“จะอวดดีเกินไปแล้วเหมือนฝัน.. พวกนายติดตามดูเธอไว้ อยากรู้นักไอ้เสี่ยแก่ๆ นั่นมันมีอะไรดีเจ้าหล่อนจึงวิ่งไปหามัน..”
ทางด้านรามซึ่งติดตามดูเหมือนฝันอยู่ไม่ห่างก็หัวเสียอย่างหนักเมื่อหญิงสาวไม่มีทีท่าสนใจเขาแม้แต่น้อย เจ้าหล่อนยังคงหางานทำขายทรัพย์สินทุกอย่างที่มีเพื่อหาเงินไปใช้หนี้เสี่ยเจียงซ้ำยังไปหาเสี่ยเจียงถึงที่แล้วยังออกไปกินข้าวกับเสี่ย หมิงอย่างสนิทสนมอีกด้วย
“ครับ แล้วจะให้ผมจับตัวเธอมาเลยมั้ยครับ” โทนี่แสร้งถามไปอย่างนั้นด้วยอยากยั่วเจ้านายเล่นๆ ตามประสาคนขี้เล่น
“นี่นายเห็นฉันเป็นคนบ้านป่าเมืองเถื่อนเหรอวะ ไอ้โทนี่ วอนโดนเตะซะแล้ว”
“ก็ผมเห็นเจ้านายสนใจเธอกว่าใครก็เลยคิดว่าจะให้เอาตัวเธอมาเลยไงครับจะได้ไม่เสียเวลา” โทนี่ทำท่าขึงขังทั้งที่ในใจอยากจะหัวเราะออกมาดังๆ กับท่าทางแทบเต้นของเจ้านายหนุ่มที่แสดงออกมาเพียงแค่หญิงสาวที่ตนหมายตาไปกินข้าวกับชายคนอื่น ทั้งที่ก่อนหน้านี้รามไม่เคยสนใจหญิงสาวคนไหนออกนอกหน้าขนาดนี้ นั่นแสดงว่าแม่สาวเสิร์ฟหน้าใสคนนั้นต้องมีอะไรดีและอาจจะเป็นอนาคตนายหญิงของตนด้วยก็ได้
“รู้มาก ไปทำตามที่บอกแล้วรายงานฉันทุกระยะ” รามสั่งงานด้วยความฉุนเฉียวก่อนจะหยิบแฟ้มเอกสารตรงหน้ามาเปิดดูเป็นการตัดบท โทนี่จึงออกไป พอลับหลังโทนี่ชายหนุ่มก็ปาแฟ้มงานนั้นใส่ผนังจนแฟ้มพังกระจุยกระดาษที่อยู่ในแฟ้มปลิวว่อนไปทั้งห้อง..
“เธอได้เจอดีแน่เหมือนฝัน แล้วเธอจะรู้ว่าการต่อต้านคนอย่างฉันมันเป็นอย่างไร..”
ดวงตาสีน้ำตาลเข้มวาววับในใจร้อนระอุดังไฟสุม เขาจะต้องสั่งสอนให้เจ้าหล่อนรู้เสียบ้างว่าอย่าลองดีกับคนอย่างราม คาเมรอน..
ทางด้านเหมือนฝันซึ่งพอจะรู้ดีว่าเสี่ยหมิงคิดอย่างไรกับตนและเธอก็ตัดสินใจแล้วว่าจะ ขาย สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของเธอให้กับเขา อย่างน้อยเสี่ยหมิงก็ดูดีกว่าเสี่ยเจียงและแค่ครั้งเดียวแลกกับเงินสามล้าน.. หญิงสาวคิดอย่างขมขื่น
“เอาเถอะเหมือนฝัน อย่างน้อยๆ ก็แค่ครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากนั้นเราจะทิ้งทุกอย่างที่นี่ไปอยู่กับคุณพ่อกับอาอรที่ขอนแก่น..” หญิงสาวแปรงผมยาวสลวยให้เรียบยกกระจกบานเล็กขึ้นส่องดูความเรียบร้อยของตนเป็นครั้งสุดท้ายแล้วก้มสำรวจความเรียบร้อยของตนเองก่อนจะออกจากห้องไปรับประทานอาหารค่ำกับเสี่ยหมิงที่ร้านอาหารหรูเพื่อพูดคุยกันก่อนแล้วคืนพรุ่งนี้เธอจะต้องพาตัวเองไปชดใช้หนี้สินให้กับเสี่ยหมิงตามที่เธอขอต่อรองเพื่อทำใจ..
“คุณแม่ คุณพ่อขา อย่าโกรธหนูฝันเลยนะคะ ที่หนูฝันทำแบบนี้หนูฝันไม่มีทางเลือกจริงๆ หนูฝันเป็นคนไร้ค่า หนูฝันไม่มีอะไรจะสูญเสียแล้วจึงได้ทำแบบนี้..” หญิงสาวเปิดจี้ห้อยคอออกมาพูดกับรูปบิดามารดาที่อยู่ด้านในด้วยความเศร้าหมอง
“แค่ครั้งเดียวเท่านั้นทุกอย่างก็จะจบลง หนูฝันจะหนีไปให้ไกลจากที่นี่แล้วจะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ในที่ที่ไม่มีใครรู้จักเรา..”
เหมือนฝันสูดลมหายใจลึกๆ แล้วติดกระดุมเสื้อปกปิดสร้อยทองคำขาวเส้นเล็กไว้ สร้อยเส้นนี้คือสิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับเธอในตอนนี้ มันเป็นของขวัญวันเกิดครบรอบสิบแปดปีของเธอซึ่งมารดาซื้อให้เธอจึงรักมันมากและใส่ไว้ไม่เคยถอดเลยสักครั้ง
ก๊อกๆ
“ฝันนี่พี่วิวนะ” เสียงเคาะประตูดังขึ้นพร้อมกับเสียงวิกานดาเหมือนฝันจึงเดินเปิดประตูให้สาวรุ่นพี่
“ฝันกำลังจะไปไหน”
“เอ่อ..”
