LOGINShare
ตอนที่ 6 คนนี้กูจอง
Last Updated:
2025-04-17 18:24:59
Related chapters
เดือนร่ายดาว ตอนที่ 7 ร้านเหล้ามันเร้าใจ
ในร้านเหล้าประจำของโนเตอร์ บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและการพูดคุยอย่างครึกครื้น กลิ่นเหล้าลอยอ่อนๆ ผสมกับกลิ่นควันบุหรี่ทำให้ร้านเต็มไปด้วยความรู้สึกอบอวลแบบที่พวกเขาคุ้นเคย จ๊าบและเพื่อนๆ นั่งล้อมโต๊ะไม้กลม ข้างๆ มีขวดเหล้าและแก้วตั้งอยู่เต็มไปหมด “ไอ้เตอร์ ช่วงนี้มึงดูคึกเป็นพิเศษนะ มีเรื่องดีอะไรหรือเปล่าวะ?” จ๊าบพูดพร้อมหัวเราะหึๆ จ้องหน้าเตอร์อย่างรู้ทัน เตอร์ยักคิ้วเล็กน้อยก่อนจะตอบแบบกวนๆ “กูแค่รู้สึกดีว่ะ พอเจอคนที่อยากได้ก็ต้องลุยดิว่ะ” “น้องดาหวันสิท่า” เพื่อนอีกคนแซวขึ้นมา พูดไม่ทันขาดคำทุกคนก็หัวเราะกันใหญ่ จ๊าบตบโต๊ะเสียงดังเสริมบรรยากาศ “เออว่ะ พวกมึงรอดูกูได้เลย กูจีบติดแน่” เตอร์พูดด้วยความมั่นใจ พลางยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอึกใหญ่ บรรยากาศในร้านเริ่มครึกครื้นขึ้นเรื่อยๆ เสียงดนตรีจากเวทีสดดังก้องในร้าน มันเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนรู้สึกปล่อยตัวปล่อยใจ แต่ลึกๆ แล้วเตอร์เองก็ยังคิดถึงใครบางคน เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูรูปดาหวันในสตอรี่สั้นๆ พลางยิ้มมุมปาก ความมุ่งมั่นในใจเริ่มเต้นแรงขึ้น "เห้ยมึง....ดูสาวโต๊ะนั่นทำไมมันคุ้นจังวะ" เตอร์หันไปมองตามที่จ๊าบชี้ และสายตาของเขา
Last Updated : 2025-04-17เดือนร่ายดาว ตอนที่ 8 ว้าวุ่นภายใน 18+
"หวัน...หยุดก่อน พี่จะไม่ไหวแล้วนะ" เสียงของโนเตอร์แหบพร่า เต็มไปด้วยความพยายามที่จะยับยั้งตัวเอง แต่แรงยั่วยวนของดาหวันกลับทำให้ทุกอย่างยิ่งยากขึ้น ความอดทนของเขาเริ่มจะขาดผึง มือหนาเอื้อมไปสัมผัสผิวนุ่มของเธอ ก่อนที่จะเริ่มถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น สัมผัสร้อนแรงระหว่างผิวหนังของทั้งสองยิ่งทำให้ความร้อนรุ่มในอกลุกโชนขึ้น ดาหวันยังคงจูบพรมไปทั่วลำคอของเขา ความร้อนแรงที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาทำให้ความต้องการที่เก็บกดเอาไว้เริ่มเอ่อล้นออกมา ทุกสัมผัสราวกับไฟที่โหมกระหน่ำ ไม่มีใครสามารถหยุดความปรารถนานี้ได้อีกต่อไป เสียงเนื้อกระทบกันดังอย่างหยาบโลน แต่กลับทำให้ทั้งคู่หลงใหลในความรู้สึกที่เกิดขึ้น ความสุขสมที่ทวีคูณตามแรงอารมณ์ ราวกับไฟราคะที่ก่อตัวขึ้นไม่อาจมอดดับได้ ทุกการเคลื่อนไหวของพวกเขายิ่งเพิ่มความร้อนแรง จังหวะที่เน้นหนักทำให้เปลวไฟในใจทั้งสองลุกโหมอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แรงปรารถนาที่ถูกปลดปล่อยออกมา กลายเป็นเหมือนสายลมที่โหมไฟให้ยิ่งแรงขึ้นเรื่อยๆ ทั้งคู่ต่างจมอยู่ในวังวนของความสุขสมที่ยากจะหลุดพ้นจากกันและกัน ความต้องการที่แรงกล้าได้ทำให้ทุกสิ่งรอบตัวดูเลือนลาง ดาหวันเหมือนถูกม
