MasukShare
เพียงชั่ววูบ 36
Terakhir Diperbarui:
2025-02-21 09:03:19
Bab terkait
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 37
เดนีสกำลังก้มหน้าดูลิสต์รายการอาหารในมือ “นายจะเอาอะไรอีกหรือเปล่า” เพราะความเครียดจู่โจมกระเพาะเหมือนจะไม่ทำงานพอได้กลิ่นไก่ย่างหอม ๆ แบบนี้ก็ชวนน้ำลายสอ อีกอย่างเข้าแต่ร้านภัตตาคารพวกนั้นก็เลี่ยนเหมือนกัน ได้กลับมากินของที่คุ้นลิ้นก็ดีเหมือนกัน “ตำหมูยอแคบหมูอีกสองห่อก็พอละครับ” เห็นได้ชัดเลยว่าสีหน้าของคุณเลขาดีขึ้นแต่เขาไม่ทักหรอกแต่ใบหน้าที่ฟกช้ำนั้นก็ดูตลกมากกว่าจะดูน่าสงสารวินตราเท้าคางปิดปากเสไปมองทางอื่น“อยากจะหัวเราะเยาะฉันก็หัวเราะออกมาเถอะ” วินตราหันหน้ามามองไม่พูดอะไรแต่สายตาดูเหมือนจะมีชีวิตชีวาขึ้นมาเล็กน้อยไม่รู้สิเพราะทำงานด้วยกันมานานและอีกฝ่ายก็เป็นคนเก่งจริงๆที่เขาให้การยอมรับจากใจและก็ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าอ่อนข้อให้คนตรงหน้าตั้งเมื่อไหร่ไม่รู้เมื่อไหร่อีกเหมือนกันว่าที่เขาคอยจับสังเกตสีหน้าและแววตาของคุณเลขาอยากจะรู้จักให้มากขึ้น…อาจจะเป็นผลดีในเรื่องงานน่ะนะฝีปากยกยิ้มน้อยๆ “ทำไมถึงมาทานที่นี่ล่ะครับ”“กินก่อนแล้วฉันจะบอก” ท่านประธานยักคิ้วกวนๆให้สองสามทีวินตราถอนหายใจกับสีหน้าแพรวพราวของท่านประธานที่เหมือนหลอกเด็กน้อยได้แต่ก็ช่างเถอะ…วันนี้เขาเหนื่อยล้าจะยอม
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 38
วินตราที่เมื่อก่อนในตอนพักเที่ยง หรือตอนที่ท่านประธานคุยกับคู่ค้าเพียงลำพัง เขาและเลขาของอีกบริษัทต่างก็หาที่หลบมุม บ้างก็นั่งคุยกันอยู่ใกล้ ๆ แต่พักหลัง ๆ วินตราที่นาน ๆ ครั้งจะสูบบุหรี่ที ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเขาอัดนิโคตินเข้าปอดแทบจะทุก 3 ชั่วโมงที่มีโอกาสเลยก็ว่าได้ แม้จะเลือกยี่ห้อที่ไม่ฉุน รวมไปถึงน้ำหอมและน้ำยาดับกลิ่นปากแล้ว เดนีสก็ยังได้กลิ่นควันบุหรี่ตามเนื้อตามตัวของคุณเลขา เขาย่นคิ้วเข้าหากันด้วยความแปลกใจ คุณเลขาพักหลัง ๆ ทำตัวแปลก ๆ สายตาล่อกแล่กเหมือนระแวงบางสิ่ง บางสิ่งที่เดนีสเองก็ไม่รู้ว่าคืออะไรถ้าอีกฝ่ายไม่คิดปริปากบอกกันเขาก็หาทางช่วยไม่ได้หรืออีกฝ่ายอาจคิดว่าเขาไม่น่าจะช่วยอะไรได้? วินตราเป็นคนทำงานเก่งไม่ใช่คนขี้เม้าแล้วไม่ใช่คนที่จะหาเรื่องใครง่ายๆไม่น่าจะเป็นคนในที่ทำงานเดนีสวิเคราะห์เชี่ย! หรือว่าจะเป็นแฟนเก่าเมื่อกลับจากพบปะลูกค้าตามตารางงานเดนีสก็อดที่จะถามคุณเลขาข้างกายไม่ได้สงบปากสงบคำผิดปกติมาสองสามวันแล้วปกติถ้าไม่ด่าต้องใช้สายตานิ่งๆดุๆนั้นปราบเขาบ้างนี่อะไรไม่หือไม่อือกับพฤติกรรมของเขาเลยสักนิดยอมไม่ได้!“นายทำตัวลับๆล่อๆทำไมมีปัญหาอะไรงั้นเหรอ”
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 39