“ฝัน อย่าปิดบังพี่เลย พี่เป็นห่วงนะ พี่โชก็เป็นห่วงบอกให้พี่มาดูฝันว่าเป็นอย่างไรบ้าง” วิกานดากับเดโชนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องกันช่วงนี้เดโชเดินทางไปต่างจังหวัดเธอจึงไม่ได้พบเขานัก
“ฝันก็แค่..”
“เมื่อวานฝันไปหาเสี่ยเจียงใช่ไหม ฝันแล้วฝันเป็นอะไรรึเปล่า รู้มั้ยว่าไอ้เสี่ยเฒ่านั่นมันบ้ากามแค่ไหน แล้วน้องชายมันก็ประเภทวิตถารชอบใช้ความรุนแรงเวลานอนกับผู้หญิง ฝันอย่าไปหามันอีกนะ”
วิกานดาหน้ายุ่งเหมือนฝันเองก็ใจสั่นระรัวด้วยความกลัวครั้นจะหลบเลี่ยงก็ไม่รู้จะหนีไปที่ไหนได้เพราะเสี่ยเจียงก็มีอิทธิพลอยู่ไม่น้อย และเธอมีหนี้จะต้องชดใช้
“คือฝัน..” แล้วเหมือนฝันก็เล่าเรื่องทั้งหมดรวมทั้งข้อตกลงระหว่างเธอกับเสี่ยหมิงให้วิกานดาฟัง ซึ่งพอได้ฟังวิกานดาถึงกับเข่าอ่อนเลยทีเดียว..
“ตายแล้วฝัน.. พี่โชรู้มีหวังหัวใจวายแน่ๆ ไม่รู้ล่ะพี่จะบอกพี่โช พี่โชต้องช่วยได้”
“ไม่นะคะพี่วิว เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพี่โช ให้ฝันจัดการเรื่องนี้เองเถอะค่ะ ที่ผ่านมาพวกพี่ช่วยเหลือฝันมามากแล้ว อีกอย่างเงินสามล้านมันมากเกินกว่าที่ฝันจะขอหยิบยืมมาจากพี่โชได้”
“ไม่ฝัน อย่าไปนะ พี่พอมีทางช่วยฝันได้ อย่าทำแบบนี้เลยฝัน”
วิกานดาอ้อนวอนด้วยหวังดีกับน้องสาวคนนี้อย่างจริงใจ เธอเองก็พอมีเงินเก็บและหากบอกเดโชรับรองได้ว่าเดโชก็จะต้องช่วยเหลือ
“ยังไม่ใช่วันนี้หรอกค่ะพี่วิว ฝันต่อรองกับเขาไว้ ภายในเวลาแค่คืนเดียวเราหาเงินสามล้านไม่ทันหรอกค่ะ ฝันไปก่อนนะคะ วันนี้เสี่ยหมิงเขานัดทานข้าวที่ร้านอาหารในเมืองไม่มีอะไรหรอกค่ะ ฝันเชื่อว่าเขาเป็นลูกผู้ชายพอ..” เหมือนฝันปิดประตูห้องแล้วเดินจากไปเงียบๆ
“ฝัน.. โธ่ เอ๊ย แล้วเราจะทำยังไงดีเนี่ย..”
วิกานดาขมวดคิ้วมุ่นอย่างปลงไม่ตกเช่นกันได้แต่มองตามร่างเล็กของเหมือนฝันไปด้วยความร้อนอกร้อนใจ..
ตอนที่13.รามกัดกรามกรอดด้วยความโกรธสุดขีดเมื่อได้ฟังสิ่งที่โทนี่รายงานเข้ามา จากที่ร้อนระอุอยู่แล้วหัวใจหนุ่มหล่อผู้เพียบพร้อมที่ไม่เคยเจอหญิงใดปฏิเสธก็ยิ่งร้อนเดือดดาลขึ้นไปอีก“ตอนนี้เธออยู่ไหน”“กินมื้อค่ำอยู่กับเสี่ยหมิงที่โรงแรม.. ครับ” โทนี่บอกชื่อโรงแรมมายิ่งพาใจของรามรุ่มร้อน เมื่อที่นั่นมีห้องเปิดพร้อมสำหรับผู้ที่ต้องการความเป็นส่วนตัว และแอบเปิดบ่อนเป็นแหล่งส่องสุมของพวกหนีภรรยาครอบครัวมามั่วสุม และร้านอาหารของโรงแรมก็มีหญิงสาวและชายหนุ่มคอยบริการผู้หิวกระหายในรสสวาททั้งชายหญิง“เฝ้าดูเธอไว้ฉันจะจัดการผู้หญิงอวดดีกับฉันด้วยตัวเอง”รามบอกเสียงห้วนแล้วลุกขึ้นจากโต๊ะทำงานเดินไปยังลานจอดรถหรูของตนแล้วขับรถยนต์คันโปรดของตนออกไปทันที ทอมซึ่งอยู่คอยอารักขาดูแลช่วยงานเจ้านายหนุ่มจึงรีบขับรถของตนตามไปห่างๆทางด้านเหมือนฝันที่กำลังรับประทานอาหารเย็นกับเสี่ยหมิงอยู่นั้นไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกจับตามองจากใครบางคน และเธอก็ไม่ได้มีเวลาคิดสนใจอะไรรอบข้าง เมื่อตอนนี้เธอเกร็งและอึดอัดจนอยากให้ช่วงเวลาที่อยู่กับเสี่ยหมิงสิ้นสุดลงเสียที แม้เสี่ยหมิงจะดูเป็นสุภาพบุรุษแต่คำพูดของวิกานดายังคงก้องอยู