Last Updated : 2025-04-17เดือนร่ายดาว ตอนที่ 9 เพื่อนชายงอน
สองวันผ่านไปแล้ว แต่ทะเลยังคงนั่งหน้าบึ้ง ไม่หายงอนกับบรรดาเพื่อนสาวที่แอบหนีไปกินเหล้ากันโดยไม่ชวนเขา ยิ่งพอรู้ว่าดาหวันไปเจอโนเตอร์ที่ร้านเหล้าอีก ก็ยิ่งทำให้ทะเลหัวเสียจนแทบจะเป็นจะตาย คนตัวเล็กอย่างดาหวันก็พยายามทำทุกอย่างง้อเขา ทั้งพาไปกินของอร่อย ซื้อน้ำหวานที่เขาชอบ แต่ทะเลกลับทำเป็นไม่สนใจ หลบหน้าหลบตาเธอตลอด ข้าวก็ไม่ยอมกินด้วย“ทะเล...งอนอะไรนักหนาวะ มึงเป็นอะไรไปเนี่ย” ดาหวันเอ่ยถามเสียงอ่อนๆ พยายามนั่งข้างๆ เพื่อนรักที่หันหน้าหนีตลอดทะเลยังคงไม่พูดอะไร แถมทำเป็นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น ไม่สนใจดาหวันเลยแม้แต่น้อย"มึงจะไม่พูดกับกูจริงๆ เหรอ" ดาหวันทำหน้าสลด ยิ่งเห็นเพื่อนรักเป็นแบบนี้เธอก็ยิ่งรู้สึกผิดทะเลได้ยินคำถามก็ถอนหายใจลึกๆ ก่อนจะเงยหน้ามองเธอแว่บหนึ่งแล้วกลับไปจ้องโทรศัพท์ต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น"ทะเล...มึงโกรธกูเรื่องพี่เตอร์ใช่ไหม" เธอถามตรงๆ ซึ่งทำให้ทะเลสะดุดไปชั่วขณะ แต่ก็ยังไม่ยอมตอบดาหวันถอนหายใจหนัก "ถ้ามึงไม่พูด กูก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วนะ จะให้กูกราบมึงเลยไหมเนี่ย"คำพูดนั้นทำให้ทะเลเผลอหลุดขำเบาๆ แต่ก็ยังคงพยายามเก็บท่าทีเหมือนเดิมดาหวันสังเกตเห็นปฏิกิ
Last Updated : 2025-04-18เดือนร่ายดาว ตอนที่ 10 กิจกรรมวันนี้
ดาหวันกระชับสายสะพายกระเป๋าแล้วเดินไปหาโนเตอร์ที่ยืนรออยู่ตรงหน้าคอนโด เช้าวันนี้อากาศสดชื่น แต่ความรู้สึกในใจของเธอเริ่มรู้สึกอบอุ่นและวูบวาบเมื่อได้เห็นเขา “วันนี้พี่เตอร์ไปเช้าจังค่ะ” ดาหวันพูดขณะเดินไปข้าง ๆ เตอร์ยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน “พี่ก็อยากไปพร้อมหวันไง จะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันนานขึ้นหน่อย” ดาหวันหันมายิ้มให้เขา แม้ในใจจะพยายามควบคุมไม่ให้ความรู้สึกตื่นเต้นมากไปกว่านี้ “งั้นไปกันเถอะค่ะ กิจกรรมวันนี้คงจะยุ่งแน่ ๆ” ทั้งสองคนเดินไปพร้อมกันอย่างเงียบ ๆ แต่บรรยากาศกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกอุ่นใจและเป็นกันเอง เมื่อมาถึงมหาวิทยาลัย ดาหวันรีบขอตัวจากโนเตอร์แล้วเดินไปหาเพื่อน ๆ ทันที แต่ใจหนึ่งกลับรู้สึกหวั่น ๆ ไม่อยากให้เพื่อนสนิทอย่างทะเลรู้ว่าเธอมาด้วยกันกับเตอร์ "ถ้าไอ้ทะเลรู้ว่ามากับพี่เตอร์ ต้องเป็นเรื่องแน่" ดาหวันพึมพำกับตัวเองด้วยความกังวล แม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมทะเลถึงมีอิทธิพลกับความรู้สึกของเธอมากขนาดนี้ เธอรีบก้าวไปหาเพื่อน ๆ อย่างรวดเร็ว พร้อมพยายามไม่หันกลับไปมองเตอร์ที่ยังยืนอยู่ตรงที่จอดรถเหมือนรอให้เธอหันกลับไปมอง. "มึงมานั่งนี่.." มิเกลตบมือลงเก้าอี้เพื่อเ
