MasukShare
บทที่ 7 เบาะแส
Terakhir Diperbarui:
2025-01-24 21:27:38หลายวันต่อมา...
“งานอะไรก็ได้เจ๊ ฉันทำได้ทั้งนั้น” มะปรางพูดกับเจ๊แก้วผู้จัดการร้านผับที่ตั้งอยู่ห่างออกไปจากชุมชน หากว่าเธอตัดสินใจนั่งวินมาถึงตัวอำเภอเพื่อมาหางานทำ อีกทั้งอาจจะได้เบาะแสเพิ่มเติม
“งานที่แล้วก็เพิ่งกระทืบลูกค้ามาเพราะเพื่อนโดนลวนลาม งานนี้มันหนักกว่ามากนะ แกจะไม่เอาปืนมายิงลูกค้าเจ๊เลยเหรอ”
“ให้ฉันล้างถ้วยล้างจานหลังร้านก็ได้เจ๊ รับรองว่าฉันจะไม่มาเพ่นพ่านในนี้เด็ดขาด”
“แกมาถึงที่นี่เพื่อที่จะมารับจ้างล้างจานจริง ๆ เหรอ มันคุ้มค่าเดินทางแกเหรออีมะปราง”
“ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรทำนี่เจ๊”
“อ้าวดูสิว่าใครมา” หนึ่งในสามสาวที่เพิ่งมาใหม่เอ่ยทักทายมะปรางอย่างเป็นกันเอง
“หวัดดีพี่โส” มะปรางยกมือไหว้ทั้งสามคนเหนือหัวอย่างหยอกล้อ หากว่ารู้จักกันเป็นอย่างดี
“โอ๊ยยัยเด็กบ้านี่ เรียกพี่โสเดี๋ยวแม่ตบปากแตกเลย ฉันเจนนี่ย๊ะ”
“ส่วนพี่...ชื่อโบวี่”
“ส่วนพี่ก็...ชื่อหนูเล็ก มากับเจนนี่แล้วก็มากับโบวี่”
“รู้แล้ว ๆ แนะนำตัวเป็นทางการตลอด แหม...วันนี้แต่งตัวสวยเชียวนะ”
“อย่ามาอวยเดี๋ยวเงินหมดกระเป๋า ว่าแต่แกมาทำอะไรที่นี่อีมะปราง จะมาแย่งงานพวกฉันเหรอ” เจนนี่เท้าเอวถาม ก่อนที่หนูเล็กจะช้อนปลายคางของมะปรางขึ้นเล็กน้อย
“หน้ามันก็เอาเรื่องอยู่นะ แต่งนิดแต่งหน่อยก็รับแขกได้แล้ว”
“อีหนูเล็ก เสียงดังนะมึง!” เจ๊แก้วผู้จัดการร้านพูดปรามพลางทำหน้าขึงขังใส่ทั้งสามคน
“อะไรนักหนาเจ๊ ห่วงมันจังเลยเด็กคนนี้” โบวี่พูดแทนเพื่อน
“ไปทำงานได้แล้วไป เสียเวลาทำมาหากิน” ผู้จัดการร้านไล่คนของตัวเองให้รีบออกไป ทั้งสามคนเลยต้องรีบเดินเลี่ยงออกไปยังหลังร้านเพื่อแต่งตัวสำหรับทำหน้าที่ของตัวเอง
“น่าสนอยู่นะเจ๊ รายได้ดีแน่เลย” มะปรางพูดพร้อมทำท่าทางชะเง้อมองไปยังหลังร้าน ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“อีมะปราง!”
“ปรางล้อเล่น ว่าแต่เจ๊จะให้ฉันทำงานที่นี่หรือเปล่า”
“กลับไปต้มเหล้าเถื่อนขายเหมือนเดิมน่าจะได้เงินดีกว่าล้างจานนะ”
“ชู่ว...เบา ๆ สิเจ๊” มะปรางส่งเสียงชู่ออกจากริมฝีปาก พลางมองซ้ายมองขวา “เรื่องแบบนี้ใครเขาให้พูดในที่สาธารณะกัน”
“ฉันกับแกเคยอยู่ในจุดที่เอาตัวไม่รอดมาครั้งหนึ่งแล้วนะอีมะปราง ฉันไม่อยากให้แกกลับมาวนลูปอยู่ที่เดิม”
“เจ๊ไม่อยากให้ฉันวนลูป แล้วทำไมเจ๊ยังทำงานแบบนี้อยู่”
“ฉันมันไม่ยอมหยุดเองตั้งแต่วันนั้นทั้งที่ฉันทำได้ แกโชคดีแล้วนะ แกอยู่ในจุดที่แกอยู่ตอนนี้มันดีที่สุดแล้ว เพราะที่ฉันเป็นอยู่มันทรมานมาก”
“มีใครอยู่เบื้องหลังงานนี้หรือเปล่าเจ๊” มะปรางเอียงศีรษะเล็กน้อยพลางกระซิบกระซาบเสียงเบา ก่อนจะโดนอีกฝ่ายแผดเสียงดังกลับมา
“แกไปให้พ้น ๆ จากที่นี่เลยนะ ถือว่าเจ๊เตือนด้วยความหวังดี เจ๊เห็นว่าแกเป็นน้องนะอีมะปราง”
“เจ๊พูดอะไรมาฉันก็ไม่เข้าใจหรอก เจ๊ก็รู้ว่าฉันมันโง่ จบแค่มอหกเองจะเอาความรู้มาจากไหน แค่มีงานให้ทำก็บุญหัวนักหนาแล้ว”
“ที่นี่ไม่มีงานให้คนไม่มีสมองอย่างแกทำหรอก กลับบ้านไปเลยไป” เจ๊แก้วชี้นิ้วไล่ตะเพิดมะปรางอีกครั้ง ก่อนจะกระทืบเท้าปึงปังเดินจากไป โดยไม่เหลียวหลังมามองเด็กสาวที่มาของานทำอีก
“เสียเวลาชะมัด” มะปรางบ่นอุบเมื่อไม่ได้อะไรติดไม้ติดมือมาสักอย่าง ก่อนจะได้ยินเสียงของใครบางคนเอ่ยทักทายและเชิญชวน
“จะรีบไปไหนล่ะ มานั่งดื่มด้วยกันก่อนสิ”
มะปรางหันไปมองยังต้นทางของเสียง จึงเห็นว่าเจ้าของเสียงนั้นเป็นผู้หญิงในชุดเสื้อยืดสีดำกางเกงยีนสีเดียวกันกับเสื้อ กำลังนั่งดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อยู่เพียงลำพัง
“พี่...คนนั้น”
เรติกาวางแก้วน้ำสีอำพันลงกับโต๊ะ เธอเอียงศีรษะเล็กน้อยพร้อมผายมือเชิญชวนให้เด็กสาวนั่งลง
“รู้จักพี่ด้วยเหรอ น้อง...มะปราง”
“ก็พี่ที่พยายามจะมาช่วยปราง ตอนที่ปรางกำลังตีกับพวกลูกค้าวันนั้นไงคะ”
“เห็นด้วยเหรอ ช่างสังเกตนะเรา”
“ขอบคุณนะคะที่พยายามจะช่วยปราง ทั้งที่เรื่องนั้นมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพี่”
“น้องก็ช่วยเหลือเพื่อนทั้งที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับน้องเหมือนกัน พี่โคตรนับถือใจน้องเลย”
“ค่ะ งั้นปรางขอตัวกลับ...”
