- หลายวันต่อมา –
“อีน้ำช่วงนี้ทำงานหนักหรอวะสภาพเหมือนคนไม่ได้นอนมาทั้งคืน” เอลลี่เอ่ยทักฉันหลังจบคาบเรียนช่วงเช้า “มึงทำงานเยอะขนาดนั้นเลยหรอวะเบาๆ บ้างนะมีอะไรก็บอกพวกกูได้ ขอบตามึงเหมือนหมีแพนด้าเลยวะ” เมลเบิร์นที่เอ่ยเสริมทัพกับเอลลี่เอ่ยขึ้นแล้วจับหน้าฉันไปดูใกล้ๆ “กูไม่เป็นไรแค่ช่วงนี้อ่านหนังสือดึกพวกมึงคิดมาก” ก็แง่หละสิตั้งแต่ฉันย้ายไปอยู่กับแอสตันถึงความเป็นอยู่จะค่อนข้างที่จะสบายมากถึงมากที่สุดแต่หมอนั้นแทบไม่ให้ฉันได้พักเลยจะเช้ากลางวันเย็นก่อนนอนหรือฉันนอนไปแล้วหมอนั้นมีอารมณ์เขาก็จับฉันมาปลดปล่อยอารมณ์ของเขาอยู่ดีจนฉันแทบอยากจะให้เขาไปหาหมอเช็คสุขภาพจิตเพราะเขาค่อนข้างจะเช็กจัดแล้วมีอารมณ์อยู่ตลอดเวลา “สายน้ำ เดียววันนี้ไปเสนอหัวข้อโปรเจ็คกับอาจารย์กันนะ” นิวตันที่เดินมาหาฉันเอ่ยขึ้นพร้อมชูแฟ้มงานขึ้น “ได้สิ แล้วพวกมึงได้หัวข้อกันยัง” “ได้แล้วแต่ยังไม่ค่อยมีข้อมูลมึงไปเสนอก่อนเลย” เอลลี่ตอบ “เค งั้นเดียวกูไปก่อนนะเจอกันพรุ่งนี้” ฉันหันไปบอกยัยเพื่อนรักสองคนนั้นก่อนจะรีบเก็บของแล้วเดินตามนิวตันไปห้องพักครูที่อยู่อีกตึก ติ๊ง Line แอสตัน: อยู่ไหน ฉันเห็นแอสตันส่งข้อความมาหาแต่ฉันก็เลือกเมินและยังไม่ตอบเขาเพราะต้องรีบเดินขึ้นตึกก่อนไปนำเสนอหัวข้อก่อนและตอนนี้ใกล้จะเที่ยงแล้วด้วยฉันกลัวอาจารย์จะออกไปกินข้าวแล้วจะสวนกัน ก๊อกๆ “ขออนุญาตินะครับ” นิวตันเคาะประตูห้องพักครูก่อนจะเปิดประตูเข้าไป “อ้าว พวกเธอสองคนว่าไง” อาจารย์ที่เห็นฉันกับนิวตันเอ่ยทักขึ้น “ผมกับสายน้ำเอาหัวข้อโปรเจ็คมานำเสนอครับ” “สมกับเป็นนักเรียนดีเด่นกันจริงๆ เลยสองคนนี้ไวมาก มาๆ ไหนอาจารย์ดูหน่อย” อาจารย์เอ่ยชมอย่างภูมิใจในตัวฉันและนิวตันก่อนจะกวักมือเรียกให้เราเข้าไปเอางานให้ดู “นี้ครับ พวกผมหาข้อมูลบางส่วนมาไว้ด้วยแล้วครับ” นิวตันเอ่ยก่อนจะส่งแฟ้มงานให้อาจารย์เปิดดู “ใช้ได้ โอเคผ่านจ๊ะเริ่มทำกันต่อได้เลย” อาจารย์เปิดดูเอกสารเเล้วเอ่ยขึ้น “ขอบคุณครับ/ค่ะ” ฉันกับนิวตันเอ่ยขอบคุณอาจารย์ก่อนจะเดินออกมาจากห้องพักครู “แล้วนี้สายน้ำจะกลับหอเลยป่าวให้ฉันไปส่งไหม” “เดียวเราว่าจะไปคุยกะอาจารย์เรื่องขอเปิดวิชาเพิ่มเทอมหน้านะ ไม่ต้องไปส่งหรอก” “โอเคงั้นฉันไปก่อนนะ มีนัดเล่นบอลกับพวกไอยิมมัน” “โอเคจ๊ะ บ๊ายบายนะ” ฉันโบยมือให้นิวตันจนเขาลับสายตา ฉันที่กำลังจะหันหลังเดินไปห้องน้ำก่อนแล้วค่อยกลับไปห้องพักอาจารย์นั้น…. “ไง” เสียงแอสตันที่ยืนพิงกอดอกพิงกำแพงเลิกคิ้วให้ฉันอย่างจับผิด “นาย” “ที่อยู่กับผู้ชายคนอื่นหน้าตาระริกระรี้ไม่เห็นเหมือนตอนอยู่กับผัวเลยนะ” แอสตันเอ่ยกับฉันด้วยน้ำเสียงประชดประชัน “นายไม่ใช่ผัวฉัน” “แล้วที่เธอนอนแหกขาให้ฉันเอาอยู่มันเรียกว่าอะไร” “ลูกค้า” “หึ งั้นฉันขอใช้บริการให้สมกับค่าจ้างหน่อยแล้วกัน” แอสตันพูดจบแล้วลากแขนฉันไปที่ห้องน้ำ แกร๊ก (เสียงแอสตันล็อคประตูห้องน้ำด้านใน) “นี่นายจะทำอะไรปล่อยฉันนะ” ฉันหันไปวีนใส่แอสตันที่เขาลากฉันมาแล้วดันฉันเข้าไปยังห้องน้ำด้านใน “ปล่อยแน่แต่ปล่อยในเหมือนเมื่อเช้านะ” แอสตันพูดพร้อมยิ้มหน้าตายียวน “แต่นี้มันในมหาวิทยาลัยนะแล้วก็ในห้องน้ำด้วยนายไม่กลัวโดนจับได้รึไง” ฉันเอ่ยขึ้นเพื่อเตือนแอสตันว่าที่นี้มันไม่เหมาะสมแต่ถึงพูดไปคนเอาแต่ใจแบบเขาก็ไม่สนใจอยู่ดี “แล้วไง เธอก็รู้ฉันชอบความตื่นเต้น” แอสตันเอ่ยก่อนจะเอื่อมมือมาปิดฝาชักโครกแล้วนั่งลงไปก่อนจะถอดเข็มขัด “นี่ ถึงนายจะหน้าด้านหน้าหนาไม่อายฟ้าอายดินแต่ฉันอาย” ฉันเอ่ยแล้วพยายามที่จะไปเปิดประตูห้องน้ำเพื่อที่จะออกไปแต่โดนแอสตันเอาเท้าถีบประตูไว้แล้วกระชากแขนฉันให้มานั่งตักเขา “ถ้าเธอไม่อยากให้โดนจับได้ก็อย่าพูดมาก” แอสตันเอ่ยพลางใช้มือหนาเลื่อนมาบีบขยำหน้าอกของฉัน “นี่ รอกลับก่อนไม่ได้รึไง” “ฉันเ_ี่ยนแล้วอมให้หน่อย” แอสตันไม่พูดเปล่าเขาให้มือหนาดันฉันให้ลงไปนั่งข้างล่างระหว่าง หว่างขาของเขาก่อนจะรูดชิปกางเกงนักศึกษาของเขาลงแล้วควักแก่นกายมหึมาที่ตอนที่แข็งชูชันเด่นขึ้นมา “อมเร็วๆ ก่อนฉันจะลากเธอไปเ_็ดข้างนอก” แอสตันออกคำสั่งแล้วใช้มือกดหัวฉันลงทำให้ปากฉันจ่ออยู่กับแท่งแก่นกายของเขาพอดี “รู้แล้วๆ ” อ๊อก อ๊อกๆ ฉันเอ่ยจบแล้วใช้มือคว้าแก่นกายของเขาเข้าปาก แล้วใช้เรียวลิ้นน้อยๆ ตวัดเรียวปลายหัวเห็ดของเขาไปมาก่อนจะถอนริมฝีปากออกแล้วไปขบเม้นพวงไข่ของเขาเบาๆ ก่อนจะกลับมาดูดแท่งไอติมยักษ์ของเขาขึ้นลงเร็วๆ อย่างรู้ใจเขาดีว่าเขาชอบแบบไหน เพราะฉันทำให้เขาทุกวันทั้งวันจนรู้ทุกอย่างว่าเขาชอบแบบไหนทำแบบไหนเขาถึงจะเสียวแทบบ้า จ๊วบ จ๊วบๆ “อ่าส์ สายน้ำ” แอสตันครางออกมาเสียงกระเส่าแล้วกดหัวฉันเอาไว้อย่างนั้น SAYNAM ENDแอสตันมองดูสายน้ำอย่างเสียวจับใจ ก่อนจะดึงหัวสายน้ำให้ออกมาจากแก่นกายของเขาก่อนที่เขาจะเสร็จก่อนเวลาโดยที่ไม่ได้เสียบแก่นกายของเขาเข้าไปยังรูสวาทของเธอ“โอ้ย เจ็บ” เสียงร่างบางร้องออกมาเมื่อโดนมือหนาดึงผมให้เธอผลักออกมาจากแก่นกายของเขา“อยู่กับฉันไม่ถึงอาทิตย์ อมเก่งขึ้นเยอะเลยนะ” แอสตัวเอ่ยก่อนจะกระชากแขนร่างบางให้ลุกขึ้นมานั่งคล่อมอยู่ที่ตักแกร่งของเขามือหนาของแอสตันเริ่มปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของสายน้ำออกจนหมดทำให้เหลือแต่บราสีดำที่ตอนนี้ดันทรงให้อกของหญิงสาวดูอวบอิ่มขึ้นไปอีก มือหนายึดเอวของร่างบางไว้แน่นก่อนจะใช้ปากหน้าถูไถดูดดึงหน้าอกอวบอิ่มของร่างบางให้ขึ้นมาโผล่พ้นบราแล้วจัดการเม้นดูดยอดลูกเกดของเธอแอสตันเลื่อนมือของเขาสอดไปยังใต้กระโปรงพลีทสั้นของเธอแล้วจัดการแหวกพริตตี้ของเธอออกข้างให้เขาได้สัมผัสและคลึงกับกลีบอูมๆ ของร่างบางก่อนที่จะค่อยๆ สอดนิ้วร้ายเข้าไปยังรูสว่าทของร่างบาง“อื้มม~” ร่างบางครางในลำคอทันทีเมื่อนิ้วร้ายของคนตรงหน้าเริ่มมีกายขยับเข้าออก“เดียวนี้แฉะไวดีนิ” แอสตันเอ่ยกระชิบข้างหูของสายน้ำก่อนที่จะเอานิ้วออกแล้วยกตัวสายน้ำขึ้นให้นั่งลงมาใส่แก่นกายแข็งของเขาที
- บนรถ -หลังจากที่สายน้ำเช็ดทำความร่างกายเสร็จก็รีบลงมาที่รถของแอสตันทันทีเพราะไม่อยากจะมีปัญหากับคนเอาแต่ใจอย่างเขา“นายจะพาฉันไปไหนนี้ไม่ใช่ทางกลับคอนโดนนี้” ร่างบางเอ่ยถามชายหนุ่มขึ้นเมื่อเห็นชายหนุ่มขับรถไปคนละทางกับทางกลับคอนโดของเขา“ไปคลับ” แอสตันเอ่ยตอบหญิงสาวด้วยเสียงเรียบ“ตอนเที่ยงเนี้ยนะ ฉันว่านายต้องเป็นแอลกอฮอล์ลิซึ่มแน่ๆ ” สายน้ำเอ่ยขึ้นพร้อมกับสายหัวให้กับแอสตันเบาๆ“ฉันไปตรวจเอกสารยัยโง่” แอสตันเอ่ยพร้อมเปรยตามองร่างบางอย่างเหนื่อยใจกับความคิดของเธอ“ใครจะไปรู้หละวันๆ เห็นกินแต่เหล้าบ้าแต่กามไม่เคยเห็นทำงานทำการ”“หึ งั้นก็เห็นสะ” แอสตันเค้นหัวเราะในลำคอก่อนจะเหยียบคันเร่งให้เร็วขึ้นณ คลับ AS“สวัสดีครับคุณแอสตันเอกสารที่ให้ไปหาผมวางไว้ให้ที่โต๊ะแล้วครับ” ธนินลูกน้องคนสนิทของแอสตันที่ยืนรอเขาหน้าคลับเอ่ยขึ้นเมื่อแอสตันเปิดประตูลงจากรถคันหรู“อืม เดียวนายตามฉันขึ้นไปที่ห้อง” แอสตันเอ่ยกับธนินก่อนจะหันไปเอ่ยกับสายน้ำต่อ“เธอถ้าหิวก็สั่งตรงเคาน์เตอร์ให้ขึ้นมาให้ที่ห้องทำงานฉัน”“อื้อ แล้วนายกินอะไรไหมจะได้สั่งให้เลย” สายน้ำเอ่ยถาม“ฉันยังไม่หิว” ร่างสูงเอ่ยตอบก่อนจะเดิ
- เช้าวันต่อมา -ติ๊ด ติ๊ด~ร่างบางเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ของเธอเพื่อปิดนาฬิกาปลุกแล้วเมื่อเธอขยับตัวจะลุกก็ได้พบว่าท่อนล่างของเธอสัมผัสกับอะไรแข็งๆ อยู่ที่ระหว่างขาอ่อนของเธอและมือหนาของคนตัวโตที่โอบกอดเอวเธอไว้สายน้ำงัวเงียเอามือหนาของแอสตันออกแล้วลุกขึ้นมามองไปที่ร่างแกร่งที่ตอนนี้นอนหลับปุ๋ยราวกับเด็กน้อยเธอค่อยๆ ใช้ปลายนิ้วชี้ไล่สันจมูกของร่างแกร่งที่ตอนนี้หลับอยู่อย่างพิจารณาใบหน้าหล่อเหลาฟ้าประธานของเขาที่ผิดกับนิสัยโดยสิ้นเชิงหมับ!มือหนาคว้าแขนร่างบางที่กำลังเอานิ้วไล่ไปตามใบหน้าของเขาเอาไว้“ทำอะไร” แอสตันเอ่ยถามเธออย่างงัวเงีย“ป่าว ตื่นแล้วหรอ” สายน้ำรีบชักมือออกจากเขาและแสร้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น“อืม น้องชายฉันก็ตื่นแล้วด้วย” แอสตันเอ่ยพร้อมมองสายน้ำด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ก่อนจะค่อยๆ ไล่มือหนาไปตามหัวไหล่มนเปือยเปล่าของเธอช้าๆ“ไอบ้า” เธอเอ่ยขึ้นพร้อมกับสะบัดมือของร่างสูงออกก่อนที่จะรีบลงจากเตียงแล้วตรงไปยังห้องน้ำเพื่อที่จะอาบน้ำชำระล้างร่างกายที่มีแต่คราบขาวขุนจากแอสตันตามร่างกายเธอ“อีตาบ้านั้นไปตายอดตายอยากมาจากไหนนักหนา” สายน้ำเอ่ยขึ้นเมื่อมองตัวเองในกระจกบานหรูที่ตอ
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี้ย”“นายมันโรคจิตชัดๆ” สายน้ำเอ่ยกับตัวเองขณะที่กำลังหาทางไขกุญแจที่ข้อมือของเธอออกแต่ไม่ว่าเธอจะพยายามกระชากหรือเอาอะไรมาแงะก็ดูเหมือนจะไม่เป็นผลเลยแถมยังเจ็บตัวเพิ่มอีกป่าวๆ“เห้ออ~”ร่างบางถอนหายใจมองดูข้อมือของตัวเองที่ตอนนี้เป็นรอยแดงจากการพยายามที่ไขกุญแจจนเริ่มท้อแล้วเพราะทำยังไงมันก็ไม่สะทกสะท้านเลยเธอจึงเลือกที่จะไปหยิบโทรศัพท์เพื่อที่จะส่งข้อความไปให้เพื่อนรักของเธอแทนLine กลุ่มแก๊งพาเวอร์พับเกิลส์สายน้ำ : พวกมึงวันนี้กูไปไม่ได้แล้วรับงานเพิ่มไว้ที่บ้านรีบใช้เงินด่วนขอโทษด้วยนะแอลลี่ : มึงไหวไหมถ้าไม่พอยืมกูก่อนได้นะเมลเบิร์น : เออใช่ยืมกูก่อนก็ได้สายน้ำ : ขอบคุณพวกมึงมากนะแต่ไม่เป็นไรกูไหวงานนี้สบายได้เงินดีเมลเบิร์น : งานไรวะอันตรายไหมสายน้ำ : ไม่อันตรายดูแลพ่อให้คนรวยวะ เขาเป็นอัมพาตแอลลี่ : เออเค แล้วมึงบอกนิวตันยังเดียวรอเก้อนะสายน้ำ : ยังเดียวกูกำลังจะไลน์ไปบอกLind นิวตันสายน้ำ : นิวตันวันนี้เราไปไม่ได้แล้วพอดีมีงานด่วนต้องไปทำ ที่บ้านต้องใช้เงินส่งบทที่เหลือมาให้เราทำได้เลยนะเดียวเรารีบปั่นให้นิวตัน : ไม่เป็นไรสายน้ำเราทำร่างไว้แล
