สาวอวบลุกขึ้นนั่งบิดขี้เกียจบนเตียงนอน มองหาเจ้าของกลิ่นกายวนิลาที่นอนโอบกอดเธอทั้งคืน แล้วนึกขึ้นได้ว่าเขากลับไปแล้วแถมยังติดโน้ตไว้ที่กระจก พร้อมเบอร์โทรศัพท์"ไว้ป๊ะกั๋นเน้อ บะหนุนน้อย 099-xxxxxxx" เหนือฟ้าฉีกยิ้มแล้วกระโดดโลดเต้นไปทั่วห้อง รีบเก็บข้าวเก็บของแล้วลงไปเช็กเอาท์เพื่อตรงกลับไปเก็บข้าวของที่คอนโดพี่สาวแล้วเดินทางไปนครนายกทันทีราตรีนั่งไขว่ห้างจิบกาแฟลาเต้เครื่องดื่มโปรด ผู้อำนวยการโรงเรียนสาวชำเลืองมองน้องรักที่กำลังนั่งพับเสื้อผ้าอาภรณ์ลงกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ยักษ์ ตามด้วยกระเป๋าใบเล็ก ๆ อีกสองใบ"จะรีบร้อนไปไหนฮะเรา ยัยเหนือ""ไปหาผัวค่าาาา"พรวด!!!!กาแฟถูกพ่นออกมาเป็นฝอย ๆ ราตรีรีบหยิบทิชชูมาซับปาก แล้วส่งใบหน้าหงิกงอไม่พอใจให้น้องที่กล้าได้กล้าเสียจนเกินไป"ไปหาใครมิทราบ อย่าบอกนะว่าภาคีอ่ะ"เหนือฟ้าขมวดคิ้วไม่คาดคิดว่าพี่สาวจะล่วงรู้ "ทำไมถึงรู้ล่ะคะ""ก็เดาไปมั่ว ๆ แล้วนี่จะไปอยู่กับผู้ชายที่นครนายกเลยเหรอ ไม่กลัวแม่กับพ่อบ่นหรือไง" ราตรีนั่งขัดสมาธิแล้วช่วยน้องสาวเก็บสัมภาระ"พ่อแม่ไม่บ่นหรอกค่ะ พวกเขาอยากให้เหนือมีสามีแบบพี่คีจะตายไป ไม่งั้นสามปีมานี้คงไม่พูดถึง
บ้านไม้หลังใหญ่สามชั้นของภาคีถูกรีโนเวทใหม่และสวยกว่าเดิม รอบ ๆ ปลูกหมากแดงประดับตกแต่ง ด้านข้างมีสระว่ายน้ำ และครัวเปิดโล่งสไตล์ฝรั่ง เขาแบกกระเป๋าเธอขึ้นไปชั้นบนสุดที่เป็นห้องนอนขนาดห้าสิบตารางเมตรต่อออกไปยังสวนบนดาดฟ้า มีอ่างจากุชชี่เอ้าท์ออร์ทรงกลมขนาดใหญ่ตั้งอยู่ริมระเบียง มีบาร์เล็ก ๆ และต้นไม้จำนวนมากบนนี้"ชอบไหม" เขาถามแล้วเดินไปหยิบนมข้าวโพดในตู้เย็นมินิบาร์เล็ก ๆ ส่งให้เธอ"ชอบมากค่ะ สดชื่น" เหนือฟ้ารับนมขนาดเท่าฝ่ามือมาจากภาคี หย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาข้างเตียงอย่างประหม่า มองเจ้าของบ้านลากกระเป๋าของเธอไปเก็บข้างตู้เสื้อผ้าขณะนั้นสายตาดันเหลือบไปเห็นตู้กระจกคอลเล็กชั่นถุงยางอนามัยนับยี่สิบชนิดที่อยู่ข้าง ๆ แถมยังมีเจลหล่อลื่นหลายกลิ่นตั้งเรียงราวกับของสะสม"พ...พี่คี มีถุงยางหลายแบบจังเนอะ เก็บสะสมเป็นงานอดิเรกเหรอคะ"เหนือฟ้ากระดกน้ำนมข้าวโพดอย่างรีบ ๆ ขณะที่ภาคีสับเท้าเดินมาหาแล้วหยิบขวดนมที่หมดแล้วในมือเธอเขวี้ยงลงถังขยะพอดีเป๊ะ ตามด้วยการดึงเธอมากอด แล้วหอมจนแก้มแทบยุบฟอด!! ฟอด!! ฟอด!!"อื้อ...แก้มเหนือช้ำแล้วค่ะ""พอดีของขึ้น" เขาบอกแล้วหยิบมือเธอให้คว้าจับสัมผัสขอนไม้ที
