Tyler ไทเลอร์ อายุ 28 ปี เป็นมาเฟียแดนมังกร ลูกครึ่งไทย - เยอรมัน มีธุรกิจมากมายรวมถึงธุรกิจมืดค้าขายอาวุธสงครามดัดแปลงต่างๆ นิสัย นิ่งเงียบ เย็นชา สายตาเพลย์บอย สุดๆ มีบอดี้การ์ดสองคน เป็นบอดี้การ์ดที่สนิทกันมาก รู้ใจมากที่สุดและไทเลอร์ก็ไว้ใจบอดี้การ์ดสองคนนี้มากกว่าคนในครอบครัวเสียอีก คนแรกชื่อ โรวัน / Rowan คนที่สองชื่อ ไซอัน / Zion ทั้งสองเป็นคนเยอรมันแท้ไม่ใช่ลูกครึ่ง พูดได้หลายภาษา ******************** เซญ่า อายุ 22 ปี เป็นคนที่มั่นใจในตัวเองสูง รักเพื่อนพ้อง กำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย เป็นคนตรงๆ แรงมาแรงกลับ ถึงจะมีเพื่อนน้อยแต่ก็เน้นคุณภาพ มีเพื่อนอยู่สองคน คนแรกชื่อ จ๊ะจ๋า คนที่สองชื่อ มีนา
View Moreเวลาผ่านไปจนกระทั่งถึงเวลาใกล้คลอดของเซญ่าเต็มทีแล้ว เธอได้ลูกชายทั้งสองคนเลย หรือเรียกง่ายๆว่าแฝดชาย ก็เพิ่งจะมารู้แน่ชัดตอนช่วงใกล้จะคลอด เพราะการอัลตร้าซาวด์มันผลไม่ค่อยตรงคุณหมอบอกว่าเซญ่ามีแนวโน้มว่าจะคลอดก่อนกำหนด แต่ก็อยู่ในช่วงเวลาที่สามารถคลอดทารกออกมาได้แล้ว เพราะเธอท้องใหญ่กว่าคนท้องปกติ เนื่องจากในครรภ์เป็นทารกแฝดส่วนไทเลอร์หลังจากที่หายดีจากอาการแพ้ท้องแทนภรรยา เขาก็หันมาดูแลเธอเป็นอย่างดี ทำอะไรต่อมิอะไรแทนเธอทุกอย่างเท่าที่ทำได้"โอ๊ะ!? อื้อ!" ขณะที่กำลังนอนหลับอยู่ เซญ่าก็ต้องสะดุ้งตื่นเพราะจู่ๆ ในท้องของเธอมันก็มีอาการปวดตุ๊บๆ และมันก็แรงขึ้นเรื่อยๆ ปวดเหมือนท้องของเธอมันบีบเข้าหากันและแรงขยับแม้จะเป็นเพียงเล็กน้อยก็ทำให้ไทเลอร์รู้สึกได้ถึงความผิดปกติของคนข้างกาย"เป็นอะไรปวดท้องเหรอ?""อื้อ..." เธอผ่อนลมหายใจออกมายาวๆ แทนคำตอบ เพราะมันปวดจนเธอไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ไทเลอร์รีบอุ้มภรรยาลงมาเพราะด้านล่างมีคนของเขาคอยสแตนบายรออยู่แล้ว หลังจากนั้นก็รีบพาเธอไปโรงพยาบาลในทันที ก่อนที่เซญ่าจะถูกนำตัวเข้าไปในห้องผ่าตัด เพราะท้องแฝดไม่สามารถคลอดเองได้"ขอพยาบาลเตร
