“มีอะไรคะ ป้าสร้อย นกแก้ว เก็บของกันเสร็จแล้วเหรอจ๊ะ”
“ค่ะคุณหนู..” ป้าสร้อยซึ่งเป็นแม่บ้านเก่าแก่ที่อยู่กับครอบครัวเธอมาตั้งแต่เธอจำความได้บอกเสียงเศร้า
“คุณหนูขา นกแก้วขออยู่กับคุณหนูไม่ได้เหรอคะ นกแก้วเองก็ไม่มีที่ไป”
“ไม่ได้หรอกนกแก้ว หนูฝันไม่มีเงินจ้างนกแก้วกับป้าสร้อยแล้ว อีกอย่างบ้านหลังนี้ก็จะไม่ได้เป็นของหนูฝันอีกต่อไป เราไม่มีที่จะอยู่ป้าสร้อยกับนกแก้วควรจะไปหาที่อยู่ใหม่เหมือนคนอื่นๆ หนูฝันเสียใจที่มันต้องเป็นแบบนั้น”
หญิงสาวบอกเสียงเศร้าป้าสร้อยเดินมาโอบกอดร่างเล็กของคุณหนูฝันที่นางเห็นมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยอย่างแสนรักและใจหายที่จะต้องจากกันไปจริงๆ
“ป้าไม่อยู่คุณหนูรักษาตัวเองดีๆ นะคะ”
“ขอบคุณค่ะป้าสร้อย แล้วป้าสร้อยจะไปอยู่ที่ไหนคะเผื่อหนูฝันจะไปเยี่ยม”
“ป้ากับนกแก้วว่าจะกลับเชียงรายค่ะ กลับไปตายที่บ้านเกิด บนดอย” ป้าสร้อยยิ้มบางๆ ลูบศีรษะเธอเบาๆ
“ถ้ามีโอกาสหนูฝันจะไปเยี่ยมนะคะ บนดอยคงจะสวยและมีที่ให้หนูฝันได้ซุกหัวนอนบ้าง”
“โธ่ คุณหนูขา.. อย่าพูดแบบนั้นสิคะ อีกหน่อยก็คงจะดีขึ้นค่ะ”
“ค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับทุกอย่าง” เหมือนฝันยิ้มบางๆ อย่างเศร้าสร้อย
“ไปนกแก้วกลับห้องกันเถอะ ให้คุณหนูได้พักผ่อน” ป้าสร้อยกับนกแก้วออกไปแล้วเหมือนฝันยังคงนั่งซึมอยู่ที่เดิมอย่างครุ่นคิดก่อนจะหลับไปเพราะความอ่อนเพลีย พรุ่งนี้เธอจะต้องไปเยี่ยมบิดาที่กำลังรักษาอาการติดสุราอยู่ที่สถานบำบัด..
“อวดดี อวดดีที่สุดผู้หญิงบ้าอะไร” รามกวาดข้าวของบนโต๊ะทำงานของตนทิ้งอย่างหัวเสีย ดวงตาสีน้ำตาลเข้มขุ่นจัดด้วยความฉุนเฉียวมือใหญ่ยกขึ้นลูบแก้มของตนที่แดงเป็นปื้นๆ ขึ้นเป็นรูปนิ้วห้านิ้วแล้วยิ่งเดือดดาล
“โทนี่เข้ามาหาฉัน” ชายหนุ่มโทรศัพท์เรียกโทนี่ด้วยน้ำเสียงติดจะฉุนเฉียวไม่หายไม่นานโทนี่ก็เข้ามา
“ครับคุณราม”
“ฉันอยากรู้ทุกๆ อย่างที่เกี่ยวกับแม่ฝันกลางวันนั่นอย่างละเอียด.. และฉันจะต้องได้รู้ทุกอย่างเร็วที่สุด”
“ครับ..” โทนี่ออกไปแล้วรามยังคงรู้สึกขุ่นอยู่ในใจพลางนึกถึงใบหน้าใสๆ ตาโตๆ ของเหมือนฝัน ผู้หญิงที่กล้าตบหน้าเขาอย่างที่ไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าทำ เรียกได้ว่าไม่มีใครเคยทำแบบนั้นกับเขามากกว่า
“เธอจะต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เธอทำ..” รามกัดฟันกรอดอย่างหมายมาด แล้วไม่นานข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับเหมือนฝันก็มาอยู่ในมือของเขา ชายหนุ่มยกยิ้มบางๆ กับตนเองด้วยความพอใจ
“จนตรอกขนาดนี้เธอยังจะอวดดีอีกนะเหมือนฝัน แล้วเราจะได้เห็นดีกัน” แล้วชายหนุ่มก็เริ่มแผนการต้อนลูกไก่ให้จนตรอกจนต้องวิ่งเข้ามาในกำมือของเขาโดยไม่ต้องออกแรงเลยทีเดียว...
“วันนี้ฉันไม่เข้าบริษัทนะ” รามบอกทอมกับโทนี่ซึ่งยืนรอเขาอยู่ที่ห้องโถงโอ่อ่าในเช้าวันรุ่งขึ้น ทอมอยู่ในชุดเตรียมพร้อมออกกำลังกายทำหน้างงๆ ที่เห็นรามอยู่ในชุดที่เหมือนว่ากำลังจะออกไปข้างนอก
“ฉันอยากไปหาเรื่องสนุกๆ ทำเสียหน่อย พวกนายไม่ต้องตามไปหรอก” เมื่อเห็นลูกน้องคนสนิททำหน้างงๆ รามจึงขยายความเล็กน้อยก่อนขับรถออกไป..
“นี่มันเพิ่งเจ็ดโมงเช้า..” พอลับหลังเจ้านายทอมก็ก้มดูนาฬิกาข้อมือของตนแล้วหันไปมองหน้าน้องชาย แม้จะเข้าใจดีว่ารามเป็นคนตื่นเช้าและมักจะลุกมาออกกำลังกายและดื่มกาแฟในเวลานี้ก่อนจะออกไปทำงานซึ่งเขากับน้องชายก็จะออกกำลังกายเป็นเพื่อนรามด้วย แต่วันนี้เจ้านายไม่ออกกำลังกายและไม่ไปทำงาน คนอย่างรามมีอะไรให้น่าสนุกกว่าการทำงานหนอ...