“ซี้ด” วินตราจิกเล็บจนต้นคออีกฝ่ายเลือดซิบ คนร้ายหัวเราะในคอเบา ๆ “ชอบรุนแรงก็ไม่บอก” สองมือพยายามแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตอย่างรีบเร่งบ้างก็รีบปลดเข็มขัดจนมีจังหวะให้วินตราตีเข่าจังๆตรงกลางลำตัววินตราล็อกคอตีเข่าจนร่างกายอีกฝ่ายกระเด็นกระดอนกระอักเลือดออกมา“แม่มึงกล้าแตะต้องกู” ก่อนจะตะโกนร้องสุดเสียง“ช่วยด้วยช่วยด้วย” เดนีสที่หัวเสียเมื่อไม่เห็นคุณเลขาที่รถพลันได้ยินเสียงร้องจากมุมหนึ่งของตึกสองเท้ารีบสับตีนแตกไปยังที่มาของเสียงพร้อมร้องเรียกรปภ.ไปด้วย “เชี่ย” เดนีสรีบวิ่งสุดฝีเท้าก่อนจะเห็นคนร้ายที่กำลังตะเกียกตะกายจากพื้นขึ้นมาจิกผมวินตราจากทางข้างหลังก่อนจะพลิกตัวคุณเลขามาชกที่ท้องแรงๆหลายครั้งวินตราที่เพลี่ยงพล้ำล้มไปกองที่พื้นกำลังจะถูกคนร้ายกระทืบซ้ำเดนีสที่ตกใจกับภาพเบื้องหน้าที่เห็นถลากระโดดถีบจนอีกฝ่ายปลิวไปชนรถคันที่จอดอยู่เสียงสัญญาณกันขโมยดังขึ้นพร้อมกับรปภ.ของห้างที่กรูกันเข้ามาหมวกแก๊ปสีดำตกลงพื้นเดนีสจึงตามไปสาวหมัดใส่ไม่ยั้ง“ไอ้ห่ามึงตายมึงตายเชี่ย” เดนีสสาวหมัดใส่อีกฝ่ายจนสันกระดูกมือมีแผลแตกเลือดซิบไม่รู้เลือดของใครเป็นของใครเขาชกจนคนร้ายคอพับไปแล้วเลยปล่อยร่างที่
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 40
“ฉันเป็นห่วงเกิดพวกมันกลับมาทำร้ายนายอีกจะทำยังไงฉันไม่ทำอะไรนายหรอกน่าอีกอย่างนายก็ไม่ใช่สเปก” หลุบตามองฝ่ามือที่กุมกันอยู่อย่างนั้นปากพูดไปงั้นแต่ใบหูกลับแดงระเรื่อ “อ้อ” วินตราขานรับโลกที่มืดมนของเขาเปิดแง้มให้คนตรงหน้าทีละน้อยโดยที่ไม่รู้ตัวเหมือนกันตอนที่เขาหันหลังจะวิ่งหนีความจริงเขาอย่างจะตะโกนเรียกชื่ออีกฝ่ายดังๆแต่ทำได้เพียงร้องเรียกอย่างอื่น ท่านประธานเฮงซวยและไม่เอาไหนในตอนแรกอาจเป็นคนเดียวกับที่วินตราเรียกร้องขอความช่วยเหลือแต่อีกใจหนึ่งเขาก็อยากให้ความลับอันโสมมนี้มันตายไปกับตัวเองการบอกเล่าเรื่องราวที่ประสบพบเจอมาใช่ว่าจะเป็นการระบายของเสียภายในจิตใจเสียอย่างเดียวซะเมื่อไหร่ไม่แน่ว่าอาจเป็นการเปิดแผลใจให้อีกฝ่ายไว้ใช้เพื่อทิ่มแทงตัวเขาเองอีกครั้งในวันหน้าวินตราหวาดกลัวและอยากจะลืมมลทินพวกนั้นไปให้สิ้นแต่ภายในหัวสมองเหมือนไม่ยอม แม้อยากจะลืมให้สิ้นแต่กลับจดจำได้ทุกสิ่งและเป็นสิ่งที่ทำให้เขาถามคำถามย้ำๆกับตัวเองเขาเกิดมาเพื่ออะไร? บางครั้งความตายไม่ใช่เรื่องน่ากลัวแต่การอยู่ด้วยความหวาดกลัวและระแวงอย่างนี้มากกว่าที่น่ากลัวมากกว่าความตายกลิ่นตัวที่คลื่นเหียนกลิ่นเหล้
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 41
