บทที่ 0596

ภายใต้การส่งสัญญาณของฮ่องเต้ชู เมิ่งเฉวียนเต๋อรีบเดินไปข้างหน้าสองสามก้าวและรับจดหมายนั่นมา

ในขณะที่ฮ่องเต้ต้าฉู่กําลังเปิดอ่านอยู่นั้น เสียงขององค์หญิงรองก็ค่อยๆ ดังขึ้น

“เสด็จพ่อ จดหมายนี้ถูกทิ้งไว้โดยเสด็จแม่ก่อนสิ้นพระชนม์” พูดถึงตรงนี้องค์หญิงรองก็โขกหัวลงไปอีกครั้ง "เดิมทีหม่อมฉันคิดว่าจะปล่อยให้เรื่องนี้จมลงไปในทะเลก็ช่างมันเถอะ แต่หม่อมฉันไม่สบายใจทั้งวันทั้งคืนจริงๆ เลยเพคะ"

องค์หญิงรองพูดจบก็ไม่พูดอะไรอีก

แต่ฮ่องเต้ต้าฉู่กลับอ่านจดหมายของสนมซูผินอย่างละเอียดถี่ถ้วนครั้งแล้วครั้งเล่า

ในจดหมายที่เขียนด้วยจดหมายนั้น ได้เขียนอย่างละเอียดว่า สนมซูผินได้รับคําสั่งจากพระสนมเต๋อเฟยอย่างไร เมื่อร่างกายของซ่งชิงหย่าอ่อนแอลง เขาก็ใช้ยาในมือของสนมอวิ๋นกุ้ยเหรินเพื่อทําให้ร่างกายของซ่งชิงหย่าค่อยๆ อ่อนแอลงและค่อยๆ ฆ่าไป

ผลลัพธ์สุดท้ายคือการตายของซ่งชิงหย่า

และคนที่ทําร้ายนาง พระสนมเต๋อเฟยได้รับอํานาจควบคุมวังหลังทั้งหก

สนมซูกุ้ยเหรินก็ได้เลื่อนตําแหน่งเป็นสนมซูผิน

แม้แต่สนมอวิ๋นกุ้ยเหรินก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นกุ้ยเหรินในเวลานั้น

ดังนั้นชิงหย่าที่คิดถึงอยู่ในใจของเขามาตลอด กลับถู