LOGINShare
บทที่ 0562
Last Updated:
2024-11-08 18:00:00Related chapters
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0563
ทางตําหนักจิ่นซิ่วเป็นกังวลไม่หยุด แต่เสิ่นฮูหยินกลับนั่งดื่มชาอยู่ในตําหนักชิงอวิ๋นอย่างปลอดภัยแล้ว“ได้ยินว่าบ้านเดิมของฮูหยินเสิ่นอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือ นี่เป็นชาที่ท่านพ่อของข้านํามาจากที่นั่นก่อนหน้านี้ ฮูหยินลองชิมดู” จริง ๆ แล้วซ่งชิงเหยียนไม่ได้มีความหมายอื่น เพียงแต่ในใจชอบเสิ่นฮูหยินพอใจกับเฉินเซียวลูกชายของนางมาก จึงสนิทกับนางมากขึ้นได้ยินว่าเป็นชาของบ้านเกิด เสิ่นฮูหยินรีบยกถ้วยขึ้นชิม เงยหน้าขึ้นมองซ่งชิงเหยียนอย่างประหลาดใจ “ตามที่พระสนมกล่าวไว้จริง ๆ”พูดถึงตรงนี้ก็ถอนหายใจอีกครั้ง“ลูกสองคนของบ้านข้า ไม่มีใครทําให้ข้าสบายใจได้เลย” บางทีชาถ้วยนี้อาจเปิดประตูหัวใจของฮูหยินเสิ่น นางถึงกับพูดกับซ่งชิงเหยียนเรื่องสัพเพเหระ ทําท่าทางราวกับว่านางอายุเท่ากันลู่ซิงหว่านอดทอดถอนใจไม่ได้[ตอนนี้ท่านแม่เป็นคนที่ทุกคนต่างก็รักใคร่จริง ๆ เล็กจนถึงข้าที่อายุแค่ไม่กี่เดือนยังติดท่านแม่มากเลย][ใหญ่ไปถึงผู้หญิงวัยกลางคนอย่างฮูหยินเสิ่นก็ชอบท่านมากเหมือนกันนะ]กลับไม่มีใครตอบแน่นอนว่าไม่ควรมีใครตอบกลับ เพราะนี่เป็นเพียงความในใจของหวานหว่านเท่านั้นบางครั้งซ่งชิงเหยียนก็
Last Updated : 2024-11-09เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0564
“พระสนมไม่จําเป็นต้องปลอบขวัญหม่อมฉัน” ในใจของเสิ่นฮูหยินกลับกระจ่างแจ้ง “บุตรสาวของหม่อมฉันเป็นคนเช่นไร ในใจของหม่อมฉันรู้ดี”พูดถึงตรงนี้ ฮูหยินเสิ่นถึงกับหลั่งน้ำตาออกมา“แต่เมื่อก่อนตอนที่หนิงเอ๋อร์อยู่บ้าน ไม่ใช่เป็นแบบตอนนี้”“ตอนนั้นนางก็ไม่ได้ศึกษาตําราแพทย์อะไร ปกติก็เล่นสีซออยู่ในลานบ้าน อ่านนิทานอะไรพวกนั้น บางครั้งก็จะออกไปเดินเล่นข้างนอกเป็นเพื่อนข้า”“แต่หลังจากตัดสินใจเข้าวังแล้ว นางกลับเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องทั้งวัน ศึกษาตําราแพทย์อะไรสักอย่าง แม้แต่สาวใช้ข้างกายนางก็ยังเข้าใกล้ไม่ได้”“ต่อมาตอนเข้าวัง ก็ไม่ได้พาสาวใช้ที่รับใช้ข้างกายนางตั้งแต่เด็กไปด้วย”ฮูหยินเสิ่นดูเหมือนจะพูดถึงจุดที่เสียใจ ยิ่งเสียใจมากขึ้น แม้แต่ซ่งชิงเหยียนก็ติดไปแล้วรีบเข้าไปตบหลังฮูหยินเสิ่น ถือว่าเป็นการปลอบใจนาง“พระสนมไม่รู้ ตอนนี้นางเย็นชากับหม่อมฉันมาก และไม่ได้สนิทสนมเหมือนแต่ก่อน วังจิ่นซิ่วแห่งนี้ วันหลังหม่อมฉันก็ไม่ต้องมาอีกแล้ว”ในขณะที่เสิ่นฮูหยินกําลังร้องไห้ฟูมฟายอยู่นั้น จู่ ๆ ความคิดแปลก ๆ ก็ผุดขึ้นมาในสมองของลู่ซิงหว่าน[เสิ่นหนิงคนนี้ ไม่ว่า
Last Updated : 2024-11-09เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0565
