บทที่ 16

เอวคอดกิ่วนั่นก็เย้ายวนนัก เขาอยากจับสะโพกของหญิงสาวแล้วแยกเรียวขาของเธอออกเสียให้รู้แล้วรู้รอด กระแทกตัวเขาเข้าไปในซอกขา แต่ศาสตราก็อดทนทั้งที่อยากร่วมรักกับเมียของเขาแทบบ้า

บัวชมพูไม่ได้แค่ลองลิ้มชิมตัวเขา แต่เธอยังลูบไล้ฝ่ามือไปตามมัดกล้ามบนลำแขนแข็งแกร่ง ลำตัวด้านข้างของเขา กระทั่งหญิงสาวคุกเข่าลงเมื่อใบหน้าสวยหวานเลื่อนต่ำลงเรื่อย ๆ

หญิงสาวถอนหายใจเบา ๆ เมื่อใบหน้าแสนสวยเผชิญอยู่ตรงกลางลำตัวของเขา เจ้าของร่างสูงใหญ่กำยำเปล่าเปลือยที่ยืนอยู่ตรงหน้าแยกขาออกเล็กน้อย บัวชมพูช้อนตามองสามีของเธอและเลียริมฝีปากที่แห้งผากเมื่อเธอเห็นความอลังการผงาดง้ำอยู่ต่อหน้าเธอ

เมื่อคืนนี้เธอก็เห็นมันมาครั้งหนึ่งแล้ว สัญลักษณ์บอกความเป็นชาย ความแข็งแกร่งของบุรุษเพศ แต่วันนี้เธอกลับไม่รู้สึกเหนียมอายอย่างเมื่อคืนอีกต่อไป

ตรงข้ามเหมือนมีบางอย่างกระตุ้นความรู้สึกของเธอให้ตื่นตัวเต็มที่ รับรู้ถึงความอลังการ ความใหญ่โตของแท่งทองที่จะทำให้เธอหฤหรรษ์ แท่งเนื้อขนาดใหญ่ใจกลางตัวเขาที่ผงาดลำ เต็มไปด้วยเส้นเอ็นปูดโปนน่าตื่นใจ ส่วนปลายเรียบสีแดงก่ำเบ่งบานและช่างเร่าร้อน ความชุ่มฉ่ำหยาดออกมาจากร่องเล็ก ๆ นั่น บัวชมพูกลืนน้ำลายเบา ๆ

เธอนึกถึงภาพที่เขานอนราบบนฟูกนอนและมีเพียงสิ่งนี้ที่ชูชันเหมือนกำลังท้าทายเธออย่างไรอย่างนั้น บัวชมพูเลียริมฝีปากอีกครั้ง คอของเธอแห้งผาก รู้สึกถึงความกระหายอยากที่พุ่งปรี่ขึ้น

“บัว...เป็นยังไงบ้าง?” เขาถามและแอ่นหน้าท้องเพื่อส่งแท่งทองที่ตั้งลำชูชันเข้าไปใกล้ใบหน้าหวาน บัวชมพูซึ่งนั่งคุกเข่าเสียดสีต้นขาเข้าหากัน ความเสียวซ่านกำลังจู่โจมเธอโดยไม่รู้ตัว

“บัว...บัวหิวค่ะ...ซีนิธ”

เหมือนมีอะไรบางอย่างครอบงำจิตใจของเธอ บัวชมพูเหมือนนางพรายแสนสวยที่กำลังมองเขาอย่างกระหายอยาก มันเป็นความกระหายใคร่จากส่วนลึก เธอกระหายตัวเขา อยากดูดกลืนสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเข้าไปเสียให้หมด

“หิวก็กินซีบัว...” ศาสตราถอนใจเบา ๆ และไล้ปลายนิ้วไปบนต้นคอระหงที่เรี่ยด้วยเรือนผมยาวสยาย “ผมรู้...ว่าคุณอยาก”

บัวชมพูรู้ความหมายของเขาดี หญิงสาวสัมผัสตัวเขา เริ่มจากส่วนปลาย ลูบไล้ไปบนความเบ่งบาน บีบคลึงจนส่วนหัวที่เป็นสีแดงก่ำคายความชุ่มฉ่ำออกมาหลายหยด

