ปึง!!
เสียงตบโต๊ะด้วยฝ่ามืออย่างแรง ทำให้หญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาสะดุ้งกลัวจนหน้าซีดไปหมด จะหนีก็หนีไม่ได้เพราะมีบอดี้การ์ดตัวสูงใหญ่เฝ้าอยู่ที่หน้าประตูด้านหลังของเธออีก ถ้าขัดขืนหรือคิดทำอะไรไม่ดี มีหวังโดนจับหักคอแน่ๆ เลย
“เธอกล้าดีมากนะ ที่มาหลอกคนอย่างฉัน!”
“ขะ ขอโทษ ขอโทษจริงๆ คุณก็ไม่ได้เสียหายตรงไหนนี่ ข้าวของเงินทองก็ยังอยู่ครบ ฉันไม่ได้ขโมยและไม่คิดจะขโมย”
“แต่เธอวางยาฉัน!”
“…..”
“หลอกให้ฉันจ่ายเงินก่อนมีเซ็กซ์กัน เอาน้ำที่มียานอนหลับให้ฉันกิน พอฉันหลับก็เอาเงินแล้วหนีไป นี่น่ะเหรอไม่เสียหาย?”
“เอ่อคือ...ดะ เดี๋ยวคืนเงินให้ก็ได้ แต่ทยอยคืนนะ ฉันเอาเงินไปใช้หมดแล้ว”
“ไม่ ฉันจะแจ้งความ ข้อหาหลอกลวงต้มตุ๋น และฉันคงไม่ใช่รายแรกของเธอใช่ไหม?”
“ค-ค่ะ”
“คอยดูเถอะฉันจะเอาเรื่องเธอให้ถึงที่สุด เธอติดคุกหัวโตแน่! ”
“คะ คุณ ฮึกอย่าแจ้งความเลยนะ ให้ฉันทำอะไรก็ได้ แต่อย่าแจ้งความเลย”
“…..”
“ขอร้องนะคุณ ให้ฉันทำอะไรฉันยอมหมดเลย แต่ขออย่างเดียวอย่าแจ้งความเลยนะ ฉันไม่อยากติดคุกฉันอยากเรียนอยากใช้ชีวิตต่อ”
“ยอมทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ?”
“ค่ะๆ”
“ก็ดี ฉันจะให้คนไปรับเก็บเสื้อผ้ามาอยู่กับฉัน ภายในวันนี้!”
“แต่ว่า..."
“รึอยากติดคุก ฮึ?”
“มะ ไม่ค่ะ ฉันจะไปอยู่กับคุณ"
************************
“อีญ่าแต่งตัวเสร็จยังวะ!” เสียงตะโกนจากหน้าห้องน้ำสาธารณะ ทำให้หญิงสาวที่กำลังทำธุระอยู่ด้านในรีบแต่งตัวให้เสร็จแล้วเดินออกมาในทันที
“เรียกอยู่ได้ กูก็รีบสุดๆ แล้วเนี่ย” หญิงสาวพูดพร้อมกับจัดแจงดูความเรียบร้อยของเสื้อผ้าตัวเองไปด้วย
“งั้นก็ไปได้แล้ว”
“โอเคๆ แล้วลูกค้านัดมาตรงไหน เสื้อสีอะไร บอกรายละเอียดมา”
“ลูกค้าบอกว่าเสื้อเชิ้ตสีขาว ตัวสูงๆ”
“….”
“เท่าที่ดูจากรายละเอียดแล้ว น่าจะรวยว่ะ”
“รวยแต่หื่น บ้ากาม ไอ้พวกนี้มันต้องเจอคนอย่างฉัน จะได้หันกลับไปรักครอบครัว รักเมียรักลูกตัวเอง”
“เบาๆ นะมึง”
“เออน่า”
เซญ่าเดินออกไปที่จุดนัดพบโดยที่มีเพื่อนๆ คอยจัดการเคลียร์ความสะดวกให้ จนกระทั่งสายตาของเธอไปสะดุดกับผู้ชายคนนึง เขาหล่อมาก และตัวสูง ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว แบบเดียวกับที่เพื่อนของเธอบอกมาเป๊ะเลย แสดงว่าเป็นผู้ชายคนนี้สินะ
แป๊ะ!
