LOGINShare
บทที่ 31 มาเป๋นแม่เฮือนของอ้ายได้ก่อ
Last Updated:
2024-12-30 17:20:49พ่อเลี้ยงหนุ่มกระกองกอดเหนือฟ้าวางลงบนเตียง เขาโอบกอดเธอแน่นปลอบประโลมด้วยการนิ่งเงียบแล้วปล่อยให้เธอระบายความทุกข์ในใจออกมาจนกว่าจะสบายใจ
"มีอะไรจะเล่าพี่ฟังไหม เล่าเรื่องที่เหนือเจ็บปวดอยู่ตอนนี้" โพล่งถามออกไปอย่างไม่ลังเล
"เหนือกลัวค่ะ เหนือไม่กล้าเล่า" แก้มอวบเกยกับแผ่นอก แหงนมองใบหน้าหล่อที่ก้มลงมาสบตาหวานเยิ้ม "โกรธไหมคะที่เหนือไม่เล่าให้พี่คีฟัง"
"พูดอะไรเด็กดี พี่จะโกรธทำไม มันเป็นสิทธิ์ของเหนือ พร้อมเมื่อไหร่ค่อยเล่าให้พี่ฟังแล้วกั๋นเน้อ" มืออุ่นนาบข้างแก้มป่อง
จ๊อกกก จ๊อกกก
เสียงท้องของเหนือฟ้าคำรามก้อง
"ดีใจจังที่หิวแล้ว เหนืออยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม" เขาหยิบเส้นผมระใบหน้าออกไป
"กินพี่คี ฮ่าฮ่า" เธอแค่ล้อเล่น แต่ภาคีคิดจริง เขากดตัวเธอลงกับหมอนอย่างเร็ว "นี่! เหนือแค่พูดเล่น"
"ถ้ากินพี่แล้วอิ่ม ก็กินเลย" เขาเสนอตัวด้วยห
Related chapters
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 32 ฮักกั๋นให้มั่นทึ้ง
สองครอบครัวพากันไปดูฤกษ์งามยามดีของพิธีมงคล และได้กำหนดการจากเจ้าอาวาสที่วัดใกล้กับไร่พิทักษ์มหิงสา เมื่อเวลามงคลคือช่วงต้นเดือนหน้า ทำให้การแต่งงานขยับเข้ามาเร็วขึ้นหลังจากที่พ่อแม่ของเหนือฟ้าและภาคีบุกมาคุยเรื่องความสัมพันธ์ของทั้งคู่เมื่อกลางเดือนก่อนในวันงานสมรส ตั้งแต่ปากทางเข้าไร่ยาวไปจนถึงบ้านหลังใหญ่ของภาคี ถูกตกแต่งด้วยร่มบ่อสร้างและดอกกุหลาบสีขาว สินค้าพื้นเมืองของจังหวัดเชียงใหม่ ร่มหลากสีถูกกางห้อยประดับตกแต่งให้เข้ากับธีมงานแต่งล้านนากลางสวนพิธีการในเช้าวันแต่งงาน เริ่มด้วยคณะเจ้าสาวไปขอเขย หรือการไปขอเจ้าบ่าวที่บ้านนั่นเอง โดยฝั่งเจ้าบ่าวอย่างภาคีเตรียมพานดอกไม้และธูปเทียน โดยมีผู้อำนวยการทัพฟ้าและครูนับเก้าทำหน้าที่เชิญพ่อแม่ฝ่ายเจ้าบ่าวแห่ขบวนขันหมากไปที่บ้านของเจ้าสาวตามฤกษ์มงคลในวันแต่งงานหลังจากภาคียกบ้านตัวเองให้ทำเป็นบ้านของเจ้าสาว หลังจบพิธีแห่ขันหมากที่กินเวลาหลายชั่วโมง เพราะถูกกั้นประตูเงินประตูทองนับสิบยี่สิบประตูจากเพื่อนฝูงและพี่น้องที่ไม่ใช่สายเลือด
Last Updated : 2024-12-31เหนือหัวใจภาคี บทที่ 33 กินผลไม้ หอยและไรต่อดี
