แชร์

ตอนที่ 4 ราชครูดุ

ผู้เขียน: ชาไทยเย็น
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-11-29 11:55:11

 

หงหลินซินอ้าปากค้างเพราะไม่รู้ว่าชายคนนี้เป็นใครแต่เมื่อเขาดึงนางเข้าไปจนชิดและกระซิบมาที่ข้างหูนางจึงได้รู้ทันทีว่าเขาคือราชครูจินจอมโหดที่นางไม่อยากเจอที่นี่มากที่สุด

“สนุกมากพอแล้ว ได้เวลากลับเสียที”

“คือว่า…ว้าย!!”

“เจ้าจ่ายเงินแล้วรีบตามมา”

“เอ่อ…เจ้าค่ะ!”

ท่านหญิงหันไปกะพริบตาและส่งสัญญาณอันตรายให้สาวใช้ทราบนางจึงรู้ทันทีว่าผู้ที่มาอุ้มท่านหญิงไปคือผู้ใด เมื่อราชครูจินอุ้มนางออกมาจากหอฉินหลันก็รีบพาขึ้นม้าและตามขึ้นไปทันที

“ท่านหญิง ดูเหมือนว่าข้าเคยเตือนแล้วว่าสถานที่เช่นนี้ไม่เหมาะที่จะมาเที่ยวเล่น หากว่ามีใครพบท่านที่นี่เข้าท่านจะเดือดร้อนได้”

“ข้าไม่ได้…”

“เงียบเถอะแล้วฟังข้าให้ดี ตอนนี้ที่อารามหย่งอันกำลังจะเดือดร้อนเพราะการกระทำของท่าน หากยังอยากรอดอยู่ก็ฟังข้าแล้วห้ามเถียง จากนี้หากกล้าออกมาโดยพลการอีก ข้าจะไม่ไว้หน้าแม้ว่าท่านจะเป็นพระราชนัดดาของฝ่าบาท”

“ท่าน!!”

"อยากจะลองดูก็ได้ ข้ารับคำสั่งฝ่าบาทให้มาดูแลปกป้องความปลอดภัยมิใช่ให้มาคอยเอาใจและตามใจท่าน"

“…”

หลินซินทำได้เพียงแค่นั่งนิ่ง ๆ ปล่อยให้ราชครูจินควบม้ากลับอารามด้วยความเร็ว นางไม่กล้าถามเขาเสียด้วยซ้ำว่าสาวใช้ของนางจะกลับเช่นไรเพราะดูแล้วเขาน่าจะไม่อยากพูดกับนางแม้อีกเพียงคำน้อย หลังจากที่เขาแอบอ้างคำว่า “สามี” ไปลากนางออกมาจากหอคณิกาชาย เมื่อมาถึงหน้าอารามก็พบว่าขบวนจากวังหลวงทั้งโหรหลวงและคนของตำหนักเต๋อหนิงของฮองเฮาเดินทางมาถึงหน้าอารามแล้ว

“แย่แล้ว พวกเขามาถึงแล้ว”

“ผู้ใดกัน”

“ต้องเข้าอีกทาง ท่านหญิงครั้งนี้คงต้องล่วงเกินแล้ว”

“ท่านหมายถึงอะไร อ๊ะ เดี๋ยวสิท่านราชครู”

“เงียบ!!”

เขาขู่นางอีกครั้ง เสียงที่ดุดันและทรงอำนาจทำเอาหลินซินเริ่มกลัวแต่ก็ไม่รู้ว่าราชครูจินจะพานางกลับอารามหย่งอันได้เช่นไรหากไม่ผ่านทางขึ้นด้านหน้าไป และไม่นานคำตอบก็อยู่ตรงหน้าเมื่อเขาอุ้มนางพาดไหล่และใช้วิชาตัวเบาที่รวดเร็วดุจบินได้พานางกลับขึ้นไปทางด้านหลังอาราม

“หากไม่อยากตกลงไปก็อย่าร้องและกอดแน่น ๆ”

“เดี๋ยว!! ท่านราชครู ท่าน… มีวรยุทธด้วยหรือ”

เขาไม่ตอบนางและรีบพาขึ้นไปก่อนที่นางจะถามเรื่องไร้สาระกับเขาอีก วิชาตัวเบาของเขานับว่ารวดเร็วและแข็งแกร่งมาก ไม่นานทั้งคู่ก็กลับขึ้นมาบนเขาก่อนที่ขบวนด้านล่างจะมาถึง ราชครูจินเมื่อวางนางลงก็เซเล็กน้อยจนร่างของเขาดันมาชนนางจนชิดกำแพงในเรือน