ณ คลับ ASเวลา 20.00 น.ASTON PARTแกร๊ก~เสียงแอสตันประตูเปิดประตูห้อง VVIP สุดหรูของของคลับ“ทำไมวันนี้มาไววะ” ไอโรมเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นผมเปิดประตูเข้ามา“เออนั้นสิวันนี้ไม่ไปตรวจงานหรอวะ” ดีเดย์เอ่ยเสริมขณะกำลังดื่มเหล้าที่สาวสวยอกสะบึ๋มกำลังป้อนให้มัน“ไม่หละวันนี้กูกะจะมาผ่อนคลายสักหน่อย” ผมเอ่ยกลับไปพร้อมกับทิ้งตัวนั่งพิงโซฟาหรู“เอาเด็กไหมเดียวกูเรียกให้” ไอโรมเอ่ยถามผมและกำลังทำทาจะยกมือเรียกบริกร“ไม่ต้องวันนี้กูแค่อยากมาพัก”“มันมาแปลกวะวันนี้ ตั้งแต่มีน้องสายน้ำเพื่อนกูจากเสือก็การเป็นแมวเลยว่ะ” ไอโรมเอ่ยขึ้นอย่างหยอกล้อ“ระวังจะหลงรักสัตว์เลี้ยงนะมึง ฮ่า ฮ่า” ไอดีเดย์เอ่ยขึ้นพร้อมกับหัวเราะชอบใจแกร็ก~“หัวเราะอะไรกันวะ บอกกูด้วยสิ” ธามที่พึ่งเปิดประตูเข้ามาเอ่ยขึ้นด้วยความอยากรู้“หัวเราะไอเสือร้ายที่หลงสัตว์เลี้ยงจนโงหัวไม่ขึ้นวะ ฮ่า ฮ่า” ไอโรมเอ่ยขึ้นพร้อมกับหัวเราะลั่น“หลงรักเชี้ยไรกูแค่ยังไม่เบื่ออีกอย่างวันนี้กูอยากพักผ่อนจริงๆ ” ผมเอ่ยตอบไปอย่างไม่ค่อยอยากยอมรับว่าผมหลงยัยนั้นจริงๆ คนบ้าอะไรจะเอากี่รอบก็ยังฟิตอยู่“ไม่หลงก็ไม่หลง แล้ววันนี้ไอคลาร์กเข้าเวรไง” ไอดีเดย์เ
- หลายวันต่อมา -“อ้ะ อ้ะ แอสตันเร็วๆ ฉันมีสอบเดียวไปสะ~สาย” สายน้ำเอ่ยพร้อมยืนเกาะขอบโต๊ะทานข้าวไว้แน่นตับ ตับ ตับร่างบางในชุดนักศึกษาที่ตอนนี้ถูกชายหนุ่มถลกกระโปรงทรงเอขึ้นมาเหนือเอวแล้วอัดกระแทกแก่นกายมหึมาถี่ยิบใส่รูสวาทอย่างเร่งรีบ“อ่าาส์ แอสตันเร็วอีก” สายน้ำครางพร้อมเอ่ยให้ชายหนุ่มเร่งความเร็วขึ้นอีกเพราะเธอกลัวไปสอบวิชาสุดท้ายไม่ทันเธอกินข้าวเสร็จเตรียมตัวที่จะออกไปสอบแต่ดันถูกแอสตันที่ไม่รู้ไปหิวโหยจากไหนนักหนาจับเธอถ่างขากระแทกจากด้านหลังสะก่อนเธอไม่รู้เลยว่าเขาเอาแรงมาจากไหนเยอะแยะขนาดนี้เมื่อวานเธอก็แทบนอนไม่พอตับ ตับ ตับ!!แอสตันเร่งความเร็วในการซอยให้ถี่ขึ้นเพื่อทำเวลาให้เสร็จให้ไวขึ้นไม่งั้นร่างบางที่ถูกเขากระทำอยู่คงไปสอบไม่ทันแน่“ซี๊ดส์ อ่าาาสายน้ำ”ร่างแกร่งครางออกมาพร้อมขบกรามแน่นก่อนจะกระเเทกเข้าออกย้ำๆ ซ้ำๆ อย่างเน้นๆ ก่อนที่แก่นกายเขาจะกระตุกเกร็งจนในที่สุด…ตับ ตับ ตับ“อ่าาส์” แอสตันครางออกมาเมื่อถึงฝั่งฝันพร้อมปล่อยน้ำรักใส่ยังรูสวาทของร่างบางมือหนาเอื้อมไปหยิบกระดาษทิชซู่บนโต๊ะอาหารทั้งที่ยังเสียบแกร่งกายไว้ที่รูสวาทของหญิงสาวก่อนจะค่อยๆ ถอดแกร่นกายออกม
ณ บริษัท HIGH CARทันที่แอสตันเลี้ยวรถเข้าไปจอดยังที่จอดรถผู้บริหารของบริษัทฉันก็ต้องเบิกตากว้างในทันทีเพราะไม่เคยเห็นรถหรูจอดเรียงกันเต็มที่จอดรถขนาดนี้ฉันเริ่มจะสงสัยแล้วว่าระดับผู้บริหารที่นี้เงินเดือนเท่าไหร่กันแน่“ทำตัวดีๆ ล่ะ” แอสตันหันมาบอกฉันก่อนจะเปิดประตูรถลงไปทันที“รู้แล้วน่า” ฉันเอ่ยตอบไปก่อนจะรีบเปิดประตูแล้วก้าวขาให้ทันเขา“สวัสดีค่ะ/ครับ คุณแอสตัน”เมื่อแอสตันย่างกายเข้ามายังข้างในบริษัทนั้นไม่นานพนักงานหลายก็เอ่ยทักทายและโค้งให้เขาอย่างนอบน้อมฉันที่เดินตามหลังแอสตันเข้ามานั้นฉันถึงกับต้องตะลึงกับรถซุปเปอร์คาร์หรูทั้งหลายที่จอดเรียงรายกันเต็มไปหมดฉันมองสำรวจไปรอบๆ แต่ละคันราคาน่าจะไม่ต่ำกว่า 10 ล้านบาทแน่ๆ ถ้าฉันเผลอทำรถพวกนี้เป็นรอยแม้แต่นิดเดียวชาตินี้ทั้งชาติฉันคงหาเงินมาให้ไม่หวัดไม่ไหว“นี้มันบริษัทหรือโชว์รูมรถซุปเปอร์คาร์เนี้ย” ฉันอุทานขึ้นมากับตัวเองเบาๆ“ข้างล่างเป็นโชว์รูมตั้งแต่ชั้น 2 ไปเป็นออฟฟิศ” แอสตันที่ได้ยินฉันอุทานกับตัวเองเอ่ยขึ้นก่อนที่เขาจะเดินไปยังลิฟต์ที่เขียนป้ายไว้ว่าให้ใช้ได้แค่ผู้บริหารและมีคุณลุงยามค่อยกดให้ติ๊งเสียงลิฟต์หยุดอยู่ที่ชั้น
