แชร์

ตอนที่8.

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-27 19:45:04

ตอนที่8.

“เธอต่างหากที่เข้าใจผิด มายดรีม..” เขาเรียกเธอด้วยน้ำเสียงพร่าเล็กน้อยแววตาพราวระยับพร้อมกับนิ้วแกร่งไล้แก้มใสเบาๆ เหมือนหยอกเย้า

“ออกไปจากบ้านของฉันเดี๋ยวนี้นะ”

เหมือนฝันบอกเสียงสั่นแล้วเอนกายหนีใบหน้าที่ก้มต่ำลงมาจนสุดกำลังรามหัวเราะเบาๆ ในลำคอแล้วรวบเอวบางเข้ามาหาร่างแกร่งรัดร่างเล็กไว้ด้วยกำลังที่เหนือกว่า เหมือนฝันดิ้นขลุกขลักในวงแขนแข็งแรงมือน้อยพยายามดันอกกว้างไว้หน้านวลใสซีดสลับแดงด้วยความหวาดหวั่น

“มาเป็นผู้หญิงของฉันแล้วบ้านหลังนี้จะยังเป็นของเธอ”

“ไม่มีทาง.. ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้นะ ออกไป..”

หญิงสาวเริ่มทุบอกกว้างของเขาอย่างฉุนเฉียวแต่รามก็ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับแรงเท่ามดของเธอ มือใหญ่รวบข้อมือเล็กไว้อย่างง่ายดายแล้วกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นเมื่อแรงเสียดสีจากการดิ้นของเธอมันทำให้เขารู้สึกร้อนๆ ในกาย

“อยากฟังข้อเสนอที่ดีกว่านี้มั้ยมายดรีม”

“ฉันไม่ฟังอะไรทั้งนั้นและฉันไม่ได้ชื่อมายดรีม คนบ้า ออกไปนะ”

“เธอเป็นมายดรีมของฉัน ฉันจะเรียกแบบนี้มีอะไรมั้ย”

“มี ฉันเกลียดขี้หน้าคุณ คนเลว กินข้าวบ้านเขาแล้วยังจะมาข่มขู่เจ้าของบ้านอีก นิสัยไม่ดี” หญิงสาวต่อว่าเขาหน้าดำหน้าแดง รามรู้สึกติดใจในคำพูดนั้นไม่น้อย

“เธอจะว่าฉันเนรคุณเหรอ”

“ใช่.. รู้ตัวด้วยเหรอ ถ้ารู้ตัวแล้วก็ออกไปจากบ้านฉันซะ..”

“บังเอิญว่าฉันไม่ค่อยใส่ใจกับเรื่องพวกนี้เท่าไหร่แล้วอีกอย่างเจ้าของบ้านก็แก้มห้อม หอม..” ไม่พูดเปล่าแต่รามหอมแก้มแดงๆ ด้วยความฉุนเฉียวของเธอหนักๆ เหมือนฝันแทบกรี๊ดพูดไม่ออกเลยทีเดียว

“เอาล่ะเลิกเล่นได้แล้ว มาคุยเรื่องของเรากันดีกว่า..”

รามยิ้มบางๆ แล้วอุ้มร่างเล็กออกมาจากห้องครัวแล้วพาเธอไปยังห้องรับแขกของบ้านอย่างสบายๆ ราวกับว่าเขาเป็นเจ้าของบ้าน เหมือนฝันได้แต่ดิ้นอย่างบ้าคลั่งด้วยความหวาดหวั่น…

“ปล่อยนะคนบ้า ปล่อยฉันนะ..” เหมือนฝันหน้าซีดด้วยความหวาดหวั่นยิ่งเขารัดร่างเธอแน่นเข้าก็ยิ่งกลัว

“อย่าดิ้นนะไม่งั้นฉันจะโยนทิ้งเสียเดี๋ยวนี้” เขาขู่แล้วทำท่าจะปล่อยเธอจริงๆ เหมือนฝันใจหล่นวูบรีบเกี่ยวแขนคล้องคอเขาไว้ทันที

“ว้าย..”

“หึหึ เอาล่ะมานั่งคุยกันดีๆ ดีกว่า”

ไอ้ที่ว่านั่งคุยกันดีๆ นั้นก็คือเธอต้องนั่งบนตักกว้างโดยมีวงแขนแข็งแรงโอบรัดไว้อย่างแน่นหนาจนเธอไม่มีทางจะหลุดพ้นจากวงแขนของเขาไปได้

“ไม่คุย ปล่อย..”

“โอเค ปล่อยก็ได้ ฉันอยากดื่มน้ำผลไม้เย็นๆ มีมั้ย”

“นี่คุณ ฉันไม่ใช่คนรับใช้ของคุณนะ”

เหมือนฝันหน้างอขุ่นเคืองอย่างที่สุดเขาบังอาจนักเข้ามาในบ้านของเธอมาโดยที่เธอไม่ได้อยากต้อนรับไม่พอ มาขอข้าวขอน้ำกินแล้วยังจะมาข่มขู่เธออย่างน่าไม่อายอีกด้วย...

“ก็เธอต้องรู้เอาไว้ว่าฉันชอบไม่ชอบอะไร เอาล่ะ ไปหาน้ำผลไม้มาให้ฉันแล้วเราจะมาคุยกัน หรือหากไม่อยากคุยกันก็ทำอย่างอื่นก็ได้นะ”

เขาบอกหน้าตาเฉยแววตาพราวพรายแต่มีแววเอาจริงจนเหมือนฝันไม่กล้าจะขัดใจรีบไปหาสิ่งที่เขาต้องการมาทันที

“อ้อ.. ถ้าคิดจะแกล้งกันแบบผัดกะเพราเมื่อครู่ล่ะก็ เธอโดนลงโทษแน่ๆ”

เสียงร้องตามหลังมาทำให้เหมือนฝันแอบย่นจมูกกับตัวเองอย่างหมั่นไส้คนรู้ทัน

“คนบ้า เล่นสงครามประสาทกันชัดๆ”

เหมือนฝันบ่นไปก็รินน้ำส้มคั้นที่เธอเองก็มักมีติดตู้ไว้เป็นประจำใส่แก้วไปให้เขา

“ได้แล้วค่ะ ให้ป้อนด้วยมั้ยคะ” หญิงสาวยื่นแก้วน้ำส้มให้เขาปากเจ้ากรรมก็ดันไปถามเขาแบบนั้นเสียนี่