เธอดีดนิ้วก่อนจะรีบเดินตรงดิ่งไปยังผู้ชายคนนั้น เพื่อไม่ให้เสียเวลานานและปล่อยให้ลูกค้าต้องรอ
“สวัสดีค่ะ”
“….” ผู้ชายคนนั้นหันกลับมามองเธอแต่ไม่ได้พูดอะไร ทำให้เธอหน้าเสียเพราะไม่เคยมีลูกค้าคนไหนทำแบบนี้กับเธอมาก่อนเลย อย่างน้อยก็ทักทายกันกลบก็ยังดี นี่ถ้าไม่ติดว่าเงินดีนะ เธอคงยกเลิกนัดและหนีกลับบ้านไปแล้ว
“นี่คุณ ไปกัน”
“ไปไหน?”
“ไปโรงแรม”
“ห๊ะ?”
“คนจะเอากันให้เอาข้างถนนหรือไงเล่า ตามมาเร็ว”
มือเรียวเล็กคว้าข้อมือของชายหนุ่มและรั้งเขาให้เดินตามไป ไม่นานก็ม่ถึงโรงแรมที่เพื่อนๆ ได้จัดเตรียมสถานที่เอาไว้ให้ ก่อนที่ทั้งสองจะพากันเข้าโรงแรมไป
“เธออายุเท่าไหร่เนี่ย มาทำงานแบบนี้แล้วน่ะ"
“ไม่ต้องใส่ใจหรอกน่า อายุมันก็แค่ตัวเลขแหละ”
“…..”
“ไปอาบน้ำก่อนสิคุณ”
“อืม...”
หญิงสาวยืนมองขณะที่อีกฝ่ายกำลังเปลื้องอาภรณ์ของตนเอง ด้วยความอยากรู้ว่าเขาจะหุ่นดีแค่ไหน จะพุงยุ้ยเหมือนที่เคยเจอไหม
“อึก..” พอเสื้อเชิ้ตถูกถอดออกไปก็เผยให้เห็นรอยสักและกล้ามเนื้อที่เรียงตัวกันสวยงาม ตรงนี้เป็นก้อนสวยขนาดนี้ส่วนอื่นจะใหญ่โตขนาดไหนกันนะ จะสมสาวนกับตัวของเขาไหม
แต่ยังไงก็ช่างเถอะ เธอไม่ได้คิดจะมีอะไรกับเขาอยู่แล้วไง มองไปก็เท่านั้นเธอไม่ได้เกิดอารมณ์หรือมีความรู้สึกอย่างว่าเลยสักนิด
“ความจริงเอากันเลยก็ได้นะ ไม่ต้องอาบน้ำหรอก ฉันสะอาดอยู่แล้ว”
“มะ ไม่ได้ คุณไปอาบน้ำเลย ฉันไม่ชอบเอากับคนไม่ยอมอาบน้ำก่อน”
“….”
“อย่างน้อยคุณก็จะได้สบายตัวไง"
“เธอดูแปลกๆ นะ ทำไมถึงเอาแต่ไล่ให้ฉันไปอาบน้ำ ฉันดูสกปรกในสายตาของเธอขนาดนั้นเลยเหรอ?"
“เปล่าค่ะ ก็แค่อยากมีอะไรกับแบบอารมณ์ดีๆ คุณอาบเสร็จฉันก็จะไปอาบต่อไงคะ”
“…..” เขาไม่ได้ตอบอะไร สีหน้าของเขาดูนิ่งเฉยจนเธอเดาไม่ออกเลยว่านี่เขากำลังคิดหรือรู้สึกยังไงอยู่กันแน่ เพราะคนก่อนๆ ที่เธอพามาก็มักจะมาอาการร้อนรนเพราะอยากมีอะไรกับเธอจนตัวสั่น จนยอมทำตามเธอไปซะทุกอย่างเลย
แต่คนคนนี้กลับไม่ใช่แบบนั้น ดูเขาระวังตัวเป็รพิเศษ พยายามจับผิดเธอว่าทำไมถึงเร่งให้เขาเข้าห้องน้ำไป
“เดี๋ยวฉันจะเตรียมน้ำเย็นๆ ไว้ให้นะคะ”
“อืม” เขาตอบเพียงสั้นๆ ก่อนจะคว้าผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป ส่วนหญิงสาวก็รีบเร่งจัดการเตรียมน้ำที่ผสมยานอนหลับใส่แก้วไว้ให้กับเขา
ไม่นานชายหนุ่มก็เดินออกมา บนเรือนร่างของเขาเปียกแฉะไปด้วยน้ำ ด้านล่างห่อพันด้วยผ้าขนหนูผืนสีขาว กล้ามเนื้อที่เรียงตัวกันเป็นมัดๆ ทำให้หญิงสาวถึงกับหน้าร้อนฉ่า เพราะไม่เคยเจอใครที่หุ่นดี ดูดีไปหมดแบบนี้มาก่อนเลย
“มองขนาดนี้เอาเลยไหมล่ะ?”