ประเทศญี่ปุ่นสวนผลไม้ยาบุคู่รักข้าวใหม่ปลามันเดินทางจากสถานีรถไฟซัปโปโรแล้วต่อรถไฟท้องถิ่นไปยังเมืองโยอิจิที่ตั้งอยู่บนเกาะฮอกไกโด จนมาถึงสวนผลไม้ที่ภาคีเคยมาฝึกงานและทำวิจัยระหว่างปริญญาโท"ว้าว สวนเขากว้างขวางจังเลยค่ะ" เหนือฟ้าแก้มแดงซ่านหันมากระโดดโลดเต้นเขย่าแขนสามีที่กำลังล้วงหาบางอย่างในกระเป๋าเป้"แล้วผลไม้ที่นี่ก็เยอะมาก ๆ" บอกแล้วสวมที่คาดปิดหูเขาควายลงบนหัวของภรรยา"นี่มันเขาควายนี่ ไปหาซื้อมาจากไหนคะ" เหนือฟ้าหยิบโทรศัพท์มาส่องหน้าตัวเอง"ซื้อมาจากร้านค้าข้างโรงแรม สวมเอาไว้หิมะจะได้ไม่กัดผิว ดูสิแก้มแตกหมดแล้ว" บ่นอุบอิบแล้วล้วงโลชั่นแบบหลอดออกมาจากเสื้อโค้ทบุนวมของตนเอง เนื้อครีมสีขาวถูกบีบลงบนนิ้วเรียวสวย ภาคีจิ้มลงบนแก้มป่องสองข้าง บรรงจงวาดวนไปทั่วบริเวณผิวที่เริ่มลอกเป็นขุยเหนือฟ้าอมยิ้ม
Last Updated : 2025-01-01เหนือหัวใจภาคี บทที่ 34 น้ำตาของภาคี
อากาศนอกโรงแรมเย็นวาบไปด้วยเกล็ดหิมะที่โปรยปรายลงมา ยิ่งฟ้าสลัวมัวลงความหนาวเหน็บส่งผลให้อุณหภูมิในลดลงร่างอวบอิ่มในชุดยูกาตะสีฟ้าลายดอกสึบากิสีขาวยืนประสานมืออย่างเกร็ง ๆแววตากลมเพ่งมองไปยังอ่างสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่ติดกับกระจกใสของห้องพักวิวตรงนี้ทำให้เห็นบรรยากาศและแสงสีของเมืองซัปโปโรในยามค่ำคืนที่ส่องประกายระยับหลากเฉดสีเหนือฟ้าแกว่งมือลงไปในน้ำร้อน เพราะความเยือกเย็นของฤดูหนาวทำให้ผิวสัมผัสรู้สึกว่าน้ำในอ่างนี้อุ่นกำลังดีครืด! ครืด!"ฮัลโหล ได้ฉันพกมาด้วย จะเอาข้อมูลใช่ไหม เดี๋ยวฉันส่งให้เลย" ภาคีกดวางสาย"มีงานด่วนเหรอคะ" เหนือฟ้าแกว่งน้ำเล่นนั่งยอง ๆ หันไปถามสามี"อืม เดี๋ยวพี่ขอส่งงานก่อนนะ" ภาคียิ้ม ตรงเข้าไปในห้องนอน เปิดแล็ปทอปด้วยความรีบเร่ง เสียบแฟลชไดร์ฟด้
Last Updated : 2025-01-01เหนือหัวใจภาคี บทที่ 35 ขอละอ่อนน้อยให้อ้ายเต๊อะ
อ่างออนเซ็นพวยพุ่งด้วยไอร้อนสีขาวจาง ๆ ภายในกระแสธารมีร่างกายของชายหญิงกอดก่ายกันในน้ำอย่างสนุกสนาน ทั้งสองหยอกล้อกันด้วยการจับโน่น จับนี่ไปเรื่อยเปื่อย"อันนี้นุ่มจังเหมือนเต้าหู้ยักษ์" มือหนาเอื้อมกอบกุมทรวงอกอิ่มใต้น้ำ นวด ๆ ขยำ ๆ จนเจ้าของเต้าหู้ถึงกับสั่นสะท้านหน้าขา"พี่คีจับอยู่คนเดียวเลย ให้เหนือจับบ้าง" สาวอวบทำใจห้าวหาญลุกขึ้นแล้วคร่อมลงบนตัก ดวงตาคมเบิกกว้างตั้งรับกับการรุกฆาตของเมียไม่ทัน"หนุนน้อยหิวเหรอ" ภาคีช้อนสะโพกเหนือฟ้าให้เบื้องล่างเสียดสีกันไปมา"พี่คี หยุดนะคะ เหนือแค่จะนั่งเฉย ๆ ไม่ได้จะ อื้อ" มือที่สั่นและเตรียมผลักอกห้าม กลับต้องจับบ่าสองข้าง เพราะอาวุธใต้น้ำของเขากำลังเสยตัวไปมาระหว่างรอยแยกกลางลำตัวของเธอ"ก็ยอมรับความจริงกับพี่มาก่อน ว่าเหนืออยากได้พี่ใจจะขาด ใช่ก่อ" เขาให้โอกาสอีกครั้ง ถ้าเหนือฟ้ายังอ้ำอึ้งเขาก็จะแกล้งด้วยการหยุดแหย่เธอทันที
Last Updated : 2025-01-01เหนือหัวใจภาคี บทที่ 36 ฮ้อนไปทั้งกาย