Last Updated : 2025-04-18เดือนร่ายดาว ตอนที่ 11 เหตุเกิดเพราะความเมา
เที่ยงคืนกว่าแล้ว ร้านเหล้าคืนนี้เต็มไปด้วยเสียงเพลงและเสียงหัวเราะของกลุ่มเพื่อนที่นั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน โดยเฉพาะดาหวัน ที่วันนี้โดดเด่นเกินห้ามใจ ใส่ชุดเดรสสีดำพอดีตัวเผยความเซ็กซี่เบาๆ ยิ่งทำให้ทะเลอดมองไม่ได้ ทุกครั้งที่เธอหัวเราะ เสียงใสๆ นั่นช่างทำให้ใจเขาสั่นไหว และเขาก็เผลอมองดาหวันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหลงใหลตลอดเวลา "ไอ้ทะเล มึงนี่ไม่ห่างไอ้หวันเลยนะ" มิเกลแซวเมื่อเห็นทะเลที่ตัวติดดาหวันเหมือนตังเมไม่ห่าง เธอเดินไปไหน เขาก็เดินตามไปทุกที่ ทะเลหันมาแล้วยิ้มกว้างให้มิเกล "ก็กูห่วงเพื่อนนี่" เขาพูดแต่แววตาที่มองดาหวันกลับบอกอะไรที่มากกว่านั้น ดาหวันที่อยู่ข้างๆ ได้ยินก็ยิ้มเจื่อนๆ “ห่วงหรือหวงกูเนี่ย ไอ้ทะเล" เธอยักคิ้วใส่ทะเลก่อนจะดื่มเบียร์อีกแก้วอย่างไม่สนใจอะไร ทะเลยิ้มเขินๆ “ก็...ทั้งสองอย่างแหละน่า” เขาตอบเบาๆ แต่ดาหวันก็ดูจะไม่ได้ใส่ใจคำพูดนั้นเท่าไหร่ เพราะตอนนี้เธอกำลังสนุกกับวงสนทนาและดนตรีในร้านที่มันส์จนยากจะหยุดตัวเองได้ เสียงเพลงเริ่มดังขึ้นอีกระดับ วงดนตรีสดเล่นเพลงที่เต้นได้มันส์สะใจ ทำให้เพื่อนๆ ในกลุ่มลุกขึ้นไปเต้นกันอย่างสนุก ดาหวันที่ดูจะสนุกเกิน
Last Updated : 2025-04-18เดือนร่ายดาว ตอนที่ 12 เด็กหนีเที่ยว
เมื่อทะเลส่งดาหวันก็ออกไปจากคอนโดฯทันทีเตอร์เห็นแบบนั้นก็โมโหลมออกหูรีบเข้ามาหาคนตัวเล็ก ก๊อก...ก๊อก ..... "อะไร..ของมึงไอ้..." เธอคิดว่าเป็นทะเลที่น่าจะลืมอะไรสักอย่างพอเปิดประตูกับเป็นเตอร์ ดาหวันชะงักตัวนิ่งเมื่อเห็นว่าไม่ใช่ทะเลที่มาเคาะประตู แต่เป็นเตอร์ที่ยืนอยู่หน้าห้อง ใบหน้าเขาดูไม่สบอารมณ์ชัดเจน ดวงตาของเขาเหมือนจะฉายความโกรธออกมาเต็มเปี่ยมจนดาหวันรู้สึกเหมือนบรรยากาศรอบตัวเธอเย็นลงในทันที "พี่เตอร์... มาที่นี่ทำไมคะ" เธอพยายามรักษาสีหน้าให้เป็นปกติ แต่ในใจเริ่มว้าวุ่น ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาทำให้การเจอกันทุกครั้งเริ่มจะซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ "พี่เห็นนะว่าหวันเพิ่งกลับมากับไอ้ทะเล" เสียงของเตอร์เต็มไปด้วยความไม่พอใจ เขาขยับตัวเข้าใกล้ดาหวันจนเธอรู้สึกอึดอัด "ทำไมถึงไม่บอกพี่ก่อนว่าจะไปไหน ทำไมถึงหนีเที่ยวแบบนี้" ดาหวันรู้สึกตื่นตระหนก "หวันไม่ได้หนีเที่ยวค่ะ แค่ไปกับเพื่อนเท่านั้นเอง...แล้วก็ไม่ได้ทำอะไรผิดด้วย" เตอร์จ้องหน้าเธอแน่นิ่งก่อนจะพูดด้วยเสียงเข้ม "แล้วพี่ล่ะ หวันคิดยังไงกับพี่ เรามีอะไรกันแล้ว แต่ทำไมถึงทำเหมือนพี่ไม่สำคัญเลย" คำพูดของเตอร์
Last Updated : 2025-04-18เดือนร่ายดาว ตอนที่ 13 ถึงเวลาสารภาพรัก