ตอนที่14.“โอ.. เธอซ่อนรูปจริงๆ มายดรีมของฉัน..” รามครางกระเส่าในลำคอเมื่อเสื้อตัวสวยหลุดพ้นร่างสาว ทรวงอกตูมเต่งอวบอิ่มจนล้นขอบบราตัวงามก็ปรากฏต่อสายตาไม่รอช้าเขารีบปลดตะขอแล้วเหวี่ยงสิ่งที่ขวางกั้นความงามต่อสายตาของเขาออกทันที แล้วยิ่งเห็นเนื้อแท้ขาวลอออวบอิ่มที่ประดับด้วยยอดทับทิมสีหวานแล้วรามก็ถึงกับลำคอแห้งผากขึ้นมาทันทีในขณะที่เจ้าของดอกบัวงามเริ่มได้สติยกมือขึ้นปิดบังทรวงสาวของตนจากสายตาเขาและหมุนกายหันหลังให้เขาทันที ซึ่งแผ่นหลังนวลก็ไม่ได้ทำให้รามผิดหวังเช่นกัน ชายหนุ่มประทับริมฝีปากร้อนๆ ลงบนบ่ามนและเลียไล้ไปตามกระดูกสันหลังของเธอช้าๆ ส่วนมือทั้งสองข้างก็เอื้อมไปข้างหน้าแล้ววางทับมือเล็กที่แทบจะปิดทรวงอกอวบใหญ่ของตนไม่มิด เหมือนฝันเข่าอ่อนครางออกมาอย่างลืมตัวด้วยความซ่านกระสัน และมือเล็กถูกกอบกุมไว้ด้วยมือใหญ่ที่ฟอนเฟ้นอกอวบของเธออย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของรามรั้งใบหน้าสาวให้หันมาแล้วบดจุมพิตร้อนแรงลงไปบนกลีบปากนุ่มอีกครั้งอย่างเร่าร้อนและครั้งนี้เหมือนฝันก็จูบตอบเขาอย่างลืมตัวสร้างความพอใจให้กับเขาเป็นอย่างมาก มือใหญ่จับร่างบางหันกลับมาแล้วผละจากปากระเรื่อเพียงเสี้ยวนาทีเพื่อ
ตอนที่15.“เราถูกลักพาตัว..” หญิงสาวพึมพำกับตัวเองก่อนจะลุกลงจากเตียงกว้างสีขาวสะอาดแล้วตรงไปที่หน้าต่างที่มีม่านสีหวานปลิวไสว เมื่อเธอโผล่หน้าออกไปนอกหน้าต่างลมทะเลก็ปะทะใบหน้าทันที..“ที่นี่ที่ไหน..” หญิงสาวแหวกม่านออกแล้วมองไปรอบๆ บริเวณ เมื่อเห็นว่าประตูเชื่อมต่อกับระเบียงนอกห้องเหมือนฝันก็ไม่รอช้ารีบเดินออกไปที่ระเบียงกว้างที่มีกระถางดอกไม้วางเรียงรายและก็กำลังออกดอกชูช่อบานสะพรั่ง ซึ่งเธอก็ไม่รู้ว่ามันมีดอกอะไรบ้าง แต่สีสันและกลิ่นหอมของมันก็พอทำให้เธอพอจะหยุดชื่นชมมัน ก่อนจะละสายตามองไปที่ท้องทะเลกว้างเวิ้งว้างแล้วหันกลับมามองสถานที่ที่เธอกำลังยืนอยู่บ้านสีขาวหลังใหญ่งดงามรูปทรงคล้ายตึกโบราณสมัยโรมันแต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมดเพราะมันผสมผสานความเป็นเรือนไทยไปด้วยอย่างลงตัวดูงดงามแปลกตาซึ่งปลูกสร้างอยู่บนเนินเขาหินปูนซึ่งมีฉากเบื้องหลังเป็นต้นไม้เขียวขจีสลับกับหินสีเทาสูงๆ ต่ำๆ เหนือหลังคาบ้านขึ้นไป รอบๆ บริเวณบ้านก็ปลูกประดับด้วยดอกไม้หลากสีสันและมีสวนหย่อมงดงาม มีบันไดหินทอดลงไปสู่ชายหาดสีขาวสะอาดตาน่าเดินเล่น แต่ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์จะทำแบบนั้น“ชอบที่นี่ไหม..” เสียงทุ้มของใครคนหนึ่งด
ตอนที่16.เมื่อรับประทานอาหารเสร็จแล้วเหมือนฝันก็ขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวใหม่ซึ่งข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างสำหรับเธอมีครับครันเพียบพร้อมทั้งเสื้อผ้าชั้นนอกชั้นใน ทั้งเครื่องสำอางและครีมบำรุงผิว“เครื่องสำอาง ลิปสติก หึ จะให้เราแต่งหน้าทาปากให้ปลาโลมาดูรึไงคนบ้าเอ๊ย..” หญิงสาวหยิบลิปสติกสีสวยยี่ห้อดังออกมาดูแล้วย่นจมูกใส่มันอย่างหมั่นไส้ราวกับว่ามันคือคนที่เธอนึกค่อนขอดอยู่ในใจ..“แล้วนี่ชุดว่ายน้ำ ไม่ใส่เสียยังจะดีกว่ามั้ย ดูสิ จะปิดอะไรมิด” เหมือนฝันใช้นิ้วคีบผ้าสองชิ้นเล็กๆ ออกมาจากกล่องซึ่งมีตรายี่ห้อของชุดว่ายน้ำแบรนด์ดังออกมามองตาโตแล้วก็หน้าแดงเมื่อนึกถึงสภาพที่ตนใสสวมใส่มัน“ก็ดีนะไม่ต้องใส่ก็ได้ที่ฉันเตรียมมาก็เผื่อไว้กลัวเธอเขินที่ต้องแก้ผ้าเดินบนชายหาด”“อุ้ย คุณราม..”เหมือนฝันตกใจจนทำบิกินี่สองชิ้นนั้นหลุดมือหันขวับมามองเขาตาโต รามยืนยิ้มกริ่มอยู่หน้าประตูห้องร่างสูงสวมเพียงกางเกงขาสั้นแบบลำลองเผยอกแกร่งตึงแน่นด้วยกล้ามเนื้อสีทองงดงามน่าลูบไล้.. ตายล่ะ หนูฝันเธอทำไมคิดเรื่องน่าอายแบบนี้ หญิงสาวตำหนิตัวเองในใจ“อะ เอ่อ คุณ คือฉัน..”“เป็นไง เสื้อผ้าใส่ได้ไหม ฉันเลือกมาแบบที่เธอชอ