จบภารกิจปั๊มลูกในยกแรกที่ออนเซ็น ภาคีพาเหนือฟ้าขึ้นมาซับเนื้อซับตัวจนแห้ง นั่งไดร์ผมและบรรจงหวีผมให้ด้วยท่าทางละเมียดละไมภาคีหยิบเส้นผมสลวยสีน้ำตาลอ่อนขึ้นมาหอม ก้มลงฝังจมูกลงกับหลังคอขาว"พี่คีขา หยุดก่อนค่ะ" เหนือฟ้ารีบหันหลังไปหาแล้วกดบ่าภาคีลงกับหมอนอย่างไว "ฮ่ะ ๆ""ติดใจแล้วสิ" เสียงทุ้มนุ่มหูถามพลางใช้นิ้วม้วนเส้นผมของเหนือฟ้าเล่น"ค่ะ ติดใจแล้ว" สาวอวบนอนทับลงบนตัวภาคี สรีระที่ฟูฟ่องจึงกองท่วมอยู่บนตัวเขา เหนือฟ้านอนคว่ำแล้วเกยคางบนหลังมือของตน ตีขาสลับซ้ายขวาไปมา"คิดถึงจัง ถึงเหนือจะอยู่ต่อหน้าพี่แล้ว แต่พี่ก็ยังคิดถึงอยู่ดี คิดถึงที่สุดเลย" พร่ำบอกคำว่าคิดถึง ส่วนมือเคลื่อนไปยังบั้นท้ายงอนเด้งเหนือฟ้ายิ้มเจ้าเล่ห์ใช้ปากงับลงบนยอดถันประดับกล้ามอกแกร่ง ในเมื่อเขาหยอกเธอได้ เธอก็หยอกเขาได้เช่นกันเส
Last Updated : 2025-01-01เหนือหัวใจภาคี บทที่ 37 ตะลิงปลิงเป็นเหตุ
1 เดือนต่อมาคู่รักข้าวใหม่ปลามันอยู่เที่ยวญี่ปุ่นเพียงหนึ่งสัปดาห์เท่านั้น เพราะที่นครนายกจะมีเทศกาลผักผลไม้และควายงามประจำปีซึ่งไร่พิทักษ์มหิงสาของภาคีได้รับเลือกให้เป็นสถานที่จัดงานหลักในปีนี้พ่อเลี้ยงหนุ่มจึงต้องรีบวางแผนผังและเตรียมงานให้เสร็จก่อนสิ้นเดือน"พี่คีคะเหนือจะจัดให้โซนนี้เป็นโซนอาหารเครื่องดื่ม ส่วนโซนนี้เป็นพวกสินค้าท้องถิ่นของแต่ละจังหวัด แล้วตรงนี้ก็เป็น...อุ้ย" ภาคีดึงเก้าอี้เหนือฟ้าเข้ามาหา ขณะที่เขาทำงานอยู่บนโต๊ะฝั่งตรงข้ามทุกครั้งที่เห็นเหนือฟ้าแสดงความคิดเห็นด้วยความมั่นอกมั่นใจ ทำให้เขานึกย้อนไปถึงวันที่เธอเป็นสาวพลัสไซซ์ที่ขาดความมั่นใจ ถึงขนาดไม่กล้าคบหากับตนแต่สาวอวบทรงตุ่มคนนั้นในวันนี้ได้กลายเป็นผู้ใหญ่ที่เปี่ยมด้วยพลังบวก เวลาที่ได้อยู่ใกล้เธอ เขาก็พลอยได้รับพลังงานดี ๆ ไปด้วย ทั้งที่เขาเอ่ยปากบอกแล้วว่าจะให้ออแกไนซ์ที่นายอำเ
Last Updated : 2025-01-01เหนือหัวใจภาคี บทที่ 38 ฮากแตกเพราะเหม็นขี้แฮ้
หลังจากเมื่อวานที่เหนือฟ้าสร้างเรื่องทำรถซาเล้งพลิกคว่ำ ภาคีก็อยู่เฝ้าเมียทั้งวัน ไม่ยอมให้แม่จอมซนกระดุกกระดิกตัวไปไหน เพราะกลัวว่าจะไปเที่ยวเล่นแล้วเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาอีกรอบเขาเข้าใจดีว่าเหนือฟ้าอยากออกสำรวจไร่ เพราะใช้ชีวิตเป็นสาวเมืองกรุงเทพมานาน พอได้ออกมาอยู่ท่ามกลางธรรมชาติจึงเล่นสนุกเหมือนเด็กเล็กไปทั่วแทนที่จะปวดหัวกับงานในไร่ และการตามสืบหาต้นตอพรรพวกของไอ้เวคิน กลับต้องมาคอยจับตาเฝ้าระวังลิงอุรังอุตังตัวแสบเพิ่มอีกหนึ่งงาน"พี่คีเหนือไม่ใช่พวกทาสรักในไร่ควายนะ พี่คีให้เหนือไปปั่นจักรยานเล่นหน่อยได้ไหมคะ เหนืออยากไปทะเลสาบตรงโน้น" เหนือฟ้าอ้อนขณะยืนโอบเอวภาคีจากด้านหลัง มองดูพ่อบ้านทำกะปิหวานและพริกเกลือจิ้มกินกับตะลิงปลิง"อยากไปตรงไหน พี่จะไปเป็นเพื่อน" ภาคีวางจานผลไม้รสเปรี้ยวจี๊ดลง ถอดผ้ากันเปื้อนลายควายออกแล้วแขวนไว้ที่เดิมดวงตาคมจ้องเขม็งส่งให้อย่างอารมณ์เสีย"สุมาเต๊อะเจ้า เหนือจะระวังตัวค่ะ" เหนือฟ้าซุกหน้าลงไปที่อกแกร่งภาคีกอดเมียขี้อ้อนกลับ แล้วฟอนเฟ้นใบหน้าไปตามเนินอก ผ่านหัวไหล่กลมกลึง แต่อยู่ดี ๆ เขากลับชักหน้าออก"แหวะ! อุแว้กก" คนตัวสูงพะอืดพะอม"พี่คีเป็
