บทที่ 21

เธอแตะขอบสวรรค์ไปสองหน และนี่ก็กำลังจะเป็นหนที่สามแต่พ่อเลี้ยงหนุ่มลูกครึ่งเจ้าของความเป็นชายขนาดใหญ่อลังการกลับไม่แสดงทีท่าว่าเขาเหนื่อยหน่ายที่จะเสียบเสย กระเด้าความแข็งแกร่งของท่อนลำสีแดงเข้มเข้าไปในตัวเธอ

            ตรงข้ามที่เขายังแข็งแกร่ง เต็มไปด้วยเรี่ยวแรงและลีลาดุเด็ดที่บัวชมพูรู้สึกทึ่งและทำให้เธอเสียวซ่านจนไม่อาจบรรยายเป็นคำพูด ศาสตราปรับเปลี่ยนท่าของหญิงสาว ยกขาของเธอขึ้นพาดบ่าแล้วกระเด้าแท่งทองที่ทั้งใหญ่และยาวเข้าไปในซอกขาที่บีบรัด

บทที่ 18 พลังรัก

          บัวชมพูหลับตาพริ้มและตั้งรับแรงกระแทกมหาศาลที่เขาดันความอลังการเข้าไปในตัวเธอ ร่างน้อยเป็นสีชมพูจัดบนลานหินท่ามกลางธรรมชาติงดงามหลังม่านน้ำตกที่ละอองน้ำฟุ้งกระจายเป็นสีสายรุ้งเมื่อถูกแสงแดดจับ

            ศาสตรายังคงตั้งหน้าขย่มโยกบนร่างอ้อนแอ้น เขาพยายามอดกลั้นตัวเองเพื่อจะได้ลองลิ้มความหอมหวานของบัวชมพู แต่ดูเหมือนชายหนุ่มที่เต็มไปด้วยพลังอึดยิ่งกว่าขุนพลม้าศึกจะยืดเวลาต่อไปได้อีกไม่นาน

            “ซี๊ด...บัวจ๋า...อา...อา...อา”

            ร่างสูงกระแทกแก่นกายที่ทั้งใหญ่และยาวเข้าไปในซอกขาของหญิงสาวเต็มกำลัง เหมือนเครื่องจักรที่เดินกำลังเต็มสูบกระทั่งความร้อนพุงขึ้นจนถึงขีดสุดในวินาทีสุดท้าย

            “อูว...อา...ซี๊ด...อา”

            คนตัวตัวเกร็งกล้ามเนื้อทั้งบนและล่าง บัวชมพูปรือตามองบนหน้าอกแกร่งที่มัดกล้ามงดงามของเขาแข็งเกร็ง ลอนหน้าท้องซิกส์แพ็คขมวดรัด ศาสตราจับเรียวขาของเธอที่พาดอยู่บนบ่าเขาแน่นและแหงนหน้าขึ้นเบื้องบน

            ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยวด้วยความสุขสม เสียงหายใจหอบและการเหยียดขยายภายในอย่างเต็มที่บอกให้รู้ว่าขุนพลม้าศึกเดินทางถึงที่หมายของเขาแล้ว

            ความเป็นสาวของบัวชมพูบีบรัดเขาอยู่ข้างใน รีดเร้นความสุขจากเขาเข้าสู่ตัวเธอทุกหยดหยาดอันอบอุ่น แต่สำหรับศาสตรากลับมีความปลื้มเปรมอย่างประหลาดเข้าจู่โจมในหัวใจ

            “บัว...อา...บัว”

            เสียงครางลึกปนเสียงหายใจหนักดังขึ้นก่อนที่ร่างสูงจะเลื่อนเรียวขาของเธอลงจากบ่าทั้งสอง แต่เขาไม่ยอมถอดถอนแก่นกายที่ยังดูเหมือนแข็งแกร่งออกไป

ศาสตราโน้มตัวลงทาบทับบนร่างเล็กที่นอนหอบหายใจอยู่บนลานหิน แนบใบหน้าลงกับร่องอกอิ่ม หญิงสาวกอดเขาไว้แน่น เธอรู้สึกถึงความแนบชิดมากกว่าครั้งไหน ๆ ทั้งที่เมื่อคืนซึ่งเป็นวันแต่งานคืนแรกเธอยังรู้สึกว่าเขาเหมือนคนแปลกหน้า

“ซีนิธ...คุณมีความสุขหรือเปล่าคะ?”