“ข้ามีข้อสงสัยในใจ สําคัญมาก สําคัญมาก เจ้าไปตรวจสอบด้วยตัวเอง” หาได้ยากที่ซ่งชิงเหยียนจะจริงจังจริง ๆ “เรื่องนี้มีแค่เราสองคนเท่านั้นที่รู้ ต้องไม่มีคนที่สามเด็ดขาด”“คุณหนูบอกมาได้เลยเจ้าค่ะ ข้าน้อยจะเก็บเป็นความลับแน่นอน”ซ่งชิงเหยียนถอนหายใจยาว ในที่สุดก็เอ่ยปาก “ข้าสงสัยว่า เสิ่นหนิงถูกสลับตัวแล้ว”คําพูดนี้ไม่สามารถพูดออกมาได้ อย่าว่าแต่เหมยอิ่งเลย แม้แต่ซ่งชิงเหยียนก็ยังรู้สึกไร้สาระแต่ซ่งชิงเหยียนยังคงพูดต่อไป ในเมื่อเรื่องนี้มีข้อสงสัยในใจของนาง นางก็ต้องตรวจสอบให้ชัดเจน มิฉะนั้น นางจะตกใจจริง ๆไม่ว่าเสิ่นหนิงจะทําอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่ออํานาจ นางล้วนยอมรับได้ถึงอย่างไรตอนนี้นางก็ดูแลวังหลังอยู่ หนึ่งคือขุนนางชั้นผู้ใหญ่ของราชวงศ์ก่อนจะไม่รบกวนฝ่าบาทเพราะเรื่องการแต่งตั้งฮองเฮาอีก สองคือตนเองประหยัดแรงไปมากจริง ๆแต่ว่า ถ้าเสิ่นหนิงคนนี้ถูกสลับตัวก่อนเข้าวังเช่นนั้นเสิ่นหนิงฮองเฮาที่อยู่ในวังตอนนี้ ก็ไม่ใช่บุตรสาวของใต้เท้าเสิ่น ขุนนางต้าหลี่ซื่อ น้องสาวของเสิ่นเซียวรองเจ้าแม่ทัพภาคตะวันตกแรงจูงใจของคนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่ ๆเมื่อคิดถึงตรงนี้ ซ่งชิงเหยียนก็รู้สึกก
Last Updated : 2024-11-09เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0566
ลู่ซิงหุยเป็นคนที่ไม่เคยเสียเปรียบมาก่อน ประกอบกับช่วงนี้นางอยู่ในตําหนักจิ่นซิ่วอย่างลำบากใจมาตลอด ตอนนี้ไม่มีทางยอมองค์หญิงสามอีกแน่นอน“ลู่ซิงอวี้ เจ้าเกลียดตําหนักชิงอวิ๋นมากที่สุดไม่ใช่หรือ ทําไมยังพูดแทนหย่งอันอีก”เมื่อลู่ซิงหุยตอบกลับ ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็เงียบกริบแน่นอนว่าไม่รวมถึงลู่ซิงหว่านด้วย ตอนนี้นางกําลังบ่นในใจอย่างกระตือรือร้น![ข้าอดชื่นชมลู่ซิงหุยไม่ได้จริงๆ ตอนนี้ทุกคนในวังต่างก็กลัวเจ้าแม่ของข้า นางกล้าหาญมาก!][ดีมาก ดีมาก รีบตีกันเถอะ!]ปลาเล็ก ๆ ที่ลอยอยู่ในน้ำก็ไม่ได้อยู่เฉย ๆ“องค์หญิงหกคนนี้เลวจริง ๆ คราวก่อนแมวที่อยู่ข้าง ๆ นางยังบอกว่าองค์หญิงหกอุ้มมันไปขู่องค์หญิงใหญ่”“ใช่แล้ว เมื่อก่อนนางก็ทําร้ายพวกข้าไม่น้อย โยนพวกข้าไปตากแดดแดดจ้า เพราะเหตุนี้ข้ายังมีเพื่อนตายมากมายเลย”[พวกเจ้าเข้ากันได้ดี แต่แมวตัวนี้ไปนินทากับปลาได้ยังไง][หรือว่าพวกเจ้ามีพิษเข้าสู่ร่างกายแล้ว แม้แต่แมวก็ไม่กล้ากินพวกเจ้าแล้ว]“เทียบกับองค์หญิงหย่งอันผู้นี้น่ารักกว่าเยอะ ถึงแม้นางจะซน แต่ก็ไม่เคยทําร้ายพวกข้า”[ชมต่อไป ชมให้ดี ๆ ข้ากําลังรออยู่นะ][รอให้พวกเขาทะเลาะกันเสร็จแล
Last Updated : 2024-11-10เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0567