Last Updated : 2025-01-02เหนือหัวใจภาคี บทที่ 39 แกล้งสำออย
สาวอวบพลิกตัวไปมาบนเตียงนอน มือเอื้อมควานหาสามีกล้ามโต แต่พบเพียงหอมบั่วกับลูกชุบที่มานอนเฝ้าอยู่ข้างกายแทนโป๊ก! โป๊ก!เหนือฟ้าเดินลงมาตามเสียงกระทบกระทั่งของครกกับสากในครัว เคลื่อนมองสามีที่กำลังนั่งโขลกเครื่องแกงอยู่บนพื้น"ทำอะไรกินคะวันนี้"ร่างอุ้ยอ้ายโน้มตัวลงไปกอดหลังคอ ภาคีหยุดตำแล้วหันมาหอมแก้มเมียรักเสียงดังฟอดใหญ่ "แกงเลียงหัวปลีกุ้งสดครับ พอดีช่วงนี้หัวปลีในไร่ของเราออกเยอะ แล้วก็เหมาะที่จะเป็นเมนูบำรุงครรภ์ด้วย พี่เลยออกไปตัดมาตั้งแต่เช้า"พ่อเลี้ยงหนุ่มลุกแล้วประคองคนท้องมานั่งรอบนเก้าอี้"ดูแลเหนือดีแบบนี้ เดี๋ยวเหนือก็เคยตัวหรอกค่ะ" เหนือฟ้ารินนมจืดในเหยือกใส่แก้วสองใบ แล้วส่งให้ภาคีดื่มบ้าง "กินนมก่อนค่ะ พี่คียังแพ้ท้องแทนเหนืออยู่เลย ต้องบำรุงด้วยเหมือนกัน"พ่อครัวหัวป่าก์รับนมมาดื่มจนหมด "ขอบคุณครับ"ช่วงเช้าภาคีวุ่นวายกับการทำกับข้าวกับปลาให้เหนือฟ้ากิน เขาบรรจงติดตารางโภชนาการด้านอาหารที่คนท้องต้องกินและห้ามกินไว้กับฝาตู้เย็นในครัวด้วยความพิถีพิถัน"หมอนัดอีกทีตอนไหนเหรอเหนือ" หันมาถามเหนือฟ้าที่นอนหลับบนโซฟาทั้งที่ยังถือแผนผังการจัดบูธไว้ในมือ หนุ่มตัวสูงจึงหาผ้
Last Updated : 2025-01-03
Latest chapter
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 130 ป้อต้องทำบุญเน้อ
โรงพยาบาลทั้งครอบครัวเดินทางมาให้กำลังใจภาคีในวันที่มีผ่าตัดทำหมันกับหมอที่โรงพยาบาล หลังจากที่เขาตัดสินใจจะหยุดการสืบพันธ์ุนี้เพราะเกรงว่าภรรยาจะเผลอท้องขึ้นมาอีกในอนาคต และเพื่อแสดงตนว่าเขาจริงใจที่จะเสียสละเพื่อเธอดังนั้นวิธีการนี้จึงเป็นทางออกที่ดีที่สุดเพราะเขาอยากให้เหนือฟ้ารู้ว่าทายาททั้งหกคนของเขาจะเป็นของเธอตลอดไป และจะมีใครมีโอกาสแย่งชิงเขาไปจากเธอ"ปี้ปี้" หมูยอเดินเลาะไปมาเกาะแข้งเกาะขาพวกพี่ ๆ ขณะที่แป้งจี่นอนหลับอยู่บนตักแม่ ส่วนน้ำเงี้ยวนั้นนอนแผ่ยาวหนุนตักน่านฟ้าและนิ่มฟ้าเสมือนว่าพี่สาวพี่ชายเป็นเตียงนอนส่วนตัว"หมูยอคะมานั่งเฉย ๆ สิลูก" เหนือฟ้าอุ้มลูกชายสายปราดเปรียวที่ไม่ยอมหลับยอมนอน เอาแต่ปีนป่ายโซฟาไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย"หม่ำ ๆ" หมูยอเริ่มเดินเหนื่อยหนูน้อยหยิบขวดนมในกระเป๋าสัมภาระเด็กที่วางอยู่บนเก้าอี้ แล้วเปิดฝาขวดนมบริการตัวเอง"อะหยังป้อต้องตัดหำโตยก๊ะ" น่านฟ้าสงสัยตั้งแต่พ่อบอกว่ามีนัดตัดสิ่งที่อยู่ใต้หว่างขา เด็กชายก็มีคำถามกับเธออยู่ตลอด"ป้อตัดเพื่อคุมกำเนิดพวกเราจะได้มีกันแค่หกคนไงคะ ไม่ดีเหรอหรือหนูอยากมีน้องเพิ่ม" เหนือฟ้าหันไปอธิบายกับลูกชาย"อึ๋ย