สองเดือนถัดมา“คะ คุณไท!”“อ้วก!! โอกก! โรวัน มะ ม่วงเปรี้ยวได้หรือยังวะ” ไทเลอร์โวยวายเสียงดัง เขาแพ้ท้องหนักมาสองเดือนที่ผ่านมานี้ เป็นอย่างที่คุณหมอพูดเอาไว้ไม่มีผิดเลย ว่าไทเลอร์จะต้องแพ้ท้องเพราะอาการวิตกกังวลที่มีมากไปตอนที่รู้ว่าภรรยากำลังตั้งครรภ์“ใจเย็นๆ ก่อนสิคะคุณไท ตะโกนเสียงดังเดี๋ยวก็เป็นลมเอาหรอกค่ะ” เพราะมีเขาแพ้ท้องแทนเธอจึงไม่เป็นอะไรเลยแม้กระทั่งอาการอยากจะอาเจียน เธอเป็นปกติมาก กินก็ปกติ อาการก็ปกติ และกลับกลายเป็นว่าเธอนั้นต้องคอยดูแลเขาไม่ให้โวยวายใส่อารมณ์กับลูกน้อง“มาแล้วครับๆ ใจเย็นๆ หน่อยสิครับ ผมกำลังปอกอยู่”“ขอบคุณค่ะพี่โรวัน”“ผมสั่งให้คนของเราไปติดต่อเจ้าของสวนมะม่วงเอาไว้แล้วนะครับ หาซื้อตามตลาดมันไม่ค่อยจะมีสดๆ แต่ถ้าซื้อจากสวนเลยมันจะดีกว่า”“…..” ไทเลอร์เอาแต่นั่งกินผลไม้เปรี้ยวที่โรวันเอามาให้ โดยไม่ได้สนใจเลยว่าลูกน้องกำลังพูดอะไรกับตัวเองอยู่ เซญ่าจึงเป็นคนรับรู้ทุกอย่างเองและตอบกลับเองเพราะอาการแพ้ท้องที่หนักหน่วงทำให้ไทเลอร์เอาแต่กินผลไม้เปรี้ยวอย่างเดียว แต่อาหารหลักๆ ก็แทบจะไม่แตะต้องเลย จนลูกน้องต้องไปติดต่อกับเจ้าของสวนผลไม้เพื่อซื้อในจำน
เช้าวันต่อมาคืนวันเกิดของเซญ่าได้จัดขึ้นในที่สุด เพราะไทเลอร์ต้องการจะประกาศให้กัับทุกคนรู้ว่าเขากำลังจะได้เป็นพ่อคนแล้ว และวันนี้ก็พาเซญ่ามาหาหมอที่โรงพยาบาล เขาตื่นเต้นมากจนแทบจะนั่งไม่ติดเลย ระหว่างที่กำลังนั่งรอคุณหมอไทเลอร์ก็จับมือของเซญ่าแน่น มือของเขาเย็นเฉียบเพราะตื่นเต้นมากกว่าเธอที่อุ้มท้องแทนซะอีก“มือเย็นเชียวนะคุณ”“ฉันตื่นเต้นน่ะ”“ใจเย็นๆ สิคะคุณ มือเย็นแบบนี้ระวังจะช็อคเอานะ”“ไม่หรอก มือเย็นเพราะตื่นเต้นเฉยๆ”“…..” เซญ่าไม่ได้ตอบอะไร เธอจับมือของเขาแล้วบีบไว้แน่นๆ เหมือนให้กำลังใจ เพราะไทเลอร์เหมือนจะคิดมากและเป็นกังวลอยู่ไม่น้อย นี่เป็นลูกคนแรกของเขาด้วย จึงทำให้เขากังวลได้มากขนาดนี้ทั้งกังวลทั้งตื่นเต้นไปหมดเลย เพราะเขาให้ความสำคัญกับเรื่องแบบนี้มาก“เชิญคุณเซญ่าเข้าห้องตรวจได้เลยค่ะ” พยาบาลเดินมาตาม ก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปในห้องตรวจพร้อมกับไทเลอร์“สวัสดีค่ะคุณหมอ”“ครับ สวัสดีครับ”“สวัสดีครับคุณหมอ”“เชิญนั่งกันก่อนนะครับ หมอขอตรวจร่างกายก่อน ขอเจาะเลือดของคุณทั้งสองเพื่อตรวจโรคด้วยนะครับ”“ครับได้ครับ” ไทเลอร์ตอบ“แล้วฉันต้องทำอะไรอีกคะคุณหมอ?”“ระหว่างรอผลเลือ