“จะรีบไปไหนนั่งคุยด้วยกันก่อน เพื่อนพี่กำลังจะมาถึงแล้ว เดี๋ยวพี่แนะนำเพื่อนให้รู้จัก”
“ไม่ดีกว่า...”
“เอาน๊าถือว่าคนกันเอง มะปรางเอาเหล้าหน่อยไหม หรือเอาเบียร์?”
“งั้นเอาเบียร์ก็ได้ค่ะ แต่ปรางไม่ดื่มเยอะนะคะ”
“คออ่อนเหรอเราอ่ะ หมดแก้วนี้พี่ให้พันหนึ่ง หมดสองแก้วเอาไปสองพัน หมดเท่าไหร่เอาไปเท่านั้น” คำพูดของเรติกาทำเอาดวงตาเด็กสาวลุกวาวเป็นประกาย อย่างน้อยวันนี้ก็ไม่ได้กลับบ้านมือเปล่า “ลืมแนะนำตัว พี่ชื่อพี่เรย์นะ”
“มะปรางค่ะ”
เอ้า...ชนแก้ว!!!
“เรื่องที่ให้สืบเป็นไงบ้าง” เตชินเอ่ยถามเพื่อนสาวทันทีที่เธอขึ้นมานั่งบนรถ
“พวกมันเกี่ยวข้องกันหมดเลย” คาริสาพูดพร้อมถอดหน้ากากออก เธออธิบายรายละเอียดและข้อมูลที่รู้มาขณะที่เปลี่ยนเสื้อผ้าตัวใหม่ภายในรถ “นายดำรงกับนายชูวิทย์ผู้อำนวยการโรงเรียน พวกเขาสองคนเป็นเพื่อนกัน ส่วนนายชูวิทย์เป็นลูกพี่ลูกน้องกับนายเจษฎา นายเจษฎารู้จักกับพวกไมเคิล พ่อค้ายารายใหญ่ที่แกยัดเข้าคุกเมื่อห้าปีก่อน แต่มันโดนตัดสินจำคุก 20 ปีไม่ใช่เหรอ?”
“แกเห็นตัวไอ้ไมเคิลหรือยัง”
“ได้ยินแค่เสียง อาทิตย์หน้าพวกมันมีนัดเจอกันด้วย ตอนนี้ยังไม่ทราบสถานที่ ฉันได้ติดเครื่องดักฟังไว้กับมือถือของนายเจษฎาแล้ว นาวินกำลังดักฟังข้อมูลเพิ่มเติมอยู่ ถ้ามีอะไรคืบหน้าเดี๋ยวก็คงรายงานเข้ามาเองแหละ”
“อืม” เตชินพยักหน้ารับรู้ เป็นจังหวะเดียวกับที่คาริสาแต่งตัวเสร็จพอดี “จำเป็นต้องแต่งตัวจัดเต็มขนาดนี้ไหม”
ครื๊ด ครื๊ด
คาริสาไหวไหล่อย่างสะทกสะท้านในคำพูดของเพื่อนหนุ่ม ก่อนจะกดรับสายคนที่โทรเข้ามา
“ว่าไง”
‘อยู่ไหน? เมื่อไหร่จะมาถึง’
“ใกล้ถึงแล้ว”
‘เร็ว ๆ นะ มีอะไรจะอวดพวกแกด้วย’
“เออ...อย่าเพิ่งเมาล่ะ เดี๋ยวก็หมดสนุกกันพอดี”
‘พี่เรย์...คุยกับใครคะ’ เสียงอ้อแอ้ของผู้หญิงที่เล็ดลอดเข้ามาในสาย ทำให้สองหนุ่มสาวที่อยู่ภายในรถเดียวขมวดคิ้วด้วยความสงสัย หากว่าคิดเป็นตุเป็นตะไปเรื่อย
“เสียงใคร” เตชินเป็นฝ่ายเอ่ยถาม
‘พี่เรย์ ปรางดื่มหมดแก้วที่สิบแล้วนะ ปรางต้องได้หนึ่งหมื่นนะคะ’
“มะปราง!” เตชินอุทานออกมาด้วยความตกใจ ขณะที่คาริสายกมือขึ้นมาปิดปากอย่างนึกไม่ถึงว่าเรติกาจะพามะปรางมาสังสรรค์ด้วย
‘แค่นี้ก่อนนะ รีบมาล่ะ’
ไม่รอให้เตชินได้พูดอะไรเรติกาก็วางสายทิ้งในทันที
“ยัยเรย์นี่มันเอาเรื่องนะ” คาริสาพูดออกมาด้วยความตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก โดยไม่สนว่ามีสายตาอำมหิตจากคนข้าง ๆ แผ่มองมาอยู่
Bab terkait
เด็กเฮียเต บทที่ 8 หนูไม่รู้...หนูเมา
“เฮียเตเขาคงไม่ได้ชอบปรางหรอก เพราะถ้าเขาชอบปราง เขาคงไม่ทิ้งปรางไปตั้งหลายปี” เด็กสาวที่กำลังเมาได้ที่พูดด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้ปนเสียงโศกเศร้าอย่างไม่ปิดบัง“เฮียมันเคยบอกรักมะปรางไหม” เรติกาเอ่ยถาม เมื่อมะปรางพรั่งพรูความจริงออกมาจนหมดเปลือก“ม่ายเคย แต่เฮียเขาชอบบอกว่าปรางเป็นเด็กของเฮีย”“แกนี่มันเลวจริง ๆ เลยนะไอ้เต!”“ม่ายเลว...เฮียเตเป็นคนดีแต่ปรางเป็นคนไม่ดี”“เฮียมันทำอะไรกับมะปราง ทำไมดูหลงมันจัง”“ม่ายเคยหลง ปรางแค่ใจอ่อนเวลาที่เฮียเขา... อึก! จูบตรงนี้...” มะปรางยกมือขึ้นมาชี้หน้าผากมนของตัวเอง แล้วค่อยเลื่อนนิ้วมาชี้ที่ขมับบาง “...แล้วก็จูบตรงนี้ด้วย เฮียเตชอบให้ปรางนั่งตัก แล้วชอบเรียกปรางว่า...เด็กดี”“มะปราง!” เตชินที่เดินเข้ามาอย่างรีบร้อนเรียกชื่อของเธอเสียงดัง เพื่อห้ามปรามไม่พูดอะไรออกมา ขณะที่คาริสาก็ได้แต่ยกมือขึ้นมาปิดปาก หากว่ามาทันได้ยินที่มะปรางพูดในประโยคสุดท้ายเพื่อนหนุ่มที่เธอเคยคิดว่าห่วยแตกเรื่องความรัก แท้ที่จริงแล้วเล่ห์เหลี่ยมและคารมคมคายเชี่ยวชาญยิ่งกว่าผู้ชายเจ้าชู้บางคนเสียอีก“คะ...คุณมาได้ยังไง มาทำอะไรที่นี่เหรอ?” มะปรางหันไปมองเตชินด้วยสีหน้าไม่รู
Terakhir Diperbarui : 2025-01-25เด็กเฮียเต บทที่ 9 ยา(ลดไข้)นรก...เป็นเหตุ
“หนูทำอะไรอยู่ ไม่รีบกลับบ้านเหรอ” เตชินเดินเข้ามาในครัว หลังจากที่สั่งงานเด็กฝึกเสร็จเรียบร้อย ส่วนเพื่อนรักทั้งสองคนก็ส่งกลับบ้านตั้งแต่เช้ามืด เหลือแค่มะปรางที่กว่าจะสร่างเมาจากอาการเมาค้างก็ล่วงเลยเวลามาจนเกือบเที่ยง“หนูยังปวดหัวนิดหน่อย เลยกินยาดักไว้ก่อนเผื่อไข้ขึ้น เหลืออยู่หนึ่งเม็ดพอดี” พูดจบเธอก็ป้อนยาเม็ดเข้าปากแล้วดื่มน้ำตามทันที“กินยา? ยาอะไร?”“ก็ยาลดไข้ไง ปวดหัวให้กินยาคุมเหรอเฮีย” เด็กสาวพูดติดตลกพร้อมยื่นกระปุกยาขนาดเล็กให้เตชินดู“ที่นี่มียาลดไข้ด้วยเหรอ” เตชินรับกระปุกยามาพิจารณาดู เขาทำสีหน้าตกใจพร้อมกับรีบไปล้วงคอเด็กสาว “มะปรางคายมันออกมา นี่มันไม่ใช่ยาลดไข้...”หากว่ามันคือตัวอย่างยาที่เขาให้เด็กฝึกขโมยมา ครั้งเมื่อไปสืบเรื่องอุโมงค์หลังสนามเด็กเล่น เขาเอาตัวยาออกมาให้คาริสานำไปตรวจสอบที่แล็ปขององค์กร แล้วยังไม่ได้เก็บมันให้เข้าที่เข้าทาง ใครจะไปนึกว่ามะปรางจะเอามากินเพราะคิดว่าเป็นยาลดไข้ แม้ลักษณะของมันจะคล้ายคลึงกันจนแทบแยกไม่ออก“อื้อ!! เฮียมันคือยาอะไร”“คายมันออกมาเร็วเข้า เฮียไม่รู้ว่ามันคือยาอะไร มันอาจจะอันตรายถึงตายได้”มะปรางสำลักจนหน้าดำหน้าแดงไปหม
Terakhir Diperbarui : 2025-01-28เด็กเฮียเต บทที่ 10 เหตุการณ์ไม่คาดคิด
“อีกสิบสองชั่วโมงค่อยทานอีกหนึ่งเม็ด หนูจำได้ใช่ไหม” มะปรางพยักหน้ารับ หากว่าเตชินขับรถมาส่งถึงที่หน้าบ้านแล้วแต่เธอกลับยังไม่กล้าลงไป เด็กสาวตัวแสบของเขาในวันนี้ดูจะสูญเสียความมั่นใจเอามาก ๆ เตชินจึงเอื้อมมือไปลูบศีรษะของเธอเบา ๆ “เด็กดีครับ ไม่คิดมากนะ”“หนูกลัว อึก!”“ไม่ต้องกลัวนะ เฮียจะมองหนูอยู่ตรงนี้” เตชินปลอบใจเธอแล้วหยิบซองเงินจำนวนหนึ่งหมื่นบาทให้กับมะปราง “พี่เรย์ฝากมาให้”“...” มะปรางยกมือไหว้พร้อมรับซองเงินที่เธอควรจะได้อยู่แล้วมากอดไว้“อย่าไปทำตามยัยแสบนั่นอีก แล้วก็ห้ามกินเหล้าจนเมาไม่ได้สติกับคนแปลกหน้า”“ก็พี่เรย์ท้าหนูแก้วละพัน” เธอตอบโต้พร้อมเก็บเงินไว้ในกระเป๋าสะพายของตัวเอง เตชินมองคนข้าง ๆ พลางยิ้มละไมเมื่อเห็นว่าเธอเริ่มมีอาการที่ดีขึ้น สำหรับเขาตอนนี้ สภาพจิตใจของเธอสำคัญที่สุด“มากอดหน่อย”“หืม?” มะปรางเอียงศีรษะเล็กน้อยพลางทำสีหน้าเชิงคำถาม เมื่อเห็นว่าเตชินอ้าแขนออกกว้างเพื่อรอรับกอดจากเธอ“มาให้เฮียกอดหน่อยนะเด็กดี” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน มะปรางยิ้มแป้นก่อนจะโถมเข้าไปสวมกอดเขาอย่างไม่ลังเล “ยังเจ็บตรงไหนอยู่หรือเปล่า”“ยังเจ็บไปทั้งร่างเลย แต่ว่
Terakhir Diperbarui : 2025-02-11เด็กเฮียเต บทที่ 11 การสูญเสีย
‘เมื่อช่วงค่ำของวันนี้ เกิดเหตุทะเลาะวิวาทครั้งใหญ่ในชุมชนบ้านไข่น้ำ คาดว่าสาเหตุเกิดจากยาเสพติดชนิดใหม่ที่มาในรูปแบบยาสามัญประจำบ้าน ซึ่งคนในชุมชนบ้านไข่น้ำได้รับบริจาคข้าวของเครื่องใช้และยาสามัญประจำบ้านเมื่อช่วงบ่ายของวันนี้ หลายคนตกเป็นเหยื่อและนำไปสู่เหตุจลาจลก่อนหน้านี้มีรายงานว่า หลังจากที่นายแดง(นามสมมุติ) ได้ทานยาแก้แพ้เข้าไปทำให้เกิดอาการคลุ้มคลั่งไล่ทุบตีภรรยาและลูก นอกจากนี้ยังมีวัยรุ่นคว้ามีดดาบไล่ฟันชาวบ้านไม่เลือกหน้า คาดว่าน่าจะมาจากสาเหตุเดียวกันด้าน พล.ต.