เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0423
บทที่เกี่ยวข้อง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0424
ถ้าท่านพี่รู้เรื่องนี้ เขาคงจะตีอวิ๋นเหยาจนตายต่อให้ไม่ลงมือ วันหลังเขาก็จะไม่รักอวิ๋นเหยาเหมือนเมื่อก่อนแล้วเขาวางแผนอย่างยากลําบากมาครึ่งค่อนชีวิตถึงได้ไต่เต้าขึ้นมาเป็นราชเลขากรมแรงงาน จะปล่อยให้ลูกสาวของตัวเองกลายเป็นจุดด่างพร้อยของตัวเองได้อย่างไร?เมื่อคิดถึงตรงนี้ ความกลัวในใจของนางหลินก็ยิ่งมากขึ้นแต่กลับไม่มีทางเลือก ได้แต่เดินไปเดินมาอยู่ในจวน รอให้พี่ชายพาพี่สะใภ้กลับมาโดยไม่คาดคิดเข็มขัดถูกนํากลับมา แต่ก็นํา"ข่าวดี" กลับมาด้วยพอนางโจวเห็นนางหลินก็ก้าวยาวๆ เข้ามา “วันนี้ขอบคุณน้องสาวที่ชี้แนะ ตอนนี้ไม่เพียงแต่ใต้เท้าจ้าวใต้เท้าศาลาว่าการบอกว่าจะตรวจสอบเรื่องนี้อย่างเข้มงวด แม้แต่องค์ชายสามยังบอกว่าจะให้ความเป็นธรรมกับข้าด้วย”นางหลินตกตะลึงนางอ้าปาก แต่ไม่ได้พูดอะไรสักคํา แล้วหันไปมองพี่ชายตัวเอง เห็นพี่ชายกําลังมองมาที่ตนอย่างโกรธเคือง"ไม่ใช่... “ข้าไม่ใช่...” นางหลินอ้าปากพูดอีกสองสามคํา แต่ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร“เจ้าไปยุ่งก่อนเถิด” นางโจวปล่อยมือนางหลิน “ข้ากลับห้องไปเตรียมตัวก่อน”เมื่อมีความคิดที่จะแก้แค้นแทนลูกสาว นางโจวก็ดูเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมาและ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0425
“แม่ของเจ้าเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนและกตัญญูมาก” แม่เฒ่าเหอพูดและตัวเองก็ตกอยู่ในความทรงจํา “ภรรยาของข้าสามารถมีลูกสะใภ้อย่างนางได้ในชีวิตนี้ ก็ไม่เสียใจแล้ว”เมื่อเทียบกับนางหลินคนนี้ในภายหลัง แข็งแกร่งกว่าไม่รู้กี่พันเท่าร้อยเท่า“น่าเสียดายที่แม่ของเจ้าดวงไม่ดี ร่างกายก็ไม่แข็งแรง คาดไม่ถึงว่าหลังจากที่พ่อของเจ้าได้เลื่อนตําแหน่งก็เสียชีวิตไปแล้ว”“ถ้าไม่อย่างนั้น ตอนนี้ก็เป็นภรรยาของเสนาบดีที่สง่าผ่าเผย ทั้งครอบครัวก็ปรองดองกัน” แม่เฒ่าเหอพูดถึงตรงนี้ก็ขมวดคิ้วทันที ไม่เหมือนกับนางหลินในตอนนี้ที่ทําหน้าล้างตาหลังจากนั้นแม่เฒ่าเหอไม่ยอมเบียดเบียนคนนั้นต่อหน้าเหออวี่เหยาอีก นางเป็นฮูหยินของบ้านสกุลเหออย่างไรก็ต้องไว้หน้าให้นางบ้างดังนั้นประโยคครึ่งประโยคสุดท้าย แม่เฒ่าเหอจึงไม่ได้พูดออกมา"ท่านยาย หลิน... แม่รู้จักพ่อข้าได้ยังไง?”พอเหออวี่เหยาพูดแบบนี้ออกมา แม่เฒ่าเหอก็รู้ว่าคนที่นางถามคือนางหลิน ไม่ใช่แม่แท้ ๆ ของตนเองถ้านางถามเกี่ยวกับความคุ้นเคยระหว่างแม่ผู้ให้กําเนิดและพ่อของนางจริง ๆ นางไม่สามารถพูดได้เผยเสียนเป็นบุตรสาวคนเดียวของท่านอันกั๋วกง ตั้งแต่เด็กก็เป็นเด็กท
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0426