หลายเดือนต่อมา“มาเร็วๆ สิ”“โอ๊ย! อะไรของคุณเนี่ย จู่ๆ ก็ลากฉันออกมา มีอะไรก็ไม่ยอมพูด” เซญ่าถูกพาออกมาจากห้องแต่เช้าตรู่ ด้วยความงงบวกกับอาการของคนที่เพิ่งจะตื่นนอนมันเลยทำให้เธอหงุดหงิดอยู่นิดหน่อยช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไรร่างกายของเธอไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อารมณ์ก็หงุดหงิดง่ายมากกับเรื่องเล็กๆ บางทีก็ไม่พอใจใหญ่โต จากที่เคยชอบอะไรก็เปลี่ยนมาเป็นไม่ชอบได้ง่ายๆ เลย“ฉันอยากนอน ไม่ได้อยากมาดูอะไรเลย”“แป๊บเดียวเอง เซอร์ไพรส์ไง”“…..” เธอยอมเดินตามไป เพราะไม่อย่างนั้นก็จะถูกเขาตื๊อจนน่ารำคาญไปหมด เธอไม่ได้อยากเป็นคนที่ทำตัวน่าเบื่อแบบนี้เลย แต่ก็ไม่รู้ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ มันเป็นของมันไปเองทั้งหมดเลย ไอ้อารมณ์แปรปรวนแบบนี้ก็เช่นกันมันเป็นไปเองหมดเลยเธอไม่ได้อยากทำตัวแบบนี้เพราะกลัวเขาจะรำคาญ ถึงเขาจะไม่เคยเป็นแบบนั้นเลยก็ตาม แต่เธอก็ห้ามไม่ได้จริงๆ“ถึงหรือยังคุณ”“ใกล้แล้วๆ”ไม่นานก็เดินมาถึง ด้านหน้าของเซญ่าคือกล่องใบใหญ่คล้ายกล่องของขวัญ มีโบว์สีแดงผูกไว้อยู่ น่าจะเป็นของขวัญอะไรสักอย่างที่ชิ้นต้องใหญ่มากๆ เพราะขนาดกล่องยังใหญ่ได้ขนาดนี้“ข้างในมันคืออะไรเหรอคุณ?”“ลองกระตุกสายนั่นดูสิ”“
ขณะที่กำลังนั่งรถมาเซญ่าก็รู้สึกคั่นเนื้อคั่นตัวเหมือนกับว่าตัวเองกำลังจะไม่สบายไปด้วยอีกคน รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ แปลกๆ ไปหมด พอมาถึงโรงพยาบาลก็ได้นอนโรงพยาบาลพร้อมกันทั้งสองคนเลย ได้อยู่ห้องเดียวกันเพราะไทเลอร์ไม่ยอมแยกห้องให้ตายยังไงเขาก็จะไม่แยกห้องนอนกับเซญ่าเด็ดขาด และหมอก็ต้องเป็นฝ่ายยอมเอง"ความจริงถ้าหากอีกฝ่ายไม่สบายอยู่ไม่ควรจะมีเพศสัมพันธ์เลยนะครับเพราะมันจะติดได้ง่ายเลย""....." ไทเลอร์นั่งหน้าบูดบึ้ง เพราะรู้สึกเหมือนกำลังโดนพ่อบ่นยังไงไม่รู้"หมอคงห้ามไม่ได้ถ้าคุณจะอยู่ที่นี่ แต่ยังไงก็ไม่ควรใกล้ชิดกันเกินไปนะครับ ส่วนเรื่องเพศสัมพันธ์ก็ควรจะงดห่างไปก่อน รอให้หายดีกันทั้งสองคนแล้วค่อยว่ากันอีกทีนะครับ""ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ""ยินดีครับ"ในขณะที่หมอยืนพูดอยู่ไทเลอร์ไม่พูดอะไรเลยเขาเอาแต่นั่งหน้าบูดอย่างเดียว แต่เซญ่านี่สิเขินจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว ถึงจะปฏิเสธไปรอยบนตัวของทั้งสองมันก็ชัดเจนแล้วว่าทั้งสองทำอะไรมาด้วยกัน"ฉันจะบอกให้โรวันเปลี่ยนหมอ หมอคนนี้พูดมาก!""