หญิงสาวถามเขาท่ามกลางเสียงสาดซ่าของม่านน้ำตก เสียงหายใจหนักของเขาดังชัดเจน แต่มันก็ยังดังน้อยกว่าเสียงหัวใจของเขาที่เต้นรัวเร็วอยู่แนบอกของเธอ

 ศาสตรายิ้มอย่างมีความสุขก่อนเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาว บัวชมพูเหมือนเด็กสาวไร้เดียงสา ประกายตาของเธอที่มองมาเต็มไปด้วยประกายระยิบระยับอันนุ่มนวลและกำลังรอคอยคำตอบ

“เมียจ๋า...คำถามนี้ผมต้องถามคุณต่างหาก ว่าคุณมีความสุข...มากมั้ย?”

พอเขาพูดแบบนั้นบัวชมพูก็หน้าแดงซ่านไปถึงใบหู หญิงสาวเอียงอาย แต่ก็ไม่อาจหลบใบหน้าแสนหวานไปจากประกายตาสีฟ้าแกมเขียวคู่คมที่มองเธอเหมือนกับจะกลืนกินร่างอรชรเข้าไปได้ทั้งตัว

 “ไงล่ะ...ตอบผัวให้ชื่นใจหน่อยได้ไหม?”

เขาถามแล้วเบียดหน้าอกแกร่งกับอกอวบใหญ่และก่ายเกยขาแข็งแกร่งกดรัดกับขาเรียวยาวเพื่อรับรู้สัมผัสรัดรึงภายในที่กำลังตอดเขาเป็นจังหวะตุบ ๆ ตลอดเวลา

จะไม่ให้เธอเขินอายได้อย่างไร ก็พ่อเลี้ยงหนุ่มลูกครึ่งพูดคำว่า ผัวเมีย อย่างคนไทยแท้ออกมาแบบเต็มปากเต็มคำเสียขนาดนั้น แถมเขาทั้งทนทั้งอึดไหนจะลีลาเผ็ดร้อนถึงใจ ขนาดเธอไม่เคยกับเรื่องแบบนี้ก็ยังติดใจและนึกอยากให้เขาเริ่มใหม่ตงิด ๆ

“มีความสุขซีคะ”

“นั่นซี...ก็คุณเล่นขึ้นสวรรค์ตั้งสองสามครั้ง ไม่ยอมคอยกันบ้างเลย”

บัวชมพูเอียงหน้าแต่หลบไม่ทันจมูกโด่งยาวที่ฝังลงบนแก้มนุ่ม เขาทำเหมือนบ่นแต่จริง ๆ แล้วเขากำลังมีความสุขอย่างที่สุด

“บัวก็อยากคอยนะคะ...แต่ว่า...คุณน่ะ...ทำให้บัวคอยไม่ไหว”

“แต่ผมรู้นะว่าเมื่อกี๊...คุณไปถึงสวรรค์พร้อม ๆ กับผม”

ศาสตรายิ้มกริ่ม ใบหน้าหล่อเหลาปานเทพบุตรของเขาละลายความหนาวเย็นของสาวน้ำที่หลากรินอยู่บนตัวของหญิงสาว คราวนี้บัวชมพูเป็นฝ่ายยื่นหน้าเข้าไปหาเขา แนบกลีบปากนุ่มละมุนกับปากหยักหนาและตวัดปลายลิ้นในอุ้งปากของศาสตราอย่างหลงใหล

ท่าทียั่วยวนที่เริ่มช่ำชองชำนาญมากกว่าของบัวชมพูทำให้ชายหนุ่มแทบคลั่ง เขาจับศีรษะของเธอไว้ ลูบไล้เรือนผมดำยาวที่เปียกชื้นด้วยละอองน้ำขณะกดริมฝีปากรับจูบละมุนของเธอ พร้อมกันนั้นก็เริ่มขยับสะโพกเบา ๆ 

            ไม่น่าเชื่อว่าหญิงสาวจะเรียนรู้วิธีจุดไฟร้อนในตัวชายหนุ่มด้วยวิธีการที่เขาไม่ได้สอนเธอ แต่นำทางหญิงสาวด้วยเสียงครางเบา ๆ ลึก ๆ ที่ดังอยู่ในลำคอ

            “อูว...บัวจ๋า...คุณทำให้ผมอยากขึ้นมาอีกแล้วนะ”