“ผมว่าหากเป็นไปได้เจ้านายคงจะไปหาเรื่องสนุกๆ ทำตั้งแต่ตีห้าน่ะพี่ทอม” โทนี่พูดอย่างคนที่รู้สาเหตุดี
“หมายความว่าไงวะ”
“ก็สาวเสิร์ฟคนนั้นไง คุณรามให้ผมหาข้อมูลเธอมาให้ตั้งแต่เมื่อคืน ฮ้าว.. วันนี้เป็นวันหยุดของเราสินะ ผมไปนอนก่อนนะพี่ยังไม่ได้นอนเลย ไปล่ะ..”
โทนี่อ้าปากหาวแล้วเดินไปยังห้องพักของตนซึ่งอยู่บนตึกเดียวกับเจ้านายหนุ่มซึ่งเขาทั้งสองได้พักบนตึกใหญ่ในฐานะคนสนิทและเพื่อความปลอดภัยและเพื่อให้รามเรียกใช้งานพวกเขาได้สะดวกนั่นเอง ซึ่งบางครั้งก็มีงานด่วนที่ต้องออกไปทำกลางดึก ชีวิตของพวกเขาเป็นแบบนี้มานานนับสิบปีและพวกเขาก็ชินเสียแล้ว แต่รามก็ไม่เคยทำให้พวกเขารู้สึกเบื่อหน่าย เพราะต่างรู้กันดีว่าพวกเขาเป็นมากกว่าลูกน้องของรามเท่านั้น
ทางด้านรามซึ่งขับรถด้วยอารมณ์ที่แจ่มใสขึ้นมากกว่าเมื่อคืน ชายหนุ่มขับรถตรงไปยังบ้านของเหมือนฝันด้วยใจเริงร่า วันนี้เขาจะไปดูน้ำหน้าแม่คุณหนูตกยากเสียหน่อยว่าหลังจากที่เธอตกงานแล้วจะทำหน้าอย่างไรเมื่อเห็นเขา
เหมือนฝันหน้าเศร้าโบกมือให้ป้าสร้อยกับนกแก้วที่ขึ้นแท็กซี่ออกไปแล้วอย่างใจหาย ตอนนี้เหลือเธอตัวคนเดียวแล้วสินะส่วนตัวเธอเองก็จะต้องรีบเก็บของแล้วหาห้องเช่าสักห้องเพื่อซุกหัวนอนและพาพ่อกลับมาอยู่ด้วย หญิงสาวกลับเข้าบ้านไปด้วยใจห่อเหี่ยวและยิ่งหดหู่หนักมากขึ้นเมื่อเธอถูกให้ออกจากงานประจำที่ทำอยู่พร้อมเงินเดือนสามเดือนสุดท้ายถูกโอนเข้าบัญชีวันนี้เธอจึงมีเวลาเก็บข้าวของที่จำเป็นทั้งวัน หญิงสาวหัวเราะขื่นๆ ในอก ไม่เข้าใจว่าทำไมทางบริษัทจึงเลิกจ้างเธอกะทันหัน
ปริ้นๆ เสียงแตรรถยนต์หน้าบ้านทำให้เท้าบางชะงักแปลกใจที่ตนมีแขก หรือว่าจะเป็นเจ้าหนี้ของพ่อ เหมือนฝันหน้าซีดอย่างหวาดกลัวหากเป็นเช่นนั้นเธอก็คงจะไม่ปลอดภัย เพราะตอนนี้เธออยู่คนเดียวและเดโชก็ไม่อยู่ หากคนพวกนั้นเข้ามาทำร้ายเธอจะทำอย่างไรดีคนพวกนั้นน่ากลัวจะตายเพราะเคยเห็นพวกนั้นตอนมาทวงเงินพ่อและคนพวกนั้นก็มองตนด้วยแววตาหยาบโลนจนเธอหวาดผวา เหมือนฝันลังเลแต่แล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นพร้อมกับแรงสั่นสะเทือนอยู่ในกระเป๋ากระโปรงผ้าฝ้ายตัวสวย หญิงสาวรีบล้วงขึ้นมาพลางภาวนาว่าขอให้เป็นเดโชแต่เบอร์แปลกๆ ที่ปรากฏบนหน้าจอโทรศัพท์รุ่นเก่าที่ใช้มาตั้งแต่สมัยเรียนก็ทำให้เธอขมวดคิ้วแต่ก็กดรับสาย
ตอนที่7.“สวัสดีค่ะ หนูฝันค่ะ”“สวัสดีเหมือนฝัน..” เสียงทุ้มเหมือนว่าเธอเคยได้ยินที่ไหนสักแห่งยิ่งทำให้เธองุนงง“เปิดประตูให้ฉันเข้าไปข้างในเดี๋ยวนี้” น้ำเสียงวางอำนาจของคนปลายสายก็ทำให้เหมือนฝันตาโตอย่างคาดไม่ถึงรีบหันกลับไปมองที่รั้วบ้านของตนทันที.. “ราม คาเมรอน..” หญิงสาวอุทานเบาๆ หน้าซีดเผือดไม่คิดว่าเขาจะมาที่นี่ เธอจะไม่มีวันเปิดประตูให้เขาและเหมือนว่าอีกฝ่ายล่วงรู้ความคิดของเธอ“หากไม่เปิดประตู เธอเจอปัญหาใหญ่แน่ๆ เหมือนฝัน..” เสียงนั้นข่มขู่และวางอำนาจยิ่งนักซึ่งเหมือนฝันไม่กล้าเสี่ยงจะลองดีกับเขา เขาคงไม่ทำอะไรเธอหรอก ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นเธอจะโทรแจ้ง 191 ทันที หญิงสาวคิดขณะเดินไปเปิดประตู เหมือนฝันเปิดประตูรั้วมือไม้สั่นแล้วเมื่อเขาขับรถเข้ามาจอดในบ้านร่างสูงใหญ่ก็เดินมาหยุดตรงหน้าด้วยท่าทางหยิ่งยโสมองเธอด้วยแววตาของผู้ชนะและราวกับว่าเป็นเจ้าชีวิตเธอกระนั้น“ฉันหิวข้าว” แล้วเขาจะมาบอกเธอทำไม.. เหมือนฝันเงยหน้ามองแขกที่ไม่ได้รับเชิญอย่างไม่เข้าใจ“อะ เอ่อ แล้วมาบอกฉันทำไมไม่ทราบ” เมื่อหาเสียงตัวเองเจอก็ถามออกไปตามที่คิด“ก็เพราะฉันเป็นแขกน่ะสิ มาเร็วเข้าฉันหิวและมีเรื่องจะตกลงก
