เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0454
บทที่เกี่ยวข้อง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0455
เผยฉู่เยี่ยนมองไปรอบๆ โดยไม่รู้ตัว จากนั้นก็หันไปมองเหออวี่เหยา “พี่หญิง เข้ามาสิ!”“เพราะข้าก็ไม่รู้ว่าของสิ่งนี้อยู่หรือไม่ และก็ไม่รู้ว่าท่านปู่จะวางของไว้ที่ไหน ดังนั้นจึงต้องใช้ความคิดสักหน่อยแล้ว”แต่เขาก็รู้ว่าเรื่องนี้เป็นความลับมากและไม่สามารถให้คนรับใช้เข้ามาแทรกแซงได้ มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นที่สามารถค้นหาได้ทีละเล็กทีละน้อยเหอยวี่เหยาพยักหน้าและไม่พูดอะไรมากอีก ก้าวไปข้างหน้าและเริ่มค้นหาในห้องตำราทั้งสองพลาดแม้กระทั่งเวลาอาหารเย็นพ่อบ้านหลินชะโงกหัวอยู่ข้างนอกหลายครั้ง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่ถอนหายใจแล้วหันหลังเดินจากไปคิดว่าซื่อจื่อน้อยกับคุณหนูคงกําลังหาของสําคัญอยู่เพราะในห้องตำราของเหล่าอันกั๋วโหวได้เก็บสะสมนิทานไว้มากเกินไป จนกระทั่งทั้งสองคนหาจนเจอฟ้ามืดแล้ว แต่ก็ยังไม่มีผลลัพธ์เหออวี่เหยาถอนหายใจเผยฉู่เยี่ยนเงยหน้าขึ้นและสบตากับเหออวี่เหยาพวกเขาทั้งหมดเห็นความเพียรจากสายตาของกันและกันเผยฉู่เยี่ยนหันไปจุดขี้ผึ้งในห้องตำราและค้นหาต่อไปในที่สุดเมื่อผ่านเวลาจอหงวน เหออวี่เหยาก็พบฎีกาที่ปิดผนึกไว้นานแล้วจากจดหมายปึกหนึ่ง นางเปิดฎีกาด้วยใจตุ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0456
แต่ไม่ว่าจะขอความช่วยเหลือจากใคร เขาก็ต้องเข้าใจที่อยู่ของเหอหย่งให้ชัดเจนก่อนองครักษ์ลับที่ถูกเรียกว่าหลินจี้้บินจากไป เหออวี่เหยาพลันนึกอะไรบางอย่างออก “ใช่แล้ว ญาติผู้น้อง ยังมีอีกเรื่อง”“คิดดูแล้ว เรื่องนี้สามารถใช้เป็นความก้าวหน้าได้”“บุตรสาวของรองเสนาบดีกรมขุนนางตระกูลหลินถูกคนชั่วลักพาตัวไปและสังหารไปเมื่อหลายวันก่อน ผู้บงการเรื่องนี้น่าจะเป็นเหออวิ๋นเหยา” คําพูดของเหอยวี่เหยาหนักแน่นมั่นคงแม้ว่านางจะไม่มีหลักฐาน แต่การกระทําของเหออวิ๋นเหยาในวันนั้นก็ได้อธิบายทุกอย่างแล้วเมื่อคิดถึงตรงนี้เหออวี่เหยาก็ส่ายหัว “แต่ในมือข้าไม่มีหลักฐานอะไรเลย”พอเผยฉู่เยี่ยนได้ยินคําพูดของเหอยวี่เหยา เขาก็ไม่ได้แสดงสีหน้าตกใจอะไร เพียงแค่หันตัวกลับไปนั่งบนเก้าอี้ที่เจ้าปู่เคยนั่งมาก่อน แล้วเริ่มจัดระเบียบเรื่องเหล่านี้อย่างละเอียดเหออวี่เหยามองญาติผู้น้องที่มีสีหน้าเคร่งขรึมตรงหน้า ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าเขาเหมือนพ่อของเขามาก อันกั๋วกงแม้อายุยังน้อย แต่ความดุดันกลับทําให้คนถอยหลังได้สามก้าวเผยฉู่เยี่ยนเริ่มคิดพิจารณาอย่างรอบคอบ คดีคุณหนูหลินนี้ ใต้เท้าศาลาว่าการได้ยื่นฟ้องแล้ว องค์ชาย
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0457