ตอนที่17.มันใช่สิ่งที่เขาคิดไว้ไหมนี่.. ชายหนุ่มถามตัวเองอย่างไม่เข้าใจว่ากำลังทำอะไรอยู่ แต่เมื่อเห็นท่าทางสนุกสนานสดใสของเหมือนฝันแล้ว เขาก็ไม่อาจจะทำลายบรรยากาศในตอนนี้ได้ เธอเจอเรื่องร้ายๆ มาเยอะแล้วน่า รามบอกตัวเองอย่างนั้นเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกบางอย่างในใจที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับหญิงสาวคนไหนมาก่อน “ลงเล่นได้เลยนะ เดี๋ยวฉันจะนั่งรอ”พูดจบก็นั่งลงอิงโขดหินใต้ร่มไม้ใหญ่แล้วหยิบหนังสือออกมาอ่าน เหมือนฝันหันมามองเขาแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นหนังสือในมือของเขา“ชอบอ่านหนังสือเหรอคะ”“ใช่.. ฉันชอบอ่านนวนิยายสืบสวนสอบสวน อันนี้เก่าแล้ว ของอากาธา คริสตี้” เขาเงยหน้ามองเธอเล็กน้อย“แล้วไม่เล่นน้ำเหรอ เห็นตื่นเต้นขนาดนั้น”“ลงเล่นได้จริงๆ ใช่ไหมคะ”“จริงสิ ตามสบายเลย” บอกพลางเอนหลังกับโขดหินแล้วก้มอ่านหนังสืออย่างไม่สนใจเธออีกต่อไป เหมือนฝันยิ้มบางๆ แล้วเดินหลบไปข้างโขดหิน ถอดชุดเดรสยาวสีสดใสออกช้าๆ แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่มาพันร่างซึ่งสวมชุดว่ายน้ำไว้ข้างในก่อนจะเดินไปที่แอ่งน้ำตก แต่ไม่วายหันมามองรามเป็นระยะๆ อย่างระแวงว่าเขาจะแอบดู แต่เมื่อเห็นว่ารามก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสืออยู่เหมือ
ตอนที่18. “อ๊ะ อา.. โอ้ว คุณราม คุณรามขา..” เหมือนฝันครางพลิ้วจิกเล็บลงบนบ่ากว้างอย่างซ่านเสียวไม่อาจจะต้านทานเรียวลิ้นร้อนของเขาที่หยอกเย้าอยู่กับอกอวบของตนได้ ร่างสาวอ่อนระทวยยิ่ง เมื่อลิ้นร้ายละจากยอดทรวงชุ่มฉ่ำไล้เลียตามชายโครงเรื่อยมาจนถึงหน้าท้องแบนราบ ซึ่งหดเกร็งด้วยความเสียวกระสันโดยไม่มีอะไรปกปิด เหมือนฝันไม่รู้ว่าบิกินีตัวน้อยมันหลุดออกจากสะโพกกลมกลึงของตนไปตอนไหน ตอนนี้เธอรับรู้เพียงความร้อนผ่าวจากลิ้นร้ายและมือใหญ่ที่ลูบไล้ไปทั้งกายสาวของเธออย่างแสดงความเป็นเจ้าของเสียยิ่งกว่าตัวเธอเสียอีก รามจับร่างบางให้เอนลงไปบนแผ่นหินกว้างเรียวขาตั้งแต่เข่ามนลงมาห้อยอยู่ในน้ำอีกข้างชันอยู่บนแผ่นหิน รามทาบร่างแกร่งลงมาคลุกเคล้าชายหนุ่มถอดเสื้อเชิ้ตเปียกชื้นออกอย่างรวดเร็ว แผงอกกว้างร้อนผ่าวเสียดสีกับทรวงอกอวบแล้วก้มลงจุมพิตปากอิ่มอีกครั้งอย่างหิวกระหายก่อนจะค่อยๆ เลื่อนจุมพิตร้อนแรงลงมายังลำคอระหงเรื่อยมายังอกอวบที่เขาหลงใหลในขนาดและรสชาตินุ่มลิ้นแต่ร่างงามนี้ยังมีส่วนที่ทำให้เขาต้องการจะสำรวจอีกจุดซึ่งรามคิดว่ามันคงจะหวานล้ำยิ่งกว่าส่วนไหนๆ ในร่างสาวและมันกำลังส่งกลิ่นหอมยั่วยวนให้เขา
