บทที่ 0577

ตอนนี้เรื่องมันบานปลายแล้ว ค่อยไปแก้ไข ยังทันไหม?

คิดถึงตรงนี้องค์รัชทายาทก็หันไปมององค์ชายรอง “ทางกัวผิงเป็นอย่างไรบ้าง?”

“กระหม่อมไปหาเขาแล้ว แต่เขาไม่ยอมพูดเลย” ดวงตาขององค์ชายรองเต็มไปด้วยความไม่พอใจต่อกัวผิง “คิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็นคนที่ภักดีต่อลู่จิ่นเฉินอย่างสุดจิตสุดใจ”

องค์รัชทายาทกลับส่ายหน้า “เขาไม่ได้ภักดี ตอนนี้เขากลัวแล้ว”

“ได้ยินว่างานเลี้ยงที่จวนตระกูลเหอเมื่อวาน กัวผิงไม่ได้ปรากฏตัว”

“วันนี้ตอนเช้าเขาก็ไม่เคยปรากฏตัวออกมา เขาเป็นปลิ้นปล้อนเจ้าเล่ห์ ตอนนี้หลบองค์ชายสามไม่ได้ ก็พยายามติดต่อกับเขาน้อยที่สุด”

“แต่เขากลับไม่กล้าขัดใจลู่จิ่นเฉิน เกรงว่าจะมีจุดอ่อนอยู่ในมือเขา”

“ไม่เป็นไร” พูดถึงตรงนี้ องค์รัชทายาทก็หันไปปลอบองค์ชายรอง “ตอนนี้หลักฐานในมือฉู่เยี่ยนยังอยู่ ถ้าถอนรากถอนโคนตระกูลเหอและตระกูลหลิน ถึงตอนนั้นกัวผิงก็จะออกหน้าแล้ว”

“เขาไม่ได้โง่”

เผยฉู่เยี่ยนจึงเอ่ยปากถาม “องค์รัชทายาท แล้วทางตระกูลโจวล่ะพ่ะย่ะค่ะ”

“พรุ่งนี้ก็ให้นางไปตีกลองร้องทุกข์ที่นอกวัง ในเมื่อสถานการณ์วุ่นวายขึ้นแล้ว ก็ทําให้มันวุ่นวายยิ่งขึ้นเสียเลย”

ในตําหนักชิงอวิ๋น ซ่งชิงเหยียนรู้ส