บทที่ 0449

และในที่สุดนางโจวที่รออยู่นอกหน้าต่างก็ใจสลาย

เขากลับไปที่ลานบ้านของเขาเหมือนซากศพเดินได้

ไม่นานหลังจากนั้น หลินเหอเฉิงก็มาถึงแล้ว

“พรุ่งนี้เจ้าไปที่ใต้เท้าศาลาว่าการ ถอนคดีของอินเอ๋อร์ บอกเพียงว่าไม่อยากให้เรื่องนี้บานปลายอีก ยอมรามือตรงนี้” หลินเหอเฉิงไม่ได้มาที่เรือนตระกูลโจวเป็นเวลานาน ในใจก็รู้สึกผิดต่อหลินอิน เวลาพูดก็อ้ำๆ อึ้งๆ ไม่กล้ามองนางโจวโดยตรง

นางโจวกลับแสร้งทําเป็นไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ เอ่ยเสียงเรียบว่า “เพราะเหตุใด?”

หลินเหอเฉิงกลับคิดว่านางเหนื่อยแล้ว ไม่ได้เก็บท่าทางแปลกๆ ของนางมาใส่ใจ “เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของลูกๆ ในบ้าน แค่เพิ่มอินเอ๋อร์คนเดียวก็พอแล้ว หรือว่าเจ้าจะทําลายชื่อเสียงของลูกๆ ในบ้านหรือ”

คําพูดนี้ทําให้นางโจวถึงกับอึ้งไป

หลายวันมานี้ หัวใจของนางแขวนอยู่บนตัวอินเอ๋อร์ตลอดเวลา จนลืมลูกๆ คนอื่นๆ ในบ้านไปหมดแล้ว

หลินเหอเห็นว่านางโจวดูเหมือนจะคลายตัว จึงรีบพูดต่อ “เจ้าเป็นคนที่สุภาพที่สุดเสมอ”

ในที่สุดนางโจวก็พยักหน้าเห็นด้วย

แต่ในใจเขาเกลียดตระกูลเหอมาก เกลียดเหออวิ๋นเหย่ามาก

เนื่องจากหลินเหอเฉิงกลัวอํานาจของฮ่องเต้ เขาจึงฟ