[โอ๊ะโอ๊ะโอ๋ ตกจากแท่นบูชาแล้ว ดูสิ เจ้าดูสิ จมูกเขียวหน้าบวมไปหมดแล้ว เกรงว่าผู้หญิงปากร้ายตามตลาดยังลงมือไม่แรงเท่าเจ้าสองคนเลย]จิ่นซินและจิ่นอวี้ก็มองหน้ากันอย่างกระอักกระอ่วน ในที่สุดจิ่นอวี้ก็ออกจากอุทยานหลวงไปอย่างเงียบ ๆ และมุ่งหน้าไปยังตําหนักจิ่นซิ่วแน่นอนว่าพวกนางไม่อยากห้ามทะเลาะองค์หญิงสามและองค์หญิงหกต่างก็เป็นศัตรูกับตําหนักชิงอวิ๋น จรองๆ พวกนางก็รอคอยให้สองคนนี้ต่อสู้กันแต่ถึงยังไงพวกนางก็เป็นบ่าว ยังต้องคํานึงถึงหน้าตาของฝ่าบาทและฮองเฮาด้วย ที่สําคัญคือต้องคํานึงถึงหน้าตาของพระสนมถ้าฝ่าบาททรงทราบว่าพวกนางสองคนกําลังดูเรื่องตลกอยู่ที่นี่ พระองค์จะไม่ทรงตําหนิพระสนมหรือ?และสาวใช้ขององค์หญิงที่หกและองค์หญิงที่ห้าก็เข้าร่วมใน"การต่อสู้" และทั้งสองก็ต่อสู้กันอยู่ข้าง ๆจิ่นซินกลัวว่าพวกนางจะทําร้ายองค์หญิง จึงรีบก้าวไปข้างหน้าและปกป้องนางไว้ด้านหลังลู่ซิงหว่านจะยินดีได้ยังไง นางผลักจิ่นซินไปด้านข้างและเริ่มดูความคึกคักทางด้านจิ่นอวี้ รีบร้อนไปยังตําหนักจิ่นซิ่วแล้วแต่ยังไม่ทันได้ออกจากอุทยานหลวง ก็ได้พบกับฮ่องเต้ต้าฉู่ ตอนนี้กําลังเดินเล่นอยู่ในอุทยานหลวงก
Last Updated : 2024-11-10เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0568
“เมื่อครู่บ่าวกับจิ่นซินกําลังเล่นอยู่กับองค์หญิงหย่งอันที่ริมทะเลสาบจิ้งหูในอุทยานหลวง”“องค์หญิงหกก็จะมาเล่นด้วยกัน พอดีตอนนี้องค์หญิงสามก็มาด้วย องค์หญิงทั้งสองคุยกันแค่สองสามประโยคก็โต้เถียงกันขึ้นมา”“บ่าวกับจิ่นซินอยากจะเข้าไปห้าม แต่จริง ๆ แล้ว... “ห้ามไม่ได้จริงๆ บ่าวจึงคิดจะไปขอความช่วยเหลือที่ตําหนักของฮองเฮา”เมื่อฮ่องเต้ต้าฉู่ได้ยินคําพูดของจิ่นอวี้ ฝีเท้าของเขาก็ยิ่งเร็วขึ้นจําได้ว่าทิศทางที่จิ่นอวี้เดินเมื่อครู่คือทิศทางที่ไปยังตําหนักจิ่นซิ่วจริง ๆหลังจากเลี้ยวหัวมุม ฮ่องเต้ฉู่ก็ตกใจกับฉากตรงหน้าเขาบุตรสาวสองคนของเขาตอนนี้กําลังดึงกันอยู่บนพื้นด้วยข้าเผ้ายุ่งเหยิง เสื้อผ้าของลู่ซิงหุยค่อนข้างยุ่งเหยิงอาจเป็นเพราะทั้งสองคนหมดแรงแล้ว ตอนนี้ทั้งสองคนกําลังฉีกทึ้งกันอยู่บนพื้น ขยับตัวไม่ได้ แต่กลับไม่มีใครปล่อยมือแต่ปากของทั้งสองกลับไม่ว่าง“ลู่ซิงอวี้ เจ้าอย่าคิดว่าตอนนี้เจ้าเลี้ยงอยู่ในตําหนักพระสนมหลานเฟยแล้วจะมีที่พึ่งพิงได้ เจ้าดูท่าทางแบบนั้น พระสนมหลานเฟยจะชอบเจ้าหรือ?”“ตอนนี้ข้าถูกเลี้ยงมาในตำหนักของฮวงเฮา ที่สําคัญกว่านั้นก็คือข้ายังมีพี่ชายแท้ๆ อยู่
Last Updated : 2024-11-10เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0569
