่ะ" สาวสวยเอ่ยขึ้นก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องไปด้วยความกลัว"เป็
ก๊อกๆแกร็ก~ยังไม่ทันที่ลูกค้าที่นั่งอยู่ภายในห้อง VVIP ของคลับจะเอ่ยอนุญาติประตูบานหรูก็ถูกเปิดออกด้วยสาวๆ สวยๆ มากมายที่แต่งหน้าจัดจ้านแต่งตัวกันน้อยชิ้นจนแทบจะเห็นได้ทุกสัดส่วน"สวัสดีค๊า พี่ดีเดย์เรียกพวกหนูมาคิดถึงพวกหนูหรอคะ" เสียงแหลมของสาวสวยนมโตที่ใส่เสื้อเกาะอกสีส้มและกระโปรงสั้นจนแทบจะเห็นแพตตี้เอ่ยขึ้นแล้วรีบตรงมาหาดีเดย์ทันที"คิดถึงสิคะ มาๆ ให้พี่หอมหน่อยเพื่อนน้องส้มจี๊ดชื่ออะไรกันบ้างคะ" ดีเดย์เอ่ยด้วยสายตาลุกวาวพร้อมอ้าแขนรับสาวๆ ทั้งหลายที่เดินมารุมนั่งตักเขาอย่างเอาใจ"แนะนำตัวสิพวกเธอ" สาวที่ชื่อส้มจี๊ดที่นั่งตักและเอามือคล้องคอดีเดย์ไว้อยู่หันไปเอ่ยบอกพวกเพื่อนๆ ของเธอ"หนูชื่อเมล่อนค่ะ" สาวสวยที่นั่งถัดไปจากสาวสวยที่ชื่อส้มจี๊ดเอ่ยขึ้น"หนูแตงโมค่ะ" สาวที่ชื่อแตงโมเอ่ยพร้อมเอานมโตๆ ของเธอถูไถที่แขนของดีเดย์อย่างยั่วยวนพร้อมกับเอาหน้าซบอกของเขา"หนูส้มโอค่ะ""แพรรี่ค่ะ""โห นี้มันผลไม้รวมชัดๆ" ธามเอ่ยขึ้นเมื่อสาวๆ แต่ละคนบอกชื่อของตัวเอง"เป็นไงกูเลือกมาแต่ละคนดีกรีนางแบบดาวยั่วทั้งนั้น" ดีเดย์เอ่ยขึ้นอย่างภูมิใจ"กูละเชื่อมึงจริงๆ เลย" โรมที่เล่นโทรศัพท์อยู่เอ่ย
"อิ่มชะมัดเลย" เอลลี่เอ่ยพร้อมกับตีพุงตังเองเบาๆ"ก็ควรอิ่มไหมอีผี กินไปสะขนาดนั้น" เมลเบิร์นเอ่ยก่อนจะยกมือส่งสัญญาณเรียกพนักงานมาเก็บเงิน"ก็นานๆ จะได้กินสักทีอยู่บ้านแม่ให้กูกินแต่อาหารคลีนหน้ากูจะเป็นเต่าอยู่แล้ว" เอลลี่เอ่ยพร้อมชี้นิ้วไปที่หน้าตัวเอง"อีน้ำไม่อร่อยหรอวะกูเห็นมึงกินไปนิดเดียวเองมัวนั่งมองแต่โทรศัพท์" เมลเบิร์นเอ่ยกับสายน้ำที่วันนี้เธอสังเกตได้ว่าเพื่อนรักของเธอดูซึมๆ ไปนั่งจ้องแต่โทรศัพท์"อร่อย แต่กูไม่ค่อยหิวก็บอกแล้วว่าวันนี้กูนอนไม่พอ""ทั้งหมด 1250 บาทค่ะ""เดียวกูเลี้ยงเองวันนี้ถือว่ากินสละโสดปลอมใจยัยเมลเบิร์น" เอลลี่เอ่ยพร้อมหยิบบิลที่พนักงานมาตรวจดู"แต๊งกิ๊วนะจ๊ะเพื่อนรัก" เมลเบิร์นเอ่ยพร้อมทำตาปริบๆ ใส่เพื่อนรัก"งั้นเราไปช็อปปิ้งกันก่อนไหมแล้วค่อยกลับ เดียวกูไปส่งมึงเอง" เอลลี่เอ่ยก่อนจะหันไปบอกสายน้ำณ คอนโดแอสตันเวลา 17.00 น.รถหรูแบรนด์ยุโรปของเอลลี่แล่นมาจอดบริเวณหน้าคอนโดหรูของแอสตันในเวลายามเย็น"มึงมีปัญหาอะไรกับพี่เขาป่าววะ" เอลลี่เอ่ยถามที่กำลังจะปลดเข็มขัดนิรภัย"ป่าว กูแค่นอนไม่พอ""อย่ามาโกหกกู กูดูออกว่าวันนี้มึงดูซึมๆ บอกกูมาสะดีๆ ทะเลาะ