“ท่านราชครู ท่านเป็นอะไรหรือไม่”

เขาจับที่ไหล่ของนางด้วยท่าทีอ่อนแรงแต่ก็ต้องรีบรวบรวมคำพูดและบอกนางให้เร็วที่สุด

“รีบเปลี่ยนชุด… ก่อนที่พวกเขาจะขึ้นมา วันนี้มีคนตำหนักฮองเฮามาด้วย คิดว่าคงจะมีคนไปแจ้งนางแล้ว ท่านต้องระวังตัวให้มากกว่าเดิม”

“ท่านราชครู ดูเหมือนว่าท่านจะใช้กำลังภายในไปเยอะให้ข้าช่วย...”

“ไม่ต้องห่วงข้า จัดการตัวเองให้เรียบร้อยอีกครึ่งก้านธูปข้าจะให้คนมารับท่าน”

“เอ่อ…”

“ตอนนี้ยังไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น รีบทำตามที่ข้าสั่ง”

เขาเดินเซออกไปจากตำหนักของนางและกลับไปที่เรือนพักของตัวเองที่อยู่ข้าง ๆ หลินซินเริ่มรู้สึกผิดที่หนีออกไป แต่นางก็รู้สึกเบื่อเหลือเกินแล้วกับการสวดมนต์ และเหมือนถูกจับขังเอาไว้ที่นี่เกือบเจ็ดวันโดยไม่ได้ออกไปไหนเลย

หน้าอารามหย่งอัน 

“คารวะท่านโหรหลวง”

“ตามสบายเถอะใต้เท้าทั้งสอง แล้ว.. ราชครูจินเล่าอยู่ที่ใด”

“เอ่อ… เรื่องนี้”

“หรือว่าพวกท่านกำลังจะบอกว่าท่านราชครูไม่อยู่ที่นี่ เช่นนั้นแล้วท่านหญิงหงล่ะ อยู่ที่ใด”

“ท่านคือ…”

“ขออภัยใต้เท้าทั้งสอง ข้าคือนางข้าหลวง “ซานหวนชิง” รับพระราชเสาวนีย์ฮองเฮาให้มาที่นี่เพื่อดูแลท่านหญิงหง”

“เอ่อ เรื่องนี้ไม่เห็นได้รับรายงานมาก่อนหน้านี้เลย”

“อิ่นเซิน! เอารายงานไปให้ใต้เท้า”

“แม่นางซาน ใต้เท้าเจิ้งเป็นถึงเจ้ากรมพิธีการ อีกอย่างใต้เท้าเสิ่นก็เป็นผู้รับหน้าที่ดูแลที่นี่ พวกเขาทั้งสองอาวุโสมากกว่าเจ้าอย่างน้อยก็ควรจะให้เกียรติทั้งสอง”

“ท่านโหรหลวง ข้ารับคำสั่งของฮองเฮามาที่นี่เพื่อทำหน้าที่ดูแลท่านหญิงต่างเมืองที่เข้ามาทำพิธีล้างซวย อย่างอื่นข้าไม่สนใจ”

“แต่ข้ากลับคิดว่าท่านโหรเองที่พึ่งจะพาตัวโชคร้ายเข้ามายังอารามแห่งนี้ นอกจากจะไร้มารยาทต่อผู้อาวุโสแล้วยังไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ตำหนักเต๋อหนิงส่งคนไร้การอบรมมาที่นี่ได้เช่นไร”

""ราชครูจิน""

ใต้เท้าทั้งสองเมื่อเห็นจินอวี้หานก็ออกท่าทางดีใจจนผิดสังเกต แต่ทว่าไม่มีผู้ใดทันสังเกตนอกจากท่านโหรหลวง เพราะซานหวนชิงมัวแต่ตกตะลึงในความรูปงามของราชครูจินตรงหน้าจนลืมสิ้นทุกอย่างอีกทั้งนางยังยอมโค้งตัวคารวะเขาอีกด้วย

“ซานหวนชิงคารวะท่านราชครูจิน”

ราชครูจินไม่พูดสิ่งใดจนคนที่ย่อค้างอยู่ท่าเดิมเงยหน้าขึ้นมามอง และต้องตกใจเมื่อหันไปเห็นสายตาที่เย็นชาราวกับจะกล่าวโทษมองมาที่นาง