เช้าวันใหม่ที่อากาศสดชื่น เต็มไปด้วยลมเย็นพัดผ่านไปมาระหว่างต้นไม้ในมหาวิทยาลัย นักศึกษาต่างเร่งรีบไปยังห้องเรียนตามตารางของตนเอง แต่สำหรับโนเตอร์ เช้าวันนี้ไม่ใช่เพียงแค่เช้าวันธรรมดา เขารู้ว่ามันจะเป็นวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเขา วันที่เขาจะสารภาพความรู้สึกกับดาหวัน เขารู้สึกตื่นเต้น มือของเขาเปียกเหงื่อเล็กน้อย แต่ภายในใจเต็มไปด้วยความแน่วแน่ เขารู้ตัวแล้วว่าความรู้สึกที่เขามีต่อดาหวันมันลึกซึ้งมากกว่าเพียงแค่ความชอบธรรมดา ทุกครั้งที่เห็นเธอ หัวใจของเขาเต้นแรง เขาชอบที่เธอเป็นคนสดใส ขี้เล่น มีความเป็นตัวของตัวเอง และแม้ว่าบางครั้งเธอจะดื้อหรือแกล้งทำเป็นไม่สนใจ แต่เขาก็ยังคงรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เธอ วันนี้เขาวางแผนจะสารภาพรักกับเธอที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ตรงลานกลางมหาวิทยาลัย ที่ที่พวกเขามักจะนั่งคุยกันบ่อย ๆ หลังเลิกเรียน เธอเคยบอกว่าเธอชอบบรรยากาศตรงนี้ เพราะมันสงบและเป็นมุมที่เธอรู้สึกปลอดภัย เมื่อถึงเวลาที่นัดไว้ เขาก็เห็นดาหวันเดินมาจากระยะไกล วันนี้เธอดูสดใสตามปกติ สวมเสื้อสีขาวกับกระโปรงสั้นนักศึกษาที่ทำให้เธอดูเรียบง่ายแต่มีเสน่ห์ไม่ต่างจากทุกวัน เขากระชับมือเข้าห
Last Updated : 2025-04-18เดือนร่ายดาว ตอนที่ 14 อกหักเพราะรักเธอ
เหมือนโลกทั้งใบเปลี่ยนไปทันทีที่ ดาหวัน ตอบรับความรักของ เตอร์ สายตาของ ทะเล ที่เคยมั่นใจ กลับเต็มไปด้วยความหมองหม่นราวกับเมฆดำที่ปกคลุมฟ้าในวันที่ไร้แสงแดด หัวใจที่เคยเชื่อมั่นว่าดาหวันจะเป็นของเขา ได้แตกสลายเป็นเสี่ยงๆ ด้วยคำพูดไม่กี่คำที่เธอยอมรับรักกับคนอื่น เขานั่งอยู่ในห้องของตัวเอง มือทั้งสองกำแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้น ทะเลพยายามจะหายใจลึก ๆ แต่ลมหายใจนั้นกลับติดขัด มันไม่สามารถทำให้ความเจ็บปวดในใจบรรเทาลงได้เลย สิ่งที่เขารู้สึกในตอนนี้คือความรู้สึกสูญเสียที่ลึกล้ำกว่าเขาจะยอมรับได้ “ทำไม...ทำไมกูไม่บอกมันไป...ทำไมกูไม่กล้าพูดออกมา” ทะเลพร่ำบ่นกับตัวเองในความเงียบ เสียงในใจของเขาดังขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่คิดถึงดาหวันกับเตอร์ ภาพที่ทั้งคู่เดินจับมือกันหรือหัวเราะต่อหน้ากลุ่มเพื่อนยังคงหลอกหลอนเขา แม้ว่าจะพยายามลบภาพเหล่านั้นออกจากหัว แต่ก็ไม่สามารถหนีความจริงได้ ทะเลโทษตัวเองที่เขามัวแต่ลังเล มัวแต่เก็บความรู้สึกไว้ลึกๆ โดยไม่ยอมพูดออกมาให้ชัดเจน ความกล้าที่เขาไม่เคยมีในการบอกความรู้สึกที่แท้จริง มันคือความผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของเขา การที่เขามองเห็นดาหวันทุกวัน ได้ใช้เวลาร่ว
Last Updated : 2025-04-18
Latest chapter
เดือนร่ายดาว ตอนที่ 60 ความจริงที่เจ็บปวด [ จบบริบูรณ์ ]