“แน่นอน เธอต้องป้อนฉันด้วย”

“อ๊ายยยย คนบ้า ฉันแค่ประชด”

หญิงสาวหน้างอแล้วถอยออกมามองเขาดื่มน้ำส้มอย่างสบายอารมณ์อย่างหมั่นไส้เหลือกำลัง ตอนนี้เธอหวาดหวั่นไปเสียหมดจนคิดอะไรไม่ออกแล้ว

“คุณจะเอายังไง ว่ามาเลยดีกว่าค่ะ”

“มานั่งตรงนี้สิ” เขาตบที่นั่งข้างๆ ตัวเองเหมือนฝันรีบส่ายหน้าหวือ รามเงยหน้ามองเธอด้วยแววตาที่ทำให้เหมือนฝันหนาวๆ ร้อนๆ

“รีบพูดธุระของคุณมาสิคะ แล้วก็รีบกลับไปได้แล้วฉันมีเรื่องต้องทำเยอะแยะไม่ได้นั่งกินนอนกินแล้วมาเที่ยวข่มขู่คนอื่นเขาเหมือนคุณ”

“หึหึ แหม ถือว่าเป็นคำชมนะเนี่ย”

“ว่ามาเลยค่ะว่าคุณจะเอายังไง”

“ก็อย่างที่บอกไงว่าให้เธอมาเป็นผู้หญิงของฉัน แล้วบ้านหลังนี้จะยังเป็นของเธอแล้วพ่อของเธอก็จะปลอดภัย”

“เห็นแก่ตัวที่สุด.. ที่ครอบครัวของฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะคุณ ยังจะมีหน้ามาเสนออะไรทุเรศๆ แบบนี้อีกเหรอ” เหมือนฝันตวาดลั่นมองเขาอย่างขุ่นเคือง รามไหวไหล่เบ้ปากน้อยๆ อย่างน่าหมั่นไส้ที่สุด

“แล้วเธอรู้มั้ยว่าฉันต้องสูญเสียรายได้ไปกี่ร้อยล้านกับการกระทำของพ่อเธอ..”

น้ำเสียงของเขาเยียบเย็นจนเหมือนฝันรู้สึกขนลุกแต่เธอจะไม่มีวันอ่อนข้อให้เขาในเมื่อสิ่งที่เขาทำกับพ่อของเธอมันก็หนักหนาเช่นกัน

“แต่คุณก็ทำร้ายพ่อของฉันปางตาย มันยังไม่พออีกเหรอ”

“ฉันไม่ได้ทำถึงขนาดนั้น คนอย่างฉันไม่มีทางรังแกคนไม่มีทางสู้หรอกมายดรีม”

“ก็สิ่งที่คุณทำอยู่นี่ล่ะที่เขาเรียกว่ารังแกคนไม่มีทางสู้” หญิงสาวตะโกนใส่หน้าเขาอย่างฉุนเฉียว

“ก็จะบอกว่านี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันรังแกคนไม่มีทางสู้ เธอน่าจะภูมิใจนะ เอาล่ะฉันจะใช้หนี้ให้พ่อของเธอด้วยก็แล้วกันถือว่าให้ค่าตัวเธอล่วงหน้าไปในตัว”

“เก็บเงินสกปรกของคุณไว้เถอะฉันไม่ต้องการ ถ้าจะให้ดีคุณควรกลับไปได้แล้ว ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ ออกไป..”

เหมือนฝันเสียงดังชี้ไปที่ประตูอย่างไม่เกรงกลัวเขาเพราะตอนนี้เธอโกรธจนควันออกหูกับคำพูดที่แสนจะเห็นแก่ตัวและดูถูกเธอที่สุด

“ฉันให้เวลาเธอคิดห้าวัน.. ก่อนที่บ้านหลังนี้มันจะเป็นของฉันและหากมันเป็นของฉัน ฉันจะทำลายมันให้ไม่เหลือซากเลยคอยดูสิ ฉันกลับก่อนนะแล้วอีกห้าวันฉันจะมาเอาคำตอบแต่ฉันว่าเธอควรเก็บของไว้รอฉันมารับดีกว่า..”

รามลุกขึ้นแล้วก้มหน้าลงมาใกล้จนเหมือนฝันผงะหนี หญิงสาวมองเขาอย่างจะกินเลือดกินเนื้อแต่รามกลับยิ้มใส่เธอเหมือนจะยั่วให้สติแตกแล้วเขาก็ทำให้เธอสติแตกจริงๆ เมื่อเขาจูบแก้มนวลหนักๆ และจูบเรียวปากระเรื่อของเธอเร็วๆ ก่อนจะเดินจากไปอย่างสบายอารมณ์ปล่อยให้คนที่ถูกขโมยจูบยืนนิ่งไม่ไหวติงอยู่กับที่มองตามเขาด้วยความขุ่นใจอย่างที่สุด

“อี๊ คนบ้า สารเลว ร้ายกาจที่สุด..”

เหมือนฝันทำได้แค่ว่าเขาลับหลังเท่านั้น มือเรียวยกขึ้นกุมแก้มนวลที่ร้อนผ่าวและคงจะแดงเห่อเหมือนโดนไฟลวกไปทั้งใบหน้าแล้วก็เป็นได้

“ฉันไม่มีวันยอมสยบให้คุณง่ายๆ หรอก..”

หญิงสาวกัดฟันอย่างเจ็บใจมองคนที่เดินจากไปอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ...

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่9.