“แฮ่ม! ฉันต้องไปอาบน้ำก่อน ระหว่างนี้ก็นั่งรอดื่มน้ำเย็นๆ ให้ชื่นใจไปก่อนนะคะ"
“น้ำ?"
“หรือว่าคุณไม่ชอบน้ำเปล่า เอาน้ำส้มไหม หรือกาแฟดี"
“จะเอากันทั้งที ทำไมเธอถึงได้ดูเรื่องมากขนาดนี้ แค่นอนลงให้ฉันกระแทกก็จบแล้วไหม จะกินของพวกนั้นไปเพื่ออะไร"
“ไม่รู้สิคะ ฉันก็ทำแบบนี้กับลูกค้าทุกคนอยู่แล้ว ก็ไม่คิดว่าคุณจะเรื่องมากเหมือนกัน"
“ตกลงใครเป็นลูกค้า?"
“ขะ ขอโทษค่ะ"
“…."
“ฉันจะไปอาบน้ำนะคะ รอสักครู่ค่ะ"
“อืม”
ชายหนุ่มนั่งรอที่เตียงระหว่างที่หญิงสาวกำลังไปอาบน้ำ ผ่านไปสักพักใหญ่ๆ เธอก็ยังไม่ยอมออกมาจนเขาเริ่มหงุดหงิด และหยิบน้ำตรงหัวเตียงออกมาดื่มจนหมดแก้ว เพื่อให้คลายอารมณ์หงุดหงิดของตัวเอง
ไม่นานเธอก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แน่นอนว่าอีกฝ่ายก็สลบไปแล้วเช่นกัน เพราะเขาดันดื่มน้ำที่มียานอนหลับอยู่ไปจนหมดแก้ว
“นึกว่าจะโดนซะแล้วเรา ขอโทษนะพี่สุดหล่อ เงินนี่ถือว่าเป็นค่าโรงแรมละกันนะ ไปล่ะบ๊าบบาย”
เซญ่าเดินออกไปก่อนที่เพื่อนของเธอจะให้คนเข้ามาจัดการต่อ จัดแจงให้เขานอนบนเตียง จัดการทุกอย่างให้เหมือนกับภายในห้องเพิ่งจะมีการระเริงเซ็กซ์กันถุงยาง ผ้าขนหนู ระเกะระกะเกลื่อนไปหมด จากนั้นทุกคนก็พากันเดินออกมา ของมีค่าของเขาไม่มีใครหยิบมา เพราะถือคติว่าเอาแค่เงินที่เขาจะให้ก็พอ
“อะเงินของพวกมึง”
“ขอบใจ ว่าแต่ทำไมนานจังวะ?"
“ลูกค้าของแกเนี่ยดิ เรื่องมากเป็นบ้า เดี๋ยวนั่นเดี๋ยวนี่ เกือบไม่รอดแล้วเชียว"
“จริงดิ"
“เออ แต่หุ่นดีเป็นบ้าเลยว่ะ"
“แหงล่ะ หล่อขนาดนั้น ทำไมไม่ลองล่ะ?”
“อีบ้า ซิงของฉันเก็บไว้ให้คนที่เลือกแล้วเท่านั้นย่ะ”
“จ้าแม่สาวบริสุทธิ์”
“กลับบ้านก่อนล่ะ ไว้เจอกัน”
“อื้ม กลับดีๆ ล่ะมึง”
ทั้งสามแยกย้ายกันกลับ เซญ่ากลับไปที่บ้านของเธอ นี่เป็นช่วงดึกแล้วที่บ้านน่าจะไม่มีใครอยู่หรอก แม่ของเธอก็คงจะเข้าบ่อน ส่วนพ่อก็คงจะไปเมาหลับอยู่ตามข้างถนน ส่วนน้องชายก็คงจะไปแว๊นรถกับพวกเพื่อนๆ เหมือนเคยแหละ
กึก!
“อีญ่าทำไมมึงแต่งตัวงี้วะ ยั่วกูเหรอ?”