"พี่เตอร์มาหรือยังค่ะ"ดาหวันยกโทรศัพท์โทรหาเขาแต่เช้า วันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิดเธอกะจะไปใส่บาตรแต่เช้าจากนั้นค่อยไปบ้านสวนเพราะนัดกับเตอร์ไว้แล้ว"พี่ใกล้จะถึงแล้วครับ หวันจะลงมารอพี่เลยไหมหรือให้พี่ขึ้นไปรับ""ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหวันลงไปรอข้างล่างเลย"เพราะถ้าให้เขาขึ้นมาก็จะเสียเวลาไปกันใหญ่อีกอย่างเธอก็ไม่ได้ป่วยหรือมองไม่เห็นนิพอเขาขับรถมาถึงเธอก็อ้อมไปขึ้นฝั่งคนนั่งข้างเขาทันที"พี่เตอร์เราไปใส่บาตรกันตรงไหนดีค่ะ"เธอเอ่ยถามเขา"แถวหมู่บ้านใกล้ๆ นี่ก็ได้ครับ"ตรงนี้เป็นแหล่งชุมชนมีคนขายอาหารหลากหลายเมนู เขากับเธอจึงลงไปซื้ออาหารคาวหวานพร้อมทั้งน้ำและดอกไม้แล้วก็ใส่บาตรเลยเมื่อพระท่านเดินบิณฑบาตรมาพอดี"เป็นไงบ้างรู้สึกดีไหมครับ""รู้สึกดีมากค่ะ""งั้นไปกันเถอะถ้าหิวก็บอกนะจะได้แวะหาอะไรทาน""ได้ค่ะ ป่ะขึ้นรถ"ดาหวันรู้สึกคิดถึงบ้านสวนมากตั้งแต่ผ่าตัดตาเธอก็ไม่ได้มาเหยียบที่นี่เลย เพราะทะเลไม่อยู่ด้วยและ อีกอย่างแม่ก็ไปทำงานต่างประเทศบ่อยด้วย ขับรถจากกรุงเทพไปราชบุรีใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงเพราะรถติด "นึกถึงตอนนั้นที่หวันอยู่ที่นี่ พี่ได้แต่แอบมองหวันจากไกลๆ และโกรธที่ตัวเองขี้ขลาด
เดือนร่ายดาว ตอนที่ 59 เริ่มต้นชีวิตใหม่
ดาหวันตัดสินใจเรียนปริญญาโทต่อ กว่าจะผ่านความเจ็บปวดทางใจมาได้ก็หนักเอาการ เธอไม่ควรยึดติดกับสิ่งที่ทำให้ทุกข์ใจ เวลาผ่านไปจิตใจของเธอก็แข็งแกร่งขึ้น เธอไม่โทษทะเลหรอกนะไม่โทษเขาแล้ว อย่างน้อยเขาก็เคยเป็นเพื่อนและเป็นแฟนที่แสนดีของเธอ ชีวิตคนเรามันต้องเดินไปข้างหน้า"หวัน...เราลองกลับมาคบกันอีกสักครั้งได้ไหม ให้โอกาสพี่จีบหวันใหม่ พี่รับรองว่าจะไม่ทำให้หวันเสียใจ"เตอร์คุกเข่าลงต่อหน้าเธอพร้อมดอกกุหลาบช่อหนึ่ง "ก็ได้ค่ะ"ไหนๆ แล้วก็ให้โอกาสเขาอีกสักครั้งก็แล้วกันเห็นกับที่เขาพยายามมานานเตอร์อึ้งกับคำตอบที่เธอตอบรับไม่คิดว่าคนตัวเล็กจะยอมกลับมาคบกับเขา นี่เขาคงไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม"เมื่อกี้หวันว่าไงนะ"แหงนหน้ามองเธอน้ำตาคลอ"หวันบอกว่าก็ได้ค่ะ หวันให้โอกาสพี่จีบหวันอีกครั้ง"เธอรับดอกไม้ช่อนั้นขึ้นมาดมและยื่นมือให้เขาจับ เตอร์จับมือบางแล้วลุกขึ้นยืนเต็มตัวก่อนจะก้มลงจุมพิตที่หน้าผากของเธออย่างแผ่วเบาในช่วงที่เธอเรียนต่อเขาค่อยไปรับไปส่งทำตัวเป็นแฟนที่ดีที่สุดเขาอย่างให้เธอกลับมารักเขาหมดใจถึงแม้จะรับรู้ได้ว่าในส่วนลึกเธอไม่เคยลืมทะเลเลยก็ตามถึงแม้ในบางทีที่เธอหลับยังคงละเมอเพ้อถึงเขาสั
เดือนร่ายดาว ตอนที่ 58 ข้อความตัดเยื่อใย