    ตอนที่9.หลังจากวันนั้นรามหายไปจากชีวิตของเหมือนฝันโดยไม่มาให้เห็นหน้าหรือโทรศัพท์มากวนใจซึ่งทำให้เหมือนฝันที่กำลังหางานทำและกำลังหาทางออกให้ตัวเองได้มีเวลาคิดหาทางที่จะหาเงินมาใช้หนี้ เสี่ยเจียง จำนวนสิบล้านภายในเดือนนี้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะมืดแปดด้าน ตอนนี้เธอมีเงินในบัญชีทั้งหมดประมาณเจ็ดล้านบาททั้งจากการขายสิ่งมีค่าที่ตนมีทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นเครื่องประดับและที่ดินเล็กๆ น้อยๆ ที่แม่ของเธอโอนไว้ให้ในชื่อของเธอตั้งแต่สมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ และเงินเดือนจากการทำงานอย่างหนักมาตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา หลังจากที่พ่อของเธอถูกทำร้ายจนท่านยังไม่สามารถเดินได้เป็นปกติจะต้องใช้ไม้เท้าค้ำยันและกลายเป็นคนที่ต้องเข้าสถานบำบัดการติดสุรา แต่เงินอีกสามล้านเธอจะไปหามาจากไหนกันแม้ตอนนี้ท่านจะอาการดีขึ้นแต่สังขารร่างกายที่บาดเจ็บสาหัสมาก่อนก็ยังเป็นอุปสรรค์ในการดำเนินชีวิต ตอนแรกเธอจะพาท่านกลับมาพักฟื้นที่บ้านแต่บิดาของเธอขออยู่ที่สถานบำบัดต่อเพราะที่นั่นท่านมีเพื่อนและมีสังคมเล็กๆ จากคนที่เข้ามารับการรักษาซึ่งท่านก็ให้เหตุผลว่าออกมาก็จะมาเพิ่มภาระให้เธอซึ่งเหมือนฝันก็เข้าใจดีว่าท่านคงไม่อยากให้เธอเป็นห่ว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27
  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่10.

    ตอนที่10.“ขอบคุณมากนะคะคุณอาอร แล้วหนูฝันจะมาเยี่ยมนะคะ หนูฝันกลับแล้วนะคะ”หญิงสาวไหว้ผู้เป็นอาอย่างอ่อนช้อยแล้วเดินขึ้นรถทัวร์เที่ยวเย็นกลับกรุงเทพฯ เหมือนฝันถอนหายใจน้ำตาพานจะไหลแต่พยายามเก็บซ่อนมันไว้อย่างสุดกำลังมองผู้เป็นอาซึ่งขับรถกระบะพาเธอมาส่งที่สถานีขนส่งที่โบกมือยิ้มให้อยู่ไหวๆ แล้วโบกมือตอบท่านด้วยความซาบซึ้งใจเธอก็ไม่ได้ไร้ญาติขาดมิตรเสียทีเดียวหรอก แต่เธอจะไม่นำปัญหามาให้พวกเขา หญิงสาวบอกตัวเอง…สามวันต่อมาเหมือนฝันย้ายออกจากบ้านหลังงามไปเช่าห้องในอพาร์ตเม้นต์แห่งหนึ่งซึ่งแม้จะเป็นห้องเล็กๆ มีห้องน้ำในตัวเป็นแค่ห้องเปล่าๆ ไม่มีเฟอร์นิเจอร์อะไรเลยค่าเช่าก็ตกอยู่เกือบสามพันนับว่าแพงอยู่ในความรู้สึกของเหมือนฝัน เธอพยายามหางานทำแต่ไม่มีที่ไหนเรียกตัวเธอเลยสักที่ซึ่งเธอก็ไม่ละความพยายามปลอบใจตัวเองว่าเพิ่งจะสมัครงานไปเพียงแค่สามวันเท่านั้น ทางบริษัทก็ยังไม่ได้อ่านเอกสารสมัครงานของใครครบทุกคนหรอก ซึ่งพอจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่เมื่อมองกำหนดสัญญาที่จะต้องใช้หนี้เสี่ยเจียงและคำพูดแกมข่มขู่ของรามเหมือนฝันก็เริ่มเครียดจนนอนไม่หลับเลยทีเดียว..“หวังว่าเขาคงจะแค่ขู่เรา เท่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27
  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่1.

    ตอนที่1. หญิงสาวร่างเล็กวิ่งกระหืดกระหอบหน้าตื่นไปยังโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งด้วยความวิตกกังวล เมื่อทางโรงพยาบาลแจ้งว่าบิดาของเธอถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลเร่งด่วนซึ่ง เหมือนฝัน ยังไม่รู้สาเหตุที่แน่ชัดว่าพ่อของเธอเป็นอะไรกันแน่ได้แต่ภาวนาว่าขออย่าให้ท่านเป็นอะไรมากเลย“พ่อเป็นไงบ้างคะพี่โช” หญิงสาวถาม เดโช ชายหนุ่มหน้าคมเข้มร่างสูงโปร่งที่ยืนอยู่หน้าห้องไอซียูหน้าตาตื่น“ก็ยังไม่รู้เหมือนกัน ท่าทางอาการสาหัสเอาการอยู่” เดโชตบบ่าเล็กเบาๆ มองใบหน้าที่เปื้อนด้วยน้ำตาของหญิงสาวข้างบ้านที่ตนแอบมีใจให้อย่างเห็นใจ“พ่อเป็นอะไรคะ ประสบอุบัติเหตุหรืออะไรเมื่อเช้าพ่อยังไปทำงานปกติอยู่เลย”“โดนทำร้ายร่างกาย”“อะไรนะคะ..” หญิงสาวตาโตอย่างไม่อยากเชื่อ ร้อยวันพันปีพ่อไม่เคยมีเรื่องกับใครและแม้ช่วงหลังๆ พ่อของเธอจะทำตัวสำมะเลเทเมาแต่ไม่เคยเที่ยวหาเรื่องใคร“คุณลุง เมืองพล โดนทำร้ายร่างกาย บาดเจ็บสาหัส พี่ได้ข้อมูลมาแค่นั้น”“แล้วจับคนร้ายได้ไหมคะ”“เอ่อ พี่ก็ไม่รู้..” ท่าทางเดโชอึดอัดมีพิรุธ“พี่โชรู้อะไรมากกว่านี้ใช่ไหมคะ”“คือ.. พี่ก็ไม่รู้อะไรมากหรอกนะฝัน เราต้องรอให้พ่อของฝันฟื้นขึ้นมาบอกความ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่2.