ขณะที่เซญ่ากำลังไขกุญแจบ้านอยู่ ก็มีคนเดินเซมาชนเธอจากด้านหลัง จนเธอตกใจแต่ก็ไม่แปลกใจว่าเสียงนี้เป็นใคร แถมกลิ่นเหล้าหึ่งเต็มตัวอีก สภาพนี้เมาจนนอนหลับที่ไหนมาก่อนแล้วแน่ๆ
“อะไรเนี่ยพ่อ กลับมาตอนไหน กลิ่นเหล้าหึ่งเลย”
“แม่มึงไม่อยู่ น้องมึงไม่อยู่ แต่งตัวแบบนี้ตั้งใจจะยั่วกูใช่ไหม"
“พูดบ้าบออะไรของพ่อ อ๊ะ!!”
“เดี๋ยวกูสนองให้”
ปัก!!
เข่าแหลมๆ แทงเข้าที่หว่างขาของพ่อเลี้ยงอย่างแรง เมื่อพ่อเลี้ยงของเธอพยายามที่จะเข้าหาและลวนลามเธอ แต่เธอไม่ใช่คนที่จะยอมให้ใครมารังแกได้ง่ายๆ
“ไปสนองที่อื่น อย่าคิดจะมาวุ่นวายกับฉัน อย่าให้มันมากไป ฉันไม่ใช่คนอ่อนแออย่างที่คิด"
“โอ๊ย อีญ่า อีเด็กเวร!”
“นายครับนาย ทำไมมานอนอยู่ตรงนี้ครับ?”“อืม” ชายหนุ่มค่อยๆ ฟื้นคืนสติขึ้นมา เพราะเสียงเรียกของลูกน้องที่อยู่ข้างๆ“ผมตามหานายทั้งคืนเลยนะครับ โทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้เลย จนมีคนบอกว่านายเข้ามาที่โรงแรมแล้วยังไม่ออกมาเลย ผมถึงได้ตามมาเจอ"“….” เขาไม่ได้ตอบอะไร เพราะกำลังงัวเงียอยู่เขาจำได้ว่าเมื่อคืนมีอะไรกับผู้หญิงคนนึงนี่นา แต่ทำไมเขาถึงเป็นสภาพนี้ได้ล่ะ ไม่มีความโล่งเหมือนคนที่เพิ่งได้ปลดปล่อยออกไปเลย หนำซ้ำยังรู้สึกปวดหัวหนักคล้ายถูกวางยาอีกต่างหาก“ไปโรงพยาบาลนะครับ นายต้องตรวจร่างกาย"“อืม..”เขาถูกลูกน้องนำส่งโรงพยาบาล ตรวจร่างกายตรวจเลือดต่างๆ จนได้รู้ว่าเมื่อคืนเขาไม่ได้ผ่านการมีเพศสัมพันธ์กับใครเลย และที่สำคัญในเลือดของเขามียานอนหลับเป็นสารตกค้างอยู่ด้วย นั่นจึงทำให้เขารู้ว่าตัวเองโดนหลอก และคงจะเป็นน้ำในแก้วนั่นที่เธอคนนั้นพยายามหว่านล้อมให้เขากินให้ได้“มึงไปจับตัวผู้หญิงคนนั้นมา กูไม่รู้ว่าเป็นใครแต่กูจำหน้าได้ จับตัวมาได้แล้วพามาหากูทันที"“ครับนาย”เขาโกรธและโมโหมากที่ถูกผู้หญิงหลอกแบบนี้ ไม่เคยมีใครกล้าล้วงคองูเห่าอย่างเขาเลย ยกเว้นเธอคนนั้นที่กล้าทำได้ขนาดนี้ตัดมาที่หญิงส
เซญ่า Talkและแล้วเขาก็ติดต่อมาให้ฉันไปทำงานกับเขา เพื่อชดใช้ที่ฉันไปหลอกเอาเงินเขามาหลายบาท ให้ฉันไปทำงานเป็นแม่บ้านของเขาตอนนี้ฉันกำลังรอลูกน้องของเขามารับ ฉันเองก็อยากออกจากบ้านใจจะขาดนะ แต่อยากไปที่อื่นมากกว่า เพราะไม่ว่าฉันจะไปอยู่ที่ไหนแม่ของฉันหรือไม่ก็พ่อจะไปโวยวายที่หน้ามหาลัยตลอด จนฉันต้องกลับไป