วินตรานอนสังเกตอาการอยู่ที่โรงพยาบาลเพียงสองวันแต่เดนีสให้คุณเลขาหยุดอีกสามวันเพราะเกิดเหตุในเวลาทำงานพอดีตำรวจเข้ามาสอบสวนอยู่สองสามครั้งก่อนจะขอตัวไปสืบหาผู้ว่าจ้างอีกอย่างลูกกระจ๊อกที่ส่งมาก็เป็นเพียงไอ้ขี้คุกเดนตายที่เข้าออกคุกเหมือนอยู่บ้านไม่สลดและรู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองกระทำลงไปเท่าไหร่อีกอย่างในคุกเองก็มีหัวโจ๊กให้ความคุ้มครองเป็นไอ้สวะขี้คุกดีๆที่เอาแต่กินนอนท่ามกลางภาษีของคนไทยวินตราเองก็ไม่ได้คาดหวังกับระบอบยุติธรรมสักเท่าไหร่อีกอย่างการจะสาวไปหาผู้บงการตัวจริงก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่เจ้าพนักงานเอ่ยปากบางครั้งวงการสีกากีเองก็ไม่สามารถจะทวงความยุติธรรมให้กับเหยื่อได้ง่ายๆเมื่อเจอตอใหญ่ต้องดูด้วยว่าอีกฝ่ายเป็นคนของใคร เดนีสไปรับวินตราที่โรงพยาบาลด้วยตัวเองแถมยังจ้างบอดีการ์ดมือดีมาเฝ้าสันหมัดที่พันผ้าพันแผลไว้หลุดลุ่ยเดนีสไม่ได้ใส่ใจมากนักในขณะที่นั่งรอรับยาอยู่ที่เก้าอี้วินตราก็ดึงเศษผ้าที่หลุดลุ่ยนั้นมาวางที่หน้าตักของตัวเองโดยมีกระเป๋าสะพายวางอยู่ก่อนแล้วเดนีสที่มือซ้ายกดยิกๆที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือของตัวเองชะงัก“มีอะไรเหรอ” วินตราไม่ตอบเพียงแต่แกะแถบผ้าออกช้าๆก่อนจะถาม“ไ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 42
“ฉันกอดนายได้หรือเปล่า” วินตราตัวแข็งค้างแต่ยังถามคำถามที่ไม่รู้ว่าตัวเองอยากได้คำตอบแบบไหน“กอดในฐานะอะไรครับ” “กอดในฐานะเพื่อนมนุษย์เพื่อนร่วมโลกกอดเพื่อแบ่งปันความอบอุ่น—” เดนีสที่ยังพูดไม่จบประโยควินตราก็หันหน้ามาเผชิญหน้า“ฉันไม่ต้องการความสงสาร” สรรพนามเปลี่ยนไปไม่ใช่ในฐานะเจ้านายกับลูกน้องแต่เป็นเพียงวินตรากับเดนีสไม่มียศถาอะไรมาเกี่ยวข้องเป็นเพียงคนสองคนที่ยืนประจันหน้ากันอยู่ตรงนี้วินตราหลุบตาลงแพขนตาเหมือนใบพัดนั้นสั่นระริกแทบจะซ่อนความอ่อนแอเอาไว้ไม่มิดและคนตรงหน้าเป็นเพียงคนเดียวที่ได้เห็นความอ่อนแอความไม่เอาไหนของวินตราเป็นการเปิดเปลือยให้อีกฝ่ายได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดที่ผ่านมา“ฉันรู้นายเป็นคนเก่งอย่าลืมว่านายเป็นเพียงปุถุชนคนธรรมดาคนหนึ่งต่อหน้าคนอื่นนายจะแสร้งทำตัวเข้มแข็งแข็งแกร่งยังไงก็ได้แต่อย่างน้อยเวลาอยู่ต่อหน้าฉันอย่าฝืนเลย…ฉันอาจไม่ใช่คนที่ดีพร้อมแต่อย่างน้อยขอให้ฉันได้เป็นพื้นที่ปลอดภัยให้นายนายไม่ได้อยู่และต่อสู้ปัญหาเพียงลำพังเพียงแค่นายเอ่ยปาก…ไม่ว่าปัญหาจะเล็กใหญ่แค่นั้นฉันจะช่วยนายแบกเอง” เดนีสเกลี่ยผมที่ปรกหน้าผากของวินตราเบาๆวินตราเองก็ไม่หลีกเลี่ยงสั
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 43