เช้าวันต่อมาคลืด คลืดๆ ~ร่างบางค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นเพราะเสียงปลุกของโทรศัพท์แต่ก็พบกับเตียงที่ว่างเปล่าไร้วี่แววของร่างสูงนอนอยู่เช่นทุกวัน มือบางเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์บนหัวนอนที่ยังดังอยู่ไม่ยอมหยุดก่อนจะกดรับสาย"ว่าไงยัยฝน"(หนูจะโทรมาบอกพี่ว่าพรุ่งนี้แม่ก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วจ๊ะ)"ทำไมไวจัง หมอตรวจแน่แล้วใช่ไหมว่าแม่แข็งแรงดีแล้ว"(ตรวจแล้วจ๊ะพี่แข็งแรงดีไม่มีปัญหาอะไรหมอพึ่งมาบอกเมื่อกี้นี่เองหนูเลยรีบโทรมาบอกพี่)(แล้วเงินพอใช่ไหม ถ้าไม่พอบอกนะเดียวพี่โอนไปให้เพิ่ม)(พอจ้าพี่ พี่แอสตันเขาทำเรื่องรับผิดชอบค่ารักษาแล้วก็ค่าห้องพิเศษไว้หมดแล้วไม่ต้องจ่ายอะไรเพิ่มแล้ว)"แล้ว..."(พี่แค่นี้ก่อนนะจ๊ะหนูต้องรีบแต่งตัวไปเรียนจากโรงพยาบาลไปโรงเรียนไกลมากพี่ บ๊ายบายจ๊ะ)ยังไม่ทันที่สายน้ำจะเอ่ยถามจบสายฝนก็เอ่ยแทรกขึ้นมาก่อนที่จะวางสายไป"พึ่งจะ 7 โมงเองไปไหนของเขา" สายน้ำเอ่ยขึ้นพร้อมมองไปยังนาฬิกาที่ตอนนี้พึ่งจะแค่ 7 โมงเช้าแล้วช่วงนี้แอสตันก็ไม่ค่อยมีเรียนด้วยนอกจะทำโปรเจ็คอยู่ห้องไม่ก็มหาวิทยาลัยเธอมองไปรอบๆ ห้องก็ไม่เห็นมีสิ่งใดผิดปกติก่อนจะมองไปยังห้องน้ำภายในห้องนอนแต่ก็ไม่เห็น
หลายชั่วโมงต่อมาเวลา 17.00 น.แกร็ก~ร่างบางของสายน้ำเปิดประตูเข้ามาภายในคอนโดหรูของแอสตันแต่กลับพบความว่างเปล่าไร้วี่แววของคนตัวสูงที่ปกติแล้วเวลาเธอกลับมาจากมหาวิทยาลัยร่างสูงของแอสตันจะชอบนั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟาตัวยาวกลางห้องรับแขก"ไปไหน หรือว่ายังไม่ตื่น"สายน้ำบ่นพึมพัมกับตัวเองพร้อมทั้งย่ำเท้าเดินขึ้นไปยังชั้นสองของคอนโดหรูก่อนจะเปิดดูที่ห้องนอนดูว่ามีเจ้าของร่างสูงไหม"แอสตัน~ อ่าวไม่อยู่" มือเล็กของสายน้ำที่เปิดประตูเข้าไปยังห้องนอนพร้อมเอ่ยเรียกเจ้าของชื่อแต่ก็พบความว่างเปล่าเช่นเดิม..Line แอสตันสายน้ำ: ไปข้างนอกหรอแอสตัน : ใช่ กินข้าวก่อนเลยนะไม่ต้องรอสายน้ำ : อืมร่างบางกดไลน์หาแอสตันด้วยความแปลกใจปกติแล้วแอสตันแทบจะไม่ห่างจากเธอเลยเขามักจะคอยไปรับไปส่งเธอที่มหาวิทยาลัยตลอดถ้าไม่ได้ไปรับก็จะรออยู่ที่ห้องหรือถ้าไปไหนเขามักจะพาเธอไปด้วยเสมอ"หรือมันใกล้หมดเวลาของฉันแล้ว" สายน้ำเอ่ยพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะเดินไปนั่งลงอยู่ปลายเตียงแล้วมองไปรอบๆ ห้องนอนหรูของแอสตันที่ตอนนี้มีเพียงแค่เธอกับความเงียบสนิท"นายเริ่มเบื่อฉันแล้วสินะ"เธอเอ่ยเบาๆ กับตัวเองก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนที่นอน