นี่ถ้าพวกเขารู้ว่าฉันไปอยู่ที่อื่นมีหวังได้ตามไปโวยวายอีกแน่ๆ เผลอๆ ไปสร้างหนี้เพิ่มอีกสาเหตุที่ฉันต้องทำงานบ้าๆ บอๆ นี่ก็เพราะแม่แอบขโมยบัตรไปกู้ยืมเงิน ฉันเลยต้องตามชดใช้เพราะเคยถูกดักทำร้ายมาแล้ว คนพวกนั้นเป็นคนมีอิทธิพล แจ้งความไปก็เท่านั้น หลังๆ มาแม่ไปกู้เงินปากเปล่าโดยที่ให้ฉันชดใช้ทุกอย่าง เพราะพวกเขารู้ว่าฉันจะต้องหาเงินมาใช้จนได้ มันหนักขึ้นและฉันก็ไม่มีทางจะหนีได้เลย ถ้าไม่หามาคืนฉันก็ต้องเจ็บตัว ซึ่งคนในครอบครัวก็ไม่ได้มารับรู้ด้วยเลยทั้งๆ ที่พวกเขาเป็นคนก่อขึ้นมาเอง ถ้าเป็นไปได้นะฉันจะหนีไปให้ไกลเลย จะได้ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ฉันยอมเป็นลูกอกตัญญู หวังว่าการที่ฉันออกไปอยู่ข้างนอกแบบนี้มันจะดีกับฉันบรืน~รถตู้คันสีดำขับมาจอดที่หน้าซอยเพราะฉันบอกว่าจะรอตรงนี้ ฉันไม่อยา
วันต่อมาฉันตื่นตามเวลาช่วยแม่บ้านหยิบจับทำงานต่างๆ จนกระทั่งได้เวลาที่ตัวเองจะต้องออกไปเรียน เพราะต้องใช้เวลาในการเดินทางเนื่องจากฉันไม่มีรถ เลยต้องออกไปเช้าหน่อย ส่วนเขาฉันก็ไม่รู้หรอกว่าจะออกไปทำงานตอนไหน แต่เราไม่เจอกันบ่อยๆ จะดีกว่า ฉันไม่กล้าสู้หน้าเขา ก็เล่นทำเรื่องงามหน้าเอาไว้ขนาดนั้นใครมันจะกล้ามองหน้าเขาล่ะปี๊บๆ !!“หือ..??” ฉันหันกลับไปมองด้านหลังขณะที่กำลังเดิน ก่อนที่รถเก๋งคันหรูจะจอดเทียบฟุตบาทและคนที่นั่งอยู่ข้างคนขับจะลองกระจกลงมา“ขึ้นรถมาสิครับ”“เอ่อ...มะ ไม่ดีกว่าค่ะ ฉันเดินสะดวกกว่าเผื่อเวลามาแล้ว ไปถึงก็ได้เข้าเรียนพอดี ถ้าไปถึงเร็วก็ไม่รู้จะทำอะไร” ฉันตอบ ที่บอกมันก็ส่วนนึงแหละ แต่จริงๆ ฉันก็ไม่อยากอยู่ใกล้กับเขาด้วยแหละ คนอะไรแค่ทำหน้านิ่งๆ ก็ดูน่ากลัวแล้ว“ขึ้นมาเถอะครับ ถนนเส้นนี้มันเปลี่ยว”“เอ่อ...จริงๆ มันก็ไม่น่ากลัวหรอกค่ะ”“แถวนี้ไม่ใช่บ้านคุณนะครับ คุณจะรู้ได้ยังไงว่ามันจะไม่เกิดอะไรขึ้น”“…..” จะว่าไปมันก็ดูน่ากลัวจริงๆ แหละ แต่เดินไปอีกหน่อยก็จะเจอกับหน้าซอยแล้ว ถึงเวลานั้นก็คงจะมีรถวิ่งผ่านไปมาเยอะพอสมควร มันก็คงจะไม่เปลี่ยวแล้วล่ะ“ขึ้นรถมา!” กระ