    ตอนที่2.“คุณราม รามไหนคะพี่วิว” หญิงสาวขมวดคิ้วมุ่นทั้งสงสัยและรู้สึกสะกิดสังหรณ์ใจแปลกๆ“อุ้ย ผู้จัดการร้านเรียกแล้ว พี่ไปแล้วนะแล้วไม่ต้องไปรอให้ใครไปทำหน้าที่แทนนะเพราะตอนนี้มีแค่ฝันคนเดียวที่ว่างพี่ไปล่ะ”วิกานดาบอกเร็วๆ แล้วเดินไปหาผู้จัดการร้านที่ยืนหน้าหงิกรออยู่ เหมือนฝันถอนใจแล้วเดินไปยืนหน้าห้องแขกคนสำคัญอย่างรู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย...“คุณครับเชิญเข้าไปข้างในได้แล้วครับ” ชายหน้าตาคมดุดันเปิดประตูออกมาเรียก เหมือนฝันยิ้มบางๆ ให้เขาแล้วสูดลมหายใจลึกๆ เดินเข้าไปในห้อง วินาทีแรกที่เหมือนฝันก้าวเข้าไปในห้องนั้นอีกครั้ง ก็รู้สึกเหมือนว่าตัวชาวาบไร้ความรู้สึกและรอบกายเธอหยุดนิ่งไปชั่วขณะ เมื่อสบกับดวงตาสีฟ้าเข้มของคนที่ยืนอยู่กลางห้องซึ่งกำลังมองมาที่ตนพอดี..ชายหนุ่มตรงหน้าเธอมองปราดเดียวก็รู้ว่าเขาเป็นคนต่างชาติแน่นอน แต่ไม่รู้ว่าเป็นชาติไหนแต่คงจะเป็นโซนยุโรปไม่ก็ลาตินอเมริกา รูปร่างเขาสูงใหญ่ซึ่งเหมือนฝันเดาว่าเขาคงจะสูงประมาณหกฟุตสามหรือสี่นิ้วไม่ต่ำกว่านี้แน่ๆ ใบหน้าเรียวโหนกแก้มสูงและมีรอยหยักที่คางแกร่งหรือที่เรียกว่าคางบุ๋มเล็กน้อย ดวงตายาวใหญ่สีฟ้าเข้มภายใต้คิ้วหนา จมูกโด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่3.

    ตอนที่3.“คะ คุณ ปล่อยฉันก่อนค่ะ..” หญิงสาวบอกเขาเสียงเบาหวิว พยายามดันอกกว้างของเขาไว้แล้วเอนกายออกห่างจากเขาให้มากที่สุด“ถ้าฉันปล่อยเธอก็คงจะล้มแน่ สาวน้อย.. บอกสิ เธอจงใจยั่วฉันใช่ไหม...”“อะ อะไรนะคะ ปละ เปล่านะคะ ฉันไม่ได้คิดทำแบบนั้นสักนิด ปล่อยค่ะ..”เมื่อได้ยินคำพูดแสนโอหังจากปากเขาก็ปลุกให้เธอตื่นจากภวังค์หวามไหวทันที เหมือนฝันพยายามพาตัวเองออกจากวงแขนแข็งแรงแต่ด้วยรูปร่างที่ใหญ่โตกว่าเธอมากแรงของผู้หญิงตัวเล็กๆ จึงเป็นเพียงแรงมดเท่านั้นซ้ำเขายังตวัดแขนแน่นเข้าไปอีกจนร่างของเธอแทบจะแหลกเหลวอยู่กับอกกว้างของเขา“ไม่ได้ยั่วจริงเหรอ งั้นต้องพิสูจน์..”พูดจบรามก็ไม่ปล่อยให้เธอได้คิด เพราะเรียวปากหยักสวยของเขาทาบลงบนกลีบปากนุ่มทันที และอาศัยจังหวะที่เธอยังตื่นตระหนกกับการจู่โจมของเขา รามก็สอดลิ้นร้อนเข้าไปดูดดื่มเกี่ยวกระหวัดเรียวลิ้นเล็กดูดดึงดื่มชิมความหวานในโพรงปากสาวอย่างเริงร่า...ในขณะที่เจ้าของปากหวานๆ นั้นได้แต่ยืนนิ่งเหมือนถูกสาปหวิวไหวราวจะเป็นลมทั้งยังรู้สึกเหมือนกับว่าโลกถล่มทลายขาวโพลนไปด้วยหิมะแต่ในขณะเดียวกันเธอก็รู้สึกสะบัดร้อนสะบัดหนาว โหวงวูบมวนหมุนไปทั้งช่องท้อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่4.

    ตอนที่4.“มีอะไรวะ..”“ฉันต้องได้ผู้หญิงคนนั้น” รามย้ำชัดเจน“เฮ้ย.. ร้านฉันไม่ได้มีบริการแบบนั้นนะเว้ยไอ้ราม นายอย่าทำแบบนั้นกับพนักงานฉันนะ ร้านฉันทำมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายายไม่เคยทำอะไรแบบนั้นไม่ได้มีการขายอะไรแอบแฝงนอกจากอาหาร นายก็รู้นี่หว่าอย่าหาเรื่องปวดหัวมาให้ฉันน่าราม..”คราวนี้ธีร์เริ่มหน้ายุ่งจริงจังและเริ่มไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้วและพอดีกับที่เหมือนฝันเข้ามาพร้อมเครื่องดื่มของธีร์และไวน์ขวดใหม่ “เครื่องดื่มของคุณธีร์ได้แล้วค่ะ หากไม่มีอะไรแล้วฝันขอออกไปรับออเดอร์ลูกค้าคนอื่นนะคะ”“เดี๋ยวสิ ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับเธอหน่อย..”รามลุกขึ้นเรียกเธอไว้ เหมือนฝันหยุดนิ่งมองเขาหน้าตาตื่นๆ ธีร์เริ่มเห็นเค้าลางความยุ่งยากทำท่าจะเดินเข้ามาห้ามไม่ให้รามพูดอะไรที่เป็นการดูถูกพนักงานของตน “รามฉันว่า..”“นายไม่ต้องพูดหรอกธีร์ฉันเข้าใจ แต่นี่เป็นการเสนองานใหม่ให้เธอ..” รามตบบ่าเพื่อนเบาๆ แล้วมองหญิงสาวที่มองเขานิ่งอย่างหมายมาด“ลาออกจากที่นี่ซะแล้วมาเป็นผู้หญิงของฉัน เธออยากได้อะไรฉันจะให้ทุกอย่าง..” รามพูดช้าๆ ด้วยภาษาไทยชัดถ้อยชัดคำซึ่งทั้งเหมือนฝัน ธีร์และทอมต่างนิ่งงันไปกับคำพูดของเขา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-26
  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่ 5.