“เจ้าบอกว่าเจ้ารับพระราชเสาวนีย์ฮองเฮามาที่นี่เพื่อจะมาดูแลองค์หญิงงั้นหรือ”

“เจ้าค่ะ ข้อน้อยมีคำสั่ง…”

“ข้าทราบแล้ว ก่อนหน้านี้กรมวังส่งรายงานมาแจ้งแล้วแต่เรื่องที่เจ้าพูดถึง ยังไม่มีผู้ใดแจ้งมา”

“ท่านราชครูเรื่องนี้ฮองเฮาทรงแจ้งต่อฝ่าบาทโดยตรง พระนางเห็นว่าท่านหญิงเสด็จมาที่เมืองหลวงเพียงลำพังเกรงว่าจะไม่ได้รับความสะดวกจึงส่งให้หม่อมฉันมาที่นี่เจ้าค่ะ”

“ความปรารถนาดีของฮองเฮาข้ารับทราบแล้วแต่การที่เจ้ามาถึงก็มาใช้พระราชาเสาวนีย์มาแสดงอำนาจโดยไม่เห็นหัวผู้อาวุโสที่นี่ย่อมเป็นสิ่งไม่ถูกต้องและเป็นเรื่องที่ข้ารับไม่ได้”

“แต่ว่า!”

“ข้าให้เจ้าพูดแล้วหรือ คุกเข่าลงจนกว่าพิธีจะเสร็จสิ้นห้ามให้นางลุกขึ้นเป็นอันขาด”

“ท่านราชครูแต่ว่านี่เป็นพระราชเสาวนีย์ หากว่าท่านกล้าขัดคำสั่งท่านเองมิเกรงกลัวความผิดหรือ”

จินอวี้หานคำนับให้ท่านโหรเพื่อเชิญเข้าไปด้านในก่อนจะหันมามองหน้าซานหวนชิงอีกครั้ง

“เกรงกลัวความผิดงั้นหรือ ข้าทำผิดเรื่องใด”

“ก็… ท่านขัดขวางมิให้ข้าเข้าร่วมในพิธีอีกทั้งยังไม่ให้ข้าพบท่านหญิงเช่นนี้แล้วหากข้ารายงานกลับไปท่านก็คง…”

“เช่นนั้นก็เอาสิ เจ้าส่งรายงานไปได้เลยเพราะข้าเองก็จะส่งไปด้วยเช่นกันว่าฮองเฮาส่งผู้ที่ไร้มารยาท และบังอาจแอบอ้างพระราชเสาวนีย์ของพระองค์ ใช้อำนาจข่มขู่และไม่ให้เกียรติต่อผู้อาวุโส อีกทั้งยังกล้านำคำสั่งนั่นมาขู่ข้าซึ่งเป็นผู้ที่ฝ่าบาทมอบหมายให้มาดูแลท่านหญิงที่นี่ เจ้าคิดว่าคำสั่งของฮองเฮากับฝ่าบาทคำสั่งใดที่ยิ่งใหญ่มากกว่ากัน หรือเจ้าอาจจะไม่ฉลาดพอที่จะตอบข้าก็ไม่แปลกใจหากดูจากการกระทำของเจ้า…”

“ท่านราชครู ข้าผิดไปแล้วเจ้าค่ะข้าไม่ควรเสียมารยาทกับใต้เท้าทั้งสอง ข้าขอน้อมรับผิด”

“ดี เช่นนั้นเจ้าก็อยู่ที่นี่รอจนกว่าพิธีการด้านในจะเสร็จสิ้น”

“ไม่ได้เจ้าค่ะ อย่างไรข้าก็ต้องเห็นกับตาว่าท่านหญิงหงอยู่ที่นี่และประกอบพิธีทุกอย่างครบไม่แอบหนีออกไปไหน”

“อ้อ ที่แท้ที่เจ้ามาก็เพราะเรื่องนี้สินะ เอาล่ะข้าจะได้กราบทูลฝ่าบาทได้ว่าฮองเฮาส่งเจ้ามาเพราะมีความเป็นห่วงเกรงว่าท่านหญิงซึ่งเป็นพระราชนัดดาของฝ่าบาทจะแอบทำเรื่องไม่งาม จึงส่งคนมาจับตาดูและรายงานกับฮองเฮาโดยตรง”

“ท่านราชครู อย่านะเจ้าคะข้ายอมรับโทษแล้วข้าแค่ทำตามคำสั่ง หากว่าข้ายังไม่พบท่านหญิงเกรงว่าจะทูลฮองเฮาลำบาก…”

