เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0419
บทที่เกี่ยวข้อง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0420
กัวผิงกลับส่ายหัว แล้วหันหลังกลับไปห้องหนังสือจี้หยกนี้เป็นของของเสนาบดีชุย เป็นของขวัญที่เสนาบดีชุยมอบให้เมื่อกัวผิงเลื่อนตําแหน่งเป็นราชเลขากรมคลังนี่ก็คือหนังสือรับรองที่กัวผิงมอบให้องค์ชายสามแล้วคิดว่าเมื่อองค์ชายสามเห็นสิ่งนี้จะต้องเข้าใจอย่างแน่นอนในขณะที่กัวผิงกําลังเหม่อลอย การกระทําขององค์ชายสามที่อยู่นอกวังในวันนี้ได้แพร่กระจายไปยังพระราชวังแล้วเมื่อฮ่องเต้ต้าฉู่ได้รับข่าวนี้ เขากําลังร่วมรับประทานอาหารเย็นกับซ่งชิงเหยียนและลู่ซิงที่ตําหนักชิงอวิ๋นเนื่องจากอาการปวดหัวของฮ่องเต้ต้าฉู่ดีขึ้นเล็กน้อย ดังนั้นการพึ่งพาอาศัยกับฮองเฮาจึงลดลงเล็กน้อย เพียงแค่วันขึ้นปีใหม่และวันขึ้นสิบห้าค่ําเท่านั้น ถึงได้ไปอยู่เป็นเพื่อนฮองเฮาที่ตําหนักจิ่นซิ่วเท่านั้นแต่ก็ไม่ค่อยได้มาตําหนักเมฆาครามบ่อยนักบ่อยครั้งที่ฮ่องเต้ต้าฉู่พักอยู่ในตำหนักหลงเซิงองเขาตอนนี้ลู่ซิงหว่านกําลังนั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้ อย่างไรก็ตามนางยังคงอยู่ในวัยดื่มนม แม้ว่านางจะกินข้าว นางก็แค่กินอาหารเหลวกับซ่งชิงเหยียนเท่านั้น“ฝ่าบาท” เมิ่งเฉวียนเต๋อยืนอยู่ข้างฮ่องเต้ต้าฉู่เอ่ยเสียงเบา “วันนี้องค์ชายสามอ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0421
หลังจากฮ่องเต้ต้าฉู่จากไปแล้ว ซ่งชิงเหยียนก็เรียกเหมยอิ่งมา และถามเรื่องที่เกิดขึ้นข้างนอกในวันนี้อย่างละเอียด“องค์ชายสามไปที่จวนตระกูลกัวอีกแล้วหรือ?” ซ่งชิงเหยียนถามอย่างประหลาดใจหลังจากฟังจบคําพูดก่อนหน้านี้ไม่แตกต่างจากรายงานของเมิ่งเฉวียนเต๋อมากนัก แต่ข้อหลังนี้เป็นสิ่งที่ซ่งชิงเหยียนคาดไม่ถึงจริงๆ“ใช่ องค์ชายสามอยู่ในจวนตระกูลกัวไม่ถึงหนึ่งถ้วยชาก็ออกมาแล้ว ข้าน้อยไม่วางใจ จ้องมองอีกครู่หนึ่ง รอจนฟ้ามืดลง ผู้ติดตามข้างกายของกัวผิงในวันธรรมดาก็เข้ามาในวังแล้ว” ส่วนจะทําอะไรนั้น ตั้งแต่เข้าวังฉางชิวมา เหมยอิ่งก็ไม่แน่ใจแล้วซ่งชิงเหยียนเงียบไปนาน ในที่สุดก็โบกมือให้เหมยอิ่งออกไป จากนั้นก็หันไปสั่งจิ่นซินที่อยู่ข้าง ๆ ว่า “เจ้าไปเรียกฉยงหัวมา”แม้ว่าจะดึกมากแล้ว แต่ฉยงหัวก็มาอยู่ข้างซ่งชิงเหยียนโดยไม่บ่นสักคํา“รบกวนแม่นางฉยงหัวกลางดึกแล้ว” ซ่งชิงเหยียนวางใจไม่ลงจริงๆ “ข้ามีเรื่องหนึ่งจะขอให้แม่นางฉยงหัวช่วย”“พระสนมแค่พูดก็พอ” ฉบงหัวตอบสนองคําขอของซ่งชิงเหยียนเสมอได้พบเจ้านายที่ดีเช่นนี้ในเมืองหลวง นับเป็นความโชคดีของนางแล้ว“พรุ่งนี้แม่ของข้าจะไปไว้อาลัยหลินอินที่จวนต
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0422