    หลังจากที่ลาออกจากงานโดยไม่ได้ตั้งตัวล่วงหน้าเหมือนฝันก็รีบกลับบ้านทันทีไม่ได้พูดคุยหรือบอกลาใคร แต่วิกานดาซึ่งเป็นเพื่อนสนิทที่สุดในร้านก็อดสงสัยไม่ได้ เมื่อเลิกงานแล้วจึงแวะมาหาเหมือนฝันที่บ้านด้วยความเป็นห่วง และอยากรู้สาเหตุที่แท้จริงว่าทำไมคนที่ตั้งใจทำงานอย่างเหมือนฝันถึงได้ลาออกกะทันหันแบบนั้น“ขอโทษนะคะพี่วิวที่ฝันออกมาเฉยๆ ทิ้งให้พี่ทำงานเหนื่อยคนเดียวทั้งที่วันนี้เป็นเวรของเราที่ต้องอยู่คู่กัน” เหมือนฝันถอนใจสีหน้าเศร้าสร้อย“ไม่เป็นไร แต่พี่ไม่เข้าใจเกิดอะไรขึ้นพี่เห็นคุณธีร์เข้าไปในห้องนั้นด้วย ฝันโดนลูกค้ารายงานเหรอ” วิกานดาหน้ายุ่งเมื่อเห็นว่าเจ้าของร้านหนุ่มที่ตนแอบรักเข้าไปในห้องวีไอพีแล้วหลังจากนั้นเหมือนฝันก็ออกมาแล้วก็ออกจากร้านไปเลย“เปล่าค่ะ..”“แล้วมันเกิดอะไรขึ้นล่ะ บอกพี่ได้ไหม พี่เป็นห่วงนะและอยากรู้สาเหตุด้วย” วิกานดาพูดตรงๆ ในแบบของเธอ ที่ค่อนข้างจะเป็นประเภทขวานผ่าซากเสียด้วยซ้ำแต่เวลาทำงานวิกานดาจะมีกริยาอ่อนหวานพูดจาไพเราะกับลูกค้าทุกคนอย่างเป็นธรรมชาติ“ไม่ได้มีปัญหากับคุณธีร์หรอกค่ะ แต่แขกวีไอพีที่พี่วิวพูดถึงต่างหากที่ทำให้ฝันต้องลาออก”“คุณรามน่ะเหรอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27
  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่6.

    ตอนที่6.“มีอะไรคะ ป้าสร้อย นกแก้ว เก็บของกันเสร็จแล้วเหรอจ๊ะ”“ค่ะคุณหนู..” ป้าสร้อยซึ่งเป็นแม่บ้านเก่าแก่ที่อยู่กับครอบครัวเธอมาตั้งแต่เธอจำความได้บอกเสียงเศร้า“คุณหนูขา นกแก้วขออยู่กับคุณหนูไม่ได้เหรอคะ นกแก้วเองก็ไม่มีที่ไป”“ไม่ได้หรอกนกแก้ว หนูฝันไม่มีเงินจ้างนกแก้วกับป้าสร้อยแล้ว อีกอย่างบ้านหลังนี้ก็จะไม่ได้เป็นของหนูฝันอีกต่อไป เราไม่มีที่จะอยู่ป้าสร้อยกับนกแก้วควรจะไปหาที่อยู่ใหม่เหมือนคนอื่นๆ หนูฝันเสียใจที่มันต้องเป็นแบบนั้น”หญิงสาวบอกเสียงเศร้าป้าสร้อยเดินมาโอบกอดร่างเล็กของคุณหนูฝันที่นางเห็นมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยอย่างแสนรักและใจหายที่จะต้องจากกันไปจริงๆ“ป้าไม่อยู่คุณหนูรักษาตัวเองดีๆ นะคะ”“ขอบคุณค่ะป้าสร้อย แล้วป้าสร้อยจะไปอยู่ที่ไหนคะเผื่อหนูฝันจะไปเยี่ยม”“ป้ากับนกแก้วว่าจะกลับเชียงรายค่ะ กลับไปตายที่บ้านเกิด บนดอย” ป้าสร้อยยิ้มบางๆ ลูบศีรษะเธอเบาๆ“ถ้ามีโอกาสหนูฝันจะไปเยี่ยมนะคะ บนดอยคงจะสวยและมีที่ให้หนูฝันได้ซุกหัวนอนบ้าง”“โธ่ คุณหนูขา.. อย่าพูดแบบนั้นสิคะ อีกหน่อยก็คงจะดีขึ้นค่ะ”“ค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับทุกอย่าง” เหมือนฝันยิ้มบางๆ อย่างเศร้าสร้อย“ไปนกแก้วกลับห้อง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-27

บทล่าสุด

  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่10.

    ตอนที่10.“ขอบคุณมากนะคะคุณอาอร แล้วหนูฝันจะมาเยี่ยมนะคะ หนูฝันกลับแล้วนะคะ”หญิงสาวไหว้ผู้เป็นอาอย่างอ่อนช้อยแล้วเดินขึ้นรถทัวร์เที่ยวเย็นกลับกรุงเทพฯ เหมือนฝันถอนหายใจน้ำตาพานจะไหลแต่พยายามเก็บซ่อนมันไว้อย่างสุดกำลังมองผู้เป็นอาซึ่งขับรถกระบะพาเธอมาส่งที่สถานีขนส่งที่โบกมือยิ้มให้อยู่ไหวๆ แล้วโบกมือตอบท่านด้วยความซาบซึ้งใจเธอก็ไม่ได้ไร้ญาติขาดมิตรเสียทีเดียวหรอก แต่เธอจะไม่นำปัญหามาให้พวกเขา หญิงสาวบอกตัวเอง…สามวันต่อมาเหมือนฝันย้ายออกจากบ้านหลังงามไปเช่าห้องในอพาร์ตเม้นต์แห่งหนึ่งซึ่งแม้จะเป็นห้องเล็กๆ มีห้องน้ำในตัวเป็นแค่ห้องเปล่าๆ ไม่มีเฟอร์นิเจอร์อะไรเลยค่าเช่าก็ตกอยู่เกือบสามพันนับว่าแพงอยู่ในความรู้สึกของเหมือนฝัน เธอพยายามหางานทำแต่ไม่มีที่ไหนเรียกตัวเธอเลยสักที่ซึ่งเธอก็ไม่ละความพยายามปลอบใจตัวเองว่าเพิ่งจะสมัครงานไปเพียงแค่สามวันเท่านั้น ทางบริษัทก็ยังไม่ได้อ่านเอกสารสมัครงานของใครครบทุกคนหรอก ซึ่งพอจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่เมื่อมองกำหนดสัญญาที่จะต้องใช้หนี้เสี่ยเจียงและคำพูดแกมข่มขู่ของรามเหมือนฝันก็เริ่มเครียดจนนอนไม่หลับเลยทีเดียว..“หวังว่าเขาคงจะแค่ขู่เรา เท่

  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่9.