ภายในบ้านไม้สไตล์ยุโรปติดแอร์เย็นฉ่ำมีร่างคนกับหมากำลังนั่งคุยกันกระหนุงกระหนิงอยู่บริเวณพื้นห้องนั่งเล่น เหนือฟ้ากำลังช่วยแปรงขนให้เจ้าหมาไร้ชื่อ แล้วเริ่มถ่ายรูปของมันเพื่อนำไปติดประกาศตามหาเจ้าของ"เสร็จแล้ว อืม...พี่คีมีเครื่องปริ้นท์ไหมน้า เผื่อจะติดประกาศแถวนี้เพิ่มอีกช่องทาง" ชะโงกหน้ามองหาเครื่องปริ้นท์เอกสาร โดยลุกไปดูทั่วชั้นล่าง ระหว่างเดินผ่านบาร์ของห้องครัวหรูหรา ดวงตาพลันสะดุดกึกเข้ากับโหลแตงกวาดองนับสิบโหลเหนือฟ้าเดินไปดูขวดโหลแต่ละไซซ์ที่ใช้ดองแตงกวา พบว่ามีสติ๊กเกอร์แปะเขียนวันที่ดองแตงไว้ด้วย วันที่ 12 ธันวาคม 2566"ตั้งแต่ปีที่ไปญี่ปุ่นนี่นา หรือว่าแตงกวาที่เรากับพี่คีปลูกเอาไว้ตอนมาไร่เป็นครั้งแรก""สวัสดีค่า คุณเหนือฟ้าอยู่ไหมเอ่ย" เสียงของตะโกนดังมาจากหน้าบ้านสาวอวบเร่งฝีเท้าออกไปดูขณะที่เจ้าสุนัขโกลเด้นวิ่งนำไปรับแขกเ
รถกอล์ฟดับสนิทที่หน้าคอกควาย เจ้าของไร่ตัวสูงก้าวขานำทางวิทยากรคนใหม่ไปชมพ่อควาย แม่ควายที่กำลังยืนเคี้ยวเอื้องอยู่ในโรงนาขนาดใหญ่"โหมีทั้งควายดำ ควายเผือกเยอะแยะไปหมดเลย แต่เหมือนที่โรงเรือนนี้จะมีแต่ควายป่วย ควายท้องกับควายเด็กซะส่วนใหญ่ใช่ไหมคะ""ช่างสังเกตดีนี่ ไม่เสียแรงที่ใคร ๆ ก็อยากได้เป็นคุณนาย" เขาชมเปาะแล้วเดินนำเข้าไปบริเวณที่เก็บอุปกรณ์การเกษตรต่าง ๆ"แล้วควายที่อยู่ในนี้ รวมทั้งฝูงควายที่ยืนเล็มหญ้าอยู่ตรงทุ่งหญ้าตรงโน้นเป็นควายที่พี่คีไถ่มาทั้งหมดเลยเหรอคะ"" รู้ได้ไงว่าพี่ไถ่มา" ภาคีถามแล้วหยิบเสียมพรวนดินส่งให้เหนือฟ้าหนึ่งอัน"ขอบคุณค่ะ พอดีเหนือรู้มาจากเจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยวที่พี่คีเคยพาไป" สาวอวบมองดูภาคีแซะอึเปียกในคอกควายใส่กระป๋อง แล้วหิ้วนำไปยังลานหญ้าที่มีพลาสติกสีขาวปูวางเป็นจุด ๆ แล้วจัดการเทมูลควายลงไป"พี่ไถ่มารวม ๆ ก็แค่สามร้อยกว่าตัว ที่เหลือก็จะมีควายที่พ่อกับอาจิณณ์ไถ่ช่วยมาอีกเกือบพันตัว รวม ๆ กันแล้วก็หนึ่งพันห้าร้อยตัว""โห เทวดาของเหล่าควายชัด ๆ น้องควายโชคดีที่ได้เจอครอบครัวกฤตกล้าธนาดรค่ะ" เหนือฟ้ายิ้มแล้วใช้เสียมแซะตักอึเหม็น ๆ อย่างไม่รังเกียจ