วันหยุดเสาร์อาทิตย์วันนี้เซญ่าหยุดไม่ได้ไปเรียน ช่วงเช้าของเธอก็ยังไปช่วยแม่บ้านคนอื่นๆ ทำงานเหมือนเคย พอตกกลางวันก็มานั่งทำงานของเธอเพราะต้องส่งอาจารย์ในวันเปิดเรียนถัดไป เพราะเธอทำแต่งานหลายอย่างแม้มันจะเป็นการหลอกลวงคนอื่นแต่มันก็เหนื่อยใช่ย่อยเลย เพราะต้องหลบหลีกไม่ให้ใครจับได้ เธอเลยเรียนตามเพื่อนๆ คนอื่นไม่ทันเพราะต้องทำงานหนักแบบนี้ก๊อกๆๆ“ใครคะ?"“ฉันเอง"“…..” หญิงสาวรีบเดินไปเปิดประตู ก่อนจะพบว่าคนที่เข้ามาเคาะประตูเป็นลูกน้องของเจ้านายเธอ “พี่มีอะไรหรือเปล่าคะ?"“คุณไทเลอร์ในเราชงกาแฟขึ้นไปให้น่ะ”“ให้ฉัน?” เธอถามกลับ เพราะปกติเธอไม่ได้มีหน้าที่นี้นี่นา ถ้าเจ้านายจะกินกาแฟจะมีแม่บ้านหรือคนของเขาลงมาเอาให้เอง เธอเลยตกใจที่ว่าเขาให้เธอเป็นคนชงกาแฟขึ้นไปให้“ใช่ ให้เราชงกาแฟขึ้นไปให้"“แต่ฉันไม่เคยทำเลยนะพี่ ฉันจะชงได้ยังไง ใส่อะไรบ้างฉันยังไม่รู้เลย” เธอไม่รู้จริงๆ ว่ามันจะต้องใส่อะไรบ้าง เธอไม่เคยกินมาก่อนเลย เคยแต่ทำอาหารในครัว ส่วนของพวกนี้เธอไม่เคยทำเลย“ก็ทำเหมือนเราทำกับข้าวแหละ ใส่กาแฟสามช้อน คุณไทเลอร์ชอบเข้มๆ"“พี่ไปทำให้ฉันก่อนไม่ได้เหรอ ตอนนี้ฉันยังยุ่งๆ อยู่เลยอ
วันหยุดเสาร์อาทิตย์วันนี้เซญ่าหยุดไม่ได้ไปเรียน ช่วงเช้าของเธอก็ยังไปช่วยแม่บ้านคนอื่นๆ ทำงานเหมือนเคย พอตกกลางวันก็มานั่งทำงานของเธอเพราะต้องส่งอาจารย์ในวันเปิดเรียนถัดไป เพราะเธอทำแต่งานหลายอย่างแม้มันจะเป็นการหลอกลวงคนอื่นแต่มันก็เหนื่อยใช่ย่อยเลย เพราะต้องหลบหลีกไม่ให้ใครจับได้ เธอเลยเรียนตามเพื่อนๆ คนอื่นไม่ทันเพราะต้องทำงานหนักแบบนี้ก๊อกๆๆ“ใครคะ?"“ฉันเอง"“…..” หญิงสาวรีบเดินไปเปิดประตู ก่อนจะพบว่าคนที่เข้ามาเคาะประตูเป็นลูกน้องของเจ้านายเธอ “พี่มีอะไรหรือเปล่าคะ?"“คุณไทเลอร์ในเราชงกาแฟขึ้นไปให้น่ะ”“ให้ฉัน?” เธอถามกลับ เพราะปกติเธอไม่ได้มีหน้าที่นี้นี่นา ถ้าเจ้านายจะกินกาแฟจะมีแม่บ้านหรือคนของเขาลงมาเอาให้เอง เธอเลยตกใจที่ว่าเขาให้เธอเป็นคนชงกาแฟขึ้นไปให้“ใช่ ให้เราชงกาแฟขึ้นไปให้"“แต่ฉันไม่เคยทำเลยนะพี่ ฉันจะชงได้ยังไง ใส่อะไรบ้างฉันยังไม่รู้เลย” เธอไม่รู้จริงๆ ว่ามันจะต้องใส่อะไรบ้าง เธอไม่เคยกินมาก่อนเลย เคยแต่ทำอาหารในครัว ส่วนของพวกนี้เธอไม่เคยทำเลย“ก็ทำเหมือนเราทำกับข้าวแหละ ใส่กาแฟสามช้อน คุณไทเลอร์ชอบเข้มๆ"“พี่ไปทำให้ฉันก่อนไม่ได้เหรอ ตอนนี้ฉันยังยุ่งๆ อยู่เลยอ
