บทที่ 0584

เหอหย่งถึงกับรู้สึกว่าสมองของเขาส่งเสียงหึ่งๆ

วันนี้ตนทําเวรกรรมอะไรไว้กันแน่ ถึงได้ออกมาฟ้องตนทีละคนสองคน

แต่วันนี้เขาทําเวรกรรมที่ไหนกัน เขาทําเวรกรรมตั้งแต่เมื่อก่อน ทําเวรกรรมมาตลอดต่างหาก

เขาได้ยินเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของทุกคนในราชสํานักอย่างชัดเจน

“คิดไม่ถึงว่าวันนี้สองคนนี้จะมาฟ้องราชเลขาเหอ ดูท่าวันนี้เขาต้องตายแน่แล้ว”

“เหอหย่งคนนี้เจ้าสมบัติธรรมดาแต่กลับเป็นขุนนางขั้นหนึ่ง แต่ความจริงแล้วเขาพึ่งพาอาศัยจวนอันกั๋วกง เขายังกล้าทําร้ายเจ้าหนูเผยอีก”

......

คนที่ในสมองมีเสียงหึ่งๆ เหมือนกัน ยังมีฮ่องเต้ฉู่

เขารู้ว่าเหอหย่งคนนี้ไม่ถือว่าเป็นคนที่มีความสามารถอะไร แต่ยังไงก็ดํารงตําแหน่งราชเลขากรมแรงงานมาหลายปี แม้ว่าจะไม่ได้ประสบความสําเร็จอะไรมากนัก แต่ก็ไม่มีความผิดพลาดอะไร

ดังนั้นฮ่องเต้ต้าฉู่จึงไม่เคยมีความคิดที่จะเปลี่ยนคน

แต่ตอนนี้ถ้าสิ่งที่เหออวิ๋นเหยาพูดเป็นความจริง เกรงว่าคนคนนี้จะรักษาไว้ไม่ได้

เมื่อเห็นเหล่าขุนนางที่กําลังวิพากษ์วิจารณ์กันอยู่ด้านล่าง ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “พอแล้ว”

จากนั้นเขาก็ยืนขึ้นและมองไปที่ทิศทางขององค์รัชทายาท "องค์ร