Home / โรแมนติก / เดือนร่ายดาว / ตอนที่ 56 ผ่าตัด

Share

ตอนที่ 56 ผ่าตัด

last update Last Updated: 2025-04-20 17:22:23

ถึงวันนัดผ่าตัดเมื่อเดินทางมาถึงโรงพยาบาลดาหวันก็มีอาการตื่นเต้นจนมือเท้าเย็นไปหมด

"ที่รักทำใจให้ร่มๆ ไม่มีอะไรน่ากลัวเขาจะอยู่กับที่รักเสมอ ไม่ต้องกลัวนะคนดี"ทะเลโอบหลังคนตัวเล็กเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอเป็นกังวลมากเกินไป

"รู้สึกกลัวนิดหน่อย"

"ไม่เป็นไรนะ ที่รักมองหน้าเขา จำสัมผัสนี้ไว้เขาจะอยู่กับเธอเสมอ"ทะเลก้มจูบหน้าผากเธอเบาๆ

การผ่าตัดดำเนินไปหลายชั่วโมงจนกระทั่งสำเร็จ ทีมแพทย์ออกมาจากห้องผ่าตัดพร้อมรอยยิ้ม

"การผ่าตัดสำเร็จด้วยดีครับ ตอนนี้ต้องรอการฟื้นตัวและดูผลในไม่กี่วัน"หมอบอกแม่ของดาหวัน เธอยกมือไหว้หมอยิ้มทั้งน้ำตาปากก็ขอบคุณซ้ำๆ ในที่สุดลูกสาวก็จะกลับมามองเห็น

ดาหวันอยู่ห้องพักฟื้นซึ่งเป็นห้องพิเศษที่ทะเลจัดเตรียมไว้ให้ ไม่นานแม่เธอก็เดินเข้ามาด้วยความที่ยังมองไม่เห็นจึงคิดว่าเป็นแฟนหนุ่ม

"ที่รัก ที่รักใช่ไหมไปไหนมาเหรอ เขาออกมาจากห้องผ่าตัดตั้งนาน"

"แม่เองหวัน"

"อ้าว แม่เองเหรอแล้วทะเลไปไหนค่ะ"

"ที่บ้านทะเลมีปัญหานิดหน่อยนะลูก เขาเลยต้องรีบกลับไป"

"แต่ครอบครัวทะเลย้ายไปอยู่อเมริกากันหมดแล้วนะคะ อย่าบอกนะเขาบินไปแล้ว"

"ใช่ลูกเป็นธุระด่วนเลย พ่อกับแม่ทะเลคงจะเกิดเรื่องไม่งั้นคง
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 57 ภาพแรกคือเธอ

    วันนี้ถึงวันที่ต้องเปิดตา มันเป็นอะไรที่ทำให้หัวใจของดาหวันหวั่นไหวเป็นอย่างมาก หากเปิดมาแล้วเธอยังมองไม่เห็นล่ะ ก็คงไม่เป็นไรหรอกนะยังไงเธอก็มองไม่เห็นมาเป็นปีๆ อยู่แล้วนิ ที่สำคัญตอนนี้คืออยากติดต่อทะเลให้ได้ เขาจะรู้ไหมว่าเธอไม่ต้องการอะไรอีกแล้วนอกจากให้เขากลับมาอยู่ข้างกาย"พร้อมนะครับ หมอจะเปิดแล้วนะ"ดาหวันพยักหน้ารับคำ มิเกลต้นหอมพร้อมกับแม่ของเธอต่างนั่งไม่ไกลให้กำลังใจเธอคุณหมอค่อยๆ ถอดผ้าปิดตาและใช้แอลกอฮอล์เช็ดแผลค่อยๆ ทำความสะอาดรอบดวงตาและบอกให้เธอลืมตาได้เธอค่อยๆ ปรือตาช้าๆ ตามที่หมอบอกหัวใจสั่นระรัวไม่เป็นจังหวะ เธอมองเห็นแล้วมองเห็นจริงๆ ด้วย ภาพแรกที่อยู่เบื้องหน้าคือหน้าของทะเลผู้ชายที่เธอรักเขามากเธอยิ้มด้วยความดีใจ"ทะเล" เมื่อม่านตาขยายภาพตรงหน้ากับค่อยๆ จางหายไปและภาพทุกอย่างตรงหน้าก็ชัดขึ้นเรื่อยๆ น้ำตาที่เอ่อล้นไหลลงอาบแก้มทันทีเพียงแต่กระพริบตา"ทะเลๆๆๆ"เสียงสะอื้นไห้จุกภายในอก มือก็คว้าอากาศเบี้ยงหน้า ทำให้ทุกคนอดสงสารคนตัวเล็กไม่ได้"ไหนลองบอกหมอได้ไหม ภาพแรกที่คุณมองเห็นคืออะไร""ภาพแรกของฉันคือเขาฮือๆ คือทะเล...ตะแต่ความเป็นจริงกับไม่ใช่เพราะอะไร...เพรา

    Last Updated : 2025-04-20
  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 58 ข้อความตัดเยื่อใย