เดิมทีเหออวี่เหยาไม่ได้คิดว่าจะเค้นคําพูดจากปากของฮูหยินเฒ่าเหอได้ถึงอย่างไรก็เป็นเรื่องในอดีตของท่านพ่อ ไม่อาจเล่าให้คนรุ่นหลังอย่างตนฟังได้แต่ท่าทีของท่านย่ากลับทําให้เหออวี่เหยามั่นใจได้ว่าเรื่องนี้ต้องมีอะไรแปลก ๆ ไม่ได้เรียบง่ายขนาดนั้น“ในเมื่อท่านย่าไม่อยากพูดถึงอีก หลานสาวก็จะไม่ถามอีกเจ้าค่ะ” เห้ออวี่เหยาซบหน้าลงบนตักของฮูหยินเฒ่าด้วยรอยยิ้ม ไม่เอ่ยถึงเรื่องนี้อีกแต่ในใจกลับมีความคิดอื่นวันนี้ จวนกว่างฉินโหวต้อนรับแขกที่หายากคนหนึ่ง คนผู้นี้ก็คือเหออวี่เหยาฮูหยินของกว่างฉินโหวซึ่งเป็นมารดาของกว่างหลางสือเป็นเพื่อนสนิทของฮูหยินอดีตอัวกว๋อโกงตอนท่านแม่ยังมีชีวิตอยู่ นางมักจะพาเหออวี่เหยาไปเยี่ยมจวนกว่างฉินโหวเหออวี่เหยาคิดไปคิดมา เรื่องของท่านแม่ เพื่อนสนิทของท่านย่าน่าจะรู้อยู่แล้ว จึงส่งเทียบเชิญไปยังจวนกว่างฉินโหวเหอซ่างซูเป็นคนเก็งกําไรอยู่แล้วเนื่องจากจวนกว่างฉินโหวค่อยๆ เสื่อมถอยลง หลายปีมานี้จึงไม่ได้ไปมาหาสู่กับพวกเขาแต่ถึงอย่างไรก็เป็นตระกูลของกงโหว ลูกชายของกว่างฉินโหวยังเป็นคนที่ค่อนข้างก้าวหน้า ได้ยินว่าฮูหยินของเขายังได้รับบรรดาศักดิ์เป็นฮูหยินพร
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0427
จากนั้นก็ถอนหายใจเด็กโตแล้ว ในที่สุดก็มาถึงขั้นนี้แล้วเห็นฮูหยินโหวไม่พูดอะไรสักคํา คิดว่านางไม่ยอมบอกความจริงกับตัวเอง เหออวี่เหยาจึงก้มตัวลงโขกหัวอีกครั้ง “ขอให้ฮูหยินเฒ่าบอกเรื่องนี้กับข้า...”เหออวี่เหยาพูดถึงตรงนี้ก็เงยหน้าขึ้นมองฮูหยินโหว น้ำตาไหลอาบแก้ม“เรื่องนี้สําคัญมากสําหรับข้า”คําพูดของเหออวี่เหยาจริงจังมาก ในที่สุดฮูหยินโหวก็เปิดปากพูด “เมื่อก่อนท่านยายของเจ้าเคยกําชับข้าไว้ว่า เมื่อเจ้าโตขึ้น จะไม่มีทางบอกเรื่องนี้แก่เจ้าเด็ดขาด”“แต่ข้ากลับรู้สึกว่า เมื่อลูกโตขึ้น ควรมีสิทธิ์เลือกเองถึงจะถูก”“ในเมื่อวันนี้เจ้าถามข้าถึงที่นี่แล้ว ข้าก็จะบอกเจ้าเอง”“แต่มีเพียงข้อเดียว เจ้าต้องสัญญากับหญิงชราคนนี้ว่า จะทําอะไรโง่ ๆ ไม่ได้เด็ดขาด”“ฮูหยินเฒ่าวางใจเถิด” ได้ยินฮูหยินโหวพูดมาถึงขั้นนี้แล้ว เหออวี่เหยาจะไม่เข้าใจความหมายของมันได้อย่างไร เพียงมองฮูหยินโหวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ต่อให้ตาย ก็ต้องให้พวกนางตาย”เมื่อเห็นเหอยวี่เหยาพูดเช่นนี้ ในใจของฮูหยินโหวก็มีความคิดคร่าว ๆพี่เหยาคงรู้อะไรบางอย่างจึงมาถามตนจึงลุกขึ้น ประคองนางไปที่เก้าอี้ข้างกายตน แล้วค่อยๆ เอ่ยปาก
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0428