เมื่อวานตอนหัวค่ำหลังจากกินมื้อค่ำเสร็จ เขาชวนเธออาบน้ำด้วยกันบนดาดฟ้า แต่เธอรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนจะไม่สบายก็เลยปฏิเสธไปแล้วก็หยิบยาในกระเป๋ามากินดักไข้ไว้ก่อนสรุปทั้งเธอและเขาก็เลยทำเพียงแค่นอนกอดกันบนเตียงนุ่มโดยมีหอมบั่วนอนหงายท้องสบายใจเฉิบอยู่บนเบาะสุนัขปลายเตียงเช้านี้เหนือฟ้าตื่นตั้งแต่ไก่โห่เพราะรู้สึกมึนหัวเพราะเมื่อวานอยู่กลางแดดร้อน ๆ เป็นเวลานาน ไหน ๆ นอนไม่หลับแล้วก็เลยเตรียมอาหารเช้าให้เจ้าของบ้านรับประทานก่อนไปทำงานแม่บ้านชาวกรุงเตรียมอาหารเช้าด้วยวัตถุดิบในตู้เย็นประจำบ้านตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น โดยมีหอมบั่วหมอบนอนคอยให้กำลังใจ"เหนือ ทำไมรีบตื่นจังจะไปเก็บขี้ควายแต่เช้าเลยเหรอ" เขาแซวหวังให้เธอยิ้ม"ไม่ใช่แค่การเก็บขี้ควายหรอกค่ะ แต่เหนืออยากทำทุกอย่าง ๆ ในไร่เท่าที่จะทำได้ เพื่อแบ่งเบาภาระพี่คี" พูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง"เป็นอะไร ป่วยเหรอ หืม" ภาคีรีบสาวเท้าเข้ามายกหลังมือทาบหน้าผากมน "ตัวอุ่น ๆ นะ พี่ว่านอนพักดีกว่า""นิดหน่อยค่ะ แต่เหนือกินยาไปแล้ว" สาวอวบหย่อนก้นลงบนเก้าอี้แล้วเริ่มตักข้าวต้มหมูสับร้อน ๆ ใส่ปากด้วยสีหน้าเซื่องซึมหลังมือเช้าภาคีสั่งใ
พ่อเลี้ยงหนุ่มกระกองกอดเหนือฟ้าวางลงบนเตียง เขาโอบกอดเธอแน่นปลอบประโลมด้วยการนิ่งเงียบแล้วปล่อยให้เธอระบายความทุกข์ในใจออกมาจนกว่าจะสบายใจ"มีอะไรจะเล่าพี่ฟังไหม เล่าเรื่องที่เหนือเจ็บปวดอยู่ตอนนี้" โพล่งถามออกไปอย่างไม่ลังเล"เหนือกลัวค่ะ เหนือไม่กล้าเล่า" แก้มอวบเกยกับแผ่นอก แหงนมองใบหน้าหล่อที่ก้มลงมาสบตาหวานเยิ้ม "โกรธไหมคะที่เหนือไม่เล่าให้พี่คีฟัง""พูดอะไรเด็กดี พี่จะโกรธทำไม มันเป็นสิทธิ์ของเหนือ พร้อมเมื่อไหร่ค่อยเล่าให้พี่ฟังแล้วกั๋นเน้อ" มืออุ่นนาบข้างแก้มป่องจ๊อกกก จ๊อกกกเสียงท้องของเหนือฟ้าคำรามก้อง"ดีใจจังที่หิวแล้ว เหนืออยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม" เขาหยิบเส้นผมระใบหน้าออกไป"กินพี่คี ฮ่าฮ่า" เธอแค่ล้อเล่น แต่ภาคีคิดจริง เขากดตัวเธอลงกับหมอนอย่างเร็ว "นี่! เหนือแค่พูดเล่น""ถ้ากินพี่แล้วอิ่ม ก็กินเลย" เขาเสนอตัวด้วยห
สองครอบครัวพากันไปดูฤกษ์งามยามดีของพิธีมงคล และได้กำหนดการจากเจ้าอาวาสที่วัดใกล้กับไร่พิทักษ์มหิงสา เมื่อเวลามงคลคือช่วงต้นเดือนหน้า ทำให้การแต่งงานขยับเข้ามาเร็วขึ้นหลังจากที่พ่อแม่ของเหนือฟ้าและภาคีบุกมาคุยเรื่องความสัมพันธ์ของทั้งคู่เมื่อกลางเดือนก่อนในวันงานสมรส ตั้งแต่ปากทางเข้าไร่ยาวไปจนถึงบ้านหลังใหญ่ของภาคี ถูกตกแต่งด้วยร่มบ่อสร้างและดอกกุหลาบสีขาว สินค้าพื้นเมืองของจังหวัดเชียงใหม่ ร่มหลากสีถูกกางห้อยประดับตกแต่งให้เข้ากับธีมงานแต่งล้านนากลางสวนพิธีการในเช้าวันแต่งงาน เริ่มด้วยคณะเจ้าสาวไปขอเขย