    วันเวลาล่วงเลยผ่านไป สำหรับคนอื่นอาจจะไวแต่สำหรับเธอกว่าจะผ่านมันมาได้ในแต่ละวัน ทุกเวลาทุกนาทียังคงรอคอยทะเลอยู่เสมอ เหตุใดเขาจึงใจร้ายได้เพียงนี้"หวันยินดีด้วยนะครับ"เตอร์ถือดอกไม้ช่อใหญ่มาร่วมยินดี"ขอบคุณค่ะพี่เตอร์"เธอยื่นมือไปรับช่อดอกไม้นั้นทุกวันเวลาที่ผ่านมาเตอร์พยายามตามง้อขอคืนดีเธอนับครั้งไม่ถ้วนแต่เธอก็ปฎิเสธให้เรื่องเพียงความสัมพันธ์ที่แสนดีถึงแม้จะทราบถึงเหตุผลที่เขาเจอมาก็ตาม อีกอย่างเรื่องราวในอดีตทำให้เธอรู้ว่าเขาอ่อนแอเกินไปหากมีวันหนึ่งเกิดเรื่องขึ้นเหมือนในอดีตเขาคงเลือกที่จะปล่อยมือเธอต่างจากทะเลที่ไม่มีวันทำเช่นนั้นแน่แต่ว่าตอนนี้ทะเลกำลังทำมันกับเธอ เธอเหนื่อยที่ต้องรออย่างไร้จุดหมาย น้ำตาที่ไหลรินด้วยความเสียใจเริ่มจะชินชา"มึง วันนี้ไปฉลองไหนดี"ต้นหอมถามเพื่อนสาว ถึงต้นหอมกับมิเกลจะเรียนจบและทำงานก่อนก็ไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเธอลดลงไปเลย"ร้านเดิมแหละ"ดาหวันบอกเพื่อนสาวสองคนเพราะเธอเองก็ไม่รู้จะไปที่ไหน"ร้านเดิมอีกแหละ มึงไปร้านใหม่กัน ร้านนี้เขาบอกเล่นเพลงสนุกมากคนไปเยอะ"มิเกลทำหน้าสดใสเมื่อพูดถึงร้านใหม่ที่มีคนชักชวนมาอีกที"จะดีเหรอกูอยากไปร

    Last Updated : 2025-04-20
  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 59 เริ่มต้นชีวิตใหม่

    ดาหวันตัดสินใจเรียนปริญญาโทต่อ กว่าจะผ่านความเจ็บปวดทางใจมาได้ก็หนักเอาการ เธอไม่ควรยึดติดกับสิ่งที่ทำให้ทุกข์ใจ เวลาผ่านไปจิตใจของเธอก็แข็งแกร่งขึ้น เธอไม่โทษทะเลหรอกนะไม่โทษเขาแล้ว อย่างน้อยเขาก็เคยเป็นเพื่อนและเป็นแฟนที่แสนดีของเธอ ชีวิตคนเรามันต้องเดินไปข้างหน้า"หวัน...เราลองกลับมาคบกันอีกสักครั้งได้ไหม ให้โอกาสพี่จีบหวันใหม่ พี่รับรองว่าจะไม่ทำให้หวันเสียใจ"เตอร์คุกเข่าลงต่อหน้าเธอพร้อมดอกกุหลาบช่อหนึ่ง "ก็ได้ค่ะ"ไหนๆ แล้วก็ให้โอกาสเขาอีกสักครั้งก็แล้วกันเห็นกับที่เขาพยายามมานานเตอร์อึ้งกับคำตอบที่เธอตอบรับไม่คิดว่าคนตัวเล็กจะยอมกลับมาคบกับเขา นี่เขาคงไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม"เมื่อกี้หวันว่าไงนะ"แหงนหน้ามองเธอน้ำตาคลอ"หวันบอกว่าก็ได้ค่ะ หวันให้โอกาสพี่จีบหวันอีกครั้ง"เธอรับดอกไม้ช่อนั้นขึ้นมาดมและยื่นมือให้เขาจับ เตอร์จับมือบางแล้วลุกขึ้นยืนเต็มตัวก่อนจะก้มลงจุมพิตที่หน้าผากของเธออย่างแผ่วเบาในช่วงที่เธอเรียนต่อเขาค่อยไปรับไปส่งทำตัวเป็นแฟนที่ดีที่สุดเขาอย่างให้เธอกลับมารักเขาหมดใจถึงแม้จะรับรู้ได้ว่าในส่วนลึกเธอไม่เคยลืมทะเลเลยก็ตามถึงแม้ในบางทีที่เธอหลับยังคงละเมอเพ้อถึงเขาสั

    Last Updated : 2025-04-20
  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 60 ความจริงที่เจ็บปวด [ จบบริบูรณ์ ]