อ. อดิศร ได้ลงพื้นที่เกิดเหตุ มีความเชื่อมั่นว่าทีมตำรวจในพื้นที่สามารถจับผู้ก่อเหตุจลาจลครั้งนี้ได้แน่นอน ส่วนรายละเอียดเพิ่มเติมยังไม่สามารถเปิดเผยได้’‘ยาสามัญฯ ทำพิษชาวบ้านไข่น้ำ ปมเหตุทะเลาะวิวาทครั้งใหญ่ขณะนี้เหตุการณ์ทะเลาะวิวาทอยู่ในการควบคุมของเจ้าหน้าที่ตำรวจในท้องที่ ชาวบ้านกว่า 20 รายตกเป็นเหยื่อของยาเสพติดชนิดใหม่ที่มาในรูปแบบยาสามัญประจำบ้าน เหตุจลาจลครั้งนี้ก่อให้เกิดความเสียหายและนำไปสู่การสูญเสียในวงกว้าง มีเหยื่อเสียชีวิตทั้งหมด 4 ราย ได้รับบาดเจ็บสาหัส 12 ราย ส่วนคนที่เหลืออยู่ในการควบคุมของ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-15เด็กเฮียเต บทที่ 12 อาการแปลก ๆ
‘ผมไม่เห็นด้วยนะกับการที่คุณเอายานรกพวกนี้ไปบริจาคให้กับชาวบ้าน’‘นี่มันเป็นฆาตกรรมไม่เลือกหน้า สังหารหมู่ชัด ๆ’‘ก็ไม่เห็นว่ามีใครตายเพราะยาของผมสักหน่อย พวกนั้นตายเพราะหันมาฆ่ากันเอง’‘แต่ถึงยังไงการที่คุณทำแบบนี้มันก็ไม่ควรอยู่ดี เพราะการที่สื่อและตำรวจให้ความสนใจที่นี่มันจะทำให้พวกเราทำงานลำบาก’‘ก็นึกว่าจะห่วงชาวบ้านพวกนั้น ที่แท้ก็ห่วงผลประโยชน์ของตัวเอง...’ เตชินฟังเสียงที่ได้มาจากเครื่องดักฟังวนซ้ำหลายรอบ หากว่าเขาเองก็ยังไม่รู้ว่าในคลิปเสียงนี้มีเสียงของใครบ้าง แต่ที่แน่ ๆ หนึ่งในนั้นต้องมีเสียงของนายเจษฎาและไมเคิลเตชินนั่งชั่งใจอยู่สักพักใหญ่ ๆ ก่อนจะหันไปมองเอกสารกองเท่าภูเขาบนโต๊ะทำงานของตัวเอง ถึงแม้วันนี้จะเป็นวันหยุด แต่เขาก็ยังคงทำงานไม่ได้พักเขายังไม่ได้เบาะแสและหลักฐานที่เพียงพอที่จะสามารถสาวถึงตัวคนร้ายและคนที่อยู่เบื้องหลังเลยหากว่าเขามัวแต่เสียเวลาและวุ่นวายกับการจัดการเรื่องที่โรงพัก และเหยื่อผู้เสียหายจากเหตุการณ์เมื่อสองสัปดาห์ก่อน ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่หน้าที่ของเขาโดยตรง แต่ในเมื่อเขาแฝงตัวมาเป็นตำรวจเขาก็จึงต้องปฏิบัติหน้าที่ให้แนบเนียนที่สุดคนร้ายเริ่มแสด
Terakhir Diperbarui : 2025-02-19เด็กเฮียเต บทนำ
ในค่ำคืนที่แสนอลวนวุ่นวาย ทุกปีจะมีเทศกาลงานวัดจัดขึ้นเพื่อพัฒนาชุมชนเล็ก ๆ ที่ทั้งแออัด ทุรกันดาร และห่างไกลความเจริญผู้ใหญ่ผินถือโอกาสนี้เปิดตัวหลานชาย เตชิน สกุลเกียรติ ในฐานะร้อยตำรวจเอกหรือผู้กองหนุ่มไฟแรง ซึ่งเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของนาริน สกุลเกียรติ พี่สาวของผู้ใหญ่ผินด้วยใบหน้าหล่อคมทรงเสน่ห์ของผู้กองหนุ่มทำให้สาวน้อยสาวใหญ่ที่มาร่วมเทศกาลงานวัดต่างฮือฮากันทั้งชุมชนเทศกาลงานวัดประกอบไปด้วยชิงช้าสวรรค์ ม้าหมุน ปาลูกโป่ง สาวน้อยตกน้ำ และอื่น ๆ อีกมากมาย หากแต่ว่าการละเล่นต่าง ๆ ภายในงานก็ยังหนีไม่พ้นการพนันขันต่อเหมือนอย่างทุกปีพนันมวยที่ท้าดวลระหว่าง มะปราง ลูกสาวคนเดียวของแม่มะลิ กับ กวิน ลูกชายคนเดียวของผู้ใหญ่ผินที่ทำทรงเป็นนักเลงประจำหมู่บ้านรอบสังเวียนมวยอัดแน่นไปด้วยผู้คนมากมายที่ต่างแห่มาดูศึกดวลครั้งนี้ โดยมีแม่มะลิตั้งตัวเป็นเจ้ามือคอยรับแทงพนันกันอย่างลับ ๆแน่นอนว่าคนที่ไม่มีศิลปะมวยไทยอย่างมะปรางจะต้องใช้แผนซ้อนแผน เพื่อจัดการกับกวินที่เป็นคู่ปรับของเธอตั้งแต่สมัยอนุบาล กวินต้องการที่จะเอาชนะมะปรางสักครั้ง จึงท้าดวลกับมะปรางในเรื่
Terakhir Diperbarui : 2025-01-22เด็กเฮียเต บทที่ 1 โคจรมาเจอกัน
