เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0428
บทที่เกี่ยวข้อง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0429
เมื่อท้องฟ้าใกล้จะมืดแล้ว กว่างเฉียนจึงกลับไปที่ตําหนักฉางชิว“องค์ชาย” กว่างเฉียนยืนต่อหน้าองค์ชายสามอย่างนอบน้อม รอองค์ชายสามสอบถามในใจขององค์ชายสามรู้สึกพึงพอใจกับขันทีน้อยสองคนนี้มาก เขาคิดไม่ถึงว่าเสด็จแม่จะยังมีแผนสํารองเช่นนี้ตนเองจะต้องไม่ทําให้ท่านแม่ผิดหวังอย่างแน่นอนคิดถึงตรงนี้ องค์ชายสามก็เงยหน้ามองกว่างเฉียน “เป็นอย่างไรบ้าง?”“ทูลองค์ชาย กระหม่อมได้ตรวจสอบอย่างละเอียดแล้วพ่ะย่ะค่ะ”“หลินอินคนนั้น เกิดเรื่องขึ้นระหว่างทางกลับตอนไปงานเลี้ยงที่ลูกสาวของราชเลขาเหอเตรียมไว้”“คุณหนูเหอเป็นคนวางแผนใส่ร้าย”“คนที่ลักพาตัวนางไปก็เป็นคนที่คุณหนูเหอหามาให้ล่วงหน้า”“เดิมทีคุณหนูตระกูลเหอคิดจะพุ่งเป้ามาที่คุณหนูตระกูลหรง แต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด หลินอินคนนั้นถึงยืนกรานที่จะเปลี่ยนรถม้ากับหรงเหวินเมี่ยว จึงได้รับบาดเจ็บโดยไม่ได้ตั้งใจ”เพราะรู้ว่าองค์ชายสามไม่สนใจรายละเอียดที่เป็นรูปธรรม กว่างเฉียนจึงเลือกแต่สิ่งสําคัญที่จะเล่าให้องค์ชายสามฟังองค์ชายสามก็จับประเด็นสําคัญได้อย่างรวดเร็ว “ดังนั้นจึงเป็นลูกสาวของราชเลขาเหอ ทําร้ายลูกสาวของรองเสนาบดีหลิน”“ถ้าข้าจําไม่ผิด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0430
หญิงรับใช้คนนั้นเห็นนางหลินเป็นเช่นนี้ ในใจก็ตื่นตระหนกเล็กน้อยคนรับใช้เช่นนางหลินรู้วิธีการของนางหลินดี กลัวว่าจะถูกนางตีจนตายแค่พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า “เมื่อครู่คุณหนูใหญ่มาแล้ว คุณหนู คุณหนูนางเห็นคุณหนูใหญ่เป็นคุณหนู พูดจาเหลวไหล”เมื่อพูดถึงตรงนี้ นางก็รู้สึกได้ถึงสายตาของนางหลินที่จ้องมองมาที่นางราวกับมีด และอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน“บ่าว บ่าวอุดปากคุณหนูรองไว้ทันเวลา ดังนั้นคุณหนูรองจึงไม่ได้พูดอะไรมาก”เมื่อได้ยินคําพูดของสาวใช้ นางหลินก็หวนนึกถึงพฤติกรรมของเหออวี่เหยาเมื่อสักครู่ กลับไม่มีอะไรผิดปกติ คิดดูแล้วคงไม่สังเกตเห็นนางก้มลงมองเหออวิ๋นเหยาที่ร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของตัวเองอีกครั้งและถอนหายใจในใจหันไปมองสาวใช้ที่อยู่ข้างหลังเหออวิ๋นเหยา “ดูแลคุณหนูของเจ้าให้ดี หากเรื่องนี้ถูกคนอื่นรู้เข้า เจ้าและครอบครัวของเจ้า ข้าจะไม่ปล่อยไว้แน่”น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมเมื่อได้ยินนางหลินพูดเช่นนี้ สาวใช้ก็รีบคุกเข่าลง “ฮูหยินโปรดวางใจ บ่าวจะไม่บอกใครเด็ดขาด”นางหลินมองนางอีกครั้ง แล้วจึงออกจากเรือนของเหออวิ๋นเหยาไปอย่างวางใจนางหลินกลับไปที่ห้องหลักและน
