เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0417
บทที่เกี่ยวข้อง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0418
มีองค์ชายสามอยู่ ใต้เท้าจ้าวย่อมไม่กล้าเอ่ยปากง่าย ๆ เพียงแค่ยืนขึ้นอย่างนอบน้อมและประสานมือให้องค์ชายสาม “องค์ชาย เรื่องนี้ควรจัดการอย่างไร?”องค์ชายสามที่กําลังเหม่อลอยอยู่ จู่ๆ ก็ถูกใต้เท้าศาลาว่าการถามเช่นนี้ กลับเงียบไปครู่หนึ่งจึงเอ่ยปาก“ในเมื่อมีคนร้องทุกข์ ใต้เท้าจ้าวก็ควรยอมรับถึงจะถูก”“พ่ะย่ะค่ะ” ใต้เท้าจ้าวประสานมือคารวะองค์ชายสามอย่างนอบน้อม แล้วกลับไปนั่งที่เดิม “นางโจว ข้าขอถามเจ้า ตอนนี้ศพของลูกสาวเจ้าอยู่ที่ไหน” “ข้าคงต้องตรวจสอบก่อน”“เรียนใต้เท้า โลงศพของเด็กหญิงยังจอดอยู่ที่บ้าน ยังไม่ได้ทําพิธีศพ” เมื่อนางโจวได้ยินคําถามของใต้เท้าจ้าว ก็เก็บเสียงร้องไห้ของตัวเองไว้ และตอบคําถามของใต้เท้าด้วยเสียงสะอื้นในขณะที่ใต้เท้าจ้าวกําลังจะถามคําถามต่อไป ทันใดนั้นเสียงของหลินเหอเฉิงก็ดังมาจากข้างนอก “ข้าน้อยคารวะองค์ชายสาม คารวะใต้เท้าจ้าว”เนื่องจากตําแหน่งขุนนางของใต้เท้าจ้าวสูงกว่าหลินเหอเฉิง ดังนั้นหลินเหอเฉิงจึงทําได้เพียงทักทายตามมารยาทเท่านั้นเนื่องจากใต้เท้าจ้าวไม่ได้ไปมาหาสู่กับตระกูลหลิน ดังนั้นจึงไม่ค่อยคุ้นเคยกับเขา จึงถามอย่างสงสัยว่า “ท่านคือใคร”“เป็น
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0419
ปรากฎว่าการเอาชนะใจประชาชนไม่ใช่เรื่องยากเมื่อกัวผิงรู้ว่าองค์ชายสามมา ในใจก็ประหลาดใจมาก แต่ก็ยังเชิญคนมาที่ห้องโถงหลักอย่างนอบน้อม“ถวายบังคมองค์ชายสาม ไม่ทราบว่าองค์ชายสามมาเยี่ยมเยียนบ้านร้างอย่างกะทันหันด้วยเหตุอันใดหรือ” กัวผิงกล่าวอย่างนอบน้อมเมื่อก่อนเพราะท่านเสนาบดีชุย กัวผิงจึงไปมาหาสู่กับองค์ชายสามอยู่บ้าง แทนที่จะบอกว่าไปมาหาสู่กัน ที่จริงแล้วก็แค่หาผลประโยชน์ให้องค์ชายสามเท่านั้นในความเป็นจริงการติดต่อกับองค์ชายสามมีไม่มากตอนแรกที่องค์ชายสามเข้ามาในจวนตระกูลกัว ในใจยังคงมีความหวังเล็กๆ หวังว่าตัวเองจะได้พบกับกัวเยว่เสาสักครั้งแต่หลังจากได้เห็นดวงตาที่เต็มไปด้วยความเฉลียวฉลาดของกัวผิง เขาก็ไม่สนใจอีกต่อไปสิ่งที่สําคัญกว่าสําหรับตัวเองในตอนนี้คือการยึดอํานาจ ไม่ใช่เข้าไปพัวพันกับความรักระหว่างลูกกับลูกสาวเมื่อเขาประสบความสําเร็จแล้ว ในอนาคตเขาอยากได้ผู้หญิงแบบไหน แม้ว่ากัวเยว่เสาจะถูกแย่งมาจากบ้านของสามีนางก็ตามเมื่อคิดถึงตรงนี้ องค์ชายสามก็มองไปที่กัวผิงอย่างสงบมากขึ้นเห็นเพียงเขาหันตัวกลับไปนั่งบนที่นั่ง จ้องมองกัวผิงอย่างเงียบๆ ไม่พูดอะไรนี่ก็เป็นสิ่ง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0420