ประตูด้านข้างเปิดออกมาในทันที ท่านหญิงหงในชุดสีขาวบริสุทธิ์ที่พร้อมจะเข้าพิธีเดินออกมาพร้อมกับสาวใช้อีกสองคน ราชครูจินเมื่อหันกลับไปมองก็ต้องตกใจกับท่วงท่าที่น่าเกรงขามนี้ของนาง อีกทั้งยังสร้างความตกใจให้กับซานหวนชิงได้อีกด้วย

“ข้าเองก็พึ่งทราบว่าฮองเฮาทรงเป็นกังวลพระทัยและเป็นห่วงถึงขนาดต้องส่งคนมาเฝ้า หากมิใช่ฮองเฮาสั่งแล้วข้าคงคิดว่ามีคนพยายาม “จับผิด” ข้าอยู่เป็นแน่” 

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เล่ห์รักราชครูตัวร้าย    ตอนที่ 5 นางข้าหลวงของฮองเฮา

    หงหลินซินหันไปมองราชครูจินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ และกำลังหันมามองนางเช่นกัน หลินซินกะพริบตาให้เขาข้างหนึ่งก่อนจะพยักพเยิดไปทางสาวใช้ของฮองเฮาที่กำลังก้มหน้าเมื่อพบนาง ราชครูจินที่พึ่งตั้งสติได้ก็หันมาทันที“ยังไม่รีบคำนับท่านหญิงหงอีก หรือจะต้องให้ข้ารายงานเรื่องนี้กลับไปด้วย”“ข้าน้อยผิดไปแล้วเจ้าค่ะ ท่านหญิงโปรดอภัย ข้าน้อยซานหวนชิงคารวะท่านหญิงหง”“ช่างเถอะ เห็นว่าเจ้าไร้มารยาทต่อขุนนางผู้ใหญ่ก่อนหน้านี้ก็พอรู้ว่าคงคาดหวังมารยาทอะไรมากไม่ได้เพียงแค่นึกแปลกใจอยู่เล็กน้อย นี่ท่านราชครูจิน”“ขอรับ”“เดี๋ยวนี้กฎเกณฑ์ในวังหลวงหละหลวมแบบนี้เสมอเลยหรือ รับคนแบบนี้เข้าทำงานถึงในตำหนักเต๋อหนิงที่คุมทั้งวังหลัง ข้าคิดว่าวังหลังของท่านพ่อข้า… ยังจัดการดูแลได้ดีกว่านี้หากว่ามีบ่าวคนใดกล้าเสียมารยาท พวกนางคงถูกแส้ม้าฟาดจนปางตายไปแล้ว”เสียงขู่ที่เรียบเย็นนั้นทำให้ซานหวนชิงรู้สึกสั่นและกลัวขึ้นมา แม้ว่านางจะพึ่งเคยพบหน้า แต่ก็ไม่คิดว่าท่านหญิงต่างเมืองจะมีท่าทีที่จัดการยากเช่นนี้“ท่านหญิงโปรดอภัยด้วยเจ้าค่ะ”“ท่านหญิง ข้าน้อยสั่งลงโทษนางแล้วตอนนี้ท่านโหรก็รอท่านหญิงอยู่ในห้องพิธี เชิญตามข้ามาทางนี้ดี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
  • เล่ห์รักราชครูตัวร้าย   ตอนที่  1 ท่านหญิงอับโชค