วันเวลาล่วงเลยผ่านไป สำหรับคนอื่นอาจจะไวแต่สำหรับเธอกว่าจะผ่านมันมาได้ในแต่ละวัน ทุกเวลาทุกนาทียังคงรอคอยทะเลอยู่เสมอ เหตุใดเขาจึงใจร้ายได้เพียงนี้"หวันยินดีด้วยนะครับ"เตอร์ถือดอกไม้ช่อใหญ่มาร่วมยินดี"ขอบคุณค่ะพี่เตอร์"เธอยื่นมือไปรับช่อดอกไม้นั้นทุกวันเวลาที่ผ่านมาเตอร์พยายามตามง้อขอคืนดีเธอนับครั้งไม่ถ้วนแต่เธอก็ปฎิเสธให้เรื่องเพียงความสัมพันธ์ที่แสนดีถึงแม้จะทราบถึงเหตุผลที่เขาเจอมาก็ตาม อีกอย่างเรื่องราวในอดีตทำให้เธอรู้ว่าเขาอ่อนแอเกินไปหากมีวันหนึ่งเกิดเรื่องขึ้นเหมือนในอดีตเขาคงเลือกที่จะปล่อยมือเธอต่างจากทะเลที่ไม่มีวันทำเช่นนั้นแน่แต่ว่าตอนนี้ทะเลกำลังทำมันกับเธอ เธอเหนื่อยที่ต้องรออย่างไร้จุดหมาย น้ำตาที่ไหลรินด้วยความเสียใจเริ่มจะชินชา"มึง วันนี้ไปฉลองไหนดี"ต้นหอมถามเพื่อนสาว ถึงต้นหอมกับมิเกลจะเรียนจบและทำงานก่อนก็ไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเธอลดลงไปเลย"ร้านเดิมแหละ"ดาหวันบอกเพื่อนสาวสองคนเพราะเธอเองก็ไม่รู้จะไปที่ไหน"ร้านเดิมอีกแหละ มึงไปร้านใหม่กัน ร้านนี้เขาบอกเล่นเพลงสนุกมากคนไปเยอะ"มิเกลทำหน้าสดใสเมื่อพูดถึงร้านใหม่ที่มีคนชักชวนมาอีกที"จะดีเหรอกูอยากไปร
เดือนร่ายดาว ตอนที่ 57 ภาพแรกคือเธอ
วันนี้ถึงวันที่ต้องเปิดตา มันเป็นอะไรที่ทำให้หัวใจของดาหวันหวั่นไหวเป็นอย่างมาก หากเปิดมาแล้วเธอยังมองไม่เห็นล่ะ ก็คงไม่เป็นไรหรอกนะยังไงเธอก็มองไม่เห็นมาเป็นปีๆ อยู่แล้วนิ ที่สำคัญตอนนี้คืออยากติดต่อทะเลให้ได้ เขาจะรู้ไหมว่าเธอไม่ต้องการอะไรอีกแล้วนอกจากให้เขากลับมาอยู่ข้างกาย"พร้อมนะครับ หมอจะเปิดแล้วนะ"ดาหวันพยักหน้ารับคำ มิเกลต้นหอมพร้อมกับแม่ของเธอต่างนั่งไม่ไกลให้กำลังใจเธอคุณหมอค่อยๆ ถอดผ้าปิดตาและใช้แอลกอฮอล์เช็ดแผลค่อยๆ ทำความสะอาดรอบดวงตาและบอกให้เธอลืมตาได้เธอค่อยๆ ปรือตาช้าๆ ตามที่หมอบอกหัวใจสั่นระรัวไม่เป็นจังหวะ เธอมองเห็นแล้วมองเห็นจริงๆ ด้วย ภาพแรกที่อยู่เบื้องหน้าคือหน้าของทะเลผู้ชายที่เธอรักเขามากเธอยิ้มด้วยความดีใจ"ทะเล" เมื่อม่านตาขยายภาพตรงหน้ากับค่อยๆ จางหายไปและภาพทุกอย่างตรงหน้าก็ชัดขึ้นเรื่อยๆ น้ำตาที่เอ่อล้นไหลลงอาบแก้มทันทีเพียงแต่กระพริบตา"ทะเลๆๆๆ"เสียงสะอื้นไห้จุกภายในอก มือก็คว้าอากาศเบี้ยงหน้า ทำให้ทุกคนอดสงสารคนตัวเล็กไม่ได้"ไหนลองบอกหมอได้ไหม ภาพแรกที่คุณมองเห็นคืออะไร""ภาพแรกของฉันคือเขาฮือๆ คือทะเล...ตะแต่ความเป็นจริงกับไม่ใช่เพราะอะไร...เพรา
เดือนร่ายดาว ตอนที่ 56 ผ่าตัด
ถึงวันนัดผ่าตัดเมื่อเดินทางมาถึงโรงพยาบาลดาหวันก็มีอาการตื่นเต้นจนมือเท้าเย็นไปหมด"ที่รักทำใจให้ร่มๆ ไม่มีอะไรน่ากลัวเขาจะอยู่กับที่รักเสมอ ไม่ต้องกลัวนะคนดี"ทะเลโอบหลังคนตัวเล็กเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอเป็นกังวลมากเกินไป "รู้สึกกลัวนิดหน่อย""ไม่เป็นไรนะ ที่รักมองหน้าเขา จำสัมผัสนี้ไว้เขาจะอยู่กับเธอเสมอ"ทะเลก้มจูบหน้าผากเธอเบาๆการผ่าตัดดำเนินไปหลายชั่วโมงจนกระทั่งสำเร็จ ทีมแพทย์ออกมาจากห้องผ่าตัดพร้อมรอยยิ้ม"การผ่าตัดสำเร็จด้วยดีครับ ตอนนี้ต้องรอการฟื้นตัวและดูผลในไม่กี่วัน"หมอบอกแม่ของดาหวัน