ตอนที่8.“เธอต่างหากที่เข้าใจผิด มายดรีม..” เขาเรียกเธอด้วยน้ำเสียงพร่าเล็กน้อยแววตาพราวระยับพร้อมกับนิ้วแกร่งไล้แก้มใสเบาๆ เหมือนหยอกเย้า“ออกไปจากบ้านของฉันเดี๋ยวนี้นะ”เหมือนฝันบอกเสียงสั่นแล้วเอนกายหนีใบหน้าที่ก้มต่ำลงมาจนสุดกำลังรามหัวเราะเบาๆ ในลำคอแล้วรวบเอวบางเข้ามาหาร่างแกร่งรัดร่างเล็กไว้ด้วยกำลังที่เหนือกว่า เหมือนฝันดิ้นขลุกขลักในวงแขนแข็งแรงมือน้อยพยายามดันอกกว้างไว้หน้านวลใสซีดสลับแดงด้วยความหวาดหวั่น“มาเป็นผู้หญิงของฉันแล้วบ้านหลังนี้จะยังเป็นของเธอ”“ไม่มีทาง.. ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้นะ ออกไป..”หญิงสาวเริ่มทุบอกกว้างของเขาอย่างฉุนเฉียวแต่รามก็ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับแรงเท่ามดของเธอ มือใหญ่รวบข้อมือเล็กไว้อย่างง่ายดายแล้วกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นเมื่อแรงเสียดสีจากการดิ้นของเธอมันทำให้เขารู้สึกร้อนๆ ในกาย“อยากฟังข้อเสนอที่ดีกว่านี้มั้ยมายดรีม”“ฉันไม่ฟังอะไรทั้งนั้นและฉันไม่ได้ชื่อมายดรีม คนบ้า ออกไปนะ”“เธอเป็นมายดรีมของฉัน ฉันจะเรียกแบบนี้มีอะไรมั้ย”“มี ฉันเกลียดขี้หน้าคุณ คนเลว กินข้าวบ้านเขาแล้วยังจะมาข่มขู่เจ้าของบ้านอีก นิสัยไม่ดี” หญิงสาวต่อว่าเขาหน้าดำหน้าแดง รา
ตอนที่9.หลังจากวันนั้นรามหายไปจากชีวิตของเหมือนฝันโดยไม่มาให้เห็นหน้าหรือโทรศัพท์มากวนใจซึ่งทำให้เหมือนฝันที่กำลังหางานทำและกำลังหาทางออกให้ตัวเองได้มีเวลาคิดหาทางที่จะหาเงินมาใช้หนี้ เสี่ยเจียง จำนวนสิบล้านภายในเดือนนี้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะมืดแปดด้าน ตอนนี้เธอมีเงินในบัญชีทั้งหมดประมาณเจ็ดล้านบาททั้งจากการขายสิ่งมีค่าที่ตนมีทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นเครื่องประดับและที่ดินเล็กๆ น้อยๆ ที่แม่ของเธอโอนไว้ให้ในชื่อของเธอตั้งแต่สมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ และเงินเดือนจากการทำงานอย่างหนักมาตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา หลังจากที่พ่อของเธอถูกทำร้ายจนท่านยังไม่สามารถเดินได้เป็นปกติจะต้องใช้ไม้เท้าค้ำยันและกลายเป็นคนที่ต้องเข้าสถานบำบัดการติดสุรา แต่เงินอีกสามล้านเธอจะไปหามาจากไหนกันแม้ตอนนี้ท่านจะอาการดีขึ้นแต่สังขารร่างกายที่บาดเจ็บสาหัสมาก่อนก็ยังเป็นอุปสรรค์ในการดำเนินชีวิต ตอนแรกเธอจะพาท่านกลับมาพักฟื้นที่บ้านแต่บิดาของเธอขออยู่ที่สถานบำบัดต่อเพราะที่นั่นท่านมีเพื่อนและมีสังคมเล็กๆ จากคนที่เข้ามารับการรักษาซึ่งท่านก็ให้เหตุผลว่าออกมาก็จะมาเพิ่มภาระให้เธอซึ่งเหมือนฝันก็เข้าใจดีว่าท่านคงไม่อยากให้เธอเป็นห่ว
