บทที่ 70

ดวงตาที่แฝงไปด้วยความเศร้า แต่แว๊บหนึ่งในดวงตาคู่นั้น รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง จะว่าเสียใจไปทั้งหมดก็ไม่ใช่ เพราะนั่นหมายถึงต่อจากนี้ไปเธอจะไม่ได้เหงาอีกแล้ว

"แม่จะเลี้ยงหนูให้ดีที่สุด มาอยู่ด้วยกันนะลูก" เธอทำตามฉลากด้านข้างระบุไว้ และผลออกมาก็ไม่ได้ผิดไปจากที่คาดไว้เลย

แก้วใจคิดว่าเก็บผลตรวจไว้แบบนี้คงไม่ได้ เธอก็เลยต้องทำลายมัน โดยการใส่ถุงขยะแล้วออกไปทิ้งให้มิดชิดที่สุด

เช้าวันต่อมา..

แก้วใจใส่เสื้อยืดตัวหลวมสีดำ เพื่ออำพรางสัดส่วนร่างกาย กางเกงเธอเลือกใส่กางเกงวอร์มจะได้ไม่อึดอัดมาก

ผู้พันฉลามออกมาจากห้องนอนก็ไม่เจอแม่บ้านแล้ว เพราะเธอเตรียมอาหารทิ้งไว้ที่โต๊ะก็รีบออกจากบ้านเจ้านายไป

ยิ่งเธอทำแบบนี้เขาก็ยิ่งคิดว่าเธอคงไม่อยากสานสัมพันธ์ต่อ ที่จริงฉลามจะเลือกปฏิเสธงานนี้ก็ได้ เพราะไม่ได้บังคับแค่เป็นงานที่ท่านพลเอกขอ ใจจริงแล้วเขาอยากกลับมาหาเธออีกครั้ง อยากมองนัยน์ตาคู่นั้น ว่ายังมีเขาอยู่ไหม

แต่เธอก็พยายามหลบทุกทาง แล้วเขาจะไปแคร์ทำไม

เที่ยงวันเดียวกันที่โรงอาหาร..

แก้วใจตั้งโต๊ะให้คุณๆ เสร็จ ก็รีบไปช่วยยายที่ร้านอาหาร จังหวะกำลังเดินผ่านร้านแรก สายตามองไปเห็นแล้วว่าใครกำลังนั่งทาน