หรือการไปขอเจ้าบ่าวที่บ้านนั่นเอง โดยฝั่งเจ้าบ่าวอย่างภาคีเตรียมพานดอกไม้และธูปเทียน โดยมีผู้อำนวยการทัพฟ้าและครูนับเก้าทำหน้าที่เชิญพ่อแม่ฝ่ายเจ้าบ่าวแห่ขบวนขันหมากไปที่บ้านของเจ้าสาวตามฤกษ์มงคลในวันแต่งงานหลังจากภาคียกบ้านตัวเองให้ทำเป็นบ้านของเจ้าสาว หลังจบพิธีแห่ขันหมากที่กินเวลาหลายชั่วโมง เพราะถูกกั้นประตูเงินประตูทองนับสิบยี่สิบประตูจากเพื่อนฝูงและพี่น้องที่ไม่ใช่สายเลือด
ประเทศญี่ปุ่นสวนผลไม้ยาบุคู่รักข้าวใหม่ปลามันเดินทางจากสถานีรถไฟซัปโปโรแล้วต่อรถไฟท้องถิ่นไปยังเมืองโยอิจิที่ตั้งอยู่บนเกาะฮอกไกโด จนมาถึงสวนผลไม้ที่ภาคีเคยมาฝึกงานและทำวิจัยระหว่างปริญญาโท"ว้าว สวนเขากว้างขวางจังเลยค่ะ" เหนือฟ้าแก้มแดงซ่านหันมากระโดดโลดเต้นเขย่าแขนสามีที่กำลังล้วงหาบางอย่างในกระเป๋าเป้"แล้วผลไม้ที่นี่ก็เยอะมาก ๆ" บอกแล้วสวมที่คาดปิดหูเขาควายลงบนหัวของภรรยา"นี่มันเขาควายนี่ ไปหาซื้อมาจากไหนคะ" เหนือฟ้าหยิบโทรศัพท์มาส่องหน้าตัวเอง"ซื้อมาจากร้านค้าข้างโรงแรม สวมเอาไว้หิมะจะได้ไม่กัดผิว ดูสิแก้มแตกหมดแล้ว" บ่นอุบอิบแล้วล้วงโลชั่นแบบหลอดออกมาจากเสื้อโค้ทบุนวมของตนเอง เนื้อครีมสีขาวถูกบีบลงบนนิ้วเรียวสวย ภาคีจิ้มลงบนแก้มป่องสองข้าง บรรงจงวาดวนไปทั่วบริเวณผิวที่เริ่มลอกเป็นขุยเหนือฟ้าอมยิ้ม
บะแต๋งถูกจับแต่งตัวใส่สูทผูกโบว์หูกระต่ายเซ็ตผมปาดเจล หนูน้อยไม่ชอบใจเท่าไหร่นักที่ถูกแม่กับพ่อจับแปลงโฉมให้ใส่ชุดที่เป็นทางการแบบนี้"หมู่เหาจะไปตี้ไหน" ศีรษะเล็กหันไปซ้ายทีขวาทีมองดูกระจกรถที่แล่นผ่านตึกราบ้านช่องโอ่อ่าในกลางกรุง "ตี้ไหนก๊ะ เฮือนแถวเน้มันแปก ๆ นะหนุน""มันแปลกตรงไหนเหรอครับ" เหนือฟ้าไม่เข้าใจสิ่งที่ลูกพยายามจะสื่อ"ก็เฮือนฉู๊งฉูงไงเล่าหนุนน้อย" บะแต๋งชี้ตึกสูงให้ดู"อ๋อ มันเรียกว่าตึกครับ ไม่ใช่บ้านคน""ถึก" เด็กชายย้ำเมื่อรถจี๊ปของภาคีจอดหน้าโรงแรม ทีมบอดี้การ์ดของเขาที่ยืนต้อนรับอยู่ก่อนแล้วจึงปรี่เข้ามาทักทาย "ฝากเอารถไปจอดให้ฉันด้วย" กุญแจรถถูกส่งให้กับหัวหน้าบอดี้การ์ด"โห หนุน ๆ ดูชายชุดดำ" บะแต๋งชี้กลุ่มพี่ ๆ ที่แต่งชุดสูทดำสวมแว่นตาห้อยอะไรเสียบไว้ แล้วเรียกให้แม่ดู"ลูกน้องของป้อคีค่ะ" เหนือฟ้าในชุดเดรสเกาะอกปักคริสตัลระยิบระยับสีน้ำเงินโชว์เนินอกและผิวพรรณขาวเปล่งปลั่ง ทำให้ภาคีเหม่อลอยคล้อยตามใบหน้าจิ้มลิ้มเคลือบสำอางพ่อเลี้ยงหนุ่มในชุดสูทผูกไทด์ยืนจ้องเมียคนงามตากะพริบจนบะแต๋งต้องสะกิด "ป้อ ๆ เป็นหยังจ้าว""อ้อ ป้อเขินบะหนุนน้อย" ภาคีก้มลงกระซิบใบหูเ