“อีก 2 ชั่วโมง ฉันมีประชุมขอทำอะไรคลายเครียดหน่อย” แอสตันเอ่ยเสียงกระเส่าขณะกำลังเอาหน้าซุกไซร้ซอกคอขาวเนียนของสายน้ำ“นี้มันที่ทำงานนะ”“ฉันเป็นคนซื้อเธอมา เธอมีหน้าที่ทำตามที่ฉันสั่ง” เขาเอ่ยก่อนจะค่อยๆ ดึงแพตตี้ของเธอลงจนถึงเข่าร่างบางพอได้ยินสิ่งที่เขาเอ่ยก็ได้แต่เม้มริมฝีปากแน่นแล้วปล่อยให้คนเอาแต่ใจอย่างเขาทำตามใจร่างแกร่งใช้ปลายนิ้วเรียวแตะน้ำลายที่ริมฝีปากของเขาก่อนที่จะเลื่อนนิ้วมือลูบๆ วนๆ ที่กลีบกุหลาบอูมก่อนจะเลื่อนมือมายังรูสวาทของหญิงสาวก่อนจะใช้นิ้วเรียวค่อยๆ สอดลึกเข้าไปในรูสวาทเพื่อให้รูสวาทของหญิงสาวที่มีน้ำหล่อลื่นออกมาเพื่อให้ง่ายต่อก่อนสอดใส่ของเขาปัก“โอ๊ยย” ร่างบางเผลอร้องออกมาเมื่อชายหนุ่มดันเธอให้ลุกขึ้นแล้วกดท้ายทอยเธอให้นอนฟุบหน้าไปกับโต๊ะทำงานก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนและถอดกางเกงของตัวเขาออกมือหนาของแอสตันถลกกระโปรงของสายน้ำขึ้นถึงเอวเผลอให้เห็นบั้นท้ายงอนสวยและรูสวาทได้ชัดเจนเพี๊ยะ!ส๊วบบบ~มือหนาของแอสตันฟาดเข้าบั้นท้ายของหญิงสาวจนเกิดรอยแดงก่อนที่เขาจะจับเอวบางแน่นและสอดกระแทรกแกร่นกายมหึมาเข้าไปในรูสวาททีเดียวจนมิดด้ามจากทางด้านหลัง“อื้ออ~ อึก” สายน้
"ออกไป!!"ร่างสูงของแอสตันเอ่ยไล่สาวสวยที่เขาจ้างมาก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงพร้อมกับดึงกางเกงของตนมาใส่ให้เรียบร้อย"ทำไมล่ะคะ แตงโมทำอะไรให้พี่แอสตันไม่พอใจรึป่าว" สาวสวยเอ่ยออกมาก่อนจะลุกขึ้นมาเกาะแขนแอสตันด้วยท่าทางออดอ้อน"ฉันหมดอารมณ์" เขาเอ่ยพร้อมสะบัดแขนที่ถูกเกาะกุมด้วยสาวสวยออกอย่างไม่ใยดี"แต่เรายังไม่ได้เริ่มเลยนะคะ" เธอเอ่ยขึ้นพร้อมจับมือแอสตันมาวางไว้ที่หน้าอกของเธอ"ฉันไม่มีอารมณ์กับใครทั้งนั้นแหละปล่อย" เขาเอ่ยเสียงดังลั่นจนทำให้เธอต้องปล่อยมือออกจากข้อมือเขาที่เธอจับเขาไว้อยู่ร่างสูงของแอสตันล้วงไปหยิบกระเป๋าตังที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงของเขาก่อนจะหยิบเงินขึ้นมาปึกนึงแล้วยัดใส่มือของเธอ"นี้เงินแล้วก็รีบไสหัวไปสะก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน!! " เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงตวาดลั่นจนทำให้สาวสวยที่เขาเรียกว่ากลัวจนตัวสั่นก็จะรีบหยิบเสื้อผ้าของเธอที่กระจัดกระจายอยู่ที่พื้นมาใส่โดยไว"ถ้าพี่แอสตันมีอา...""ฉันบอกให้ออกไปไงหรือเธออยากตาย!!!" ยังไม่ทันที่สาวสวยจะเอ่ยจบแอสตันก็ตวาดขึ้นเสียงดังลั่นก่อนจะชี้ไปที่ประตู"ค่ะๆๆ แตงโมงไปแล้วค่ะ" สาวสวยเอ่ยขึ้นก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องไปด้วยความกลัว"เป็