    "พี่เตอร์มาหรือยังค่ะ"ดาหวันยกโทรศัพท์โทรหาเขาแต่เช้า วันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิดเธอกะจะไปใส่บาตรแต่เช้าจากนั้นค่อยไปบ้านสวนเพราะนัดกับเตอร์ไว้แล้ว"พี่ใกล้จะถึงแล้วครับ หวันจะลงมารอพี่เลยไหมหรือให้พี่ขึ้นไปรับ""ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหวันลงไปรอข้างล่างเลย"เพราะถ้าให้เขาขึ้นมาก็จะเสียเวลาไปกันใหญ่อีกอย่างเธอก็ไม่ได้ป่วยหรือมองไม่เห็นนิพอเขาขับรถมาถึงเธอก็อ้อมไปขึ้นฝั่งคนนั่งข้างเขาทันที"พี่เตอร์เราไปใส่บาตรกันตรงไหนดีค่ะ"เธอเอ่ยถามเขา"แถวหมู่บ้านใกล้ๆ นี่ก็ได้ครับ"ตรงนี้เป็นแหล่งชุมชนมีคนขายอาหารหลากหลายเมนู เขากับเธอจึงลงไปซื้ออาหารคาวหวานพร้อมทั้งน้ำและดอกไม้แล้วก็ใส่บาตรเลยเมื่อพระท่านเดินบิณฑบาตรมาพอดี"เป็นไงบ้างรู้สึกดีไหมครับ""รู้สึกดีมากค่ะ""งั้นไปกันเถอะถ้าหิวก็บอกนะจะได้แวะหาอะไรทาน""ได้ค่ะ ป่ะขึ้นรถ"ดาหวันรู้สึกคิดถึงบ้านสวนมากตั้งแต่ผ่าตัดตาเธอก็ไม่ได้มาเหยียบที่นี่เลย เพราะทะเลไม่อยู่ด้วยและ อีกอย่างแม่ก็ไปทำงานต่างประเทศบ่อยด้วย ขับรถจากกรุงเทพไปราชบุรีใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงเพราะรถติด "นึกถึงตอนนั้นที่หวันอยู่ที่นี่ พี่ได้แต่แอบมองหวันจากไกลๆ และโกรธที่ตัวเองขี้ขลาด

    Last Updated : 2025-04-20
  • เดือนร่ายดาว   แนะนำตัวละคร

    เรื่องราวความรักวุ่นๆ นี้ จะลงเอยอย่างไร ระหว่างทะเลที่คอยอยู่เคียงข้างอย่างอ่อนโยน กับโนเตอร์ที่พยายามจะพิชิตหัวใจของดาหวัน? ดาหวัน ดาหวันเป็นนักศึกษาสาวสวยปี 2 ของคณะแพทยศาสตร์ ด้วยความสูงเพียง 163 ซม. และน้ำหนัก 43 กก. เธอดูเล็กแต่มีเสน่ห์อย่างล้นหลาม ผมยาวดำสลวยของเธอไหลลงมาถึงบั้นท้าย ตาโตคมดำ คิ้วหนาแต่ได้รูปสวย จมูกโด่งเป็นสัน และริมฝีปากอวบอิ่มเป็นกระจับเพิ่มความน่ารักและน่าดึงดูด ผิวขาวสะอาดของเธอมีออร่าเปล่งปลั่ง ที่ทำให้ใครๆ ต่างก็หลงใหล ดาหวันเป็นที่จับตามองของหนุ่มๆ แต่เธอยังไม่รู้สึกว่ามีใครที่ทำให้หัวใจเต้นแรง เธอเป็นคนเรียนเก่งและเอาจริงเอาจัง แต่ในขณะเดียวกันเธอก็ต้องเผชิญกับความลำบากใจเมื่อมีคนมาจีบมากมาย โนเตอร์ โนเตอร์เป็นหนุ่มปี 4 คณะวิศวกรรมศาสตร์ที่โดดเด่นไม่แพ้ใคร ด้วยความสูงถึง 190 ซม. น้ำหนัก 70 กก. เขาเป็นคนที่หล่อเหลามีเสน่ห์เกินต้าน ท่ามกลางสาวๆ ที่มักจะหลงรักเขา ไม่เพียงเพราะรูปลักษณ์แต่ยังรวมถึงความเท่ของเขาอีกด้วย โนเตอร์ชอบร้องเพลงและเล่นกีฬา โดยเฉพาะฟุตบอล ซึ่งช่วยเสริมภาพลักษณ์ของเขาในสายตาคนอื่นๆ แม้จะมีสาวๆ มารุมล้อม แต่โนเตอร์กลับรู้สึกหว

    Last Updated : 2025-04-07
  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 1 สวยค่ะแต่ยังโสด

    ให้ตายเถอะ ความสวยไม่ได้ช่วยห่าอะไรเลยหรือนี่ หรืออาจจะเป็นเพราะฉันเรื่องมากเอง ถึงจะมีคนมาจีบมากมาย แต่ทำไมใจมันถึงไม่เต้นโครมครามเลยล่ะ? ดาหวันมองออกไปนอกหน้าต่างคอนโดของเธอ ผ่านกระจกที่สะท้อนภาพของหญิงสาวที่สวยงามถึงเพียงนี้ แต่กลับรู้สึกอึดอัดใจและไม่พอใจกับสถานะของตัวเองทุกครั้งที่มีใครเข้ามาหาเธอ ไม่ว่าจะเป็นการทักทายอย่างสุภาพหรือการจีบอย่างจริงจัง ดาหวันก็ยังไม่รู้สึกว่ามีใครที่ทำให้หัวใจเธอเต้นแรง แค่เพียงเสียงกระซิบจากหนุ่มๆ หรือการส่งดอกไม้และข้อความหวานๆ ก็ไม่สามารถทำให้เธอรู้สึกถึงความพิเศษหรือความรักที่แท้จริง "ฉันมันเรื่องมากเองหรือเปล่านะ?" ดาหวันถามตัวเองในใจ ขณะที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องนอนที่จัดไว้อย่างเรียบร้อย สายตาของเธอจับจ้องไปที่สภาพแวดล้อมที่ดูดี แต่กลับไม่สามารถทำให้ความรู้สึกภายในของเธอเปลี่ยนแปลงได้ดาหวันบ่นกับตัวเองไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมือถือของเธอร้องเตือนข้อความใหม่ หน้าจอโชว์ข้อความจากเพื่อนๆ ในคณะที่ยังคงพูดถึงเรื่องของทะเลและโนเตอร์ หนึ่งในข้อความพูดถึงการที่ทะเลเพิ่งมอบดอกไม้ให้กับเธออีกครั้ง และอีกข้อความก็พูดถึงโนเตอร์ที่ถูกมองว่าเป็นหนุ่มหล่อ