ตอนที่10.“ขอบคุณมากนะคะคุณอาอร แล้วหนูฝันจะมาเยี่ยมนะคะ หนูฝันกลับแล้วนะคะ”หญิงสาวไหว้ผู้เป็นอาอย่างอ่อนช้อยแล้วเดินขึ้นรถทัวร์เที่ยวเย็นกลับกรุงเทพฯ เหมือนฝันถอนหายใจน้ำตาพานจะไหลแต่พยายามเก็บซ่อนมันไว้อย่างสุดกำลังมองผู้เป็นอาซึ่งขับรถกระบะพาเธอมาส่งที่สถานีขนส่งที่โบกมือยิ้มให้อยู่ไหวๆ แล้วโบกมือตอบท่านด้วยความซาบซึ้งใจเธอก็ไม่ได้ไร้ญาติขาดมิตรเสียทีเดียวหรอก แต่เธอจะไม่นำปัญหามาให้พวกเขา หญิงสาวบอกตัวเอง…สามวันต่อมาเหมือนฝันย้ายออกจากบ้านหลังงามไปเช่าห้องในอพาร์ตเม้นต์แห่งหนึ่งซึ่งแม้จะเป็นห้องเล็กๆ มีห้องน้ำในตัวเป็นแค่ห้องเปล่าๆ ไม่มีเฟอร์นิเจอร์อะไรเลยค่าเช่าก็ตกอยู่เกือบสามพันนับว่าแพงอยู่ในความรู้สึกของเหมือนฝัน เธอพยายามหางานทำแต่ไม่มีที่ไหนเรียกตัวเธอเลยสักที่ซึ่งเธอก็ไม่ละความพยายามปลอบใจตัวเองว่าเพิ่งจะสมัครงานไปเพียงแค่สามวันเท่านั้น ทางบริษัทก็ยังไม่ได้อ่านเอกสารสมัครงานของใครครบทุกคนหรอก ซึ่งพอจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่เมื่อมองกำหนดสัญญาที่จะต้องใช้หนี้เสี่ยเจียงและคำพูดแกมข่มขู่ของรามเหมือนฝันก็เริ่มเครียดจนนอนไม่หลับเลยทีเดียว..“หวังว่าเขาคงจะแค่ขู่เรา เท่
ตอนที่11. “สวัสดีสาวน้อย ได้ข่าวว่าเอาเงินมาใช้หนี้แทนนายเมืองพลเหรอ..”ชายร่างวัยกลางคนหน้าตาหลุกหลิกรูปร่างท้วมพูดขึ้น ริมฝีปากห้อยๆ ยิ้มกริ่มอย่างที่เหมือนฝันคิดในใจว่ามันเป็นรอยยิ้มของเฒ่าหื่นกามนั่นคงเป็นเสี่ยเจียง แต่ใกล้ๆ กันมีชายหนุ่มอีกคนน่าจะอายุประมาณสี่สิบรูปร่างสมาร์ตหน้าตาคมเข้มแต่แววตาก็ไม่น่าไว้ใจเช่นกัน“ฉันเอาเงินมาใช้หนี้ให้พ่อค่ะ” เหมือนฝันพยายามบังคับเสียงให้เป็นปกติที่สุด“อ้อ ลูกสาวนายเมืองพล ทำไมเราไม่รู้มาก่อนเลยว่าเขามีลูกสาวน่ารักขนาดนี้..”“นั่นสินะ ฉันก็นึกว่าลูกสาวของนายเมืองพลยังเป็นเด็กตัวเล็กๆ อยู่ อ้อ.. ลืมแนะนำตัว ฉันเสี่ยเจียง นั่นอาหมิง น้องชายฉันเอง” เสี่ยเจียงยิ้มๆ แล้วลุกเดินมาหาเหมือนฝันที่ยืนนิ่งอยู่กลางห้องเย็นเฉียบใบหน้าใสขาวซีด“เฮียเสียมารยาทจัง เชิญหนูน้อยของเรานั่งก่อนสิ” เสี่ยหมิง พูดขึ้นแล้วยิ้มให้เธอบางๆ ท่าทางของเสี่ยหมิงดูภูมิฐานและเก็บอาการต่างๆ ได้ดีกว่าคนเป็นพี่แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เหมือนฝันรู้สึกดีเท่าไหร่ หญิงสาวนั่งลงบนเก้าอี้ตัวใหญ่หน้าโต๊ะทำงานของเสี่ยเจียงทันทีเพื่อระงับอาการขาสั่นของตนด้วย“ชื่ออะไรจ๊ะหนู”“เหมือนฝันค่ะ..”
ตอนที่12.“จะอวดดีเกินไปแล้วเหมือนฝัน.. พวกนายติดตามดูเธอไว้ อยากรู้นักไอ้เสี่ยแก่ๆ นั่นมันมีอะไรดีเจ้าหล่อนจึงวิ่งไปหามัน..”ทางด้านรามซึ่งติดตามดูเหมือนฝันอยู่ไม่ห่างก็หัวเสียอย่างหนักเมื่อหญิงสาวไม่มีทีท่าสนใจเขาแม้แต่น้อย เจ้าหล่อนยังคงหางานทำขายทรัพย์สินทุกอย่างที่มีเพื่อหาเงินไปใช้หนี้เสี่ยเจียงซ้ำยังไปหาเสี่ยเจียงถึงที่แล้วยังออกไปกินข้าวกับเสี่ย หมิงอย่างสนิทสนมอีกด้วย“ครับ แล้วจะให้ผมจับตัวเธอมาเลยมั้ยครับ” โทนี่แสร้งถามไปอย่างนั้นด้วยอยากยั่วเจ้านายเล่นๆ ตามประสาคนขี้เล่น“นี่นายเห็นฉันเป็นคนบ้านป่าเมืองเถื่อนเหรอวะ ไอ้โทนี่ วอนโดนเตะซะแล้ว”“ก็ผมเห็นเจ้านายสนใจเธอกว่าใครก็เลยคิดว่าจะให้เอาตัวเธอมาเลยไงครับจะได้ไม่เสียเวลา” โทนี่ทำท่าขึงขังทั้งที่ในใจอยากจะหัวเราะออกมาดังๆ กับท่าทางแทบเต้นของเจ้านายหนุ่มที่แสดงออกมาเพียงแค่หญิงสาวที่ตนหมายตาไปกินข้าวกับชายคนอื่น ทั้งที่ก่อนหน้านี้รามไม่เคยสนใจหญิงสาวคนไหนออกนอกหน้าขนาดนี้ นั่นแสดงว่าแม่สาวเสิร์ฟหน้าใสคนนั้นต้องมีอะไรดีและอาจจะเป็นอนาคตนายหญิงของตนด้วยก็ได้“รู้มาก ไปทำตามที่บอกแล้วรายงานฉันทุกระยะ” รามสั่งงานด้วยความฉุนเฉีย