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0431
การคุกเข่าของนางหลินทําเอาเหอหย่งงงงวยไม่น้อยเขารีบประคองนางลุกขึ้น “เจ้ามีอะไรก็พูดมาได้เลย ไม่ต้องทําแบบนี้หรอก เจ้ากับข้าเป็นสามีภรรยากันมาตั้งนานแล้ว ทําไมต้องเกรงใจขนาดนี้ด้วย”นางหลินได้ยินคําพูดนี้ของเหอหย่ง ก็รู้สึกมั่นใจขึ้นมาทันที เหอหย่งประคองนางนั่งลง“นายท่าน พี่สะใภ้ไปฟ้องใต้เท้าศาลาว่าการแล้ว อีกทั้งได้ยินว่าองค์ชายสามก็อยู่ด้วย จึงรับปากพี่สะใภ้ว่าจะล้างมลทินให้นาง”“นั่นเป็นเรื่องดี” เหอหย่งไม่รู้เหตุผลและพูดถึงเรื่องนี้จากมุมมองของเหยื่อทันใดนั้นเสียงของนางหลินก็ลดเบาลง "นายท่าน เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับอวิ๋นเหยาหรือ"“เกี่ยวข้องกับอวิ๋นเหยา? มันหมายความว่าอะไร?”นางหลินเล่าเรื่องนี้ให้เหอหย่งฟังอย่างละเอียด พอเหอหย่งได้ยินก็นิ่งงันอยู่ที่เดิมทันใดนั้นเขาก็คิดอะไรได้และกวาดถ้วยบนโต๊ะน้ำชาทั้งหมดลงบนพื้นไม่พูดไม่จา สีหน้าบึ้งตึงนางหลินก็ตกใจจนลุกขึ้นยืน ไม่กล้าพูดอะไรที่จวนตระกูลหลินกับจวนตระกูลเหอก็ยุ่งเหยิงไปหมดเช่นกันภายในวังตอนนี้ก็เต็มไปด้วยความวุ่นวายเฉกเช่นกันในตำหนักจิ่นซิ่ว ไม่ง่ายเลยที่องค์หญิงหกจะสงบลงได้ เสิ่นหนิงถึงได้มีกะจิตกะใจที่จะสนใจ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0432
เห็นได้ชัดว่าตนเองเป็นนางกํานัลที่ดูแลตําหนักจิ่นซิ่วแห่งนี้ แต่หลังจากเยว่หรานมาถึง คิดไม่ถึงว่าจะมาแทนที่ตนแล้วแต่เพียงแค่เยว่หราน ก็ช่างมันเถอะไป๋หลิงผู้นี้เห็นได้ชัดว่าอาศัยความสัมพันธ์ของตนเองเข้าไปรับใช้ในตําหนักจิ่นซิ่ว แต่กลับได้รับความโปรดปรานจากพระมเหสี ตอนนี้ก็ได้กลายเป็นนางกํานัลขั้นหนึ่งแล้ว ถึงขนาดได้รับความโปรดปรานจากพระมเหสีมากกว่าตนเองเสียอีกเสิ่นหนิงจัดการทุกอย่างเรียบร้อย สั่งให้พวกนางถอยออกไป ส่วนตัวเองก็พักผ่อนอย่างสบายใจไป๋หลิงกลับแอบเข้าไปใกล้อวิ๋นหลาน ดึงแขนเสื้อนางเบาๆ “พี่หญิงอวิ๋นหลาน”อวิ๋นหลานหันไปมองไป๋หลิง แต่ดวงตาของนางกลับไม่มีความปิติยินดีเหมือนก่อนหน้านี้“พี่หญิงอวิ๋นหลานวางใจเถิด ไม่ว่าพระมเหสีจะเป็นเช่นไร ข้าก็จะไม่ข้ามหน้าข้ามตาพี่หญิงเด็ดขาด” ไป๋หลิงกล่าวอย่างตรงไปตรงมากลับเป็นอวิ๋นหลานที่แปลกใจเล็กน้อย รีบอธิบายเพื่อปกปิดความอึดอัดใจของตัวเอง “ข้าไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น...”ไป๋หลิงกลับยิ้ม “ข้ารู้อยู่แล้วว่าพี่หญิงหวังดีกับข้า มิฉะนั้นพี่หญิงคงไม่พาข้าเข้าตำหนักจิ่นซิ่ว”“ตอนนี้ข้ามีชีวิตที่สบายกว่าตอนอยู่ในตำหนักฉางชิวมาก”“ใน
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0433