    Last Updated : 2025-04-07
  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 2 เพื่อนสนิทอย่างเรา

    หลังจากเลิกเรียน ดาหวันและเพื่อนสนิทของเธอกำลังนั่งอยู่ที่มุมหนึ่งของมหาลัยเพื่อพักผ่อน เธอได้รับการเซอร์ไพรส์จากทะเลที่เพิ่งเดินเข้ามาพร้อมกับถุงขนมหลายใบ “มึงหอบอะไรมาเยอะขนาดนี้?” ดาหวันถามด้วยความประหลาดใจ เธอมอถุงขนมที่ทะเลถือมาเต็มมือ “ให้มึงคนเดียวแหละ ไม่คิดให้ใคร” ทะเลตอบพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น เขาวางถุงขนมลงบนโต๊ะข้างๆ ดาหวัน ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆ เธอ เพื่อนสาวของดาหวันที่นั่งอยู่รอบๆ เริ่มแซวกันยกใหญ่ “โอ้โห! นี่มันจะเกินไปแล้วนะไอ้ทะเล ขนมหมดนี่ให้ไอ้หวันคนเดียวเนี่ยนะ?” “พอเถอะ! อย่าแซวมันเลย” ดาหวันบอกเพื่อนด้วยความเขิน “ขอบใจมากนะมึง..แต่ไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้มึงเล่นซื้อมาซะทุกวัน” “ไม่เป็นไร กูแค่อยากให้มึงมีความสุข” ทะเลกล่าวพร้อมรอยยิ้มที่จริงใจ “ขนมพวกนี้เป็นของที่มึงชอบกินนิ” “มันก็ใช่แต่มึงจะขุนให้กูเป็นหมูหรือไง” ดาหวันบ่นแต่ก็ได้แต่บ่นแหละเพราะรู้ว่าห้ามทะเลไม่ได้ ขณะที่เธอเริ่มหยิบขนมออกจากถุงและแบ่งให้เพื่อนๆ “เห็นไหมล่ะ ไอ้ทะเลนี่มันเอาใจเก่งจริงๆ” มิเกลเพื่อนสาวของดาหวันพูดอย่างชื่นชม “เห็นทีต้องเปลี่ยนสถานะจากเพื่อนสนิทเป็นแฟนแล้ว” “โอ้ย! อีเกล

    Last Updated : 2025-04-07
  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 3 หว่านเสน่ห์

    “เห้ย มึง ไอ้เตอร์!” เสียงจ๊าบเพื่อนสนิทของโนเตอร์ดังขึ้นขณะที่พวกเขานั่งอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนในคณะวิศวะ “นั่นไง น้องดาหวัน คณะแพทย์ฯ คนสวย คนที่มึงบอกว่าเป็นคนเดียวที่ไม่หวั่นไหวกับความหล่อของมึงไง” โนเตอร์หันไปมองดาหวันที่เดินผ่านมาในชุดนิสิตแพทย์สีขาวสะอาดตา ผมยาวดำสลวยของเธอพลิ้วไหวไปตามลม ดวงตาคมโตของเธอจ้องตรงไปข้างหน้าอย่างไม่สนใจใครเลย เห็นภาพนี้ทำให้ใจของโนเตอร์รู้สึกทั้งทึ่งและท้าทายไปพร้อมๆ กัน “มึงนี่ก็ตอกย้ำกูจังนะ” โนเตอร์พูดพร้อมถอนหายใจพลางส่ายหัว แต่สายตากลับไม่ละไป จากดาหวัน “กูว่ามึงติดใจยัยนี่จริงๆ ว่ะ” พี่จ๊าบยิ้มกว้าง “สาวๆ หลายคนมาติดมึงเป็นสิบ แต่ดาหวันกลับไม่สนใจเลย แบบนี้ยิ่งทำให้น่าสนใจใช่ป่ะล่ะ?” โนเตอร์ยิ้มมุมปาก ความท้าทายนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยเจอมาก่อน “เออ กูยอมรับว่ามึงพูดถูก คนอื่นมองแต่ความหล่อของกู แต่ยัยนี่เหมือนจะมองข้ามทุกอย่าง...ยิ่งทำให้กูอยากจะรู้จักเธอมากขึ้นไปอีก” “มึงนี่แปลกวะ” จ๊าบหัวเราะลั่น “ยิ่งโดนเมิน ยิ่งตาม” โนเตอร์ยิ้มบางๆ ก่อนจะพิงหลังกับพนักม้าหินอ่อน “เฮอะ เดี๋ยวกูจะพิสูจน์ให้ดูก็แล้วกัน ว่าถึงจะสวยแต่โสด ดาหวันก็ไ

