บทที่ 54 ทำไมฉันจะกลั่นแกล้งคุณไม่ได้

“คุณหลี ฉันหยุดเขาไม่ได้จริง ๆ ค่ะ…” เลขาเดินตามเข้ามาอย่างเชื่องช้า

หลีเกอพูดอย่างใจเย็น “ไม่เป็นไร ปิดประตูก็พอ”

อาการบาดเจ็บตรงซี่โครงของหลิวฉวนหายดีแล้ว ผ้ากอซบนใบหน้าของเขาก็ไม่อยู่แล้วเช่นกัน “คุณหลี ผมเห็นแผนโครงการร่วมกับฉี่หังกรุ๊ปแล้ว ทำไมถึงไม่มีชื่อของผมอยู่ในนั้น? บอกมานะว่ามันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด?”

หลีเกอหมุนปากกาแล้วพูดอย่างใจเย็น “ใช่แล้ว ฉันบอกพวกเขาไม่ให้เพิ่มชื่อคุณลงไปเอง”

“คุณหลี แต่นั่นเป็นสิ่งที่เราตกลงกันไว้ตั้งแต่แรก” รอยยิ้มบนใบหน้าของหลิวฉวนหายไป เปิดเผยท่าทีชั่วร้ายออกมาเต็มที่ “ข้ามแม่น้ำแล้วก็คิดจะรื้อสะพานทิ้ง แบบนี้ถือเป็นการไม่ให้เกียรติกันเกินไปหน่อยไหม”

หลีเกอจ้องมองหลิวฉวนด้วยสายตาเฉียบคม “พึงระลึกไว้เสมอว่าฉันเป็นเจ้านาย การตัดสินใจของฉันมีเหตุผลในตัวมันเอง”

หลิวฉวนยังคงไม่พอใจ กัดฟันพูดว่า “คุณหลี กลั่นแกล้งคนอื่นให้มันน้อย ๆ หน่อย”

“ทำไม? ถ้าฉันคิดจะกลั่นแกล้งคุณ คุณมีสิทธิ์อะไรที่จะไม่ยอมรับสภาพ?”

หลีเกอเหยียดยิ้ม หยิบรูปถ่ายปึกหนาออกมาแล้วโยนมันลงบนโต๊ะ เชิดคางขึ้น “ถ้ามีคนอย่างผู้จัดการหลิวเป็นผู้มีส่วนร่วมในโครงการของฉี่หังกรุ๊ป ฉันเ