    เมืองหลวงแคว้นชิงโจว “นั่นอย่างไรขบวนรถม้าของ “ท่านหญิงหง” ท่านหญิงอับโชคเมืองหยุนหนานที่พึ่งถูกหงชิงอ๋องส่งเข้ามาชำระล้างโชคร้ายที่อารามหย่งอัน"“ตายจริง เห็นว่าคู่หมั้นที่จะหมั้นหมายของนางสองคนจู่ ๆ ก็ตายอย่างไร้เหตุผล คนที่สามเกรงว่าจะอับโชคเลยชิงแต่งงานกับสตรีอื่นสุดท้ายถูกนางจับได้จึงได้พากันหนี”เสียงซุบซิบของเหล่าชาวบ้านยังคงดังแว่วเข้ามาในรถม้าของสตรีสูงศักดิ์ นับตั้งแต่เข้าประตูเมืองหลวงมาก็ไม่พ้นคำนินทาเหล่านี้ซึ่งเป็นเรื่องจริงบ้าง ไม่จริงบ้าง“เฮ้อ อันปากคนไม่ว่าจะอยู่หนใดเรื่องของผู้อื่นย่อมน่าสนใจเสมอเลยสินะ”“คุณหนูท่านไม่โกรธพวกเขาหรือเจ้าคะ ข้าฟังแล้วยังรู้สึกโกรธแทนท่านเลย”“เจ้าจะโกรธไปทำไมกันในเมื่อเราต่างก็รู้ดีว่าเรื่องจริงเป็นอย่างไร อีกอย่าง… ในที่สุดข้าก็ได้มาเมืองหลวงจริง ๆ เสียที”“คุณหนู เบาหน่อยเจ้าค่ะท่านอย่าลืมสิเจ้าคะว่าท่านป่วยอยู่”“จริงด้วย ๆ แคก แคก”รถม้าผ่านเข้าเมืองมาแล้วจนถึงด้านหน้า "อารามหย่งอัน" ซึ่งเป็นที่ที่นางต้องมาพักอยู่ประมาณสี่เดือนนับจากนี้“คุณหนู อารามอยู่ข้างหน้าแล้วเจ้าค่ะ”“เช่นนั้นรีบเอาผ้าผูกหน้ามาให้ข้าเร็ว ๆ เข้า”“เจ้าค่ะ”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
  • เล่ห์รักราชครูตัวร้าย   ตอนที่  2   ราชครูจินอวี้หาน

    หากเขามองไม่ผิดเขาเห็นแววตาผิดหวังอยู่เล็กน้อยจากสายตานาง “ท่านหญิงเดินทางมาไกล เชิญพักผ่อนก่อนเถอะเอาไว้ตอนเย็นข้าน้อยจะให้คนนำอาหารมาส่ง พรุ่งนี้จะแจ้งเรื่องกำหนดการและพิธีทั้งหมดให้ท่านทราบ”“ขอบคุณท่านราชครู”นางคำนับให้เขาก่อนจะเดินเข้าไปด้านในตำหนัก ราชครูจินเมื่อส่งนางแล้วก็รีบเดินกลับเข้าไปในห้องพักของตัวเองเรือนข้าง ๆ ทันที“จื่อรุ่ย”"ขอรับคุณชาย"“ส่งคนจับตาดูท่านหญิงหงให้ดีอย่าให้คลาดสายตาเป็นอันขาด”“ขอรับคุณชาย ท่านกำลังสงสัยสกุลหงด้วยหรือขอรับแต่ว่าการตายของนายท่าน…”“ไม่ว่าคนใดในราชวงศ์ข้าจะต้องสืบให้รู้ทั้งหมด หากว่าพวกเขาเกี่ยวข้องกับการตายของท่านพ่อกับท่านแม่แล้วละก็ข้าจะต้องรู้ให้หมด จะได้ไม่ต้องแก้แค้นผิดคน”“ขอรับ”“เรื่ององค์ชายสี่ที่ไปสืบไปถึงไหนแล้ว”“องค์ชายสี่แอบลอบคุยกับแม่ทัพซ่างจริงแต่เห็นบอกว่าเป็นการคุยกันธรรมดาเพราะว่าบุตรสาวของแม่ทัพซ่างเป็นชายาของพระองค์”“สืบต่อไป”“ขอรับ”"จินอวี้หาน" บุตรชายเพียงคนเดียวของอดีตที่ปรึกษาของฮ่องเต้พระองค์ก่อน หลังจากผลัดแผ่นดินบิดาของเขาและมารดาถูกลอบสังหารอย่างมีเงื่อนงำ แม้แต่ฮ่องเต้องค์ปัจจุบันจะสั่งให้เร่งสอบสวน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
  • เล่ห์รักราชครูตัวร้าย   ตอนที่  3 ท่านหญิงหนีเที่ยว