หลังจากนับเงินจากการแทงพนันเสร็จสรรพแม่มะลิก็ด่วนกลับบ้านไปก่อน เพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าทำอาหารไปขายที่โรงเรียน ส่วนมะปรางกับเติร์ดก็เดินเที่ยวชมการละเล่นในงานวัดกันต่อเห็นผู้กองหนุ่มร่างสูงโปร่งเดินมาแต่ไกล เติร์ดจึงรีบกระซิบบอกมะปรางทันทีว่าผู้ชายคนนี้เป็นตำรวจที่เพิ่งย้ายมาประจำการใหม่ที่ชุมชน เตชินมองมะปรางเหมือนมีอะไรบางอย่างจะพูดด้วย เนื่องจากว่าทั้งคู่รู้จักและสนิทชิดเชื้อกันเป็นอย่างดี“มองหน้าฉันแบบนี้ มีอะไรคะผู้กอง” มะปรางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่แข็งกระด้างตามนิสัยแก่นแก้วของเธอ“ฉันแค่เดินสำรวจความเรียบร้อย เผอิญเก็บยานอนหลับได้ด้วยนะ”“ใครอยากรู้?” มะปรางพูดทั้งที่สายตาล่อกแล่กไปมา“ฉันก็แค่สงสัยว่ากวินต่อยเธอจนแทบกระอักเลือดแต่เธอกลับไม่เป็นอะไรเลย ต่างจากเธอที่ต่อยกวินไปแค่หมัดสองหมัด ซึ่งไม่น่าจะทำให้เขาน็อกได้ ฉันคิดว่าเขาอาจจะแค่หลับเพราะฤทธิ์ยานี่หรือเปล่า ถ้าเป็นอย่างนั้นไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำนะครับ แถมยังทิ้งหลักฐานเอาไว้อีกต่างหาก” เตชินพูดพร้อมมองไปที่เติร์ดแล้วหันมาสบตากับมะปรางอย่างยิ้มเยาะ ขณะที่อีกฝ่ายได้แต่มองค้อนกลับไปอย่างไม่พอใจนัก ตามศักดิ์แล้ว
Terakhir Diperbarui : 2025-01-22เด็กเฮียเต บทที่ 2 เรื่องระหว่างเรา
มะปรางถูกจับตัวแยกออกมาเพื่อไปยังห้องห้องหนึ่ง ซึ่งเป็นห้องทำงานส่วนตัวของผู้กองเตชิน“นั่งก่อนสิ”ทันทีที่ได้อยู่ด้วยกันตามลำพัง เตชินก็ผ่ายมือข้างหนึ่งพร้อมกล่าวให้เธอนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามของโต๊ะทำงาน เด็กสาวมองคนตรงหน้านิ่ง ๆ ราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ในหัว ซึ่งเตชินก็รับรู้ถึงความคิดของเธอผ่านดวงตาคู่สวยคู่นั้น“มานั่งนี่” เขาพูดอีกครั้งพร้อมตบหน้าตักของตัวเอง“ชิ!” เด็กสาวยืนกอดอกแล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่น เธอแสดงท่าทีกะบึงกะบอนใส่ชายหนุ่มอย่างตั้งใจ เรื่องราวในอดีตทำให้เธอแสดงท่าทีออกมาอย่างนั้น“มานั่งนี่เร็ว เด็กดีของเฮีย” มะปรางมองซ้ายมองขวาก่อนจะเผยรอยยิ้มบาง ๆ อออมาที่มุมปาก เธอเดินตรงไปนั่งบนตักของชายหนุ่มอย่างอารมณ์ดี เมื่อเขาแทนตัวเองว่าเฮียกับเธอเหมือนเมื่อหลายปีก่อน มะปรางสวมกอดเตชินด้วยความคิดถึง ทั้งที่ในใจยังโกรธเคืองเขาอยู่“ไม่เคยรู้มาก่อนว่าคุณเป็นตำรวจ” จากคนที่ดูเหมือนจะร่าเริงเมื่อครู่ตอนนี้สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยคำถาม มะปรางกอดอกพร้อมหรี่ตามองเตชินอย่างจับผิด“หึ” เตชินเค้นเสียงหัวเราะในลำคอหนาพร้อมรั้งศีรษะของเด็กสาวมาแนบอก ซึ่งเธอก็ไม่ได้ขัดขืนเพีย
Terakhir Diperbarui : 2025-01-22
Bab terbaru
เด็กเฮียเต บทที่ 12 อาการแปลก ๆ
‘ผมไม่เห็นด้วยนะกับการที่คุณเอายานรกพวกนี้ไปบริจาคให้กับชาวบ้าน’‘นี่มันเป็นฆาตกรรมไม่เลือกหน้า สังหารหมู่ชัด ๆ’‘ก็ไม่เห็นว่ามีใครตายเพราะยาของผมสักหน่อย พวกนั้นตายเพราะหันมาฆ่ากันเอง’‘แต่ถึงยังไงการที่คุณทำแบบนี้มันก็ไม่ควรอยู่ดี เพราะการที่สื่อและตำรวจให้ความสนใจที่นี่มันจะทำให้พวกเราทำงานลำบาก’‘ก็นึกว่าจะห่วงชาวบ้านพวกนั้น ที่แท้ก็ห่วงผลประโยชน์ของตัวเอง...’ เตชินฟังเสียงที่ได้มาจากเครื่องดักฟังวนซ้ำหลายรอบ หากว่าเขาเองก็ยังไม่รู้ว่าในคลิปเสียงนี้มีเสียงของใครบ้าง แต่ที่แน่ ๆ หนึ่งในนั้นต้องมีเสียงของนายเจษฎาและไมเคิลเตชินนั่งชั่งใจอยู่สักพักใหญ่ ๆ ก่อนจะหันไปมองเอกสารกองเท่าภูเขาบนโต๊ะทำงานของตัวเอง ถึงแม้วันนี้จะเป็นวันหยุด แต่เขาก็ยังคงทำงานไม่ได้พักเขายังไม่ได้เบาะแสและหลักฐานที่เพียงพอที่จะสามารถสาวถึงตัวคนร้ายและคนที่อยู่เบื้องหลังเลยหากว่าเขามัวแต่เสียเวลาและวุ่นวายกับการจัดการเรื่องที่โรงพัก และเหยื่อผู้เสียหายจากเหตุการณ์เมื่อสองสัปดาห์ก่อน ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่หน้าที่ของเขาโดยตรง แต่ในเมื่อเขาแฝงตัวมาเป็นตำรวจเขาก็จึงต้องปฏิบัติหน้าที่ให้แนบเนียนที่สุดคนร้ายเริ่มแสด