ตอนที่13.รามกัดกรามกรอดด้วยความโกรธสุดขีดเมื่อได้ฟังสิ่งที่โทนี่รายงานเข้ามา จากที่ร้อนระอุอยู่แล้วหัวใจหนุ่มหล่อผู้เพียบพร้อมที่ไม่เคยเจอหญิงใดปฏิเสธก็ยิ่งร้อนเดือดดาลขึ้นไปอีก“ตอนนี้เธออยู่ไหน”“กินมื้อค่ำอยู่กับเสี่ยหมิงที่โรงแรม.. ครับ” โทนี่บอกชื่อโรงแรมมายิ่งพาใจของรามรุ่มร้อน เมื่อที่นั่นมีห้องเปิดพร้อมสำหรับผู้ที่ต้องการความเป็นส่วนตัว และแอบเปิดบ่อนเป็นแหล่งส่องสุมของพวกหนีภรรยาครอบครัวมามั่วสุม และร้านอาหารของโรงแรมก็มีหญิงสาวและชายหนุ่มคอยบริการผู้หิวกระหายในรสสวาททั้งชายหญิง“เฝ้าดูเธอไว้ฉันจะจัดการผู้หญิงอวดดีกับฉันด้วยตัวเอง”รามบอกเสียงห้วนแล้วลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานเดินไปยังลานจอดรถหรูของตนแล้วขับรถยนต์คันโปรดของตนออกไปทันที ทอมซึ่งอยู่คอยอารักขาดูแลช่วยงานเจ้านายหนุ่มจึงรีบขับรถของตนตามไปห่างๆทางด้านเหมือนฝันที่กำลังรับประทานอาหารเย็นกับเสี่ยหมิงอยู่นั้นไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกจับตามองจากใครบางคน และเธอก็ไม่ได้มีเวลาคิดสนใจอะไรรอบข้าง เมื่อตอนนี้เธอเกร็งและอึดอัดจนอยากให้ช่วงเวลาที่อยู่กับเสี่ยหมิงสิ้นสุดลงเสียที แม้เสี่ยหมิงจะดูเป็นสุภาพบุรุษแต่คำพูดของวิกานดายังคงก้องอยู
ตอนที่14.“โอ.. เธอซ่อนรูปจริงๆ มายดรีมของฉัน..” รามครางกระเส่าในลำคอเมื่อเสื้อตัวสวยหลุดพ้นร่างสาว ทรวงอกตูมเต่งอวบอิ่มจนล้นขอบบราตัวงามก็ปรากฏต่อสายตาไม่รอช้าเขารีบปลดตะขอแล้วเหวี่ยงสิ่งที่ขวางกั้นความงามต่อสายตาของเขาออกทันที แล้วยิ่งเห็นเนื้อแท้ขาวลอออวบอิ่มที่ประดับด้วยยอดทับทิมสีหวานแล้วรามก็ถึงกับลำคอแห้งผากขึ้นมาทันทีในขณะที่เจ้าของดอกบัวงามเริ่มได้สติยกมือขึ้นปิดบังทรวงสาวของตนจากสายตาเขาและหมุนกายหันหลังให้เขาทันที ซึ่งแผ่นหลังนวลก็ไม่ได้ทำให้รามผิดหวังเช่นกัน ชายหนุ่มประทับริมฝีปากร้อนๆ ลงบนบ่ามนและเลียไล้ไปตามกระดูกสันหลังของเธอช้าๆ ส่วนมือทั้งสองข้างก็เอื้อมไปข้างหน้าแล้ววางทับมือเล็กที่แทบจะปิดทรวงอกอวบใหญ่ของตนไม่มิด เหมือนฝันเข่าอ่อนครางออกมาอย่างลืมตัวด้วยความซ่านกระสัน และมือเล็กถูกกอบกุมไว้ด้วยมือใหญ่ที่ฟอนเฟ้นอกอวบของเธออย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของรามรั้งใบหน้าสาวให้หันมาแล้วบดจุมพิตร้อนแรงลงไปบนกลีบปากนุ่มอีกครั้งอย่างเร่าร้อนและครั้งนี้เหมือนฝันก็จูบตอบเขาอย่างลืมตัวสร้างความพอใจให้กับเขาเป็นอย่างมาก มือใหญ่จับร่างบางหันกลับมาแล้วผละจากปากระเรื่อเพียงเสี้ยวนาทีเพื่อ
ตอนที่67. อวสานบทส่งท้าย รามปรายตามองบอดีการ์ดคนสนิททั้งสองอย่างไม่พอใจนิดๆ ยิ่งเห็นแววตายิ้มๆ ของโทนี่แล้วก็นึกอยากจะหาอะไรปาหัวให้แตกไปเลย โทษฐานที่ร่วมมือกันวางแผนลักพาตัวลูกเมียของเขา แม้จะรู้ว่าทั้งสองคนทำไปด้วยความรักและหวังดีแต่มันก็ทำให้เขาเสียฟอร์มอย่างที่สุด มีหรือคนอย่างรามเสียท่าเพียงแค่มุกตื้นๆ แค่นี้ ซ้ำยังมีคนร่วมขบวนการเป็นโหล“ไม่ต้องมาทำหน้าทะเล้นใส่ฉัน พวกนายยังอยู่ในช่วงทัณฑ์บนอยู่ยังไม่ครบสามเดือนดีเลยโผล่หน้ามาทำไมกัน ดังนั้นไปให้ห่างๆ อวัยวะเบื้องล่างของฉันเลย”“คร้าบๆ ไปแล้วครับ แหม ก็แค่หวังดีอยากให้เจ้านายสมรักสมรสกับเมียเสียทีจะได้มีความสุขเหมือนผมกับที่รักเท่านั้นเอง”โทนี่ซึ่งกล้าต่อปากต่อคำกับเจ้านายและโดยส่วนตัวเป็นคนนิสัยขี้เล่นต่างจากทอมผู้พี่ที่ติดจะเงียบขรึมเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้ม แล้วหันไปหอมแก้มดาราภรรยาของตนซึ่งยังคงทำหน้าที่เลขาของรามอยู่ ผลก็คือโดนหยิกไปหนึ่งทีจนร้องโอดโอย“ทะลึ่งคุณเนี่ย นี่ต่อหน้าเจ้านายดาวนะคะ” ดาราแหวสามีหน้าแดงก่ำ“ทีหลังตบให้คว่ำเลยนะดารา ถ้าคว่ำแล้วฉันจะช่วยซ้ำอีกแรง”รามได้ทีเสริมส่งลูกน้องสาวทันที โทนี่ทำหน้าละห้อยน่าขัน ท