แป๊บๆก็เกือบจะขึ้นปีใหม่วินตราทำงานที่นี่มาเกือบปีปีหน้าเดือนมกราคมก็ครบรอบหนึ่งปีพอดีจากท่านประธานที่เอาแต่ใจทำงานเช้าชามเย็นชามเมื่อเทียบกับตอนแรกที่เจอกันตอนนี้ดีกว่ามากวินตรามองท่านประธานที่สั่งงานกับเลขาหน้าห้องอย่างเป็นระบบตอนประชุมก็ตอบคำถามลับฝีปากกับบอร์ดบริหารได้เป็นอย่างดีความจริงวินตราวางแผนเอาไว้แล้วว่าหากท่านประธานของเขาเติบโตได้อย่างสง่างามเมื่อไหร่วินตราจะลาออกและไปใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการแต่เหมือนโชคชะตาไม่เป็นใจชีวิตเขาที่ไม่รู้เมื่อไหร่พัวพันกับท่านประธานจนเหมือนเงาติดตามตัวแบบนี้ มีท่านประธานที่ไหนมีคุณเลขามือทองที่นั่น งานเลี้ยงพบปะห้าสิงห์เองก็เช่นกันคุณเลขาก็มาส่งและมารอรับเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือมีบอดีการ์ดคอยคุ้มกันห่างๆสองคนวินตราอ่านรายงานรออีกฝ่ายที่ร้านกาแฟข้างๆเช่นเดิม“ไงไอ้นีสการงานไปได้สวยนี่หว่าเห็นว่าแก้ปัญหาใหญ่ได้แล้ว” เวคินเอ่ยถามในขณะที่มืออีกข้างก็แกว่งของเหลวสีอำพันไปด้วย“เออกว่าจะผ่านไปได้เกือบตาย” เดนีสทำหน้าเหม็นเบื่อ“ฮ่าๆ” สานิชหัวเราะเยาะอย่างไม่ไว้หน้า “มึงใจร้อนไอ้นีสต้องเชือดนิ่มๆอย่างคุณชายกิตติกร” สานิชเย้ากิตติกรที่กอดอกอยู่
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 44
เดนีสเลิกปาร์ตี้เร็วกว่าที่วินตราคิดไว้เพียงสี่ทุ่ม ปกติต้องเกือบเช้าวันใหม่ ออกจากคลับมาใส่บาตรต่อได้เลยทำนองนั้น เขาเดินเข้ามายังร้านกาแฟที่อีกฝ่ายบอกกล่าว เดนีสกวาดสายตามองไปทั่วร้านก่อนจะมองเห็นแผ่นหลังที่คุ้นตา ยิ่งเห็น ยิ่งอยากโทษตัวเอง ไม่แปลกที่ภายในคอนโดของวินตราจะมีกองขยะสุมกันเต็มห้องหากเขาผ่านเหตุการณ์เลวร้ายขนาดนั้นป่านนี้คงเป็นบ้าไปแล้วไม่อาจฝืนทนกล้ำกลืนมาทำงานเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบนี้ได้ยิ่งรู้เบื้องหลังอีกฝ่ายเดนีสเองก็ยิ่งตำหนิตัวเองหากเขารู้…จะทำตัวดีกับอีกฝ่ายมากกว่านี้สักหน่อยแต่เรื่องละเอียดอ่อนและน่าอายแบบนี้ใครอยากจะเปิดปากเล่ากันเล่าแล้วใครจะเชื่อความคิดมากมายวิ่งวนในหัวของเดนีส‘อยู่ที่วินตรา’ เดนีสเข้าใจประโยคที่พ่อเขาพูดอ้อมๆแล้วอีกทั้งสื่อยังเลือกที่จะประจานเหยื่อโดยโชว์หน้าหราบนสื่อออนไลน์และปกป้องผู้กระทำผิดที่มีสีมียศตำแหน่งพวกนั้นระยำ! หากเปิดหน้าเผชิญเหยื่อจะต้องใช้ความเข้มแข็งมากแค่ไหนวะสภาพจิตใจไหนจะคอมเมนท์ที่รับสารฝั่งเดียวบางทีโลกใบนี้มันก็โหดร้ายไม่มีพื้นที่ปลอดภัยให้เหยื่อเลยแม้แต่คอมเมนท์สงสารเห็นใจยังไม่มีได้แต่คอมเมนท์ไปตามลมแห่ขึ้นรถท
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21
Bab terbaru
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 3 ลูกหมาสามตัว 2 (จบ)