จากนั้นก็ชี้นิ้วไปที่สาวใช้สองคนที่ข้าเผ้ายุ่งเหยิงด้านหลังทั้งสองคน “เมิ่งเฉวียนเต๋อ พาพวกนางสองคนลงไป แล้วโบยให้ตาย”ลู่ซิงอวี้และลู่ซิงได้ยินเรื่องนี้จึงเกิดความกลัวขึ้นมาที่แท้เสด็จพ่อก็ทรงกริ้วจริง ๆลู่ซิงอวี้อ้าปาก เหมือนอยากจะขอร้องแทนนางกํานัลผู้นั้น แต่กลับเห็นเสด็จพ่อกําลังมองตนด้วยสีหน้าอึมครึม กลืนคําพูดที่มาถึงปากกลับไปอย่างฝืนใจลู่ซิงหุยคุกเข่าลงบนพื้นโดยไม่พูดอะไรสักคําและไม่กล้าพูดอะไรนางกํานัลสองผู้นั้นถูกขันทีที่อยู่ข้างหลังเมิ่งเฉวียนเต๋อลากออกไปโดยปิดปากไว้ ดังนั้นจึงไม่ได้ส่งเสียงอะไรออกมาเมื่อเห็นทั้งสองคนถูกลากออกไป ลู่ซิงอวี้และลู่ซิงหุยก็ยิ่งตัวสั่นเทิ้มฮ่องเต้ชูโกรธมากจริง ๆ ทั้งตัวเขาปล่อยกลิ่นอายที่อันตรายออกมาแม้แต่ลู่ซิงหว่านก็ยังพยายามควบคุมตัวเอง พยายามไม่ให้ตัวเองส่งเสียงออกมาแน่นอนว่านางไม่ได้กลัวหรอกตอนนี้นางกําลังรอฮ่องเต้ฉู่จัดการสองผู้นั้นอย่างกระตือรือร้นอยู่ครั้งนี้ฮ่องเต้ต้าฉู่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟจริง ๆ นางก้มหน้าลงด้วยสีหน้าเคร่งขรึม พูดไม่ออกแม้แต่คําเดียวนางไม่รู้ว่าจะจัดการกับบุตรสาวสองคนนี้ยังไงแล้วเมื่อเห็นท่าทางกลืนไ
Last Updated : 2024-11-11เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0570
ฮองเฮากลับคิดไม่ถึงว่า พระมเหสีหลานเฟยจะสบายอกสบายใจเช่นนี้เดิมนางคิดว่า ตามนิสัยของพระมเหสีหลานเฟยแล้ว จะกลัวเกรงเรื่องขององค์หญิงสามนึกไม่ถึงว่าพระมเหสีหลานเฟยกลับปลอบใจเสิ่นหนิง“พระมเหสีก็ไม่จําเป็นต้องเก็บเรื่องนี้มาใส่ใจ ดีชั่วตอนนี้ฝ่าบาทก็ไม่ได้ทรงกริ้วใส่พระองค์และหม่อมฉัน”“องค์หญิงสามและองค์หญิงหกเดิมทีก็มีนิสัยชอบทําสงครามเช่นนี้อยู่แล้ว เมื่อก่อนพระสนมเต๋อเฟยกับสนมอวิ๋นกุ้ยเหรินก็ยุ่งอยู่กับงานข้างหลังไม่น้อย ในเมื่อตอนนี้พวกข้าเลี้ยงดูแทน ก็มีแต่ทําตามโชคชะตาเท่านั้น”เสิ่นหนิงกลับไม่สนใจคำพูดของนาง เพียงแค่หันหน้าไปพูดเรื่องงานแต่งงานขององค์รัชทายาทในเวลานี้ในตําหนักซิงหยาง ต้องบอกว่าเผยฉู่เยี่ยนดูเหมือนจะเป็นคนที่เกิดมาเพื่อช่วยเหลือกษัตริย์จริงๆด้วยวิธีการของเขา เพียงชั่วเวลาหนึ่งก้านธูป สาวใช้นั้นก็ได้เปิดเผยเรื่องราวออกมาเป็นองค์ชายสามส่งมาชั่วพริบตาเดียว องค์รัชทายาททั้งสามก็ตกตะลึงอยู่กับที่องค์ชายสามใจร้อนจนทนไม่ไหวแล้วหรือ?“เสด็จพี่” หลังจากไล่ทุกคนออกไป ในห้องเหลือเพียงสามคนแล้ว องค์ชายรองก็เอ่ยปากในที่สุด “แต่ก่อนกระหม่อมก็รู้สึกว่าเสด็จพี่มี
Last Updated : 2024-11-11
Latest chapter
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0640
พูดถึงตรงนี้องครักษ์เงามังกรก็ถอนหายใจ “เพียงแต่อีกฝ่ายล้วนเป็นนักรบที่ตายแล้ว ไม่ได้เหลือผู้รอดชีวิตไว้”[แม่เจ้าโว้ย ทหารพลีชีพหนึ่งร้อยคน นี่มันฐานะอะไรเนี่ย][ดูเหมือนว่าชีวิตของเสด็จพ่อมีค่ามากจริงๆ สามารถทําให้อีกฝ่ายส่งทหารพลีชีพได้หนึ่งร้อยคน]เรื่องนี้เป็นไปตามที่คาดไว้ ฮ่องเต้ต้าฉู่ย่อมไม่ตําหนิองครักษ์เงามังกร จึงออกคําสั่งให้คนขับรถม้าเดินทางต่อไป ต้องไปถึงสถานที่ปลอดภัยถึงจะดําเนินการต่อได้ภายในรถม้าก็เงียบกริบเช่นกันในที่สุดสนมเยว่กุ้ยเหรินก็ลองเอ่ยปาก “ฝ่า...นายท่าน ฮูหยิน คือว่า...”