สองคนพ่อลูกนอนดูละครหลังข่าวด้วยกัน แต่ละครส่วนใหญ่มักจะเป็นเรื่องชิงรักหักสวาท ภาคีจึงเปลี่ยนไปดูแพลตฟอร์มออนไลน์ค่ายดำแดงที่มีทั้งหนังและการ์ตูน"อ้อเหนือ ลูกใกล้เข้าเตรียมอนุบาลแล้วนี่ เหนืออยากให้บะแต๋งเรียนไหน พี่จะได้วางแผนถูก""เหนืออยากให้ลูกเรียนที่โรงเรียนอนุบาลของพ่อกับแม่เหนือค่ะ แต่เหนือว่ามันไกลไป""ไม่ไกลหรอก พี่ขับรถได้สบาย เห็นว่ามีสาขาเปิดใหม่แถวรังสิตพอดี วิ่งเส้นนครนายก รังสิต แล้ววิ่งเข้ากรุงเทพไปบ้านแม่พี่ยังไหวเลย สิริรวมเวลาก็ราวหนึ่งชั่วโมงสี่สิบนาที อะไรที่เหนือสบายใจและเห็นว่าดี พี่ให้เหนือตัดสินใจเลยครับ""ขอบคุณนะคะ พี่คีน่ารักจังเลย คืนนี้เอารางวัลปลอบใจดีไหม" เหนือฟ้าหยิบผมทัดหลังหู ชะม้อยชะม้ายสายตาส่งให้หนุ่มเหนือสุดที่รัก"ปลอบยังไง ส่วนไหนดี" ภาคียื่นหน้าข้ามบะแต๋งเข้าไปหาภรรยา เชยคางมนเข้ามาหวังทิ้งรอยจุมพิตลงไปบะแต๋งลุกคลานสี่ขา ยื่นหน้าเข้าไปหาพ่อกับแม่ "จะเอาปากฟาดกันอีกแล้วก๊ะ"คู่หวานแหววจึงต้องรีบผละออก สาวอวบทำหน้าง้ำงอ คนจะหวานกับผัวทั้งที ลูกชายคนดีก็ขัดซะเหลือเกิน "เมื่อไหร่จะนอนฮะเรา นี่มันจะสามทุ่มแล้วนะครับ""แท๋งให้ป้อก่อมเกา ก่อมเกาแ
รถจี๊ปคันดำพุ่งทะยานเข้ามาจอดหน้าบ้านท่ามกลางมรสุม เป็นจังหวะเดียวกับที่รถกระบะโหลดสูงอีกคันของเขาขับชะลอเข้ามา อินเหลาลดกระจกลง"ป้อเลี้ยง คุณนายกับคุณแต๋งยังไม่มาเลยครับ คุณนายขับรถไปช่วยพวกเราเอามะยงชิดขึ้น""ว่าไงนะ เดี๋ยวฉันจัดการเองนายรีบไปโรงพยาบาลก่อนเถอะ""โชคดีเน้อป้อเลี้ยง" อินเหลาตะโกนต้านเสียงสายฝนภาคีวิ่งกลับขึ้นรถแล้วขับผ่าความมืดไปหาแม่ลูกอย่างเป็นกังวล ระยะทางที่ขับไปถึงป่ามะยดชิดนั้นยาวไกลเกือบยี่สิบโลฟากเดียวกันสองแม่ลูกนั่งตัวหนาวสั่นเพราะรถขนอึควายคันนี้หมุนกระจกขึ้นไม่ได้"หนุนน้อยเราจะไปนารกหรือซาหวันดี" บะแต๋งในชุดคลุมฝนนั่งตัวสั่นหงึก ๆ ริมฝีปากกระทบกันจากความหนาวเหน็บ"โอ้ย แม่ไม่ไปทั้งคู่แหละลูก เรายังไม่ตายหรอกน่า หนูหนาวใช่ไหม มาครับหนูไปนั่งข้างหลังนะ" เหนือฟ้าประคองบะแต๋งให้ลุกขึ้น หนูน้อยก้าวขาไปนั่งเบาะหลัง แม้จะหนาวสั่นแต่ก็ไม่ออกปากบ่นใด ๆ"อี่แม่ ป้อจะมาช่วยหมู่เหาก่อ" บะแต๋งมองหามนุษย์ในสายฝนอย่างมีความหวัง"ป่านนี้ป้อน่าจะถึงบ้านแล้ว อาจจะกำลังขับรถมา เพราะป้อไม่มีทางปล่อยให้หมู่เฮาเป็นอะไรไปแน่ ๆ" เหนือฟ้าลูบแก้มเย็นเฉียบของลูกชาย"อะหยังหนุนตึ๋