“พ่อครับแม่ครับอยู่ไหนครับ” ก่อนจะได้ยินเสียงแทรกเข้ามา“อย่าให้พ่ออยู่กับแม่ไม่งั้นแม่จะไม่สบาย”“หา” เดนีสหน้าตื่นก่อนจะแง้มประตูแอบฟังต่อ สามพี่น้องพยักหน้าให้กัน“จริงแม่จะเสียงแหบและบ่นปวดเอวแล้วก็มีรอยยุงกัดเยอะด้วย” สามพี่น้องปรึกษาหารือกันเหมือนกำลังคุยเรื่องโลกแตกวินตราหัวเราะน้อยๆในลำคอก่อนจะมองพ่อหมาที่เงี่ยหูฟังลูกๆคุยกันสมน้ำหน้า! “พ่อชอบเล่นกับแม่แรงๆสงสารแม่พวกเราต้องปกป้องแม่ให้พ้นจากเงื้อมมือพ่อ” สามพี่น้องชูกำปั้นใส่กันสักพักแม่บ้านและพี่เลี้ยงก็มาตามเพราะปู่ย่ามารับไปเล่นบ้านใหญ่สามคนดีใจใหญ่เพราะว่าจะได้เจอลูกพี่ลูกน้องอีกหลายคนก่อนจะเฮโลลงบันไดไปข้างล่างเดนีสหัวคิ้วกระตุกโพล่งด่าในใจ ‘ไอ้ลูกเวร’ ส่วนวินตราหัวเราะท้องแข็งอยู่ข้างหลังเขาเมื่อเดนีสปิดประตูห้องสนิทพร้อมกับสีหน้าไม่สู้ดี “มิน่าพักหลังถึงทำตัวเป็นปรปักษ์กับฉันขนาดนั้นที่ไหนได้!” เดนีสโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงแต่ภรรยาสุดที่รักกลับขำจนตัวงอสองตาแดงเรื่อเพราะว่าหัวเราะมากจนเกินไป“ขำมากหรือไง”“ฮ่าๆฮ่า” วินตรายังขำไม่หยุดก่อนจะอุ้มภรรยาทุ่มลงบนเตียงกว้างด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“อย่าหวังว่าคราวนี้จะรอด” “มะ
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 3 ลูกหมาสามตัว 1
ส่วนวินตรากับเดนีสเองก็ถอนหายใจเช่นกันยังดีที่เดนอนอยู่อนุบาลสามส่วนแฝดพี่อีกคนอยู่คนละห้องไม่งั้นเรื่องราวคงวุ่นวายมากกว่านี้เป็นแน่พี่ชายทั้งสองหวงน้องสาวยังกะอะไรดีไม่น้อยไปกว่าพ่อหมาเลยนั่นคือเรื่องแรกแล้วก็มีเรื่องราวมากมายตามมาเป็นพรวนวีรกรรมสุดแสบที่ทำเอาวินตราหัวหมุนเป็นประจำโดยเฉพาะลูกชายคนโตที่ถอดแบบเขาออกมามากที่สุดวันนี้นัดกันว่าจะทานมื้อค่ำด้วยกันแต่เดนีสแวะไปเอาเค้กร้านโปรดที่เจ้าสามแสบชอบเลยช้ากว่ากำหนดการที่บอกเอาไว้ว่าจะตั้งโต๊ะอาหารหนึ่งทุ่มตรงแต่ตอนนี้ทุ่มครึ่งพ่อหมายังไม่เห็นแม้แต่เงาเดนอนวัยห้าขวบกอดอกรออยู่บนเก้าอี้ก่อนจะใช้นาฬิกาดิจิตอลของตัวเองต่อสายหาปลายทางวินตราเองก็นั่งรออย่างใจเย็นเช่นกัน“พ่อฮะจะกลับกี่โมงครับ” “อีกสิบนาทีถึงน่าไอ้ลูกชาย” “ระยะทางจากบริษัทถึงบ้านสามสิบห้าไฟแดงแต่ละแยกสองถึงสามนาทีถ้าขับด้วยความเร็วคงที่น่าจะกลับมาก่อนเวลาหนึ่งทุ่มตรงด้วยซ้ำ”“เฮ้! ไอ้ลูกหมาพ่อมีธุระนิดหน่อยตอนนี้จะถึงบ้านแล้วครับ” แม้น้ำเสียงตอนต้นจะติดโวยวายนิดหน่อยตามนิสัยของเจ้าตัวแต่พอเจอวินตราดุไปก่อนหน้าเลยอ่อนลงแต่ไอ้ลูกชายตัวดีเหมือนกำลังซักฟอกเขาเดนีสขุ่นเคือง
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 3 ลูกหมาสามตัว
พอคลอดสองแฝดปุ๊ปคุณแม่ลูกสามอย่างวินตราก็ปิดอู่ทันทีอีกทั้งเดนีสเองก็ยินยอมพร้อมใจทำหมันเพื่อเป็นการให้คำมั่นสัญญาไปในตัวว่าเขาจะไม่ออกนอกลู่นอกทางจะรักแม่หมาเพียงคนเดียวไม่มีลูกนอกสมรสที่ไหนอีก!