คิดถึงตรงนี้ เหออวี่เหยารีบเดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ตบหน้าแม่นมคนนั้นดัง “เพียะ”“เปิดตาสุนัขของเจ้าให้ดีๆ ดูสิ ข้านั่งรถม้าของใครกลับมา” จากนั้นก็เดินเชิดหน้าเข้าไปแม่นมคนนั้นถูกเหอยวี่เหยาตีจนงงงัน ไม่ทันได้ตั้งตัว แต่พอรู้ตัวก็รีบวิ่งเหยาะๆ ไปดูรถม้าที่คุณหนูใหญ่นั่งอยู่นอกจวนคาดไม่ถึงว่าจะเป็นรถม้าของจวนอันกั๋วกงแม่นมคนนั้นวิ่งกลับไปอย่างรีบร้อน ไม่สนใจว่าเมื่อกี้จะถูกเหออวี่เหยาตบหน้าในหัวคิดแต่ว่า คุณหนูใหญ่กับจวนอันกั๋วกงยังไปมาหาสู่กัน คุณหนูใหญ่จะรู้เรื่องในอดีตหรือไม่ คุณหนูใหญ่นาง...เมื่อแม่นมวิ่งกลับไปที่เรือนของนางหลิน กลับเห็นฮูหยินของตนเหน็ดเหนื่อยจากการดูแลคุณหนูรองมาหลายวัน ตอนนี้จึงหลับไปแล้วจึงไม่อยากรบกวนอีกแต่คืนนี้เผยฉู่เยี่ยนบอกว่าพักค้างคืนที่อันกั๋วกง แต่เขาไม่ได้นอนทั้งคืนไม่รู้เพราะเหตุใด จู่ๆ เขาก็เริ่มนึกถึงเรื่องราวทั้งหมดที่เคยประสบมาในจวนอันกั๋วกงบ่อยๆคิดดูแล้ว สาเหตุการตายของอาหญิงเล็กคงกระตุ้นเขาขึ้นมาอย่างกะทันหันเขาจําได้ว่าตอนวันตรุษจีน ท่านตาและท่านยายให้อั่งเปาตัวเองในห้องโถงหลักอย่างมีความสุขเขายังจําได้ว่า เวลาพักผ่อนที่หาย
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0458
เผยฉู่เยี่ยนแค่พยักหน้า ไม่ได้พูดอะไรมากเห็นเผยซื่อจื่ออารมณ์ไม่ค่อยดี จิ่นซินก็ไม่ได้ถามอะไรให้มากความ เพียงเดินตามเผยซื่อจื่อกลับตําหนักชิงอวิ๋นไปเงียบๆ“ฉู่เยี่ยนกลับมาแล้วเหรอ?” ซ่งชิงเหยียนเห็นเขากลับมาพร้อมกับจิ่นซิน ย่อมต้องประหลาดใจเป็นธรรมดา “เรื่องจวนอันกั๋วกงเสร็จแล้ว”ลู่ซิงหว่านก็กลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่[ว้าว เผยฉู่เยี่ยนทํางานใหญ่เสร็จแล้ว กลับมาเล่าเรื่องแล้ว!][ท่านแม่ ท่านแม่ รีบกอดข้าไว้ หวานหว่านก็ต้องฟังด้วย]ซ่งชิงเหยียนทําเป็นหูทวนลมและมองไปที่เผยฉู่เยี่ยนด้วยรอยยิ้ม“ทูลพระชายา ทํางานเสร็จแล้วเพคะ”เผยฉู่เยี่ยนยังคงทําตัวนอบน้อมเหมือนเดิมแต่ในเวลานี้พอดี องค์รัชทายาทเดินเข้ามาจากด้านนอก “รบกวนพระสนมเฉินทานอาหารเช้าแล้ว”เผยฉู่เยี่ยนทําความเคารพต่อองค์รัชทายาทอย่างเป็นธรรมชาติและถอยหลังไปหนึ่งก้าวเพื่อหลีกทางให้หลังจากทักทายกับองค์รัชทายาทอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเผยฉู่เยี่ยนก็ตัดสินใจได้ และมองไปที่ซ่งชิงเหยียน “ข้ามีเรื่องจะพูดกับพระสนม”ซ่งชิงเหยียนเข้าใจความหมายของนาง จึงสั่งให้พวกจิ่นซินถอยออกไปเผยฉู่เยี่ยนจึงพูดต่อ “ญาติผู้น้องของข้าพูดกับข้าเรื่องห
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0459