    “ท่านก็รู้จักหรอกหรือ คิดว่าท่านเป็นถึงราชครูคงจะฝักใฝ่แต่เรื่องการเรียนและเคร่งเรื่องธรรมเนียมตามแบบชาววังเสียอีก นึกไม่ถึงว่าจะรู้จัก เช่นนั้นท่าน…”“เหตุใดท่านหญิงจึงได้สนใจสถานที่เช่นนั้น ที่นั่นไม่เหมาะกับสตรีสูงศักดิ์เช่นท่าน”“ข้าก็แค่อยากรู้ว่ามันเป็นอย่างไร ไหน ๆ ก็มีโอกาสได้เข้ามาถึงเมืองหลวง อีกอย่างก็ไม่ต้องวุ่นวายอยู่ในวังข้าเองก็แค่อยากออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างก็เท่านั้นเอง”“ข้าคิดว่าท่านหญิงควรเอาเวลาที่คิดจะทำเรื่องเหล่านั้นมาตั้งใจประกอบพิธีที่ทางท่านโหรจัดทำมาให้จะดีกว่า ข้าน้อยจะได้ไปทูลฝ่าบาทได้เรื่องความคืบหน้าเรื่องพิธีล้างความอับโชคของท่าน”“แต่ท่านก็ไม่ได้ห้ามให้ข้าออกไปข้างนอกนี่จริงหรือไม่”“เอ่อ เรื่องนั้น…”“เอาเถอะ ๆ ข้าเองก็ไม่ได้ว่าจะไปวันนี้และไม่อยากทำให้ท่านราชครูต้องลำบากใจนักหรอกเอาเป็นว่าข้ายินดีที่จะตามพิธีการที่ท่านว่ามาทุกอย่างแต่ท่านก็ช่วยข้าสักหน่อย หากว่าข้าอยากจะไปที่ใดท่านก็แค่…”“หากมิใช่สถานที่ที่ไม่สมควร ข้าน้อยย่อมช่วยเหลือได้อยู่แล้วหากว่าท่านหญิงไม่มีเรื่องใดจะสอบถามเช่นนั้นคืนนี้ก็พักผ่อนก่อนเถอะ พรุ่งนี้ยังต้องสวดมนต์ตอนเช้าครึ่งชั่วยา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29

บทล่าสุด

  • เล่ห์รักราชครูตัวร้าย    ตอนที่ 5 นางข้าหลวงของฮองเฮา

    หงหลินซินหันไปมองราชครูจินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ และกำลังหันมามองนางเช่นกัน หลินซินกะพริบตาให้เขาข้างหนึ่งก่อนจะพยักพเยิดไปทางสาวใช้ของฮองเฮาที่กำลังก้มหน้าเมื่อพบนาง ราชครูจินที่พึ่งตั้งสติได้ก็หันมาทันที“ยังไม่รีบคำนับท่านหญิงหงอีก หรือจะต้องให้ข้ารายงานเรื่องนี้กลับไปด้วย”“ข้าน้อยผิดไปแล้วเจ้าค่ะ ท่านหญิงโปรดอภัย ข้าน้อยซานหวนชิงคารวะท่านหญิงหง”“ช่างเถอะ เห็นว่าเจ้าไร้มารยาทต่อขุนนางผู้ใหญ่ก่อนหน้านี้ก็พอรู้ว่าคงคาดหวังมารยาทอะไรมากไม่ได้เพียงแค่นึกแปลกใจอยู่เล็กน้อย นี่ท่านราชครูจิน”“ขอรับ”“เดี๋ยวนี้กฎเกณฑ์ในวังหลวงหละหลวมแบบนี้เสมอเลยหรือ รับคนแบบนี้เข้าทำงานถึงในตำหนักเต๋อหนิงที่คุมทั้งวังหลัง ข้าคิดว่าวังหลังของท่านพ่อข้า… ยังจัดการดูแลได้ดีกว่านี้หากว่ามีบ่าวคนใดกล้าเสียมารยาท พวกนางคงถูกแส้ม้าฟาดจนปางตายไปแล้ว”เสียงขู่ที่เรียบเย็นนั้นทำให้ซานหวนชิงรู้สึกสั่นและกลัวขึ้นมา แม้ว่านางจะพึ่งเคยพบหน้า แต่ก็ไม่คิดว่าท่านหญิงต่างเมืองจะมีท่าทีที่จัดการยากเช่นนี้“ท่านหญิงโปรดอภัยด้วยเจ้าค่ะ”“ท่านหญิง ข้าน้อยสั่งลงโทษนางแล้วตอนนี้ท่านโหรก็รอท่านหญิงอยู่ในห้องพิธี เชิญตามข้ามาทางนี้ดี