เดนอนวัยสองขวบเป็นพี่คนโตของสองแฝดชาย-หญิงซึ่งผู้ชายเป็น (New Male) เหมือนวินตราชื่อเดโนส่วนน้องเล็กเป็นเพศหญิงชื่อเดเลเนเป็นรุ่นหลานสามเดอ้อ…ห้าเดถ้านับลูกสาวของเดนิมที่ชื่อเดล่าและลูกชายชื่อเดโลเข้าไปด้วยเมื่อเด็กห้าคนมารวมตัวกันเมื่อไหร่ผู้ใหญ่ก็มักจะปวดหัวทุกทีคุณปู่คุณย่าก็พลอยหมั่นดูแลสุขภาพเพราะลูกชายคนสุดท้องอย่างเดนีนก็แว่วๆว่ากำลังจะมีหลานตัวน้อยให้ศศิภักดีเองเช่นกัน วินตราทำหน้าที่ของผู้บริหารและแม่ที่ดีได้อย่างไม่มีบกพร่องและสร้างสิ่งแวดล้อมในที่ทำงานสำหรับแม่ลูกอ่อนด้วยกลายเป็นว่าบริษัทในเครือศศิภักดีต่างเป็นบริษัทที่คนหนุ่มสาวรุ่นใหม่ต้องก็อยากจะตบเท้าเข้าทำงานและฝากชีวิตไว้ที่นี่กันทั้งนั้นเพราะผู้บริหารคำนึงถึงพนักงานเป็นหลักจึงทำให้เกิดสภาพแวดล้อมที่ดีต่อทุกเพศสภาพและทุกสถานะ ตอนนี้พวกเขาย้ายออกมาอยู่บ้านใหม่ที่ไม่ไกลจากบ้านใหญ่คุณปู่คุณย่าไปหาได้สะดวกและฝากหลานได้สะดวกเช่น
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย 3
“อื้อ” ความจริงเดนีสอยากจะถ่ายภาพนี้ของวินตราเอาไว้ แต่เขาก็กลัวว่าจะหลุดออกไป จึงทำได้เพียงบันทึกภาพสุดแสนอีโรติกนี้เข้าสู่สมองให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อวินตรากระตุกเขาก็อมยิ้มดึงหางแมวออกดังเปาะ ก่อนกิจกรรมจะเริ่มวินตราได้ปูเตียงด้วยผ้าที่สั่งซื้อพิเศษ กันน้ำ พวกเขาเลยสามารถทำกิจกรรมเข้าจังหวะอย่างว่าได้สนุกสุดเหวี่ยง เมื่อช่องทางหลังขยายได้ที่แล้ว เดนีสก็ส่งลิ้นร้อนเข้าไปแหย่รูนั้นที่หุบอ้า ๆ อย่างเชื้อเชิญ แลบเลียช่องทางเหมือนเลียไอศกรีมรสโปรด ตวัดลิ้นเร็วช้าสลับกันตามแต่ใจจะนำพา วินตรากระเถิบตัวหนี ไม่ไหว! เขาเสียวแทบขาดใจ แถมเสียงครวญครางก็ดังขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับอารมณ์วาบหวามที่กำลังพุ่งขึ้นสูงทุกวินาที แถมพ่อหมายังยกซดน้ำหวานจากช่องทางเหมือนตายอดตายอยาก วินตราเขยิบหนีครางเสียงกระเส่า“มะไม่ไหวอะ” ร่างกายเกร็งกระตุกส่วนหน้าหลั่งออกมาจนเปรอะเปื้อนไปทั่วหน้าขาและผ้าปูที่นอนแถมพ่อหมายังไม่หยุดระรัวลิ้นอีกวินตราหันไปกระชากผมที่เอาแต่ซุกก้นของเขาอย่างหื่นกระหายให้เงยหน้าขึ้นมา“เข้ามาได้แล้ว” เดนีสยันเข่าข้างนึงกับเตียงจับบั้นเอวนั้นที่แอ่นเชื้อเชิญเขาอย่างน่ารักค่อยๆสอดใส
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย 2
ทางด้านเดนีสหลังจากทานมื้อเย็นกับพวกห้าสิงห์เขาก็แวะไปเอาของเล่นที่สั่งไว้เพื่อมาเล่นกับภรรยาโดยเฉพาะแต่รถดันติดเสียนี่…มาช้าเป็นชั่วโมงทั้งๆที่นัดกันดิบดีพอมาถึงห้องก็ต้องแปลกใจที่ข้างในมืดสนิทเดนีสเปิดไฟก่อนจะหอบกล่องอย่างทุลักทุเลเข้าไปในห้องนอนของตัวเองพร้อมกับเตรียมจะจ๊ะเอ๋แม่หมากลับกลายเป็นว่าแม่หมาหลับไปแล้วซะงั้น…เพราะแบบนี้เลยเปลี่ยนแพลนกะทันหันย่องเบาเหมือนแมวหนีไปอาบน้ำยังไงก็ต้องได้กินของหวานแหละน่าเดนีสผิวปากอาบน้ำขัดตัวอย่างสบายใจเฉิบพอเขาออกจากห้องนำ้มาเท่านั้นแหละ…เรนเดียร์ตัวน้อยที่แกล้งหลับกำลังหันมามองเขาด้วยสายตาทรงเสน่ห์อย่างล้นเหลือเรียวปากยังชุ่มฉ่ำไปด้วยลิปกลอสนั่งขาแบะเป็นตัวเอ็มหันหลังให้เขานั้น…เดี๋ยวก่อนนะก็ว่าละทำไมภาพนี้มันคุ้นๆโปสเตอร์นั้นรูปเมียรักเขานี่เองให้ตายจะบอกไอ้พวกนั้นไม่ได้เด็ดขาดจะได้ลืมๆไป “วินตรา!” เดนีสตะโกนเสียงเข้ม“อย่าบอกว่านายแบบคือนาย”“ใช่” เดนีสอ้าปากค้างก่อนจะสาวเท้าไปหาคุณภรรยากระโดดทับด้วยความหึงหวง “อะไอ้บ้าเจ็บ” “เจ็บสิจะได้จำ” เดนีสขบย้ำๆที่หัวไหล่มนอย่างมันเขี้ยวตอนนี้แม่หมาสวมเพียงเกาะอกแดงตัวจิ๋วที่กระชากนิดเดียวก็คงจะ
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย 1
“ทำได้ทำได้แน่นอนฉันจะไม่สปอยลูกอีก” มือขวายกสามนิ้วแต่มือซ้ายกลับไขว้กากบาทอยู่ด้านหลังพอเห็นเมียรักไม่พูดอะไรก็ปรี่เข้าไปคลอเคลียขอความเห็นใจทันที“ฉันรู้ฉันผิดเอาเป็นว่าวันหลังจะไม่แอบให้ขนมอีกถ้าลูกหิวต้องหิ้วท้องรอเพราะไม่ทำตามกติกากลุ่มโอเคไหม?” วินตรากอดอกเหลือบตามองอย่างคาดโทษก่อนจะถอนหายใจออกมาแรงๆ “เด็กคนหนึ่งกว่าจะโตต้องเลี้ยงทั้งหมู่บ้านต้องเคารพกติกากลุ่มลูกเรามักน่ารักสำหรับเราเสมอแต่ใช่ว่าจะน่ารักสำหรับคนอื่นที่สำคัญหากไม่สอนให้เขาเคารพกฎหมู่กฎระเบียบเล็กๆน้อยๆพวกนี้จะสอนเขาเมื่อไหร่?”“ฉันรู้ๆฉันผิดไปแล้ว” พ่อหมาแทบจะกราบกรานเขย่าแขนเมียตัวเองขอความเมตตา “วันหลังฉันจะให้ตายตัดสินจะถามนายก่อนโอเคไหม” วินตราถอนหายใจก่อนจะสงบสติอารมณ์“วันหลังห้ามทำอีก” “ฉันจะจำไว้และจะไม่ทำอีก” ก่อนจะเข้าไปจุมพิตกระหม่อมภรรยาโอบกอดหลวมๆแม้ปากจะบอกว่าเข้าใจแต่สุดท้ายพ่อหมาก็คือพ่อหมาต่างก็ขบคิดหาวิธีที่ไม่ให้แม่หมาจับได้กลยุทธ์แพรวพราวมากขึ้นกลายเป็นถือหางลูกชายสุดๆในอีกยี่สิบกว่าปีให้หลังมีเพียงใบหน้าและแววตาที่เหมือนผู้เป็นแม่แต่นิสัยใจคอเหมือนรวมเอายีนด้อยและเด่นของพ่อแม่เข้าด้วยกั
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย
ตั้งแต่ทำงานด้วยกันมาจวบจนแต่งงานมีพยานรักงานวันเกิดของเดนีสอีกฝ่ายไม่เคยเรียกร้องอะไรจากวินตราเลยมีแต่วันเกิดของเขาที่พ่อหมาตั้งใจรังสรรค์ออกมาอย่างใจป้ำโดยให้เหตุผลว่า“ฉันมีวันเกิดที่ดีมาเสมอทุกปีต่อแต่นี้ขอให้นายมีความสุขมีวันเกิดที่ดีในทุกๆปี” แม้ว่าภายในงานจะเรียบง่ายแต่ตราตรึงในใจของวินตราทุกครั้งกลับจากทำบุญสถานสงเคราะห์ต่างๆก็ไปวัดทำบุญถวายเพลอุทิศกรวดน้ำให้กับพ่อแม่ผู้ล่วงลับแต่ในปีนี้วันเกิดสามีของเขาวินตราก็อยากจะเซอร์ไพรส์และให้ของขวัญที่ดีที่สุดเพื่อตอบแทนความรักดีๆที่สามีมอบให้เสมอมา วินตราเคลียร์ตารางตัวเองอีกทั้งเจ้าลูกหมาตัวน้อยก็อายุสิบเดือนกำลังตั้งไข่ฝึกเดินเกาะไปทั่วคอกกั้นเด็กที่สั่งทำพิเศษดูท่าจะได้ความแสบซนจากพ่อหมามาไม่น้อยแถมยังฉีกยิ้มหวานสองซี่ให้อีกต่างหาก “มาม่า”“ครับ” วินตราอุ้มลูกชายที่ร้องเรียกตอนนี้เดนอนกำลังฝึกออกเสียงสองพยางค์และรู้ความหมายของศัพท์มากขึ้นแล้ววินตราจะไม่ใช้ภาษาเด็กคุยแต่จะพูดคุยเหมือนกับว่าเดนอนเป็นผู้ใหญ่อีกคนหนึ่งเพียงแต่ว่าพูดช้าๆชัดๆเพื่อให้เด็กน้อยเข้าใจภาษาที่สื่อและสอดคล้องกับภาษากายที่กำลังแสดงอีกทั้งเจ้าหมาน้อยยังเลี้ยงง่