สองวันแล้วที่เหนือฟ้าออกจากบ้านแต่เช้าตรู่แล้วกลับถึงบ้านเกือบห้าโมงเย็น พอกลับมาถึงปุปก็กินข้าวเป็นอ่างทำเอาภาคีกับบะแต๋งมองตาไม่กะพริบ สงสารแม่ที่เหน็ดเหนื่อยไปทำงานนอกบ้านทุกคืนภาคีจึงทำหน้าที่นวดตัวให้เหนือฟ้าโดยไม่บ่น ถึงแม้เขาจะกระเต็งลูกไปทำงานตรงโน้นตรงนี้ด้วยกันแต่โชคดีที่ตอนบะแต๋งอยู่กับเขาแทบจะไม่ดื้อเลย แต่อยู่กับแม่ทีไรพากันป่วนไปทั่วไร่ทุกที"พี่คงจะกลับเย็นหน่อย แต่พี่จะเอากับข้าวที่ร้านปลาเผาของแม่กลับมาฝากนะ อยากกินไรเพิ่มเติมก็แชตบอกพี่นะครับ" วันนี้ภาคีต้องขับรถไปประชุมที่ตึกเดอะเซฟเฟอะซิกส์ที่เขาเป็นหนึ่งในบอร์ดบริหารอยู่ที่นั่น"พี่คีหล่อจังเลยค่ะ หล๊อหล่อ" เหนือฟ้าเขินตัวบิดเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเพิ่งเคยเห็นสามีใส่ชุดสูทสีดำ พอเขาแต่งแบบนี้ก็ยิ่งดูเหมือนนายแบบ"พี่รู้ตัวแล้วว่าหล่อ" เขายิ้ม ดึงเอวอวบเข้ามาประชิดก้มลงซุกไซ้จมูกไปที่แก้มป่อง"แหวะ แหวะ" บะแต๋งกำลังนั่งจกข้าวเหนียวกับน้ำพริกหนุ่มสูตรของเด็กน้อยที่พ่อทำให้อยู่บนเก้าอี้เด็ก หนูน้อยพะอืดพะอมที่เห็นพ่อแม่สวีตกัน ทำให้มื้อเช้ากลายเป็นมื้อหวานอันแสนเลี่ยน"เป็นอะไรครับ อะไรติดคอรึเปล่า" เหนือฟ้าหันไปด
ภาคีกระเต็งบะแต๋งมาส่งเหนือฟ้าขึ้นรถตู้ไปเป็นล่ามพิเศษให้นักท่องเที่ยวจีนกลุ่มใหญ่ทัวร์รอบจังหวัดนครนายก"พี่เดือนผมฝากเหนือด้วยนะ""ได้เลยค่ะคุณภาคี" เดือนเพ็ญยิ้มกว้างนั่งรออยู่หน้าพวงมาลัยรถตู้พ่อเลี้ยงหนุ่มกำชับพลางปรายตามองไปยังภรรยาที่กำลังนั่งปาดลิปมันลงบนปากอย่างบรรจง ภาคีนึกอยากแกล้งจึงอุ้มบะแต๋งเข้าไปหาแล้วกระซิบข้างหูลูกชาย"แต๋งแย่งไอ้แท่ง ๆ ที่มือบะหนุนน้อยให้ป้อหน่อยเน้อ""ปิ้งฉิ่บ" บะแต๋งแบมือสองข้างให้พ่อดู"ปิ้งฉิ่บคืออะไรลูก" ภาคีย่นคิ้ว"หมูปิ้งฉิ่บ"ลูกชายต่อรอง บะแต๋งชอบกินหมูปิ้งมาก คงเนื่องมาจากสมัยก่อนภาคีจีบเหนือฟ้าแรก ๆ มักจะซื้อหมูปิ้งให้กินอยู่บ่อยครั้ง"อ๋อ ป้อเข้าใจ๋แล้วเจ้า"สองพ่อลูกเดินเข้าไปหาแม่ด้านหลัง คุณพ่อส่งสัญญาณให้ลูกชายด้วยการกะพริบตา บะแต๋งน้อยยื่นมืออ้อมไปข้างหน้าแล้วฉกลิปสติกมาจากมือแม่อย่างไว ทำให้ลิปปาดจนเลยขอบปากของสาวอวบจนเลอะเทอะ"บะแต๋ง พี่คี เดี๋ยวเถอะพ่อลูกคู่นี้นี่" เหนือฟ้าย่างสามขุมเข้าไปหาดึงหูสามีข้าง หูของลูกชายอีกข้าง แต่เหมือนว่าคนขี้แกล้งก็ยังไม่สำนึก"ฮ่า ๆ ๆ กร๊ากกก" ภาคีกับบะแต๋งขำคราบลิปบนปาก"คืนนี้อดนมทั้งพ่อทั้งลูก"