เธอยกมือไหว้หมอยิ้มทั้งน้ำตาปากก็ขอบคุณซ้ำๆ ในที่สุดลูกสาวก็จะกลับมามองเห็นดาหวันอยู่ห้องพักฟื้นซึ่งเป็นห้องพิเศษที่ทะเลจัดเตรียมไว้ให้ ไม่นานแม่เธอก็เดินเข้ามาด้วยความที่ยังมองไม่เห็นจึงคิดว่าเป็นแฟนหนุ่ม"ที่รัก ที่รักใช่ไหมไปไหนมาเหรอ เขาออกมาจากห้องผ่าตัดตั้งนาน""แม่เองหวัน""อ้าว แม่เองเหรอแล้วทะเลไปไหนค่ะ""ที่บ้านทะเลมีปัญหานิดหน่อยนะลูก เขาเลยต้องรีบกลับไป""แต่ครอบครัวทะเลย้ายไปอยู่อเมริกากันหมดแล้วนะคะ อย่าบอกนะเขาบินไปแล้ว""ใช่ลูกเป็นธุระด่วนเลย พ่อกับแม่ทะเลคงจะเกิดเรื่องไม่งั้นคง
เดือนร่ายดาว ตอนที่ 55 ขอพร
สามเดือนถัดมาวันนี้เป็นวันเกิดของดาหวัน ซึ่งทะเลก็เตรียมของขวัญให้เจ้าตัวอย่างลับๆ โดยการแอบออกไปข้างนอกตอนเธอหลับ แม่ของเธอกลับจากงานที่ต่างประเทศก็มาร่วมฉลองวันเกิดให้เธอและที่ขาดไม่ได้ก็คือเพื่อนสุดสวยสองคนนั้นที่กำลังเตรียมของกินกันใหญ่"พวกมึงไม่ต้องเตรียมอะไรเยอะหรอก เดี๋ยวกินไม่หมด"ดาหวันบอกเพื่อนสาวเพราะกินกันแค่นี้ถ้าไม่หมดเสียดายแย่อีกอย่างก็ไม่อยากให้เหนื่อยกันตอนเก็บด้วย"เออๆ เดี๋ยวกูจะย่างกุ้งตัวใหญ่ๆ ให้มึงกินด้วยแหละ มีหมึกกับปูด้วยนะ"ต้มหอมบอกดาหวันพร้อมยกของในมือให้เธอดูแม้จะรู้ว่าเธอมองไม่เห็นก็ตาม"อืมม์ได้กลิ่นแล้วหอมมาก สู้สู้กูรอกินอยู่"เธอได้กลิ่นของอาหารทะเลลอยมาพาให้น้ำลายไหล"ได้เลยจ้าคุณหนูของบ่าว เดี๋ยวบ่าวไปตำน้ำจิ้มรสเด็ดสักครู่ก่อนนะจ๊ะ"มิเกลตบไหล่เพื่อนสาวพร้อมพูดหยอกเย้าอย่างอารมณ์ดีดาหวันนั่งยิ้มหน้าบานแฉ่งจะได้กินของอร่อย อยู่ๆ ก็มีมือหนาใหญ่เอื้อมมือเธอไปจับ"ว่าไงพ่อครัววันนี้ไม่ลงมือทำกับข้าวเองเหรอ"ดาหวันเอ่ยปากเพราะรู้ว่าสัมผัสนั้นเป็นแฟนของเธอ"เดี๋ยวก่อนสิ เขาจะพาที่รักไปเปลี่ยนชุดก่อน""ชุดอะไรบอกใบ้ได้ไหมค่ะ""ชุดวันเกิดครับ""ชุดวันเกิด
เดือนร่ายดาว ตอนที่ 54 เป็นแฟนกันไหม 18+
"อยากได้พี่ทะเลเป็นผัวแล้ว" รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขาผุดขึ้นทันทีเมื่อคำที่อยากได้ยินหลุดออกมาจากปากคนตัวเล็ก ทะเลลุกขึ้นมาคร่อมร่างเล็กทันทีเขาจับส่วนนั้นถูกไถกับปากทางและค่อยๆ ดันเข้าไปทีละนิดแต่มันก็เข้ายากหน่อยเพราะความคับแน่นของเธอ อีกอย่างของเขาก็ใหญ่พอตัวเช่นกัน ดันเข้าไปได้แค่ครึ่งเธอก็รู้สึกเสียวในมวลท้องน้อยเป็นอย่างมาก จึงกำผ้าปูเตียงเพื่อระบายความเสียวซ่าน สีหน้าของเธอตอนนี้ทำให้เขามีอารมณ์มากมันช่างเซ็กซี่และเย้ายวนใจเหลือเกิน ทะเลดันท่อนเอ็นพรวดเข้าไปที่เดียวจนสุดลำทำให้เธอสะดุ้งนิดหน่อย เขาแช่ทิ้งไว้สักครู่โดยไม่ได้ขยับเขยื้อน ภายในของเธอตอดรัดของเขาจนสัมผัสได้ถึงความเสียว ทะเลเริ่มขยับเล็กน้อยและโน้มตัวลงไปจูบปากสวยได้รูปเธอตอบสนองจูบนั้นได้เป็นอย่างดี ตอนนี้ร่างกายร้อนผ่าวถึงขีดสุด ยิ่งได้ยินเสียงครางเสียวของเธอแรงกระแทกกระทั้นนั้นยิ่งเพิ่มขึ้นตามแรงอารมณ์ แม้มันจะทำให้เธอจุกแต่ก็ทำให้รู้สึกดีมากๆ เป็นเวลาเดียวกัน สองมือบดขยี้เต้าอวบอึ๋มอย่างบ้าคลั่งช่วงล่างก็ขยับเข้าออกไปมาไม่ได้ให้ว่างเว้น คอขาวเนียนถูกดูดจนเป็นรอยแดง ในตอนที่เธอใกล้จะเสร็จเขายิ่งเร่งจังหวะให้ถี่แ