จะบ้าเหรอคุณ ที่หมอเขาพูดก็ถูกนะ เราไม่ควรทำแบบนั้นกัน""แต่ฉันไม่ชอบหมอพูดมาก""หมอเขาไม่ได้พูดมากเข้าแค่แนะนำในฐานะที
เพราะคิดว่าไม่เป็นอะไรทั้งสองจึงมีเซ็กซ์กันเพราะอารมณ์ที่กำลังเร่าร้อนจนหักห้ามใจกันไม่ได้ สุดท้ายก็จบลงด้วยการมีเซ็กซ์ที่แสนจะเร่าร้อนไม่ได้สนใจแล้วว่าตอนนี้กำลังเป็นยังไงกันอยู่“อึกอืม...” เซญ่าโยกขยับตัวเองขึ้นลงอย่างรัวๆ มือสองข้างวางลงบนหัวไหล่ของไทเลอร์หาที่ยึดเกาะไว้ เขาเองก็จับเอวของเธอไว้แน่นเช่นกัน“อะอ่า...เซญ่า” เขาร้องครางพร้อมกับมองคนตรงหน้าที่กำลังหลับตาโยกขยับตัวอยู่ ท่าทางของเธอในตอนนี้มันทำให้เขาแทบคลั่ง เพิ่งจะเคยเห็นเซญ่าอารมณ์รุนแรงแบบนี้เป็นครั้งแรกเลย และเขาก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลยนอกจากประคองเอวเล็กๆ ของเธอเอาไว้ไม่ให้เธอหงายหลังลงไปก็เท่านั้น“ดะ ดีจัง อืม..”“แฮ่ก...เซญ่าเธอเป็นอะไร”“ฉันชอบอืม...”“อึก...แอ่นหน้าอกขึ้นหน่อยสิ”“อ๊ะอ๊ะอ๊า...คุณไทฉันอึก...” เธอแอ่นอกขึ้นอีกมากขึ้น พร้อมกับมือที่จับผมตรงท้ายทอยของเขาขยุ้มขณะที่กำลังถูกเขาละเลงลิ้นเลียที่หน้าอกอวบอย่างระรัว มันเสียวจนเธอต้องหยุดขย่มแต่เปลี่ยนขยับเอวเนิบนาบแทนและแอ่นหน้าอกเชิ่ดขึ้นสูงไปอีก“อืม...แม่งจะบ้าให้ได้เลยว่ะ!” ไทเลอร์สบถออกมา ก่อนที่เขาจะขบกัดหัวนมของเธอเล่นเพราะความมันเขี้ยว ยิ่งเธอทำ
“ตัวคุณร้อนนะ กินยาหน่อย” เซญ่าหยิบเอายาที่เตรียมไว้ตรงหัวเตียงใส่ปากให้กับไทเลอร์ อาการของเขาหนักจนเธอต้องโทรให้ลูกน้องของเขามารับจริงๆ เพราะเธอเองก็ขับรถไม่เป็น ขืนปล่อยไว้นานกว่านี้ได้เป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ“อืม...ฉันกลืนน้ำไม่ลง ป้อนหน่อย”“ฝืนหน่อยนะคุณ จะได้หายเร็วๆ”“…..”เซญ่ายกน้ำเทใส่ปากอมไว้ก่อนจะโน้มหน้าลงไปป้อนน้ำใส่ปากของเขา ถ้าเธอไม่ทำแบบนี้เขาก็จะไม่ยอมกลืนยาลงไปแน่ๆ“อืม...ตัวคุณยังร้อนอยู่เลย”“…..”