    Last Updated : 2025-04-07

Latest chapter

  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 60 ความจริงที่เจ็บปวด [ จบบริบูรณ์ ]

    "พี่เตอร์มาหรือยังค่ะ"ดาหวันยกโทรศัพท์โทรหาเขาแต่เช้า วันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิดเธอกะจะไปใส่บาตรแต่เช้าจากนั้นค่อยไปบ้านสวนเพราะนัดกับเตอร์ไว้แล้ว"พี่ใกล้จะถึงแล้วครับ หวันจะลงมารอพี่เลยไหมหรือให้พี่ขึ้นไปรับ""ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหวันลงไปรอข้างล่างเลย"เพราะถ้าให้เขาขึ้นมาก็จะเสียเวลาไปกันใหญ่อีกอย่างเธอก็ไม่ได้ป่วยหรือมองไม่เห็นนิพอเขาขับรถมาถึงเธอก็อ้อมไปขึ้นฝั่งคนนั่งข้างเขาทันที"พี่เตอร์เราไปใส่บาตรกันตรงไหนดีค่ะ"เธอเอ่ยถามเขา"แถวหมู่บ้านใกล้ๆ นี่ก็ได้ครับ"ตรงนี้เป็นแหล่งชุมชนมีคนขายอาหารหลากหลายเมนู เขากับเธอจึงลงไปซื้ออาหารคาวหวานพร้อมทั้งน้ำและดอกไม้แล้วก็ใส่บาตรเลยเมื่อพระท่านเดินบิณฑบาตรมาพอดี"เป็นไงบ้างรู้สึกดีไหมครับ""รู้สึกดีมากค่ะ""งั้นไปกันเถอะถ้าหิวก็บอกนะจะได้แวะหาอะไรทาน""ได้ค่ะ ป่ะขึ้นรถ"ดาหวันรู้สึกคิดถึงบ้านสวนมากตั้งแต่ผ่าตัดตาเธอก็ไม่ได้มาเหยียบที่นี่เลย เพราะทะเลไม่อยู่ด้วยและ อีกอย่างแม่ก็ไปทำงานต่างประเทศบ่อยด้วย ขับรถจากกรุงเทพไปราชบุรีใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงเพราะรถติด "นึกถึงตอนนั้นที่หวันอยู่ที่นี่ พี่ได้แต่แอบมองหวันจากไกลๆ และโกรธที่ตัวเองขี้ขลาด

  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 59 เริ่มต้นชีวิตใหม่

    ดาหวันตัดสินใจเรียนปริญญาโทต่อ กว่าจะผ่านความเจ็บปวดทางใจมาได้ก็หนักเอาการ เธอไม่ควรยึดติดกับสิ่งที่ทำให้ทุกข์ใจ เวลาผ่านไปจิตใจของเธอก็แข็งแกร่งขึ้น เธอไม่โทษทะเลหรอกนะไม่โทษเขาแล้ว อย่างน้อยเขาก็เคยเป็นเพื่อนและเป็นแฟนที่แสนดีของเธอ ชีวิตคนเรามันต้องเดินไปข้างหน้า"หวัน...เราลองกลับมาคบกันอีกสักครั้งได้ไหม ให้โอกาสพี่จีบหวันใหม่ พี่รับรองว่าจะไม่ทำให้หวันเสียใจ"เตอร์คุกเข่าลงต่อหน้าเธอพร้อมดอกกุหลาบช่อหนึ่ง "ก็ได้ค่ะ"ไหนๆ แล้วก็ให้โอกาสเขาอีกสักครั้งก็แล้วกันเห็นกับที่เขาพยายามมานานเตอร์อึ้งกับคำตอบที่เธอตอบรับไม่คิดว่าคนตัวเล็กจะยอมกลับมาคบกับเขา นี่เขาคงไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม"เมื่อกี้หวันว่าไงนะ"แหงนหน้ามองเธอน้ำตาคลอ"หวันบอกว่าก็ได้ค่ะ หวันให้โอกาสพี่จีบหวันอีกครั้ง"เธอรับดอกไม้ช่อนั้นขึ้นมาดมและยื่นมือให้เขาจับ เตอร์จับมือบางแล้วลุกขึ้นยืนเต็มตัวก่อนจะก้มลงจุมพิตที่หน้าผากของเธออย่างแผ่วเบาในช่วงที่เธอเรียนต่อเขาค่อยไปรับไปส่งทำตัวเป็นแฟนที่ดีที่สุดเขาอย่างให้เธอกลับมารักเขาหมดใจถึงแม้จะรับรู้ได้ว่าในส่วนลึกเธอไม่เคยลืมทะเลเลยก็ตามถึงแม้ในบางทีที่เธอหลับยังคงละเมอเพ้อถึงเขาสั

