แชร์

บทที่ 0167

“พระสนมเกรงใจไปแล้ว” ฉยงหัวไม่ชอบการเสแสร้ง นิสัยนางเป็นคนตรงไปตรงมา “ท่านพ่อของพระสนมเคยช่วยข้าไว้ ข้าย่อมต้องปกป้องพระสนมอย่างเต็มที่”

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยเห็นนางกล่าวเช่นนี้ก็รู้สึกดีใจยิ่ง เด็กคนนี้เป็นคนเถรตรง ช่างถูกชะตากับตนนัก “เมื่อเป็นเช่นนี้ เจ้าจงวางใจพักอยู่ในตำหนักชิงอวิ๋นได้ หากมีเรื่องอันใด ก็ให้พูดกับจิ่นซินและจิ่นอวี้ ถ้าพวกนางช่วยไม่ได้ ก็ให้มาพูดคุยกับข้า”

ฉยงหัวพยักหน้า เพราะทุกวันนี้ตนก็ไม่มีที่ไปอยู่แล้ว พระสนมเฉินกุ้ยเฟยดูเป็นคนดี งั้นก็จงอยู่ที่นี่ไปก่อน

หลังเสร็จจากอาหารเช้า พระสนมเฉินกุ้ยเฟยก็พาลู่ซิงหว่านไปยังตำหนักเหยียนเหอ เพราะเมื่อวานยังมีเรื่องพูดคุยกับพระสนมหลานเฟยไม่จบ ถูกเรื่องของสนมซูผินมาแทรกซะก่อน

เมื่อไปถึงตำหนักเหยียนเหอ พระสนมหลานเฟยก็รีบออกมาต้อนรับ ดึงมือพระสนมเฉินกุ้ยเฟยถามด้วยความห่วงใย “เมื่อวานได้ยินว่าตำหนักเจ้าเกิดเรื่อง เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”

พระสนมเฉินกุ้ยเฟยดึงให้พระสนมหลานเฟยนั่งลงด้วยกัน “ในตำหนักข้ามีหมอหญิงมาใหม่ผู้หนึ่ง เป็นคนซื่อสัตย์นัก ดีที่ได้นางช่วยเหลือไว้”

พระสนมหลานเฟยพยักหน้า “ปลอดภัยก็ดีแล้ว”

พลางรับตัวลู่ซิงหว่านมาจ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status