  • เล่ห์รักราชครูตัวร้าย   ตอนที่ 4 ราชครูดุ

    หงหลินซินอ้าปากค้างเพราะไม่รู้ว่าชายคนนี้เป็นใครแต่เมื่อเขาดึงนางเข้าไปจนชิดและกระซิบมาที่ข้างหูนางจึงได้รู้ทันทีว่าเขาคือราชครูจินจอมโหดที่นางไม่อยากเจอที่นี่มากที่สุด“สนุกมากพอแล้ว ได้เวลากลับเสียที”“คือว่า…ว้าย!!”“เจ้าจ่ายเงินแล้วรีบตามมา”“เอ่อ…เจ้าค่ะ!”ท่านหญิงหันไปกะพริบตาและส่งสัญญาณอันตรายให้สาวใช้ทราบนางจึงรู้ทันทีว่าผู้ที่มาอุ้มท่านหญิงไปคือผู้ใด เมื่อราชครูจินอุ้มนางออกมาจากหอฉินหลันก็รีบพาขึ้นม้าและตามขึ้นไปทันที“ท่านหญิง ดูเหมือนว่าข้าเคยเตือนแล้วว่าสถานที่เช่นนี้ไม่เหมาะที่จะมาเที่ยวเล่น หากว่ามีใครพบท่านที่นี่เข้าท่านจะเดือดร้อนได้”“ข้าไม่ได้…”“เงียบเถอะแล้วฟังข้าให้ดี ตอนนี้ที่อารามหย่งอันกำลังจะเดือดร้อนเพราะการกระทำของท่าน หากยังอยากรอดอยู่ก็ฟังข้าแล้วห้ามเถียง จากนี้หากกล้าออกมาโดยพลการอีก ข้าจะไม่ไว้หน้าแม้ว่าท่านจะเป็นพระราชนัดดาของฝ่าบาท”“ท่าน!!”"อยากจะลองดูก็ได้ ข้ารับคำสั่งฝ่าบาทให้มาดูแลปกป้องความปลอดภัยมิใช่ให้มาคอยเอาใจและตามใจท่าน"“…”หลินซินทำได้เพียงแค่นั่งนิ่ง ๆ ปล่อยให้ราชครูจินควบม้ากลับอารามด้วยความเร็ว นางไม่กล้าถามเขาเสียด้วยซ้ำว่าสาวใช้ขอ

  • เล่ห์รักราชครูตัวร้าย   ตอนที่  3 ท่านหญิงหนีเที่ยว

    “ท่านก็รู้จักหรอกหรือ คิดว่าท่านเป็นถึงราชครูคงจะฝักใฝ่แต่เรื่องการเรียนและเคร่งเรื่องธรรมเนียมตามแบบชาววังเสียอีก นึกไม่ถึงว่าจะรู้จัก เช่นนั้นท่าน…”“เหตุใดท่านหญิงจึงได้สนใจสถานที่เช่นนั้น ที่นั่นไม่เหมาะกับสตรีสูงศักดิ์เช่นท่าน”“ข้าก็แค่อยากรู้ว่ามันเป็นอย่างไร ไหน ๆ ก็มีโอกาสได้เข้ามาถึงเมืองหลวง อีกอย่างก็ไม่ต้องวุ่นวายอยู่ในวังข้าเองก็แค่อยากออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างก็เท่านั้นเอง”“ข้าคิดว่าท่านหญิงควรเอาเวลาที่คิดจะทำเรื่องเหล่านั้นมาตั้งใจประกอบพิธีที่ทางท่านโหรจัดทำมาให้จะดีกว่า ข้าน้อยจะได้ไปทูลฝ่าบาทได้เรื่องความคืบหน้าเรื่องพิธีล้างความอับโชคของท่าน”“แต่ท่านก็ไม่ได้ห้ามให้ข้าออกไปข้างนอกนี่จริงหรือไม่”“เอ่อ เรื่องนั้น…”“เอาเถอะ ๆ ข้าเองก็ไม่ได้ว่าจะไปวันนี้และไม่อยากทำให้ท่านราชครูต้องลำบากใจนักหรอกเอาเป็นว่าข้ายินดีที่จะตามพิธีการที่ท่านว่ามาทุกอย่างแต่ท่านก็ช่วยข้าสักหน่อย หากว่าข้าอยากจะไปที่ใดท่านก็แค่…”“หากมิใช่สถานที่ที่ไม่สมควร ข้าน้อยย่อมช่วยเหลือได้อยู่แล้วหากว่าท่านหญิงไม่มีเรื่องใดจะสอบถามเช่นนั้นคืนนี้ก็พักผ่อนก่อนเถอะ พรุ่งนี้ยังต้องสวดมนต์ตอนเช้าครึ่งชั่วยา