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 1 แย่งชิงความโปรดปราน 3
“อื้อ อะ” เสียง ตับ ๆ ของแก้มก้นที่ถูกหน้าขาโบยตี เสียงเฉอะแฉะของน้ำลายที่สองปากกำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม ก่อนจะพากันไปแตะฝั่งฝัน สองร่างเกร็งกระตุกก่อนจะพากันทะยานไปถึงฝั่งพร้อมกัน วินตราหอบหายใจเหนื่อย สองขาสั่นเทา เดนีสเองก็เช่นกัน ก่อนจะวางขาลงแต่ช่วงล่างที่สอดประสานกลับคาเอาไว้เพื่อรอให้เมล็ดพันธ์ุหลั่งออกมาทุกหยาดหยด เขาฟุบหน้าลงบนซอกคอขาวที่ทั้งหอมและน่าขย้ำให้เลือดกระฉูด ได้แต่เพียงดอมดมสูดกลิ่นอายของภรรยาเข้าไป แม้ในใจอยากจะฝากร่องรอยสีกุหลาบเอาไว้แค่ไหนก็ตาม เพราะวินตราหน้าบาง เดนีสเลยเลือกที่จะแต่งแต้มร่างกายที่ขาวเหมือนน้ำนมแพะตามร่มผ้า โดยเฉพาะป้านนมที่มีรอยฟันของเขาประทับเอาไว้เป็นวงกว้าง ต่อให้พรุ่งนี้จะโดนเมียรักเฉ่งจนหูดับก็คุ้มค่า“เอาออกไปได้แล้ว” วินตราว่าพลางดันตัวหมายักษ์ที่นอนทับเขาแทบหายใจไม่ออก“อุ่นขนาดนี้ขอต่อเวลาอีกหน่อย”“หมดเวลาแล้ว”“ใจร้ายกินฉันแล้วถีบหัวส่งเลยนะ” ฝ่าเท้ากำลังจะทำท่าถีบเอวสอบที่เริ่มขยับเบาๆ “เดี๋ยวถุงก็แตกหรอก”“ถ้าแตกฉันจะตั้งทนายฟ้องเลยเอ้า” “ไอ้บ้า” วินตราเอ็ดเบาๆ “นี่ฉันถามไอ้หมอหัสดินมาแล้วหลังคลอดช่วงที่ให้นมยังไม่มีประจำเดือนไม
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 1 แย่งชิงความโปรดปราน 2
วินตราไม่รู้ว่าความรักของเราจะมีวันหมดอายุหรือเปล่า แต่ผู้ชายคนนี้ขยันเติมหยอดความหวาน ความรักให้เขาไม่รู้จักเบื่อ การมีเพื่อนคู่คิด มีคนนอนเป็นเพื่อนมันดีกว่าอยู่คนเดียวจริง ๆ ผู้ชายคนนี้เป็นแสงสว่างนำทางเขาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แม้ว่าบางครั้งจะบ้า ๆ บอ ๆ ก็เถอะ แต่สำหรับวินตราตั้งแต่เขาได้มาเจอกับผู้ชายคนนี้ชีวิตก็มีสีสันขึ้นมาทันตา และความสุขที่คิดว่าไม่มีอยู่จริงก็อยู่ตรงหน้าในทุก ๆ วัน พร้อมกับลูกน้อยที่เขารักที่สุด และสัญญากับตัวเองว่าจะเป็นแม่ที่ดี ไม่ทำให้ลูกน้อยต้องมีแผลใจเหมือนอย่างตน สร้างครอบครัวที่สมบูรณ์พูนสุขไปด้วยกันตราบนานเท่านานพ่อหมาทำตัวดีขนาดนี้จะไม่ให้รางวัลได้ยังไง!รถยนต์มาจอดบนเขาลานจอดรถโล่งกว้างแต่กลับไม่มีรถคันอื่นสักคันเบื้องล่างเป็นภาพวิวของชานเมืองแสงสว่างเหลืองอร่ามของบ้านเรือนรถราแสงเหลืองส้มไหลติดกันเป็นเส้นเดียววินตราจอดรถเดนีสเองก็ถามด้วยความสงสัยปกติแม่หมาเลิกงานแทบจะเหยียบมิดไมล์เพื่อรีบกลับไปหาเจ้าก้อนแต่ไหงวันนี้มาแปลก“มีอะไรหรือเปล่า” เดนีสเลียบเคียงถามวินตราปลดเนกไทตัวเองช้าๆเดนีสลอบกลืนน้ำลาย“ชวนมาดูดาว” เดนีสหูตั้งแต่ยังคงรักษาท่าทีร