“แต่แค่นี้ยังไม่นับ นับตั้งแต่นางหลินเข้าประตูมา แม่ของเจ้าก็ล้มป่วยแล้ว”“ต่อมาแม้ได้เจ้ามา ทําให้ชีวิตของแม่เจ้าในเรือนหลังนับว่าสบายใจขึ้นบ้าง แต่สุขภาพของนางขาดทุนแล้ว หลังจากพ่อเจ้าได้เป็นราชเลขากรมแรงงานได้ไม่กี่เดือนก็ป่วยตายเสียแล้ว”“ตอนนั้นท่านตาของเจ้าไม่อยากยุ่งกับพ่อของเจ้า แต่ท้ายที่สุดแล้วพวกเจ้าสองแม่ลูกก็อาศัยอยู่ในบ้านตระกูลเหอ บ้านตระกูลเหอดี พวกเจ้าถึงจะดีได้”“ดังนั้นพ่อของเจ้าสามารถเลื่อนตําแหน่งได้ ท่านตาของเจ้าก็ช่วยด้วย”“แต่คิดไม่ถึงเลยว่าแม่ของเจ้าจะไม่มีชีวิตแบบนี้”“ต่อมา หลังจากที่แม่ของคุณเสียชีวิตไปไม่ถึงครึ่งเดือน พ่อของเจ้าก็ช่วยยกนางหลินขึ้นมา”ฮุหยินโหวพูดถึงตรงนี้ก็หยุดลงมองเหออวี่เหยาที่อยู่ข้างหน้าอย่างเงียบ ๆ กลัวว่านางจะไม่สามารถยอมรับได้แต่ไม่คิดว่าเหออวี่เหยาจะมีสีหน้าเรียบเฉย ราวกับรู้เรื่องนี้มานานแล้วเหออวี่เหยารู้มานานแล้วจริง ๆ แต่ก็ไม่ถูกต้อง จะบอกว่ารู้ตั้งนานแล้วไม่ได้ แต่แค่เดาออกตั้งนานแล้วเท่านั้นหลังจากเงียบไปนาน เหออวี่เหยาก็มองฮูหยินโหวที่อยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ฮูหยินเฒ่า อาการป่วยของแม่ข้า เกี่ยวข้องกับนาง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0429
เมื่อท้องฟ้าใกล้จะมืดแล้ว กว่างเฉียนจึงกลับไปที่ตําหนักฉางชิว“องค์ชาย” กว่างเฉียนยืนต่อหน้าองค์ชายสามอย่างนอบน้อม รอองค์ชายสามสอบถามในใจขององค์ชายสามรู้สึกพึงพอใจกับขันทีน้อยสองคนนี้มาก เขาคิดไม่ถึงว่าเสด็จแม่จะยังมีแผนสํารองเช่นนี้ตนเองจะต้องไม่ทําให้ท่านแม่ผิดหวังอย่างแน่นอนคิดถึงตรงนี้ องค์ชายสามก็เงยหน้ามองกว่างเฉียน “เป็นอย่างไรบ้าง?”“ทูลองค์ชาย กระหม่อมได้ตรวจสอบอย่างละเอียดแล้วพ่ะย่ะค่ะ”“หลินอินคนนั้น เกิดเรื่องขึ้นระหว่างทางกลับตอนไปงานเลี้ยงที่ลูกสาวของราชเลขาเหอเตรียมไว้”“คุณหนูเหอเป็นคนวางแผนใส่ร้าย”“คนที่ลักพาตัวนางไปก็เป็นคนที่คุณหนูเหอหามาให้ล่วงหน้า”“เดิมทีคุณหนูตระกูลเหอคิดจะพุ่งเป้ามาที่คุณหนูตระกูลหรง แต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด หลินอินคนนั้นถึงยืนกรานที่จะเปลี่ยนรถม้ากับหรงเหวินเมี่ยว จึงได้รับบาดเจ็บโดยไม่ได้ตั้งใจ”เพราะรู้ว่าองค์ชายสามไม่สนใจรายละเอียดที่เป็นรูปธรรม กว่างเฉียนจึงเลือกแต่สิ่งสําคัญที่จะเล่าให้องค์ชายสามฟังองค์ชายสามก็จับประเด็นสําคัญได้อย่างรวดเร็ว “ดังนั้นจึงเป็นลูกสาวของราชเลขาเหอ ทําร้ายลูกสาวของรองเสนาบดีหลิน”“ถ้าข้าจําไม่ผิด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0430
หญิงรับใช้คนนั้นเห็นนางหลินเป็นเช่นนี้ ในใจก็ตื่นตระหนกเล็กน้อยคนรับใช้เช่นนางหลินรู้วิธีการของนางหลินดี กลัวว่าจะถูกนางตีจนตายแค่พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า “เมื่อครู่คุณหนูใหญ่มาแล้ว คุณหนู คุณหนูนางเห็นคุณหนูใหญ่เป็นคุณหนู พูดจาเหลวไหล”เมื่อพูดถึงตรงนี้ นางก็รู้สึกได้ถึงสายตาของนางหลินที่จ้องมองมาที่นางราวกับมีด และอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน“บ่าว