เด็กเฮียเต บทที่ 11 การสูญเสีย
‘เมื่อช่วงค่ำของวันนี้ เกิดเหตุทะเลาะวิวาทครั้งใหญ่ในชุมชนบ้านไข่น้ำ คาดว่าสาเหตุเกิดจากยาเสพติดชนิดใหม่ที่มาในรูปแบบยาสามัญประจำบ้าน ซึ่งคนในชุมชนบ้านไข่น้ำได้รับบริจาคข้าวของเครื่องใช้และยาสามัญประจำบ้านเมื่อช่วงบ่ายของวันนี้ หลายคนตกเป็นเหยื่อและนำไปสู่เหตุจลาจลก่อนหน้านี้มีรายงานว่า หลังจากที่นายแดง(นามสมมุติ) ได้ทานยาแก้แพ้เข้าไปทำให้เกิดอาการคลุ้มคลั่งไล่ทุบตีภรรยาและลูก นอกจากนี้ยังมีวัยรุ่นคว้ามีดดาบไล่ฟันชาวบ้านไม่เลือกหน้า คาดว่าน่าจะมาจากสาเหตุเดียวกันด้าน พล.ต.อ. อดิศร ได้ลงพื้นที่เกิดเหตุ มีความเชื่อมั่นว่าทีมตำรวจในพื้นที่สามารถจับผู้ก่อเหตุจลาจลครั้งนี้ได้แน่นอน ส่วนรายละเอียดเพิ่มเติมยังไม่สามารถเปิดเผยได้’‘ยาสามัญฯ ทำพิษชาวบ้านไข่น้ำ ปมเหตุทะเลาะวิวาทครั้งใหญ่ขณะนี้เหตุการณ์ทะเลาะวิวาทอยู่ในการควบคุมของเจ้าหน้าที่ตำรวจในท้องที่ ชาวบ้านกว่า 20 รายตกเป็นเหยื่อของยาเสพติดชนิดใหม่ที่มาในรูปแบบยาสามัญประจำบ้าน เหตุจลาจลครั้งนี้ก่อให้เกิดความเสียหายและนำไปสู่การสูญเสียในวงกว้าง มีเหยื่อเสียชีวิตทั้งหมด 4 ราย ได้รับบาดเจ็บสาหัส 12 ราย ส่วนคนที่เหลืออยู่ในการควบคุมของ
เด็กเฮียเต บทที่ 10 เหตุการณ์ไม่คาดคิด
“อีกสิบสองชั่วโมงค่อยทานอีกหนึ่งเม็ด หนูจำได้ใช่ไหม” มะปรางพยักหน้ารับ หากว่าเตชินขับรถมาส่งถึงที่หน้าบ้านแล้วแต่เธอกลับยังไม่กล้าลงไป เด็กสาวตัวแสบของเขาในวันนี้ดูจะสูญเสียความมั่นใจเอามาก ๆ เตชินจึงเอื้อมมือไปลูบศีรษะของเธอเบา ๆ “เด็กดีครับ ไม่คิดมากนะ”“หนูกลัว อึก!”“ไม่ต้องกลัวนะ เฮียจะมองหนูอยู่ตรงนี้” เตชินปลอบใจเธอแล้วหยิบซองเงินจำนวนหนึ่งหมื่นบาทให้กับมะปราง “พี่เรย์ฝากมาให้”“...” มะปรางยกมือไหว้พร้อมรับซองเงินที่เธอควรจะได้อยู่แล้วมากอดไว้“อย่าไปทำตามยัยแสบนั่นอีก แล้วก็ห้ามกินเหล้าจนเมาไม่ได้สติกับคนแปลกหน้า”“ก็พี่เรย์ท้าหนูแก้วละพัน” เธอตอบโต้พร้อมเก็บเงินไว้ในกระเป๋าสะพายของตัวเอง เตชินมองคนข้าง ๆ พลางยิ้มละไมเมื่อเห็นว่าเธอเริ่มมีอาการที่ดีขึ้น สำหรับเขาตอนนี้ สภาพจิตใจของเธอสำคัญที่สุด“มากอดหน่อย”“หืม?” มะปรางเอียงศีรษะเล็กน้อยพลางทำสีหน้าเชิงคำถาม เมื่อเห็นว่าเตชินอ้าแขนออกกว้างเพื่อรอรับกอดจากเธอ“มาให้เฮียกอดหน่อยนะเด็กดี” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน มะปรางยิ้มแป้นก่อนจะโถมเข้าไปสวมกอดเขาอย่างไม่ลังเล “ยังเจ็บตรงไหนอยู่หรือเปล่า”“ยังเจ็บไปทั้งร่างเลย แต่ว่
เด็กเฮียเต บทที่ 9 ยา(ลดไข้)นรก...เป็นเหตุ
“หนูทำอะไรอยู่ ไม่รีบกลับบ้านเหรอ” เตชินเดินเข้ามาในครัว หลังจากที่สั่งงานเด็กฝึกเสร็จเรียบร้อย ส่วนเพื่อนรักทั้งสองคนก็ส่งกลับบ้านตั้งแต่เช้ามืด เหลือแค่มะปรางที่กว่าจะสร่างเมาจากอาการเมาค้างก็ล่วงเลยเวลามาจนเกือบเที่ยง“หนูยังปวดหัวนิดหน่อย เลยกินยาดักไว้ก่อนเผื่อไข้ขึ้น เหลืออยู่หนึ่งเม็ดพอดี” พูดจบเธอก็ป้อนยาเม็ดเข้าปากแล้วดื่มน้ำตามทันที“กินยา? ยาอะไร?”“ก็ยาลดไข้ไง ปวดหัวให้กินยาคุมเหรอเฮีย” เด็กสาวพูดติดตลกพร้อมยื่นกระปุกยาขนาดเล็กให้เตชินดู“ที่นี่มียาลดไข้ด้วยเหรอ” เตชินรับกระปุกยามาพิจารณาดู เขาทำสีหน้าตกใจพร้อมกับรีบไปล้วงคอเด็กสาว “มะปรางคายมันออกมา นี่มันไม่ใช่ยาลดไข้...”หากว่ามันคือตัวอย่างยาที่เขาให้เด็กฝึกขโมยมา ครั้งเมื่อไปสืบเรื่องอุโมงค์หลังสนามเด็กเล่น เขาเอาตัวยาออกมาให้คาริสานำไปตรวจสอบที่แล็ปขององค์กร แล้วยังไม่ได้เก็บมันให้เข้าที่เข้าทาง ใครจะไปนึกว่ามะปรางจะเอามากินเพราะคิดว่าเป็นยาลดไข้ แม้ลักษณะของมันจะคล้ายคลึงกันจนแทบแยกไม่ออก“อื้อ!! เฮียมันคือยาอะไร”“คายมันออกมาเร็วเข้า เฮียไม่รู้ว่ามันคือยาอะไร มันอาจจะอันตรายถึงตายได้”มะปรางสำลักจนหน้าดำหน้าแดงไปหม