ครั้งนี้ซ่งชิงเหยียนไม่เห็นด้วยกับความคิดของลู่ซิงหว่านมาก รัชทายาทใจอ่อน เป็นปัญหาใหญ่ที่ทําให้เรื่องมาถึงขั้นนี้จริงๆแต่ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือลูกชายของฝ่าบาทมีน้อยเกินไปยิ่งไปกว่านั้นองค์ชายสามยังเป็นพระโอรสของพระสนมเต๋อเฟยเผยฉู่เยี่ยนไม่ได้คาดหวังว่าองค์รัชทายาทจะรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเก็บความประหลาดใจไว้ในใจและถามด้วยเสียงต่ำว่า"องค์ชายวางแผนจะทําอย่างไร?"องค์รัชทายาทกลับเพียงแค่ส่ายหน้า “ตอนนี้องค์ชายสามยังไม่ได้ทําผิดร้ายแรง ขยับไม่ได้”“หากพูดถึงราชเลขากรมคลัง ราชเลขากรมแรงงาน ปัญหาก็มี แต่ถ้าจับสองคนนี้ได้ในคราวเดียว เกรงว่าจะทําให้เกิดความวุ่นวาย”“ยังต้องเดินดูทีละขั้นตอน”องค์รัชทายาทมองจากมุมมองของผู้สืบทอดบัลลังก์ และให้ความสําคัญกับความมั่นคงของราชสํานักมากกว่าซ่งชิงเหยียนก็พยักหน้าเช่นกัน “แค่วันหลังต้องระวังหน่อยนะ”นี่เป็นครั้งแรกที่ลู่ซิงหว่านรู้สึกว่าเขาใจแคบมาก ไม่คิดว่าพี่ชายรัชทายาทจะเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้เผยฉู่เยี่ยนอดทนอดกลั้น สุดท้ายก็ไม่ได้บอกเรื่องที่ราชเลขาเหอลอบทําร้ายอาหญิงออกมา เรื่องนี้เขายังต้องการเวลาตรวจสอบ รอให้ตรวจสอบให้ช
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0460
เมื่อคิดถึงตรงนี้ นางหลินก็ตื่นขึ้นมากะทันหัน มองไปที่เหอหย่ง ไม่มีความเกลียดชังเช่นนั้นแล้วแค่ก้มหน้าลงแล้วพูดว่า"ใช่"ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความผิดหวังและความอ้างว้างเมื่อเห็นว่าในที่สุดนางก็ไม่บ้าคลั่งอีกต่อไป ราชเลขาเหอก็สงบลงเช่นกัน “อีกไม่กี่วัน ส่งอวิ๋นเหย่ากลับบ้านเกิด”นางหลินได้ยินก็เงยหน้าขึ้นอย่างหวาดกลัวอีกครั้ง “นายท่าน?”ครั้งนี้เหอหย่งกลับพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนลงมาก ถึงขนาดค่อยๆ ก้าวเข้าไปประคองนางหลินขึ้นมา “ตอนนี้องค์ชายสามเอาเรื่องของอวิ๋นเหย่ามาบีบคั้นข้า หากปล่อยให้อวิ๋นเหยาอยู่ในเมืองหลวงต่อไป เส้นทางในอนาคตของข้าไม่รู้ว่าจะยากแค่ไหน”“นอกจากอวิ๋นเหยาแล้ว พวกเรายังมีพี่ชายของนางด้วย”ประโยคสุดท้ายของราชเลขาเหอ ในที่สุดก็เอาชนะนางหลินได้ใช่ นอกจากบุตรสาวคนนี้แล้ว นางยังมีลูกชายอีกคนด้วยไม่สามารถทําลายลูกชายเพราะความผิดของบุตรสาวได้หลังจากเงียบไปนาน นางหลินก็ไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่เปิดประตูห้องตำราและเดินไปที่ลานบ้านของตัวเองในที่สุดคําพูดสุดท้ายของแม่นมที่อยู่ข้างๆ ก็ทําให้นางหลินพ่ายแพ้แม่นมคนนั้นบอกนางหลินเรื่องที่เหออวี่เหยาไปจวนอันกั๋วกง“นา
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0461