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 129 รักไม่เปลี่ยนแปลง
ล่วงเลยมาจวบจนแฝดสามตัวป่วนอายุย่างเข้าวัยหัดอ้อแอ้ ความโกลาหลก็เพิ่มระดับขึ้นทำให้ในแต่ละวันพ่อแม่ต้องสลับกันควักยาดมตอนนี้บะแต๋งขึ้นประถมศึกษาชั้นปีที่หกส่วนนิ่มฟ้าและน่านฟ้าขึ้นประถมศึกษาปีที่หนึ่ง“เย้นิ่งเป็นฉาวแล้ว” นิ่มฟ้าสะบัดผมเปียของตัวเองขณะสวมชุดกระโปรงแบบไม่มีเอี๊ยม เด็กหญิงชะม้อยชะม้ายชายตามองกระจกขณะที่แม่ทำหน้าที่จัดทรงผมตามระเบียบของโรงเรียนที่กำหนดว่าต้องมัดผมให้เรียบร้อย“แก่แดดแก่ลมเกินไปแล้วนะแม่คนนี้” เหนือฟ้ายื่นมือมาบีบแก้มอูมของลูกสาว“ที่รักอาหารเช้าเสร็จแล้ว” ภาคีตะโกนเสียงดังขึ้นมาบนห้องนอนชั้นสาม สองแม่ลูกจึงพากันลงไปลิ้มรสมื้อเช้าขณะที่แฝดสาม บะแต๋งและน่านฟ้านั่งประจำตำแหน่งที่โต๊ะอาหารของใครของมันเรียบร้อย ที่คอของหมูยอ แป้งจี่และน้ำเงี้ยวมีผ้ากันเปื้อนลายลายการ์ตูนคนละสี ผมของทารกวัยหนึ่งขวบกว่าเริ่มดกดำคลุมทั้งหัว“หม่ำ ๆ” หมูยอกระแทกช้อนส้อมกับเก้าอี้กินข้าวที่มีกระบะสำหรับใส่ภาชนะอย่างร้อนใจ“ครับเสร็จแล้วลูก” ภาคีวางถ้วยบะหมี่ผักหมูน้ำลงบนกระบะกินข้าวของแฝดสาม แล้วยกจานข้าวผัดปลาแซลมอนจานใหญ่มาตั้งตรงกลางให้บะแต๋ง นิ่มฟ้าและน่านฟ้าบริการตัวเองทว่า
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 128 น้ำเงี้ยวเห็นบางสิ่ง
หนึ่งสัปดาห์ของการปิดเทอมที่เงียบเหงาทำให้นิ่มฟ้าที่ใจจดจ่อรอคอยต้องออกไปหากิจกรรมทำพร้อมกับพี่น้อง ช่วงเช้าเด็กหญิงนั่งรถซาเล้งออกมากับภาคีที่กระเต็งน้ำเงี้ยวไว้ในเป้อุ้มทารก ในรถพ่วงข้างยังมีส้มปู๋กับบะแว้งและบะแปปเจ้าแพะแคระติดสอยห้อยตามมาด้วย ส่วนบะแต๋งกับน่านฟ้านั้นไปทำงานกับแม่ที่โรงเลี้ยงวนิลา"เทพมาสไม่มาหาหนูแล้วเหรอ" จู่ ๆ พ่อก็ตัดสินใจถามเด็กหญิงที่กำลังใช้คราดขุดมันม่วงโอกินาว่า นิ่มฟ้าผงะเล็กน้อยกับคำถามที่เธอไม่อยากตอบเท่าไหร่"ดะดะ" แต่เพราะน้ำเงี้ยวเอียงคอมองพี่สาวที่กำลังทำหน้าจ๋อย พี่จึงยิ้มกว้างเพื่อให้น้องสบายใจ"บ่มาแล้ว จะไปตี้ไหนก็ไปเต๊อะนิ่งมุดออนแล้วเจ้า" หนูน้อยวัยอนุบาลที่มีวาจาฉะฉานประหนึ่งคนโตตอบพ่อด้วยความมั่นใจ แล้วกลับไปใช้คราดถากหญ้าถอนมันต่อ"เขาเรียกว่ามูฟออนจ้ะ ทำใจ๋เต๊อะความรักก็แบบนี้แหละน้า" ภาคีอุ้มน้ำเงี้ยวออกมาแล้วจับใส่สนับเข่าให้เจ้าตัวเล็กหัดคลานไปบนพื้นดินและได้สัมผัสกับธรรมชาติอย่างเต็มที่"ตะตะ" น้ำเงี้ยวเห็นใครบางคนกำลังกวักมือเรียก หนูน้อยสวมหมวกลายดอกไม้กับชุดผ้าหม้อฮ่อมสไตล์ล้านนารีบเร่งคลานแบบติดเทอร์โบไปหาเป้าหมายที่กำลังเปล่งแสงเร