กัวผิงกลับส่ายหัว แล้วหันหลังกลับไปห้องหนังสือจี้หยกนี้เป็นของของเสนาบดีชุย เป็นของขวัญที่เสนาบดีชุยมอบให้เมื่อกัวผิงเลื่อนตําแหน่งเป็นราชเลขากรมคลังนี่ก็คือหนังสือรับรองที่กัวผิงมอบให้องค์ชายสามแล้วคิดว่าเมื่อองค์ชายสามเห็นสิ่งนี้จะต้องเข้าใจอย่างแน่นอนในขณะที่กัวผิงกําลังเหม่อลอย การกระทําขององค์ชายสามที่อยู่นอกวังในวันนี้ได้แพร่กระจายไปยังพระราชวังแล้วเมื่อฮ่องเต้ต้าฉู่ได้รับข่าวนี้ เขากําลังร่วมรับประทานอาหารเย็นกับซ่งชิงเหยียนและลู่ซิงที่ตําหนักชิงอวิ๋นเนื่องจากอาการปวดหัวของฮ่องเต้ต้าฉู่ดีขึ้นเล็กน้อย ดังนั้นการพึ่งพาอาศัยกับฮองเฮาจึงลดลงเล็กน้อย เพียงแค่วันขึ้นปีใหม่และวันขึ้นสิบห้าค่ําเท่านั้น ถึงได้ไปอยู่เป็นเพื่อนฮองเฮาที่ตําหนักจิ่นซิ่วเท่านั้นแต่ก็ไม่ค่อยได้มาตําหนักเมฆาครามบ่อยนักบ่อยครั้งที่ฮ่องเต้ต้าฉู่พักอยู่ในตำหนักหลงเซิงองเขาตอนนี้ลู่ซิงหว่านกําลังนั่งไขว่ห้างอยู่บนเก้าอี้ อย่างไรก็ตามนางยังคงอยู่ในวัยดื่มนม แม้ว่านางจะกินข้าว นางก็แค่กินอาหารเหลวกับซ่งชิงเหยียนเท่านั้น“ฝ่าบาท” เมิ่งเฉวียนเต๋อยืนอยู่ข้างฮ่องเต้ต้าฉู่เอ่ยเสียงเบา “วันนี้องค์ชายสามอ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0421
หลังจากฮ่องเต้ต้าฉู่จากไปแล้ว ซ่งชิงเหยียนก็เรียกเหมยอิ่งมา และถามเรื่องที่เกิดขึ้นข้างนอกในวันนี้อย่างละเอียด“องค์ชายสามไปที่จวนตระกูลกัวอีกแล้วหรือ?” ซ่งชิงเหยียนถามอย่างประหลาดใจหลังจากฟังจบคําพูดก่อนหน้านี้ไม่แตกต่างจากรายงานของเมิ่งเฉวียนเต๋อมากนัก แต่ข้อหลังนี้เป็นสิ่งที่ซ่งชิงเหยียนคาดไม่ถึงจริงๆ“ใช่ องค์ชายสามอยู่ในจวนตระกูลกัวไม่ถึงหนึ่งถ้วยชาก็ออกมาแล้ว ข้าน้อยไม่วางใจ จ้องมองอีกครู่หนึ่ง รอจนฟ้ามืดลง ผู้ติดตามข้างกายของกัวผิงในวันธรรมดาก็เข้ามาในวังแล้ว” ส่วนจะทําอะไรนั้น ตั้งแต่เข้าวังฉางชิวมา เหมยอิ่งก็ไม่แน่ใจแล้วซ่งชิงเหยียนเงียบไปนาน ในที่สุดก็โบกมือให้เหมยอิ่งออกไป จากนั้นก็หันไปสั่งจิ่นซินที่อยู่ข้าง ๆ ว่า “เจ้าไปเรียกฉยงหัวมา”แม้ว่าจะดึกมากแล้ว แต่ฉยงหัวก็มาอยู่ข้างซ่งชิงเหยียนโดยไม่บ่นสักคํา“รบกวนแม่นางฉยงหัวกลางดึกแล้ว” ซ่งชิงเหยียนวางใจไม่ลงจริงๆ “ข้ามีเรื่องหนึ่งจะขอให้แม่นางฉยงหัวช่วย”“พระสนมแค่พูดก็พอ” ฉบงหัวตอบสนองคําขอของซ่งชิงเหยียนเสมอได้พบเจ้านายที่ดีเช่นนี้ในเมืองหลวง นับเป็นความโชคดีของนางแล้ว“พรุ่งนี้แม่ของข้าจะไปไว้อาลัยหลินอินที่จวนต
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0422