นี่เป็นครั้งแรกที่อ๋องอี้คํานับเสิ่นหนิง“หลายวันมานี้ คิดว่าทางองค์ชายสามคงเริ่มลงมือแล้ว เจ้าอยู่ในวังดูให้มากๆ หน่อย”พูดจบก็เดินออกไปทางหน้าต่างนานๆ ทีเสิ่นหนิงจะได้นอนหลับอย่างสงบสุขตอนนี้คนที่นอนหลับยากที่สุดในวัง เกรงว่าจะเป็นองค์หญิงสามแล้วตั้งแต่สนมอวิ๋นกุ้ยเหรินถูกประหารชีวิต นางก็ถูกเสด็จย่าตัดสินใจย้ายเข้าไปอยู่ในตำหนักเหยียนเหอของพระสนมหลานเฟยองค์หญิงสามไม่เต็มใจ เพราะพระสนมหลานเฟยมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพระสนมหวงกุ้ยเฟย ซึ่งเป็นเรื่องที่ทุกคนในวังต่างก็รู้กันดีพระสนมหวงกุ้ยเฟยซ่งชิงเหยียนคนนั้นเป็นศัตรูที่ฆ่ามารดาของนาง นางจะไม่ให้อภัยอย่างเด็ดขาดตอนนั้นองค์หญิงสามก็คิดเพียงว่า ไม่ว่าพระสนมหลานเฟยจะเอาใจตนอย่างไร ตนก็จะไม่สนใจนางเด็ดขาดแต่ไม่คิดว่าพระสนมหลานเฟยจะไม่มีความกระตือรือร้นต่อนางเลยเมื่อนางมาถึง ก็ได้พบกับนางครั้งหนึ่ง และได้กําชับสาวใช้ข้างกายนางอีกสองสามประโยคตั้งแต่นั้นมานางก็ไม่เคยริเริ่มที่จะพบตัวเองอีกเลยองค์หญิงสามกลับตื่นตระหนกเล็กน้อยก็เลยเกิดความคิดแบบนั้นขึ้นมา ต้องสร้างชื่อเสียงให้ตัวเองบ้างแต่นางไม่คิดเลยว่าตัวเองจะได้รู้จักก
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0434
ทันใดนั้นมีเรื่องหนึ่งผุดขึ้นมาในใจของซ่งชิงเหยียน นางพูดกับฉยงหัวไม่กี่คํา แล้วกําชับให้นางกลับไปพักผ่อนก่อนลู่ซิงหว่านง่วงนอนแล้ว แต่ซ่งชิงเหยียนกลับรู้สึกผิดในใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าตัวเองหลอกใช้เด็กคนหนึ่ง ไม่ควรเลยจริงๆแต่ตอนนี้นางมีเรื่องสําคัญต้องหยั่งเชิงลู่ซิงหว่าน หรือจะพูดอีกอย่างก็คือ อยากฟังลู่ซิงหว่านพูดว่าอย่างไรแต่นางค่อนข้างกลัวฉยงหัวหลังจากการหยั่งเชิงกับลู่ซิงหว่านหลายครั้งก่อนหน้านี้ ลู่ซิงหว่านก็ยืนยันในใจแล้วว่าฉยงหัวคนนี้คือพี่หญิงฉยงหัวที่อยู่ในโลกบําเพ็ญเซียนของนางดูจากท่าทางของฉยงหัวแล้ว คงเป็นเพราะสูญเสียพลังวิญญาณจึงตกต่ำลงเช่นนี้ซ่งชิงเหยียนก็กลัวเช่นกัน ถ้าฉยงหัวก็ฟื้นคืนพลังได้บ้างแล้ว ได้ยินเสียงในใจของหวานหว่าน จะไม่รู้สึกว่านางเป็นสัตว์ประหลาดหรอกหรือนางกลับลืมไปโดยสิ้นเชิงว่า สิ่งที่ลู่ซิงหว่านต้องการก็คือได้รื้อฟื้นกับพี่หญิงฉยงหัวของนางไม่ใช่หรือไงกัน?หลังจากส่งฉยงหัวไปแล้ว จิ่นซินก็กลับมารับใช้พระสนมและเข้านอนซ่งชิงเหยียนอุ้มลู่ซิงหว่านยืนอยู่หน้าเตียง ตั้งใจพึมพํากับจิ่นซินและจิ่นอวี้ว่า “พรุ่งนี้ต้องไปที่ตําหนักซิงหยาง”“พรุ่งนี้บ่า
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0435
