บทที่ 0589

เมื่อเห็นใต้เท้าศาลาว่าการที่ใบหน้าถูกแดดเผาจนแดง องค์ชายรองก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

จริงสินะ เมื่อครู่ตอนที่นางโจวขึ้นตําหนัก เสด็จพ่อเคยส่งคนไปเชิญใต้เท้าจ้าวที่จวนศาลาว่าการมา

แต่ต่อมาเหออวี่เหยาเข้าไปในตําหนักอีกครั้ง เรื่องราวก็ใหญ่โตขึ้น เสด็จพ่อกลับลืมใต้เท้าจ้าวไปเลย

รัชทายาทเองก็พยายามกดมุมปากที่ยกขึ้นของตนเองลง “ที่แท้ก็เป็นใต้เท้าจ้าว วันนี้รบกวนใต้เท้าจ้าวแล้ว”

“เดิมเสด็จพ่อมีเรื่องจะถาม แต่ภายหลังได้รับคําตอบจากที่อื่นแล้ว ก็ไม่จําเป็นต้องรบกวนใต้เท้าจ้าวแล้ว”

ใต้เท้าจ้าวชะงัก กลืนน้ำลายลงคอ “พระองค์เกรงใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ ในเมื่อฝ่าบาทไม่ต้องการกระหม่อมแล้ว กระหม่อมก็ขอตัวก่อนพ่ะย่ะค่ะ”

หันหน้ากลับไป แต่ใบหน้ากลับเต็มไปด้วยความคับข้องใจ

ดังนั้นฝ่าบาทเรียกเขามาแล้วก็ลืมเขาไปเลยว่างั้นเถอะ

โชคดีที่คําพูดขององค์รัชทายาทนั้นไพเราะมาก แต่รอยยิ้มขององค์ชายรองก็ได้อธิบายความจริงไปแล้ว

ทางด้านซ่งชิงเหยียนและลู่ซิงหว่าน ในที่สุดก็ได้รู้ความจริงของเรื่องนี้แล้ว

ฮ่องเต้ต้าฉู่มาแล้ว

[เสด็จพ่อ เสด็จพ่อรีบเล่ามา เกิดอะไรขึ้นกันแน่?]

[จิ่นซินสอบถามไปสอบถามมา ก็แค่ได้ข่าวว่ามี