“เช็ดตัวหน่อยไหม?”เซญ่ารีบจัดแจงหากะละมังมาพร้อมกับผ้าสำหรับเช็ดตัว จากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าของไทเลอร์ออกเหลือเพียงชั้นในของเขาตัวเดียว เธอเช็ดตัวให้เขาอย่างเบามือเพราะกลัวเขาจะเจ็บ เขาว่ากันว่าคนไม่สบายมักจะมีอาการเจ็บเนื้อขั้นตัวแค่แตะนิดหน่อยก็เจ็บแล้ว เธอจึงไม่อยากทำให้เขาต้องเจ็บ“เป็นยังไงบ้างคุณ”“อือ...เมีย เมียจ๋า...” ไทเลอร์ลุกขึ้นนั่งเอาหน้าซบลงไปบนหัวไหล่ของเซญ่าขณะที่เธอกำลังเช็ดตัวให้กับเขาอยู่ พยายามออดอ้อนเธอเหมือนกับลูกลิงที่แปะอยู่บนตัวของแม่ลิงไม่ปล่อยไอความร้อนจาากตัวของเขามันทำให้เธอสัมผัสได้เลย ไหนจะผ้าที่เอาชุบน้ำเช็ดบนตัวของเขาอีก มันแห้งเร็วมากเพราะดูดซ
เซญ่า Talkเมื่อวานฉันจามอยู่ปาวๆ ก็คิดว่าเช้ามาตัวเองต้องรู้สึกไม่สบายตัวแน่ๆ แต่กลับไม่เป็นอะไรเลย อีกคนโน่นสิที่ต้องนอนจับไข้เพราะตากฝนมาเมื่อวาน สมน้ำหน้าอยากพาฉันตากฝนกลับมาดีนะตัวเองก็เลยป่วยเลย และฉันก็ต้องมานั่งคอยเช็ดตัวเอายาให้กินเนี่ย รถก็ขับไม่เป็นจะพาเขาออกไปจากที่นี่ก็ไม่ได้ นี่ถ้าไม่หายคงได้โทรหาพี่โรวันให้ขับรถมารับนะเนี่ย"คุณตื่นมากินยาก่อน""อือ...""ไม่ต้องมาทำท่าทางเหมือนเด็กเลย ฉันไม่สงสารหรอกนะ คุณอยากดื้อเอง""ใจร้าย..""กินยาก่อนค่ะ ถ้าไข้ยังขึ้นอยู่ฉันจะเช็ดตัวให้""จะหลอกแต๊ะอั๋งฉันเหรอ?""เป็นไข้ขนาดนี้แล้วยังจะมีเวลามาคิดเรื่องแบบนี้อีกนะคุณ!""....." เขาตะแคงตัวมาจับแขนของฉันแล้วเอาหน้าถู เหมือนกับแมวเลยแฮะ เวลาฉันไปเล่นกับแมวพวกแมวมันก็ชอบเอาหน้ามาถูตามแขนของฉันแบบนี้แหละแต่จะพูดไปก็ไม่ได้หรอกเดี๋ยวก็งอนเอาอีกหึงได้แม้กระทั่งแมวคนอะไรก็ไม่รู้"คราวหน้าก็อย่าซ่าอีก""ฉันก็ไม่คิดว่าตัวเองจะป่วยนี่""คุณถอดเสื้อคลุมให้ฉันแล้วตัวคุณก็เลยโดนฝนเปียกเต็มๆ ไม่ป่วยให้มันรู้ไปสิ""จะไปไหน?" เขารีบจับแขนของฉันเอาไว้ ทันทีที่ฉันหันหลังให้เขาและจะลุกขึ้น ช่วงนี้ออกห