ตอนที่19.“คะ คนบ้า..” เหมือนฝันอ้าปากค้างก่อนจะต่อว่าเขาเบาๆ ก้มหน้างุดด้วยความอับอายกับเหตุผลของเขา รามหัวเราะเบาๆ อย่างถูกใจ“เอาล่ะฉันหิวแล้วทานข้าวเถอะ จะค่ำมืดแล้วป้าผันจะกลับเรือนแกก่อนท้องฟ้ามืด ที่นี่ค่ำๆ งูจะชุม” เขาบอกเรียบๆ เหมือนฝันจึงรีบตักอาหารเข้าปาก ป้าผันเฝ้ามองหนุ่มสาวอยู่ห่างๆ แล้วรีบทำงานของตนไปไม่นานก็กลับเรือนไปปล่อยให้หนุ่มสาวอยู่กันตามลำพัง“คุณไม่ต้องทำหรอกค่ะฉันทำเอง คุณไปพักผ่อนเถอะ” เหมือนฝันรีบบอกเมื่อเธอเก็บถ้วยชามมาล้างในครัวด้วยคิดว่าอย่างน้อยๆ การล้างจานก็น่าจะถ่วงเวลาได้บ้าง รามยิ้มบางๆ อย่างรู้ทันจึงเดินออกไปเงียบๆ เหมือนฝันถอนใจอย่างโล่งอกเมื่อร่างสูงเดินออกไปทางด้านรามที่เดินออกมาจากห้องครัวก็เดินไปปิดประตูบ้านและประตูหน้าต่างทุกบานสำรวจความเรียบร้อยแล้วปิดไฟในบ้านให้เหลือเฉพาะไฟกลางห้องโถงและไฟในครัวเท่านั้น เพราะที่นี่ใช้เครื่องปั่นไฟและใช้ไฟฟ้าจากแสงโซล่าเซลล์จึงมีไฟฟ้าเพียงพอต่อการใช้ไฟบนเกาะแต่ก็ต้องประหยัดพลังงานไว้เมื่อเขาตรวจสอบสภาพอากาศแล้วว่าในสัปดาห์นี้จะต้องเจอกับพายุฝนที่ค่อนข้างจะหนักเอาการอยู่การที่เขาอยู่บนเกาะส่วนตัวเช่นนี้ก็ใช่
ตอนที่20.“ก็ทำให้ฉันพอใจ ตามใจฉัน เงินสามล้านที่ฉันซื้อเธอต่อมาจากเฮียหมิงกับบ้านของเธอ เธอคิดว่าจะใช้ระยะเวลานานเท่าไหร่ดีล่ะถึงจะคุ้ม ฉันเป็นนักธุรกิจฉันก็ต้องคิดถึงจุดคุ้มทุนก่อนจริงมั้ย..”รามพูดเป็นงานเป็นการ ร่างสูงกอดอกมองเธอด้วยแววตาที่เหมือนฝันอ่านไม่ออกได้แต่เมินหน้าหนีด้วยความละอายใจ ที่เขาทำเป็นใจดีทำดีกับเธอก็เพื่อหวังผลประโยชน์ของตนนั่นเอง เธอหลอกตัวเองไปได้อย่างไรว่าเขาทำดีกับเธอเพราะอาจจะมีความรู้สึกดีๆ ให้เธอบ้าง เหมือนฝันทั้งโกรธทั้งอายกับความคิดของตัวเอง“ก็แล้วแต่คุณเถอะค่ะ ฉันไม่ใช่นักธุรกิจคงคิดอะไรไม่ละเอียดทุกบาททุกสตางค์ขนาดนั้น แต่ก็ขอทราบระยะเวลาที่แน่นนอนด้วยนะคะ ฉันจะได้เตรียมตัวกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิมได้อย่างไม่ต้องกังวล”น้ำเสียงและสรรพนามที่ห่างเหินทำให้รามรู้สึกขุ่นใจอย่างที่เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเช่นกันว่าทำไมต้องรู้สึกอย่างนั้น อยากให้เธอพูดแทนตัวเองว่าหนูฝันเหมือนตอนที่เผลอตัวพูดคุยกับเขาอย่างสนิทสนมมากกว่า“ไม่ต้องห่วง ฉันเป็นคนเบื่อง่าย รับรองว่าเธอจะเป็นผู้หญิงของฉันไม่นานหรอก อาจจะหนึ่งเดือน สามเดือน หรือแค่หกเดือน แต่หกเดือนนี่ก็นานไปนะ.. เอาเป
ตอนที่67. อวสานบทส่งท้าย รามปรายตามองบอดีการ์ดคนสนิททั้งสองอย่างไม่พอใจนิดๆ ยิ่งเห็นแววตายิ้มๆ ของโทนี่แล้วก็นึกอยากจะหาอะไรปาหัวให้แตกไปเลย โทษฐานที่ร่วมมือกันวางแผนลักพาตัวลูกเมียของเขา แม้จะรู้ว่าทั้งสองคนทำไปด้วยความรักและหวังดีแต่มันก็ทำให้เขาเสียฟอร์มอย่างที่สุด มีหรือคนอย่างรามเสียท่าเพียงแค่มุกตื้นๆ แค่นี้ ซ้ำยังมีคนร่วมขบวนการเป็นโหล“ไม่ต้องมาทำหน้าทะเล้นใส่ฉัน พวกนายยังอยู่ในช่วงทัณฑ์บนอยู่ยังไม่ครบสามเดือนดีเลยโผล่หน้ามาทำไมกัน ดังนั้นไปให้ห่างๆ อวัยวะเบื้องล่างของฉันเลย”“คร้าบๆ ไปแล้วครับ แหม ก็แค่หวังดีอยากให้เจ้านายสมรักสมรสกับเมียเสียทีจะได้มีความสุขเหมือนผมกับที่รักเท่านั้นเอง”โทนี่ซึ่งกล้าต่อปากต่อคำกับเจ้านายและโดยส่วนตัวเป็นคนนิสัยขี้เล่นต่างจากทอมผู้พี่ที่ติดจะเงียบขรึมเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้ม แล้วหันไปหอมแก้มดาราภรรยาของตนซึ่งยังคงทำหน้าที่เลขาของรามอยู่ ผลก็คือโดนหยิกไปหนึ่งทีจนร้องโอดโอย“ทะลึ่งคุณเนี่ย นี่ต่อหน้าเจ้านายดาวนะคะ” ดาราแหวสามีหน้าแดงก่ำ“ทีหลังตบให้คว่ำเลยนะดารา ถ้าคว่ำแล้วฉันจะช่วยซ้ำอีกแรง”รามได้ทีเสริมส่งลูกน้องสาวทันที โทนี่ทำหน้าละห้อยน่าขัน ท