ตอนที่66.“โอ้ว แน่นเหลือเกินมายดรีม เมียจ๋า รัดผัวแน่นสุดๆ อา..”รามครางลึกในลำคอเมื่อเขาจับเรียวขาของเธอเกี่ยวพันเอวสอบของตนไว้แล้วสอดแทรกกายใหญ่โตคึกคะนองเข้าไปในกลีบกายสาวฉ่ำเยิ้มในครั้งเดียว“อ๊า อื้อ พี่รามคะ ไป ที่ ตะเตียง เถอะค่ะ... อา...” หญิงสาวครางกระเส่าบอกเขาเมื่อกลัวว่าเสียงของพวกตนจะดังออกไปข้างนอกจนเธอรู้สึกขัดเขินขึ้นมาเมื่อก้มมองกายแกร่งที่ประสานกับร่างสาวอ่อนไหวอย่างโจ่งแจ้ง เหมือนฝันหลบตาคมด้วยความขัดเขินแม้จะผ่านศึกรักมากี่ครั้งเธอก็ยังรู้สึกขัดเขินกับการแสดงความรักแบบนี้อยู่ดี..“ไม่ทันแล้วทูนหัว พี่รามไม่ไหวแล้วอยากรักเมียตรงนี้ เตียงไว้ทีหลังต่อจากนี้นะจ๊ะ” รามพูดเสียงหอบกระเส่าแล้วโยกกายเข้าหาร่างบอบบางอย่างร้อนแรง แผ่นหลังเล็กของเหมือฝันแทบจะจมหายเข้าไปในประตู ความเสียวซ่านโจมตีทั้งหนุ่มสาวจนแทบมอดไหม้ระลอกแล้วระลอกเล่า แต่รามไม่ได้ให้มันจบลงง่ายๆ เขาช้อนใต้สะโพกตึงแน่นแล้วพาเธอเดินไปที่เตียงขณะที่เรียวขาเสลาของเหมือนฝันโอบรัดเองสอบอย่างแน่นหนา“โอ้วว สุดๆ ชอบมั้ยเมียจ๋า..” รามโยกโย้กายแกร่งเข้าหาร่างบอบบางอย่างร้อนแรงจังหวะการก้าวเดินยิ่งทำให้ความเสียวซ่านมีม
ตอนที่65.เหมือนฝันยิ้มกว้างเมื่อเห็นท่าทางแสนงอนของสามีแล้วก็แอบนึกสงสารทอมกับโทนี่ที่ถูกหักเงินเดือนถึงสามเดือนข้อหาสมรู้ร่วมคิดกับเดโชและนกยูง เรื่องลักพาตัวเธอกับน้องปีใหม่ไปเมื่อสามวันก่อน ตอนนี้รามยังคงงอนไม่หายแม้ว่าเธอจะพยายามงอนง้อเขาด้วยวิธีต่างๆ แต่วันนี้เธอมีไม้เด็ดมาง้อเขาแล้วล่ะ“ยังไม่หายงอนอีกเหรอคะคนดีของหนูฝัน” เหมือนฝันถามเบาๆ แต่คนตัวโตก็ยังคงหันหลังให้เธอซ้ำยังทำทีเป็นอ่านหนังสือพิมพ์อย่างเอาเป็นเอาตาย“คนอะไรน้า แสนงอนจริงๆ ทุกคนทำไปก็เพราะรักและหวังดีนะคะ”“รู้แล้ว แต่ตอนนี้อยากอยู่คนเดียว..” รามตอบกลับมาเสียงห้วน เหมือนฝันหัวเราะคิก เพราะท่าทางของเขาเหมือนเด็กชายรามมากกว่าคุณพ่อรามสุดหล่อเสียอีก“จะนอนรึยังคะ หนูฝันง่วงแล้ว..” เหมือนฝันเดินไปล้มตัวลงนอนบนเตียงแล้วร้องถามเสียงแผ่วพร่าจงใจยั่วเขาด้วยน้ำเสียงเสียก่อน คอยดูเถอะแสนงอนนักจะยั่วให้คลั่ง.. หญิงสาวคิดอย่างอิ่มเอมใจแม้เขาจะงอนแต่เธอรู้ว่ารามรักเธอมากแค่ไหน มากพอที่เธอจะอดทนง้อเขาโดยไม่โกรธที่เขาทำมึนตึงใส่เธอสามวันแล้ว ตลอดสามวันที่ผ่านมารามจะเล่นกับลูกและพุดคุยกับเธอบ้างแต่ก็ทำทีมึนตึงเย็นชาไม่มองหน้า
ตอนที่64.รามวอนขอคนอื่นเป็นครั้งแรกในชีวิต เกิดมาเขาไม่เคยต้องเว้าวอนร้องขอใครเช่นนี้มาก่อนเลยก็ว่าได้ ตลอดชีวิตเขาคือความสมบูรณ์แบบไม่เคยสักครั้งที่จะต้องร้องขออ้อนวอนถึงเพียงนี้ แต่ที่เขายอมสละยอมลดศักดิ์ศรีของตนก็เพราะเขารักเธอ..