  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 58 ข้อความตัดเยื่อใย

    วันเวลาล่วงเลยผ่านไป สำหรับคนอื่นอาจจะไวแต่สำหรับเธอกว่าจะผ่านมันมาได้ในแต่ละวัน ทุกเวลาทุกนาทียังคงรอคอยทะเลอยู่เสมอ เหตุใดเขาจึงใจร้ายได้เพียงนี้"หวันยินดีด้วยนะครับ"เตอร์ถือดอกไม้ช่อใหญ่มาร่วมยินดี"ขอบคุณค่ะพี่เตอร์"เธอยื่นมือไปรับช่อดอกไม้นั้นทุกวันเวลาที่ผ่านมาเตอร์พยายามตามง้อขอคืนดีเธอนับครั้งไม่ถ้วนแต่เธอก็ปฎิเสธให้เรื่องเพียงความสัมพันธ์ที่แสนดีถึงแม้จะทราบถึงเหตุผลที่เขาเจอมาก็ตาม อีกอย่างเรื่องราวในอดีตทำให้เธอรู้ว่าเขาอ่อนแอเกินไปหากมีวันหนึ่งเกิดเรื่องขึ้นเหมือนในอดีตเขาคงเลือกที่จะปล่อยมือเธอต่างจากทะเลที่ไม่มีวันทำเช่นนั้นแน่แต่ว่าตอนนี้ทะเลกำลังทำมันกับเธอ เธอเหนื่อยที่ต้องรออย่างไร้จุดหมาย น้ำตาที่ไหลรินด้วยความเสียใจเริ่มจะชินชา"มึง วันนี้ไปฉลองไหนดี"ต้นหอมถามเพื่อนสาว ถึงต้นหอมกับมิเกลจะเรียนจบและทำงานก่อนก็ไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเธอลดลงไปเลย"ร้านเดิมแหละ"ดาหวันบอกเพื่อนสาวสองคนเพราะเธอเองก็ไม่รู้จะไปที่ไหน"ร้านเดิมอีกแหละ มึงไปร้านใหม่กัน ร้านนี้เขาบอกเล่นเพลงสนุกมากคนไปเยอะ"มิเกลทำหน้าสดใสเมื่อพูดถึงร้านใหม่ที่มีคนชักชวนมาอีกที"จะดีเหรอกูอยากไปร

  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 57 ภาพแรกคือเธอ

    วันนี้ถึงวันที่ต้องเปิดตา มันเป็นอะไรที่ทำให้หัวใจของดาหวันหวั่นไหวเป็นอย่างมาก หากเปิดมาแล้วเธอยังมองไม่เห็นล่ะ ก็คงไม่เป็นไรหรอกนะยังไงเธอก็มองไม่เห็นมาเป็นปีๆ อยู่แล้วนิ ที่สำคัญตอนนี้คืออยากติดต่อทะเลให้ได้ เขาจะรู้ไหมว่าเธอไม่ต้องการอะไรอีกแล้วนอกจากให้เขากลับมาอยู่ข้างกาย"พร้อมนะครับ หมอจะเปิดแล้วนะ"ดาหวันพยักหน้ารับคำ มิเกลต้นหอมพร้อมกับแม่ของเธอต่างนั่งไม่ไกลให้กำลังใจเธอคุณหมอค่อยๆ ถอดผ้าปิดตาและใช้แอลกอฮอล์เช็ดแผลค่อยๆ ทำความสะอาดรอบดวงตาและบอกให้เธอลืมตาได้เธอค่อยๆ ปรือตาช้าๆ ตามที่หมอบอกหัวใจสั่นระรัวไม่เป็นจังหวะ เธอมองเห็นแล้วมองเห็นจริงๆ ด้วย ภาพแรกที่อยู่เบื้องหน้าคือหน้าของทะเลผู้ชายที่เธอรักเขามากเธอยิ้มด้วยความดีใจ"ทะเล" เมื่อม่านตาขยายภาพตรงหน้ากับค่อยๆ จางหายไปและภาพทุกอย่างตรงหน้าก็ชัดขึ้นเรื่อยๆ น้ำตาที่เอ่อล้นไหลลงอาบแก้มทันทีเพียงแต่กระพริบตา"ทะเลๆๆๆ"เสียงสะอื้นไห้จุกภายในอก มือก็คว้าอากาศเบี้ยงหน้า ทำให้ทุกคนอดสงสารคนตัวเล็กไม่ได้"ไหนลองบอกหมอได้ไหม ภาพแรกที่คุณมองเห็นคืออะไร""ภาพแรกของฉันคือเขาฮือๆ คือทะเล...ตะแต่ความเป็นจริงกับไม่ใช่เพราะอะไร...เพรา