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 127 ภารกิจเลี้ยงน้อง
ผ่านมาแล้วเกือบเจ็ดเดือนแล้วที่เหนือฟ้ากับภาคีได้กลายเป็นพ่อแม่ลูกหก แม้ในแต่ละวันทั้งคู่จะวุ่นวายกับการเลี้ยงเจ้าตัวเล็กต่างวัยทั้งหลาย แต่กลับไม่รู้เลยว่าการมีเด็กน้อยเหล่านี้เป็นภาระเพราะพวกเขามีพร้อมทุกอย่าง ทั้งเวลาอาชีพ เงินทองและความรักทว่ากลับมีเด็กหญิงเพียงคนเดียวที่กลายเป็นเด็กไม่สดใสร่าเริง เนื่องจากเธอเฝ้ารอคอยใครคนนั้นให้แวะเวียนมาหา โชคร้ายที่คำสวดอ้อนวอนและภาวนารวมทั้งการทำความดีของเธอไม่ได้ช่วยให้เทวดาคนโปรดปรากฏกายถึงแม้นี่จะเป็นวันปิดเทอมวันแรกของภาคเรียนที่หนึ่ง แทนที่นิ่มฟ้าจะดีใจแต่เธอกลับรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะการไปเจอเพื่อน ๆ นั้นทำให้เธอได้พบกับความสนุกสนาน เสียงหัวเราะและพูดคุยของเพื่อนสนิทนั้นช่วยคลายความเหงาและความคิดถึงที่มีต่อเทพมาส“นิ่มฟ้าหนูมีการบ้านปิดเทอมหรือเปล่าคะ” เหนือฟ้าที่กำลังทำงุ่มง่ามวุ่นวายกับการเตรียมมื้อเช้าให้ทารกแฝดสามวัยอายุเจ็ดเดือนเศษอยู่หน้าเตาชะเง้อคอมองลูกสาวที่กำลังนั่งเฝ้าน้องในคอกกั้นโดยไม่พูดไม่จา “นิ่มฟ้าแม่ถามว่ามีการบ้านหรือเปล่าลูก” สาวอวบปิดเตาแก๊สแล้วล้างมือเดินไปดูอาการของลูกสาวที่ซึมเศร้าเหงาหงอยมาพักใ
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 126 โดนป้อจายเท
หลังจากครูนับเก้าและผอ.ทัพฟ้าเดินทางกลับบ้าน เช้าวันต่อมาหม่อมเจ้าภูวสินและเจ๊ต่ายจึงแวะเวียนมาหาลูกชายกับลูกสะใภ้ บริเวณโต๊ะรับประทานอาหารของห้องพักเด็กแฝดสองคนกำลังรอพี่ชายทำอุ่นข้าวกล่องในไมโครเวฟให้กิน ระหว่างที่พ่อกำลังวุ่นวายกับการช่วยแม่ประคองน้องแฝดสามเข้าเต้า“มาแล้วข้าวกระเพราไก่ของนิ่มฟ้า ส่วนนี่ข้าวหมูกระเทียมของน่านฟ้า” บะแต๋งใช้ถุงมือกันร้อนหยิบกล่องข้าวมาวางตรงหน้าน้องสองคนที่ยังคงสะลืมสะลือเหมือนยังไม่พร้อมตื่นนอน เพราะพยาบาลกับหมอเดินเข้ามาเช็กความดันเช็ดสุขภาพแม่ตลอดทั้งคืน“บ่กิ๋นข้าวกา” บะแต๋งนั่งลงข้างน้องสาว หยิบหวีมาสางผมน้องที่ยุ่งกระเซอะกระเซิงเด็กหญิงทำหน้าจ๋อยส่งให้พี่ชาย เพราะเกือบหนึ่งอาทิตย์แล้วที่เธอเรียกเทวดาคนโปรดมาแต่เขากลับเบี้ยวไม่มาตามนัด“นิ่งตูดเต ป้อจายเตนิ่ง” นิ่มฟ้าผ่อนลมหายใจหนัก ๆ“ไผตี้ไหนทำย้ายฉิดใจ๋ก๋องปี้นิ่ง” น่านฟ้าถามพลางอมข้าวเก็บไว้ข้างแก้ม“อ้ายมาสทำย้ายใจ๋ปี้ ฉงฉัยมีฟันใหม่” เด็กหญิงคิดว่าเทวกุมารคงมีเด็กหญิงคนอื่นอยู่ในหัวใจ ถึงได้หมางเมินกับเธอเช่นนี้“ไม่หรอกน่า เทวดาก็มีภารกิจมากมายคงไม่มีเวลามาหาแฟนใหม่หรอก กิ๋นข้าวเต๊อะ” มื