ตอนที่66.“โอ้ว แน่นเหลือเกินมายดรีม เมียจ๋า รัดผัวแน่นสุดๆ อา..”รามครางลึกในลำคอเมื่อเขาจับเรียวขาของเธอเกี่ยวพันเอวสอบของตนไว้แล้วสอดแทรกกายใหญ่โตคึกคะนองเข้าไปในกลีบกายสาวฉ่ำเยิ้มในครั้งเดียว“อ๊า อื้อ พี่รามคะ ไป ที่ ตะเตียง เถอะค่ะ... อา...” หญิงสาวครางกระเส่าบอกเขาเมื่อกลัวว่าเสียงของพวกตนจะดังออกไปข้างนอกจนเธอรู้สึกขัดเขินขึ้นมาเมื่อก้มมองกายแกร่งที่ประสานกับร่างสาวอ่อนไหวอย่างโจ่งแจ้ง เหมือนฝันหลบตาคมด้วยความขัดเขินแม้จะผ่านศึกรักมากี่ครั้งเธอก็ยังรู้สึกขัดเขินกับการแสดงความรักแบบนี้อยู่ดี..“ไม่ทันแล้วทูนหัว พี่รามไม่ไหวแล้วอยากรักเมียตรงนี้ เตียงไว้ทีหลังต่อจากนี้นะจ๊ะ” รามพูดเสียงหอบกระเส่าแล้วโยกกายเข้าหาร่างบอบบางอย่างร้อนแรง แผ่นหลังเล็กของเหมือฝันแทบจะจมหายเข้าไปในประตู ความเสียวซ่านโจมตีทั้งหนุ่มสาวจนแทบมอดไหม้ระลอกแล้วระลอกเล่า แต่รามไม่ได้ให้มันจบลงง่ายๆ เขาช้อนใต้สะโพกตึงแน่นแล้วพาเธอเดินไปที่เตียงขณะที่เรียวขาเสลาของเหมือนฝันโอบรัดเองสอบอย่างแน่นหนา“โอ้วว สุดๆ ชอบมั้ยเมียจ๋า..” รามโยกโย้กายแกร่งเข้าหาร่างบอบบางอย่างร้อนแรงจังหวะการก้าวเดินยิ่งทำให้ความเสียวซ่านมีม
ตอนที่65.เหมือนฝันยิ้มกว้างเมื่อเห็นท่าทางแสนงอนของสามีแล้วก็แอบนึกสงสารทอมกับโทนี่ที่ถูกหักเงินเดือนถึงสามเดือนข้อหาสมรู้ร่วมคิดกับเดโชและนกยูง เรื่องลักพาตัวเธอกับน้องปีใหม่ไปเมื่อสามวันก่อน ตอนนี้รามยังคงงอนไม่หายแม้ว่าเธอจะพยายามงอนง้อเขาด้วยวิธีต่างๆ แต่วันนี้เธอมีไม้เด็ดมาง้อเขาแล้วล่ะ“ยังไม่หายงอนอีกเหรอคะคนดีของหนูฝัน” เหมือนฝันถามเบาๆ แต่คนตัวโตก็ยังคงหันหลังให้เธอซ้ำยังทำทีเป็นอ่านหนังสือพิมพ์อย่างเอาเป็นเอาตาย“คนอะไรน้า แสนงอนจริงๆ ทุกคนทำไปก็เพราะรักและหวังดีนะคะ”“รู้แล้ว แต่ตอนนี้อยากอยู่คนเดียว..” รามตอบกลับมาเสียงห้วน เหมือนฝันหัวเราะคิก เพราะท่าทางของเขาเหมือนเด็กชายรามมากกว่าคุณพ่อรามสุดหล่อเสียอีก“จะนอนรึยังคะ หนูฝันง่วงแล้ว..” เหมือนฝันเดินไปล้มตัวลงนอนบนเตียงแล้วร้องถามเสียงแผ่วพร่าจงใจยั่วเขาด้วยน้ำเสียงเสียก่อน คอยดูเถอะแสนงอนนักจะยั่วให้คลั่ง.. หญิงสาวคิดอย่างอิ่มเอมใจแม้เขาจะงอนแต่เธอรู้ว่ารามรักเธอมากแค่ไหน มากพอที่เธอจะอดทนง้อเขาโดยไม่โกรธที่เขาทำมึนตึงใส่เธอสามวันแล้ว ตลอดสามวันที่ผ่านมารามจะเล่นกับลูกและพุดคุยกับเธอบ้างแต่ก็ทำทีมึนตึงเย็นชาไม่มองหน้า
ตอนที่64.รามวอนขอคนอื่นเป็นครั้งแรกในชีวิต เกิดมาเขาไม่เคยต้องเว้าวอนร้องขอใครเช่นนี้มาก่อนเลยก็ว่าได้ ตลอดชีวิตเขาคือความสมบูรณ์แบบไม่เคยสักครั้งที่จะต้องร้องขออ้อนวอนถึงเพียงนี้ แต่ที่เขายอมสละยอมลดศักดิ์ศรีของตนก็เพราะเขารักเธอ..“อย่าค่ะคุณราม หนีไปไม่ต้องห่วงหนูฝันกับลูกนะคะ อย่าเอาชีวิตมาทิ้งเพราะพวกเลยค่ะ หนูฝันก็แค่คนไร้ค่า คุณยังมีโอกาสเจอผู้หญิงดีๆ สวยๆ รวยๆ ที่เหมาะสมกับคุณ แล้วก็มีครอบครัวใหม่มีลูกใหม่ ลืมพวกเราเถอะค่ะ อย่าทำแบบนี้เลย”“ไม่ฉันไม่ยอมให้เธอกับลูกเป็นอะไรไปหรอกนะเหมือนฝัน มายดรีมฉันยอมเสียเธอกับลูกไปไม่ได้..” รามเสียงสั่นแววตาคมไหวระริก“ทำไมล่ะคะ ในเมื่อคุณเองก็ไม่ได้รักฉันและไม่ต้องการฉันอยู่แล้ว ปล่อยให้ฉันตายไปเถอะค่ะ คุณจะได้เป็นอิสระและเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน หนีไปนะคะ พวกเขาจะฆ่าคุณแน่ๆ คุณต้องหนีไป”“ไม่ฉันไม่หนี ฉันจะอยู่ที่นี่กับเธอ.. ได้โปรดเถอะนะ ปล่อยเธอกับลูกไปเถอะ หากพวกแกอยากฆ่าอยากแก้แค้นฉันฆ่าฉันคนเดียว”“ไม่โว้ย ฉันจะฆ่ามันทั้งหมดพ่อแม่ลูกนี่ล่ะสะใจดีแต่ฉันจะฆ่านังคนสวยนี่ก่อน” ชายคนนั้นตะโกนสวนออกมาแล้วทำท่าเหนี่ยวไก “อย่า ได้โปรดฉันขอร