เด็กเฮียเต บทที่ 8 หนูไม่รู้...หนูเมา
“เฮียเตเขาคงไม่ได้ชอบปรางหรอก เพราะถ้าเขาชอบปราง เขาคงไม่ทิ้งปรางไปตั้งหลายปี” เด็กสาวที่กำลังเมาได้ที่พูดด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้ปนเสียงโศกเศร้าอย่างไม่ปิดบัง“เฮียมันเคยบอกรักมะปรางไหม” เรติกาเอ่ยถาม เมื่อมะปรางพรั่งพรูความจริงออกมาจนหมดเปลือก“ม่ายเคย แต่เฮียเขาชอบบอกว่าปรางเป็นเด็กของเฮีย”“แกนี่มันเลวจริง ๆ เลยนะไอ้เต!”“ม่ายเลว...เฮียเตเป็นคนดีแต่ปรางเป็นคนไม่ดี”“เฮียมันทำอะไรกับมะปราง ทำไมดูหลงมันจัง”“ม่ายเคยหลง ปรางแค่ใจอ่อนเวลาที่เฮียเขา... อึก! จูบตรงนี้...” มะปรางยกมือขึ้นมาชี้หน้าผากมนของตัวเอง แล้วค่อยเลื่อนนิ้วมาชี้ที่ขมับบาง “...แล้วก็จูบตรงนี้ด้วย เฮียเตชอบให้ปรางนั่งตัก แล้วชอบเรียกปรางว่า...เด็กดี”“มะปราง!” เตชินที่เดินเข้ามาอย่างรีบร้อนเรียกชื่อของเธอเสียงดัง เพื่อห้ามปรามไม่พูดอะไรออกมา ขณะที่คาริสาก็ได้แต่ยกมือขึ้นมาปิดปาก หากว่ามาทันได้ยินที่มะปรางพูดในประโยคสุดท้ายเพื่อนหนุ่มที่เธอเคยคิดว่าห่วยแตกเรื่องความรัก แท้ที่จริงแล้วเล่ห์เหลี่ยมและคารมคมคายเชี่ยวชาญยิ่งกว่าผู้ชายเจ้าชู้บางคนเสียอีก“คะ...คุณมาได้ยังไง มาทำอะไรที่นี่เหรอ?” มะปรางหันไปมองเตชินด้วยสีหน้าไม่รู
เด็กเฮียเต บทที่ 7 เบาะแส
หลายวันต่อมา...“งานอะไรก็ได้เจ๊ ฉันทำได้ทั้งนั้น” มะปรางพูดกับเจ๊แก้วผู้จัดการร้านผับที่ตั้งอยู่ห่างออกไปจากชุมชน หากว่าเธอตัดสินใจนั่งวินมาถึงตัวอำเภอเพื่อมาหางานทำ อีกทั้งอาจจะได้เบาะแสเพิ่มเติม“งานที่แล้วก็เพิ่งกระทืบลูกค้ามาเพราะเพื่อนโดนลวนลาม งานนี้มันหนักกว่ามากนะ แกจะไม่เอาปืนมายิงลูกค้าเจ๊เลยเหรอ”“ให้ฉันล้างถ้วยล้างจานหลังร้านก็ได้เจ๊ รับรองว่าฉันจะไม่มาเพ่นพ่านในนี้เด็ดขาด”“แกมาถึงที่นี่เพื่อที่จะมารับจ้างล้างจานจริง ๆ เหรอ มันคุ้มค่าเดินทางแกเหรออีมะปราง”“ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรทำนี่เจ๊”“อ้าวดูสิว่าใครมา” หนึ่งในสามสาวที่เพิ่งมาใหม่เอ่ยทักทายมะปรางอย่างเป็นกันเอง“หวัดดีพี่โส” มะปรางยกมือไหว้ทั้งสามคนเหนือหัวอย่างหยอกล้อ หากว่ารู้จักกันเป็นอย่างดี“โอ๊ยยัยเด็กบ้านี่ เรียกพี่โสเดี๋ยวแม่ตบปากแตกเลย ฉันเจนนี่ย๊ะ”“ส่วนพี่...ชื่อโบวี่”“ส่วนพี่ก็...ชื่อหนูเล็ก มากับเจนนี่แล้วก็มากับโบวี่”“รู้แล้ว ๆ แนะนำตัวเป็นทางการตลอด แหม...วันนี้แต่งตัวสวยเชียวนะ”“อย่ามาอวยเดี๋ยวเงินหมดกระเป๋า ว่าแต่แกมาทำอะไรที่นี่อีมะปราง จะมาแย่งงานพวกฉันเหรอ” เจนนี่เท้าเอวถาม ก่อนที่หนูเล็กจะ
เด็กเฮียเต บทที่ 6 เด็กแสบ