แน่นอนว่าไม่สนใจลู่ซิงหุยแต่ตอนนี้ คนที่อยู่ข้างกายเสด็จแม่มีไม่มากแล้ว แม้แต่ป๋ายจื่อที่เมื่อก่อนนางไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ก็ยังดูเป็นมิตรเป็นพิเศษป๋ายจื่อกลับปิดปากนางเบา ๆ และส่งเสียงชู่จากนั้นก็ปล่อยมือของตัวเอง “องค์หญิง ตอนนี้บ่าวชื่อไป๋หลิง รับใช้อยู่ข้างกายฮองเฮา”องค์หญิงหกได้ยินดังนั้นก็เงยหน้ามองป๋ายจื่ออย่างประหลาดใจ กําลังจะพูดอะไรบางอย่าง ก็ถูกคําพูดต่อไปของป๋ายจื่อขัดจังหวะอีกครั้ง“องค์หญิงดูแลแต่เด็กที่เกิดมาให้ดีอยู่ที่ตําหนักจิ่นซิ่ว บ่าวจะทูลกับฮองเฮาให้ดูแลองค์หญิงด้วยตนเอง” ป๋ายจื่อมองลู่ซิงกลับด้วยสายตาที่ราวกับกําลังมองพระสนมเต๋อเฟยผ่านนางเพื่อฮองเฮาของตัวเอง นางก็จะดูแลองค์หญิงหกเป็นอย่างดี“วันหน้าองค์หญิงไม่ต้องลงมือเอง เจ้าแค่เล่นสนุกก็พอ ที่เหลือมอบให้บ่าวจัดการเอง”คําพูดของป๋ายจื่อไม่ชัดเจนนัก องค์หญิงหกเองก็อยู่ในเมฆหมอกเช่นกัน แต่กลับเชื่อใจป๋ายจื่ออย่างประหลาด พยักหน้า ถือว่าตอบรับแล้ว“องค์หญิง บ่าวชื่อไป๋หลิง” เมื่อป๋ายจื่อออกจากตําหนักข้าง ก็หันกลับไปมองลู่ซิงหุยนึกไม่ถึงว่าหลังจากที่ป๋ายจื่อจากไปแล้ว องค์หญิงหกก็สงบลงจริง ๆ แล้ว นางเริ่ม
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0423
กลับทําให้องค์ชายสามที่อยู่ข้างหลังตะลึงงันอยู่กับที่นึกไม่ถึงว่าเสด็จแม่จะเก็บคนไว้ให้ตัวเอง หรืออยู่ในมือของไป๋จื้อ?เมื่อก่อนเห็นเสด็จแม่ควรให้ความสําคัญกับไป๋เวยมากกว่าวันรุ่งขึ้น องค์ชายสามก็ส่งคนไปขอคนจากวังหลังของฮ่องเต้ ตามที่คาดไว้ ฝ่ายกิจการภายในได้ส่งขันทีสองคนชื่อหยวนฝูและอีกคนชื่อกว่างเฉียนมาจริง ๆพอสองคนนั้นเห็นองค์ชายสาม ก็ทําความเคารพอย่างนอบน้อมต่อเจ้านายกลับทําให้องค์ชายสามเชื่อคําพูดของป๋ายจื่อมากขึ้นแต่ไม่กี่วันต่อมา องค์ชายสามก็พบว่า ขันทีน้อยสองคนนี้สะดวกกว่าขันทีคนนั้นอีกทั้งพวกเขาทั้งสองคนต่างก็รู้ถึงการดํารงอยู่ของซิ่นเทียนคนนี้“พวกเจ้ารู้จักซิ่นเทียนด้วยหรือ?” องค์ชายสามอดทนอยู่นาน ในที่สุดก็ทนไม่ไหวเอ่ยปากถามออกมาหยวนฝูจัดโต๊ะหนังสือให้องค์ชายสามไปพลาง ตอบคําพูดขององค์ชายสามไปพลาง “คนที่เคยปรนนิบัติอยู่ข้างกายองค์ชายขันทีเจิ้งจงเคยพูดกับพวกเรา”“พวกเราทั้งหมดอยู่ภายใต้การดูแลของขันทีเจิ้งจงและแม่นางป๋ายจื่อ เพียงแต่วันหน้าพวกเราก็จะอยู่ภายใต้การดูแลของพระองค์เท่านั้น”คําพูดของหยวนฝูนั้นแยบยลมาก องค์ชายสามอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาไม่นานขั
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0424