ซ่งชิงเหยียนเหมือนเพิ่งนึกถึงสนมเยว่กุ้ยเหรินที่ขดตัวอยู่ที่มุมห้อง ดึงนางขึ้นมา “วางใจเถอะ ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว”ในใจก็อดทอดถอนใจไม่ได้ มิน่าเล่าสนมเยว่กุ้ยเหรินถึงอยู่ในวังมาเจ็ดแปดปีก็ไม่มีทายาทสักคน เกรงว่าโอกาสที่ฝ่าบาทจะโปรดปรานนางก็มีน้อยมากในรถม้าคันเดียวมีกันแค่สี่คน ตัวเองยังสามารถลืมนางได้อย่างสนิทใจ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงฮ่องเต้ที่มีสนมมากมายส่วนฮ่องเต้ต้าฉู่ก็จัดเสื้อผ้าให้ตนเอง แล้วอุ้มลู่ซิงหว่านเข้ามาในอ้อมกอดของตน หยอกล้อนางว่า “หวานหว่าน ตกใจหรือเปล่า?”ลู่ซิงหว่านเอื
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0639
เพราะว่าตอนนี้อยู่ข้างนอก ทุกคนต่างก็เปลี่ยนคําเรียกขานกัน จึงสามารถปกป้องฝ่าบาทได้อย่างทั่วถึง“ปกป้องนายท่าน!” เว่ยเฉิงดึงกระบี่ออกจากฝักกระบี่ของตัวเอง แล้วพูดกับฮ่องเต้ต้าฉู่ที่อยู่บนรถม้า “นายท่านไม่ต้องเป็นห่วง คนขอวเราข้าล้วนเลือกคนที่มีวรยุทธ์สูงทั้งนั้น ต้องสามารถปกป้องนายท่านและฮูหยินให้ปลอดภัยได้อย่างแน่นอนขอรับ”“ได้” เสียงทุ้มต่ำของฮ่องเต้ต้าฉู่ดังขึ้น ทําให้เว่ยเฉิงรู้สึกสบายใจขึ้นหลายส่วนซ่งชิงเหยียนก็กุมมือของสนมเยว่กุ้ยเหรินในเวลานี้ และพยักหน้าให้นางเพื่อแสดงให้เห็นว่านางสบายใจได้ลู่ซิงหว่านกลับไม่กลัวอย่างที่สนมเยว่กุ้ยเหรินคิดแม้กระทั่งนางยังตบแขนสนมเยว่กุ้ยเหรินเบาๆ ปากก็พึมพําว่า “ไม่กลัว”สนมเยว่กุ้ยเหรินรู้สึกอับอายขายหน้าจริงๆ [ว้าว ทําไมมันน่าตื่นเต้นจัง][เสด็จพ่อและท่านแม่ต้องสู้ๆ นะ! เสด็จพ่อไม่ใช่ฮ่องเต้แห่งแคว้นต้าฉู่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในนิทานหรอกหรือ! โชว์ฝีมือให้หวานหว่านดูหน่อย ให้หวานหว่านดูบ้าง!]ซ่งชิงเหยียนกุมหน้าผากอย่างพูดไม่ออกโชคดีที่เป็นเสียงในใจ ฝ่าบาทจึงไม่ได้ยิน หวานหว่านเอ๋ย เจ้ามีกี่หัวให้ถูกตัดกันล่ะเนี่ย!แม้แต่ฮ่องเต้ต้
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0638
ฮ่องเต้ต้าฉู่และคณะเดินทางลงใต้ต่อ แล้วเลือกที่พักต่อไปก่อนออกเดินทาง อัครมหาเสนาบดีและคนอื่นๆ ได้กําหนดสถานที่ตั้งหลักสําหรับฝ่าบาทตามทางแล้ว ล้วนเป็นอำเภอที่เจริญรุ่งเรืองแต่ฮ่องเต้ต้าฉู่ได้รูปแบบการเดินทางแล้ว ตอนนี้เป็นการเยี่ยมเยือนส่วนตัวแล้วประการที่สองคือสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ในอําเภอไถจินซึ่งจําเป็นต้องป้องกันดังนั้นฮ่องเต้ต้าฉู่จึงปรึกษากับเว่ยเฉิงและซ่งชิงเหยียน เปลี่ยนเส้นทางและเลือกเมืองอื่นๆ เพื่อพักระหว่างทาง เพื่อสํารวจประเพณีท้องถิ่นดูว่าสถานที่อื่นๆ ก็มีพฤติกรรมที่หลอกลวงและปกปิดเช่นเดียวกับอําเภอไถจินหรือไม่ดังที่หวานหว่านกล่าวไว้ อําเภอไถจินที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมนี้ยังเกิดเรื่องเช่นนี้ได้ แล้วอําเภออื่นๆ ล่ะซ่งชิงเหยียนยังไม่ทันได้พูดอะไร ลู่ซิงหว่านก็พูดก่อน[ได้สิ ๆ ! ออกมาเที่ยวเล่นก็ต้องเที่ยวเล่นไปทั่วอยู่แล้ว ถ้าทุกที่ถูกคนจับตามองอยู่ จะมีความหมายอะไรอีกล่ะ][ทําไมไม่ให้ผู้บัญชาการเว่ยเลือกสถานที่เล็กๆ หน่อย พวกเราไปเดินเล่นกัน ยังไงก็ต้องรับรองความปลอดภัยของเสด็จพ่อนะ!][ออกมาห้าวันแล้ว แต่ก็ยังปลอดภัยอยู่ เดิมคิดว่าจะถูกลอบสังหารในวันแรกท
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0637
“ตอนนี้เกรงว่าพระมเหสีคงหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้มีโอกาสส่งองค์หญิงหกออกจากตําหนักจิ่นซิ่ว” สนมหลานพูดอย่างมีความหมายลึกซึ้งพระสนมหลานเฟยพูดได้ไม่ผิด เดิมทีเสิ่นหนิงก็ไม่ยอมรับองค์หญิงหกอยู่แล้ว แต่เรื่องนี้ฮ่องเต้เป็นคนออกปากเอง นางจึงปฏิเสธไม่ได้ไม่สู้ครั้งนี้วางแผนซ้อนแผน ส่งองค์หญิงหกออกไปก็แล้วกันพระสนมหลานเฟยพาจิ่นซินไปที่ตําหนักหรงเล่อแม้แต่ไทเฮาที่อาศัยอยู่ในวังหลังมานานขนาดนี้ เมื่อเห็นบาดแผลบนใบหน้าของจิ่นซิน ก็อดไม่ได้ที่จะอกสั่นขวัญแขวน“จิ่นซิน” ไทเฮาจับมือจิ่นซินปลอบ “พระสนมของเจ้าไม่อยู่ มีเรื่องอะไรเจ้าก็บอกแม่นมซูได้เลย ข้าจะตัดสินใจแทนเจ้าเอง”จิ่นซินกลับมีสมองอย่างหาได้ยาก เพียงแค่ส่ายหน้าเบาๆ “บ่าวไม่เป็นอะไรเพคะ ไทเฮาเพคะ จิ่นซินเป็นเพียงบ่าวคนหนึ่งเท่านั้น หากผู้เป็นนายอารมณ์ไม่ดี จะตีจะด่าสักหน่อยก็สมควรแล้วเพคะ”แม้ว่าไทเฮารู้ว่าคําพูดของจิ่นซินเป็นคําพูดที่สุภาพ แต่เมื่อมองเข้าไปในดวงตาของนาง บวกกับบาดแผลบนใบหน้าของนาง ก็เห็นถึงความอดทนและความคับข้องใจอย่างชัดเจนจึงหันไปมองพระสนมหลานเฟย “ในเมื่อชิงเหยียนไม่อยู่ ช่วงนี้ให้จิ่นซินอยู่ในวังของเจ้าเถอะ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0636
เมื่อได้ยินจิ่นซินกล้าที่จะเถียงตนเอง องค์หญิงหกก็โกรธทันที“เจ้าคุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!” องค์หญิงหกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจิ่นซินย่อมคุกเข่าลงอย่างเรียบร้อย แต่ร่างกายยังคงตั้งตรงตอนนี้นางจึงอยู่ในระดับเดียวกันกับองค์หญิงหกองค์หญิงหกรีบก้าวเท้าไปข้างหน้าและตบหน้าจิ่นซินหนึ่งฉาด “เจ้าบ่าวรับใช้บังอาจนัก แม้แต่นายของเจ้ายังไม่กล้าพูดกับข้าเช่นนี้ เจ้ากล้าเถียงข้าหรือ?”พูดถึงตรงนี้ ราวกับไม่คลายความโกรธ หันไปมองอิงหงที่อยู่ข้างๆ อีกครั้ง “ตบปากนางให้ข้าที!”อิงหงกลับขดตัวไม่กล้าก้าวไปข้างหน้าถึงอย่างไรจิ่นซินก็เป็นคนข้างกายของพระสนมหวงกุ้ยเฟย แม้ว่านายของนางจะเป็นองค์หญิงหก แต่ว่า...เมื่อเห็นอิงหงไม่ขยับตัว องค์หญิงหกก็ยื่นขาออกไปเตะที่ขาของนาง “เจ้าไม่เข้าใจที่ข้าพูดหรือ?”อิงหงกัดฟัน ในที่สุดก็เดินมาตรงหน้าจิ่นซินแล้วเริ่มลงมือเมื่อเห็นใบหน้าของจิ่นซินแดงและบวมขึ้นในที่สุด องค์หญิงหกจึงเอ่ยปากให้อิงหงหยุดมือ แต่ยังคงไม่คลายความโกรธ “เจ้าคุกเข่าตรงนี้ให้ข้าสองชั่วยาม หากคุกเข่าไม่ถึงสองชั่วยาม ข้าจะตบเจ้าอีก!”พูดจบก็พาอิงหงเดินไปข้างหน้าโดยไม่หันกลับมามองในเวลานี้อวิ๋นหลานที่