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 125 หมูยอ แป้งจี่ น้ำเงี้ยว
9 เดือนต่อมาห้องคลอดบะแต๋ง นิ่มฟ้า น่านฟ้าและวงศาคณาญาติต่างนั่งลุ้นรอลุ้นกับทายาทคนใหม่ที่กำลังจะลืมตาดูโลก แต่มีเพียงคนเดียวที่เอาแต่เดินไปเดินมาจนทุกคนพากันเวียนหัว"หยุ๋ดเตวซะทีเต๊อะ อ้ายเมาหัวโจ้น ๆ แล้ว" บะแต๋งคว้าข้อมือน้องสาว"ก็นิ่งตื่นเต้นเจ้า" นิ่มฟ้าบอกพี่ชายพลางเหลือบมองหน้าประตูห้องคลอด"มานั่งตักอ้ายมา" บะแต๋งอุ้มน้องสาวนั่งลงบนตัก สวมกอดน้องแล้วจับมือที่เย็นเฉียบขึ้นมาเป่า"อ้ายแต๋งหนุนน้อยจะปดพัยก่อ" เด็กหญิงตบมือเปาะแปะลงบนมือพี่"ปลอดภัยสิครับ" พี่ชายกอดรัดน้องสาวแล้วโยกตัวเบา ๆ ขณะที่น่านฟ้าเพิ่งกลับมาจากร้านสะดวกซื้อพร้อมกับยายนับเก้าและตาทัพฟ้า เนื่องจากหม่อมเจ้าภูวสินกับเจ๊ต่ายติดธุระจึงส่งพ่อตาแม่ยายลูกชายมาแทน"น้องออกมารึยัง" เด็กชายนั่งลงพร้อมส่งเยลลี่รูปหมูให้พี่ชายกับพี่สาวกินเล่นระหว่างรอพ่อกับแม่"ยังเลย แต่เดี๋ยวก็คงออกมาแล้วล่ะ" บะแต๋งหันไปคุยกับน้องชายพลันนั้นไฟที่หน้าห้องคลอดก็ดับลงพร้อมกับประตูที่เปิดออก เตียงผู้ป่วยที่มีร่างเหนือฟ้านอนยิ้มแป้นชูสองนิ้วออกมาให้ลูกทั้งสามคนและครอบครัวของเธอและสามีขณะที่ภาคีเดินตามออกมาหลังสุดด้วยรอยยิ้มพร้อมกับหย
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 124 ทำความดีแลกเงิน
เด็กหญิงเปิดโคมไฟดอกไม้ที่หัวเตียงนั่งพับเพียบไหว้พระแล้วเริ่มอธิษฐานถึงพระจันทร์กลมโตที่ซ่อนตัวอยู่หลังม่านเมฆสีเทา"อ้ายมาสฉา อ้ายมาสฉุดหย่อมาหานิ่งเต๊อะ" นิ่มฟ้าประสานมือแน่น มองท้องฟ้าที่เคลื่อนตัวผ่านหน้าต่างห้อง ทว่าเทพมาสกลับไม่ปรากฏกายเสียที หนูน้อยนั่งรอนอนรอจนตาแทบปิด แล้วรู้สึกน้อยอกน้อยใจที่เทวดาคนโปรดไม่ยอมมาหาแต่ช่วงเวลาเคลิ้มหลับเทพมาสกลับร่วงตุ้บลงมาบนเตียงของนิ่มฟ้าโป๊ก!หน้าผากของทั้งคู่เขกชนกัน"โอ๊ย! เจ๋บ ๆ" นิ่มฟ้าจับหน้าผากของตน ดวงตากลมใสสอดประสานกับคนด้านบน เทวกุมารรูปหล่อกะพริบตาปริบ ๆ นิ่มฟ้าได้โอกาสรวบกอดอีกฝ่ายเสมือนเป็นตุ๊กตาขนาดเท่ามนุษย์"ได้โอกาสเอาใหญ่เชียว" เขายิ้มแต่ก็ไม่ได้ห้ามปรามเด็กหญิง แต่รู้ดีว่าไม่เหมาะสมจึงรีบดึงตัวออกอย่างว่องไว"อ้าว หนีนิ่งตำไมล่ะ นิ่งกิ๊ดเติงหาอ้ายมาสเน้อ" นิ่มฟ้าคลานสี่ขามาถึงปลายเตียง แล้วนั่งพับเพียบเรียบร้อยทำหน้าจ๋อย"เป็นเด็กเป็นเล็กไม่สมควร" เขามักจะย้ำเรื่องความไม่สมควรจนเด็กหญิงจำได้ขึ้นใจ"ตำไมซอบอู้เรื่องไม่ฉมควร ไม่ฉมควรเป็นยังไงเจ้า""เอาไว้อธิบายวันหลังละกัน ตอนนี้ดึกมากแล้วน้องควรนอนหลับ" เทพมาสพยักพเยิดใ