หญิงสาววนนิ้วไปมาบนร่องเล็ก ๆ ชุมฉ่ำ ละเลียดน้ำหวานจากตัวแล้วลองดูดชิมมันอย่างช้า ๆ รสชาติของมันเร่งเร้าให้เธอเข้าไปใกล้อีก สัมผัสมันอีก คราวนี้กอบกำทั้งท่อนลำที่ขนาดอลังการจนนิ้วทั้งห้ากุมแทบไม่รอบ

บทที่ 14 หวามอารมณ์

          “บัว...อูว...อา”

            ศาสตรารู้สึกเหมือนความเป็นชายของเขาที่กำลังขยายใหญ่ถูกบีบรัดด้วยนิ้วเล็กที่ล็อคไว้แน่นเหมือนวงแหวน หญิงสาวกอบกำแท่งทองนั้นไว้ด้วยสองมือ ยิ่งบีบมันก็ยิ่งมีปฏิกิริยาตอบสนอง ส่วนปลายเบ่งบานกระตุกเต้นเป็นจังหวะเหมือนกำลังพยักหน้าชวนเชิญให้เธอเข้าไปหา

            “ซีนิธ...บัวอยากจะ...”

            “รีบ ๆ เข้าเถอะบัว...อา...ซี๊ด”

            พ่อเลี้ยงหนุ่มลูกครึ่งเจ้าของเรือนร่างสูงใหญ่กำยำห่อปากและเกร็งลำตัวช่วงบน กล้ามเนื้อบนอกและแขนของเขาที่ขมวดรัดเข้าหากันยิ่งกระตุ้นกำหนัดในอารมณ์สาวให้ลุกโพลงเหมือนกองไฟถูกราดน้ำมันใส่อย่างไรอย่างนั้น

            แล้วบัวชมพูก็ทำในสิ่งที่เธอปรารถนาอย่างที่สุด นั่นคือการกลืนกินตัวเขาเข้าไปในอุ้งปากของเธอ ปากจิ้มลิ้มที่ดูเหมือนเล็กกว่า ไม่น่าเชื่อว่ามันจะกลืนแท่งทองที่กำลังแข็งขันเข้าไปได้จนเกือบมิดความยาว

หญิงสาวครางลึกในลำคอ เธอกลืนความยาวใหญ่นั่นเข้าไปเกือบหมดและทำให้ศาสตราประหลาดใจต่อความกล้าหาญของสาวสวยที่ภายนอกดูเรียบร้อยจนเขาไม่อยากเชื่อว่าตอนนี้เขาเข้าไปอยู่ในปากของบัวชมพูแทบไม่เหลือ

“อูว...บัว...อา...ซี๊ด...โอว...เสียวอะไรอย่างนี้”

ร่างสูงแอ่นสะโพกเข้าหาและบัวชมพูก็ตอบรับปฏิกิริยานั้นด้วยการขยับกลีบปากเข้าออกอย่างช้า ๆ น้ำหวานจากตัวเขาไหลลงไปในลำคอของเธอ ชะล้างความแห้งผากเหมืองผงให้ชุ่มฉ่ำเหมือนหยาดทิพย์ชโลมความรู้สึกแห้งแล้งของเธอให้ชุ่มชื่น

“อืม...อือ...อือ...” บัวชมพูจับสะโพกของเขาไว้ในขณะเดียวกันที่ศาสตราก็ใช้มือทั้งสองโอบอุ้มใบหน้าของเธอ มองกลีบปากสีชมพูจัดที่กำลังเลื่อนเข้า ๆ ออก ๆ อยู่บนแท่งทองที่เขาไม่อยากเชื่อว่าหญิงสาวจะกลืนเข้าไปเกือบหมด

ร่างแน่งน้อยเพิ่มจังหวะและแรงกดของริมฝีปากบนผิวลื่นที่ห่อหุ้มท่อนลำอันแข็งแกร่งนั้นไว้ และทุกครั้งที่กลีบปากเสียดสีกับเนื้อหนังของเขา ศาสตราก็เหมือนได้ขึ้นไปถึงชั้นฟ้าเลยทีเดียว