วันต่อมาฉันตื่นตามเวลาช่วยแม่บ้านหยิบจับทำงานต่างๆ จนกระทั่งได้เวลาที่ตัวเองจะต้องออกไปเรียน เพราะต้องใช้เวลาในการเดินทางเนื่องจากฉันไม่มีรถ เลยต้องออกไปเช้าหน่อย ส่วนเขาฉันก็ไม่รู้หรอกว่าจะออกไปทำงานตอนไหน แต่เราไม่เจอกันบ่อยๆ จะดีกว่า ฉันไม่กล้าสู้หน้าเขา ก็เล่นทำเรื่องงามหน้าเอาไว้ขนาดนั้นใครมันจะกล้ามองหน้าเขาล่ะปี๊บๆ !!“หือ..??” ฉันหันกลับไปมองด้านหลังขณะที่กำลังเดิน ก่อนที่รถเก๋งคันหรูจะจอดเทียบฟุตบาทและคนที่นั่งอยู่ข้างคนขับจะลองกระจกลงมา“ขึ้นรถมาสิครับ”“เอ่อ...มะ ไม่ดีกว่าค่ะ ฉันเดินสะดวกกว่าเผื่อเวลามาแล้ว ไปถึงก็ได้เข้าเรียนพอดี ถ้าไปถึงเร็วก็ไม่รู้จะทำอะไร” ฉันตอบ ที่บอกมันก็ส่วนนึงแหละ แต่จริงๆ ฉันก็ไม่อยากอยู่ใกล้กับเขาด้วยแหละ คนอะไรแค่ทำหน้านิ่งๆ ก็ดูน่ากลัวแล้ว“ขึ้นมาเถอะครับ ถนนเส้นนี้มันเปลี่ยว”“เอ่อ...จริงๆ มันก็ไม่น่ากลัวหรอกค่ะ”“แถวนี้ไม่ใช่บ้านคุณนะครับ คุณจะรู้ได้ยังไงว่ามันจะไม่เกิดอะไรขึ้น”“…..” จะว่าไปมันก็ดูน่ากลัวจริงๆ แหละ แต่เดินไปอีกหน่อยก็จะเจอกับหน้าซอยแล้ว ถึงเวลานั้นก็คงจะมีรถวิ่งผ่านไปมาเยอะพอสมควร มันก็คงจะไม่เปลี่ยวแล้วล่ะ“ขึ้นรถมา!” กระ
เซญ่า Talkและแล้วเขาก็ติดต่อมาให้ฉันไปทำงานกับเขา เพื่อชดใช้ที่ฉันไปหลอกเอาเงินเขามาหลายบาท ให้ฉันไปทำงานเป็นแม่บ้านของเขาตอนนี้ฉันกำลังรอลูกน้องของเขามารับ ฉันเองก็อยากออกจากบ้านใจจะขาดนะ แต่อยากไปที่อื่นมากกว่า เพราะไม่ว่าฉันจะไปอยู่ที่ไหนแม่ของฉันหรือไม่ก็พ่อจะไปโวยวายที่หน้ามหาลัยตลอด จนฉันต้องกลับไป นี่ถ้าพวกเขารู้ว่าฉันไปอยู่ที่อื่นมีหวังได้ตามไปโวยวายอีกแน่ๆ เผลอๆ ไปสร้างหนี้เพิ่มอีกสาเหตุที่ฉันต้องทำงานบ้าๆ บอๆ นี่ก็เพราะแม่แอบขโมยบัตรไปกู้ยืมเงิน ฉันเลยต้องตามชดใช้เพราะเคยถูกดักทำร้ายมาแล้ว คนพวกนั้นเป็นคนมีอิทธิพล แจ้งความไปก็เท่านั้น หลังๆ มาแม่ไปกู้เงินปากเปล่าโดยที่ให้ฉันชดใช้ทุกอย่าง เพราะพวกเขารู้ว่าฉันจะต้องหาเงินมาใช้จนได้ มันหนักขึ้นและฉันก็ไม่มีทางจะหนีได้เลย ถ้าไม่หามาคืนฉันก็ต้องเจ็บตัว ซึ่งคนในครอบครัวก็ไม่ได้มารับรู้ด้วยเลยทั้งๆ ที่พวกเขาเป็นคนก่อขึ้นมาเอง ถ้าเป็นไปได้นะฉันจะหนีไปให้ไกลเลย จะได้ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ฉันยอมเป็นลูกอกตัญญู หวังว่าการที่ฉันออกไปอยู่ข้างนอกแบบนี้มันจะดีกับฉันบรืน~รถตู้คันสีดำขับมาจอดที่หน้าซอยเพราะฉันบอกว่าจะรอตรงนี้ ฉันไม่อยา