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0635
พูดจบก็ยิ้มให้เสิ่นผิงอีก “การสอบระดับกลางปีหน้า ข้าจะรอเจ้าอยู่ที่เมืองหลวง”ฮ่องเต้ต้าฉู่ไม่ใช่คนชอบยุ่งเรื่องของคนอื่นจริงๆ แต่คนนี้ ในเมื่อหวานหว่านบอกว่าเขาเป็นคนมีความสามารถ เมื่อพบแล้ว ก็ไม่อาจไม่ยุ่งได้พูดจบก็เดินก้าวยาวๆ ออกไปเสิ่นผิงเพิ่งได้สติหลังจากฮ่องเต้ต้าฉู่จากไปแล้ว “ขอบพระทัยฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้ต้าฉู่ได้ทําเรื่องใหญ่อีกครั้ง ในใจย่อมมีความสุขมากคนทั้งกลุ่มจึงเก็บสัมภาระอีกครั้งและเดินทางต่อฮ่องเต้ต้าฉู่เดินเที่ยวชมวิวตลอดทาง มีความสุขมากแต่หลังจากที่เขาจากไป ในวังก็มีคนก่อความวุ่นวายขึ้นคนแรกที่ก่อความวุ่นวายขึ้นก็คือองค์หญิงหกที่ตอนนี้อาศัยอยู่ในวังจิ่นซิ่วจิ่นซินอยู่ในตําหนักชิงอวิ๋นเพียงลําพัง ที่จริงแล้วก็ไม่มีอะไรให้ทํา ทั้งวันจึงไม่มีอะไรทําดังนั้นวันนี้ ตําหนักชิงอวิ๋นกลับมีคนที่จิ่นซินคาดไม่ถึงคนหนึ่งมา อวิ๋นหลานเมื่อเห็นอวิ๋นหลานมา จิ่นซินก็รีบเข้าไปต้อนรับ “พี่หญิงอวิ๋นหลานมาได้อย่างไรกัน?”จะว่าไปตําหนักจิ่นซิ่วกับตําหนักชิงอวิ๋นก็ไม่ได้มีความขัดแย้งต่อหน้าอะไรกันแต่จิ่นซินและจินอวี้ในตําหนักชิงอวิ๋นต่างก็รู้ว่าเมื่อฮองเฮายังเป็นพ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0634
เขาเป็นฮ่องเต้และเข้าใจวิธีการใช้คนเป็นอย่างดีคนอย่างเสิ่นผิงเป็นดาบที่แหลมคม ต้องให้ผู้ถือดาบควบคุมให้ดีเรื่องต่อไปนั้นง่ายมากฮ่องเต้ต้าฉู่สั่งให้เว่ยเฉิงออกหน้าเพื่อปลอบขวัญราษฎรทั้งหมด ส่วนตัวเขาเองก็พาเสิ่นผิงกลับไปที่จวนนายอำเภออีกครั้งครั้งนี้ เพื่อความปลอดภัย ฮ่องเต้ต้าฉู่จึงตั้งใจพาลู่ซิงหว่านมาอยู่ข้างกายถึงอย่างไรเขาก็มีความคิดแบบนี้มานานแล้ว อยากจะพาลู่ซิงหว่านไปประชุมเช้าด้วยแต่เมื่อนึกถึงคนแก่คร่ำครึกลุ่มนั้น เพื่อลดความยุ่งยากให้กับลู่ซิงหว่านและซ่งชิงเหยียนสองแม่ลูก ในที่สุดเขาก็ยกเลิกความคิดนี้แต่ตอนนี้อยู่ข้างนอกมันไม่เหมือนกันแล้ว สิ่งที่ควรใช้ก็ต้องใช้ให้ดีเมื่อเห็นฮ่องเต้ต้าฉู่กําลังอุ้มเด็กคนหนึ่ง เสิ่นผิงก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย แต่ถึงอย่างไรอีกฝ่ายก็เป็นฮ่องเต้ เขาเป็นแค่ข้าน้อยธรรมดาคนหนึ่ง จะกล้าเอ่ยปากได้อย่างไรจนกระทั่งทั้งสองนั่งลง ฮ่องเต้ต้าฉู่จึงเอ่ยปากถามว่า “คุณชายเสิ่นแม้จะสวมเสื้อผ้าธรรมดา แต่ดูแล้วก็สง่างาม ไม่รู้ว่าพ่อเจ้าเป็นใครกัน”เสิ่นผิงกลับส่ายหน้า “ทูลฝ่าบาท ข้าน้อยไม่รู้ว่าท่านพ่อเป็นใคร ข้าน้อยอาศัยอยู่กับท่านแม่ที่อําเภอไถจิ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0633