ก๊อกๆแกร็ก~ยังไม่ทันที่ลูกค้าที่นั่งอยู่ภายในห้อง VVIP ของคลับจะเอ่ยอนุญาติประตูบานหรูก็ถูกเปิดออกด้วยสาวๆ สวยๆ มากมายที่แต่งหน้าจัดจ้านแต่งตัวกันน้อยชิ้นจนแทบจะเห็นได้ทุกสัดส่วน"สวัสดีค๊า พี่ดีเดย์เรียกพวกหนูมาคิดถึงพวกหนูหรอคะ" เสียงแหลมของสาวสวยนมโตที่ใส่เสื้อเกาะอกสีส้มและกระโปรงสั้นจนแทบจะเห็นแพตตี้เอ่ยขึ้นแล้วรีบตรงมาหาดีเดย์ทันที"คิดถึงสิคะ มาๆ ให้พี่หอมหน่อยเพื่อนน้องส้มจี๊ดชื่ออะไรกันบ้างคะ" ดีเดย์เอ่ยด้วยสายตาลุกวาวพร้อมอ้าแขนรับสาวๆ ทั้งหลายที่เดินมารุมนั่งตักเขาอย่างเอาใจ"แนะนำตัวสิพวกเธอ" สาวที่ชื่อส้มจี๊ดที่นั่งตักและเอามือคล้องคอดีเดย์ไว้อยู่หันไปเอ่ยบอกพวกเพื่อนๆ ของเธอ"หนูชื่อเมล่อนค่ะ" สาวสวยที่นั่งถัดไปจากสาวสวยที่ชื่อส้มจี๊ดเอ่ยขึ้น"หนูแตงโมค่ะ" สาวที่ชื่อแตงโมเอ่ยพร้อมเอานมโตๆ ของเธอถูไถที่แขนของดีเดย์อย่างยั่วยวนพร้อมกับเอาหน้าซบอกของเขา"หนูส้มโอค่ะ""แพรรี่ค่ะ""โห นี้มันผลไม้รวมชัดๆ" ธามเอ่ยขึ้นเมื่อสาวๆ แต่ละคนบอกชื่อของตัวเอง"เป็นไงกูเลือกมาแต่ละคนดีกรีนางแบบดาวยั่วทั้งนั้น" ดีเดย์เอ่ยขึ้นอย่างภูมิใจ"กูละเชื่อมึงจริงๆ เลย" โรมที่เล่นโทรศัพท์อยู่เอ่ย
"อิ่มชะมัดเลย" เอลลี่เอ่ยพร้อมกับตีพุงตังเองเบาๆ"ก็ควรอิ่มไหมอีผี กินไปสะขนาดนั้น" เมลเบิร์นเอ่ยก่อนจะยกมือส่งสัญญาณเรียกพนักงานมาเก็บเงิน"ก็นานๆ จะได้กินสักทีอยู่บ้านแม่ให้กูกินแต่อาหารคลีนหน้ากูจะเป็นเต่าอยู่แล้ว" เอลลี่เอ่ยพร้อมชี้นิ้วไปที่หน้าตัวเอง"อีน้ำไม่อร่อยหรอวะกูเห็นมึงกินไปนิดเดียวเองมัวนั่งมองแต่โทรศัพท์" เมลเบิร์นเอ่ยกับสายน้ำที่วันนี้เธอสังเกตได้ว่าเพื่อนรักของเธอดูซึมๆ ไปนั่งจ้องแต่โทรศัพท์"อร่อย แต่กูไม่ค่อยหิวก็บอกแล้วว่าวันนี้กูนอนไม่พอ""ทั้งหมด 1250 บาทค่ะ""เดียวกูเลี้ยงเองวันนี้ถือว่ากินสละโสดปลอมใจยัยเมลเบิร์น" เอลลี่เอ่ยพร้อมหยิบบิลที่พนักงานมาตรวจดู"แต๊งกิ๊วนะจ๊ะเพื่อนรัก" เมลเบิร์นเอ่ยพร้อมทำตาปริบๆ ใส่เพื่อนรัก"งั้นเราไปช็อปปิ้งกันก่อนไหมแล้วค่อยกลับ เดียวกูไปส่งมึงเอง" เอลลี่เอ่ยก่อนจะหันไปบอกสายน้ำณ คอนโดแอสตันเวลา 17.00 น.รถหรูแบรนด์ยุโรปของเอลลี่แล่นมาจอดบริเวณหน้าคอนโดหรูของแอสตันในเวลายามเย็น"มึงมีปัญหาอะไรกับพี่เขาป่าววะ" เอลลี่เอ่ยถามที่กำลังจะปลดเข็มขัดนิรภัย"ป่าว กูแค่นอนไม่พอ""อย่ามาโกหกกู กูดูออกว่าวันนี้มึงดูซึมๆ บอกกูมาสะดีๆ ทะเลาะ
เช้าวันต่อมาคลืด คลืดๆ ~ร่างบางค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นเพราะเสียงปลุกของโทรศัพท์แต่ก็พบกับเตียงที่ว่างเปล่าไร้วี่แววของร่างสูงนอนอยู่เช่นทุกวัน มือบางเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์บนหัวนอนที่ยังดังอยู่ไม่ยอมหยุดก่อนจะกดรับสาย"ว่าไงยัยฝน"(หนูจะโทรมาบอกพี่ว่าพรุ่งนี้แม่ก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วจ๊ะ)"ทำไมไวจัง หมอตรวจแน่แล้วใช่ไหมว่าแม่แข็งแรงดีแล้ว"(ตรวจแล้วจ๊ะพี่แข็งแรงดีไม่มีปัญหาอะไรหมอพึ่งมาบอกเมื่อกี้นี่เองหนูเลยรีบโทรมาบอกพี่)(แล้วเงินพอใช่ไหม ถ้าไม่พอบอกนะเดียวพี่โอนไปให้เพิ่ม)(พอจ้าพี่ พี่แอสตันเขาทำเรื่องรับผิดชอบค่ารักษาแล้วก็ค่าห้องพิเศษไว้หมดแล้วไม่ต้องจ่ายอะไรเพิ่มแล้ว)"แล้ว..."(พี่แค่นี้ก่อนนะจ๊ะหนูต้องรีบแต่งตัวไปเรียนจากโรงพยาบาลไปโรงเรียนไกลมากพี่ บ๊ายบายจ๊ะ)ยังไม่ทันที่สายน้ำจะเอ่ยถามจบสายฝนก็เอ่ยแทรกขึ้นมาก่อนที่จะวางสายไป"พึ่งจะ 7 โมงเองไปไหนของเขา" สายน้ำเอ่ยขึ้นพร้อมมองไปยังนาฬิกาที่ตอนนี้พึ่งจะแค่ 7 โมงเช้าแล้วช่วงนี้แอสตันก็ไม่ค่อยมีเรียนด้วยนอกจะทำโปรเจ็คอยู่ห้องไม่ก็มหาวิทยาลัยเธอมองไปรอบๆ ห้องก็ไม่เห็นมีสิ่งใดผิดปกติก่อนจะมองไปยังห้องน้ำภายในห้องนอนแต่ก็ไม่เห็น