ถ้าท่านพี่รู้เรื่องนี้ เขาคงจะตีอวิ๋นเหยาจนตายต่อให้ไม่ลงมือ วันหลังเขาก็จะไม่รักอวิ๋นเหยาเหมือนเมื่อก่อนแล้วเขาวางแผนอย่างยากลําบากมาครึ่งค่อนชีวิตถึงได้ไต่เต้าขึ้นมาเป็นราชเลขากรมแรงงาน จะปล่อยให้ลูกสาวของตัวเองกลายเป็นจุดด่างพร้อยของตัวเองได้อย่างไร?เมื่อคิดถึงตรงนี้ ความกลัวในใจของนางหลินก็ยิ่งมากขึ้นแต่กลับไม่มีทางเลือก ได้แต่เดินไปเดินมาอยู่ในจวน รอให้พี่ชายพาพี่สะใภ้กลับมาโดยไม่คาดคิดเข็มขัดถูกนํากลับมา แต่ก็นํา"ข่าวดี" กลับมาด้วยพอนางโจวเห็นนางหลินก็ก้าวยาวๆ เข้ามา “วันนี้ขอบคุณน้องสาวที่ชี้แนะ ตอนนี้ไม่เพียงแต่ใต้เท้าจ้าวใต้เท้าศาลาว่าการบอกว่าจะตรวจสอบเรื่องนี้อย่างเข้มงวด แม้แต่องค์ชายสามยังบอกว่าจะให้ความเป็นธรรมกับข้าด้วย”นางหลินตกตะลึงนางอ้าปาก แต่ไม่ได้พูดอะไรสักคํา แล้วหันไปมองพี่ชายตัวเอง เห็นพี่ชายกําลังมองมาที่ตนอย่างโกรธเคือง"ไม่ใช่... “ข้าไม่ใช่...” นางหลินอ้าปากพูดอีกสองสามคํา แต่ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร“เจ้าไปยุ่งก่อนเถิด” นางโจวปล่อยมือนางหลิน “ข้ากลับห้องไปเตรียมตัวก่อน”เมื่อมีความคิดที่จะแก้แค้นแทนลูกสาว นางโจวก็ดูเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมาและ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0425
“แม่ของเจ้าเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนและกตัญญูมาก” แม่เฒ่าเหอพูดและตัวเองก็ตกอยู่ในความทรงจํา “ภรรยาของข้าสามารถมีลูกสะใภ้อย่างนางได้ในชีวิตนี้ ก็ไม่เสียใจแล้ว”เมื่อเทียบกับนางหลินคนนี้ในภายหลัง แข็งแกร่งกว่าไม่รู้กี่พันเท่าร้อยเท่า“น่าเสียดายที่แม่ของเจ้าดวงไม่ดี ร่างกายก็ไม่แข็งแรง คาดไม่ถึงว่าหลังจากที่พ่อของเจ้าได้เลื่อนตําแหน่งก็เสียชีวิตไปแล้ว”“ถ้าไม่อย่างนั้น ตอนนี้ก็เป็นภรรยาของเสนาบดีที่สง่าผ่าเผย ทั้งครอบครัวก็ปรองดองกัน” แม่เฒ่าเหอพูดถึงตรงนี้ก็ขมวดคิ้วทันที ไม่เหมือนกับนางหลินในตอนนี้ที่ทําหน้าล้างตาหลังจากนั้นแม่เฒ่าเหอไม่ยอมเบียดเบียนคนนั้นต่อหน้าเหออวี่เหยาอีก นางเป็นฮูหยินของบ้านสกุลเหออย่างไรก็ต้องไว้หน้าให้นางบ้างดังนั้นประโยคครึ่งประโยคสุดท้าย แม่เฒ่าเหอจึงไม่ได้พูดออกมา"ท่านยาย หลิน... แม่รู้จักพ่อข้าได้ยังไง?”พอเหออวี่เหยาพูดแบบนี้ออกมา แม่เฒ่าเหอก็รู้ว่าคนที่นางถามคือนางหลิน ไม่ใช่แม่แท้ ๆ ของตนเองถ้านางถามเกี่ยวกับความคุ้นเคยระหว่างแม่ผู้ให้กําเนิดและพ่อของนางจริง ๆ นางไม่สามารถพูดได้เผยเสียนเป็นบุตรสาวคนเดียวของท่านอันกั๋วกง ตั้งแต่เด็กก็เป็นเด็กท
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0426