บ่าวอุดปากคุณหนูรองไว้ทันเวลา ดังนั้นคุณหนูรองจึงไม่ได้พูดอะไรมาก”เมื่อได้ยินคําพูดของสาวใช้ นางหลินก็หวนนึกถึงพฤติกรรมของเหออวี่เหยาเมื่อสักครู่ กลับไม่มีอะไรผิดปกติ คิดดูแล้วคงไม่สังเกตเห็นนางก้มลงมองเหออวิ๋นเหยาที่ร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของตัวเองอีกครั้งและถอนหายใจในใจหันไปมองสาวใช้ที่อยู่ข้างหลังเหออวิ๋นเหยา “ดูแลคุณหนูของเจ้าให้ดี หากเรื่องนี้ถูกคนอื่นรู้เข้า เจ้าและครอบครัวของเจ้า ข้าจะไม่ปล่อยไว้แน่”น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมเมื่อได้ยินนางหลินพูดเช่นนี้ สาวใช้ก็รีบคุกเข่าลง “ฮูหยินโปรดวางใจ บ่าวจะไม่บอกใครเด็ดขาด”นางหลินมองนางอีกครั้ง แล้วจึงออกจากเรือนของเหออวิ๋นเหยาไปอย่างวางใจนางหลินกลับไปที่ห้องหลักและน
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0431
การคุกเข่าของนางหลินทําเอาเหอหย่งงงงวยไม่น้อยเขารีบประคองนางลุกขึ้น “เจ้ามีอะไรก็พูดมาได้เลย ไม่ต้องทําแบบนี้หรอก เจ้ากับข้าเป็นสามีภรรยากันมาตั้งนานแล้ว ทําไมต้องเกรงใจขนาดนี้ด้วย”นางหลินได้ยินคําพูดนี้ของเหอหย่ง ก็รู้สึกมั่นใจขึ้นมาทันที เหอหย่งประคองนางนั่งลง“นายท่าน พี่สะใภ้ไปฟ้องใต้เท้าศาลาว่าการแล้ว อีกทั้งได้ยินว่าองค์ชายสามก็อยู่ด้วย จึงรับปากพี่สะใภ้ว่าจะล้างมลทินให้นาง”“นั่นเป็นเรื่องดี” เหอหย่งไม่รู้เหตุผลและพูดถึงเรื่องนี้จากมุมมองของเหยื่อทันใดนั้นเสียงของนางหลินก็ลดเบาลง "นายท่าน เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับอวิ๋นเหยาหรือ"“เกี่ยวข้องกับอวิ๋นเหยา? มันหมายความว่าอะไร?”นางหลินเล่าเรื่องนี้ให้เหอหย่งฟังอย่างละเอียด พอเหอหย่งได้ยินก็นิ่งงันอยู่ที่เดิมทันใดนั้นเขาก็คิดอะไรได้และกวาดถ้วยบนโต๊ะน้ำชาทั้งหมดลงบนพื้นไม่พูดไม่จา สีหน้าบึ้งตึงนางหลินก็ตกใจจนลุกขึ้นยืน ไม่กล้าพูดอะไรที่จวนตระกูลหลินกับจวนตระกูลเหอก็ยุ่งเหยิงไปหมดเช่นกันภายในวังตอนนี้ก็เต็มไปด้วยความวุ่นวายเฉกเช่นกันในตำหนักจิ่นซิ่ว ไม่ง่ายเลยที่องค์หญิงหกจะสงบลงได้ เสิ่นหนิงถึงได้มีกะจิตกะใจที่จะสนใจ
บทล่าสุด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0598
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0597
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0596
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0595
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0594
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0593
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0592
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0591
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0590