หลายชั่วโมงต่อมาเวลา 17.00 น.แกร็ก~ร่างบางของสายน้ำเปิดประตูเข้ามาภายในคอนโดหรูของแอสตันแต่กลับพบความว่างเปล่าไร้วี่แววของคนตัวสูงที่ปกติแล้วเวลาเธอกลับมาจากมหาวิทยาลัยร่างสูงของแอสตันจะชอบนั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟาตัวยาวกลางห้องรับแขก"ไปไหน หรือว่ายังไม่ตื่น"สายน้ำบ่นพึมพัมกับตัวเองพร้อมทั้งย่ำเท้าเดินขึ้นไปยังชั้นสองของคอนโดหรูก่อนจะเปิดดูที่ห้องนอนดูว่ามีเจ้าของร่างสูงไหม"แอสตัน~ อ่าวไม่อยู่" มือเล็กของสายน้ำที่เปิดประตูเข้าไปยังห้องนอนพร้อมเอ่ยเรียกเจ้าของชื่อแต่ก็พบความว่างเปล่าเช่นเดิม..Line แอสตันสายน้ำ: ไปข้างนอกหรอแอสตัน : ใช่ กินข้าวก่อนเลยนะไม่ต้องรอสายน้ำ : อืมร่างบางกดไลน์หาแอสตันด้วยความแปลกใจปกติแล้วแอสตันแทบจะไม่ห่างจากเธอเลยเขามักจะคอยไปรับไปส่งเธอที่มหาวิทยาลัยตลอดถ้าไม่ได้ไปรับก็จะรออยู่ที่ห้องหรือถ้าไปไหนเขามักจะพาเธอไปด้วยเสมอ"หรือมันใกล้หมดเวลาของฉันแล้ว" สายน้ำเอ่ยพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะเดินไปนั่งลงอยู่ปลายเตียงแล้วมองไปรอบๆ ห้องนอนหรูของแอสตันที่ตอนนี้มีเพียงแค่เธอกับความเงียบสนิท"นายเริ่มเบื่อฉันแล้วสินะ"เธอเอ่ยเบาๆ กับตัวเองก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนที่นอน
"เออกูมีเรื่องจะบอกพวกมึงด้วยเสาร์นี้กูจะหมั้นกับเมลเบิร์น" ธามเอ่ยขึ้นด้วยเสียงที่ราบเรียบต่างจากพวกเพื่อนของเขาที่หันมามองเข้ากันอย่างตกใจ"หะ!!! " ชายหนุ่มทั้ง 4 เอ่ยอุทานขึ้นมาพร้อมกันอย่างตกใจกับสิ่งที่ธามได้พึ่งเอ่ยออกมา"อีก 2 วันเนี้ยนะมึงไม่บอกพวกกูวันงานเลยล่ะ" แอสตันเอ่ยขึ้น"มึงกะมัดมือชกยัยน้องคนสวยเขาเลยหรอวะ" ดีเดย์เอ่ยพลางมองหน้าธามอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าเพื่อนเขาจะทำแบบนั้น"น่าสงสารน้องเขาชิปหาย" คลาร์กที่กำลังกระดกเหล้าเข้าปากเอ่ยออกมาพลางส่ายหัวเบาๆ"พวกกูดูออกนะว่ามึงคิดยังไงกับน้องเขาแต่แบบนี้มันจะไม่มัดมือชกน้องเขาไปหรอวะ" โรมเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับมองไปยังธามที่กระดกเหล้าเข้าปากอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร"แม่ยัยเมลนู้นที่เป็นคนอยากจับให้กูกับเมลหมั้นกัน" ธามเอ่ยออกมาพร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างอารมณ์ดี"พวกกูรู้นะว่าต้องเป็นฝีมือมึงไม่งั้นอยู่ดีๆ จะมาจับหมั่นกันได้อย่างไงแต่ก็เอาเถอะจัดที่ไหน" แอสตันเอ่ยก่อนจะเหลือบสายตาไปมองธามที่นั่งกินเหล้าอย่างหน้าระรื่น"โรมแรม MB ของที่บ้านเมลนั้นแหละแต่ว่าจัดภายในมีแค่ครอบครัวกูกับเมล""เออ มาๆ กินเหล้าต่อ" เเอสตันเอ่ยก่อนจะยกแก้วข
ณ คลับ ASทันทีที่ขับรถออกมาจากบ้านอัครกิจภูริสกุล แอสตันก็ขับรถสปอร์ตสุดหรูวิ่งตรงมาที่คลับ AS ทันที ร่างสูงของแอสตันก้าวเท้าลงจากรถพร้อมกับสายตาของนักท่องราตรีทั้งหลายที่จับจ้องมายังเขาเป็นทางเดียวกัน“ธนินหละ” แอสตันเอ่ยถามพนักงานที่รีบเดินมารับกุญแจรถจากเขาเพื่อนำไปจอด“คุณธนินติดต้อนรับลูกค้า VIP อยู่ชั้นบนครับ”“พวก ส.