เดือนร่ายดาว ตอนที่ 53 ปล่อยตัวปล่อยใจ 18+
วันนี้อากาศดีแต่เช้าแถมมีเพื่อนรักอย่างต้นหอมและมิเกลมาเยี่ยมถึงที่โดยหอบหิวของฝากมาเยอะแยะ "โอ้โห...นี่พวกมึงกะจะไม่ให้กูออกไปซื้อของข้างนอกเลยใช่ไหม" ทะเลตกใจกับสิ่งของที่สองสาวเอามา "ของจำเป็นทั้งนั้นแหละ ..อีกอย่างกว่าพวกกูจะมีเวลาได้มา" "มาๆ ช่วยกัน" ต้นหอมรีบเร่งเพื่อนก่อนจะหิ้วของเข้าบ้านไปเก็บ และออกมาเอาส่วนที่ยังเหลือเข้าไปใหม่ "หวันเป็นไงบ้างมึง" "ยังสบายดี...แต่วันนี้พวกมึงมากูโครตดีใจเลยวะคิดถึงมาก" ดาหวันยิ้มให้ทุกคนแต่ก็ไม่รู้หรอกว่าเพื่อนอยู่จุดไหนกันบ้างโปรยยิ้มไปงั้นแหละ "คิดถึงมึงเหมือนกัน...เห้ยไอ้หวันกูมีเรื่องจะถามมึงหน่อย" ต้นหอมเดินเข้ามาใกล้และนั่งลงข้างเธอ "ว่าไงมึงจะถามอะไรกู" สายตาดาหวันเปล่งประกายระยิบระยับราวกับเธอมองเห็น "ได้กับไอ้ทะเลยัง" "เฮ้ยบ้า..ไอ้หอมทะลึ่ง" ดาหวันเบือนหน้าหนีแก้มแดงเด่นชัดด้วยความเขินอาย "อ้าวอย่าบอกนะมึงยังไม่เปิดซิงมันอีก" "ไอ้หอม...มึงนี่นะ" ทุกคนหัวเราะคิกคักกันอย่างเคย "กูแม่งรอจนเหี่ยวเฉาจนไม่รู้จะเฉายังไงแล้วเนี่ย" ทะเลพูดติดตลกกับบรรดาเพื่อนสาวของเขาอย่างมีความสุขแต่ในใจก็อยากจะโดนแบบนั้นอยากโดนเธอเปิดซิง
เดือนร่ายดาว ตอนที่ 52 ผลกรรม
บรรยากาศในสถานีตำรวจเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด เนตรถูกพาตัวเข้ามาโดยตำรวจสองนาย มือของเธอถูกใส่กุญแจ ขณะที่เพื่อนชายของเธอนั้นก็คือเสกซึ่งเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด ถูกคุมตัวไว้ในอีกห้องหนึ่ง ทั้งสองมีสีหน้าตื่นตระหนกและหวาดหวั่น “พวกคุณจับฉันมาทำไม! ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด! ก็บอกไปหลายรอบแล้ว”เนตรพูดเสียงสั่นแววตาลุกลี้ลุกลนจิตใจลนลานไม่มีความสุขราวคนเสียสติ“เรามีหลักฐานจากภาพวงจรปิด และพยานที่ยืนยันว่าคุณเป็นผู้วางแผนขับรถชนเป้าหมายอย่างจงใจ คุณยังจะปฏิเสธอีกเหรอ?”นายตำรวจคนหนึ่งพูดเสียงนิ่งใส่เธอ“ไม่จริง! ฉันแค่บังเอิญขับรถผ่านตรงนั้น!”เธอมีน้ำเสียงร้อนรนอุตส่าห์วางแผนเสียดิบดีแต่สุดท้ายก็โดนจนได้ แต่ถึงยังไงบ้านเธอก็มีเงินอาจจะประกันตัวออกไปได้ในเร็วๆ นี้ อีกอย่างทำให้ดาหวันตาบอดถือว่าคุ้มสำหรับคนเจ้าแผนการอย่างเธอตำรวจเปิดแฟ้มเอกสารและเลื่อนภาพจากกล้องวงจรปิดไปที่เธอ ภาพชัดเจนว่าเธอขับรถคันนั้นในวันที่เกิดเหตุ และยังมีหลักฐานเป็นข้อความในโทรศัพท์ที่เธอส่งหาเพื่อนชาย โดยระบุแผนการว่าจะใส่ความโนเตอร์จนลามถึงไปทำร้ายร่างกายแฟนสาวของเขาอย่างเลือดเย็น“นี่คือข้อความที่คุณส่งถึงเพื่อนชายของค