  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 56 ผ่าตัด

    ถึงวันนัดผ่าตัดเมื่อเดินทางมาถึงโรงพยาบาลดาหวันก็มีอาการตื่นเต้นจนมือเท้าเย็นไปหมด"ที่รักทำใจให้ร่มๆ ไม่มีอะไรน่ากลัวเขาจะอยู่กับที่รักเสมอ ไม่ต้องกลัวนะคนดี"ทะเลโอบหลังคนตัวเล็กเอาไว้เพื่อไม่ให้เธอเป็นกังวลมากเกินไป "รู้สึกกลัวนิดหน่อย""ไม่เป็นไรนะ ที่รักมองหน้าเขา จำสัมผัสนี้ไว้เขาจะอยู่กับเธอเสมอ"ทะเลก้มจูบหน้าผากเธอเบาๆการผ่าตัดดำเนินไปหลายชั่วโมงจนกระทั่งสำเร็จ ทีมแพทย์ออกมาจากห้องผ่าตัดพร้อมรอยยิ้ม"การผ่าตัดสำเร็จด้วยดีครับ ตอนนี้ต้องรอการฟื้นตัวและดูผลในไม่กี่วัน"หมอบอกแม่ของดาหวัน เธอยกมือไหว้หมอยิ้มทั้งน้ำตาปากก็ขอบคุณซ้ำๆ ในที่สุดลูกสาวก็จะกลับมามองเห็นดาหวันอยู่ห้องพักฟื้นซึ่งเป็นห้องพิเศษที่ทะเลจัดเตรียมไว้ให้ ไม่นานแม่เธอก็เดินเข้ามาด้วยความที่ยังมองไม่เห็นจึงคิดว่าเป็นแฟนหนุ่ม"ที่รัก ที่รักใช่ไหมไปไหนมาเหรอ เขาออกมาจากห้องผ่าตัดตั้งนาน""แม่เองหวัน""อ้าว แม่เองเหรอแล้วทะเลไปไหนค่ะ""ที่บ้านทะเลมีปัญหานิดหน่อยนะลูก เขาเลยต้องรีบกลับไป""แต่ครอบครัวทะเลย้ายไปอยู่อเมริกากันหมดแล้วนะคะ อย่าบอกนะเขาบินไปแล้ว""ใช่ลูกเป็นธุระด่วนเลย พ่อกับแม่ทะเลคงจะเกิดเรื่องไม่งั้นคง

  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 55 ขอพร

    สามเดือนถัดมาวันนี้เป็นวันเกิดของดาหวัน ซึ่งทะเลก็เตรียมของขวัญให้เจ้าตัวอย่างลับๆ โดยการแอบออกไปข้างนอกตอนเธอหลับ แม่ของเธอกลับจากงานที่ต่างประเทศก็มาร่วมฉลองวันเกิดให้เธอและที่ขาดไม่ได้ก็คือเพื่อนสุดสวยสองคนนั้นที่กำลังเตรียมของกินกันใหญ่"พวกมึงไม่ต้องเตรียมอะไรเยอะหรอก เดี๋ยวกินไม่หมด"ดาหวันบอกเพื่อนสาวเพราะกินกันแค่นี้ถ้าไม่หมดเสียดายแย่อีกอย่างก็ไม่อยากให้เหนื่อยกันตอนเก็บด้วย"เออๆ เดี๋ยวกูจะย่างกุ้งตัวใหญ่ๆ ให้มึงกินด้วยแหละ มีหมึกกับปูด้วยนะ"ต้มหอมบอกดาหวันพร้อมยกของในมือให้เธอดูแม้จะรู้ว่าเธอมองไม่เห็นก็ตาม"อืมม์ได้กลิ่นแล้วหอมมาก สู้สู้กูรอกินอยู่"เธอได้กลิ่นของอาหารทะเลลอยมาพาให้น้ำลายไหล"ได้เลยจ้าคุณหนูของบ่าว เดี๋ยวบ่าวไปตำน้ำจิ้มรสเด็ดสักครู่ก่อนนะจ๊ะ"มิเกลตบไหล่เพื่อนสาวพร้อมพูดหยอกเย้าอย่างอารมณ์ดีดาหวันนั่งยิ้มหน้าบานแฉ่งจะได้กินของอร่อย อยู่ๆ ก็มีมือหนาใหญ่เอื้อมมือเธอไปจับ"ว่าไงพ่อครัววันนี้ไม่ลงมือทำกับข้าวเองเหรอ"ดาหวันเอ่ยปากเพราะรู้ว่าสัมผัสนั้นเป็นแฟนของเธอ"เดี๋ยวก่อนสิ เขาจะพาที่รักไปเปลี่ยนชุดก่อน""ชุดอะไรบอกใบ้ได้ไหมค่ะ""ชุดวันเกิดครับ""ชุดวันเกิด

  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 54 เป็นแฟนกันไหม 18+

    "อยากได้พี่ทะเลเป็นผัวแล้ว" รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขาผุดขึ้นทันทีเมื่อคำที่อยากได้ยินหลุดออกมาจากปากคนตัวเล็ก ทะเลลุกขึ้นมาคร่อมร่างเล็กทันทีเขาจับส่วนนั้นถูกไถกับปากทางและค่อยๆ ดันเข้าไปทีละนิดแต่มันก็เข้ายากหน่อยเพราะความคับแน่นของเธอ อีกอย่างของเขาก็ใหญ่พอตัวเช่นกัน ดันเข้าไปได้แค่ครึ่งเธอก็รู้สึกเสียวในมวลท้องน้อยเป็นอย่างมาก จึงกำผ้าปูเตียงเพื่อระบายความเสียวซ่าน สีหน้าของเธอตอนนี้ทำให้เขามีอารมณ์มากมันช่างเซ็กซี่และเย้ายวนใจเหลือเกิน ทะเลดันท่อนเอ็นพรวดเข้าไปที่เดียวจนสุดลำทำให้เธอสะดุ้งนิดหน่อย เขาแช่ทิ้งไว้สักครู่โดยไม่ได้ขยับเขยื้อน ภายในของเธอตอดรัดของเขาจนสัมผัสได้ถึงความเสียว ทะเลเริ่มขยับเล็กน้อยและโน้มตัวลงไปจูบปากสวยได้รูปเธอตอบสนองจูบนั้นได้เป็นอย่างดี ตอนนี้ร่างกายร้อนผ่าวถึงขีดสุด ยิ่งได้ยินเสียงครางเสียวของเธอแรงกระแทกกระทั้นนั้นยิ่งเพิ่มขึ้นตามแรงอารมณ์ แม้มันจะทำให้เธอจุกแต่ก็ทำให้รู้สึกดีมากๆ เป็นเวลาเดียวกัน สองมือบดขยี้เต้าอวบอึ๋มอย่างบ้าคลั่งช่วงล่างก็ขยับเข้าออกไปมาไม่ได้ให้ว่างเว้น คอขาวเนียนถูกดูดจนเป็นรอยแดง ในตอนที่เธอใกล้จะเสร็จเขายิ่งเร่งจังหวะให้ถี่แ

