แชร์

บทที่ 0412

แม้ว่านางจะเกลียดหลินอินและเหออวิ๋นเหยาสองพี่น้อง แต่ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็ไม่มีโทษถึงตาย

ในเวลานี้คนที่กลัวที่สุดคือเหออวิ๋นเหยา

ท่าทางวิปลาสของนางที่อยู่ในจวน ทําให้เหออวี่เหยารู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง

วันนี้เหออวี่เหยาไปเยี่ยมเหออวิ๋นเหยาตามคําสั่งของท่านย่า

“อวี่เหยา หลายวันมานี้น้องสาวเจ้าเป็นห่วงเรื่องคุณหนูตระกูลหลินมาก เจ้าไปเยี่ยมแทนย่าได้หรือไม่?”

เมื่อได้ยินคําพูดของหญิงชรา เหออวี่เหยาก็ยืนขึ้น “ท่านย่า หลานสาวจะไปเดี๋ยวนี้ แม้ว่ายายจะไม่พูด หลานสาวก็พร้อมที่จะไปเยี่ยมเยียนน้องสาว”

หญิงชรากลับดึงนางอย่างสงสัย “เจ้าไม่โทษอวิ๋นเหยาแล้วหรือ?”

เหออวี่เหยาไม่ได้เปิดปากพูด เงียบอยู่นานก่อนจะพูดว่า “แปลก แต่หลินอินเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ต่อให้ลูกสาวเป็นคนนอกก็ต้องหวั่นไหว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่านางยังไปมาหาสู่กับครอบครัวเราอยู่ทุกวัน”

“ท่านยายวางใจเถิด” เหออวี่เหยาพูดถึงตรงนี้พยายามฉีกยิ้ม “หลานสาวจะต้องเกลี้ยกล่อมน้องสาวให้ดีแน่นอน”

มองดูแผ่นหลังของเหออวี่เหยาที่จากไป หญิงชราอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “อวี่เหยาได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว”

ในเวลานี้เหออวิ๋นเหยากําลังอาบแดดอยู่ในลานบ้านข
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status