ตอนที่63.นั่นคือข้อความที่อยู่ในกระดาษแผ่นนั้น.. รามกัดกรามกรอดขยำกระดาษแผ่นนั้นด้วยความเจ็บใจจนเล็บที่ตัดสั้นจิกลึกลงบนฝ่ามือ“ระยำเอ๊ย..”รามสบถด้วยความเดือดดาลชายหนุ่มกระแทกตัวนั่งลงบนเบาะคนขับแล้วซบหน้าลงกับพวงมาลัยรถอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร ตอนนี้ชายหนุ่มผู้ชาญฉลาดและเก่งไปเสียทุกเรื่องต้องมากลายเป็นไอ้งั่งรอรับข่าวของลูกเมียที่รักจากใครก็ไม่รู้อยู่อย่างนี้มันช่างไร้น้ำยาเสียจริงๆก๊อกๆ เสียงเคาะกระจกรถดังขึ้นรามจึงเงยหน้าจากพวงมาลัยขึ้นมามองก็พบว่าเป็นทอมนั่นเองที่เข้ามาเคาะกระจก รามไม่เคยรู้สึกดีใจต่อการปรากฏตัวของบอดีการ์ดคู่ใจเท่ากับตอนนี้เลย และไม่ตำหนิเลยที่ทอมแอบตามเขามาห่างๆ เพราะนั่นหมายความว่าทอมต้องเห็นว่าใครที่บังอาจลักพาตัวลูกเมียเขาไป“ทอม ดีใจที่เจอนาย..”“โทนี่กำลังตามพวกมันไปครับ ผมรู้ว่ามันไปทางไหนด้วยการติดตามจีพีเอสจากเครื่องติดตามของโทนี่”“ขอบคุณที่นายมา ทอม ฉันรักพวกนายจริงๆ ไปกันเลย” รามพูดออกมาด้วยรอยยิ้มกว้าง ทอมทำเพียงพยักหน้าช้าๆ แล้วขึ้นไปนั่งเคียงคู่เจ้านายหนุ่มของตนทอมแอบมองรามเงียบๆ ด้วยความรู้สึกที่บอกกับตัวเอง ขอให้เจ้านายจำคำพูดของตนไว้ให้ดีว่า
ตอนที่62.“น้องปีใหม่นี่ถอดแบบพ่อมาเลย สงสัยแม่จะรักพ่อมาก”“อาอรล่ะก็ มองยังไงคะว่าน้องปีใหม่เหมือนพ่อ เหมือนหนูฝันต่างหาก” หญิงสาวแย้งทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าอาอรนั้นพูดไม่ผิดเลย“เอ๊า ก็มันจริงนี่น่ะ ตานี้สีฟ้าสดใสเชียว มีแบบนี้อีกหลายๆ คนนะจ๊ะ เดี๋ยวอาจะไปช่วยเลี้ยง รออุ้มหลานตัวเองก็นานเหลือเกิน ดูสิ ตาอ้นน่ะสามสิบเข้าไปละยังไม่หาเมียเสียที”อาอรบ่นไปเรื่อยเปื่อยถึง พี่อ้น หรืออนิรุธ ผู้เป็นลูกชายที่ยังครองตัวเป็นโสด ส่วน น้องอ๋อม ลูกสาวของอาอรนั้นก็กำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปีสุดท้ายซึ่งนานๆ ครั้งที่เธอจะได้เจอสองพี่น้องนี้ แต่ก็ได้เจอได้คุยกันบ้างแต่ด้วยภาระหน้าที่การดำเนินชีวิตที่อยู่คนละที่ก็ค่อนข้างห่างเหินกัน“คนเดียวก็ไม่รู้จะไปกันรอดไหมเลยค่ะ เราอยู่ด้วยกันก็เพราะลูก” เหมือนฝันเปรยขึ้นด้วยน้ำเสียงเหงาหงอยอาอรจึงหันมามองเธอจริงจัง“หนูฝันคิดอย่างนั้นเหรอ แต่เท่าที่อาเห็น คุณรามเขาดูรักหนูฝันมากนะ ดูจากแววตาและการกระทำของเขาไม่ได้บ่งบอกเลยว่าเขาอยู่กับหลานอาเพราะลูก หนูฝันจ๋า อย่าให้ความระแวงในใจมาทำลายความสุขของหนูจ๊ะ หากไม่เข้าใจอะไรกันก็ควรคุยกันนะ น้องปีใหม่ควรมีชีวิตที่ดี