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 123 จ้างป้อดูแลแม่
ภารกิจที่ญี่ปุ่นจบลงอย่างรวดเร็วแม้ก่อนวันเดินทางภาคีต้องไปเป็นวิทยากรที่มหาลัยเก่าพร้อมกับพาบะแต๋งไปโชว์ตัว เนื่องจากคลิปที่เป็นไวรัลในญี่ปุ่นนั้นมีภาพการแสดงของบะแต๋งและหุยหุยรวมอยู่ด้วย นอกจากนี้ทุกคนยังให้การต้อนรับและชื่นชมเขาและลูกชายอย่างอบอุ่น หลายคนยังออกปากว่าถ้ามีโอกาสจะไปเที่ยวที่ไร่พิทักษ์มหิงสาเพื่อชมการแสดงควายแคระหลังจากเดินทางถึงบ้าน ครอบครัวเขาและครอบครัวภรรยาต่างแยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน ขณะที่เหนือฟ้ามีอาการเจ็ทแลคทำให้มีอาการอ่อนเพลีย ทั้งที่กลับมาได้เกือบสามวันแล้วแต่เธอกลับไม่สดใสร่าเริงนั่นจึงจนทำให้ภาคีเริ่มวิตกจริต"เหนือโอเคไหม ไม่สบายตัวตรงไหนบอกพี่นะ" เขาหยิบหวีมาสางผมที่พันกันยุ่งเหยิง รู้เลยว่าภรรยากำลังเหนื่อยล้าขนาดผมเผ้ายังไม่หวีให้เรียบร้อย"แค่เหนื่อยค่ะ แล้วเหนือก็รู้สึกกลัวด้วย ฮึก..ฮึก" เธอมักจะเห็นภาพตอนที่ตัวเองตกเลือดซ้ำ ๆ ในหัว ครั้งนั้นมันเหมือนฝันร้ายที่ฝังอยู่ในใจของเธอเรื่อยมา เหตุการณ์ในวันวานที่สูญเสียลูกคนที่สองไป"ไม่เป็นไรครับ ดีแล้วที่กลัว การที่เรากลัวไม่ใช่เรื่องเลวร้ายนะ และเวลาที่เหนือกลัวพี่จะได้รู้ว่าต้องดูแลเหนือยังไง" เข
เหนือหัวใจภาคี บทที่ 122 ดูเพนกวินและศาลเจ้า
กองถ่ายรายการให้เวลาเด็กทั้งสามคนซักซ้อม เหนือฟ้าที่นั่งกินผลไม้จนจุกจึงลุกขึ้นยืดเส้นยืดสาย เดินมาให้กำลังใจลูก ๆ“บะแต๋ง นิ่มน่านมาหาแม่เร็วค่ะ” เหนือฟ้ากวักมือเรียกแก๊งเด็กแสบจึงรีบสับขาไปหาอย่างไว“มีอะหยังบะหนุนน้อย” บะแต๋งกุมมือแม่“แม่แค่อยากให้กำลังใจครับ แม่เชื่อว่าพวกลูกทำได้” เหนือฟ้าลูบศีระษะเล็กของลูกทั้งสามคนละที“แต๋งทำได้ครับ” บะแต๋งโผเข้ากอดแม่ พิงหน้ากับท้องเพื่อขอกำลังใจจากน้องแฝดสามที่กำลังจะลืมตาดูโลกในอีกไม่ช้า “อ้ายขอกำลังใจ๋หน่อยเน้อละอ่อนทั้งหลาย” “น่านก็ตำได้ น่านไปฝึกฉ้อมกับปาขี้ก่อนเน้ออี่แม่” น่านฟ้าชูสองนิ้ววิ่งนำไปหาพ่อเป็นคนแรก ตามด้วยบะแต๋งเป็นคนที่สอง เหลือเพียงนิ่มฟ้าที่ยังยืนท่องภาษาญี่ปุ่นวนไปเวียนมาด้วยความไม่มั่นใจ“คนนี้ล่ะทำได้หรือเปล่า” เหนือฟ้ายื่นมือไปให้ลูกสาวจับ เด็กหญิงจับมือแม่มาหอมเพื่อสร้างกำลังใจให้ตนเอง“นิ่งตำอย่างอื่นได้จ้าว แต่นิ่งจำปาสายี่ปุ่งบ่ได้” นิ่มฟ้าบอกปัญหาที่ตนเองมีให้แม่ฟัง“เขาให้พูดว่า ชิอาวาเสะ เดส เนะ ก็แค่คำพูดเพียงหกคำเท่านั้นเอง เหมือนตอนที่หนูนับควายหกตัวนั่นแหละ”เพราะเธอรู้ดีว่าลูกสาวเห็นทุกอย่างเป็นควายไปซะหม