“แต่เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับการแต่งงานขององค์หญิงรอง หม่อมฉันคิดว่าจะต้องถามความคิดเห็นของเสด็จแม่สักหน่อยเพคะ”ช่วงนี้ไทเฮาทําเป็นป่วยอยู่ในตําหนักหรงเล่อมาโดยตลอด ย่อมไม่รู้อยู่แล้ว “กําหนดวันแต่งงานของซิงเสวี่ยแล้วหรือ? เมื่อไหร่ล่ะ?"“ คํานวณโดยสำนักโหรหลวงแล้ว วันที่เก้าของเดือนหน้าเป็นวันดี”“ดี!” ไทเฮาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ “เด็กๆ ลงเอยกันแล้ว ข้าเองก็วางใจได้แล้ว”พูดจบไทเฮาก็มองเสิ่นหนิงอีก “ฮองเฮามามีอะไรจะถามงั้นหรือ?”“เรื่องอื่นก็ไม่มีอะไร เพียงแต่หม่อมฉันคิดว่า ถึงอย่างไรสนมซูผินก็เป็นมารดาผู้ให้กําเนิดขององค์หญิงรอง วันที่องค์หญิงรองอภิเษกสมรสนั้น จะสามารถปลดสนมซูผินออกจากการกักบริเวณได้หรือไม่เพคะ” เสิ่นหนิงถามหยั่งเชิงที่คิดเช่นนี้ก็เพราะหลายวันก่อน นางแอบไปพบสนมซูผินที่ตําหนักจูหัวสนมซูผินแม้จะถูกฝ่าบาทสั่งให้กักบริเวณอยู่ในตําหนักจูหัว แต่อย่างไรเสียสนมซูผินก็ยังมีองค์หญิงเจ็ดอยู่ข้างกาย จึงไม่อาจปฏิบัติต่อนางอย่างโหดร้ายทารุณเกินไปได้ดังนั้นจึงไม่มีการหักค่าเบี้ยเลี้ยงและเนื่องจากสนมอวิ๋นกุ้ยเหรินที่เคยอาศัยอยู่ในตําหนักข้างของตําหนักจูหัวถูกฮ่องเต้ต้าฉู่สั่ง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0462
จากมุมมองนี้ พระสนมหวงกุ้ยเฟยนั้นมีความสำคัญมากกว่าฮองเฮาแต่ไหนแต่ไรมาฝ่าบาททรงไม่ใช่คนที่ลุ่มหลงในกามตัณหา ต่อให้ทรงโปรดปรานพระสนมหวงกุ้ยเฟย ปกติก็ไม่ค่อยไปที่วังของนางที่สําคัญที่สุด เพราะเรื่องของอดีตฮองเฮา นางได้ล่วงเกินซ่งชิงเหยียนอย่างมากแล้วเป็นเพราะการแต่งงานของซิงเสวี่ยใกล้เข้ามาแล้ว ซ่งชิงเหยียนจึงปล่อยนางไปจะว่าไปแล้ว ตอนนี้ทั่วทั้งวังหลัง คนที่สามารถต่อกรกับซ่งชิงเหยียนได้มีเพียงฮองเฮาคนเดียวแล้วคิดถึงตรงนี้ สนมซูผินก็เงยหน้ามองฮองเฮาที่อยู่เบื้องหน้านางตัดสินใจทันที "พระมเหสี หม่อมฉันยินยอมเพคะ"ต่อด้วยทําความเคารพฮองเฮาเสิ่นหนิงกระตุกยิ้มที่มุมปาก แต่ไม่ได้พูดอะไรมาก ก่อนมานางได้ตรวจสอบสนมซูผินคนนี้อย่างชัดเจนแล้ว คนที่สามารถส่งลูกสาวไปแต่งงานเพื่อตําแหน่งของตัวเอง จะดีได้อย่างไร?ผลประโยชน์เพียงเล็กน้อยก็ล่อลวงนางได้แล้วสนมซูผินเป็นคนที่รู้กาลเทศะ เสิ่นหนิงไม่อยากที่จะเสแสร้งต่อหน้าคนเหล่านี้แล้ว“วันที่เก้าของเดือนหน้าเป็นการแต่งงานขององค์หญิงรอง” เมื่อเห็นสนมซูผินเอ่ยปาก เสิ่นหนิงก็ออกความคิดให้นาง “พรุ่งนี้เวลาประมาณสามยาม เจ้าส่งคนไปที่ตำหนักของข้า
บทล่าสุด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0601
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0600
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0599
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0598
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0597
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0596
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0595
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0594
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0593
