27

เพราะเขาต้องการให้หล่อนตกหลุมพรางเหลี่ยมเล่ห์ที่เขาพยายามแสดงออกมาให้แนบเนียนที่สุด

แต่สิ่งที่บอกเขาในยามนี้ มณีรัชดานั้นไม่ใช่คนโง่สักนิด และคงจะยากที่หล่อนจะทิ้งปล่อยวางหรือยอมไว้ใจใครง่าย

ดังนั้นเขาจึงควรจะเริ่มต้นสานความสัมพันธ์ตรงนี้ก่อน ก็เพื่อที่หล่อนจะได้ไว้วางใจเขาไง

และไม่ตะขิดตะขวงใจเขา หรือเหมือนว่าหล่อนมากับเขาแบบความรู้สึกที่ฝืนใจไปหน่อย

ครั้นเมื่ออาหารมาถึงแล้ว ฝ่ายจอมภูหรือวิภัสเขาจึงพยายามเอาใจใส่หล่อน ด้วยการตักอาหารใส่จานให้แบบเทกแคร์

หากมณีรัชดาก็รู้สึกแปลกใจ เพราะไม่เคยมีใครนั้นมาเอาอกเอาใจกับหล่อนถึงขนาดนี้เลยจึงรู้สึกเขิน

แม้แต่ภูวพลก็ไม่ถึงขนาดนี้ แต่ชายหนุ่มคนนี้นั้นดูเหมือนเขามีความกล้าอย่างทีเดียว และเขาตักต้มยำที่มีเนื้อกุ้งล้วนส่งให้หล่อน

และต่อมาก็ตักปูอบวุ้นเส้นพร้อมแกะเนื้อปูให้หล่อนทาน จนมณีรัชดารู้สึกอึ้ง ไม่เคยมีผู้ชายคนไหน ทำให้หล่อนถึงขนาดนี้

ทำให้หล่อนรู้สึกหวั่นไหวข้างในเหมือนกัน

เพียงแต่ไม่ได้แสดงออกมาเท่านั้น

พร้อมด้วยกันนั้น เขาถือวิสาสะคุยด้วยและสรรหาเรื่องมาคุยเรื่อยเปื่อยที่คิดว่าตรงใจของหล่อนมากที่สุด