ส สินะ บอกธนินว่าเสร็จแล้วให้ขึ้นไปหาฉันที่ห้องทำงาน” แอสตันเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะย่างเท้าตรงไปยังห้องทำงานของตน“ครับ” พนักงานชายเอ่ยตามหลังแอสตันพร้อมโค้งให้เขาอย่างเคารพก่อนจะเดินไปยังด้านประตูคนขับเพื่อนำรถของเขาไปจอดก๊อก ก๊อกๆ"เข้ามา"แกร็ก~"นายเรียกผมหรอครับ" ธนินเปิดเข้ามาภายในห้องทำงานของแอสตันพร้อมโค้งตัวให้เขาก่อนเอ่ยถามเจ้านายของตน"ใช่ ฉันมีเรื่องให้นายไปสืบหน่อย" แอสตันเอ่ยพลางเคาะนิ้วชี้กับโต๊ะทำงานตามจังหวะแต่สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ไอแพดของตนเองโดยไม่ได้หันไปมองยังธนินที่พึ่งเข้ามา"เรื่องอะไรครับ? ""คนนี้" แอสตันเอ่ยก่อนจะวางไอแพคแล้วกลับหัวไปทางธนินพลางเคาะนิ้วชี้ไปที่รูปของซีเรียพร้อมกับเอ่ยต่อ"ลูกของนายอธิวัฒน์ ประธานบริษัทXXX แล้วก็สืบมาด้วย
ณ บ้านอัครกิจภูริสกุลเวลา 22:00 น.“ลูกแม่ ลมอะไรหอบมาเนี้ย” เสียงของหญิงสาววัยกลางคนที่ดูสง่านั่งอยู่ในห้องรับแขกเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นร่างสูงของแอสตันเดินเข้ามาภายในบ้าน“ก็คิดถึงแม่ไงครับเลยมาหา” แอสตันเอ่ยคำหวานพร้อมทำเสียงออดอ้อนพร้อมเดินเข้าไปสวมกอดเเม่ของตนราวกับเด็กน้อย“ขี้โม้ ได้ข่าวว่าติดสาวหรอลูกที่ชื่ออะไรน้า อ่อสายน้ำลูกเต้าใครที่ไหนแม่รู้จักไหม” หญิงสาววัยกลางคนเอ่ยพร้อมหยิกจมูกลูกชายคนเล็กของเธอเบาๆ อย่างเอ็นดู“พี่มันเอาเรื่องไร้สาระแบบนี้มาฟ้องแม่หรอครับ”“ไม่ต้องไปว่าพี่เลยนะ แล้วเมื่อไหร่จะพามาให้แม่รู้จัก”“ไม่มีอะไรหรอกครับแม่อย่าไปเชื่อพี่มัน”“ก็ได้ๆ กินอะไรรึยังแม่ให้ป้าศรีไปเตรียมให้ไหม” หญิงวัยกลางคนเอ่ยถามลูกชายพลางทำท่าจะเรียกแม่บ้านคนสนิทที่อยู่ในห้องรับแขกด้วยกันให้ไปเตรียมอาหารให้แอสตัน“กินแล้วครับ แล้วพี่อยู่ไหนหรอครับ”“บนห้องจ๊ะ มีอะไรรึป่าวมาหาพี่เขาดึกๆ ดื่นๆ”“ไม่มีอะไรหรอกครับแค่จะมาถามถึงเรื่องจัดงานมอเตอร์โชว์”“จ๊ะ ขึ้นไปอย่างดังนะลูกคุณพ่อหลับแล้ว”“ครับแม่”ฟอดดด~แอสตันเอ่ยก่อนจะหอมแม่ที่เป็นที่รักของเขาฟอดใหญ่ก่อนจะรีบขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านอ
ณ คลับ ASเวลา 18.00 น.รถสปอร์ตหรูของแอสตันแล่นเข้ามาจอดเทียบยังบันไดประตูทางขึ้นของคลับหรูในเวลายามเย็นซึ่งตอนนี้เริ่มมีนักท่องราตรีบางส่วนทยอยกันเข้ามาแล้ว"สวัสดีครับนายให้เอารถไปเก็บเลยไหมคับ" บริกรของคลับเดินมาโค้งให้แอสตันก่อนจะเอ่ยถามเมื่อเห็นเขาและสายน้ำเดินลงจากประตูรถ"อืม" ร่างสูงตอบเพียงประโยคสั้นๆ ก่อนจะยื่นกุญแจรถให้ก่อนจะสาวเท้าเข้าไปในคลับโดยมีสายน้ำเดินตามไม่ห่างณ ห้องทำงานแอสตันก๊อก ก๊อก ๆๆ"เข้ามา" ร่างสูงของแอสตันที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเอ่ยขึ้น"นี้เป็นไฟล์กล้องวงจรปิดที่เรากู้มาได้ครับในคลิปมีชายอีกคนที่มากับนายพิศุด้วยแต่ไม่ได้ลงมาจากรถเราเลยไม่รู้ว่าเป็นใคร" ธนินเอ่ยพร้อมยื่นไอแพดเปิดคลิปให้แอสตันดูจากกล้องวงจรปิดที่พึ่งกู้มาได้"กูว่าแล้วว่ามันต้องมีคนคอยหนุนหลังอยู่" แอสตันเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าในคลิปมีชายที่อายุน่าจะอยู่ในวัยกลางคนเปิดประตูรถตูแค่ครึ่งเดียวทำให้เห็นได้แค่มือเอ่ยคุยกับนายพิศุอยู่"ตอนนี้ผมกำลังตามสืบว่าอีกคนเป็นใครอยู่ ส่วนนี้เป็นเลขทะเบียนรถผมไปสืบมาแล้วเป็นทะเบียนรถปลอมครับหลังจากผ่านด่านทางแยกจากคลับเราก็หายไปเลยผมคิดว่าน่าจะเปลี่ยนรถ""โก