แน่นอนว่าไม่สนใจลู่ซิงหุยแต่ตอนนี้ คนที่อยู่ข้างกายเสด็จแม่มีไม่มากแล้ว แม้แต่ป๋ายจื่อที่เมื่อก่อนนางไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ก็ยังดูเป็นมิตรเป็นพิเศษป๋ายจื่อกลับปิดปากนางเบา ๆ และส่งเสียงชู่จากนั้นก็ปล่อยมือของตัวเอง “องค์หญิง ตอนนี้บ่าวชื่อไป๋หลิง รับใช้อยู่ข้างกายฮองเฮา”องค์หญิงหกได้ยินดังนั้นก็เงยหน้ามองป๋ายจื่ออย่างประหลาดใจ กําลังจะพูดอะไรบางอย่าง ก็ถูกคําพูดต่อไปของป๋ายจื่อขัดจังหวะอีกครั้ง“องค์หญิงดูแลแต่เด็กที่เกิดมาให้ดีอยู่ที่ตําหนักจิ่นซิ่ว บ่าวจะทูลกับฮองเฮาให้ดูแลองค์หญิงด้วยตนเอง” ป๋ายจื่อมองลู่ซิงกลับด้วยสายตาที่ราวกับกําลังมองพระสนมเต๋อเฟยผ่านนางเพื่อฮองเฮาของตัวเอง นางก็จะดูแลองค์หญิงหกเป็นอย่างดี“วันหน้าองค์หญิงไม่ต้องลงมือเอง เจ้าแค่เล่นสนุกก็พอ ที่เหลือมอบให้บ่าวจัดการเอง”คําพูดของป๋ายจื่อไม่ชัดเจนนัก องค์หญิงหกเองก็อยู่ในเมฆหมอกเช่นกัน แต่กลับเชื่อใจป๋ายจื่ออย่างประหลาด พยักหน้า ถือว่าตอบรับแล้ว“องค์หญิง บ่าวชื่อไป๋หลิง” เมื่อป๋ายจื่อออกจากตําหนักข้าง ก็หันกลับไปมองลู่ซิงหุยนึกไม่ถึงว่าหลังจากที่ป๋ายจื่อจากไปแล้ว องค์หญิงหกก็สงบลงจริง ๆ แล้ว นางเริ่ม
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0423
กลับทําให้องค์ชายสามที่อยู่ข้างหลังตะลึงงันอยู่กับที่นึกไม่ถึงว่าเสด็จแม่จะเก็บคนไว้ให้ตัวเอง หรืออยู่ในมือของไป๋จื้อ?เมื่อก่อนเห็นเสด็จแม่ควรให้ความสําคัญกับไป๋เวยมากกว่าวันรุ่งขึ้น องค์ชายสามก็ส่งคนไปขอคนจากวังหลังของฮ่องเต้ ตามที่คาดไว้ ฝ่ายกิจการภายในได้ส่งขันทีสองคนชื่อหยวนฝูและอีกคนชื่อกว่างเฉียนมาจริง ๆพอสองคนนั้นเห็นองค์ชายสาม ก็ทําความเคารพอย่างนอบน้อมต่อเจ้านายกลับทําให้องค์ชายสามเชื่อคําพูดของป๋ายจื่อมากขึ้นแต่ไม่กี่วันต่อมา องค์ชายสามก็พบว่า ขันทีน้อยสองคนนี้สะดวกกว่าขันทีคนนั้นอีกทั้งพวกเขาทั้งสองคนต่างก็รู้ถึงการดํารงอยู่ของซิ่นเทียนคนนี้“พวกเจ้ารู้จักซิ่นเทียนด้วยหรือ?” องค์ชายสามอดทนอยู่นาน ในที่สุดก็ทนไม่ไหวเอ่ยปากถามออกมาหยวนฝูจัดโต๊ะหนังสือให้องค์ชายสามไปพลาง ตอบคําพูดขององค์ชายสามไปพลาง “คนที่เคยปรนนิบัติอยู่ข้างกายองค์ชายขันทีเจิ้งจงเคยพูดกับพวกเรา”“พวกเราทั้งหมดอยู่ภายใต้การดูแลของขันทีเจิ้งจงและแม่นางป๋ายจื่อ เพียงแต่วันหน้าพวกเราก็จะอยู่ภายใต้การดูแลของพระองค์เท่านั้น”คําพูดของหยวนฝูนั้นแยบยลมาก องค์ชายสามอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาไม่นานขั
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0424
ถ้าท่านพี่รู้เรื่องนี้ เขาคงจะตีอวิ๋นเหยาจนตายต่อให้ไม่ลงมือ วันหลังเขาก็จะไม่รักอวิ๋นเหยาเหมือนเมื่อก่อนแล้วเขาวางแผนอย่างยากลําบากมาครึ่งค่อนชีวิตถึงได้ไต่เต้าขึ้นมาเป็นราชเลขากรมแรงงาน จะปล่อยให้ลูกสาวของตัวเองกลายเป็นจุดด่างพร้อยของตัวเองได้อย่างไร?