[นี่เป็นขบวนเสด็จของฝ่าบาท พวกเจ้ายังกล้าขัดขวางอีกหรือ?]ส่วนฮ่องเต้ต้าฉู่ก็เปิดม่านรถออกอย่างเงียบๆ และมองออกไปด้านนอกตอนนี้ที่หน้ารถของพวกเขา มีชาวบ้านกลุ่มหนึ่งกําลังคุกเข่าอยู่ เป็นธรรมดาที่มีชาวบ้านทยอยกันเดินมาทางนี้ลู่ซิงหว่านตาไว มองปราดเดียวก็เห็นคนที่คุกเข่าอยู่ด้านหน้าสุด เป็นชายที่คุยกับพวกเขาเมื่อวาน“เสด็จพ่อ พี่ชาย” ลู่ซิงหว่านชี้นิ้วไปยังคนที่คุกเข่าอยู่ด้านหน้าสุดฮ่องเต้ต้าฉู่หันมองลู่ซิงหว่านอย่างสงสัย แล้วมองไปข้างหน้าคาดไม่ถึงว่าจะเป็นเขาคิดไปคิดมา ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็ลุกขึ้นและออกจากรถม้าไป“ขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นปี หมื่นๆ ปี” ทุกคนคุกเข่าลงและตะโกนถวายบังคมชายที่อยู่ด้านหน้าสุดกลับเอ่ยปากก่อน “ข้าน้อยเสิ่นผิง ถวายบังคมฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ”พูดจบ เสิ่นผิงก็เงยหน้าขึ้น มองตรงไปที่ฮ่องเต้ต้าฉู่ “ก่อนหน้านี้ที่ฝ่าบาททรงมอบเงินเหล่านั้นให้ข้าน้อย ข้าน้อยก็รู้สึกว่าฝ่าบาทต้องเป็นผู้มีบุญญาธิการแน่นอน นึกไม่ถึงว่าจะเป็นฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน”พูดถึงตรงนี้ เสิ่นผิงก็โขกหัวลงไปอีกครั้ง “ฝ่าบาททรงเมตตากรุณายิ่งนัก เป็นความโชคดีของราษฎรในใต้หล้าเหลือเกินพ่ะย่
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0632
ฮ่องเต้ต้าฉู่จัดการเรื่องนี้เสร็จ ก็เสียเวลาไปบ้าง ได้แต่พักค้างคืนหนึ่งคืนก่อนแล้วค่อยออกเดินทางอีกครั้งในวันถัดไปเท่านั้นค่ำคืนนี้ พวกฮ่องเต้ต้าฉู่กลับไม่ได้ไปพักที่โรงเตี๊ยมหรือเรือนรับรองใดๆ อีก แต่พักอยู่ในที่ว่าการอําเภอโดยตรงตอนนี้ไม่มีงานราชการที่ต้องจัดการ หลังจากรับประทานอาหารเย็นแล้ว ก็รู้สึกเบื่อมาก“เว่ยเฉิง” ฮ่องเต้ต้าฉู่ชะโงกหน้าไปถาม “ทิวทัศน์ยามค่ำคืนของอําเภอเทียนจินนี้เป็นอย่างไร?”พูดถึงตรงนี้ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็ยืนขึ้น “ไม่สู้เรียกหวงกุ้ยเฟยมาดีกว่า ให้ออกไปเดินเล่นด้วยกัน”บังเอิญจริงๆ ซ่งชิงเหยียนและพรรคพวกก็กําลังเดินมาทางนี้เช่นกัน“นายท่าน” เยวี่ยกุ้ยเหรินเดิมทีก็มีนิสัยร่าเริงอยู่แล้ว เมื่อก่อนอยู่ต่อหน้าฝ่าบาทและพระสนมหวงกุ้ยเฟยยังไม่กล้าปล่อยมากนัก หลายวันมานี้คุ้นเคยกันแล้ว ย่อมมีชีวิตชีวามากขึ้น “พระ...ฮูหยินเรียกข้าออกไปเดินเล่นด้วยกัน นายท่านจะไปด้วยหรือไม่เจ้าคะ?”เมื่อได้ยินสนมเยว่กุ้ยเหรินเรียกซ่งชิงเหยียนแบบนี้ ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็อึ้งไปชั่วขณะเขาจับตาซ่งชิงหย่านอย่างว่างเปล่า ราวกับว่าเขาสามารถเห็นใบหน้าของซ่งชิงหย่าผ่านใบหน้าของนางเมื่อฮ่องเต