  • เล่ห์รักราชครูตัวร้าย   ตอนที่  2   ราชครูจินอวี้หาน

    หากเขามองไม่ผิดเขาเห็นแววตาผิดหวังอยู่เล็กน้อยจากสายตานาง “ท่านหญิงเดินทางมาไกล เชิญพักผ่อนก่อนเถอะเอาไว้ตอนเย็นข้าน้อยจะให้คนนำอาหารมาส่ง พรุ่งนี้จะแจ้งเรื่องกำหนดการและพิธีทั้งหมดให้ท่านทราบ”“ขอบคุณท่านราชครู”นางคำนับให้เขาก่อนจะเดินเข้าไปด้านในตำหนัก ราชครูจินเมื่อส่งนางแล้วก็รีบเดินกลับเข้าไปในห้องพักของตัวเองเรือนข้าง ๆ ทันที“จื่อรุ่ย”"ขอรับคุณชาย"“ส่งคนจับตาดูท่านหญิงหงให้ดีอย่าให้คลาดสายตาเป็นอันขาด”“ขอรับคุณชาย ท่านกำลังสงสัยสกุลหงด้วยหรือขอรับแต่ว่าการตายของนายท่าน…”“ไม่ว่าคนใดในราชวงศ์ข้าจะต้องสืบให้รู้ทั้งหมด หากว่าพวกเขาเกี่ยวข้องกับการตายของท่านพ่อกับท่านแม่แล้วละก็ข้าจะต้องรู้ให้หมด จะได้ไม่ต้องแก้แค้นผิดคน”“ขอรับ”“เรื่ององค์ชายสี่ที่ไปสืบไปถึงไหนแล้ว”“องค์ชายสี่แอบลอบคุยกับแม่ทัพซ่างจริงแต่เห็นบอกว่าเป็นการคุยกันธรรมดาเพราะว่าบุตรสาวของแม่ทัพซ่างเป็นชายาของพระองค์”“สืบต่อไป”“ขอรับ”"จินอวี้หาน" บุตรชายเพียงคนเดียวของอดีตที่ปรึกษาของฮ่องเต้พระองค์ก่อน หลังจากผลัดแผ่นดินบิดาของเขาและมารดาถูกลอบสังหารอย่างมีเงื่อนงำ แม้แต่ฮ่องเต้องค์ปัจจุบันจะสั่งให้เร่งสอบสวน

  • เล่ห์รักราชครูตัวร้าย   ตอนที่  1 ท่านหญิงอับโชค

    เมืองหลวงแคว้นชิงโจว “นั่นอย่างไรขบวนรถม้าของ “ท่านหญิงหง” ท่านหญิงอับโชคเมืองหยุนหนานที่พึ่งถูกหงชิงอ๋องส่งเข้ามาชำระล้างโชคร้ายที่อารามหย่งอัน"“ตายจริง เห็นว่าคู่หมั้นที่จะหมั้นหมายของนางสองคนจู่ ๆ ก็ตายอย่างไร้เหตุผล คนที่สามเกรงว่าจะอับโชคเลยชิงแต่งงานกับสตรีอื่นสุดท้ายถูกนางจับได้จึงได้พากันหนี”เสียงซุบซิบของเหล่าชาวบ้านยังคงดังแว่วเข้ามาในรถม้าของสตรีสูงศักดิ์ นับตั้งแต่เข้าประตูเมืองหลวงมาก็ไม่พ้นคำนินทาเหล่านี้ซึ่งเป็นเรื่องจริงบ้าง ไม่จริงบ้าง“เฮ้อ อันปากคนไม่ว่าจะอยู่หนใดเรื่องของผู้อื่นย่อมน่าสนใจเสมอเลยสินะ”“คุณหนูท่านไม่โกรธพวกเขาหรือเจ้าคะ ข้าฟังแล้วยังรู้สึกโกรธแทนท่านเลย”“เจ้าจะโกรธไปทำไมกันในเมื่อเราต่างก็รู้ดีว่าเรื่องจริงเป็นอย่างไร อีกอย่าง… ในที่สุดข้าก็ได้มาเมืองหลวงจริง ๆ เสียที”“คุณหนู เบาหน่อยเจ้าค่ะท่านอย่าลืมสิเจ้าคะว่าท่านป่วยอยู่”“จริงด้วย ๆ แคก แคก”รถม้าผ่านเข้าเมืองมาแล้วจนถึงด้านหน้า "อารามหย่งอัน" ซึ่งเป็นที่ที่นางต้องมาพักอยู่ประมาณสี่เดือนนับจากนี้“คุณหนู อารามอยู่ข้างหน้าแล้วเจ้าค่ะ”“เช่นนั้นรีบเอาผ้าผูกหน้ามาให้ข้าเร็ว ๆ เข้า”“เจ้าค่ะ”

DMCA.com Protection Status