“อย่าค่ะคุณราม หนีไปไม่ต้องห่วงหนูฝันกับลูกนะคะ อย่าเอาชีวิตมาทิ้งเพราะพวกเลยค่ะ หนูฝันก็แค่คนไร้ค่า คุณยังมีโอกาสเจอผู้หญิงดีๆ สวยๆ รวยๆ ที่เหมาะสมกับคุณ แล้วก็มีครอบครัวใหม่มีลูกใหม่ ลืมพวกเราเถอะค่ะ อย่าทำแบบนี้เลย”“ไม่ฉันไม่ยอมให้เธอกับลูกเป็นอะไรไปหรอกนะเหมือนฝัน มายดรีมฉันยอมเสียเธอกับลูกไปไม่ได้..” รามเสียงสั่นแววตาคมไหวระริก“ทำไมล่ะคะ ในเมื่อคุณเองก็ไม่ได้รักฉันและไม่ต้องการฉันอยู่แล้ว ปล่อยให้ฉันตายไปเถอะค่ะ คุณจะได้เป็นอิสระและเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน หนีไปนะคะ พวกเขาจะฆ่าคุณแน่ๆ คุณต้องหนีไป”“ไม่ฉันไม่หนี ฉันจะอยู่ที่นี่กับเธอ.. ได้โปรดเถอะนะ ปล่อยเธอกับลูกไปเถอะ หากพวกแกอยากฆ่าอยากแก้แค้นฉันฆ่าฉันคนเดียว”“ไม่โว้ย ฉันจะฆ่ามันทั้งหมดพ่อแม่ลูกนี่ล่ะสะใจดีแต่ฉันจะฆ่านังคนสวยนี่ก่อน” ชายคนนั้นตะโกนสวนออกมาแล้วทำท่าเหนี่ยวไก “อย่า ได้โปรดฉันขอร
ตอนที่63.นั่นคือข้อความที่อยู่ในกระดาษแผ่นนั้น.. รามกัดกรามกรอดขยำกระดาษแผ่นนั้นด้วยความเจ็บใจจนเล็บที่ตัดสั้นจิกลึกลงบนฝ่ามือ“ระยำเอ๊ย..”รามสบถด้วยความเดือดดาลชายหนุ่มกระแทกตัวนั่งลงบนเบาะคนขับแล้วซบหน้าลงกับพวงมาลัยรถอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร ตอนนี้ชายหนุ่มผู้ชาญฉลาดและเก่งไปเสียทุกเรื่องต้องมากลายเป็นไอ้งั่งรอรับข่าวของลูกเมียที่รักจากใครก็ไม่รู้อยู่อย่างนี้มันช่างไร้น้ำยาเสียจริงๆก๊อกๆ เสียงเคาะกระจกรถดังขึ้นรามจึงเงยหน้าจากพวงมาลัยขึ้นมามองก็พบว่าเป็นทอมนั่นเองที่เข้ามาเคาะกระจก รามไม่เคยรู้สึกดีใจต่อการปรากฏตัวของบอดีการ์ดคู่ใจเท่ากับตอนนี้เลย และไม่ตำหนิเลยที่ทอมแอบตามเขามาห่างๆ เพราะนั่นหมายความว่าทอมต้องเห็นว่าใครที่บังอาจลักพาตัวลูกเมียเขาไป“ทอม ดีใจที่เจอนาย..”“โทนี่กำลังตามพวกมันไปครับ ผมรู้ว่ามันไปทางไหนด้วยการติดตามจีพีเอสจากเครื่องติดตามของโทนี่”“ขอบคุณที่นายมา ทอม ฉันรักพวกนายจริงๆ ไปกันเลย” รามพูดออกมาด้วยรอยยิ้มกว้าง ทอมทำเพียงพยักหน้าช้าๆ แล้วขึ้นไปนั่งเคียงคู่เจ้านายหนุ่มของตนทอมแอบมองรามเงียบๆ ด้วยความรู้สึกที่บอกกับตัวเอง ขอให้เจ้านายจำคำพูดของตนไว้ให้ดีว่า
ตอนที่62.“น้องปีใหม่นี่ถอดแบบพ่อมาเลย สงสัยแม่จะรักพ่อมาก”“อาอรล่ะก็ มองยังไงคะว่าน้องปีใหม่เหมือนพ่อ เหมือนหนูฝันต่างหาก” หญิงสาวแย้งทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าอาอรนั้นพูดไม่ผิดเลย“เอ๊า ก็มันจริงนี่น่ะ ตานี้สีฟ้าสดใสเชียว มีแบบนี้อีกหลายๆ คนนะจ๊ะ เดี๋ยวอาจะไปช่วยเลี้ยง รออุ้มหลานตัวเองก็นานเหลือเกิน ดูสิ ตาอ้นน่ะสามสิบเข้าไปละยังไม่หาเมียเสียที”อาอรบ่นไปเรื่อยเปื่อยถึง พี่อ้น หรืออนิรุธ ผู้เป็นลูกชายที่ยังครองตัวเป็นโสด ส่วน น้องอ๋อม ลูกสาวของอาอรนั้นก็กำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปีสุดท้ายซึ่งนานๆ ครั้งที่เธอจะได้เจอสองพี่น้องนี้ แต่ก็ได้เจอได้คุยกันบ้างแต่ด้วยภาระหน้าที่การดำเนินชีวิตที่อยู่คนละที่ก็ค่อนข้างห่างเหินกัน“คนเดียวก็ไม่รู้จะไปกันรอดไหมเลยค่ะ เราอยู่ด้วยกันก็เพราะลูก” เหมือนฝันเปรยขึ้นด้วยน้ำเสียงเหงาหงอยอาอรจึงหันมามองเธอจริงจัง“หนูฝันคิดอย่างนั้นเหรอ แต่เท่าที่อาเห็น คุณรามเขาดูรักหนูฝันมากนะ ดูจากแววตาและการกระทำของเขาไม่ได้บ่งบอกเลยว่าเขาอยู่กับหลานอาเพราะลูก หนูฝันจ๋า อย่าให้ความระแวงในใจมาทำลายความสุขของหนูจ๊ะ หากไม่เข้าใจอะไรกันก็ควรคุยกันนะ น้องปีใหม่ควรมีชีวิตที่ดี