    ตอนที่9.หลังจากวันนั้นรามหายไปจากชีวิตของเหมือนฝันโดยไม่มาให้เห็นหน้าหรือโทรศัพท์มากวนใจซึ่งทำให้เหมือนฝันที่กำลังหางานทำและกำลังหาทางออกให้ตัวเองได้มีเวลาคิดหาทางที่จะหาเงินมาใช้หนี้ เสี่ยเจียง จำนวนสิบล้านภายในเดือนนี้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะมืดแปดด้าน ตอนนี้เธอมีเงินในบัญชีทั้งหมดประมาณเจ็ดล้านบาททั้งจากการขายสิ่งมีค่าที่ตนมีทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นเครื่องประดับและที่ดินเล็กๆ น้อยๆ ที่แม่ของเธอโอนไว้ให้ในชื่อของเธอตั้งแต่สมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ และเงินเดือนจากการทำงานอย่างหนักมาตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา หลังจากที่พ่อของเธอถูกทำร้ายจนท่านยังไม่สามารถเดินได้เป็นปกติจะต้องใช้ไม้เท้าค้ำยันและกลายเป็นคนที่ต้องเข้าสถานบำบัดการติดสุรา แต่เงินอีกสามล้านเธอจะไปหามาจากไหนกันแม้ตอนนี้ท่านจะอาการดีขึ้นแต่สังขารร่างกายที่บาดเจ็บสาหัสมาก่อนก็ยังเป็นอุปสรรค์ในการดำเนินชีวิต ตอนแรกเธอจะพาท่านกลับมาพักฟื้นที่บ้านแต่บิดาของเธอขออยู่ที่สถานบำบัดต่อเพราะที่นั่นท่านมีเพื่อนและมีสังคมเล็กๆ จากคนที่เข้ามารับการรักษาซึ่งท่านก็ให้เหตุผลว่าออกมาก็จะมาเพิ่มภาระให้เธอซึ่งเหมือนฝันก็เข้าใจดีว่าท่านคงไม่อยากให้เธอเป็นห่ว

  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่8.

    ตอนที่8.“เธอต่างหากที่เข้าใจผิด มายดรีม..” เขาเรียกเธอด้วยน้ำเสียงพร่าเล็กน้อยแววตาพราวระยับพร้อมกับนิ้วแกร่งไล้แก้มใสเบาๆ เหมือนหยอกเย้า“ออกไปจากบ้านของฉันเดี๋ยวนี้นะ”เหมือนฝันบอกเสียงสั่นแล้วเอนกายหนีใบหน้าที่ก้มต่ำลงมาจนสุดกำลังรามหัวเราะเบาๆ ในลำคอแล้วรวบเอวบางเข้ามาหาร่างแกร่งรัดร่างเล็กไว้ด้วยกำลังที่เหนือกว่า เหมือนฝันดิ้นขลุกขลักในวงแขนแข็งแรงมือน้อยพยายามดันอกกว้างไว้หน้านวลใสซีดสลับแดงด้วยความหวาดหวั่น“มาเป็นผู้หญิงของฉันแล้วบ้านหลังนี้จะยังเป็นของเธอ”“ไม่มีทาง.. ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้นะ ออกไป..”หญิงสาวเริ่มทุบอกกว้างของเขาอย่างฉุนเฉียวแต่รามก็ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับแรงเท่ามดของเธอ มือใหญ่รวบข้อมือเล็กไว้อย่างง่ายดายแล้วกระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นเมื่อแรงเสียดสีจากการดิ้นของเธอมันทำให้เขารู้สึกร้อนๆ ในกาย“อยากฟังข้อเสนอที่ดีกว่านี้มั้ยมายดรีม”“ฉันไม่ฟังอะไรทั้งนั้นและฉันไม่ได้ชื่อมายดรีม คนบ้า ออกไปนะ”“เธอเป็นมายดรีมของฉัน ฉันจะเรียกแบบนี้มีอะไรมั้ย”“มี ฉันเกลียดขี้หน้าคุณ คนเลว กินข้าวบ้านเขาแล้วยังจะมาข่มขู่เจ้าของบ้านอีก นิสัยไม่ดี” หญิงสาวต่อว่าเขาหน้าดำหน้าแดง รา

  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่7.

    ตอนที่7.“สวัสดีค่ะ หนูฝันค่ะ”“สวัสดีเหมือนฝัน..” เสียงทุ้มเหมือนว่าเธอเคยได้ยินที่ไหนสักแห่งยิ่งทำให้เธองุนงง“เปิดประตูให้ฉันเข้าไปข้างในเดี๋ยวนี้” น้ำเสียงวางอำนาจของคนปลายสายก็ทำให้เหมือนฝันตาโตอย่างคาดไม่ถึงรีบหันกลับไปมองที่รั้วบ้านของตนทันที.. “ราม คาเมรอน..” หญิงสาวอุทานเบาๆ หน้าซีดเผือดไม่คิดว่าเขาจะมาที่นี่ เธอจะไม่มีวันเปิดประตูให้เขาและเหมือนว่าอีกฝ่ายล่วงรู้ความคิดของเธอ“หากไม่เปิดประตู เธอเจอปัญหาใหญ่แน่ๆ เหมือนฝัน..” เสียงนั้นข่มขู่และวางอำนาจยิ่งนักซึ่งเหมือนฝันไม่กล้าเสี่ยงจะลองดีกับเขา เขาคงไม่ทำอะไรเธอหรอก ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นเธอจะโทรแจ้ง 191 ทันที หญิงสาวคิดขณะเดินไปเปิดประตู เหมือนฝันเปิดประตูรั้วมือไม้สั่นแล้วเมื่อเขาขับรถเข้ามาจอดในบ้านร่างสูงใหญ่ก็เดินมาหยุดตรงหน้าด้วยท่าทางหยิ่งยโสมองเธอด้วยแววตาของผู้ชนะและราวกับว่าเป็นเจ้าชีวิตเธอกระนั้น“ฉันหิวข้าว” แล้วเขาจะมาบอกเธอทำไม.. เหมือนฝันเงยหน้ามองแขกที่ไม่ได้รับเชิญอย่างไม่เข้าใจ“อะ เอ่อ แล้วมาบอกฉันทำไมไม่ทราบ” เมื่อหาเสียงตัวเองเจอก็ถามออกไปตามที่คิด“ก็เพราะฉันเป็นแขกน่ะสิ มาเร็วเข้าฉันหิวและมีเรื่องจะตกลงก