“ตอนนี้เรารู้แหล่งกบด่านของเป้าหมายแล้ว พวกมันยังมีพรรคพวกไม่มาก แต่อย่าชะล่าใจไปเพราะเรายังไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้อีก”“พวกมันเหมือนรออะไรบางอย่าง ดูเหมือนทุกอย่างกำลังเพิ่งเริ่ม...” ซานออกความเห็น“จริง ๆ เรื่องนี้มีมานานมากแล้ว เพียงแต่ที่ผ่านมาพวกของมันส่วนใหญ่ถูกยัดเข้าคุกกันหมด แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เหลือรอดเลยสักคน ที่แน่ ๆ ตอนนี้แกนนำของพวกมันบางส่วนกลับมาแล้ว หน้าที่ของพวกเราคือหาหลักฐานให้เพียงพอเพื่อยัดพวกมันกลับเข้าคุกอีกครั้ง”“หัวหน้าครับ ผมได้เวลาไปทำหน้าที่แล้ว” เซนพูดขึ้นแทรก เขาสวมใส่ชุดนักเรียนชายมัธยมปลาย เนื่องจากได้รับมอบหมายให้ปลอมตัวเข้าไปเป็นนักเรียนของโรงเรียนในชุมชน เพราะเตชินเชื่อว่าต้องมีเด็กผู้ชายวัยเดียวกันในโรงเรียน ที่น่าจะรู้เรื่องราวแวดวงใน แม้มันอาจจะเป็นงานน่าเบื่อไปหน่อยแต่เซนก็ทำทุกอย่างเพื่อทีม“อย่าทำตัวฉลาดเกินเด็กวัยเดียวกันล่ะ”“ผมไม่ทำแบบนั้นหรอก หัวหน้าไว้ใจได้”เตชินพยักหน้าให้กับเด็กฝึก บ่งบอกว่าเขาไว้ใจและมั่นใจในการทำงานของเซน“แต่งตัวหล่อเชียว ชุดนักเรียนเหมาะกับเซนมากเลย ลาออกจากองค์กรแล้วไปเรียนต่อก็ใช้ได้อยู่นะ”“ยัยเคส!” เตช
เด็กเฮียเต บทที่ 5 คนนี้แหละ...ว่าที่เมียเพื่อน
“แม่...ปรางไปทำงานก่อนนะ” มะปรางตะโกนพูดหลังจากที่แต่งตัวเสร็จสรรพ หากว่าเธอทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟร้านอาหารบุฟเฟ่ต์ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านของเธอนัก แม้รายได้จะน้อยนิดแต่ก็เป็นงานสุจริตเพียงหนึ่งเดียวที่เธอทำอยู่“อย่าไปมีเรื่องมีราวกับใครเขาอีกล่ะ” ประโยคสุดฮิตที่แม่มะลิมักจะบอกกับลูกสาวก่อนไปทำงาน มะปรางหยิบกระเป๋ามาคล้องบ่าแล้วเดินไปสวมใส่รองเท้าผ้าใบอย่างเคยชิน“ถ้าไม่มีใครมาหาเรื่องปรางก่อน ปรางก็จะอยู่อย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัวนะแม่นะ” พูดจบมะปรางก็เดินออกไปจากบ้านในทันที“จริง ๆ เลยลูกคนนี้ เหมือนพ่อมันไม่มีผิด” คนเป็นแม่พูดตามหลัง หากว่าลูกสาวตัวดีมีหรือจะสะทกสะท้าน@ร้านอาหารบุฟเฟ่ต์“ไงคะพี่เต ทายสิว่าพวกเราอยู่ที่ไหนเอ่ย” คาริสาเอ่ยทักทายเพื่อนหนุ่มอย่างยียวนกวนประสาท โดยมีเรติกาถือกล้องสำหรับวิดีโอคอล‘มาทำอะไรอยู่ที่นี่ ถ้าจะมาป่วนงานของฉันก็รีบไสหัวกลับไป ก่อนที่ฉันจะโทรบอกผัวพวกแกให้มาลากคอกลับไป’“อร้ายไอ้เต อย่าพูดอะไรเป็นลางสิ” เรติกาส่งเสียงกรีดร้อง หากว่ามนุษย์ผัวคือสิ่งมีชีวิตที่เธอเกรงกลัวที่สุด ต่างจากคาริสาที่หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ“นี่เต...พวกเราสองคนแค่มาเที่ยวไม่เห็น
เด็กเฮียเต บทที่ 4 ผิดบ้างถูกบ้าง
“ใครเหรอครับหัวหน้า เด็กฝึกคนใหม่ของหัวหน้าเหรอ” เซนเอ่ยถามทันทีที่เตชินเดินเข้ามาภายในห้องทำงาน หลังจากที่เขาขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเสื้อยืดสีดำและกางเกงโทนสีเดียวกัน“เธอเป็นคนที่นี่ พวกเราจะทำงานสะดวกขึ้นถ้าหากมีคนในท้องที่ทำงานด้วย” เตชินตอบกลับไป ขณะที่สายตาของเด็กฝึกทั้งสามคนต่างก็จ้องมองมาอย่างจับผิด “ไม่ต้องมามองฉันด้วยสายตาแบบนั้น”คำพูดของหัวหน้าทำให้เด็กฝึกหันหน้าหนีไปคนละทิศคนละทางทันที พวกเขาพากันแอบยิ้มแหยเตชินเล็กน้อย“หัวหน้าครับผมได้เบาะแสเพิ่มเติมเกี่ยวกับพื้นที่บริเวณนี้” ซานพูดพร้อมชี้ไปที่ภาพแผนที่ ซึ่งปักด้วยหมุดสีเขียว“ที่สนามเด็กเล่นมีอะไร”“บริเวณหลังสนามเด็กเล่นมีการขุดเจาะอุโมงค์ใต้ดิน แต่ที่บริเวณตรงนี้รกชันไปด้วยหญ้าที่ขึ้นสูง จึงยากที่มองเห็นมันในตอนแรก”พื้นที่ที่ถูกปักด้วยหมุดสีเขียวถูกเปลี่ยนเป็นหมุดสีแดงด้วยฝีมือของเตชิน“ถ้าอย่างนั้นก็เตรียมตัวให้พร้อม คืนนี้พวกเราจะไปสำรวจที่นั่นกัน”“ครับหัวหน้า” เซนและซานพูดขึ้นพร้อมกัน ยกเว้นนาวินที่ดูกำลังจะวุ่นวายอยู่กับอะไรบางอย่าง ทำให้เตชินหันไปมองด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจนัก“ไอ้วิน” ไม่มีการตอบรับกลับมาแ