  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 53 ปล่อยตัวปล่อยใจ 18+

    วันนี้อากาศดีแต่เช้าแถมมีเพื่อนรักอย่างต้นหอมและมิเกลมาเยี่ยมถึงที่โดยหอบหิวของฝากมาเยอะแยะ "โอ้โห...นี่พวกมึงกะจะไม่ให้กูออกไปซื้อของข้างนอกเลยใช่ไหม" ทะเลตกใจกับสิ่งของที่สองสาวเอามา "ของจำเป็นทั้งนั้นแหละ ..อีกอย่างกว่าพวกกูจะมีเวลาได้มา" "มาๆ ช่วยกัน" ต้นหอมรีบเร่งเพื่อนก่อนจะหิ้วของเข้าบ้านไปเก็บ และออกมาเอาส่วนที่ยังเหลือเข้าไปใหม่ "หวันเป็นไงบ้างมึง" "ยังสบายดี...แต่วันนี้พวกมึงมากูโครตดีใจเลยวะคิดถึงมาก" ดาหวันยิ้มให้ทุกคนแต่ก็ไม่รู้หรอกว่าเพื่อนอยู่จุดไหนกันบ้างโปรยยิ้มไปงั้นแหละ "คิดถึงมึงเหมือนกัน...เห้ยไอ้หวันกูมีเรื่องจะถามมึงหน่อย" ต้นหอมเดินเข้ามาใกล้และนั่งลงข้างเธอ "ว่าไงมึงจะถามอะไรกู" สายตาดาหวันเปล่งประกายระยิบระยับราวกับเธอมองเห็น "ได้กับไอ้ทะเลยัง" "เฮ้ยบ้า..ไอ้หอมทะลึ่ง" ดาหวันเบือนหน้าหนีแก้มแดงเด่นชัดด้วยความเขินอาย "อ้าวอย่าบอกนะมึงยังไม่เปิดซิงมันอีก" "ไอ้หอม...มึงนี่นะ" ทุกคนหัวเราะคิกคักกันอย่างเคย "กูแม่งรอจนเหี่ยวเฉาจนไม่รู้จะเฉายังไงแล้วเนี่ย" ทะเลพูดติดตลกกับบรรดาเพื่อนสาวของเขาอย่างมีความสุขแต่ในใจก็อยากจะโดนแบบนั้นอยากโดนเธอเปิดซิง

  • เดือนร่ายดาว   ตอนที่ 52 ผลกรรม

    บรรยากาศในสถานีตำรวจเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด เนตรถูกพาตัวเข้ามาโดยตำรวจสองนาย มือของเธอถูกใส่กุญแจ ขณะที่เพื่อนชายของเธอนั้นก็คือเสกซึ่งเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด ถูกคุมตัวไว้ในอีกห้องหนึ่ง ทั้งสองมีสีหน้าตื่นตระหนกและหวาดหวั่น “พวกคุณจับฉันมาทำไม! ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด! ก็บอกไปหลายรอบแล้ว”เนตรพูดเสียงสั่นแววตาลุกลี้ลุกลนจิตใจลนลานไม่มีความสุขราวคนเสียสติ“เรามีหลักฐานจากภาพวงจรปิด และพยานที่ยืนยันว่าคุณเป็นผู้วางแผนขับรถชนเป้าหมายอย่างจงใจ คุณยังจะปฏิเสธอีกเหรอ?”นายตำรวจคนหนึ่งพูดเสียงนิ่งใส่เธอ“ไม่จริง! ฉันแค่บังเอิญขับรถผ่านตรงนั้น!”เธอมีน้ำเสียงร้อนรนอุตส่าห์วางแผนเสียดิบดีแต่สุดท้ายก็โดนจนได้ แต่ถึงยังไงบ้านเธอก็มีเงินอาจจะประกันตัวออกไปได้ในเร็วๆ นี้ อีกอย่างทำให้ดาหวันตาบอดถือว่าคุ้มสำหรับคนเจ้าแผนการอย่างเธอตำรวจเปิดแฟ้มเอกสารและเลื่อนภาพจากกล้องวงจรปิดไปที่เธอ ภาพชัดเจนว่าเธอขับรถคันนั้นในวันที่เกิดเหตุ และยังมีหลักฐานเป็นข้อความในโทรศัพท์ที่เธอส่งหาเพื่อนชาย โดยระบุแผนการว่าจะใส่ความโนเตอร์จนลามถึงไปทำร้ายร่างกายแฟนสาวของเขาอย่างเลือดเย็น“นี่คือข้อความที่คุณส่งถึงเพื่อนชายของค

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status