  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่6.

    ตอนที่6.“มีอะไรคะ ป้าสร้อย นกแก้ว เก็บของกันเสร็จแล้วเหรอจ๊ะ”“ค่ะคุณหนู..” ป้าสร้อยซึ่งเป็นแม่บ้านเก่าแก่ที่อยู่กับครอบครัวเธอมาตั้งแต่เธอจำความได้บอกเสียงเศร้า“คุณหนูขา นกแก้วขออยู่กับคุณหนูไม่ได้เหรอคะ นกแก้วเองก็ไม่มีที่ไป”“ไม่ได้หรอกนกแก้ว หนูฝันไม่มีเงินจ้างนกแก้วกับป้าสร้อยแล้ว อีกอย่างบ้านหลังนี้ก็จะไม่ได้เป็นของหนูฝันอีกต่อไป เราไม่มีที่จะอยู่ป้าสร้อยกับนกแก้วควรจะไปหาที่อยู่ใหม่เหมือนคนอื่นๆ หนูฝันเสียใจที่มันต้องเป็นแบบนั้น”หญิงสาวบอกเสียงเศร้าป้าสร้อยเดินมาโอบกอดร่างเล็กของคุณหนูฝันที่นางเห็นมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยอย่างแสนรักและใจหายที่จะต้องจากกันไปจริงๆ“ป้าไม่อยู่คุณหนูรักษาตัวเองดีๆ นะคะ”“ขอบคุณค่ะป้าสร้อย แล้วป้าสร้อยจะไปอยู่ที่ไหนคะเผื่อหนูฝันจะไปเยี่ยม”“ป้ากับนกแก้วว่าจะกลับเชียงรายค่ะ กลับไปตายที่บ้านเกิด บนดอย” ป้าสร้อยยิ้มบางๆ ลูบศีรษะเธอเบาๆ“ถ้ามีโอกาสหนูฝันจะไปเยี่ยมนะคะ บนดอยคงจะสวยและมีที่ให้หนูฝันได้ซุกหัวนอนบ้าง”“โธ่ คุณหนูขา.. อย่าพูดแบบนั้นสิคะ อีกหน่อยก็คงจะดีขึ้นค่ะ”“ค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับทุกอย่าง” เหมือนฝันยิ้มบางๆ อย่างเศร้าสร้อย“ไปนกแก้วกลับห้อง

  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่ 5.

    หลังจากที่ลาออกจากงานโดยไม่ได้ตั้งตัวล่วงหน้าเหมือนฝันก็รีบกลับบ้านทันทีไม่ได้พูดคุยหรือบอกลาใคร แต่วิกานดาซึ่งเป็นเพื่อนสนิทที่สุดในร้านก็อดสงสัยไม่ได้ เมื่อเลิกงานแล้วจึงแวะมาหาเหมือนฝันที่บ้านด้วยความเป็นห่วง และอยากรู้สาเหตุที่แท้จริงว่าทำไมคนที่ตั้งใจทำงานอย่างเหมือนฝันถึงได้ลาออกกะทันหันแบบนั้น“ขอโทษนะคะพี่วิวที่ฝันออกมาเฉยๆ ทิ้งให้พี่ทำงานเหนื่อยคนเดียวทั้งที่วันนี้เป็นเวรของเราที่ต้องอยู่คู่กัน” เหมือนฝันถอนใจสีหน้าเศร้าสร้อย“ไม่เป็นไร แต่พี่ไม่เข้าใจเกิดอะไรขึ้นพี่เห็นคุณธีร์เข้าไปในห้องนั้นด้วย ฝันโดนลูกค้ารายงานเหรอ” วิกานดาหน้ายุ่งเมื่อเห็นว่าเจ้าของร้านหนุ่มที่ตนแอบรักเข้าไปในห้องวีไอพีแล้วหลังจากนั้นเหมือนฝันก็ออกมาแล้วก็ออกจากร้านไปเลย“เปล่าค่ะ..”“แล้วมันเกิดอะไรขึ้นล่ะ บอกพี่ได้ไหม พี่เป็นห่วงนะและอยากรู้สาเหตุด้วย” วิกานดาพูดตรงๆ ในแบบของเธอ ที่ค่อนข้างจะเป็นประเภทขวานผ่าซากเสียด้วยซ้ำแต่เวลาทำงานวิกานดาจะมีกริยาอ่อนหวานพูดจาไพเราะกับลูกค้าทุกคนอย่างเป็นธรรมชาติ“ไม่ได้มีปัญหากับคุณธีร์หรอกค่ะ แต่แขกวีไอพีที่พี่วิวพูดถึงต่างหากที่ทำให้ฝันต้องลาออก”“คุณรามน่ะเหรอ

  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่4.