ตอนที่61.เหมือนฝันค้อนคนหน้ามึนที่ส่งสายตาหวานฉ่ำมาให้เมื่อเธอกำลังแต่งตัวให้น้องปีใหม่ หลังจากที่เขาและเธอออกมาจากห้องในสายวันใหม่จนเธอรู้สึกอายคนในบ้าน แต่ดูรามจะไม่ยี่หระยังคงทำหน้าหื่นๆ ใส่เธออยู่เสมอ“คนอะไร หื่นชะมัด เอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกันนักหนานะ คนบ้า” เหมือนฝันทำปากขมุบขมิบต่อว่าเขาด้วยความหมั่นไส้ “แอ๊ๆ บรื๋อออ” เสียงอ้อแอ้ของลูกสาวตัวน้อยทำให้เหมือนฝันละสายตาจากคุณพ่อจอมพลังมาสนใจสาวน้อยในชุดฟูฟ่องสีฟ้าเหมือนกับดวงตาสีฟ้าใสแจ๋วของแม่หนูน้อย“เสร็จแล้วค่ะเจ้าหญิงของแม่ เราจะไปเยี่ยมหลวงตากันนะคะ”เหมือนฝันบอกลูกน้อย วันนี้รามสัญญาว่าจะพาเธอไปเยี่ยมบิดาที่วัด ซึ่งทำให้เธอตื่นเต้นดีใจจนเผลอตอบสนองบทรักเขาไปอีกครั้งอย่างเร่าร้อนในห้องน้ำ เวลาเดินทางที่ถูกวางไว้ในตอนแรกจึงต้องเลื่อนไปหนึ่งชั่วโมงและรามก็โยนความผิดมาให้เธอเพราะรามบอกว่าเขาไม่เคยผิดเวลานัดหมายกับใครมาก่อนแต่เพราะเธอตอบสนองเขาน่ารักเกินไปจึงทำให้เขาหลงจนเสียเวลา“หลงทางเสียเวลา หลงเมียจ๋า ช้าไปหนึ่งชั่วโมง..”และเขาก็ยังพูดล้อเธอด้วยแววตามีความหมายให้ได้อายอีกด้วย เหมือนฝันหน้าแดงอยู่คนเดียวเมื่อคิดถึงเหตุการณ์เ
ตอนที่60.“อ๊า อะ พี่รามขา หนูฝัน โอว.. อื้มมมม...” เหมือนฝันครางเสียงดังอย่างลืมตัวเมื่อความเสียวสะท้านเกาะกุมไปทุกอณูเนื้อ หญิงสาวแอ่นสะโพกขึ้นเสียดสีกับเขาอย่างร้อนแรง รามจับเอวคอดไว้มั่นค่อยๆ หมุนวนสะโพกแกร่งเป็นวงกลมให้เนื้อหนุ่มสาวได้เสียดสีกันมากที่สุดด้วยลีลาเร้าใจทั้งสอดเสยแก่นกายหนักๆ บางคราก็ถอนตัวออกมาจนเกือบสุดทางแล้วก็สวนกายกลับเข้าไปจนสุดแก่นกายชายเมื่อความเร่าร้อนระอุมากขึ้นรามก็ค่อยๆ โหมสะโพกให้แรงขึ้นและเร็วขึ้นด้วยจังหวะหนักหน่วงทว่าก็นุ่มนวลอ่อนหวานอยู่ในที เหมือนฝันได้แต่กระเส่าห่อปากสูดลมหายใจเข้าปอดด้วยความเสียวกระสัน“ไม่ไหวแล้วมายดรีมจ๋าเธอรัดแน่นเหลือเกิน โอ้ววว ดีเหลือเกินที่รัก” รามกัดฟันพูดเสียงแหบพร่าทั้งโหมสะโพกเข้าใส่ร่างสาวรัวเร็ว ในขณะที่เหมือนฝันก็แอ่นกายเสียดส่ายโรมรันกับเขาอย่างเร่าร้อน ทั้งสองต่างสาดซัดความปรารถนาอันร้อนแรงเข้าหากันด้วยความโหยหารุ่มร้อน“อ๊ะๆๆ อ๊ายย / โอ้ววว... อา..” รามควบทะยานโหมสะโพกแกร่งเร็วรี่ก่อนที่ทั้งสองจะครางออกมาพร้อมๆ กันเมื่อพากันไปสู่แดนหฤหรรษ์ได้สำเร็จ เสียงครางของหนุ่มสาวกึกก้องคละเคล้ากับกลิ่นเพศรสอันสุขสมที่คละคล
ตอนที่59.“หึงฉันเหรอ”“ไม่ได้หึง ใครจะไปหึงคุณหึงทำไม แล้วไปห่างๆ เลยค่ะ เหม็นขี้หน้าจะแย่” หญิงสาวย่นจมูกใส่เขาทั้งยังทุบอกกว้างเปลือยเปล่าเบาๆ เพราะเธอไม่มีเรี่ยวแรงจะทุบแรงกว่านั้น แค่ได้กลิ่นกายที่คุ้นจมูกใจเธอก็หวามไหวอ่อนระทวยแล้ว “เจอทุกวันแต่ไม่ได้ทำแบบนี้นี่ครับคนสวย...” แล้วรามก็สาธิตว่าเขากับเธอไม่ได้ทำแบบไหนกัน เหมือนฝันไม่ทันได้ต่อต้านหรือคัดค้านเรียวปากหยักร้อนผ่าวก็ทาบลงบนกลีบปากที่เผยจะท้วงเขาทันทีเรียวลิ้นสอดไซ้ฉกฉวยโอกาสงามไว้อย่างไม่ปล่อยให้ผ่านเลยลิ้นร้ายสอดไซ้เสาะหาความหวานจากโพรงปากสาวอย่างสนิทชิดเชื้อดูดซับความหวานล้ำที่เขาพยายามหักห้ามใจมาปีกว่าด้วยความโหยหา กว่าหนึ่งปีที่ผ่านมาเหมือนในนานแสนนานที่เขาไม่ได้สัมผัสแตะต้องเธอมากไปกว่าการกอดหรือหอมแก้มแดงๆ ของเธอเพราะกลัวใจตัวเองว่าหากเขาทำมากกว่านั้นจะตบะแตกเอาได้ตอนที่เธอท้องรามพยายามบอกตัวเองว่าเหมือนฝันกำลังท้องแก่ และเมื่อคลอดเธอก็ต้องให้ให้นมลูก เธอต้องการการพักผ่อนดูแลตัวเองเพื่อลูกน้อย เขาจึงพยายามหักห้ามความต้องการของตัวเอง และการที่เขาเรียกใช้บริการหญิงสาวพวกนั้นให้มาหาที่บ้านก็เพื่อทำให้เธอแสดงอาการห