ซ่งชิงเหยียนเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าเล็กๆ ของลู่ซิงหว่าน “หวานหว่านตื่นแล้ว!”จากนั้นนางก็ชะโงกหน้าออกไปและตะโกนไปยังทิศทางนอกประตู "จิ่นซิน"จิ่นซินกับจิ่นอวี้รออยู่ข้างนอกตั้งนานแล้ว เตรียมของทุกอย่างไว้หมดแล้ว รอแค่ให้ทั้งสองคนตื่นมาล้างหน้าล้างตาเท่านั้นจิ่นซินรีบบิดผ้าเช็ดหน้าจิ่นอวี้รีบไปเก็บผ้าม่าน เก็บไปพลางบ่นพึมพําไปพลาง “พระสนมก็ตื่นสายเกินไปแล้ว โชคดีที่ฝ่าบาททรงห่วงใยพระสนม จึงไม่ให้พระสนมไปถวายพระพรที่ตําหนักจิ่นซิ่ว”“แต่ทําเช่นนี้ก็ไม่ดี หากพระสนมคนอื่นในวังมาหาท่าน แล้วพบว่าท่านยังหลับอยู่ จะไม่เป็นการเสียมารยาทหรือเพคะ”ซ่งชิงเหยียนกําลังจะอธิบายบางอย่าง แต่ถูกขัดจังหวะโดยเสียงของจิ่นซิน“คําพูดของจิ่นอวี้ไม่ถูกต้อง เจ้าจําไม่ได้หรือว่าตอนนั้นพระสนมปฏิเสธถูกแต่งตั้งเป็นพระสนมหวงกุ้ยเฟยมากแค่ไหน?”“ยังคงเป็นข้นทีเมิ่งที่พูดประโยคหนึ่ง พระสนมสามารถนั่งเคียงบ่าเคียงไหล่กับฮองเฮาได้ และไม่จําเป็นต้องตื่นเช้าไปถวายพระพรทุกวัน”“พระสนมถึงได้รับปาก!”เมื่อทั้งสองคนคุยกันถึงตรงนี้ ซ่งชิงเหยียนก็แทรกเข้าไปอย่างรู้งาน “พวกนางสองคนอย่าล้อข้าเล่นที่นี่นะ เพราะหวานหว่าน
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0436
ซ่งชิงเหยียนก็ยิ้มพลางพูดว่า “พระสนมเหวินเฟยของเจ้าจะต้องมีความสุขมากแน่ๆ”“พ่ะย่ะค่ะ เช้าวันนี้พระสนมเหวินเฟยพระสนมได้เตรียมของขวัญเป็นพิเศษ ให้จิ่นรุ่ยนํามาให้กระหม่อมพ่ะย่ะค่ะ” พูดถึงตรงนี้ องค์รัชทายาทกลับเกาศีรษะอย่างเขินอาย “เดิมทีกระหม่อมไม่อยากรับ แต่พระสนมเหวินเตรียมแท่นฝนหมึกที่มีเฉพาะในแคว้นต้าหลี่เท่านั้น กระหม่อมไม่อาจหักห้ามใจได้จริงๆ...”เมื่อเห็นท่าทางของเด็กน้อยที่หายากขององค์รัชทายาท ลู่ซิงหว่านก็ยิ้มตามซ่งชิงเหยียน[แต่หายากนะที่จะได้เห็นนิสัยของเด็กน้อยอย่างพี่ชายรัชทายาท][แต่ไหนแต่ไรมาพี่ชายรัชทายาทมักจะแสดงออกว่าไม่มีความปรารถนาใดๆ เป็นคนมั่นคงมาก][แต่ข้ากลับเห็นว่า พี่ชายขององค์รัชทายาทในตอนนี้ มีความชอบของตัวเอง และมีความรังเกียจของตัวเอง นี่ถึงจะเป็นคนที่มีชีวิตจริงๆ!]ซ่งชิงเหยียนได้ยินความในใจของลู่ซิงหว่าน ก็อดสงสารองค์รัชทายาทไม่ได้ “หายากนะที่จะได้เห็นเจ้ามีอะไรที่ชอบ”“ในเมื่อชอบก็อยู่ต่อเถอะ ไม่ว่าเจ้าค่าจะเป็นเช่นไร ล้วนเป็นน้ำใจของเจ้าพระสนมเหวิน”ซ่งชิงเหยียนไม่คุ้นเคยกับแท่นฝนหมึกและพู่กันมากนัก แต่แท่นฝนหมึกที่สืบทอดกันมาแต่ไหนแต่ไรมา รัชท
บทล่าสุด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0598
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0597
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0596
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0595
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0594
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0593
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0592
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0591
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0590