เดิมทีเหออวี่เหยาไม่ได้คิดว่าจะเค้นคําพูดจากปากของฮูหยินเฒ่าเหอได้ถึงอย่างไรก็เป็นเรื่องในอดีตของท่านพ่อ ไม่อาจเล่าให้คนรุ่นหลังอย่างตนฟังได้แต่ท่าทีของท่านย่ากลับทําให้เหออวี่เหยามั่นใจได้ว่าเรื่องนี้ต้องมีอะไรแปลก ๆ ไม่ได้เรียบง่ายขนาดนั้น“ในเมื่อท่านย่าไม่อยากพูดถึงอีก หลานสาวก็จะไม่ถามอีกเจ้าค่ะ” เห้ออวี่เหยาซบหน้าลงบนตักของฮูหยินเฒ่าด้วยรอยยิ้ม ไม่เอ่ยถึงเรื่องนี้อีกแต่ในใจกลับมีความคิดอื่นวันนี้ จวนกว่างฉินโหวต้อนรับแขกที่หายากคนหนึ่ง คนผู้นี้ก็คือเหออวี่เหยาฮูหยินของกว่างฉินโหวซึ่งเป็นมารดาของกว่างหลางสือเป็นเพื่อนสนิทของฮูหยินอดีตอัวกว๋อโกงตอนท่านแม่ยังมีชีวิตอยู่ นางมักจะพาเหออวี่เหยาไปเยี่ยมจวนกว่างฉินโหวเหออวี่เหยาคิดไปคิดมา เรื่องของท่านแม่ เพื่อนสนิทของท่านย่าน่าจะรู้อยู่แล้ว จึงส่งเทียบเชิญไปยังจวนกว่างฉินโหวเหอซ่างซูเป็นคนเก็งกําไรอยู่แล้วเนื่องจากจวนกว่างฉินโหวค่อยๆ เสื่อมถอยลง หลายปีมานี้จึงไม่ได้ไปมาหาสู่กับพวกเขาแต่ถึงอย่างไรก็เป็นตระกูลของกงโหว ลูกชายของกว่างฉินโหวยังเป็นคนที่ค่อนข้างก้าวหน้า ได้ยินว่าฮูหยินของเขายังได้รับบรรดาศักดิ์เป็นฮูหยินพร
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0427
จากนั้นก็ถอนหายใจเด็กโตแล้ว ในที่สุดก็มาถึงขั้นนี้แล้วเห็นฮูหยินโหวไม่พูดอะไรสักคํา คิดว่านางไม่ยอมบอกความจริงกับตัวเอง เหออวี่เหยาจึงก้มตัวลงโขกหัวอีกครั้ง “ขอให้ฮูหยินเฒ่าบอกเรื่องนี้กับข้า...”เหออวี่เหยาพูดถึงตรงนี้ก็เงยหน้าขึ้นมองฮูหยินโหว น้ำตาไหลอาบแก้ม“เรื่องนี้สําคัญมากสําหรับข้า”คําพูดของเหออวี่เหยาจริงจังมาก ในที่สุดฮูหยินโหวก็เปิดปากพูด “เมื่อก่อนท่านยายของเจ้าเคยกําชับข้าไว้ว่า เมื่อเจ้าโตขึ้น จะไม่มีทางบอกเรื่องนี้แก่เจ้าเด็ดขาด”“แต่ข้ากลับรู้สึกว่า เมื่อลูกโตขึ้น ควรมีสิทธิ์เลือกเองถึงจะถูก”“ในเมื่อวันนี้เจ้าถามข้าถึงที่นี่แล้ว ข้าก็จะบอกเจ้าเอง”“แต่มีเพียงข้อเดียว เจ้าต้องสัญญากับหญิงชราคนนี้ว่า จะทําอะไรโง่ ๆ ไม่ได้เด็ดขาด”“ฮูหยินเฒ่าวางใจเถิด” ได้ยินฮูหยินโหวพูดมาถึงขั้นนี้แล้ว เหออวี่เหยาจะไม่เข้าใจความหมายของมันได้อย่างไร เพียงมองฮูหยินโหวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ต่อให้ตาย ก็ต้องให้พวกนางตาย”เมื่อเห็นเหอยวี่เหยาพูดเช่นนี้ ในใจของฮูหยินโหวก็มีความคิดคร่าว ๆพี่เหยาคงรู้อะไรบางอย่างจึงมาถามตนจึงลุกขึ้น ประคองนางไปที่เก้าอี้ข้างกายตน แล้วค่อยๆ เอ่ยปาก
บทล่าสุด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0598
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0597
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0596
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0595
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0594
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0593
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0592
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0591
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0590