เมื่อคิดถึงตรงนี้ ความกลัวในใจของนางหลินก็ยิ่งมากขึ้นแต่กลับไม่มีทางเลือก ได้แต่เดินไปเดินมาอยู่ในจวน รอให้พี่ชายพาพี่สะใภ้กลับมาโดยไม่คาดคิดเข็มขัดถูกนํากลับมา แต่ก็นํา"ข่าวดี" กลับมาด้วยพอนางโจวเห็นนางหลินก็ก้าวยาวๆ เข้ามา “วันนี้ขอบคุณน้องสาวที่ชี้แนะ ตอนนี้ไม่เพียงแต่ใต้เท้าจ้าวใต้เท้าศาลาว่าการบอกว่าจะตรวจสอบเรื่องนี้อย่างเข้มงวด แม้แต่องค์ชายสามยังบอกว่าจะให้ความเป็นธรรมกับข้าด้วย”นางหลินตกตะลึงนางอ้าปาก แต่ไม่ได้พูดอะไรสักคํา แล้วหันไปมองพี่ชายตัวเอง เห็นพี่ชายกําลังมองมาที่ตนอย่างโกรธเคือง"ไม่ใช่... “ข้าไม่ใช่...” นางหลินอ้าปากพูดอีกสองสามคํา แต่ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร“เจ้าไปยุ่งก่อนเถิด” นางโจวปล่อยมือนางหลิน “ข้ากลับห้องไปเตรียมตัวก่อน”เมื่อมีความคิดที่จะแก้แค้นแทนลูกสาว นางโจวก็ดูเหมือนจะมีชีวิตขึ้นมาและ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0425
“แม่ของเจ้าเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนและกตัญญูมาก” แม่เฒ่าเหอพูดและตัวเองก็ตกอยู่ในความทรงจํา “ภรรยาของข้าสามารถมีลูกสะใภ้อย่างนางได้ในชีวิตนี้ ก็ไม่เสียใจแล้ว”เมื่อเทียบกับนางหลินคนนี้ในภายหลัง แข็งแกร่งกว่าไม่รู้กี่พันเท่าร้อยเท่า“น่าเสียดายที่แม่ของเจ้าดวงไม่ดี ร่างกายก็ไม่แข็งแรง คาดไม่ถึงว่าหลังจากที่พ่อของเจ้าได้เลื่อนตําแหน่งก็เสียชีวิตไปแล้ว”“ถ้าไม่อย่างนั้น ตอนนี้ก็เป็นภรรยาของเสนาบดีที่สง่าผ่าเผย ทั้งครอบครัวก็ปรองดองกัน” แม่เฒ่าเหอพูดถึงตรงนี้ก็ขมวดคิ้วทันที ไม่เหมือนกับนางหลินในตอนนี้ที่ทําหน้าล้างตาหลังจากนั้นแม่เฒ่าเหอไม่ยอมเบียดเบียนคนนั้นต่อหน้าเหออวี่เหยาอีก นางเป็นฮูหยินของบ้านสกุลเหออย่างไรก็ต้องไว้หน้าให้นางบ้างดังนั้นประโยคครึ่งประโยคสุดท้าย แม่เฒ่าเหอจึงไม่ได้พูดออกมา"ท่านยาย หลิน... แม่รู้จักพ่อข้าได้ยังไง?”พอเหออวี่เหยาพูดแบบนี้ออกมา แม่เฒ่าเหอก็รู้ว่าคนที่นางถามคือนางหลิน ไม่ใช่แม่แท้ ๆ ของตนเองถ้านางถามเกี่ยวกับความคุ้นเคยระหว่างแม่ผู้ให้กําเนิดและพ่อของนางจริง ๆ นางไม่สามารถพูดได้เผยเสียนเป็นบุตรสาวคนเดียวของท่านอันกั๋วกง ตั้งแต่เด็กก็เป็นเด็กท
บทล่าสุด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0598
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0597
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0596
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0595
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0594
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0593
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0592
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0591
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0590