ตอนที่61.เหมือนฝันค้อนคนหน้ามึนที่ส่งสายตาหวานฉ่ำมาให้เมื่อเธอกำลังแต่งตัวให้น้องปีใหม่ หลังจากที่เขาและเธอออกมาจากห้องในสายวันใหม่จนเธอรู้สึกอายคนในบ้าน แต่ดูรามจะไม่ยี่หระยังคงทำหน้าหื่นๆ ใส่เธออยู่เสมอ“คนอะไร หื่นชะมัด เอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกันนักหนานะ คนบ้า” เหมือนฝันทำปากขมุบขมิบต่อว่าเขาด้วยความหมั่นไส้ “แอ๊ๆ บรื๋อออ” เสียงอ้อแอ้ของลูกสาวตัวน้อยทำให้เหมือนฝันละสายตาจากคุณพ่อจอมพลังมาสนใจสาวน้อยในชุดฟูฟ่องสีฟ้าเหมือนกับดวงตาสีฟ้าใสแจ๋วของแม่หนูน้อย“เสร็จแล้วค่ะเจ้าหญิงของแม่ เราจะไปเยี่ยมหลวงตากันนะคะ”เหมือนฝันบอกลูกน้อย วันนี้รามสัญญาว่าจะพาเธอไปเยี่ยมบิดาที่วัด ซึ่งทำให้เธอตื่นเต้นดีใจจนเผลอตอบสนองบทรักเขาไปอีกครั้งอย่างเร่าร้อนในห้องน้ำ เวลาเดินทางที่ถูกวางไว้ในตอนแรกจึงต้องเลื่อนไปหนึ่งชั่วโมงและรามก็โยนความผิดมาให้เธอเพราะรามบอกว่าเขาไม่เคยผิดเวลานัดหมายกับใครมาก่อนแต่เพราะเธอตอบสนองเขาน่ารักเกินไปจึงทำให้เขาหลงจนเสียเวลา“หลงทางเสียเวลา หลงเมียจ๋า ช้าไปหนึ่งชั่วโมง..”และเขาก็ยังพูดล้อเธอด้วยแววตามีความหมายให้ได้อายอีกด้วย เหมือนฝันหน้าแดงอยู่คนเดียวเมื่อคิดถึงเหตุการณ์เ
ตอนที่60.“อ๊า อะ พี่รามขา หนูฝัน โอว.. อื้มมมม...” เหมือนฝันครางเสียงดังอย่างลืมตัวเมื่อความเสียวสะท้านเกาะกุมไปทุกอณูเนื้อ หญิงสาวแอ่นสะโพกขึ้นเสียดสีกับเขาอย่างร้อนแรง รามจับเอวคอดไว้มั่นค่อยๆ หมุนวนสะโพกแกร่งเป็นวงกลมให้เนื้อหนุ่มสาวได้เสียดสีกันมากที่สุดด้วยลีลาเร้าใจทั้งสอดเสยแก่นกายหนักๆ บางคราก็ถอนตัวออกมาจนเกือบสุดทางแล้วก็สวนกายกลับเข้าไปจนสุดแก่นกายชายเมื่อความเร่าร้อนระอุมากขึ้นรามก็ค่อยๆ โหมสะโพกให้แรงขึ้นและเร็วขึ้นด้วยจังหวะหนักหน่วงทว่าก็นุ่มนวลอ่อนหวานอยู่ในที เหมือนฝันได้แต่กระเส่าห่อปากสูดลมหายใจเข้าปอดด้วยความเสียวกระสัน“ไม่ไหวแล้วมายดรีมจ๋าเธอรัดแน่นเหลือเกิน โอ้ววว ดีเหลือเกินที่รัก” รามกัดฟันพูดเสียงแหบพร่าทั้งโหมสะโพกเข้าใส่ร่างสาวรัวเร็ว ในขณะที่เหมือนฝันก็แอ่นกายเสียดส่ายโรมรันกับเขาอย่างเร่าร้อน ทั้งสองต่างสาดซัดความปรารถนาอันร้อนแรงเข้าหากันด้วยความโหยหารุ่มร้อน“อ๊ะๆๆ อ๊ายย / โอ้ววว... อา..” รามควบทะยานโหมสะโพกแกร่งเร็วรี่ก่อนที่ทั้งสองจะครางออกมาพร้อมๆ กันเมื่อพากันไปสู่แดนหฤหรรษ์ได้สำเร็จ เสียงครางของหนุ่มสาวกึกก้องคละเคล้ากับกลิ่นเพศรสอันสุขสมที่คละคล
ตอนที่59.“หึงฉันเหรอ”“ไม่ได้หึง ใครจะไปหึงคุณหึงทำไม แล้วไปห่างๆ เลยค่ะ เหม็นขี้หน้าจะแย่” หญิงสาวย่นจมูกใส่เขาทั้งยังทุบอกกว้างเปลือยเปล่าเบาๆ เพราะเธอไม่มีเรี่ยวแรงจะทุบแรงกว่านั้น แค่ได้กลิ่นกายที่คุ้นจมูกใจเธอก็หวามไหวอ่อนระทวยแล้ว “เจอทุกวันแต่ไม่ได้ทำแบบนี้นี่ครับคนสวย...” แล้วรามก็สาธิตว่าเขากับเธอไม่ได้ทำแบบไหนกัน เหมือนฝันไม่ทันได้ต่อต้านหรือคัดค้านเรียวปากหยักร้อนผ่าวก็ทาบลงบนกลีบปากที่เผยจะท้วงเขาทันทีเรียวลิ้นสอดไซ้ฉกฉวยโอกาสงามไว้อย่างไม่ปล่อยให้ผ่านเลยลิ้นร้ายสอดไซ้เสาะหาความหวานจากโพรงปากสาวอย่างสนิทชิดเชื้อดูดซับความหวานล้ำที่เขาพยายามหักห้ามใจมาปีกว่าด้วยความโหยหา กว่าหนึ่งปีที่ผ่านมาเหมือนในนานแสนนานที่เขาไม่ได้สัมผัสแตะต้องเธอมากไปกว่าการกอดหรือหอมแก้มแดงๆ ของเธอเพราะกลัวใจตัวเองว่าหากเขาทำมากกว่านั้นจะตบะแตกเอาได้ตอนที่เธอท้องรามพยายามบอกตัวเองว่าเหมือนฝันกำลังท้องแก่ และเมื่อคลอดเธอก็ต้องให้ให้นมลูก เธอต้องการการพักผ่อนดูแลตัวเองเพื่อลูกน้อย เขาจึงพยายามหักห้ามความต้องการของตัวเอง และการที่เขาเรียกใช้บริการหญิงสาวพวกนั้นให้มาหาที่บ้านก็เพื่อทำให้เธอแสดงอาการห