บทที่ 0496

เมื่อเห็นเสด็จพี่ไม่ได้หมายความเช่นนี้เฮ่อเหลียนจูลี่จึงมองไปที่อ๋องเหรินอย่างงุนงง

“จูลี่ เจ้าทํามากพอแล้ว” คําพูดของอ๋องเหรินถึงกับสะอึกสะอื้นเล็กน้อย ครั้งนี้เขาจริงใจจริงๆ

แม้ว่าตนเองและน้องสาวต่างก็เป็นลูกของเสด็จแม่ แต่ก็เข้ากันไม่ได้มากที่สุด

เมื่อก่อนก็ทะเลาะกันเพราะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ต่อหน้าเสด็จแม่ และทุกครั้งก็ทะเลาะกันไม่หยุด

สําหรับน้องสาวคนนี้ เขาก็ดูถูกมาตลอด

แต่ในทํานองเดียวกันเฮ่อเหลียนจูลี่ก็ไม่ชอบพี่ชายคนนี้เช่นกัน

ในสายตาของนาง เสด็จพี่เป็นองค์รัชทายาทที่ไร้ความสามารถที่ถูกเสด็จแม่ตามใจจนเสียนิสัย

แต่ตั้งแต่ที่เสด็จพ่อและเสด็จแม่ประสบเรื่องเช่นนั้น สองพี่น้องกลับกลมกลืนกันอย่างอธิบายไม่ได้

เมื่อเฮ่อเหลียนจูลี่ได้ยินเฮ่อเหลียนเหรินซินพูดแบบนี้ ก็อดสะอึกสะอื้นไม่ได้

ที่แท้เสด็จพี่ทรงทราบถึงความยากลําบากของพระองค์เอง รู้ว่าการเดินทางครั้งนี้ของพระองค์ก็ไม่ง่ายเช่นกัน

เมื่อเห็นนางเป็นเช่นนี้เฮ่อเหลียนเหรินซินก็ดึงนางเข้ามากอดแล้วตบหลังนางเบาๆ

อธิบายว่า “เฮ่อเหลียนเหิงซินเป็นคนขี้สงสัยมาก ตอนนี้ข้ากุมอํานาจทางการทหารอยู่ในมือ แต่กลับได้รับการแนะนําจากเฮ่อปาขุย