    ตอนที่4.“มีอะไรวะ..”“ฉันต้องได้ผู้หญิงคนนั้น” รามย้ำชัดเจน“เฮ้ย.. ร้านฉันไม่ได้มีบริการแบบนั้นนะเว้ยไอ้ราม นายอย่าทำแบบนั้นกับพนักงานฉันนะ ร้านฉันทำมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายายไม่เคยทำอะไรแบบนั้นไม่ได้มีการขายอะไรแอบแฝงนอกจากอาหาร นายก็รู้นี่หว่าอย่าหาเรื่องปวดหัวมาให้ฉันน่าราม..”คราวนี้ธีร์เริ่มหน้ายุ่งจริงจังและเริ่มไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้วและพอดีกับที่เหมือนฝันเข้ามาพร้อมเครื่องดื่มของธีร์และไวน์ขวดใหม่ “เครื่องดื่มของคุณธีร์ได้แล้วค่ะ หากไม่มีอะไรแล้วฝันขอออกไปรับออเดอร์ลูกค้าคนอื่นนะคะ”“เดี๋ยวสิ ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับเธอหน่อย..”รามลุกขึ้นเรียกเธอไว้ เหมือนฝันหยุดนิ่งมองเขาหน้าตาตื่นๆ ธีร์เริ่มเห็นเค้าลางความยุ่งยากทำท่าจะเดินเข้ามาห้ามไม่ให้รามพูดอะไรที่เป็นการดูถูกพนักงานของตน “รามฉันว่า..”“นายไม่ต้องพูดหรอกธีร์ฉันเข้าใจ แต่นี่เป็นการเสนองานใหม่ให้เธอ..” รามตบบ่าเพื่อนเบาๆ แล้วมองหญิงสาวที่มองเขานิ่งอย่างหมายมาด“ลาออกจากที่นี่ซะแล้วมาเป็นผู้หญิงของฉัน เธออยากได้อะไรฉันจะให้ทุกอย่าง..” รามพูดช้าๆ ด้วยภาษาไทยชัดถ้อยชัดคำซึ่งทั้งเหมือนฝัน ธีร์และทอมต่างนิ่งงันไปกับคำพูดของเขา

  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่3.

    ตอนที่3.“คะ คุณ ปล่อยฉันก่อนค่ะ..” หญิงสาวบอกเขาเสียงเบาหวิว พยายามดันอกกว้างของเขาไว้แล้วเอนกายออกห่างจากเขาให้มากที่สุด“ถ้าฉันปล่อยเธอก็คงจะล้มแน่ สาวน้อย.. บอกสิ เธอจงใจยั่วฉันใช่ไหม...”“อะ อะไรนะคะ ปละ เปล่านะคะ ฉันไม่ได้คิดทำแบบนั้นสักนิด ปล่อยค่ะ..”เมื่อได้ยินคำพูดแสนโอหังจากปากเขาก็ปลุกให้เธอตื่นจากภวังค์หวามไหวทันที เหมือนฝันพยายามพาตัวเองออกจากวงแขนแข็งแรงแต่ด้วยรูปร่างที่ใหญ่โตกว่าเธอมากแรงของผู้หญิงตัวเล็กๆ จึงเป็นเพียงแรงมดเท่านั้นซ้ำเขายังตวัดแขนแน่นเข้าไปอีกจนร่างของเธอแทบจะแหลกเหลวอยู่กับอกกว้างของเขา“ไม่ได้ยั่วจริงเหรอ งั้นต้องพิสูจน์..”พูดจบรามก็ไม่ปล่อยให้เธอได้คิด เพราะเรียวปากหยักสวยของเขาทาบลงบนกลีบปากนุ่มทันที และอาศัยจังหวะที่เธอยังตื่นตระหนกกับการจู่โจมของเขา รามก็สอดลิ้นร้อนเข้าไปดูดดื่มเกี่ยวกระหวัดเรียวลิ้นเล็กดูดดึงดื่มชิมความหวานในโพรงปากสาวอย่างเริงร่า...ในขณะที่เจ้าของปากหวานๆ นั้นได้แต่ยืนนิ่งเหมือนถูกสาปหวิวไหวราวจะเป็นลมทั้งยังรู้สึกเหมือนกับว่าโลกถล่มทลายขาวโพลนไปด้วยหิมะแต่ในขณะเดียวกันเธอก็รู้สึกสะบัดร้อนสะบัดหนาว โหวงวูบมวนหมุนไปทั้งช่องท้อ

  • เพลิงรักร้ายจอมใจจอมเถื่อน   ตอนที่2.

    ตอนที่2.“คุณราม รามไหนคะพี่วิว” หญิงสาวขมวดคิ้วมุ่นทั้งสงสัยและรู้สึกสะกิดสังหรณ์ใจแปลกๆ“อุ้ย ผู้จัดการร้านเรียกแล้ว พี่ไปแล้วนะแล้วไม่ต้องไปรอให้ใครไปทำหน้าที่แทนนะเพราะตอนนี้มีแค่ฝันคนเดียวที่ว่างพี่ไปล่ะ”วิกานดาบอกเร็วๆ แล้วเดินไปหาผู้จัดการร้านที่ยืนหน้าหงิกรออยู่ เหมือนฝันถอนใจแล้วเดินไปยืนหน้าห้องแขกคนสำคัญอย่างรู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย...“คุณครับเชิญเข้าไปข้างในได้แล้วครับ” ชายหน้าตาคมดุดันเปิดประตูออกมาเรียก เหมือนฝันยิ้มบางๆ ให้เขาแล้วสูดลมหายใจลึกๆ เดินเข้าไปในห้อง วินาทีแรกที่เหมือนฝันก้าวเข้าไปในห้องนั้นอีกครั้ง ก็รู้สึกเหมือนว่าตัวชาวาบไร้ความรู้สึกและรอบกายเธอหยุดนิ่งไปชั่วขณะ เมื่อสบกับดวงตาสีฟ้าเข้มของคนที่ยืนอยู่กลางห้องซึ่งกำลังมองมาที่ตนพอดี..ชายหนุ่มตรงหน้าเธอมองปราดเดียวก็รู้ว่าเขาเป็นคนต่างชาติแน่นอน แต่ไม่รู้ว่าเป็นชาติไหนแต่คงจะเป็นโซนยุโรปไม่ก็ลาตินอเมริกา รูปร่างเขาสูงใหญ่ซึ่งเหมือนฝันเดาว่าเขาคงจะสูงประมาณหกฟุตสามหรือสี่นิ้วไม่ต่ำกว่านี้แน่ๆ ใบหน้าเรียวโหนกแก้มสูงและมีรอยหยักที่คางแกร่งหรือที่เรียกว่าคางบุ๋มเล็กน้อย ดวงตายาวใหญ่สีฟ้าเข้มภายใต้คิ้วหนา จมูกโด

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status