วันถัดมาเซญ่าชวนไทเลอร์ออกมาเดินเล่นเพราะตั้งแต่ที่เธอมาอยู่ที่นี่เธอยังไม่เคยเดินเล่นแถวๆ นี้เลย ไทเลอร์บอกว่าแถวนี้ไม่มีสัตว์ป่าดุร้ายมาหากิน จะมีก็พวกสัตว์เล็กสัตว์น้อยบ้างประปรายเพราะไม่ใช่ป่าดงดิบอะไร เพราะงั้นไม่ต้องกลัวเลยยกเว้นพวกสัตว์มีพิษตามพื้นเท่านั้นที่ต้องคอยระวัง"ฉันว่าเราน่าจะจำลองเหตุการณ์พระเอกนางเอกหลงป่าด้วยกันนะ แล้วก็เจอฝนตกวิ่งหนีกันจนได้เจอกระท่อมหลังน้อยๆ แล้วพระเอกนางเอกก็มีอะไรกันในนั้น""โว๊ะ! เรื่องแบบนั้นคงมีแต่ในหนังแล้วคุณ ไม่ยักจะรู้ว่าคุณพูดอะไรน้ำเน่าแบบนี้เป็นด้วย""มันไม่ได้น้ำเน่าสักหน่อย""นี่มันชีวิตจริงนะคุณ ไม่ใช่ในละครหรือในนิยายสักหน่อยที่ฝนจะตกแล้ว..."ซ่า~ขณะที่เซญ่ากำลังพูดจู่ๆ ฝนก็ตกลงมาโดยไม่มีท่าทีเตือนก่อนหน้าเลย เธอแหงนหน้าขึ้นไปมองบนท้องฟ้าก็เห็นเมฆก้อนใหญ่ๆ ที่เป็นก้อนสีดำและก็เป็นต้นเหตุของฝนที่กำลังตกลงมาเป็นเมฆที่ไม่ได้ก้อนใหญ่และเป็นฝนที่ตกไม่ทั่วป่า ตกเฉพาะที่ที่เธอกำลังยืนอยู่เท่านั้น"อะไรเนี่ย มีฝนตกแบบนี้ด้วยเหรอ?""คราวนี้จะเชื่อได้แล้วหรือยังล่ะ?""ใครจะไปเชื่อก็แค่เรื่องบังเอิญเท่านั้นแหละ มายืนหลบใต้ต้นไม้ก่อนคุณ ต
ปึง!!เสียงตบโต๊ะด้วยฝ่ามืออย่างแรง ทำให้หญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาสะดุ้งกลัวจนหน้าซีดไปหมด จะหนีก็หนีไม่ได้เพราะมีบอดี้การ์ดตัวสูงใหญ่เฝ้าอยู่ที่หน้าประตูด้านหลังของเธออีก ถ้าขัดขืนหรือคิดทำอะไรไม่ดี มีหวังโดนจับหักคอแน่ๆ เลย“เธอกล้าดีมากนะ ที่มาหลอกคนอย่างฉัน!”“ขะ ขอโทษ ขอโทษจริงๆ คุณก็ไม่ได้เสียหายตรงไหนนี่ ข้าวของเงินทองก็ยังอยู่ครบ ฉันไม่ได้ขโมยและไม่คิดจะขโมย”“แต่เธอวางยาฉัน!”“…..”“หลอกให้ฉันจ่ายเงินก่อนมีเซ็กซ์กัน เอาน้ำที่มียานอนหลับให้ฉันกิน พอฉันหลับก็เอาเงินแล้วหนีไป นี่น่ะเหรอไม่เสียหาย?”“เอ่อคือ...ดะ เดี๋ยวคืนเงินให้ก็ได้ แต่ทยอยคืนนะ ฉันเอาเงินไปใช้หมดแล้ว”“ไม่ ฉันจะแจ้งความ ข้อหาหลอกลวงต้มตุ๋น และฉันคงไม่ใช่รายแรกของเธอใช่ไหม?”“ค-ค่ะ”“คอยดูเถอะฉันจะเอาเรื่องเธอให้ถึงที่สุด เธอติดคุกหัวโตแน่! ”“คะ คุณ ฮึกอย่าแจ้งความเลยนะ ให้ฉันทำอะไรก็ได้ แต่อย่าแจ้งความเลย”“…..”“ขอร้องนะคุณ ให้ฉันทำอะไรฉันยอมหมดเลย แต่ขออย่างเดียวอย่าแจ้งความเลยนะ ฉันไม่อยากติดคุกฉันอยากเรียนอยากใช้ชีวิตต่อ”“ยอมทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ?”“ค่ะๆ”“ก็ดี ฉันจะให้คนไปรับเก็บเสื้อผ้ามาอยู่กับฉัน ภาย...
Comments