"เออกูมีเรื่องจะบอกพวกมึงด้วยเสาร์นี้กูจะหมั้นกับเมลเบิร์น" ธามเอ่ยขึ้นด้วยเสียงที่ราบเรียบต่างจากพวกเพื่อนของเขาที่หันมามองเข้ากันอย่างตกใจ"หะ!!! " ชายหนุ่มทั้ง 4 เอ่ยอุทานขึ้นมาพร้อมกันอย่างตกใจกับสิ่งที่ธามได้พึ่งเอ่ยออกมา"อีก 2 วันเนี้ยนะมึงไม่บอกพวกกูวันงานเลยล่ะ" แอสตันเอ่ยขึ้น"มึงกะมัดมือชกยัยน้องคนสวยเขาเลยหรอวะ" ดีเดย์เอ่ยพลางมองหน้าธามอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าเพื่อนเขาจะทำแบบนั้น"น่าสงสารน้องเขาชิปหาย" คลาร์กที่กำลังกระดกเหล้าเข้าปากเอ่ยออกมาพลางส่ายหัวเบาๆ"พวกกูดูออกนะว่ามึงคิดยังไงกับน้องเขาแต่แบบนี้มันจะไม่มัดมือชกน้องเขาไปหรอวะ" โรมเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับมองไปยังธามที่กระดกเหล้าเข้าปากอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร"แม่ยัยเมลนู้นที่เป็นคนอยากจับให้กูกับเมลหมั้นกัน" ธามเอ่ยออกมาพร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างอารมณ์ดี"พวกกูรู้นะว่าต้องเป็นฝีมือมึงไม่งั้นอยู่ดีๆ จะมาจับหมั่นกันได้อย่างไงแต่ก็เอาเถอะจัดที่ไหน" แอสตันเอ่ยก่อนจะเหลือบสายตาไปมองธามที่นั่งกินเหล้าอย่างหน้าระรื่น"โรมแรม MB ของที่บ้านเมลนั้นแหละแต่ว่าจัดภายในมีแค่ครอบครัวกูกับเมล""เออ มาๆ กินเหล้าต่อ" เเอสตันเอ่ยก่อนจะยกแก้วข
ณ คลับ ASทันทีที่ขับรถออกมาจากบ้านอัครกิจภูริสกุล แอสตันก็ขับรถสปอร์ตสุดหรูวิ่งตรงมาที่คลับ AS ทันที ร่างสูงของแอสตันก้าวเท้าลงจากรถพร้อมกับสายตาของนักท่องราตรีทั้งหลายที่จับจ้องมายังเขาเป็นทางเดียวกัน“ธนินหละ” แอสตันเอ่ยถามพนักงานที่รีบเดินมารับกุญแจรถจากเขาเพื่อนำไปจอด“คุณธนินติดต้อนรับลูกค้า VIP อยู่ชั้นบนครับ”“พวก ส.ส สินะ บอกธนินว่าเสร็จแล้วให้ขึ้นไปหาฉันที่ห้องทำงาน” แอสตันเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะย่างเท้าตรงไปยังห้องทำงานของตน“ครับ” พนักงานชายเอ่ยตามหลังแอสตันพร้อมโค้งให้เขาอย่างเคารพก่อนจะเดินไปยังด้านประตูคนขับเพื่อนำรถของเขาไปจอดก๊อก ก๊อกๆ"เข้ามา"แกร็ก~"นายเรียกผมหรอครับ" ธนินเปิดเข้ามาภายในห้องทำงานของแอสตันพร้อมโค้งตัวให้เขาก่อนเอ่ยถามเจ้านายของตน"ใช่ ฉันมีเรื่องให้นายไปสืบหน่อย" แอสตันเอ่ยพลางเคาะนิ้วชี้กับโต๊ะทำงานตามจังหวะแต่สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ไอแพดของตนเองโดยไม่ได้หันไปมองยังธนินที่พึ่งเข้ามา"เรื่องอะไรครับ? ""คนนี้" แอสตันเอ่ยก่อนจะวางไอแพคแล้วกลับหัวไปทางธนินพลางเคาะนิ้วชี้ไปที่รูปของซีเรียพร้อมกับเอ่ยต่อ"ลูกของนายอธิวัฒน์ ประธานบริษัทXXX แล้วก็สืบมาด้วย