“นายครับนาย ทำไมมานอนอยู่ตรงนี้ครับ?”“อืม” ชายหนุ่มค่อยๆ ฟื้นคืนสติขึ้นมา เพราะเสียงเรียกของลูกน้องที่อยู่ข้างๆ“ผมตามหานายทั้งคืนเลยนะครับ โทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้เลย จนมีคนบอกว่านายเข้ามาที่โรงแรมแล้วยังไม่ออกมาเลย ผมถึงได้ตามมาเจอ"“….” เขาไม่ได้ตอบอะไร เพราะกำลังงัวเงียอยู่เขาจำได้ว่าเมื่อคืนมีอะไรกับผู้หญิงคนนึงนี่นา แต่ทำไมเขาถึงเป็นสภาพนี้ได้ล่ะ ไม่มีความโล่งเหมือนคนที่เพิ่งได้ปลดปล่อยออกไปเลย หนำซ้ำยังรู้สึกปวดหัวหนักคล้ายถูกวางยาอีกต่างหาก“ไปโรงพยาบาลนะครับ นายต้องตรวจร่างกาย"“อืม..”เขาถูกลูกน้องนำส่งโรงพยาบาล ตรวจร่างกายตรวจเลือดต่างๆ จนได้รู้ว่าเมื่อคืนเขาไม่ได้ผ่านการมีเพศสัมพันธ์กับใครเลย และที่สำคัญในเลือดของเขามียานอนหลับเป็นสารตกค้างอยู่ด้วย นั่นจึงทำให้เขารู้ว่าตัวเองโดนหลอก และคงจะเป็นน้ำในแก้วนั่นที่เธอคนนั้นพยายามหว่านล้อมให้เขากินให้ได้“มึงไปจับตัวผู้หญิงคนนั้นมา กูไม่รู้ว่าเป็นใครแต่กูจำหน้าได้ จับตัวมาได้แล้วพามาหากูทันที"“ครับนาย”เขาโกรธและโมโหมากที่ถูกผู้หญิงหลอกแบบนี้ ไม่เคยมีใครกล้าล้วงคองูเห่าอย่างเขาเลย ยกเว้นเธอคนนั้นที่กล้าทำได้ขนาดนี้ตัดมาที่หญิงส
ปึง!!เสียงตบโต๊ะด้วยฝ่ามืออย่างแรง ทำให้หญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาสะดุ้งกลัวจนหน้าซีดไปหมด จะหนีก็หนีไม่ได้เพราะมีบอดี้การ์ดตัวสูงใหญ่เฝ้าอยู่ที่หน้าประตูด้านหลังของเธออีก ถ้าขัดขืนหรือคิดทำอะไรไม่ดี มีหวังโดนจับหักคอแน่ๆ เลย“เธอกล้าดีมากนะ ที่มาหลอกคนอย่างฉัน!”“ขะ ขอโทษ ขอโทษจริงๆ คุณก็ไม่ได้เสียหายตรงไหนนี่ ข้าวของเงินทองก็ยังอยู่ครบ ฉันไม่ได้ขโมยและไม่คิดจะขโมย”“แต่เธอวางยาฉัน!”“…..”“หลอกให้ฉันจ่ายเงินก่อนมีเซ็กซ์กัน เอาน้ำที่มียานอนหลับให้ฉันกิน พอฉันหลับก็เอาเงินแล้วหนีไป นี่น่ะเหรอไม่เสียหาย?”“เอ่อคือ...ดะ เดี๋ยวคืนเงินให้ก็ได้ แต่ทยอยคืนนะ ฉันเอาเงินไปใช้หมดแล้ว”“ไม่ ฉันจะแจ้งความ ข้อหาหลอกลวงต้มตุ๋น และฉันคงไม่ใช่รายแรกของเธอใช่ไหม?”“ค-ค่ะ”“คอยดูเถอะฉันจะเอาเรื่องเธอให้ถึงที่สุด เธอติดคุกหัวโตแน่! ”“คะ คุณ ฮึกอย่าแจ้งความเลยนะ ให้ฉันทำอะไรก็ได้ แต่อย่าแจ้งความเลย”“…..”“ขอร้องนะคุณ ให้ฉันทำอะไรฉันยอมหมดเลย แต่ขออย่างเดียวอย่าแจ้งความเลยนะ ฉันไม่อยากติดคุกฉันอยากเรียนอยากใช้ชีวิตต่อ”“ยอมทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ?”“ค่ะๆ”“ก็ดี ฉันจะให้คนไปรับเก็บเสื้อผ้ามาอยู่กับฉัน ภาย