แสงตะวันสาดส่องแยงตาชายหญิงที่ผ่านสงครามบนเตียงอย่างมาราธอนยาวนานตลอดทั้งคืน ทั้งสองยังคงนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนเนื้อตัวของกันและกัน โดยไม่รู้ว่าลูกชายตัวน้อยกำลังยืนโงกเงกโคลงเตียงไปมา ชะเง้อคอมองหาพ่อแม่อยู่นานสองนาน"หนุนนนน ป้ออออ ป้ออออ หนุนนน" บะแต๋งเริ่มหว้าเหว่เพราะส่งเสียงเรียกพ่อกับแม่ แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับกลับมา เด็กชายตัวน้อยทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดหวัง แต่เพราะแพมเพิสเฉอะแฉะไปหมด หนูน้อยเริ่มไม่สบายตัวบะแต๋งฮึดสู้ลุกขึ้นมาตะเบ็งสุดเสียง "หนุนนนนน ป้อออออ กรี๊ดดดด"ด้วยอำนาจของเสียงกรี๊ดที่ดังลั่นบ้านทำให้ภาคีกับเหนือฟ้าผุดลุกนั่ง "พี่คีคะ ลูกร้องทำไม ไปดูลูกเร็วค่ะ"ผัวเมียไร้สติหอบเอาสภาพที่ยังเลอะเลือนวิ่งไปหาลูกชาย "ป้อกับแม่มาแล้วลูก"หนูน้อยหลุบตามองเท้าไล่ขึ้นมาถึงผมเผ้าชี้ฟูจนแทบจำไม่ได้ว่าคือพ่อกับแม่ของตนเอง แถมพ่อยังไม่ใส่เสื้อมีแต่กางเกงในตัวเดียว ส่วนแม่ก็อยู่ในสภาพกึ่งเปลือยสวมแต่ยกทรงแล้วใส่กางเกงตลาดนัดคลองถมลายสับปะรดบะแต๋งตรึกตรอง แสดงว่าต้องแอบหนีไปเที่ยวที่ไหนมา แล้วก็ทิ้งลูกไว้ให้อยู่โดดเดี่ยวเดียวดาย"ม่ายม่ายโค๊ะ แท๋งม่ายโค๊ะป้อกะหนุน""ไม่คบป้อกับแม่เห
ภาคีตระกองกอดลูกชายในวงแขนแกร่งโย้ไปมาพร้อมร้องเพลงควายเอ๋ยควายเจ้า"ควายเอ๋ยควายเจ้าขอหญ้าขอผัก""พี่คีคะมีเพลงนี้ด้วยเหรอ" เหนือฟ้าสะกิดหัวไหล่สามีที่กำลังกล่อมลูกชายในอ้อมอก"ไม่มีครับ พี่แต่งใหม่" ภาคีกระตุกยิ้มทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วก็แต่งเพลงควายเอ๋ยต้นฉบับของตัวเองจนบะแต๋งหลับสนิทหลังจากหัดให้บะแต๋งนอนที่ห้องนอนของเด็กได้จนเริ่มชิม ห้องนอนส่วนตัวจึงกลายเป็นรังรักเร่าร้อนเช่นเดิม ภาคีเดินเนิบนาบตรงไปที่ห้องนอน ขณะที่เหนือฟ้าหมุนโคมไฟสีส้มให้สลัวมัวตา แต่กลับสร้างอารมณ์กระสันซ่านรัญจวนจนปวดหนึบถึงแก่นกายถึงแม้ภรรยาสุดที่รักจะมีน้ำหนักเกือบเจ็ดสิบโล แต่ความแน่นฟูของอณูเนื้อขาวนั่นไม่เคยทำให้หัวใจของเขาหยุดวูบไหวเลยแม้แต่น้อย หลังจากที่เหนือฟ้าคลอดบะแต๋งออกมา เธอก็ยิ่งสวยพิศและงดงามผุดผาดกว่าเดิมโดยเฉพาะหุ่นอวบอัดเนื้อนมไข่ในชุดคลุมอาบน้ำสีขาว ที่กำลังโชว์เนินขาขาวกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกตามเสียงเพลงแจ๊สอยู่บนเตียงนอน และพยายามยั่วยวนอย่างสุดกำลัง แม้จะเป็นการอ่อยครั้งแรกแต่ท่วงท่าที่สะบัดพลิ้วอยู่นั้นทำให้รู้สึกว่าเธอได้ผ่านการฝึกวิชายั่วผัวมาอย่างชำนาญ"มาใกล้ ๆ เหนือสิคะ ไหนล่ะ ไห