ณ บ้านอัครกิจภูริสกุลเวลา 22:00 น.“ลูกแม่ ลมอะไรหอบมาเนี้ย” เสียงของหญิงสาววัยกลางคนที่ดูสง่านั่งอยู่ในห้องรับแขกเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นร่างสูงของแอสตันเดินเข้ามาภายในบ้าน“ก็คิดถึงแม่ไงครับเลยมาหา” แอสตันเอ่ยคำหวานพร้อมทำเสียงออดอ้อนพร้อมเดินเข้าไปสวมกอดเเม่ของตนราวกับเด็กน้อย“ขี้โม้ ได้ข่าวว่าติดสาวหรอลูกที่ชื่ออะไรน้า อ่อสายน้ำลูกเต้าใครที่ไหนแม่รู้จักไหม” หญิงสาววัยกลางคนเอ่ยพร้อมหยิกจมูกลูกชายคนเล็กของเธอเบาๆ อย่างเอ็นดู“พี่มันเอาเรื่องไร้สาระแบบนี้มาฟ้องแม่หรอครับ”“ไม่ต้องไปว่าพี่เลยนะ แล้วเมื่อไหร่จะพามาให้แม่รู้จัก”“ไม่มีอะไรหรอกครับแม่อย่าไปเชื่อพี่มัน”“ก็ได้ๆ กินอะไรรึยังแม่ให้ป้าศรีไปเตรียมให้ไหม” หญิงวัยกลางคนเอ่ยถามลูกชายพลางทำท่าจะเรียกแม่บ้านคนสนิทที่อยู่ในห้องรับแขกด้วยกันให้ไปเตรียมอาหารให้แอสตัน“กินแล้วครับ แล้วพี่อยู่ไหนหรอครับ”“บนห้องจ๊ะ มีอะไรรึป่าวมาหาพี่เขาดึกๆ ดื่นๆ”“ไม่มีอะไรหรอกครับแค่จะมาถามถึงเรื่องจัดงานมอเตอร์โชว์”“จ๊ะ ขึ้นไปอย่างดังนะลูกคุณพ่อหลับแล้ว”“ครับแม่”ฟอดดด~แอสตันเอ่ยก่อนจะหอมแม่ที่เป็นที่รักของเขาฟอดใหญ่ก่อนจะรีบขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านอ
ณ คลับ ASเวลา 18.00 น.รถสปอร์ตหรูของแอสตันแล่นเข้ามาจอดเทียบยังบันไดประตูทางขึ้นของคลับหรูในเวลายามเย็นซึ่งตอนนี้เริ่มมีนักท่องราตรีบางส่วนทยอยกันเข้ามาแล้ว"สวัสดีครับนายให้เอารถไปเก็บเลยไหมคับ" บริกรของคลับเดินมาโค้งให้แอสตันก่อนจะเอ่ยถามเมื่อเห็นเขาและสายน้ำเดินลงจากประตูรถ"อืม" ร่างสูงตอบเพียงประโยคสั้นๆ ก่อนจะยื่นกุญแจรถให้ก่อนจะสาวเท้าเข้าไปในคลับโดยมีสายน้ำเดินตามไม่ห่างณ ห้องทำงานแอสตันก๊อก ก๊อก ๆๆ"เข้ามา" ร่างสูงของแอสตันที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเอ่ยขึ้น"นี้เป็นไฟล์กล้องวงจรปิดที่เรากู้มาได้ครับในคลิปมีชายอีกคนที่มากับนายพิศุด้วยแต่ไม่ได้ลงมาจากรถเราเลยไม่รู้ว่าเป็นใคร" ธนินเอ่ยพร้อมยื่นไอแพดเปิดคลิปให้แอสตันดูจากกล้องวงจรปิดที่พึ่งกู้มาได้"กูว่าแล้วว่ามันต้องมีคนคอยหนุนหลังอยู่" แอสตันเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าในคลิปมีชายที่อายุน่าจะอยู่ในวัยกลางคนเปิดประตูรถตูแค่ครึ่งเดียวทำให้เห็นได้แค่มือเอ่ยคุยกับนายพิศุอยู่"ตอนนี้ผมกำลังตามสืบว่าอีกคนเป็นใครอยู่ ส่วนนี้เป็นเลขทะเบียนรถผมไปสืบมาแล้วเป็นทะเบียนรถปลอมครับหลังจากผ่านด่านทางแยกจากคลับเราก็หายไปเลยผมคิดว่าน่าจะเปลี่ยนรถ""โก