ภายในไร่พิทักษ์มหิงสามีการจัดงานเทศกาลต้อนรับวันวาเลนไทน์ ทำให้ตลอดเดือนกุมภาพันธ์นี้มีนักท่องเที่ยวจากทั่วสารทิศแห่แหนเข้ามาจับจองห้องพักของรีสอร์ตจนไม่เหลือห้องว่างด้วยไอเดียจัดสวนดอกไม้เพื่อทำแลนด์มาร์คสวย ๆ ให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูปและมีกิจกรรมคู่รักและครอบครัวให้ทำหลากหลาย เช่น ปลูกผัก เก็บผักผลไม้สดใหม่จากสวน เที่ยวชมการแปรรูปวนิลา กาแฟ และผลิตภัณฑ์จากนมควายนอกจากนี้ยังมีแคมป์ปิ้งให้บริการปิ้งย่างแบบส่วนตัวและหมู่คณะระหว่างที่ทุกคนในไร่กำลังวุ่นวายบริการลูกค้า อินเหลาได้รับหน้าที่สำคัญในการเลี้ยงบะแต๋ง"คิ๋น ๆ มู๋ยั่ง" ตอนนี้บะแต๋งอายุได้หนึ่งขวบแปดเดือนแล้ว หนูน้อยจึงเริ่มสนทนาเก่งขึ้น ขณะเดียวกันความแสบสันต์ก็ไม่มีลดน้อยลงคร่อกกก คร่อกกก"คิ๋น ๆ เหลา ๆ แท๋งชาคิ๋นมู๋" บะแต๋งจะกินหมูที่อินเหลากำลังย่าง แต่พี่เลี้ยงเด็กกลับนั่งหลับสัปหงกเหมือนคนอดนอนหลายวัน"มู๋ ม่าย ม่าย" บะแต๋งเห็นหมูเริ่มกลายเป็นสีดำปี๋ หนูน้อยรีบตะเบ็งเสียงเรียกอินเหลาเพราะกลุ่มควันหมูย่างเริ่มลอยฟุ้งไปทั่วจนหนูน้อยหายใจไม่ออก "ม่ายยยย กรี๊ดดด แค่ก ๆ "โชคดีภาคีแวะมาดูลูกชายแทนเหนือฟ้าที่ไปต้อนรับนักท่องเที่
เหนือฟ้าตื่นตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่โผล่พ้นขอบฟ้า เนื่องจากเมื่อคืนภาคีอาสาดูแลบะแต๋งจนอดหลับอดนอน ทำให้แม่อย่างเธอได้มีโอกาสพักผ่อนเต็มที่กิ๊ง! กิ๊ง!เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น"เช้าแล้วเหรอครับ" ภาคีควานหาร่างเมียบนเตียง แต่คว้าจับได้เพียงลูกชายที่นอนยกแข้งยกขาอยู่บนที่นอนแทน"แอ้แอ๊...อึ่มอื้อ" บะแต๋งส่งสายตาระยิบระยับพยายามห่อลิ้นแดง ๆ เพื่อคุยกับพ่อ"แม่อุ้มหนูมานอนตรงนี้เหรอ เอ๊ะหรือป้อหว่า"ภาคีเริ่มสับสน เพราะปกติลูกต้องนอนในเตียงเด็กที่อยู่ข้าง ๆ เตียงพ่อกับแม่"แอ๊แอ้" บะแต๋งดีดขาดึ๋ง ๆ เอามือจับเท้าสองข้างแล้วยัดหัวแม่โป้งเข้าไปในปาก"ถึงกับเคี้ยวนิ้วเท้าแล้ว หิวเหรอครับ""อึ๊อึ!" บะแต๋งพยายามอธิบาย"วันนี้ลูกอายุ 11 เดือน 16 วันแล้วนะบะแต๋ง" ภาคีเหลือบมองปฏิทินแขวนที่เขาทำวงไว้ด้วยปากกาเมจิกสีแดง ตามด้วยการฟัดลงบนพุงของลูกชายตัวน้อยแต่ฟัดไปฟัดมากลับรู้สึกถึงกลิ่นเหม็นเปรี้ยวรุนแรง"แอ้!" บะแต๋งยิ้มเหงือกล้นเมื่อพบว่าพ่อจับได้แล้วว่าตนเองอึแตกมา"อี๋ ที่แท้ก็อึมา เหม็นโอ่มาก" ภาคีแหวกแพมเพิสดูแล้วพบว่าอึเหลืองอ๋อยเละไปถึงกลางหลังคุณพ่อจัดการพาลูกชายไปอาบน้ำล้างตัวด้วยกัน ตามด